(36) I stopień. Europejskie systemy resocjalizacji

Transkrypt

(36) I stopień. Europejskie systemy resocjalizacji
OPIS PRZEDMIOTU / MODUŁU KSZTAŁCENIA (SYLABUS)
1.
Nazwa przedmiotu / modułu w języku polskim
2.
Europejskie systemy resocjalizacji
Nazwa przedmiotu / modułu w języku angielskim
3.
European systems of resocialization
Jednostka prowadząca przedmiot
4.
Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych, Instytut Pedagogiki, Zakład Resocjalizacji
Kod przedmiotu / modułu
5.
Rodzaj przedmiotu / modułu (obowiązkowy lub fakultatywny)
6.
Obowiązkowy
Kierunek studiów
7.
Pedagogika
Poziom studiów (I lub II stopień)
8.
I stopień
Rok studiów
9.
II rok
Semestr (zimowy lub letni)
10.
semestr letni
Forma zajęć i liczba godzin
11.
15 godzin wykładów, 15 godzin ćwiczeń
Imię, nazwisko, tytuł / stopień naukowy osoby prowadzącej zajęcia
12.
13.
dr Barbara Jezierska
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych
dla przedmiotu / modułu oraz zrealizowanych przedmiotów
Brak wymagań
Cele przedmiotu:
1. Charakterystyka i dominujące przejawy współczesnej przestępczości dzieci i młodzieży w
Polsce i w Europie.
2. Orientacja w systemach profilaktyki i resocjalizacji nieletnich w krajach europejskich.
3. Specyfika polskiego systemu oddziaływań resocjalizacyjnych na tle rozwiązań europejskich i
światowych.
4. Implementacja dobrych praktyk w zakresie oddziaływań resocjalizacyjnych i prewencyjnych.
5. Europejska polityka w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości wobec nieletnich
14.
Zakładane efekty kształcenia:
Symbole kierunkowych efektów kształcenia:
student:
EK_01 posiada wiedzę w zakresie podstaw
teoretycznych i polityczno-kryminalnych
K_W01
współcześnie funkcjonujących systemów
K_W02
resocjalizacji instytucjonalnej i
pozainstytucjonalnej
K_ W13
EK_02 definiuje podstawowe pojęcia ogólnej teorii
systemów, klasyfikuje systemy i modele
oddziaływań resocjalizacyjnych
EK_03 ma wiedzę na temat współczesnych europejskich
rozwiązań w resocjalizacji nieletnich, opisuje
funkcjonowanie instytucji resocjalizacyjnych
izolacyjnych i wolnościowych za granicą i
porównuje je do rozwiązań krajowych
K_ W07
K_W10
K_W14
K_ W15
EK_04 potrafi wykorzystać wiedzę teoretyczną w
implementowaniu modelowych systemów
resocjalizacji, analizuje i ocenia współczesne
przedsięwzięcia resocjalizacyjne w Europie i na
świecie i proponuje rozwiązania innowacyjne
K_ U01
K_ U02
K_ U08
EK_05 wykazuje zainteresowanie rozszerzaniem wiedzy
na temat współczesnych europejskich rozwiązań
w resocjalizacji, jest otwarty na poszukiwanie
nowych informacji w tym względzie i dzielenie się
nimi podczas dyskusji w grupie, jest świadomy
potrzeby tworzenia optymalnych rozwiązań
systemowych w polityce Unii Europejskiej w
zakresie szeroko rozumianej opieki, profilaktyki
resocjalizacji, adresowanych do osób i środowisk
zmarginalizowanych
K_ K03
K_ K04
K_ K05
K_ K07
15.
16.
1. Podstawowe źródła informacji o przestępczości i ich ocena. Tendencje rozwojowe przestępczości
w Polsce i innych krajach europejskich.
2. Zjawiska społeczne o ujemnym potencjale kryminogennym. Czynniki ekonomiczne a
przestępczość. Migracja a przestępczość. Zjawiska kulturowe o negatywnej treści społecznej.
3. Współczesne tendencje w polityce kryminalnej i ich konsekwencje dla systemów resocjalizacji.
4. Prawne i pedagogiczne reakcje na przestępczość dzieci i młodzieży. Międzynarodowa współpraca
w zakresie postępowania z nieletnimi. Współczesne systemy resocjalizacji instytucjonalnej i
alternatywnej.
5. Resocjalizacja nieletnich w Europie Środkowo-Wschodniej. Ewolucja polskiego systemu
resocjalizacji nieletnich. Resocjalizacja nieletnich w Europie Zachodniej.
6. Modele oddziaływań resocjalizacyjnych w krajach pozaeuropejskich. Amerykańskie rozwiązania w
resocjalizacji nieletnich. Postępowanie z nieletnimi w Kanadzie. Resocjalizacja nieletnich w
Japonii. Glen Mills Schools - pensylwański model oddziaływania resocjalizacyjnego.
Zalecana literatura (podręczniki)
V. Cernikova, Programy resocjalizacji w ramach prewencji kryminalnej u osób młodocianych w
Republice Czeskiej. Międzynarodowa Konferencja Naukowa: „Dziecko z utrudnieniami rozwoju.
Problemy interdyscyplinarnej diagnozy i terapii w świetle najnowszych teorii”, Wrocław 4-6 maj 2000.
B. Hołyst, Kryminologia, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2009.
J. Hubicki, Metody oddziaływań resocjalizacyjnych stosowane przez Centre for Faith and Justice w
Dublinie. W: B. Urban, Dewiacje wśród młodzieży: uwarunkowania i profilaktyka, Wydawnictwo
Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2001.
B. Jezierska, Nakaz resocjalizacji nieletnich w angielskim systemie sprawiedliwości naprawczej, W: T.
Żółkowska, L. Konopska, D. Szałkiewicz (red.), Uszkodzenie, niepełnosprawność, upośledzenie aspekty teoretyczne i praktyczne w pedagogice XXI wieku,volumina.pl Daniel Krzanowski,
(Pedagogika Specjalna - Koncepcje i Rzeczywistość ; T. 7), Szczecin 2011.
B. Jezierska, Praca penitencjarna w percepcji pracowników czeskich zakładów karnych, W: Teoria i
praktyka resocjalizacyjna wobec współczesnych zachowań dewiacyjnych w Polsce i Republice
Czeskiej / red. Adam Szecówka, Bohumil Koukola, Piotr Kwiatkowski. - Wrocław : Wrocławskie
Wydaw. Naukowe Atla 2, 2008.
M. Kalinowski, Resocjalizacja nieletnich w państwach europejskich i pozaeuropejskich, Wydawnictwo
Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej, Warszawa 2005.
F. Kozaczuk (red.) Optymalizacja oddziaływań resocjalizacyjnych w Polsce i w niektórych krajach
europejskich, Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów 2008.
J. Kusztal, System resocjalizacji młodzieży niedostosowanej społecznie w Polsce i w Niemczech,
Kraków, Wyd. Ignatianum, Kraków 2008.
M. Meyer, Profilaktyczno-resocjalizacyjne zadanie pracy socjalnej w szkole oraz jej prawna regulacja
na przykładzie Niemiec i Polski. W: „Szkoła Specjalna” 2002, nr 4.
M. Płatek, Systemy penitencjarne państw skandynawskich na tle polityki kryminalnej, karnej i
penitencjarnej, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2007.
B. Stańdo- Kawecka, Prawo karne nieletnich, Oficyna Wolters Kluwer, Warszawa 2007.
17.
18.
19.
Forma zaliczenia poszczególnych komponentów przedmiotu / modułu,
sposób sprawdzenia osiągnięcia zamierzonych efektów kształcenia:
Egzamin pisemny: sprawdza wiedzę oraz umiejętności jej wykorzystania w rozwiązywaniu
problemów. Kryteria oceny: ocena dostateczna – student rozumie znaczenie kluczowych pojęć,
potrafi wskazać współczesne tendencje i dynamikę zjawiska przestępczości, opisać rozwiązania
systemowe w zakresie przeciwdziałania przestępczości w różnych krajach; ocena dobra – jak wyżej
oraz potrafi wnikliwie porównać ze sobą różne systemy; ocena bardzo dobra – jak wyżej a poza tym
umie opisać genezę, historię, walory i mankamenty różnych systemów resocjalizacji, zaś jego wiedza
wykracza poza treści zawarte w obowiązkowej lekturze. Egzamin obejmuje treści wykładów oraz
wskazane przez egzaminatora treści z ćwiczeń.
Zaliczenie ćwiczeń na ocenę. Ocena odzwierciedla pracę studenta w ramach zajęć oraz
samodzielną pracę nad literaturą przedmiotu. Kryteria oceny: Prowadzący wylicza cztery odrębne
oceny cząstkowe. Ostateczna ocena jest średnią ważoną z tych czterech kryteriów wg wzoru: 0,20 x
(ocena za udział w zajęciach czyli za frekwencję i aktywność) + 0,20 x (średnia z prac
pisemnych lub(i) odpowiedzi ustnych z bieżącego materiału) + 0,40 x średnia z ocen ze
sprawdzianów + 0,20 x (ocena za wykonanie zadań dodatkowych). Zaokrąglenie następuje do
połowy stopnia wg reguł arytmetyki. Liczba sprawdzianów i domowych prac pisemnych jest ustalona
na początku semestru, natomiast zadania dodatkowe są przedstawiane w trakcie kolejnych zajęć
przez prowadzącego, który wyznaczając ich temat może uwzględnić propozycje studenta).
Język wykładowy
polski
Obciążenie pracą studenta
Forma aktywności studenta
Godziny zajęć (według planu studiów) z nauczycielem:
- wykład:
- ćwiczenia:
Praca własna studenta
- przygotowanie do zajęć:
- czytanie wskazanej literatury:
- przygotowanie do egzaminu:
Suma godzin
Średnia liczba godzin
na zrealizowanie aktywności
15
15
30
30
30
120
Liczba punktów ECTS
*objaśnienie symboli:
K (przed podkreśleniem) - kierunkowe efekty kształcenia
W - kategoria wiedzy
U - kategoria umiejętności
K (po podkreśleniu) - kategoria kompetencji społecznych
01, 02, 03 i kolejne - numer efektu kształcenia
4