tlenek węgla 1. identyfikacja substancji, producenta i

Transkrypt

KARTA CHARAKTERYSTYKI NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI
Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 14 grudnia 2004 r.
Przedsiębiorstwo EKOS
TLENEK WĘGLA
Data wydania: 21.08.2006
Data aktualizacji:
Strona/stron 1/9
1. IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI, PRODUCENTA I DYSTRYBUTORA
Nazwa produktu:
Wzór chemiczny:
Inne nazwy:
Producent:
Dystrybutor:
Tlenek węgla
CO
czad
2. SKŁAD I INFORMACJA O SKŁADNIKACH
Substancja stwarzająca zagroŜenie:
Nazwa chemiczna
% wag.
Nr CAS
Nr WE
100
630-08-0
211-128-3
tlenek węgla
Symbole
ostrzegawcze
F+, T, Repro
kat.1
Zwroty
zagroŜenia (R)*
12-23-48/23-61
NOTA E
Objaśnienie: T+= bardzo toksyczny, T= toksyczny, C= Ŝrący, Xn= szkodliwy, Xi= draŜniący, E= wybuchowy, O= utleniający,
F+= skrajnie łatwo palny, F= wysoce łatwo palny, N= niebezpieczny dla środowiska
*Pełne znaczenie zwrotów zagroŜenia R z punktu 2 ujęto w punkcie 16
3. IDENTYFIKACJA ZAGROśEŃ
Substancja została zaklasyfikowana
obowiązującym prawem.
ZagroŜenie poŜarowe:
ZagroŜenie
toksykologiczne:
ZagroŜenie
ekotoksykologiczne:
jako
niebezpieczna
zgodnie
z
F+
T
Gaz skrajnie łatwo palny. Tworzy z powietrzem mieszaniny wybuchowe.
Nieco lŜejszy od powietrza – gromadzi się w całej objętości pomieszczeń.
Działa toksycznie przez drogi oddechowe
Działa toksycznie przez drogi oddechowe; stwarza powaŜne zagroŜenie
zdrowia w następstwie długotrwałego naraŜenia.
MoŜe działać szkodliwie na dziecko w łonie matki.
Tlenek węgla jest od niepamiętnych czasów na pierwszym lub drugim
miejscu wśród przyczyn zatruć ludzi, tuŜ za lekami. Śmiertelność w wyniku
zatruć tym gazem jest bardzo wysoka i wynosi 18-22%, i to juŜ w samym
miejscu zatrucia.
Tlenek węgla działa zabójczo na wszelkie formy Ŝycia.
4. PIERWSZA POMOC
Uwaga: W pierwszej kolejności naleŜy wyprowadzić poszkodowaną osobę ze skaŜonego tlenkiem
węgla środowiska. UłoŜyć na lewym boku z głową skierowaną w dół. Skontaktować się z lekarzem.
Ratujący muszą bezwzględnie zadbać o własne bezpieczeństwo.
Następstwa wdychania:
1. Wyprowadzić poszkodowaną osobę na świeŜe powietrze.
2. W razie potrzeby natychmiast rozpocząć sztuczne oddychanie lub z przerwami podawać tlen. W
razie moŜliwości zastosować respirator automatyczny.
3 Jak najszybciej odwieźć do szpitala.
5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POśARU
TLENEK WĘGLA
Data aktualizacji:
Strona/stron 2/9
Gaz skrajnie łatwo palny. Tworzy z powietrzem mieszaniny wybuchowe.
Nieco lŜejszy od powietrza – gromadzi się w całej objętości pomieszczeń.
Środki gaśnicze:
• woda gaśnicza,
• gaśnice proszkowe z proszkiem gaszącym ABC,
• gaśnice proszkowe z proszkiem gaszącym BC.
Zalecenia szczegółowe: Uwaga: W ogniu wydzielają się z bromu toksyczne gazy, pary i dymy.
Kombinezony przeciwgazowe. NiezaleŜne aparaty oddechowe.
Sprzęt ochronny
straŜaków:
ZagroŜenia poŜarowe:
6. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO UWOLNIENIA
DO ŚRODOWISKA
Zalecenia ogólne:
W przypadku wydostania się tlenku węgla w pomieszczeniu zamkniętym do
likwidowania skaŜenia mogą przystąpić wyłącznie przeszkolone w
ratownictwie chemicznym osoby, zabezpieczone stosownymi ochronami
osobistymi, a w szczególności aparatami oddechowymi i kombinezonami
gazoszczelnymi. Osoby dokonujące jakichkolwiek czynności związanych z
akcją ratowniczą, w skaŜonej tlenkiem węgla atmosferze, powinny być
ubezpieczane jeszcze przez dodatkowe dwie osoby. Jedna osoba asystuje
wewnątrz skaŜonego pomieszczenia (obiektu, którym mogą być równieŜ
zbiorniki, kanały, studzienki kanalizacyjne, studnie, zagłębienia terenowe i
inne), zaś druga, która znajduje się na zewnątrz tego pomieszczenia (obiektu),
w kaŜdej chwili musi być gotowa do udzielenia lub sprowadzenia pomocy.
SkaŜone pomieszczenia (obiekty) muszą być intensywnie wentylowane
świeŜym powietrzem.
Środki
ochrony osobistej:
Unikać kontaktu z uwolnionym tlenkiem węgla. W przypadku zagroŜenia
stosować kombinezony gazoszczelne, rękawice ochronne, okulary ochronne
w szczelnej obudowie. NaleŜy pamiętać o ograniczonym czasie działania
ochronnego filtrów gazowych.
Zalecenia szczegółowe: Starać się odciąć źródło skaŜenia środowiska (uszczelnić uszkodzone
opakowanie i umieścić w opakowaniu awaryjnym), odciąć dopływ z
instalacji.
Metody utylizacji:
Unieszkodliwianie na drodze spalania – zgodnie z wymogami prawa
krajowego.
7. POSTĘPOWANIE Z SUBSTANCJĄ I JEJ MAGAZYNOWANIE
Postępowanie
z substancją:
Podczas stosowania nie jeść, nie pić, unikać wdychania tlenku węgla,
przestrzegać zasad higieny osobistej, stosować odzieŜ i sprzęt ochrony
osobistej, pracować w wentylowanym pomieszczeniu.
Zapobieganie
poŜarom/wybuchom:
Substancja skrajnie łatwo palna. Wymaga szczególnego trybu postępowania
w tym zakresie.
Magazynowanie:
Butle z tlenkiem węgla magazynowane są w pomieszczeniach zamkniętych,
specjalnie do tego celu przystosowanych i wentylowanych. W tym samym
pomieszczeniu nie wolno trzymać butli z tlenem, gazami palnymi oraz
gazami tworzącymi ze sobą mieszaniny wybuchowe. W tym samym
pomieszczeniu moŜna za to składować butle na gazy obojętne (azot, ditlenek
węgla, gazy szlachetne). Transport butli z tlenkiem węgla musi odbywać się
zgodnie z obowiązującymi przepisami Dozoru Technicznego o przenośnych
zbiornikach ciśnieniowych.
TLENEK WĘGLA
Metody postępowania
z odpadami:
Data aktualizacji:
Strona/stron 3/9
Za odpad moŜna uznać tlenek węgla, który w Ŝadnej postaci nie nadaje się do
zagospodarowania. Odpadowy tlenek węgla likwidowany jest na drodze
spalania, w wyznaczonym miejscu.
8. KONTROLA NARAśENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ
Rozwiązania techniczne: Stosowanie się do rygorów bezpiecznej pracy (ochrony osobiste, wentylacja
wyciągowa, brak moŜliwości skaŜenia kanalizacji i otaczającego środowiska). Wszelkie manipulacje
wykonywać pod czynnym dygestorium. Odpadki umieszczać w oddzielnym, oznakowanym, szczelnym
pojemniku.
Osobiste wyposaŜenie ochronne:
Drogi oddechowe:
Ręce:
Oczy:
Skóra i ciało:
Maski ochronne z filtrami par i cząsteczkowymi (filtr gazowy
wypełniony hopkapitem).
Rękawice ochronne.
Okulary ochronne w szczelnej obudowie.
Ubrania ochronne ze zwartej tkaniny.
Ogólne środki ochrony:
Higiena pracy:
Obowiązują przepisy ogólne przemysłowej higieny pracy. Unikać
wdychania tlenku węgla.
Obowiązujące w Polsce najwyŜsze dopuszczalne stęŜenie (mg/m3) w środowisku pracy:
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29.11.2002r. (Dz.U. Nr 217, poz. 1833) w sprawie
najwyŜszych dopuszczalnych stęŜeń i natęŜeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy ze zmianą z
dnia 1.10.2005r. (Dz.U. 212 poz.1769).
Składnik
tlenek węgla
NDS (mg/m3))
23
NDSCh (mg/m3)
117
Zapobieganie:
Wszędzie tam, gdzie moŜliwe jest występowanie większych koncentracji tlenku węgla, naleŜy
przeprowadzać okresowe lub stałe pomiary zawartości tego gazu w atmosferze. NaleŜy kontrolować,
Ŝeby podczas 8-godzinnego dnia pracy maksymalne stęŜenie tlenku węgla nie przekraczało w powietrzu
oddechowym 0,005% objętościowych. Tam gdzie ze względów technologicznych występuje tlenek węgla
w powietrzu oddechowym, naleŜy bezwzględnie przestrzegać obowiązku uŜywania aparatów chroniących
drogi oddechowe. Osoby, które wykazują wraŜliwość na niedostatek tlenu, nie powinny pracować w
atmosferze zawierającej tlenek węgla.
Stwierdza się, Ŝe wszędzie tam gdzie eliminowany jest tzw. gaz miejski poprzez doprowadzanie gazu
ziemnego, wyraźnie spada liczba zatruć tlenkiem węgla wśród mieszkańców.
9. WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Masa cząsteczkowa:
Postać fizyczna, barwa,
zapach:
Temperatura topnienia:
Temperatura wrzenia:
28,01 g/mol
Tlenek węgla w warunkach normalnych jest bezbarwnym, bezwonnym,
łatwo palnym gazem, z powietrzem tworzącym mieszaniny wybuchowe.
Powstaje jako produkt niecałkowitego spalania węgla, drewna i wielu
innych związków organicznych, przy niedostatecznym dopływie tlenu.
Jako produkt spalania moŜe występować wszędzie. Rocznie
emitowanych jest do atmosfery 232 milionów ton tlenku węgla.
-199,5ºC
-191,5ºC
TLENEK WĘGLA
Gęstość gazu:
Gęstość względem
powietrza:
PręŜność par w 20oC:
Ciśnienie krytyczne:
Temperatura zapłonu:
Temperatura
samozapalenia:
Zakres tworzenia z
powietrzem mieszanin
wybuchowych:
Rozpuszczalność w wodzie
i innych
rozpuszczalnikach:
Inne:
Data aktualizacji:
Strona/stron 4/9
1,25001 g/dm³ (20ºC)
0,97
233 hPa
36,9.105N/m³ (36,4 atm)
< 191ºC
605ºC
12,5-74% obj. (145-870 mg/m³)
Tlenek węgla słabo rozpuszcza się w wodzie (w temperaturze 0ºC–3,3
obj. na 100 obj. wody).
DuŜe ilości tlenku węgla powstają podczas pirolizy wielu tworzyw
sztucznych, co jest przyczyną bardzo wielu zatruć śmiertelnych podczas
poŜarów domów mieszkalnych, biurowców, sklepów, magazynów,
zakładów pracy. Jest produktem niedostatecznego spalania węgla
kamiennego w piecach domowych, gdzie jako tzw. czad bywa przyczyną
częstych tragedii mieszkańców, zaskakiwanych podczas snu działaniem
tego bardzo silnie trującego gazu (węgiel podczas prawidłowego spalania
wytwarza ok. 1% tlenku węgla, a podczas spalania nieprawidłowego aŜ
do 30%).
Tlenek węgla jest składnikiem gazu świetlnego, gdzie jego zawartość
moŜe wynosić 2-15%. Tlenek węgla jest produktem wielu procesów
chemicznych – w rafineriach przerabiających ropę naftową, przy
wytwarzaniu sodu, karbidu, destylacji smoły. W górnictwie węglowym
wydobywa się ze starych, nieprzewietrzanych wyrobisk, podczas
poŜarów i wybuchów podziemnych; w hutnictwie – powstaje przy
wielkich piecach, pod pomostami stalowni oraz na suwnicach; w
suszarniach zakładów ceramicznych (np. cegielniach), w kotłowniach –
szczególnie tych, które są opalane miałem węglowym, w warsztatach
samochodowych i garaŜach, podczas pracy wszelkiego rodzaju palników.
Wiele zatruć śmiertelnych zdarza się w magazynach zboŜowych,
silosach, ładowniach statków, wytwórniach droŜdŜy, kwaszarniach,
nieprzewietrzanych piwnicach. Liczne syntezy organiczne (np. metanolu
i wielu węglowodorów) są oparte na mieszaninie tlenku węgla z
wodorem. NaleŜy dodać, Ŝe gaz ten często słuŜy do realizacji zamachów
samobójczych.
Tlenek węgla posiada właściwości redukujące, co wykorzystywane jest
na skalę przemysłową w metalurgii. Wykorzystywana jest tutaj reakcja
pary wodnej z węglem w temperaturze kilkuset stopni Celsjusza. Tlenek
węgla jest składnikiem gazu wodnego (ok. 40%) i gazu generatorowego
(ok. 35%). Z łatwością wiąŜe się z wieloma metalami – Ŝelazem, niklem,
kobaltem, tworząc karbonylki tych metali, będące bardzo silnymi
truciznami układu nerwowego. Na przykład karbonylek Ŝelaza
rozpuszcza się w lipidach, jak równieŜ z łatwością moŜe być wchłaniany
poprzez skórę.
10. STABILNOŚĆ I REAKTYWNOŚĆ
Stabilność i reaktywność:
Reaktywność: Tlenek węgla gwałtownie reaguje z trifluorkiem bromu,
ditlenkiem chloru, pentafluorkiem bromu, nadtlenodifluorkiem sulfurylu.
TLENEK WĘGLA
Właściwości korozyjne:
Data aktualizacji:
Strona/stron 5/9
Równie gwałtownie wchodzi w reakcje z acetylenem, aminami,
amoniakiem, chlorem, fluorem, tlenkami azotu. Z powietrzem tworzy
mieszaniny wybuchowe. Mieszaniny ciekłego tlenku węgla i ciekłego
tlenu groŜą wybuchem.
Słabe.
11. INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Drogi naraŜenia człowieka: Wdychanie.
Tlenek węgla jest od niepamiętnych czasów na pierwszym lub drugim miejscu wśród przyczyn zatruć
ludzi, tuŜ za lekami. Śmiertelność, w wyniku zatruć tym gazem, jest bardzo wysoka i wynosi 18-22% i to
juŜ w samym miejscu zatrucia. Tlenek węgla wchłaniany jest do organizmu człowieka jedynie z dróg
oddechowych, w ilości uzaleŜnionej od jego stęŜenia w powietrzu. Jest gazem biologicznie obojętnym. W
organizmie doprowadza do anoksji tlenkowej poprzez blokowanie transportu tlenu w drodze
konkurencyjnego wiązania się z hemoglobiną. Powinowactwo tlenku węgla do hemoglobiny jest 200-250
razy większe od powinowactwa tlenu. Obecność tlenku węgla zwiększa stabilność połączenia
hemoglobiny z tlenem, a tym samym zmniejsza dostępność tlenu dla tkanek poprzez bezpośrednie
wiązanie się z hemoglobiną oraz przez uniemoŜliwienie oddania tkankom całej przenoszonej przez
hemoglobinę ilości tlenu. Hipoksja wywołana zaburzonym transportem tlenu przez krwinki czerwone i
zmniejszenie poboru tlenu przez tkanki prowadzi do kwasicy mleczanowej. Przypuszcza się ponadto, Ŝe
obecność tlenku węgla powoduje zwiększenie przepuszczalności naczyń krwionośnych dla krwi. W
drodze działania ośrodkowego tlenek węgla powoduje obniŜenie ciśnienia tętniczego krwi, a w przebiegu
uszkodzenia śródmózgowia zaburzenia przemiany węglowodanowej, ujawniające się zwiększeniem
stęŜenia glukozy we krwi i w płynie mózgowo-rdzeniowym. Hemoglobina w wyniku połączenia z
tlenkiem węgla nie ulega trwałemu uszkodzeniu i po odłączeniu tlenku węgla powracają wszystkie
właściwości prawidłowej hemoglobiny.
Dane toksykologiczne:
Substancja działająca szkodliwie na rozrodczość kategorii 1
LCLD (inhal. człowiek) = 5000 ppm/5min,
TCLD (inhal. człowiek) = 655 cm³/m³/45min,
LC50 (inhal. szczur) = 1807 cm³/m³/4godz.
Wdychanie gazu:
Objawy zatrucia tlenkiem węgla w zaleŜności od zawartości karboksyhemoglobiny we krwi
Zawartość ( %)
Objawy
karboksyhemoglobiny
5-10
Niewielkie ograniczenie ostrości widzenia
10-20
Lekki ból głowy, zmęczenie, złe samopoczucie, duszność wysiłkowa,
kołatanie serca
20-30
Zawroty głowy, zaburzenia świadomości, wiotkość kończyn, niedowłady
30-40
RóŜowe zabarwienie skóry, zanik świadomości, powierzchniowy oddech,
objawy wstrząsu, zsinienie skóry
40-60
Głęboka utrata świadomości, poraŜenia, oddech Chayne'a i Stokesa,
obniŜenie się temperatury ciała
60-70
StęŜenie śmiertelne, śmierć w ciągu 10 minut
ponad 70
StęŜenie śmiertelne, śmierć w ciągu kilku minut
Przy zatruciach przewlekłych, powtarzające się niedotlenienia powodują narastające uszkodzenie tkanki
mózgowej, utratę czucia w palcach, osłabienie pamięci oraz upośledzenie psychiczne. U osób stale
naraŜonych na działanie małych stęŜeń tlenku węgla w powietrzu występują bóle i zawroty głowy,
uczucie zmęczenia, utrata łaknienia, nudności, senność w ciągu dnia i bezsenność w nocy. Długotrwałe
TLENEK WĘGLA
Data aktualizacji:
Strona/stron 6/9
naraŜenie powoduje zmiany we krwi. Objawami adaptacji u jednych osób jest zwiększająca się ilość
czerwonych ciałek krwi oraz hemoglobiny, a u innych z kolei zjawisko przeciwne – niedokrwistość. U
osób naraŜonych występują ponadto zaburzenia układu krąŜenia i tzw. pingwini chód – specyficzny układ
nóg oraz ramiona lekko ugięte w wymuszonej pozycji. Chorzy tacy skarŜą się na bóle i zawroty głowy,
łatwe męczenie się, brak apetytu, bicie serca, uścisk w okolicy serca, zaburzenia snu, nietolerancję
alkoholu, pocenie się, osłabienie pamięci, pobudzenie nerwowe.
Objawami zatrucia ostrego są występujące bóle i zawroty głowy, tętnienie w skroniach, szum w uszach,
osłabienie słuchu pochodzenia ośrodkowego, uczucie duszności przy ruchach, postępujące zobojętnienie.
Później pojawiają się nudności, wymioty, narastające zaburzenia świadomości aŜ do głębokiej śpiączki,
bezwiedne oddawanie moczu i stolca. Źrenice, prawidłowej szerokości lub zwęŜone, wykazują osłabioną
reakcję na światło. Nierzadko obserwuje się nierówność źrenic lub zmienną ich szerokość. Objawy te są
wynikiem obrzęku mózgu. Oddech zazwyczaj jest przyspieszony i pogłębiony. Akcja serca z reguły jest
przyspieszona, do częstoskurczu włącznie. Dość często występują wykwity rumieniowo-pęcherzowe z
wynaczynieniami i duŜą skłonnością do martwicy. Przyczyną śmierci najczęściej jest poraŜenie ośrodka
oddechowego, uszkodzenie mięśnia sercowego z obrzękiem płuc, zapaścią i cięŜkimi zaburzeniami
rytmu, do migotania komór włącznie, lub rozległe, nieodwracalne uszkodzenie oun.
Powikłania: Występują jako następstwa zatruć cięŜkich. Mogą teŜ występować u tych poszkodowanych,
zwłaszcza przy uszkodzeniu ośrodkowego układu nerwowego, okresy reemisji utrzymujące się niekiedy
przez wiele tygodni. Obok zaburzeń psychicznych, o bardzo szerokiej symptomatologii, dosyć często
występują objawy uszkodzenia układu pozapiramidowego z parkinsonizmem. U chorych teŜ
obserwowane są czasami objawy padaczkowe, zaburzenia słuchowe i wzrokowe, rozregulowanie
czynności międzymózgowia. Po cięŜkich zatruciach występują trwałe uszkodzenia serca.
12. INFORMACJE EKOLOGICZNE
NajwyŜsze dopuszczalne stęŜenie tlenku węgla w powietrzu atmosferycznym:
Dopuszczalne stęŜenie zanieczyszczeń w µg/m³
Obszary chronione
Obszary ochrony uzdrowiskowej
w ciągu 30 min
średnio
średniow ciągu 30
średniośredniodobowe
roczne
min
dobowe
roczne
20000
5000
2000
13500
3500
1350*
Wskaźnik oceny dla ostrej toksyczności – wobec ryb: 5,9.
Stopień zagroŜenia wód: skrajny.
13. POSTĘPOWANIE Z ODPADAMI
Metody unieszkodliwiania:
Zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz.U.62 poz. 628) oraz rozporządzeniem
Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz.U.112 poz. 1206)
Sposób likwidacji (D10) - termiczne przekształcanie odpadów w instalacjach lub urządzeniach
zlokalizowanych na lądzie.
ZuŜyte opakowania dostarczać do uprawnionych do ich przerabiania przedsiębiorstw.
Opakowania opróŜnić całkowicie.
14. INFORMACJE O TRANSPORCIE
Numer UN (ONZ):
Klasa RID/ADR/IMO:
Kod klasyfikacyjny:
Ilości ograniczone:
Numer rozpoznawczy zagroŜenia:
1016 TLENEK WĘGLA SPRĘśONY
2
1TF
LQ0
263
TLENEK WĘGLA
Data aktualizacji:
Strona/stron 7/9
Nalepki ostrzegawcze wg ADR/RID Nr 2.3 +
2.1:
Wymagania specjalne ADR dotyczące tlenku węgla
Punkt
numer
i grupa
1 TF
Numer
rozpoznawczy
ONZ
lub przedmiotu;
nazwa materiału
1016 Tlenek
węgla,
spręŜony
2600 Tlenek
węgla i
wodór,
mieszanina,
spręŜona
PAKOWANIE
BADANIE
Ciśnienie
Typ naczynia
(lm. 2211)
ciśnienie;
MP
napeł- a
nie.
NAPEŁNIANIE
Okres
(lata)
Maks. stopień
napełnienia
kg/l lub MPa
lub % obj.
Wymagania
specjalne
(1),(2),(3),(5)
1,5
5
2/3 T.P.
k
(1),(2),(3),(5)
1,5
5
2/3 T.P.
k
15. INFORMACJE DOTYCZĄCE PRZEPISÓW PRAWNYCH
Substancja została zaklasyfikowana jako niebezpieczna zgodnie z obowiązującym prawem.
Na etykietach naleŜy umieścić następujące informacje:
Symbol ostrzegawczy na opakowaniu
jednostkowym:
R 12
R 23
R 48/23
R 61
S 45
S 53
Napis ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych:
F+
Produkt skrajnie łatwo palny.
T
Produkt toksyczny.
Zwroty wskazujące rodzaj zagroŜenia
Działa toksycznie przez drogi oddechowe; stwarza powaŜne zagroŜenie zdrowia w
następstwie długotrwałego naraŜenia.
MoŜe działać szkodliwie na dziecko w łonie matki
Zwroty określające warunki bezpiecznego stosowania
W przypadku awarii lub jeŜeli źle się poczujesz, niezwłocznie zasięgnij porady
lekarza – jeŜeli to moŜliwe, pokaŜ etykietę.
Unikać naraŜenia – przed uŜyciem zapoznać się z instrukcją
Kartę wykonano zgodnie z:
•
Ustawą o substancjach i preparatach chemicznych z dnia 11.01.2001r. (Dz.U.11 poz.84; z późniejszymi
zmianami).
TLENEK WĘGLA
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Data aktualizacji:
Strona/stron 8/9
Rozporządzeniem w sprawie karty charakterystyki substancji niebezpiecznej i preparatu niebezpiecznego.
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. (Dz. U. Nr 140, poz. 1171) ze zmianą z dnia
14.12.2004r. (Dz.U. 2 z 2005r. poz.2).
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 28.09.2005r w sprawie wykazu substancji niebezpiecznych wraz z
ich klasyfikacją i oznakowaniem - ZAŁĄCZNIK (Dz.U.201 poz.1674), (29ATP).
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 2.09.2003r. w sprawie oznakowania opakowań substancji
niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 173, poz. 1679 z późniejszymi zmianami).
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 2.09.2003r. w sprawie kryteriów i sposobu klasyfikacji substancji i
preparatów chemicznych (Dz. U. Nr 171, poz. 1666 z późniejszymi zmianami).
Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29.11.2002r. (Dz.U. Nr 217, poz. 1833) w
sprawie najwyŜszych dopuszczalnych stęŜeń i natęŜeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy
ze zmianą z dnia 1.10.2005r (Dz.U. 212 poz.1769).
Ustawą z dnia 27.04.2001r. o odpadach, (Dz.U.62 poz.628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia
27.09.2001r. w sprawie katalogu odpadów (Dz.U.112 poz.1206).
Ustawą z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych (Dz.U. 2001 nr 63 poz. 638).
Klasyfikacją towarów niebezpiecznych zgodnie z Umową Europejską dotyczącą międzynarodowego przewozu
drogowego towarów niebezpiecznych (ADR).
Ustawą z dnia 28 października 2002 r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych (Dz. U. 2002 nr 199
poz. 1671) z późniejszymi zmianami.
Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 26.09.1997r. w sprawie ogólnych przepisów
bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. 2003 nr 169 poz. 1650) z późniejszymi zmianami.
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 30.12.2004 roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy
związanej z występowaniem w miejscu pracy czynników chemicznych (Dz. U. z 2005r. Nr 11, poz. 86).
Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 21.12.2005r. w sprawie zasadniczych wymagań dla środków
ochrony indywidualnej (Dz. U. Nr 259, poz. 2173).
Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 26.09.1997r. w sprawie ogólnych przepisów
bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. 2003 nr 169 poz. 1650) z późniejszymi zmianami.
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 30.12.2004 roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy
związanej z występowaniem w miejscu pracy czynników chemicznych (Dz. U. z 2005r. Nr 11, poz. 86).
Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 21.12.2005r. w sprawie zasadniczych wymagań dla środków
ochrony indywidualnej (Dz. U. Nr 259, poz. 2173).
16. INNE INFORMACJE
Chemiczne określenie produktu:
Tlenek węgla spręŜony
F+
T
R 12
R 23
R 48/23
R 61
Symbol ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych
Produkt toksyczny.
Znaczenie zwrotów zagroŜenia z punktu 2
Produkt skrajnie łatwopalny.
Działa toksycznie przez drogi oddechowe; stwarza powaŜne zagroŜenie zdrowia w
następstwie długotrwałego naraŜenia.
MoŜe działać szkodliwie na dziecko w łonie matki
Normy na sprzęt ochronny:
PN-EN 141:2002
PN-EN 344:1996
PN-EN 166:2002 (U)
PN-EN 374-3:2004 (U)
PN-EN 466:1998
Sprzęt ochrony układu oddechowego. Pochłaniacze i filtropochłaniacze, wymagania,
badanie, znakowanie;
Wymagania i metody badania obuwia bezpiecznego, ochronnego i zawodowego do
uŜytku w pracy. Zmiana A1;
Ochrona indywidualna oczu. Wymagania;
Rękawice chroniące przed chemikaliami i mikroorganizmami. Wyznaczanie
odporności na przenikanie chemikaliów;
OdzieŜ ochronna. Ochrona przed ciekłymi chemikaliami. Wymagania dotyczące
odzieŜy chroniącej przed chemikaliami z połączeniami nieprzepuszczającymi cieczy
TLENEK WĘGLA
Data aktualizacji:
Strona/stron 9/9
(typ 3);
Powietrze na stanowiskach pracy
PN-EN 1540:2004
PN-EN 689:2002
Powietrze na stanowiskach pracy. Terminologia
Powietrze na stanowiskach pracy. Wytyczne oceny naraŜenia inhalacyjnego na
czynniki chemiczne przez porównanie z wartościami dopuszczalnymi i strategia
pomiarowa.
Uwaga:
UŜytkownik ponosi odpowiedzialność za podjęcie wszelkich kroków mających na celu spełnienie wymogów
prawa krajowego. Informacja zawarta w powyŜszej karcie stanowi opis wymogów bezpieczeństwa
uŜytkowania preparatu. UŜytkownik ponosi całkowitą odpowiedzialność za określenie przydatności produktu
do określonych celów. Zawarte w niniejszej karcie dane nie stanowią oceny bezpieczeństwa miejsca pracy
uŜytkownika. Karta charakterystyki nie moŜe być traktowana jako gwarancja właściwości preparatu.
Produkt nie moŜe być uŜywany bez pisemnej zgody w Ŝadnym innym celu aniŜeli podanym w p.1 karty
charakterystyki.
Karta charakterystyki jest bezpośrednio przekazywana dystrybutorowi produktu, bez zapewnień lub gwarancji
co do kompletności bądź szczegółowości wszystkich informacji lub zaleceń w niej zawartych.
Kartę wykonano w Przedsiębiorstwie EKOS S.C. 80-266 Gdańsk, al. Grunwaldzka 209, tel/fax: (0-58)305-3746, www.ekos.gda.pl e-mail: [email protected] na podstawie informacji i konsultacji uzyskanych od
Zamawiającego oraz materiałów z własnej bazy danych.
Informacje zawarte w niniejszej karcie charakterystyce są zgodne z aktualnym stanem naszej wiedzy i
spełniają warunki prawa krajowego oraz Unii Europejskiej.
Informacje zawarte w niniejszej karcie charakterystyce nie są gwarancją parametrów technicznych czy
przydatności do określonych zastosowań.
*****

tlenek węgla 1. identyfikacja substancji, producenta i

Transkrypt

Podobne dokumenty

ratownicze: pogotowie ratunkowe – tel. 999, straż pożarną – tel. 998

Ulotka "NIE DLA CZADU"!

NIE dla czadu.

Czad

NIE DLA CZADU! trujŕcy / bezwonny / bezbarwny miejsca

Ulotka Informacyjna Straży Pożarnej

Ankieta konkursowa

wspólny cel

Kompleks KR - produkty