wewnątrzszkolny program przeciwdziałania przemocy i agresji w
Transkrypt
wewnątrzszkolny program przeciwdziałania przemocy i agresji w
Aneks nr 1 do programu profilaktycznego szkoły WEWNĄTRZSZKOLNY PROGRAM PRZECIWDZIAŁANIA PRZEMOCY I AGRESJI W SZKOLE WSTĘP Z uwagi na występujące w szkole zjawisko agresji wśród uczniów podjęliśmy działania profilaktyczne w zakresie zapobiegania i przeciwdziałania przemocy. W związku z powyższym przystąpiliśmy do stworzenia wewnątrzszkolnego programu przeciwdziałania przemocy i agresji. Założenia teoretyczne programu wynikają z podstawowych prawidłowości i zasad psychologii ogólnej i społecznej. CELE GŁÓWNE: 1.Eliminowanie zachowań agresywnych wśród dzieci. 2.Wzrost poczucia bezpieczeństwa ucznia w szkole. CELE SZCZEGÓŁOWE: 1.Dostarczenie wiedzy na temat praw człowieka, dziecka i ucznia oraz procedur postępowania w przypadku łamania zasad. 2.Dostarczenie wiedzy na temat przyczyn zachowań agresywnych. 3.Wykształcenie umiejętności rozwiązywania konfliktów oraz radzenia sobie z sytuacją przemocy i agresji. 4.Integracja uczniów w szkole i wzmocnienie więzi. HARMONOGRAM DZIAŁAŃ PROFILAKTYCZNYCH NA ROK SZKOLNY 2013/2014 ZADANIA 1. Zapoznanie rodziców z działaniami profilaktycznymi szkoły. 2. Zajęcia obejmujące problematykę bezpieczeństwa w sieci. TERMIN PRZEPROWADZENIA ŚRODKI OSOBA ODPOWIEDZIALNA wrzesień 2013 wywiadówki wychowawcy klas wrzesień 2013 pogadanki nauczyciel informatyki pogadanki wychowawcy, pedagog, gazetki klasowe, pogadanki wychowawcy, pielęgniarka, pedagog Wywiady z uczniami klas I-III. Ankieta dla uczniów klas IVVI Ankieta dla rodziców i nauczycieli. Przygotowanie ankiet: A. Łęgowska, D. Stryjewska Przeprowadzenie badań i podsumowanie wyników klasowych: wychowawcy. Analiza wyników i wnioski A. Błaszkiewicz, A. Duchlińska ankieta dla rodziców uczniów klas IV Przygotowanie ankiet: A.Łęgowska Przeprowadzenie badań i podsumowanie 3. Podejmowanie działań z zakresu profilaktyki uzależnień. a) uświadomienie zagrożeń październik 2013 płynących za strony środków zmieniających świadomość b) zapobieganie uzależnieniom ( od leków, papierosów, alkoholu, narkotyków, komputera, , zakupów, solarium, itp.) październik / listopad 2013 4. Diagnoza bezpieczeństwa październik 2013 uczniów w czasie przerw. 5.Diagnoza problemu agresji w szkole w oczach rodziców. styczeń 2014 wyników klasowych: wychowawcy. Analiza wyników, wnioski - A. Łęgowska 6.Zajęcia obejmujące profilaktykę przemocy i agresji w szkole. marzec 2014 2 godziny lekcyjne Przygotowanie scenariuszy zajęć: A. Łęgowska Przeprowadzenie zajęć: wychowawcy klas. a) „Ryzykowne zachowania uczniów z elementami agresji” styczeń/luty 2014 Spotkania dla rzecznikiem KPP nadkom. L. Goździewskim pedagog, dyrektor b) „Profilaktyka agresji i przemocy ( w tym cyberprzemocy) oraz odpowiedzialność prawna nieletnich”. październik 2013 Spotkania z przedstawicielami KPP pedagog, dyrektor 7.Tydzień walki z wulgaryzmami i przemocą. kwiecień/maj 2014 Apel pod hasłem „Stop przemocy”. pedagog, koło teatralne ( J. Cywińska, W. Stadlewska) Konkursy na gazetkę klasową (kl. IV-VI), Wychowawcy, pedagog. Ankieta dla uczniów na temat walki z wulgaryzmami. Wychowawcy, pedagog Hasła przeciw przemocy przygotowane przez klasy. Wychowawcy Białe stroje Wychowawcy uczniów symbolem Dnia bez przemocy Wybór Miss i Mister grzeczności. Wychowawcy Samorząd Uczniowski 8.Diagnoza samopoczucia dziecka w szkole oraz stopnia rozprzestrzeniania się zachowań agresywnych. kwiecień/maj 2014 Ankieta dla uczniów klas IV Przygotowanie ankiet: A.Łęgowska Przeprowadzenie badań i podsumowanie wyników klasowych: wychowawcy. Analiza wyników, wnioski - A. Łęgowska SCENARIUSZE ZAJĘĆ Z ZAKRESU PROFILAKTYKI PRZEMOCY I AGRESJI W SZKOLE SCENARIUSZ nr 1 AGRESJA. JAK SOBIE RADZIĆ Z AGRESJĄ I PRZEMOCĄ? Cele ogólne: Uczeń: - poznaje skalę problemu związanego z agresją. Cele operacyjne: Uczeń: - umie dostrzec różne objawy agresji i wskazać jej przyczyny, - potrafi powiedzieć „nie” w sytuacjach, w których jest narażony na zachowania agresywne, - potrafi przeciwdziałać agresji, Metody: - wykład konwersatoryjny, „burza mózgów”, praca w grupach, scenki dramowe - Środki dydaktyczne: - artykuły prasowe (fragmenty) – Newsweek Polska, plansza „Sześć sposobów odmawiania”, opis sytuacji Czas trwania: 2 godziny lekcyjne Przebieg lekcji: Uczniowie siedzą w kręgu. Na prośbę nauczyciela wymieniają najważniejsze problemy, z którymi spotyka się współczesna młodzież. Wśród wielu problemów występują zagadnienia związane z agresją, przemocą. Nauczyciel uzasadnia konieczność przeprowadzania zajęć poświęconych agresji i sposobom radzenia sobie z przemocą. Nauczyciel rozdaje uczniom krótkie fragmenty artykułów prasowych z Newsweek Polska. Uczniowie zapoznają się z przykładami agresji. Nauczyciel i uczniowie definiują pojęcie agresji. Następnie podają przykłady agresji z terenu własnego miasta, okolicy szkoły. Uczniowie wspólnie z nauczycielem wymieniają różne rodzaje agresji, a następnie podają przyczyny postaw agresywnych np. złe wzorce wyniesione z domu, środowisko, obcowanie wśród „agresji’’, frustracja, media, Nauczyciel przedstawia skutki przemocy, agresji dla ofiary i agresora np. obniżanie wartości własnej osoby, utrata szacunku dla samego siebie, utrata sympatii otoczenia, życie w stresie, roztaczanie atmosfery konfliktu i przemocy, bądź lęku i wycofanie się, Nauczyciel omawia różne sposoby radzenia sobie z agresją: „Aby poradzić sobie z agresją przede wszystkim należy zacząć od siebie. Na przejawy agresji reagować należy nie emocjonalnie, lecz racjonalnie”. Przerwać koło zachowań agresywnych – ofiara musi powiedzieć komuś o swym cierpieniu. Należy poznać cele jakimi kieruje się agresor, pozwoli to na lepsze reagowanie i przeciwdziałanie agresji. Nie wolno sobie pozwolić na agresję pod adresem własnej osoby. „Ludzie często zachowują się agresywnie na tyle, na ile im się pozwala”. Nauczyciel czyta opis dwóch sytuacji, które uczniowie wspólnie omawiają. Sytuacja I Maciek w czasie lekcji dostał jedynkę, nauczyciel mocno go skrytykował. Po skończonych zajęciach do Maćka podszedł kolega, który chciał pożyczyć książkę. Maciek odpowiedział koledze: „spadaj i daj mi spokój, po czym go popchnął”. Maciek zachował się agresywnie, ponieważ ………………………………. Zamiast reagować agresywnie, Maciek mógłby …………………………… Sytuacja II Grupa chłopców z bloku włóczyła się po osiedlu. Nudzili się, byli niezadowoleni, nie wiedzieli, co mają ze sobą zrobić. Jeden z nich wywrócił kosz na śmieci, drugi rzucił kamieniem w grupkę małych dzieci. Chwilę później włamali się do piwnicy. Chłopcy byli agresywni, ponieważ ………………………………………… Zamiast reagować agresywnie, chłopcy mogliby ………………………… Nauczyciel, posługując się (wcześniej przygotowaną) planszą „Sześć sposobów odmawiania”, wyjaśnia uczniom, w jaki sposób mogą wykorzystać przedstawione strategie odmawiania w życiu codziennym. Sześć sposobów odmawiania: Powiedz „NIE” Zmień temat Odejdź Zignoruj propozycje Podsuń lepszy pomysł Powiedz coś śmiesznego Nauczyciel dzieli klasę na 6 grup. Każda grupa tworzy scenkę dramową przedstawiającą jeden ze sposobów odmawiania. Po przedstawieniu każdej scenki uczniowie omawiają sposoby postępowania i skuteczność odmawiania. Na zakończenie lekcji: Uczniowie przypominają podstawowe sposoby radzenia sobie z agresją oraz sposoby odmawiania. Wskazują te, które wydają im się najskuteczniejsze. SCENARIUSZ nr 2 ZŁOŚĆ GNIEW - CZY KONIECZNIE AGRESJA? Cele: Po przeprowadzonej lekcji uczeń powinien: • rozpoznawać i rozróżniać zachowania asertywne, uległe, agresywne, • znać przyczynę zachowań asertywnych, uległych i agresywnych oraz ryzyko, jakie niosą w kontaktach z innymi, • znać przyczyny agresji • wiedzieć, jak radzić sobie z gniewem i złością w społecznie akceptowany sposób • umieć zastąpić komunikat agresywny asertywnym (komunikat FUKOZ) Metody i formy pracy: eksperyment, dyskusja kierowana, burza mózgów; praca zbiorowa i grupowa Materiały, uwagi wstępne dotyczące organizacji zajęć: • Na tablicy karty z wyjaśnieniami: ZŁOŚĆ, AGRESJA, ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA ZŁOŚĆ, KOMUNIKAT FUKOZ. • Ławki ustawione do pracy grupowej. • Zajęcia przewidziano na 2 jednostki lekcyjne (2 x 45 min). PRZEBIEG ZAJĘĆ: 1. Zaczynamy w kuchni szkolnej – obserwacja 3 naczyń z wrzącą wodą (garnek bez pokrywki, garnek szczelnie zamknięty, czajnik z gwizdkiem). Komentarz – te naczynia to trzy różne osoby reagujące odmiennie na złość; woda symbolizuje złość, gniew- (krótka, obserwacja) – wracając do klasy zastanówcie się, co stałoby się z naczyniami po upływie pół godziny. 2. W klasie uczniowie siedzą w kole – rozmowa: - Jak wyrażacie swój gniew i złość (słowami, ciałem)? - Czy ją tłumicie? - Jak wyrażacie złość wobec dorosłych, a jak wobec rówieśników? - Co wywołuje agresję? - W jakich sytuacjach najczęściej czuję złość? - Co wówczas robię? - Jak zareagować na czyjąś agresję? - Co można zrobić, żeby przekształcić agresję w zachowanie pozytywne? Odwołanie się do pojęć zapisanych na kartach na tablicy (ZŁOŚĆ, ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA ZŁOŚĆ, AGRESJA). Wyjaśnienie pojęć na przykładach. 3. Wróćmy do naszego doświadczenia – w symboliczny sposób pokazuje ono 3 różne postawy ludzi i sposoby reakcji na złość, sytuację konfliktową. Może to być: • agresja słowna lub fizyczna (garnek otwarty) • uległość (garnek szczelnie zamknięty) • asertywność (czajnik z gwizdkiem) Zastanówmy się nad tymi trzema postawami. 4. Praca w grupach – burza mózgów na temat: społecznie akceptowalne sposoby rozładowania złości. Każda grupa przyczepia do tablicy swoje propozycje – dyskusja. 5. Praca w grupach – plakaty na temat: • jakie negatywne zachowania w relacjach młodych ludzi zauważacie • jakie są przyczyny takich negatywnych postaw • jakie są najczęstsze przejawy agresji w naszej szkole • jak można zaradzić agresji w szkole Omówienie wyników prac grup, uzupełnienie spostrzeżeń. 6. Komunikat FUKOZ, czyli jak mówić o swoich negatywnych emocjach w związku z czyimś niewłaściwym zachowaniem nie obrażając innych i zachowując własną godność • Wyjaśnić pojęcie korzystając z karty przyczepionej do tablicy: F – fakty U – uczucia K – konsekwencje O – oczekiwania Z – zaplecze • Przećwiczyć komunikat – kartki do pracy grupowej i sformułowania reakcji słownej zgodnie z tym komunikatem: o Siostra bez pozwolenia wzięła twój plecak i zniszczyła go, po czym schowała i nie przyznała się. plecak jest ci potrzebny – pakujesz się na wycieczkę. o Rodzice kolejny raz każą cię za kłótnię z bratem, chociaż to on zaczął i był winny. Rodzice cię nie słuchają, brat triumfuje. o Kolega, którego uważałeś za dobrego kumpla przyłącza się do grupy chłopaków, którzy złośliwie przerzucają się twoim plecakiem. Po lekcjach podchodzi do ciebie, jakby nic się nie stało. o Tydzień wcześniej dałeś koledze ściągnąć pracę domową. Zobaczył to nauczyciel i wstawił ci uwagę. Dziś ten sam kolega znów prosi cię o zeszyt. 7. Podsumowanie lekcji. SCENARIUSZ nr 3 JAK POMAGAĆ I JAK SIĘ BRONIĆ? Cel: - nauczenie się praktycznych umiejętności pomagania innym w sytuacji agresji i przemocy - nauczenie się skutecznej obrony przed agresją i przemocą Do przeprowadzenia zajęć potrzebne będą ci: 2 duże arkusze szarego papieru, kolorowe mazaki. Jak reagować w czyjejś obronie? Podziel klasę na 5 grup. Każdej z nich daj opis jednej z poniższych sytuacji. Poproś, aby każda grupa przygotowała, a następnie kolejno zagrała scenki, w których przedstawią skuteczne sposoby pomagania osobom, które są ofiarami agresji lub przemocy. Podkreśl, że proponowane przez nich sposoby reagowania nie powinny być agresywne. Bezpośrednio po prezentacji każdej ze scenek omówcie ją wspólnie, zapisując jednocześnie skuteczne sposoby pomagania (ZOBACZ: Zasady przygotowania i omawiania scenek). Sytuacje: 1. Widzisz, jak twoi koledzy wymuszają drobne kwoty pieniędzy od młodszych dzieci przy sklepiku szkolnym. 2. Koleżanki obgadują przy tobie nieobecnego kolegę. 3. Widzisz, jak koledzy zabierają z plecaka innego chłopca zeszyt i chowają go. 4. Grupa osób wyśmiewa się na lekcji w-f z koleżanki, która biega najwolniej z całej klasy. 5. Na boisku koledzy zabierają jednemu z chłopców czapkę i bawią się, rzucając nią do siebie. Korzystając z zapisanych skutecznych sposobów zachowania w odegranych scenkach, sformułujcie wspólnie zasady pomagania (obrony) innych w sytuacji agresji i przemocy np.: - zawołać kogoś na pomoc - powiedzieć, że mi się to nie podoba - odwrócić uwagę - rozśmieszyć Zapiszcie je na dużym arkuszu papieru i powieście w klasie. Uwaga: przy omawianiu scenek zwróć uwagę, czy proponowane przez uczniów skuteczne sposoby reagowania nie były jednocześnie zrachowaniami agresywnymi. Gdyby tak się stało, wyjaśnij, że reagowanie agresją na agresję wzmaga ją tylko i nie stanowi sposobu rozwiązywania podobnych sytuacji. Takie sposoby nie powinny znaleźć się na powyższej liście. Jak się bronić? Podziel klasę ponownie na grupy. Powiedz, że w podobny, jak poprzednio, sposób zajmiecie się sytuacjami, w których nam ktoś dokucza lub nas atakuje. Niech grupy przygotują i odegrają scenki, które również omówcie bezpośrednio po zagraniu, zapisując najważniejsze wnioski. Sytuacje Grupa osób wyśmiewa się z twojego ubrania. Koleżanki mówią do ciebie coś obraźliwego i nieprzyjemnego. Koledzy grożą ci, że się na tobie zemszczą, jeśli nie pójdziesz z nimi na wagary. Na korytarzu w czasie przerwy podchodzi do ciebie dwóch starszych chłopców i jeden z nich cię kopie. 5. W szatni przed lekcjami dwie osoby zrzucają umyślnie na podłogę twoją kurtkę. 1. 2. 3. 4. Korzystając z zapisanych skutecznych sposobów zachowania w odegranych scenkach, sformułujcie wspólnie zasady zachowania się wobec sprawców agresji i przemocy np.: o o o o o o o o o wyprostuj się patrz w oczy próbuj ignorować zaczepki powtarzaj w myślach jakieś uspokajające zdanie np. "nic mnie to nie obchodzi" odejdź tak szybko, jak to jest możliwe powiedz, że nie odpowiada ci to, co robią na zaczepki i przezwiska odpowiadaj wymijająco np. "to możliwe", "masz prawo tak myśleć" jeśli ci grożą, lub namawiają do czegoś złego, stosuj metodę "zdartej płyty", powtarzając stale to samo zdanie np. "nie, nie zrobię tego" jeśli możesz, proś kogoś o pomoc lub wsparcie Zapiszcie je na dużym arkuszu papieru i powieście w klasie. Na zakończenie porozmawiaj z uczniami na temat tego, w jakich sytuacjach lepiej jest się bronić, a w jakich uciec. Niech podadzą przykłady takich sytuacji. Zasady przygotowania i omawiania scenek są następujące: Uczniowie sami przygotowują scenkę, sami również wybierają role, jakie w niej zagrają (warto jednak zadbać o to, aby w tym przypadku roli ofiary dokuczania nie odgrywała osoba, która w rzeczywistości często bywa w takich sytuacjach. Nauczyciel w miarę potrzeby pomaga im w tym, nie sugerując jednak rozwiązań i sposobu gry. Po zagraniu scenki następuje jej omówienie; zaczyna się ono od rozmowy z "aktorami", w której pytamy ich: jak czuli się jako ta osoba, która grali (pomaga to uświadomić sobie emocje występujących w scence postaci), co było dla nich trudne, czy są zadowoleni z zaproponowanego rozwiązania. Na zakończenie swoimi refleksjami dzielą się widzowie: jakie uczucia wzbudziła w nich przedstawiona sytuacja, co sadzą o zaproponowanym sposobie rozwiązania problemu. Podsumowanie scenki polega na wyciągnięciu z niej najważniejszych wniosków i ewentualnym ich zapisaniu. SCENARIUSZ nr 4 „TWORZYMY KLASOWY KODEKS ZASAD PRZECIWKO PRZEMOCY” CELE: - wzrost poczucia bezpieczeństwa ucznia w klasie i szkole - wzmocnienie więzi między uczniami w klasie Potrzebne materiały: Duży arkusz papieru, pisaki. ĆWICZENIE NR 1. Prosimy każdego ucznia, aby zastanowił się nad swoim zachowaniem wobec kolegów i koleżanek, nad tym jak traktuje innych, czy czasem zdarza się używać przemocy ( rozumianej bardzo szeroko) oraz co mógłby zmienić w swoim zachowaniu, aby inni poczuli się lepiej. Rozdajemy każdemu arkusz pt. „Co mogę zrobić, aby innym w mojej klasie żyło się lepiej” i prosimy o wpisanie własnych propozycji, które będą jednocześnie osobistą deklaracją wobec wszystkich. Po wykonaniu zadania zbieramy arkusze. ĆWICZENIE NR 2. „ TWORZYMY KLASOWY KODEKS ZASAD PRZECIWKO PRZEMOCY” Dzielimy klasę na 4-5-osobowe zespoły, w których mają powstać własne zasady traktowania siebie nawzajem ( i kar za znęcanie się nad innymi). Pomagamy uczniom w tworzeniu tych zasad. Następnie spisujemy wszystkie propozycje na tablicy i wybieramy wspólnie metodą głosowania te, które zaakceptowała większość klasy. Przegłosowane zasady zapisujemy na dużej płachcie papieru. Wieszamy ją w widocznym miejscu . Wszyscy uczniowie po kolei podpisują ustalone zasady. Od tego momentu klasa zobowiązała się przestrzegać Co jakiś czas uczniowie wspólnie z wychowawcą powinni wracać do swojego kodeksu i sprawdzać czy jest przestrzegany ( można powołać osobę za to odpowiedzialną ). Jeśli któraś z norm została przekroczona, sprawca powinien ponieść konsekwencje . Przy tworzeniu Klasowego Kodeksu należy pamiętać, że poza innymi pomysłami powinny się tam znaleźć takie propozycje: - nie znęcamy się nad innymi uczniami staramy się pomóc uczniom, nad którymi się ktoś znęca informujemy dorosłych nad którymi się ktoś znęca włączamy do rozmów i wspólnych zajęć osoby, które stoją na uboczu. PODSUMOWANIE: Rozmawiamy trochę dłużej o korzyściach wyniesionych ze spotkań, o refleksjach płynących z doświadczeń przeżytych w trakcie ćwiczeń. PROCEDURA WSPÓŁPRACY Z RODZICAMI SZKOŁY PODSTAWOWEJ I. CELE PROCEDURY: ułatwianie wzajemnych kontaktów oraz nadanie im statusu programowej działalności szkoły. przekazywanie bieżącej informacji rodzicom o postępach i problemach dziecka.. udzielanie wskazówek w zakresie sposobów postępowania rodzica wobec problemów dziecka. inicjowanie nawiązywania kontaktów z rodzicami i zachęcenie ich do wyrażania opinii na temat jakości pracy szkoły. tworzenie partnerskiej atmosfery. realizowanie jednolitego systemu pracy z rodzicami, nadającego jej właściwą rangę. ułatwianie monitorowania przyjętych zasad. II. DEFINICJA PRZEDMIOTU PROCEDURY: Kontakt z rodzicami - uzyskanie informacji o wszechstronnym rozwoju dziecka oraz warunkach domowych i szkolnych. III. KOGO DOTYCZY PROCEDURA: Procedura dotyczy nauczycieli, wychowawców, rodziców i prawnych opiekunów oraz dyrektorów szkoły. IV. OBOWIĄZKI, ODPOWIEDZIALNOŚĆ, UPOWAŻNIENIA OSÓB REALIZUJĄCYCH ZADANIE, KTÓRE JEST PRZEDMIOTEM PROCEDURY: Szeroko rozumianych informacji o dziecku udzielają wyłącznie wychowawcy klas, nauczyciele, pedagog szkolny, logopeda, pielęgniarka szkolna, dyrektor, wicedyrektor szkoły. V. OPIS PRACY - USTALONA KOLEJNOŚĆ DZIAŁAŃ, MIEJSCA I CZAS PRZEPROWADZANIA POSZCZEGÓLNYCH CZYNNOŚCI: 1. Miejscem kontaktów rodziców z wychowawcami klas, nauczycielami przedmiotów, pedagogiem szkolnym, logopedą i dyrektorami jest szkoła. 2. Kontakty rodziców z nauczycielami odbywają się według harmonogramu przedstawionego na pierwszym spotkaniu z rodzicami, tj. najpóźniej w październiku każdego roku szkolnego. 3. Spotkania odbywają się w formach: zebrań ogólnych z rodzicami, zebrań ogólnych z rodzicami i zaproszonymi specjalistami, zebrań klasowych z rodzicami, zebrań klasowych z rodzicami w obecności uczniów, indywidualnych konsultacji rodziców z wychowawcami, nauczycielami przedmiotów, pedagogiem, logopedą, innych spotkań wynikających z planu pracy szkoły. 4. Rodzice uczniów szkoły mają możliwość dodatkowego kontaktu z nauczycielami w przypadkach uzasadnionych losowo, jednak po uprzednim uzgodnieniu takiego spotkania z nauczycielem (poprzez telefon do szkoły). 5. W żadnym przypadku nauczyciel nie udziela informacji rodzicom w trakcie prowadzonych przez siebie zajęć szkolnych (w tym również dyżurów na korytarzach i boisku szkolnym). 6. Miejscem kontaktów nauczycieli i rodziców na terenie szkoły są gabinety lekcyjne. Miejscem kontaktów dyrektorów szkoły i rodziców na terenie szkoły jest gabinet dyrektora, a pedagoga i logopedy – ich gabinety. Niedopuszczalne jest przekazywanie informacji rodzicom w pokoju nauczycielskim w obecności innych nauczycieli. Poza tymi miejscami informacje nie są udzielane. 7. Terminy spotkań z rodzicami ustalone są w harmonogramie zebrań z rodzicami przedstawionym nauczycielom i rodzicom na początku roku szkolnego. O obowiązkowym spotkaniu z rodzicami wychowawca jest zobowiązany przypomnieć uczniom i rodzicom, z co najmniej 3-dniowym wyprzedzeniem, podając datę, miejsce, godzinę spotkania (można stosować pisemne zaproszenie z podpisem i podaniem informacji zwrotnej). 8. Obecność rodzica na zebraniach jest obowiązkowa. 9. W sytuacjach uzasadnionych wychowawczo, szkoła wzywa rodziców poza ustalonymi terminami. 10. Wychowawca w nagłych sytuacjach może skontaktować się z rodzicami telefonicznie, w innych sytuacjach wzywa rodzica do szkoły za pośrednictwem sekretariatu szkoły w formie pisemnej. 11. Wychowawca klasy utrzymuje kontakt z rodzicami w formach: zebrań z rodzicami, pisemnych informacji o postępach i zachowaniu uczniów, wizyty wychowawcy w towarzystwie pedagoga szkolnego w domu wychowanka, indywidualnych spotkań z rodzicami na terenie szkoły, po uprzednim uzgodnieniu terminu. 12. Corocznym obowiązkiem wychowawcy klasy w trakcie zebrań klasowych jest zapoznanie rodziców z: statutem szkoły, programem wychowawczym szkoły, programem profilaktyki szkoły, planem wynikowym i planem wychowawczym klasy, planem pracy z rodzicami, Wewnątrzszkolnym Systemem Oceniania , kryteriami ocen z zachowania, procedurami przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów zewnętrznych, postępami edukacyjnymi i wychowawczymi uczniów, informacjami bieżącymi dotyczącymi funkcjonowania klasy i szkoły. 13. Wychowawca klasy realizując tematykę szkoleniową dla rodziców, w ramach zebrań klasowych powinien uwzględnić następujące zagadnienia: rozwój psychiczny dzieci i młodzieży, przyczyny i zapobieganie agresji; rodzaje agresji występującej w naszej szkole, zapobieganie niewłaściwym zachowaniom, tolerancja i integracja, higiena i bezpieczeństwo, zadania rodziców w zakresie motywacji i wzmacniania dzieci, zasady przeprowadzania sprawdzianu w szóstej klasie, oraz inne zagadnienia wynikające z planu pracy szkoły i klasy. 14. Podczas spotkań klasowych z rodzicami wychowawca zobowiązany jest uwzględnić następujące zasady: najtrudniejsze sprawy dotyczące ucznia należy omawiać szczerze, ale w indywidualnej rozmowie z rodzicami, największą uwagę należy przywiązywać do spraw opiekuńczych, wychowawczych i dydaktycznych , najważniejszym składnikiem informacji o wynikach w nauce mają być poczynione postępy oraz wskazanie, w porozumieniu z nauczycielami przedmiotów, treści niezbędnych do ich uzupełnienia, z rodzicami rozmawiać należy po partnersku, z troską i życzliwością, udzielać konkretnych rad co do przezwyciężania określonych trudności lub wskazywać osoby, instytucje, które to uczynią. 15. W trakcie zebrań klasowych zabrania się: dokonywania tylko negatywnych ocen zespołu uczniowskiego, publicznego czytania ocen, używania nazwisk przy przykładach negatywnych, podważania hierarchii wartości wyznawanych przez rodziców, nieograniczonego udostępniania rodzicom dziennika lekcyjnego. 16. Aktywizowanie i motywowanie rodziców do współpracy ze szkołą odbywa się poprzez: wspólne rozwiązywanie problemów klasowych, pomoc „trójki klasowej” w organizacji imprez klasowych, udział rodziców w takich formach pracy szkoły, jak: wycieczki, lekcje otwarte, wyjazdy na basen, święta szkoły, przegląd twórczości uczniowskiej, itp., uhonorowanie przez dyrekcję szkoły aktywnie działających rodziców listami gratulacyjnymi wręczanymi na apelu kończącym rok szkolny, wspólne dbanie o estetykę pomieszczeń klasy, pomoc przy wykonywaniu prac na rzecz szkoły, klasy. 17. Nauczyciele poszczególnych przedmiotów zobowiązani są do uczestnictwa w zaproponowanej przez wychowawcę klasy formie spotkania z rodzicami. 18. Nauczyciel sporządza po zebraniu, spotkaniu z rodzicami pisemną notatkę stanowiącą część dokumentacji pracy nauczyciela. 19. Pedagog szkolny zobowiązany jest do: przeprowadzenia, z udziałem przedstawicieli instytucji zajmujących się wychowaniem lub wspomagających szkołę, warsztatów dla rodziców (w miarę potrzeb zgłaszanych przez wychowawców klas, nauczycieli, dyrektorów szkoły), wspierania rodziców uczniów mających kłopoty z nauką oraz wywodzących się ze środowisk zagrożonych niedostosowaniem społecznym, wspomagania wychowawców w zbieraniu informacji o problemach uczniów, zapoznawania rodziców z ofertą szkół gimnazjalnych, bez podważania znaczenia gimnazjów gminnych. 20. Logopeda szkolny zobowiązany jest do: przeprowadzenia, z udziałem przedstawicieli instytucji zajmujących się wychowaniem lub wspomagających szkołę, warsztatów dla rodziców (w miarę potrzeb zgłaszanych przez wychowawców klas, dyrekcję szkoły), wspierania rodziców uczniów mających kłopoty z nauką, wspomagania wychowawców w zbieraniu informacji o problemach uczniów. 21. Dyrektor szkoły w szczególności: współpracuje z Radą Rodziców wg przyjętego harmonogramu, udziela pomocy wychowawcom w kontaktach z rodzicami, którzy nieregularnie uczestniczą w zebraniach, przygotowuje oraz przeprowadza zebrania ogólne dla rodziców wg przyjętego harmonogramu. 22. Zwolnienie ucznia z zajęć następuje tylko na pisemną prośbę rodzica, przedstawioną najpóźniej w dniu zwolnienia z podaniem istotnej przyczyny. W uzasadnionych losowo przypadkach rodzic może zwolnić ucznia z zajęć telefonicznie, najpóźniej w dniu zwolnienia. W sytuacja wyjątkowych decyzje o zwolnieniu ucznia z zajęć podejmuje dyrektor lub wicedyrektor szkoły. 23. Wyklucza się następujące zachowania rodziców: uzyskiwanie informacji o uczniu od nauczycieli na ulicy, przeszkadzanie w czasie lekcji, telefonowanie pod prywatny numer nauczyciela bez jego zgody, zajmowanie przerw nauczycielowi dyżurującemu. zasięganie informacji o uczniu u pracowników niepedagogicznych szkoły. 25. Wszystkie uwagi i wnioski dotyczące pracy szkoły rodzice kierują kolejno do: wychowawcy klasy, dyrektora i wicedyrektora szkoły, Rady Pedagogicznej, organu nadzorującego szkołę, organu prowadzącego szkołę. VI. WYKAZ MATERIAŁÓW I D DOKUMENTÓW WYKORZYSTANYCH W TRAKCIE PRACY, ORAZ POTWIERDZAJĄCYCH WYKONANIE PRACY 1. Odnotowanie obecności rodziców w dzienniku lekcyjnym w części do tego przeznaczonej. 2. Notatka o temacie rozmowy w dzienniku lekcyjnym, dzienniku pedagoga. VII. TRYB WPROWADZANIA ZMIAN W DOKUMENCIE: Zmiany w dokumencie wprowadza się po dokonaniu ewaluacji na koniec roku szkolnego, na posiedzeniu Rady Pedagogicznej, po konsultacji z Radą Rodziców.