Załącznik do uchwały Nr XLVI/228/2014 w sprawie uchwalenia

Strategia Rozwiązywania Problemów
Społecznych na lata 2014-2020
Gmina Koprzywnica
Spis treści
1. Istota i znaczenie Strategii dla rozwiązywania problemów społecznych w Gminie
Koprzywnica ............................................................................................................................................ 2
2.
Struktura demograficzna i podstawowe dane o mieszkańcach gminy ................................... 3
2.1
Informacje ogólne na temat Gminy Koprzywnica ........................................................... 3
2.2 Struktura demograficzna mieszkańców ................................................................................. 4
3.
Edukacja w Gminie Koprzywnica ............................................................................................. 6
4.
Działania policji na terenie Gminy Koprzywnica ..................................................................... 7
5.
Bezrobocie ............................................................................................................................... 7
6.
Bezdomność ............................................................................................................................ 9
7.
Ubóstwo ................................................................................................................................ 10
8.
Problemy opiekuńczo-wychowawcze ................................................................................... 12
9.
Przemoc w rodzinie ............................................................................................................... 13
10.
Osoby starsze..................................................................................................................... 14
11.
Osoby niepełnosprawne .................................................................................................... 16
12.
Przestępczość .................................................................................................................... 17
13.
Alkoholizm i narkomania ................................................................................................... 18
13.1 Gminny Program Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych ....................... 24
13.2
14.
Sprawozdania z planu GKRPA ........................................................................................ 33
Analiza SWOT .................................................................................................................... 35
15.
Misja Strategii Rozwiązywania Problemów Społecznych w Gminie Koprzywnica na lata
2014-2020 38
16.
Realizacja Strategii Rozwiązywania Problemów Społecznych w Gminie Koprzywnica na
lata 2014-2020....................................................................................................................................... 45
1. Istota i znaczenie Strategii dla rozwiązywania problemów
społecznych w Gminie Koprzywnica
Rozważania na temat Strategii dla rozwiązywania problemów społecznych dla danej
gminy należy zacząć od wyjaśnienia takiego pojęcia jak polityka społeczna. Mianowicie
polityka społeczna, idąc za Encyklopedią Zarządzania to celowa działalność państwa,
podmiotów samorządowych, związków zawodowych i innych organizacji, zmierzająca do
poprawy ogólnych warunków pracy i bytu szerokich warstw ludności, a także stosunków
społeczno - kulturowych, które prowadzą do optymalnego zaspokojenia potrzeb społecznych i
indywidualnych ludności.1 Dodatkowo polityka społeczna ma na celu usuwać wszelkie
nierówności społeczne, kluczową drogą do osiągnięcia celów polityki społecznej jest
zrównoważony rozwój. Polityka ta powinna dotyczyć wszystkich grup społecznych, tak by
społeczeństwo, jako całość funkcjonowało sprawnie i efektywnie. Celami polityki społecznej
mogą być zarówno ogólnie- ład społeczny, jak i inwestycje w człowieka i ochronę socjalną.
Głównym nurtem polityki społecznej są bez wątpienia kwestie społeczne, czyli takie
zjawiska, które tworzą niepożądany stan napięcia społecznego. Stan ten rzutuje na szerszą
•
•
•
1
A.Rajkiewicz, Polityka społeczna, Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1979, s. 30
A. Kurzynowski, Polityka społeczna. Globalna i lokalna, szkoła Główna Handlowa, Warszawa 1999, s.
29
A. Kurzynowski, Polityka społeczna, szkoła Główna Handlowa, Warszawa 2003, s. 11
zbiorowość zagrażając tym samym dalszemu, pełniejszemu rozwojowi społecznemu. Te
deformacje społeczne wynikają z niedostosowania organizacji życia zbiorowego do
specyficznych, indywidualnych potrzeb poszczególnych jego członków.
•
•
•
•
•
Ogólnie rzecz ujmując do tych kwestii należą takie zjawiska jak:
bezrobocie
bezdmność i ubóstwo
przestępczość
alkoholizm i narkomania
problemy rodzin, dzieci i młodzieży itd.
Przeprowadzone badania będą dotyczyły własnie tych i innych problemów i kwestii
społecznych na terenie Gminy Koprzywnica. W jasny i prosty sposób postaramy się
zobrazować skalę zjawisk dotykających mieszkańców tej gminy.
Strategia Rozwiazywania Problemów Społecznych to taka konepcja polityki społecznej,
która charakteryzuje się długoterminowością, jest usystematyzowana i nakierowana na
przyszłość. Ma objąć wsparciem osoby dotknięte wykluczeniem społecznym oraz
doprowadzić do jak najlepszego funkcjonowania społeczności lokalnej. Efektem po
przeprowadzeniu strategii ma być trwała pomoc i wsparcie dla mieszkańców oraz
wyrównywanie szans społecznych.
Obowiązek opracowania Strategii Rozwiązywania Problemów Społecznych wynika
z art. 17 ust 1 pkt. 1 ustawy o pomocy społecznej z dnia 12 marca 2004 r. (Dz. U. z 2013 r.,
poz. 182 z późn. zm.): ze szczególnym uwzględnieniem programów pomocy społecznej,
profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych i innych, których celem jest integracja
osób i rodzin z grup szczególnego ryzyka.
2. Struktura demograficzna i podstawowe dane o mieszkańcach
gminy
2.1
Informacje ogólne na temat Gminy Koprzywnica
Koprzywnica leży w województwie świętokrzyskim w południowo - zachodniej części
powiatu sandomierskiego. Gmina położona jest przy drodze krajowej Kraków - Sandomierz
na krawędzi doliny Wisły. Powierzchnia gminy zajmuje około 6 935 ha, natomiast samo
miasto 1 788 ha.
Przez miasto Koprzywnica przepływa rzeka, która obfituje w gatunki ryb, przede wszystkim
w pstrąga, jest to Koprzywianka. Nieopodal kościoła św. Floriana usytuowany jest Zbiornik
wodny Koprzywianka, w skład którego wchodzi zbiornik „Danusia” i „Hania”, w którym łowić
można ryby spokojnego żeru, a także drapieżne szczupaki i okonie.
Teren, na którym leży Koprzywnica to miejsce, gdzie przed wiekami rozciągała się
pierwotna Puszcza Sandomierska. Niestety dziś nie ma już śladu po prastarych borach,
jedynie spotkać można pojedyncze pomnikowe okazy drzew. Nie jest to jednak jednoznaczne
z tym, że w okolicach Koprzywnicy brakuje lasów. Od południa i zachodu miasto otaczają
piękne lasy iglaste (przeważnie sosnowe) i liściaste, które są niezwykle bogate w runo leśne.
Krajobraz w okolicy Koprzywnicy jest bardzo urozmaicony. Tworzą go pagórki opadające
ku dolinie Wisły, liczne wąwozy, pasy pól uprawnych, łąk, sadów, niewielkie zagajniki, jak
i duże lasy.2
2.2 Struktura demograficzna mieszkańców
Tab.1. Wybrane dane statystyczne. UStat.2013 Statystyczne Vademecum Samorządowca.
Wybrane dane statystyczne3
Powierzchnia w ha
Ludność
Ludność na 1 km2
Kobiety na 100 mężczyzn
Ludność w wieku nieprodukcyjnym
na 100 osób w wieku
produkcyjnym
Szkoły podstawowe i gimnazjalne
Liczba ludności na 1 przychodnię
Turystyczne obiekty noclegowe
Mieszkania
oddane
do
użytkowania
Pracujący na 1000 ludności
Bezrobotni zarejestrowani
Ludność w % ogółu ludności
korzystająca z instalacji:
wodociągowej
kanalizacyjnej
gazowej
Wybrane dane
demograficzne w
2012
Ludność w tym
kobiety
Urodzenia żywe
Zgony
Przyrost naturalny
2
3
2010
6933
7025
101
103
61,0
2011
6933
6978
101
102
60,3
2012
6933
6943
100
102
60,8
6
3513
5
5
3489
4
4
3472
9
65
391
64
426
59
450
66,7
23,2
33,2
66,8
23,5
33,9
66,8
23,6
32,7
Powiat
Gmina
Powiat=100
80566
41200
675
969
-295
6943
3508
59
86
-27
8,6
8,5
8,7
8,9
x
http://www.koprzywnica.eu/index.php?option=com_content&task=view&id=104&Itemid=80
Dane o liczbie i strukturze ludności (stan i do przeliczeń) pochodzą z bilansu opracowanego w oparciu o
wyniki NSP 2011
Saldo migracji
ogółem
Ludność w wieku:
przedprodukcyjnym
Produkcyjnym
Poprodukcyjnym
-163
-5
x
14264
50313
15989
1276
4318
1349
8,9
8,6
8,4
Dane dla Gminy Koprzywnica z Zestawienia informacji o osobach z bazy Ewidencji
Ludności, stan bazy na dzień 6.03.2014, zameldowani wszyscy wygląda tak:
- w podziale na miejscowości:
Raze
m
Beszyce
Błonie
Ciszyca
Dmosice
Gnieszowic
e
Kamieniec
Koprzywnic
a
Krzcin
Łukowiec
Niedźwice
Postronna
Sośniczany
Świężyce
Trzykosy
Zbigniewic
K
M
K
M
K
M
K
M
K
M
K
M
K
M
K
M
K
M
K
M
K
M
K
M
K
M
K
M
K
257
Wie
k
<18
lat
54
354
87
357
77
243
508
113
47
80
17
2571
460
515
81
322
64
307
49
236
411
169
40
72
31
264
49
281
52
Doro 0-6
śli
7-15
1619
2060K
203
17
16
21
29
14
23
16
9
17
21
2
5
112
105
22
20
15
20
18
9
13
9
19
19
5
10
9
15
11
5
9
12
15
6
6
8
5
15
11
4
3
71
73
11
6
6
10
13
9
1
7
9
9
2
6
8
9
5
67
8
5
267 5
19
280 19
12
196 10
7
428 12
19
96
4
4
2111 76
90
434 20
11
258 9
13
258 3
7
196 5
7
339 13
15
138 7
6
215 5
15
229 10
2065
M
Pow
60 K
34
80
86
16
41
101
95
26
39
115
61
28
26
86
147
15
69
171
35
26
17
33
754
6
311
827
141
152
78
172
87
35
40
98
88
24
39
102
69
19
24
90
123
11
49
132
47
23
29
44
83
13
26
82
82
Pow
65
M
12
32
Raze
m
131
126
165
189
173
184
121
122
260
248
62
51
1324
1247
271
244
157
165
161
146
112
124
213
198
90
79
131
133
140
e Kolona
Zbigniewic
e Wieś
Ogółem w
gminie
M
K 122
M
K 7030
M
10
16
106 0
3
1276 5754 206
243
15
7
2
318
327
12
5
1
180
191
89
32
15
20
42
1997
10
874
2264
431
3. Edukacja w Gminie Koprzywnica
Tab.2. Edukacja w Gminie Koprzywnica. UStat. 2013 Statystyczne Vademecum Samorządowca.
Edukacja
Żłobki i kluby dziecięce
Dzieci przebywające w
żłobkach i klubach
dziecięcych w ciągu
roku
Placówki wychowania
przedszkolnego
w tym
przedszkola………………
Miejsca w
przedszkolach
Dzieci w placówkach
wychowania
przedszkolnego
w tym w
przedszkolach…………..
Szkoły podstawowe
Uczniowie szkół
podstawowych
Szkoły gimnazjalne
Uczniowie szkół
gimnazjalnych
Uczniowie
przypadający na 1
komputer z dostępem
do Internetu
przeznaczony do
użytku uczniów w
szkołach:
podstawowych…………..
gimnazjalnych…………….
2010/11
-
2011/12
-
2012/13
-
-
-
-
4
3
4
2
1
2
120
100
120
138
123
169
118
91
126
5
460
4
430
3
387
1
227
1
210
1
199
11
17
12
16
10
15
141
64
58
3575
3455
Komputery z dostępem
do Internetu
przeznaczone do
użytku uczniów w
szkołach:
podstawowych…………..
gimnazjalnych……………
41
13
36
13
40
13
4. Działania policji na terenie Gminy Koprzywnica
W odpowiedzi na pismo nr OPS.201.12.2014 r. z dnia 13.03.2014 r. Komisariat Policji
w Koprzywnicy informuje, że w roku 2012 na terenie Miasta i Gminy Koprzywnica
odnotowano:





przestępczość pod wpływem alkoholu – 28
wykroczenia pod wpływem alkoholu - 16
przemoc domowa, interwencje, liczba założonych niebieskich kart – 7
przemoc w szkole – 1
przeprowadzono akcji profilaktycznych - 9
Następnie w roku 2013 odnotowano:





przestępczość pod wpływem alkoholu – 23
wykroczenia pod wpływem alkoholu – 11
przemoc domowa - interwencje, liczba złożonych niebieskich kart – 9
przemoc w szkole – 1
przeprowadzono akcji profilaktycznych - 12
5. Bezrobocie
Osoba bezrobotna to osoba niezatrudniona, nieprowadząca działalności gospodarczej
i niewykonująca innej pracy zarobkowej. Jest to osoba zarazem zdolna i gotowa do podjęcia
zatrudnienia w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu pracy - jest to szeroka definicja.
Natomiast wąską definicję stosują państwowe Urzędy Pracy rozmieszczone w powiecie lub
województwie.
Mianowicie bezrobotnym jest osoba poszukująca zatrudnienia, która:
•
•
•
ma ukończone 18 lat (pełnoletnia)
nie osiągnęła wieku emerytalnego określonego w art. 24 ust. 1a i 1b oraz w art. 27
ust. 2 i 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu
Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. 2013,poz. 1440 z późn. zm.),
w chwili obecnej nie uczy się na żadnym szczeblu kształcenia lub nie jest skierowana
na szkolenie przez PUP
•
jest zameldowana lub pozostaje w Polsce legalnie lub jej pobyt może zostać
zalegalizowany (azyl polityczny, karta stałego lub czasowego pobytu, obywatele UE)
Społeczne skutki bezrobocia są następujące:
•
•
•
duże koszty świadczeń socjalnych,
niewykorzystany potencjał ludzkiej pracy,
nasilanie się społecznych problemów, m.in. uzależnienia, rozpad tradycyjnych więzi
rodzinnych.
Długotrwałe bezrobocie to pozostawanie bez pracy przez okres co najmniej 12 miesięcy w
ciągu ostatnich 24 miesięcy.
Stopa bezrobocia jest to iloraz bezrobotnych przez aktywnych zawodowo w danej
kategorii ludności. Aktywni zawodowo definiowani są przez GUS jako osoby pracujące plus
osoby poszukujące pracy, a także bezrobotni i niepełnosprawni (z możliwością zatrudnienia
w niektórych zawodach). Natomiast do aktywnych zawodowo cywili nie wlicza się
pracowników: wojska, policji oraz służb ochrony państwa.
Stopa bezrobocia nie jest precyzyjną miarą zjawiska. Jej wysokość zależy bowiem od
arbitralnie przyjmowanych kryteriów prawnych. Te różnią się w zależności od państwa, jak i
w czasie. Można temu zaradzić na kilka sposobów, np. ustalając międzynarodowe standardy
mierzenia bezrobocia, bądź też używając innych mierników takich jak stosunek ilości
zatrudnionych do ludności w wieku ekonomicznie czynnym.4
Tab.3. Bezrobocie w Gminie Koprzywnica. UStat. 2013 Statystyczne Vademecum Samorządowe
5
Pracujący
Bezrobotni
zarejestrowani
w tym kobiety w %
Udział
bezrobotnych
zarejestrowanych w liczbie
ludności
w
wieku
produkcyjnym w %
Udział zarejestrowanych
bezrobotnych
kobiet
w
liczbie kobiet w wieku
produkcyjnym w %
4
Powiat
12851
4759
Gmina
411
450
50,9
54,7
9,5
10,4
10,4
12,3
E. Kwiatkowski: Bezrobocie. Podstawy teoretyczne. PWN, Warszawa 2002
Dane dotyczą podmiotów gospodarczych, w których liczba pracujących przekracza 9 osób; bez pracujących w
gospodarstwach indywidualnych w rolnictwie.
5
Wyk.1. Skala bezrobocia wg. ankiet Dialog CEiP
Skala bezrobocia
2 1
8
bardzo nasilona
14
nasilona
umiarkowana
niewielka
nie występuje
26
Dla 26 osób skala bezrobocia jest nasilona, co wskazywałoby na to, że problem
bezrobocia jest dużym problemem w gminie, 14 osób odpowiedziało, że problem jest
umiarkowany, 8 że bardzo nasilony, dla 2 osób skala jest niewielka, jedynie dla jednej nie
występuje.
6. Bezdomność
Zgodnie z Ustawą o pomocy społecznej, za osobę bezdomną uważa się „osobę
niezamieszkującą w lokalu mieszkalnym w rozumieniu przepisów o najmie lokali
mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych i nigdzie niezameldowaną na pobyt stały w
rozumieniu
przepisów
o
ewidencji
ludności
i
dowodach
osobistych”.
Jednak jak podkreśla wielu badaczy, bezdomność jest przede wszystkim zjawiskiem
społecznym. Ani formalne prawo do zamieszkania w danym lokalu, ani brak tego prawa nie
przesądzają niczego w kwestii bezdomności. Możliwe są sytuacje, gdy konflikty rodzinne
uniemożliwiają faktyczne współzamieszkiwanie w lokalu, w którym jest się zameldowanym,
lub też zaspakajanie potrzeb mieszkaniowych pomimo braku zameldowania i formalnego
prawa do zamieszkiwania w danym lokalu.
Bezdomność to w dzisiejszych czasach problem, który dotyczy wszystkich krajów na
świecie. Nie ma znaczenia czy są to państwa biedne, czy bogate. Bezdomni żyją wszędzie.
Każdy kraj stara się w miarę możliwości radzić sobie z tym problemem.
W Polsce bezdomnym pomaga około stu organizacji. Są wśród nich takie jak Caritas
Polska, Polski Czerwony Krzyż, Monar, Towarzystwo Pomocy im. św. Brata Alberta, Polski
Komitet Pomocy Społecznej, a także wiele mniejszych, jak Pomocna Dłoń czy Ludzie
Ludziom.6
Wyk.2. Skala bezdomności wg. ankiet Dialog.CEiP
Skala bezdomności
0
9
bardzo nasilona
19
nasilona
umiarkowana
11
niewielka
nie wystepuje
12
Dla 19 respondentów skala bezdomności nie występuje, co jest dobrą informacją, dla 12
osób skala jest niewielka, co jednocześnie podkreśla rzadkie występowanie tego zjawiska, dla
11 osób skala jest umiarkowana, a jedynie dla 9 osób jest nasilona.
7. Ubóstwo
Ubóstwo dotyka zarówno jednostki jak i rodziny, borykające się ze stałym dostępem do
środków finansowych. Jest ono kwestią społeczną, wywiera destrukcyjny wpływ na rozwój
społeczno-gospodarczy całego kraju. Próby charakteryzowania ubóstwa w Polsce opierały się
w głównej mierze na definicjach odnoszących się do kategorii minimum socjalnego.
Określano pewien koszyk dóbr i usług, który odnosił się do zaspokajania podstawowych
potrzeb. Zaczęto dostrzegać potrzebę szerszego ujmowania ubóstwa. Odnoszono je nie tylko
do kwestii czysto ekonomicznych, ale również do wykluczenia z pełnego uczestniczenia
6
http://www.pcpr.info/bezdomnosc
społecznego. Ubóstwo można pojmować w sposób absolutny lub też względny. Ujęcie
absolutne kategorii ubóstwa opiera się na pojęciu zaspokojenia potrzeb. W oparciu o
precyzyjnie zdefiniowane kategorie ilościowe i jakościowe, kategoria ubóstwa w ujęciu
względnym odnosi się do porównywania poziomu zaspokojenia potrzeb jednostek. Ocena
poziomu ubóstwa może oszacować grono ekspertów. Ocena poziomu zaspokajania potrzeb
może odbywać się również przez same jednostki.
Osoby długotrwale ubogie cechuje poczucie bezradności, bezsilności oraz zepchnięcia na
margines. Z powodu podejmowania prac dorywczych i potrzeby oszczędzania, takie osoby
nie uczestniczą czynnie w życiu społecznym ani nie korzystają z dóbr kulturowych. 7
Do grup szczególnie zagrożonych ubóstwem można zaliczyć rodziny, w których
członkowie utrzymują się z niezarobkowych źródeł, innych niż renta czy emerytura.
Utrwalanie się biedy powoduje zmianę stylu życia rodziny oraz może przyczynić się do
powstania wielu niekorzystnych zjawisk, jak: zaniedbania w opiece i wychowaniu,
alkoholizm, przemoc w rodzinie, przestępczość, zaciąganie kredytów, zaburzenia
psychiczne.8
Wyk.3. Skala ubóstwa i wykluczenia wg. ankiet Dialog.CEiP
Skala ubóstwa i wykluczenia
0
4
6
bardzo nasilona
nasilona
umiarkowana
19
niewielka
21
nie występuje
Skala ubóstwa i wykluczenia dla 21 osób jest nasilona, dla 19 umiarkowana, dla 6 osób
bardzo nasilona a dla 4 niewielka, dla 6 bardzo nasilona. Skala ta może się wiązać ze
zjawiskiem bezdomności i bezrobocia, te trzy skale są ze sobą spójne i wpływają na swoje
nasilenie bądź też jego brak.
7
T. Panek. 2001.Ubóstwo jako kwestia społeczna. W: A. Kurzynowski (red.), Polityka społeczny. Warszawa:
Instytut Gospodarstwa Społecznego SGH, s. 161.
8
K. Głąbicka,. 2004. Polityka społeczna państwa polskiego u progu członkostwa w Unii Europejskiej.
Radom: Instytut Technologii Eksploatacji, s. 23-25.
8. Problemy opiekuńczo-wychowawcze
Rodziny dotknięte problemami opiekuńczo – wychowawczymi mogą otrzymać pomoc i
wsparcie ze strony pracowników socjalnych Działu Pomocy Specjalistycznej – zespołu ds.
wspierania rodzin w zakresie: wzmocnienia funkcji rodziny, rozwijania umiejętności
opiekuńczo – wychowawczych rodziców, poszerzania wiedzy z zakresu rozwoju i potrzeb
dziecka, planowania i funkcjonowania rodziny, przeciwdziałania zaniedbywaniu i
krzywdzeniu dzieci; przeciwdziałania przemocy w rodzinie; integracji lub reintegracji rodziny,
w tym umożliwienia dzieciom przebywającym w pieczy zastępczej powrotu do rodziny
naturalnej.
Pomoc i wsparcie rodzinom powinno być świadczone w formie indywidualnych
konsultacji opiekuńczo – wychowawczych, poradnictwa rodzinnego, pomocy rodzinie w
kontaktach z urzędami, służbami, instytucjami, placówkami, kierowania członków rodziny do
specjalistów pracujących na rzecz rodzin, w tym współpracujących z Centrum organizacji
pozarządowych prowadzących placówki wsparcia dziennego dla dzieci i młodzieży.
Praca z każdą rodziną powinna być poprzedzona szczegółową diagnozą sytuacji rodziny,
w tym przede wszystkim pod kątem wypełniania przez nią funkcji opiekuńczo –
wychowawczych. Praca z taką rodziną powinna być prowadzona w oparciu o indywidualny
plan pracy.9
Wyk.4. Skala problemów opiekuńczo-wychowawczych wg. ankiet Dialog.CEiP
Skala problemów opiekuńczowychowawczych
0
4
4
bardzo nasilona
13
nasilona
umiarkowana
niewielka
nie występuje
29
9
http://www.cps.srodmiescie.warszawa.pl/pl/oferta-pomocy/pomoc-rodzinom-z-problemami-opiekunczowychowawczymi
Skala problemów opiekuńczo – wychowawczych dla 29 respondentów jest umiarkowana,
dla 13 nasilona, co oznacza, że jest to dość znaczący problem w gminie. Dla pozostałych 4
osób jest niewielka i podobnie dla 4 bardzo nasilona.
9. Przemoc w rodzinie
Przemoc w rodzinie – to zamierzone, wykorzystujące przewagę sił działanie przeciw
członkowi rodziny, naruszające prawa i dobra osobiste, powodujące cierpienie i szkody. W
relacji jedna ze stron ma przewagę nad drugą. Ofiara jest zazwyczaj słabsza, a sprawca
silniejszy. Zgodnie z art. 207§1 Kodeksu karnego, przemoc w rodzinie jest przestępstwem.
Ogólnie przyjmuje się, że przemoc w rodzinie to działanie:
•
•
•
•
zamierzone i świadome, skierowane przeciwko innym członkom rodziny,
naruszające prawa i dobra osobiste osób doświadczających przemocy,
w którym sprawca jest silniejszy, a osoba doświadczająca przemocy słabsza,
powoduje ból i cierpienie.
Przemoc domowa to każde zachowanie, które powoduje psychiczne lub/i fizyczne
cierpienie osoby bliskiej, narusza jej podstawowe prawa i dobra osobiste- ma na celu
utrzymanie nad nią kontroli i władzy. Poniżej przedstawiamy formy jakie może przybierać
przemoc – ułatwi to Państwu zrozumienie, czym jest przemoc w rodzinie:
Przemoc fizyczna to każde zachowanie, którego celem jest zadanie bólu fizycznego,
uszkodzenie ciała, pogorszenie zdrowia lub pozbawianie życia osoby pokrzywdzonej
przemocą.
Przykłady: bicie, policzkowanie, popychanie, ciągnięcie za włosy, wykręcanie rąk, kopanie,
duszenie, zadawanie ran, odmawianie koniecznej pomocy medycznej, pozbawianie jedzenia,
picia,
snu,
zmuszanie
do
zażywania
alkoholu,
narkotyków.
Przemoc seksualna to każde zachowanie mające na celu zmuszenie osoby pokrzywdzonej
przemocą do podjęcia współżycia lub zachowań seksualnych bądź zdeprecjonowanie jej
seksualności.
Przykłady: obmacywanie, gwałcenie, zmuszanie do uprawiania nieakceptowanych form
współżycia, zmuszanie do współżycia z innymi osobami, wyśmiewanie preferencji
seksualnych.
Przemoc psychiczna to każde zachowanie, którego celem jest zmniejszenie poczucia własnej
wartości, wzbudzenie w osobie doświadczającej przemocy strachu oraz pozbawianie jej
poczucia
bezpieczeństwa
i
kontroli
nad
własnym
życiem.
Przykłady: ciągłe krytykowanie, grożenie, upokarzanie, poniżanie, wyzywanie, wmawianie
choroby psychicznej, grożenie odebraniem dzieci, izolowanie od rodziny i przyjaciół, wrogie
nastawianie
dzieci,
zabranianie
opuszczania
domu,
stałe
kontrolowanie.
Przemoc ekonomiczna to każde zachowanie, którego celem jest ekonomiczne uzależnienie
osoby
doświadczającej
przemocy
od
sprawcy.
Przykłady: zabieranie wynagrodzenia, kart kredytowych, zakazywanie wykonywania pracy
zawodowej, niszczenie rzeczy osobistych, odmawianie pieniędzy „na dom”, kontrolowanie
wydatków, ukrywanie informacji o stanie finansów rodziny.10
Wyk.5. Skala przemocy w rodzinie wg. ankiet Dialog.CEiP
Skala przemocy w rodzinie
0
2
11
bardzo nasilona
17
nasilona
umiarkowana
niewielka
nie występuje
21
Dla 21 osób skala przemocy w rodzinie jest umiarkowana, dla 17 nasilona a dla 11
niewielka. Dla 2 osób jest nasilona. Przemoc ma różne odmiany, ale w każdym z nich jest tak
samo dotkliwa i krzywdząca, dane statystyczne wskazują, że problem przemocy w rodzinie w
gminie jest znaczący.
10.
Osoby starsze
Osoba starsza to osoba w podeszłym wieku, w znaczeniu ogólnym lub w porównaniu
z innymi, młodszymi osobami. Definicja jest nieprecyzyjna, ponieważ cechy, powodujące
określenie osoby mianem starej, są warunkowane wieloma czynnikami, zmiennymi w czasie,
jak np. warunki klimatyczne, czy też ogólne cechy danej populacji. Przykładem jest różnica
w rozumieniu pojęcia osoby starszej między obowiązującym w Polsce pod koniec XIX w.,
kiedy średnia długość życia obojga płci wynosiła ok. 45 lat (1880 r.) a tym z początku
trzeciego tysiąclecia, kiedy średnia długość życia osiągnęła 71 lat w przypadku mężczyzn i 79
lat w przypadku kobiet (2007 r.).
10
http://www.wsparcie.sosnowiec.pl/przemoc-w-rodzinie.html
Szczególnym aspektem starzenia się jest wydłużenie życia kobiet, które wydają się być
bardziej odporne, z przyczyn dokładniej niezbadanych, na choroby, które wpływają na
umieralność mężczyzn: nowotwory, choroby sercowo-naczyniowe itp. W Polsce średnia
długość życia mężczyzn i kobiet różniła się w 2005 r. o niemal 9 lat. Badania statystyczne
dotyczące starzenia się odnoszą się do krajów rozwiniętych. W krajach rozwijających się
sytuacja wygląda inaczej. Charakteryzują się one wysoką płodnością, podwyższoną
umieralnością i względnie krótką średnią długością życia. Ich mieszkańcy mają więcej dzieci,
jednak żyją krócej. Na kobietę w Europie przypada średnio 1,47 dziecka (w Polsce poniżej
1,25, wg danych z 2004 r.), natomiast na kobietę w krajach rozwijających się - 3,9.
Przewidywana długość życia osoby urodzonej na początku lat 90. XX w. w jednym z krajów
rozwijających się była o 13 lat krótsza, niż jego rówieśnika urodzonego w krajach
rozwiniętych. Szacowana długość życia osoby urodzonej w Azji lub Afryce nie przekraczała 41
lat, co stanowi liczbę o 33 lata mniejszą, niż szacowana długość życia osoby urodzonej tego
samego dnia w Japonii. Stawianie prognoz w odniesieniu do krajów rozwijających się jest
niezwykle trudne. Ich droga do rozwoju wydaje się coraz dłuższa, trudna i pełna przeszkód, a
przepaść między krajami bogatymi a krajami biednymi może rosnąć, zamiast się zmniejszać.11
Wyk.6. Skala problemów osób starszych wg. ankiet Dialog.CEiP
Skala problemów osób starszych
0
8
7
bardzo nasilona
nasilona
umiarkowana
niewielka
17
19
11
http://zdrowie.gazeta.pl/Zdrowie/1,111848,9700906,Starsze_osoby.html
nie występuje
Dla porównywalnej ilości osób skala jest nasilona (17) i umiarkowana (19), dla 8 osób jest
niewielka a dla 7 bardzo nasilona. Wynik ten wskazuje na to, że problemy osób starszych są
stosunkowo dużym problemem w gminie.
11.
Osoby niepełnosprawne
Niepełnosprawną jest osoba, której stan fizyczny i (lub) psychiczny, trwale lub okresowo
utrudnia, ogranicza lub uniemożliwia wypełnianie zadań życiowych i ról społecznych zgodnie
z normami prawnymi i społecznymi.
Niepełnosprawna jest jednostką w pełni swych praw znajdującą się w sytuacji
upośledzającej ją, stworzonej przez bariery środowiskowe, ekonomiczne i społeczne, których
nie może tak jak inni ludzie przezwyciężyć wskutek występujących w niej uszkodzeń.
Osoby niepełnosprawne określa się jako osoby, których stan fizyczny, psychiczny lub
umysłowy trwale lub okresowo utrudnia, ogranicza bądź uniemożliwia wypełnienie ról
społecznych, a w szczególności zdolności do wykonywania pracy zawodowej jeżeli uzyskały
orzeczenie o zakwalifikowaniu przez organy do jednego z trzech stopni niepełnosprawności
(znacznego, umiarkowanego, lekkiego) oraz o niezdolności do pracy.12
Wyk.7. Skala problemów osób niepełnosprawnych wg. ankiet Dialog.CEiP
Skala problemów osób niepełnosprawnych
0
2
11
13
bardzo nasilona
nasilona
umiarkowana
niewielka
nie występuje
24
12
Streszczenie i polski tekst Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych
Dla 24 osób skala problemów osób niepełnosprawnych jest umiarkowana dla 13
nasilona, a dla 11 niewielka, natomiast dla 2 jest bardzo nasilona. Podobnie jak w przypadku
osób starszych problemy osób niepełnosprawnych są znaczącym problemem w gminie.
12.
Przestępczość
Przestępczość – zbiór zdarzeń uznanych (przez ustawodawcę) za przestępstwa.
Z prawno-karnego punktu widzenia przestępstwa dzieli się ze względu na dobra chronione.
Mamy więc przestępstwa przeciwko:
-
Pokojowi, ludzkości, wojenne
Obronności
Życiu i zdrowiu
Bezpieczeństwu powszechnemu
Bezp. w komunikacji
Środowisku
Wolności
Wolności sumienia i wyznania
Wolności seksualnej i obyczajności
Rodzinie i opiece
Czci i nietykalności cielesnej
Prawom osób wykonujących pracę zarobkową
Działalności instytucji państwowych oraz samorządu terytorialnego
Wymiarowi sprawiedliwości
Wyborom i referendum
Ochronie informacji
Wiarygodności dokumentów
Mieniu
Obrotowi gospodarczemu
Obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi
Typy, kategorie przestępstw.
Z kryminologicznego punktu widzenia na wyróżnienie zasługują (z uwagi na ich specyfikę)
m.in.:
• Przestępczość z użyciem przemocy
- przestępczość pospolita
• Przestępczość zorganizowana
• Przestępczość gospodarcza
• Przestępczość nieletnich i kobiet
Wyk.8. Skala przestępczości wg. ankiet Dialog.CEiP
Skala przestępczości
0
1
6
14
bardzo nasilona
nasilona
umiarkowana
niewielka
nie występuje
30
Dla 30 respondentów skala przestępczości jest umiarkowana, dla 14 osób jest niewielka a
kolejno dla 6 nasilona i dla 1 bardzo nasilona. Dane te obrazują, że skala przestępczości w
gminie nie jest na najgorszym poziomie, wynik ten wskazywałby na skuteczne działanie
policji i służb porządkowych.
13.
Alkoholizm i narkomania
Problem uzależnień od substancji psychoaktywnych występuje wśród mieszkańców. Na
terenie gminy prowadzonych jest jednak wiele działań, których celem jest przeciwdziałanie
temu zjawisku.
Alkoholizm jest chorobą obciążoną szczególnym piętnem, wokół której krąży wiele
mylnych informacji i mitów. W wyobraźni każdy z nas ma gotowy wizerunek alkoholika. Idąc
ze stereotypem, alkoholik- to osoba, która należy do marginesu społecznego. Kojarzony jest z
obdartusem, brudasem, osobą śpiącą w rynsztokach miasta, bijącą żonę i dzieci. Z powodu
mylnych wyobrażeń i fałszywych mitów nie potrafimy zwykle rozpoznać alkoholizmu w
naszym najbliższym otoczeniu. Podobnie negatywny stereotyp dotyczy osób uzależnionych
od narkotyków i innych środków odurzających wpływających na naszą świadomość.
Mity (nieuzasadnione przekonanie, przyjmowane bezkrytycznie, podzielane przez
większość społeczeństwa) i dezinformacje na ten temat spełniają pewną bardzo istotną
funkcję. Mianowicie dzielą one społeczeństwo na dwie grupy: do jednej należymy "MY",
drugą stanowią "ONI". W pierwszej grupie znajdują się ludzie godni akceptacji (grupa nie
alkoholików i nie narkomanów), do drugiej zaś należą ludzie chorzy, a zatem tacy, których
nie można zaakceptować (grupa alkoholików i narkomanów). Kłopot z tą systematyką polega
na tym, że w interesie każdego leży przekonanie, iż jest normalny, a zatem nie jest
alkoholikiem.
Objawy wczesnej fazy alkoholizmu:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Obniżone poczucie własnej wartości w efekcie zachowań po pijanemu.
Zaburzenia w stosunkach z ludźmi.
Tendencja do rozrzutności.
Mitomania i przechwalanie się dla nadrobienia braku szacunku do siebie.
Kupowanie sobie wartościowych rzeczy dla poprawy samopoczucia.
Niedotrzymywanie obietnic i brak odpowiedzialności.
Niekonsekwencja w postępowaniu.
Huśtawki nastrojów.
Defensywność - niezdolność do przyznania się do błędu - musi zawsze mieć rację.
Picie duszkiem - picie prosto z butelki.
Zabezpieczanie sobie zapasów alkoholu.13
Narkomania to uzależnienie spowodowane krótszym lub dłuższym zażywaniem środków
narkotycznych lub innych środków uzależniających. Charakteryzuje się koniecznością przyjmowania
środka odurzającego, tendencją do stałego zwiększania dawki oraz fizycznym i psychicznym
uzależnieniem. Zaprzestanie zażywania powoduje bardzo przykre doznania abstynencyjne,
prowadzące
w
krańcowych
przypadkach
nawet
do
zejścia
śmiertelnego.
Narkomania w krótkim czasie prowadzi do poważnych zmian psychicznych pod postacią obniżenia
uczuciowości wyższej, degradacji społecznej, zaburzeń krytycyzmu, osłabienia woli, kłamliwości.
Często staje się przyczyną wejścia na drogę przestępczą.14
Wyk.9. Skala alkoholizmu i narkomanii wg. ankiet Dialog.CEiP
Skala alkoholizmu i narkomanii
0
7
5
bardzo nasilona
nasilona
umiarkowana
18
19
13
14
http://www.alkoholizm.akcjasos.pl/133.php
http://www.terapie.net.pl/narkomania.html
niewielka
nie występuje
Skala alkoholizmu i narkomanii w gminie jest dla 19 osób umiarkowana dla 18 nasilona,
natomiast kolejno dla 7 niewielka i dla 5 bardzo nasilona. Nikt nie wskazał, że zjawisko to nie
występuje. Alkoholizm i narkomania są wciąż sporym problemem wśród mieszkańców Gminy
Koprzywnica.
Wyk.10. Bezpieczeństwo w klasie wg. ankiet Dialog. CEiP
Czy czujesz się bezpiecznie w swojej klasie?
40
35
30
25
20
15
10
5
0
zdecydowanie tak
raczej tak
czasem tak,
czasem nie
raczej nie
zdecydowanie nie
Uczniowie Gimnazjum w Koprzywnicy na pytanie czy czują się bezpiecznie w swojej
klasie w większości odpowiedzieli, że „zdecydowanie tak”, o ponad połowę mniej uczniów
odpowiedziało, że „raczej tak” a nieco mniej, że „czasem tak, czasem nie”. Porównywalna
ilość uczniów stwierdziła, że „raczej nie” i „zdecydowanie nie”. Odpowiedzi te wskazują, że
uczniowie czują się dobrze w klasie, mają odpowiedni kontakt ze sobą i nauczycielami,
zwłaszcza wychowawcą a klasy są odpowiednio wyposażone.
Wyk.11. Bezpieczeństwo w szkole wg. ankiet Dialog. CEiP
Czy czujesz się bezpiecznie w swojej szkole?
40
35
30
25
20
15
10
5
0
zdecydowanie tak
raczej tak
czasem tak,
czasem nie
raczej nie
zdecydowanie nie
Najwięcej uczniów odpowiedziało, że raczej bezpiecznie czuje się w swojej szkole, nieco
mniej odpowiedziało, że zdecydowanie bezpiecznie czuje się w swojej szkole, zaledwie kilka
osób odpowiedziało, że czasem tak, czasem nie. Nikt nie odpowiedział, że zdecydowanie nie
czuje się bezpiecznie w swojej szkole. Bezpieczeństwo w szkole zapewnia odpowiednie
zaplecze szkolne, troska nauczycieli o uczniów oraz przestrzeganie przepisów bhp zarówno
przez nauczycieli jak i samych uczniów.
Wyk.12. Uzależnienie od alkoholu i narkotyków wg. ankiet Dialog. CEiP
Czy wiesz co to znaczy, że ktoś jest
uzależniony od alkoholu czy narkotyków?
40
35
30
25
20
15
10
5
0
zdecydowanie tak
raczej tak
raczej nie
zdecydowanie nie
Zdecydowana większość respondentów wie co to znaczy być uzależnionym od alkoholu
czy narkotyków, o ponad połowę mniej osób twierdzi, że „raczej tak”, kilka osób
odpowiedziało, że zdecydowanie nie wie co to znaczy być uzależnionym. Pierwsza statystyka
wskazuje na dużą świadomość wśród uczniów o zagrożeniach płynących z faktu picia
alkoholu i brania narkotyków, może to wynikać z edukacji w szkole lub (i) w rodzinie lub z
prowadzonych w gminie programów profilaktycznych.
Wyk.13. Wiedz nauczycieli na temat uzależnień w szkole?
Czy nauczyciele wiedzą o tego typu
sytuacjach w szkole?
10
15
tak
nie
nie wiem
56
Zdecydowana większość przebadanych osób nie wie czy nauczyciele wiedzą o sytuacjach
związanych z braniem używek przez uczniów, 15 osób uważa, że nie a 10 osób, że tak. Możliwe, że nie
wiedza uczniów na temat wiedzy nauczycieli wynika z niepoprawnej komunikacji między dwiema
grupami lub przyjmowaniem lekceważącego stosunku nauczycieli do faktu brania używek przez
uczniów.
Wyk.14. Uczniowie biorący narkotyki wg. ankiet Dialog.CEiP
Czy uważasz, że w Twojej szkole sa uczniowie,
którzy biorą narkotyki?
20
tak
nie
32
32 respondentów odpowiedziało, że nie brało narkotyków natomiast 20 osób, że tak.
Niepokojąco duża ilość osób wśród przebadanych uważa, że narkotyki były zażywane przez uczniów,
wynika z tego, że narkotyki są łatwo dostępne dla uczniów szkoły.
Wyk. 14. Zażywanie narkotyków wg. ankiet Dialog. CEiP
Czy zażywałeś kiedyś jakieś narkotyki?
4
tak
nie
51
51 spośród przebadanych uczniów nie zażywało narkotyków, a 4 osoby przyznały się, że
zażywały narkotyki. Dane te są pozytywne, niemniej jednak te kilka osób, które wskazały, że
brały kiedyś narkotyki pokazują, że problem jest niepokojący i występuje w grupie uczniów z
Gimnazjum w Koprzywnicy.
13.1 Gminny
Alkoholowych
Program
Profilaktyki
i
Rozwiązywania
Problemów
Na samorządy gminne został nałożony obowiązek realizacji konkretnych działań,
prowadzonych jako zadanie własne wynikające art. 4 ustawy z dnia 26 października z 2012 r.
poz. 1356 z późn. zm.) w ramach gminnego programu profilaktyki i rozwiązywania
problemów alkoholowych.
Program ten uchwalany jest każdego roku. Zadania są realizowane z własnych środków
gminy, które pochodzą z opłat za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych.
Tab.4. Cele i zadania gminnego programu
Nazwa zadania
1
2
Zwiększenie dostępności
pomocy terapeutycznej i
rehabilitacji dla osób
uzależnionych
od
alkoholu
Metody i sposoby
realizacji
3
1. Dofinansowanie
Poradni Odwykowej
dla osób uzależnionych
od alkoholu i członków
ich rodzin poprzez
pokrywanie kosztów
Realizatorzy
Uwagi
4
Urząd Miasta i
Gminy wraz z
Gminną Komisją
Rozwiązywania
Problemów
Alkoholowych,
5
wydawania opinii przez
biegłych tj. psychologa
i psychiatry
orzekających w
sprawie uzależnienia
od alkoholu.
2. Realizacja
programów pomocy
dla młodzieży
używającej napojów
alkoholowych w
połączeniu z innymi
środkami
psychoaktywnymi.
Finansowanie szkoleń
dla pracowników
lecznictwa
odwykowego w
zakresie: zajęć
terapeutycznych dla
młodzieży i ich
rodziców lub
opiekunów.
3. Kierowanie osób
realizujących zadania
gminnego programu na
szkolenia z zakresu
profilaktyki i
rozwiązywania
problemów
alkoholowych,
narkomanii i przemocy
w rodzinie.
4. Wyposażenie
biblioteki w literaturę
fachową dot.
Uzależniania od
alkoholu.
5. Współdziałanie z
Policją, Prokuraturą,
pracownikami
socjalnymi,
Ośrodek
Pomocy
Społecznej,
Zakłady Opieki
Zdrowotnej,
Policja,
terapeuta
uzależnień.
pedagogiem szkolnym,
służbą zdrowia w celu
udzielania pomocy
ofiarom.
6. Wspieranie
działalności szkół,
Zakładów Opieki
Zdrowotnej, Ośrodka
Pomocy Społecznej w
profilaktyce uzależnień.
Udzielanie rodzinom w
których występują
problemy alkoholowe
pomocy
psychospołecznej i
prawnej, a w
szczególności ochrony
przed przemocą w
rodzinie.
7. Prowadzenie Punktu
konsultacyjnego przez
instruktora terapii
uzależnień poprzez
udzielanie porad
psychoterapeutycznych
oraz dofinansowanie
szkoleń terapeutów w
ramach podnoszenia
kwalifikacji
zawodowych.
Gminna Komisja
1. Przyjmowanie
Rozwiązywania
wniosków w sprawie
leczenia odwykowego. Problemów
Alkoholowych,
Dyrektorzy
2. Prowadzenie
szkół,
rozmów
nauczyciele,
interwencyjnoopiekunowie
motywacyjnych z
świetlic,
osobami
Ośrodek
nadużywającymi
napojów alkoholowych Pomocy
3. Współpraca z Policją, Społecznej.
Służbą Zdrowia,
szkołami oraz
organizacjami
pozarządowymi w
zakresie stosowania
różnorodnych działań
wymierzonych
przeciwko
nasilającemu się
zjawisku przemocy i
agresji.
4. Wywiady
środowiskowe,
kierowanie na badanie
przez lekarza biegłego,
wnioskowanie do Sądu
rodzinnego o podanie
się obowiązkowi
leczenia.
5. Dofinansowanie do
wyżywienia w szkołach
dla dzieci z rodzin
zagrożonych
alkoholizmem,
dofinansowanie kolonii
letnich i zimowych dla
w/w.
6. Zwiększenie
dostępności i
skuteczności
zorganizowanych form
pomocy
psychologicznej i
społecznej dla
członków rodzin
alkoholowych, poprzez:
finansowanie szkoleń z
zakresu rozwiązywania
problemów
alkoholowych i
narkomanii oraz
rozpoznawania i
przeciwdziałania
zjawisku przemocy w
rodzinie dla członków
komisji, oraz różnych
grup zawodowych.
7. Dofinansowanie
superwizji oraz
konsultacji dla
pracowników placówek
udzielającej pomocy
psychologicznej
dzieciom z rodzin z
problemem
alkoholowym.
Prowadzenie
1.Wspieranie
profilaktycznej
kształcenia nauczycieli i
działalności
wychowawców w
informacyjnej
i dziedzinie profilaktyki
edukacyjnej w zakresie szkolnej.
rozwiązywania
2.Współpraca w
problemów
alkoholowych
i organizowaniu różnych
przeciwdziałaniu
form wolnego czasu
narkomanii
w dla dzieci alkoholików
szczególności dla dzieci i
młodzieży.
a) organizowanie akcji
wypoczynkowych
dzieci i młodzieży
(obozy profilaktyczne,
kolonie, wycieczki)
b) współpraca z
Klubami Sportowymi
oraz ze Szkołami,
Stowarzyszeniami w
zakresie organizowania
imprez
profilaktycznych o
charakterze
rozrywkowym
c) współudział w
działaniach
promujących trzeźwy i
bezpieczny sposób
spędzania czasu przez
dzieci i młodzież,
rozwój
zorganizowanych zajęć
pozalekcyjnych w
świetlicach szkolnych i
socjoterapeutycznych
d) pomoc dzieciom
niepełnosprawnym
poprzez udzielanie
dofinansowań do
turnusów
rehabilitacyjnych
Dyrektorzy
szkół, Ośrodek
Pomocy
Społecznej,
Kluby Sportowe,
Gminna Komisja
Rozwiązywania
Problemów
Alkoholowych,
Policja,
Instruktor
terapii
uzależnień.
3.Dofinansowanie
szkoleń, kursów
specjalistycznych w
zakresie pracy
profilaktycznej z
dziećmi, młodzieżą
oraz rozwijanie
umiejętności
prowadzenia zajęć
profilaktycznych
organizowanych dla
nauczycieli,
pedagogów,
psychologów.
4.Organizowanie i
finansowanie lokalnych
imprez
profilaktycznych dla
młodzieży i ich
rodziców.
5.Angażowanie
młodych ludzi w
przygotowanie
przedsięwzięć
profilaktycznych dla ich
rówieśników np.
spektakli teatralnych,
happeningów itp.
6. Współpraca ze
Stowarzyszeniami w
ramach realizacji zadań
komisji oraz szkolnych
programów
profilaktycznych na
terenie.
7. Współpraca z
dyrektorami szkół w
zakresie organizowania
w szkołach spotkań
dzieci i młodzieży z
psychologami i
przedstawicielami
Policji do spraw
uzależnień oraz działań
przestępczych
nieletnich.
8. Systematyczne
szkolenie członków
GKPA mających na celu
pogłębianie
wiadomości
dotyczących
problemów uzależnień.
9. Dalsza współpraca
Komisji z
prowadzonym
Punktem konsultacyjno
edukacyjnym –
przygotowującym
osoby uzależnione od
leczenia odwykowego.
Wspomaganie
1.Udzielanie pomocy
działalności
instytucji, instytucjom i osobom,
stowarzyszeń i osób których działalność
fizycznych,
służącej przyczynia się do
rozwiązywaniu
rozwiązywania
problemów
problemów
alkoholowych
alkoholowych i
narkomanii w Gminie.
Prowadzenie
współpracy w tym
zakresie z jednostkami
organizacyjnymi Gminy
„Ośrodkiem Pomocy
Społecznej, Domem
Kultury, szkołami:
podstawowymi,
gimnazjum, liceum.
2.Dofinansowanie
organizacji
pozarządowych
zaangażowanych w
działalność na rzecz
społeczności lokalnej
na rzecz osób, dzieci
niepełnosprawnych.
3.Rozpatrywanie
wniosków o leczenie
odwykowe osób
uzależnionych od
alkoholu, kierowanie
na badania w
przedmiocie
uzależnienia,
kierowanie wniosków
do Sądu o leczenie
odwykowe.
Przestrzeganie przepisów 1.Opiniowanie
obowiązującego prawa
wniosków o wydanie
związanego z
zezwolenia na sprzedaż
wydawaniem i cofaniem napojów alkoholowych
zezwoleń na
przeznaczonych do
prowadzenie sprzedaży
spożycia poza
napojów alkoholowych
miejscem sprzedaży,
oraz przestrzegania tej
zgodnie z
sprzedaży.
postanowieniami
uchwały Rady Miejskiej
dotyczącej lokalizacji
punktów sprzedaży
zawartych w uchwale.
2.Okresowa analiza
obowiązujących
przepisów prawa
miejscowego i
aktualizacja ich w
miarę potrzeb.
3.Działalność kontrolna
i interwencyjna w
stosunku do
przedsiębiorców
prowadzących
sprzedaż napojów
alkoholowych.
Zadania
Gminnych 1.Współpraca z
Komisji Rozwiązywania przedstawicielami
Problemów
wymiaru
Alkoholowych
sprawiedliwości w
wynikające z Ustawy o zakresie
przeciwdziałaniu
przeciwdziałania
przemocy w rodzinie.
przemocy w rodzinie.
Pracownik
urzędu Miasta i
Gminy oraz
GKRPA, Policja.
2.Postępowanie
profilaktyczne w miarę
potrzeb młodzieży.
3.Poszukiwanie
nowych pomysłów na
rozwiązywanie
problemów dzieci i
młodzieży objętych
opieką terapeutyczną
4.Finansowanie
prowadzenia zajęć i
programów
socjoterapeutycznych
dla dzieci z rodzin z
rodzin z problemem
alkoholowym.
Możliwość
prowadzenia
różnorodnych
programów
rozwojowych dla dzieci
np. teatralnych,
komputerowych,
tanecznych,
sportowych.
5.Zapewnienie
wychowankom
świetlicy:
- opieki po zajęciach
szkolnych, zakup
sprzętu sportowego,
udział w zajęciach
specjalistycznych tj. z
psychologiem, z
logopedą lekarzem, z
policjantem, z
turystyką czynną.
6.Organizowanie
letnich i zimowych
form wypoczynku w
świetlicy i poza nią.
7. Finansowanie
prowadzonych w
świetlicach zajęć
pozalekcyjnych, oraz
dofinansowanie
szkoleń kursów
specjalistycznych w
zakresie pracy z
dziećmi z rodzin z
problemem
alkoholowym.
Zasady wynagradzania Członkowie Gminnej
członków
Gminnej Komisji Rozwiązywania
Komisji Rozwiązywania Problemów
Problemów
Alkoholowych mają
Alkoholowych
prawo do zwrotu
kosztów podróży w
ramach delegacji oraz
udział w
Burmistrz
Miasta i Gminy
13.2 Sprawozdania z planu GKRPA
Sprawozdanie z wykonania planu finansowego Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów
Alkoholowych oraz Gminnego Planu Przeciwdziałania Narkomanii za rok 2012.
Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych dysponowała środkami zgodnie
z planem wydatków GKRPA na 2012 r.
Wpływy z dochodów wynosiły
a wydatki
środki które nie wygasają z upływem roku
budżetowego
- 94 351,51 zł
- 110 166,00 zł
- 8 496,46 zł
Wydawano łącznie 110 166,35 zł
17 200,00zł – wynagrodzenie dla terapeuty, który pracuje w każdy wtorek od godz. 15.00 do
17.00 w Rokitku w Koprzywnicy lub wUM i G. podczas posiedzenia komisji, oraz
wynagrodzenie za udział w posiedzeniach komisji RPA, oraz jej utrzymanie.
16224,50 zł – dofinansowanie szkół w tym:
3860,34 zł – Szkoła Podstawowa w Koprzywnicy
3538,49 zł – Szkoła Podstawowa w Gieszowicach
2973,66 zł – Zespół Szkół Ogólnokształcących w Koprzywnicy
2852,01 zł – Szkoła Podstawowa w Niedźwicach
3000,00 zł – Przedszkole w Koprzywnicy
12570,00 zł – szkolenia, spektakle, zakup materiałów papierniczych i inne
28000,00 zł – Dotacje Klubów Sportowych w tym:
9500,00 zł – Klub Sportowy „Koprzywianka”
10000,00 zł – LKS „Zryw” Zbigniewice
8500,00zł – UKS Niedźwice
20000,00 zł – dofinansowanie kolonii letnich dzieci z rodzin patologicznych i alkoholowych
16171,85 zł – zadania wynikające w ciągu roku, zawody wędkarskie organizowane na Dzień
Dziecka, zakup nagród na Turniej Bezpieczeństwa w Ruchu Drogowym za wynajem lokalu, na
Turniej Wiedzy Pożarniczej, zawody sportowe, spotkania i konkursy o tematyce
przeciwalkoholowej i inne.
Sprawozdanie z wykonania planu finansowego Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów
Alkoholowych dysponowała środkami zgodnie z planem wydatków GKRPA na 2013 r.
Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych dysponowała środkami zgodnie z
planem wydatków GKRPA na 2013 r.
Wpływy z dochodów wynosiły
a wydatki
środki które nie wygasają z upływem roku
budżetowego
- 95810,00 zł
- 91667,95 zł
- 8 497,00 zł
Wydawano łącznie 91667,95 zł w tym:
16350,00 zł - wynagrodzenie dla terapeuty, który pracuje w każdy wtorek od godz. 15.00 do
17.00 w Rokitku w Koprzywnicy lub wUM i G. podczas posiedzenia komisji, oraz
wynagrodzenie za udział w posiedzeniach komisji RPA, oraz jej utrzymanie.
9589,74 zł – dofinansowanie szkół w tym:
2395,78 zł – Zespół Szkół Ogólnokształcących w Koprzywnicy
3849,96 zł – Szkoła Podstawowa w Koprzywnicy
2850,00 zł – Szkoła Podstawowa w Niedźwicach
494,00 zł – Przedszkole w Koprzywnicy
7511,60 zł – szkolenia, spektakle, zakup materiałów papierniczych i inne
20000,00 zł – Dotacje Klubów Sportowych w tym:
6500,00 zł – Klub Sportowy „Koprzywianka”
6500,00 zł – LKS „Zryw” Zbigniewice
3500,00 zł – UKS Niedźwice
3500,00 zł – Klub Sportowy „Arka”
11000,00 zł – dofinansowanie kolonii letnich dzieci z rodzin patologicznych i alkoholowych
11000,00 zł – dofinansowanie Stowarzyszeń działających na rzecz osób uzależnionych
16216,61 zł – zadania wynikające w ciągu roku, zawody wędkarskie organizowane na Dzień
Dziecka, zakup nagród na Turniej Bezpieczeństwa w Ruchu Drogowym za wynajem lokalu, na
Turniej Wiedzy Pożarniczej, zawody sportowe, obozy, spotkania, konkursy o tematyce
przeciwalkoholowej, wycieczki i inne.
14. Analiza SWOT
Analiza SWOT jest jedną z podstawowych metod analizy strategicznej, może być także
wykorzystywana w działalności doradczej (consulting) jako technika diagnozy organizacji.
Można ją stosować w poszczególnych sferach funkcjonowania firmy, np. w marketingu,
finansach, produkcji. Nazwa metody jest akronimem angielskich słów strengths (mocne
strony), weaknesses (słabe strony), opportunities (szanse potencjalne lub zaistniałe w
otoczeniu), threats (zagrożenia prawdopodobne lub istniejące w otoczeniu).
W praktyce należy sklasyfikować wszystkie czynniki mające wpływ na bieżącą i przyszłą
pozycję organizacji. Istnieją dwa kryteria klasyfikacji, zaliczają się do nich: zewnętrzne w
stosunku do organizacji i wewnętrzne oraz wywierające wpływ negatywny lub pozytywny na
organizację. Ze złączenia tych dwóch podziałów powstaje kilka kategorii SWOT.
•
MOCNE STRONY inaczej czynniki wewnętrzne – pozytywne - walory organizacji, które
w sposób pozytywny wyróżniają ją w otoczeniu i spośród konkurencji.
•
SŁABE STRONY organizacji inaczej wewnętrzne - negatywne - są konsekwencją
ograniczeń zasobów i niedostatecznych kwalifikacji. Każda organizacja posiada
aspekty funkcjonowania, które ograniczają jej sprawność, ale szybkie i obiektywne
rozpoznanie oraz zdefiniowanie może łatwo ograniczyć ich negatywny wpływ.
•
SZANSE , inaczej zewnętrzne pozytywne - to zjawiska i tendencje w otoczeniu, które
odpowiednio wykorzystane staną się impulsem do rozwoju oraz osłabią zagrożenia.
•
ZAGROŻENIA, inaczej zewnętrzne negatywne - to wszystkie czynniki zewnętrzne,
które postrzegamy jako bariery dla rozwoju firmy, utrudnienia, dodatkowe koszty
działania. 15
Mocne Strony
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Korzystna struktura demograficzna
Napływ młodych, dobrze wykształconych osób
Dobre rozpoznanie przez władze lokalne i instytucje istniejących problemów
społecznych w gminie
Dobrze rozwinięta infrastruktura edukacyjna
Wysoki poziom wykształcenia i kwalifikacji kadry specjalistów
Bezpieczeństwo
Bogata oferta imprez kulturalnych
Spokojna, atrakcyjna i czysta okolica
Przedszkola
Dostępność do ośrodków zdrowia
Rozwój infrastruktury drogowej oraz dobre połączenia komunikacyjne
Bogata i rozwinięta infrastruktura sportowa
Rozwinięta interdyscyplinarna pomoc na rzecz przeciwdziałania uzależnieniom oraz
przemocy w rodzinie
Słabe Strony
•
•
•
•
•
•
Brak wystarczających ofert opieki dla starszych osób niepełnosprawnych
Brak mieszkań socjalnych
Stosunkowo nasilone zjawisko przemocy w rodzinie oraz problemu
uzależnienia od alkoholu
Stosunkowo wysoki odsetek długotrwale bezrobotnych
Rodziny dysfunkcyjne
Słabo rozwinięty wolontariat
Szanse
•
•
•
•
•
Wzrost świadomości społecznej dotyczącej problemów zdrowotnych
Wzrost dochodów mieszkańców gminy
Wzrost zaangażowania mieszkańców w działania, w ramach wolontariatu
15
Zarządzanie - teoria i praktyka, pod red. A.K. Koźmińskiego, W. Piotrowskiego, PWN, Warszawa
1996,
Machaczka J., Podstawy zarządzania, AE Kraków, Kraków 2001,
Stabryła A., Podstawy zarządzania firmą, PWN, Warszawa 1995.
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Dalszy rozwój oferty edukacyjnej oraz dostosowywanie jej do zapotrzebowania rynku
pracy
Promocja gminy, działania wspierające przedsiębiorczość mieszkańców oraz rozwój
turystyki „weekendowej”
Dostępność środków unijnych
Rozwój przedsiębiorczości mieszkańców
Wzrost ułatwień w podejmowaniu i prowadzeniu działalności gospodarczej
Wykorzystanie możliwości związanych z rozwojem społeczeństwa informacyjnego
Wzrost atrakcyjności inwestycyjnej gminy
Dalszy rozwój trzeciego sektora, działającego na terenie gminy
Rozwój współpracy pracowników pomocy społecznej z instytucjami sektora
publicznego, organizacjami społecznymi oraz lokalną wspólnotą
Zagrożenia
•
•
•
•
•
•
•
Wzrost dostępności substancji psychoaktywnych dla dzieci i młodzieży oraz
pojawianie się nowych rodzajów uzależnień, ze względu na lokalizację gminy
Starzenie się społeczeństwa, przy jednoczesnym braku kompleksowych usług i
świadczeń skierowanych do osób starszych
Zmniejszenie środków budżetu państwa na realizowanie działań pomocy społecznej
przez gminę, przy jednoczesnym wzroście zadań oraz niewielkim wzroście
zatrudnienia
Nasilanie się zjawiska przemocy w rodzinie
Ubożenie części mieszkańców gminy, przyczyniające się do zagrożenia bezdomnością,
uzależnieniami od alkoholu i narkotyków oraz innych patologii społecznych
Obserwowane zróżnicowanie materialne mieszkańców
Nasilanie się zjawiska przemocy oraz cyberprzemocy wśród dzieci i młodzieży
Na podstawie diagnozy sytuacji społecznej w Gminie Koprzywnica, przyjęte zostały
obszary priorytetowe dla realizowania polityki społecznej w gminie. Priorytetowymi
działaniami w sferze przeciwdziałania problemom społecznym na terenie gminy powinny
być:
•
•
•
•
•
przeciwdziałanie skutkom bezrobocia,
wspieranie rodzin w pełnieniu ich funkcji społecznych,
wspieranie działań na rzecz ochrony dzieci i młodzieży,
tworzenie systemu wsparcia i opieki dla osób starszych,
tworzenie warunków sprzyjających aktywizacji osób niepełnosprawnych oraz
rozwijanie kapitału społecznego mieszkańców.
15.
Misja
Strategii
Rozwiązywania
Problemów
Społecznych w Gminie Koprzywnica na lata 2014-2020
Tworzenie warunków sprzyjających podnoszeniu jakości życia mieszkańców oraz
ochrony zdrowia i bezpieczeństwa a także równego dostępu do kultury i edukacji.
I CEL STRATEGICZNY
Zintegrowana polityka społeczna
II CEL STRATEGICZNY
Skuteczny system opieki nad rodziną
III CEL STRATEGICZNY
Promocja zdrowego stylu życia
IV CEL STRATEGICZNY
Integracja społeczna i zawodowa osób zagrożonych wykluczeniem społecznym
Realizacja wizji opierać się będzie na realizacji czterech celów strategicznych. Poniżej
przedstawiono cele szczegółowe przypisane celom strategicznym.
I CEL STRATEGICZNY
Zintegrowana polityka
społeczna
Jednym z kluczowych zadań polityki społecznej w Gminie Koprzywnica jest dalsza integracja
współpracy wszystkich instytucji i organizacji działających w tym obszarze.
I CEL SZCZEGÓŁOWY
Zwiększenie wykorzystania środków i zasobów na cele społeczne
Kierunki działań:
1. Umożliwienie dostępu do lokali mieszkalnych dla grup osób najbardziej zagrożonych
bezdomnością, w tym ofiar przemocy w rodzinie.
2. Wdrażanie programów i projektów mających na celu rozwiązywanie problemów
społecznych.
3. Promowanie ekonomii społecznej poprzez wspieranie powstawania spółdzielni socjalnych,
centrów integracji społecznej oraz klubów integracji społecznej.
4. Rozwój pracy socjalnej w oparciu o zawieranie i realizację kontraktów socjalnych.
5. Zastosowanie podejścia opartego na całościowym ujęciu potrzeb człowieka i
wspomaganiu jego funkcjonowania w różnych rolach społecznych.
Wskaźniki monitorujące (roczne):
Liczba mieszkańców, w tym kobiet i mężczyzn.
Liczba mieszkańców w wieku przedprodukcyjnym.
Liczba mieszkańców w wieku produkcyjnym.
Liczba mieszkańców w wieku poprodukcyjnym.
Przyrost naturalny.
Liczba szkoleń, w których brali udział pracownicy instytucji.
Liczba realizowanych programów w gminie w zakresie polityki społecznej.
Dane statystyczne Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej.
II CEL SZCZEGÓŁOWY
Budowanie szerokiego partnerstwa społecznego
Kierunki działań:
1. Budowanie szerokiej sieci partnerstwa poprzez współpracę z instytucjami i organizacjami
działającymi w obszarze pomocy społecznej.
2. Wspieranie działań oraz tworzenie warunków, mających na celu zwiększenie aktywności
społecznej mieszkańców w rozwiązywanie problemów społecznych.
3. Budowanie partnerstwa nastawionego na osiąganie wspólnych celów, opartego na
otwartości, współpracy, dialogu, wspieraniu, delegowaniu czy kontraktowaniu zadań.
Wskaźniki monitorujące (roczne):
Liczba organizacji pozarządowych, z którymi współpracuje
samorząd.
Program współpracy z organizacjami pozarządowymi.
Sprawozdanie z realizacji programu z organizacjami
pozarządowymi.
Liczba działań podjętych wspólnie z organizacjami pozarządowymi.
II CEL STRATEGICZNY
Skuteczny system opieki nad rodziną
Kluczowym zadaniem polityki społecznej w Gminie Koprzywnica jest rozwijanie skutecznego
systemu opieki nad rodziną i dzieckiem oraz przeciwdziałanie zjawisku przemocy w rodzinie.
I CEL SZCZEGÓŁOWY
Skuteczny system opieki nad rodziną i dzieckiem
Kierunki działań:
1. Organizowanie warsztatów podnoszących umiejętności opiekuńczo – wychowawcze
rodziców.
2. Opracowanie i realizacja Programu Wsparcia dla Rodzin Wielodzietnych np. Karta Dużej
Rodziny.
3. Realizacja programów dożywiania oraz wsparcia materialnego dla rodzin najuboższych.
4. Organizowanie imprez edukacyjno – kulturalnych dla dzieci i młodzieży.
6. Organizowanie kampanii informacyjno–edukacyjnej, mającej na celu przeciwdziałanie
„pętli kredytowej”.
7. Wzmacnianie roli asystenta rodziny, w celu osiągnięcia przez rodzinę odpowiedniego
poziomu stabilności życiowej, która pozwoli na pozostawienie dzieci w rodzinach
biologicznych.
8. Wyrównywanie szans edukacyjnych dzieci i młodzieży.
10. Tworzenie świetlic socjoterapeutycznych.
11. Wsparcie rodzin w przezwyciężaniu trudnej sytuacji życiowej, materialnej i społecznej
Wskaźniki monitorujące (roczne):
Liczba rodzin korzystających z pomocy społecznej z powodu bezradności w sprawach
opiekuńczo-wychowawczych.
Liczba rodzin objętych wsparciem asystenta.
Liczba zorganizowanych warsztatów, programów, imprez, kampanii oraz liczba rodzin
z nich korzystających.
Liczba rodzin korzystających z bezpłatnego poradnictwa specjalistycznego.
Liczba dzieci korzystających z zajęć świetlicowych.
Program Wsparcia dla Rodzin Wielodzietnych.
Liczba osób korzystająca z programu dożywiania.
II CEL SZCZEGÓŁOWY
Przeciwdziałanie przemocy w rodzinie
Kierunki działań:
1. Prowadzenie Punktu Konsultacyjnego dla osób doświadczających przemocy, w tym
organizowanie oddziaływań korekcyjno – edukacyjnych dla sprawców przemocy.
2. Zwiększanie świadomości społeczeństwa w zakresie przemocy w rodzinie, przemocy
rówieśniczej i cyberprzemocy, poprzez kampanie edukacyjne dla dzieci, młodzieży oraz osób
dorosłych.
3. Wspieranie działań mających na celu powstawanie grup wsparcia i samopomocy.
4. Wzmacnianie interdyscyplinarnych działań wspierających rozwiązywanie problemów na
rzecz dziecka i rodziny oraz przeciwdziałanie przemocy, w ramach Zespołu
Interdyscyplinarnego.
5. Opracowywanie i realizacja Gminnego Programu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie.
Wskaźniki realizacji działań (roczne):
Liczba założonych Niebieskich Kart.
Liczba zamkniętych Niebieskich Kart.
Liczba osób korzystających z Punktu Konsultacyjnego.
Gminny Program Przeciwdziałania Przemocy w
Rodzinie.
Liczba kampanii edukacyjnych.
III CEL STRATEGICZNY
Promocja zdrowego stylu życia
Kluczowym zadaniem polityki społecznej w Gminie Koprzywnica jest promocja zdrowego
trybu życia mieszkańców, a także prowadzenie profilaktyki oraz działań mających na celu
rozwiązywanie problemów uzależnień.
I CEL SZCZEGÓŁOWY
Poprawa zdrowia mieszkańców
Kierunki działań:
1. Organizowanie kampanii zdrowotnych i profilaktycznych związanych z poprawą stanu
zdrowia mieszkańców gminy.
2. Wdrażanie programów promujących zdrowy styl życia.
3. Działania profilaktyczne dla mieszkańców, ze szczególnym uwzględnieniem kobiet i
mężczyzn w wieku 50+.
4. Budowanie bezpiecznych, atrakcyjnych i rozwojowych placów zabaw dla dzieci.
5.Promowanie w szkołach programów „slow food” i innych dotyczących zdrowego żywienia.
Wskaźniki monitorujące (roczne):
Liczba realizowanych programów profilaktyki
zdrowotnej.
Liczba uczestników programów profilaktyki zdrowotnej.
II CEL SZCZEGÓŁOWY
Rozwiązywanie problemu alkoholizmu i narkomanii
Kierunki działań:
1. Prowadzenie Punktu Konsultacyjnego dla osób uzależnionych i współuzależnionych.
2. Zwiększanie świadomości społeczeństwa w zakresie uzależnień poprzez organizowanie
kampanii edukacyjnych i profilaktycznych dla dzieci, młodzieży i osób dorosłych.
3. Monitorowanie punktów sprzedaży alkoholu, w tym przestrzegania zakazu sprzedaży
alkoholu nieletnim.
4. Opracowywanie i realizacja Gminnego Programu Przeciwdziałania Alkoholizmowi i
Narkomanii.
Wskaźniki monitorujące (roczne):
Liczba przeprowadzonych programów profilaktycznych, konkursów, akcji edukacyjnych.
Liczba uczestników programów profilaktycznych, konkursów, akcji edukacyjnych.
Liczba wypadków i kolizji spowodowanych przez kierowców prowadzących po spożyciu
alkoholu.
Liczba osób zakłócających porządek po spożyciu alkoholu.
Liczba osób podejmujących leczenie uzależnienia.
Liczba osób i rodzin korzystająca z Punktu Konsultacyjnego.
IV CEL STRATEGICZNY
Integracja społeczna i zawodowa osób zagrożonych wykluczeniem społecznym
Istotnym zadaniem jest integracja społeczna i zawodowa osób zagrożonych wykluczeniem
społecznym, pobudzanie i wspieranie aktywności osób niepełnosprawnych, starszych,
bezrobotnych, bezdomnych, a także zapewnianie tym grupom dostępu do aktywnego
uczestnictwa społecznego i kulturalnego w życiu społeczeństwa.
I CEL SZCZEGÓŁOWY
Integracja zawodowa osób bezrobotnych, łagodzenie skutków bezrobocia oraz
przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu
Kierunki działań:
1. Rozwój pracy socjalnej na rzecz osób z wykluczeniem społecznym, w oparciu o
zawieranie i realizowanie kontraktów socjalnych.
2. Wspieranie zatrudniania w ramach robót publicznych, prac interwencyjnych, prac
społecznie użytecznych, staży lub praktyk.
3. Opracowanie i realizowanie projektów służących aktywizacji osób bezrobotnych, w tym
współfinansowanych z funduszy UE.
4. Podejmowanie współpracy z Powiatowym Urzędem Pracy w zakresie upowszechniania
ofert pracy, informacji o wolnych miejscach pracy, usługach poradnictwa zawodowego,
szkoleniach, przygotowaniu zawodowym dorosłych i stażach oraz organizacji robót
publicznych, prac interwencyjnych i zatrudnienia socjalnego.
5. Promowanie Gminy Koprzywnica, w celu pozyskania inwestorów mogących utworzyć
nowe miejsca pracy.
6. Organizowanie treningów umiejętności społecznych i zawodowych oraz treningów
motywacji dla osób bezrobotnych.
7. Opracowanie i realizacja Gminnego Programu Wychodzenia z Bezdomności.
Wskaźniki monitorujące (roczne):
Liczba bezrobotnych z podziałem na wiek.
Liczba bezrobotnych z podziałem na płeć.
Liczba bezrobotnych z podziałem na wykształcenie.
Liczba programów skierowanych do osób bezrobotnych.
Liczba osób korzystających z programów.
Liczba bezdomnych osób przebywających na terenie
gminy.
II CEL SZCZEGÓŁOWY
Integracja społeczna i zawodowa osób niepełnosprawnych oraz starszych
Kierunki działań:
1. Utworzenie stanowiska asystenta ds. osób niepełnosprawnych oraz trenera pracy dla
osób niepełnosprawnych na terenie gminy.
2. Wdrażanie programów mających na celu aktywizację osób niepełnosprawnych, w tym
organizowanie warsztatów terapii zajęciowej dla osób niepełnosprawnych.
3. Likwidacja barier komunikacyjnych i architektonicznych.
4. Wzmacnianie pozycji osób starszych poprzez promocję aktywnego starzenia się ze
szczególnym uwzględnieniem wolontariatu świadczonego przez seniorów na rzecz innych.
5. Wsparcie dla osób starszych i chorych, poprzez pomoc w tworzeniu warunków dla grup
samopomocowych np. kluby seniora.
6. Budowanie sieci współpracy z instytucjami i organizacjami pozarządowymi na rzecz
osób niepełnosprawnych, w tym z zaburzeniami psychicznymi
7. Opracowanie i realizacja Gminnego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego.
Wskaźniki monitorujące (roczne):
Liczba organizacji pozarządowych działających w obszarze pomocy osobom
niepełnosprawnym.
Liczba organizacji pozarządowych działających w obszarze pomocy osobom starszym.
Liczba inicjatyw skierowanych do osób niepełnosprawnych.
Liczba inicjatyw skierowanych do osób starszych.
Liczba osób z orzeczeniem o niepełnosprawności.
Bariery architektoniczne – liczba urzędów i instytucji użytku publicznego dostosowanych
do potrzeb osób niepełnosprawnych
16.
Realizacja
Strategii
Rozwiązywania
Problemów
Społecznych w Gminie Koprzywnica na lata 2014-2020
Strategia Rozwiązywania Problemów Społecznych w Gminie Koprzywnica na lata 20142020 nie stanowi zbioru zamkniętego, wraz z rozpoznawanymi potrzebami możliwe jest
projektowanie nowych przedsięwzięć, będących odpowiedzią na aktualne wyzwania. W
okresie czasu, który obejmuje Strategia, wdrażane i realizowane będą, w zależności od
potrzeb, programy i projekty dotyczące poszczególnych obszarów problemów
społecznych, między innymi wspierania osób niepełnosprawnych, aktywizacji zawodowej
osób bezrobotnych, wspierania rodzin i dzieci, wzmacniania kapitału społecznego
mieszkańców oraz integracji działań wszystkich instytucji.
Strategia jest dokumentem tworzącym możliwości poprawy jakości życia społeczności
lokalnej, dlatego też w sposób zamierzony została sformułowana na takim poziomie
ogólności, aby była elastyczna i stwarzała możliwość dostosowywania realizowanych w
oparciu o nią działań, do zmieniających się zjawisk i problemów społecznych oraz zmian
przepisów prawa, które wyznaczają obszary interwencji w polityce społecznej.
Przewodnicząca RM
inż. Anna Paluch