Podchów raków – wyzwania, osiągnięcia, perspektywy

WYLÊGARNIA 2015
23-24 kwietnia 2015 r., Kazimierz Dolny nad Wis³¹
Podchów raków – wyzwania, osi¹gniêcia, perspektywy
Dariusz Ulikowski, £ucjan Chybowski, Piotr Traczuk
Zak³ad Rybactwa Jeziorowego, Instytut Rybactwa Œródl¹dowego w Olsztynie
Celem pracy by³a identyfikacja ograniczeñ i problemów wystêpuj¹cych podczas
podchowu m³odocianych raków oraz przedstawienie sposobów na ich przezwyciê¿enie.
Najwa¿niejszym wyzwaniem, z jakim musz¹ sobie poradziæ potencjalni hodowcy raków,
podczas podchowu m³odocianych osobników, jest ogromna sk³onnoœæ tych zwierz¹t do
kanibalizmu. WysokoϾ strat powodowanych przez kanibalizm podczas podchowu
w warunkach sztucznych i przy wiêkszych zagêszczeniach obsad bywa zadziwiaj¹co
wysoka (nawet kilkadziesi¹t procent w czasie jednego okresu wylinki). Najskuteczniejszym sposobem ograniczenia kanibalizmu jest prowadzenie podchowu w pe³nej izolacji
od siebie wszystkich osobników, np. w indywidualnych przegrodach. Innym skutecznym
sposobem na ograniczenie kanibalizmu raków jest immobilizacja ich szczypiec za
pomoc¹ np. opasek zaciskowych. Równie¿ zapewnienie jak najwiêkszej liczby dostêpnych kryjówek dla raków i utrzymanie podczas podchowu ca³odobowego oœwietlenia
basenów, mo¿e znacz¹co ograniczyæ zjawisko kanibalizmu w czasie basenowego podchowu raków. Najlepsze efekty uzyskano po usypaniu na dnie basenów kilkucentymetrowej warstwy grubego ¿wiru, który zapewnia kryjówki i dzia³a jako filtr osadnikowy.
Optymalne wykorzystanie nowoczesnych systemów chowu powinno polegaæ na ³¹czeniu metod intensywnych i pó³ekstensywnych.
Hodowla nastawiona na podchów m³odocianych raków mo¿e byæ dobrym Ÿród³em
materia³u obsadowego na potrzeby restytucji, w ramach czynnej ochrony gin¹cych
gatunków raków europejskich. Taki kierunek rozwoju hodowli raków jest najbardziej perspektywiczny.
Badania zrealizowano w ramach tematu statutowego S-011 Instytutu Rybactwa Œródl¹dowego im. Stanis³awa Sakowicza w Olsztynie.