Layout 2

Poradnik MHP
Metameryzm
część II
Praktyczne znaczenie zjawiska
Teoretycznie można wyprodukować wiele farb, które w świetle dziennym będą zgodne z barwą oryginału. Jeżeli jednak farby
te byłyby tylko warunkowo zgodne, tzn. posiadałyby odmienne
krzywe odbicia światła, to z pewnością dochodziłoby do zjawiska
metameryzmu i problemów po druku. A to właśnie od przemysłu
poligraficznego wymaga się zgodności reprodukcji z oryginałem,
niezależnie od warunków.
Oczywiście istnieje wiele wymagań, które należy spełnić, aby
dobrać właściwe pigmenty o dokładnie identycznych krzywych odbicia: oryginał musi zawierać barwniki lub pigmenty, które stosuje się również do produkcji farb graficznych.Takich warunków nie
spełniają farby malarskie, akwarele, zabarwione podłoża drukowe
i folie; oryginał barwny może zawierać tylko określoną liczbę monopigmentów. Często zdarza się bowiem, że farba mieszana jest
z wielu farb pojedynczych, które zawierają po 2 lub 3 pigmenty.
Szczególnie dotyczy to farb szarych, brązowych, oliwkowych; oczekiwania odnośnie do ceny i wymaganych cech odporności farby
nie mogą kolidować z charakterystyką oryginału. Jeśli wymagane
są szczególne odporności, może to powodować konieczność zastosowania farb wykazujących metameryzm.
Jeśli powyższe zasady nie są przestrzegane, należy się liczyć
z powstawaniem tego zjawiska w większym lub mniejszym stopniu.
Właściwa ocena barwy
Wizualna ocena barwy jest zależna od wielu czynników: rodzaju i intensywności źródła światła, warunków i specyfiki otoczenia,
bezpośredniego otoczenia barwy, wielkości pola barwy, zmęczenia
wzroku oceniającego oraz różnic osobowych osób oceniających.
Przy dobieraniu barw bardzo często widoczne są różnice wynikające z indywidualnego, osobowego postrzegania tych samych
kolorów.
Oświetlenie
asymetryczne
Ważne jest także, aby
ocena barwy odbywała się
we właściwych warunkach.
Niedopuszczalne jest np.
pochylanie się nad próbką,
jeśli jest ona oświetlona
z góry, ponieważ powoduje
to efekt cienia i zakłócenie
właściwego
oświetlenia
próbki. cdn.
POLIGRAFIKA 12/2008