PROGRAM
Transkrypt
PROGRAM
Teatr Psyche pomyślany jako narzędzie głębszej psychoterapii dla osób po przebytym kryzysie psychotycznym, obchodzi w tym roku jubileusz dwudziestolecia istnienia. Grupa powstała w październiku 1985 założona przez psychologa Annę Bielańską i zawodowego reżysera teatralnego Krzysztofa Rogoża . W ciągu tych dwudziestu lat zrealizowaliśmy 15 premier, nakręciliśmy 6 filmów. Przez teatr przewinęło się blisko 150 aktorów. Pogłębioną analizę dramaterapii i szczegółowy opis metod pracy z aktorami po przebytym kryzysie psychotycznym zainteresowani znajdą w książce Anny Bielańskiej : "Teatr, który leczy" Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego Kraków 2002 , stron 164 "Tristan i Izolda" to opowieść o beznadziejnej pogoni za nieosiągalnym , w której dopiero śmierć przynosi ukojenie. A jednak, na przekór temu mało pocieszającemu zakończeniu, jej bohaterowie żyją w zbiorowej świadomości, jako jedna z najsłynniejszych par kochanków , ucieleśnienie czystości i głębi uczucia. Nas, obok niewątpliwego piękna samej historii, pociągało zawarte w niej bogactwo wątków nadających się do "terapeutycznej eksploatacji" . Dotyka ona bowiem mrocznych doświadczeń będących , w chorobie, udziałem wielu naszych pacjentów - lęku, poczucia winy, samotności, odtrącenia, pustki, osaczenia, beznadziei, chaosu... Mówi o bolesnych dylematach moralnych, o tragicznym rozdarciu... Opowiada o duchowym piekle , o wędrówce bohaterów przez ciemności, w których jedynym światłem będzie dla nich miłość . na motywach TRISTAN I IZOLDA w opracowaniu Josepha Bédier adaptacja, reżyseria ,scenografia, opracowanie muzyczne: Krzysztof Rogoż układy taneczne: Sabina Palenga kostiumy: Grażyna Herzig-Wolska Wykonawcy: ZESPÓŁ TEATRU PSYCHE Tristan jest piękny, czysty , szlachetny i prawy. Jest bohaterem - zbawcą swego ludu. Izolda jest piękna, czysta, mądra i dobra - są sobie przeznaczeni. Zrządzeniem losu ona zmuszona jest poślubić innego. Miłości jednak nie sposób zagłuszyć, nie sposób się oprzeć. Nie wolno jej odtrącić, gdy przychodzi. I Tristan i Izolda podążają za jej głosem. Miłość będzie odtąd dla nich "udręką i ekstazą", prawdziwą szkołą życia, drogą do dojrzałości mądrości, pełni człowieczeństwa. Doznają zdrady, zawiści, agresji, okrucieństwa; cierpią ból - fizyczny i duchowy, żyją przytłoczeni powinnościami, którym podołać nie są w stanie, szamoczą się w sieci utkanej z lojalności i pożądań, grzeszą, mają myśli samobójcze, ulegają słabościom, popełniają zbrodnie, upadają , lecz miłość daje im siły, by znów się dźwigać do życia. To, co zrodziło się jako fizyczna fascynacja przerodzi się w głęboką, nierozerwalną więź duchową, która pozwoli im przetrwać, znieść życie. Spektakl opowiada o walce z własną niemocą i lękiem, o upartym dążeniu do światła, do życia, do zdrowia. Nasi bohaterowie nie umierają – przechodzą do legendy, stają się częścią wiecznego mitu, symbolem nadziei, miłości, oddania, wierności sobie, i walki o prawo do szczęścia.