6 lutego 1947 r. Józef Cyrankiewicz premierem

Transkrypt

6 lutego 1947 r. Józef Cyrankiewicz premierem
Niezależny serwis społeczności blogerów
6 lutego 1947 r. Józef Cyrankiewicz premierem
Husky, 06.02.2017 20:02
Po sfałszowanych wyborach do Sejmu Ustawodawczego w lutym 1947 roku, kolejnym
krokiem do całkowitego przejęcie władzy przez komunistów było powołanie zupełnie
zależnego od Kremla rządu.
Na jego czele - ze względów propagandowych - stanął reprezentujący PPS Józef
Cyrankiewicz.Pozostałe resorty zostały obsadzone zostały przez polityków
prokomunistycznych, choć formalnie pochodzących z innych niż Polska Partia Robotnicza
ugrupowań, której to partii członkowie objęli sześć resortów. Siedem tek otrzymała PPS,
sześć Stronnictwo Ludowe, trzy Stronnictwo Demokratyczne, a dwie Stronnictwo Pracy.
Trzeba zaznaczyć, że komuniści objęli najważniejsze ministerstwa: bezpieczeństwa
publicznego (Stanisław Radkiewicz), obrony (Michał Żymierski-Rola), przemysłu (Hilary
Minc) i spraw zagranicznych (Zygmunt Modzelewski).
Wicepremierami zostali Władysław Gomułka, który jednocześnie został ministrem ziem
odzyskanych, oraz Antoni Korzycki ze Stronnictwa Ludowego.
Istotną rolę pełnił Jakub Berman, który oficjalnie był podsekretarzem stanu w Prezydium
Rady Ministrów, a faktycznie kierował stalinowskim terrorem w ludowej Polsce.
Dodajmy, że Cyrankiewicz pełnił funkcję premiera aż do grudnia 1970 roku, z dwuletnią
przerwą w latach 1952-1954, kiedy był wicepremierem w rządzie Bolesława Bieruta.
Żydowska bestia
Urodzony w 1911 r. w Tarnowie, przedwojenny socjalista, powojenny komunista, członek
władz Polskiej Partii Socjalistycznej i Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej,
pięciokrotny premier w latach 1947–1952 i 1954–1970.
Z ruchem socjalistycznym związał się podczas studiów na Uniwersytecie Jagiellońskim.
strona 1 / 3
Niezależny serwis społeczności blogerów
Podczas niemieckiej okupacji jeden z ważniejszych działaczy PPS-Wolność, Równość,
Niepodległość. Z ramienia partii typowany na stanowisko zastępcy Delegata Rządu na
Kraj. Zorganizował akcję odbicia z rąk Niemców kuriera władz Polskiego Państwa
Podziemnego Jana Karskiego. W kwietniu 1941 r. ujęty w Krakowie przez Gestapo. Od
1942 r. więzień Auschwitz. W maju 1943 r. został członkiem kierownictwa organizacji
Kampfgruppe Auschwitz – skupiającej komunistów z różnych krajów, przede wszystkim
Austrii. Potem, w ramach scalenia, wszedł do kierownictwa Związku Organizacji
Wojskowej Witolda Pileckiego. Latem 1944 r. komendant Okręgu Śląskiego Armii
Krajowej, major Zygmunt Walter-Janke, mianował konspiracyjnie Józefa Cyrankiewicza
„Rota” dowódcą wojskowym ZOW. Nominacja ta jednak została zablokowana.
Józef Cyrankiewicz zawłaszczył zasługi Witolda Pileckiego, ochotnika do KL Auschwitz,
zamordowanego w więzieniu na Rakowieckiej 25 maja 1948 r. Przez cały PRL
obowiązywała wersja, że to właśnie Cyrankiewicz był organizatorem konspiracji w KL
Auschwitz. Pilecki został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa w maju 1947 r.
Według relacji dr. Rafała Brzeskiego Pilecki po powrocie do kraju w 1945 r. zwierzył się
działaczowi przedwojennej PPS Timofiejowi Jarudze, że w Auschwitz działał konfident o
pseudonimie „Tor”. Historia ma jednak z „Torem” problem. W opracowaniach o Związku
Organizacji Wojskowej i w relacjach świadków nie pojawia się człowiek o takim
pseudonimie. W kierownictwie ZOW była natomiast osoba, której charakterystyka
odpowiada opisywanemu konfidentowi. Nosiła pseudonim „Rot”, a był to Józef
Cyrankiewicz. Zbigniewowi Nowosadowi, członkowi Stronnictwa Narodowego (1
października 1947 skazany przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie na 15 lat
więzienia), Pilecki przekazał w więzieniu, że jego archiwum oświęcimskie przejął
Cyrankiewicz, i dlatego on, Pilecki, „będzie musiał umrzeć”.
W styczniu 1945 r. trafił do obozu w Mauthausen, gdzie doczekał wyzwolenia.
Od wiosny 1945 r. członek władz koncesjonowanego przez komunistów Polskiej Partii
Socjalistycznej. Opowiedział się za ścisłą współpracą z komunistyczną Polską Partią
Robotniczą. W listopadzie 1946 r. wszedł w skład komunistycznego Tymczasowego
Rządu Jedności Narodowej, jako minister bez teki. Po wyborach do Sejmu
Ustawodawczego (1947), sfałszowanych przez komunistów, 5 lutego 1947 r. został
premierem. 3 listopada tego roku został przewodniczącym Naczelnej Rady Odbudowy
m.st. Warszawy. W grudniu 1948 r. w wyniku wchłonięcia PPS przez PPR powstała
PZPR. Cyrankiewicz wszedł w skład Komitetu Centralnego PZPR oraz został Sekretarzem
KC PZPR i Biura Organizacyjnego PZPR (pełnił te funkcje do 1971). W latach
1947–1972 był posłem na Sejm RP i później PRL.
strona 2 / 3
Niezależny serwis społeczności blogerów
W 1952 Cyrankiewicz zrzekł się stanowiska premiera, obejmując 21 listopada funkcję
wicepremiera. Od marca 1954 wszedł w skład Biura Politycznego KC PZPR. 18 marca
1954 r. ponownie został premierem. Był nim do grudnia 1970 r. Jako premier aktywnie
angażował się w akcje wymierzone w Kościół katolicki w Polsce, w szczególności w
czasie obchodów milenijnych w 1966. W czasie wydarzeń Czerwca '56 nakazał oddziałom
Ludowego Wojska Polskiego i Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego brutalnie stłumić
powstanie robotnicze w Poznaniu. Wówczas, 29 czerwca 1956 r., w przemówieniu na
antenie Polskiego Radia w Poznaniu stwierdził iż: Każdy prowokator czy szaleniec, który
odważy się podnieść rękę przeciw władzy ludowej, niech będzie pewny, że mu tę rękę
władza ludowa odrąbie w interesie klasy robotniczej, w interesie chłopstwa pracującego i
inteligencji, w interesie walki o podwyższenie stopy życiowej ludności, w interesie dalszej
demokratyzacji naszego życia, w interesie naszej Ojczyzny. W czasie kryzysu
politycznego Marca '68 wystąpił ostro przeciwko protestującym studentom. Podczas
protestów robotniczych Grudnia '70 zaakceptował decyzję Gomułki o strzelaniu do
robotników. W konsekwencji tych wydarzeń 23 grudnia 1970 r. został odsunięty od
ważnych stanowisk w państwie i partii. 6 maja odszedł również z władz Związku
Bojowników o Wolność i Demokrację (był przewodniczącym Rady Naczelnej ZBoWiD
nieprzerwanie od 1949). W 1972 r. nie został również wybrany do Sejmu, a w grudniu
1975 wykluczono go z Komitetu Centralnego PZPR. Po odejściu z czynnej polityki został
w 1973 r. przewodniczącym Ogólnopolskiego Komitetu Pokoju, był w składzie Prezydium
Światowej Rady Pokoju w Sztokholmie. Był także symbolicznym członkiem w
kontrolowanym przez PZPR Froncie Jedności Narodu (do 1983 Cyrankiewicz wchodził w
skład Prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu). Do końca życia był
także członkiem Rady Naczelnej ZBoWiD.
Zmarł 20 stycznia 1989 r. w Warszawie, pochowany na Cmentarzu Wojskowym na
Powązkach.
http://zolnierzeniezlomni.com.pl/bestie/jozef-cyrankiewicz
http://nowahistoria.interia.pl/kartka-z-kalendarza/news-6-lutego-1947-r-jozef-cyrankiewic
z-premierem,nId,2345184
strona 3 / 3
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)