psychologia zachowań ryzykownych

Transkrypt

psychologia zachowań ryzykownych
SYLABUS/OPIS PRZEDMIOTU
1.
Nazwa przedmiotu/ moduł (w języku polskim)
Psychologia zachowań ryzykownych./
Moduł 131..: Patologia zachowań społecznych
2.
Nazwa przedmiotu w języku angielskim
Psychology of risky behaviours
3.
Jednostka prowadząca przedmiot
Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych, Instytut Psychologii,
Zakład Psychologii Edukacji i Wychowania.
4.
Kod przedmiotu/modułu
(nie wypełniać)
5.
Rodzaj przedmiotu (obowiązkowy lub fakultatywny)
Fakultatywny
6.
Kierunek studiów
Psychologia
7.
Poziom studiów (I lub II stopień lub jednolite studia magisterskie)
Jednolite studia magisterskie
8.
Rok studiów
IV
9.
Semestr (zimowy lub letni)
letni
10. Forma zajęć i liczba godzin (dotyczy nazw różnych typów zajęć)
Forma zajęć: Konwersatorium , 30 godzin
11. Imię, nazwisko, tytuł/stopień naukowy osoby prowadzącej zajęcia
Aleksandra Słowińska, mgr
12. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych dla
przedmiotu/modułu oraz zrealizowanych przedmiotów
Ukończony III rok studiów
13. Cele przedmiotu
1
C1 Omówienie różnych podejść do zjawiska patologii zachowań społecznych
oraz zapoznanie z rodzajami norm wykorzystywanych w psychologii (CP
C2 Dostarczenie wiedzy na temat bio-psycho-społecznych uwarunkowań
zachowań o charakterze patologii społecznej (CP)
(CP)
C3 Ukazanie złożoności i alternatywnych modeli wyjaśniania mechanizmów
zachowań patologicznych (CP)
C4 Omówienie wpływu zachowań patologicznych na funkcjonowanie
jednostki, sytemu rodzinnego i funkcjonowanie innych grup społecznych
(CP)
C5 Zapoznanie z podstawowymi modelami i metodami terapii oraz
metodami pracy z osobami przejawiającymi zachowania o charakterze
patologii społecznej, także z ich rodzinami (CP)
C6 Dostarczenie wiedzy na temat profilaktyki zachowań o charakterze
patologii społecznej (CP)
C7 Kształtowanie umiejętności związanych z prowadzeniem działań
pomocowych i profilaktycznych (CP)
14. Zakładane efekty kształcenia (dla
przedmiotu)
EK_W_09 Zna kryteria
klasyfikowania zaburzeń związanych
z używaniem narkotyków
Symbole kierunkowych
efektów kształcenia, np.:
K_W01*, K_U05, K_K03 (symbole dla
kierunku)
K_W03, K_W06, K_W12.
EK_W_10 Zna czynniki ryzyka
uzależnienia od narkotyków
EK_W_11 Opisuje możliwe
konsekwencje używania narkotyków
EK_W_12 Zna specyfikę
oddziaływań profilaktycznych i
terapeutycznych kierowanych do
używających narkotyków
EK_W_13 Zna koncepcje
teoretyczne dotyczące wizerunku
ciała
EK_W_14 Zna kryteria
klasyfikowania zaburzeń odżywiania
się i zaburzeń związanych z
2
wizerunkiem ciała
EK_W_15 Opisuje możliwe
konsekwencje nadmiernej
koncentracji na masie i wyglądzie
ciała
EK_W_16 Zna specyfikę
oddziaływań profilaktycznych i
terapeutycznych kierowanych do
cierpiących lub zagrożonych
zaburzeniami odżywiania się i
zaburzeniami związanymi z
wizerunkiem ciała .
EK_U_25 Identyfikuje zachowania
ryzykowne związane z używaniem
narkotyków
K_U02, K_U06, K_U07.
EK_U_26 Potrafi zastosować wiedzę
na temat uzależnień chemicznych w
pracy z klientem
EK_U_27 Identyfikuje zachowania
ryzykowne związane ze sferą
odżywia się i z postawą wobec ciała
EK_U_28 Potrafi zastosować wiedzę
na temat zaburzeń odżywiania się w
pracy z klientem
EK_U_29 Umie dokonać wyboru i
zastosować metody do badania
elementów wizerunku ciała .
EK_K_40 Potrafi aktywnie
uczestniczyć w dyskusji dotyczącej
zachowań ryzykownych
K_K01, K_K02
EK_K_41 Potrafi w sposób
dostosowany do potrzeb i możliwości
klienta przekazać wiedzę na temat
zachowań ryzykownych.
15. Treści programowe
1. Mity i trudności klasyfikacyjne dotyczące problematyki używania
środków psychoaktywnych
2. Czynniki ryzyka uzależnienia od narkotyków
3. Patologie związane używaniem poszczególnych środków
psychoaktywnych
4. Medyczny aspekt używania środków psychoaktywnych i choroby
współwystępujące
5. Kontrowersje wokół metod pomocy osobom uzależnionym
3
6. Wybrane metody pracy z osobami uzależnionymi i zagrożonymi
uzależnieniem od narkotyków
7. Wizerunek ciała w wybranych koncepcjach psychologicznych
8. Patologie związane z poszczególnymi zaburzeniami odżywiania się
9. Patologie związane z zaburzeniami wizerunku ciała
10.Wybrane metody do badania aspektów wizerunku ciała
11.Kontrowersje wokół metod pomocy osobom cierpiącym na zaburzenia
odżywiania się
12.Wybrane metody pracy z osobami dotkniętymi lub zagrożonymi
zaburzeniami odżywiania się i zaburzeniami związanymi z
wizerunkiem ciała
16. Zalecana literatura
Obowiązkowa:
1. Baran-Furga H., Steinbarth-Chmielewska K. (1999). Uzależnienia:
obraz kliniczny i leczenie. Podręcznik dla lekarzy. Warszawa:
Wydawnictwo Lekarskie PZWL
2. Głębocka A. (2009). Niezadowolenie z wyglądu a rozpaczliwa kontrola
wagi. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls
3. ICD-10 (2000). Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i
Problemów Zdrowotnych ICD-10. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych
i zaburzeń zachowania w ICD. Opisy kliniczne i wskazówki
diagnostyczne. Warszawa, Kraków: Uniwersyteckie Wydawnictwo
Medyczne Vesalius
Uzupełniająca:
1. Bobrowski K. (2002). Poczucie koherencji oraz inne zasoby
odpornościowe a używanie substancji psychoaktywnych przez
młodzież. Badania pilotażowe. Alkoholizm i Narkomania, 2 (15), 221239
2. Brytek-Matera A. (2008). Obraz ciała - obraz siebie. Wizerunek
własnego ciała w ujęciu psychospołecznym. Warszawa: Centrum
Doradztwa i Informacji Difin
3. DSM-IV-TR (2008). Kryteria Diagnostyczne według DSM-IV-TR.
Wrocław: Elsevier Urban & Partner
4. Fredrickson B. L., Roberts T. A. (1997). Objectification theory.
Toward understanding women’s lived experiences and mental health
risk. Psychology of Women Quarterly, No 21, 173-206
5. Hornowska E. (2006). Temperament a zachowania ryzykowne. Wokół
temperamentalnego czynnika ryzyka uzależnień. Przegląd
Psychologiczny, 3 (49), 243-258
6. Kostowski W. (2006). Podstawowe mechanizmy i teorie uzależnień.
4
Alkoholizm i Narkomania, 2 (19), 139-168
7. Mellibruda J. (1997). Psycho-bio-społeczny model uzależnienia od
alkoholu. Alkoholizm i Narkomania, 3 (28), 277-306
8. Miturska E. (2010). Gdy substancji psychoaktywnych jest więcej.
Terapia uzależnienia i współuzależnienia, 1 (13), 5-9
9. Okulicz-Kozaryn K., Pisarska A. (2001). Poczucie własnej
skuteczności a używanie substancji psychoaktywnych przez młodzież.
Badania pilotażowe. Alkoholizm i Narkomania, 4 (14), 565-577
10.Tatarsky A. (red.), (2007). Redukcja szkód w psychoterapii. Nowe
podejście w leczeniu uzależnień od narkotyków i alkoholu. Warszawa:
Krajowe Biuro ds. Zapobiegania Narkomanii
17. Forma zaliczenia poszczególnych komponentów przedmiotu, sposób sprawdzenia
osiągnięcia zamierzonych efektów kształcenia
- wykład: …………
- ćwiczenia: …………
- laboratorium: …………
- konwersatorium: ocena za aktywność na zajęciach, ocena z kolokwium
semestralnego na zajęciach, ocena ćwiczeń (elementów oddziaływań
profilaktycznych i terapeutycznych) przeprowadzonych przez studenta na
zajęciach
- warsztat: ……………
- inne: ……………
18. Język wykładowy
polski
19. Obciążenie pracą studenta
Forma aktywności studenta
Średnia liczba godzin na
zrealizowanie aktywności
Godziny zajęć (wg planu studiów) z nauczycielem:
-
wykład: ………. godzin
ćwiczenia: ………. godzin
laboratorium: ………. godzin
konwersatorium: 30 godzin
warsztat: ………. godzin
inne: ………. godzin
30 godzin
5
Praca własna studenta np.:
(podać tylko te, które dotyczą danego przedmiotu. Praca
własna wyliczona z uwzględnieniem ECTS - patrz: opis pod
tabelą**)
-
przygotowanie do zajęć: 20 godzin
opracowanie wyników: ………. godzin
czytanie wskazanej literatury: 30 godzin
napisanie raportu z zajęć: ………. godzin
przygotowanie do egzaminu: ………. godzin
przygotowanie do kolokwium: 20 godzin
Suma godzin
Liczba punktów ECTS
70 godzin
100 godzin
4.
6