Zindywidualizowana ocena i terapia dzieci autystycznych oraz
Transkrypt
Zindywidualizowana ocena i terapia dzieci autystycznych oraz
W – 24 Wszystko o diagnozie przedszkolnej ODN w Łomży, 23.11.2016 1 diagnoza (z gr. diagnosis) - rozróżnianie, wyróżnianie, osądzanie diagnostikos - umiejący rozpoznawać diagnostika techne - sztuka odróżniania, umiejętność stawiania diagnozy. Starożytność – Hipokrates; związek z medycyną „rozpoznanie patologicznego stanu organizmu", z czasem to określenie przyjęło się w orzecznictwie lekarskim. Do nauk społecznych wprowadziła go Maria Richmond (1917 r.) Helena Radlińska (ur. 2 maja 1879 w Warszawie, zm. 10 października 1954 w Łodzi) – twórczyni pedagogiki społecznej w Polsce. Współczesna interpretacja terminu „diagnoza” podkreśla jego dwa składniki: * zebranie potrzebnych danych * krytyczne ich opracowanie w drodze rozumowania. 3 to: „rozpoznanie istoty i uwarunkowań złożonego stanu rzeczy na podstawie jego cech (objawów), w oparciu o znajomość ogólnych prawidłowości panujących w danej dziedzinie” (S. Ziemski). „oznacza zebranie w odpowiedni sposób danych, które wymagają interpretacji, oceny, a następnie określenie badanego złożonego stanu rzeczy, co odróżnia diagnozę od prostego zbierania informacji i ich porządkowania" (E. Mazurkiewicz). Diagnoza umożliwia rozpoznanie słabych i mocnych strony dziecka. Dzięki temu nauczyciel planuje i realizuje zadania terapeutyczne, wyrównawcze i stymulujące rozwój dziecka, współpracując ściśle z jego rodzicami. Tę diagnozę autorka nazywa diagnozą rozwojową „…która polega nie tylko na wskazaniu braków dziecka, ale też na określeniu pozytywnych dla rozwoju czynników w dziecku i otoczeniu. Cechą diagnozy rozwojowej jest otwarcie na terapię i troska o unikanie etykietowania dziecka. Istotna staje się zatem ścisła współpraca z rodzicami dziecka. (E. Koźniewska) Poznanie i rozumienie dzieci, Poznanie i zrozumienie dziecka jako indywidualności, Poznanie i zrozumienie każdej sfery rozwoju, a także wzajemnych powiązań między nimi, Poznanie i zrozumienie wpływu różnych czynników na rozwój dziecka, Monitorowanie postępu w rozwoju dziecka, Planowanie działań edukacyjnych, Planowanie działań interwencyjnych i wspomagających rozwój, Poznanie i zrozumienie siebie i swojej roli wobec wspierania rozwoju dziecka. Zebranie informacji o indywidualnym rozwoju dziecka i jego funkcjach poznawczych motorycznych, fizycznych, społecznych emocjonalnych, co umożliwi określenie poziomu oraz ustalenie sfery najbliższego rozwoju poszczególnych funkcji, wykaże braki i zaniedbania, a jednocześnie pozwoli na opracowanie programu terapeutycznego, który pomoże dziecku w podejmowaniu działań przy rozwiązywaniu trudności i niepowodzeń, a w konsekwencji osiąganie założonych efektów, sukcesów. (St. Włoch, A. Włoch) Nie szkodzić. Być kompetentnym. Nie wykorzystywać. Traktować dzieci z szacunkiem. Dbać o zaufanie osób związanych z badaniem. Podejmować działanie przy dysponowaniu pełnymi informacjami. Działać zgodnie z zasadami społecznej równości i sprawiedliwości. obserwacja – może być: standaryzowana, niestandaryzowana, jawna, ukryta analiza dokumentów i ich treści – zwracamy uwagę na stronę genetyczną, badania lekarskie, badania specjalistyczne ankieta wywiad – indywidualny, skategoryzowany, nieskategoryzowany, kierowany test diagnostyczny – standaryzowany, niestandaryzowany, obserwacji zachowań dziecka w sytuacjach zadaniowych i społecznych, rozmowach z dzieckiem (w miarę możliwości), wywiadach z rodzicami (wywiad powinien zawierać interesujące nas pytania dotyczące dziecka, jego „historii” i funkcjonowania w rodzinie), analizach wytworów dziecka, badaniach diagnostycznych np. testach szczegółowej i wnikliwej analizie dokumentów dziecka. poznanie możliwości i ograniczeń dziecka - mocne i słabe strony indywidualna praca z dzieckiem, poprawa jego wyników rozwojowych, konstruowanie indywidualnych programów wspierania rozwoju, realizacja dodatkowych indywidualnych zajęć wspierających rozwój - specjalistycznych, rewalidacyjnych, terapeutycznych, 11 Na rynku obserwuje się małą ilość dostępnych narzędzi badawczych dla małych dzieci z zaburzeniami rozwojowymi Propozycje dostępne to: 12 „Terapia dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu głębokim”- Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne 1999 rok Karty obserwacyjne w zakresie: Percepcja wzrokowa Percepcja słuchowa Motoryka mała Duża motoryka Rozwój społeczny Rozwój mowy Rozumienie mowy naśladownictwo ruchowe Koordynacja wzrokowo – ruchowa Funkcje poznawcze Samodzielność Profil osiągnięć dziecka 13 Arkusz obserwacyjny (jako metoda) oceny postępów rozwojowych i edukacyjnych dziecka w zakresie: Rozwoju poznawczego Komunikacji przedwerbalnej i mowy Rozwoju emocjonalnego i społecznego Rozwoju samodzielności Również polecam na stronie 82 wskazówki do prowadzenia rozmowy – wywiadu z rodzicami i przypomnienie specyfiki rozwoju w poszczególnych okresach rozwojowych dla normy. 14 Pozycja książkowa „Profil psychoedukacyjny” Autorstwa: Eric Schopler, Robert Jay Rreichler, Ann Bashford, Margaret D.Lansing, Lee M. Marcus Zindywidualizowana ocena i terapia dzieci autystycznych oraz dzieci z zaburzeniami rozwoju Wydana przez Stowarzyszenie Pomocy Osobom Autystycznym Gdańsk 1995 15 I część - wprowadzenie II część - opis testu, posługiwania się nim i sposób oceny III część – podręcznik testu PEP – R IV część – interpretacja i prezentacja wyników V część – konstrukcja i trafność testu Dodatek A – Materiały do badań testowych Dodatek B – zeszyt do oceny gotowości do pisania i klucz do oceny Dodatek C - zeszyt do oceny wykonania zadań językowych i klucz do oceny Dodatek D – arkusze do badań i profile wyników 16 Druga pozycja książkowa „Techniki nauczania dla rodziców i profesjonalistów” Autorstwa: Eric Schopler, Robert Jay Rreichler, Margaret D.Lansing Zindywidualizowana ocena i terapia dzieci autystycznych oraz dzieci z zaburzeniami rozwoju 17 Trzecia pozycja książkowa „Ćwiczenia edukacyjne dla dzieci autystycznych” Autorstwa: opracowane przez specjalistów i rodziców związanych z programem TEACCH, Margaret D.Lansing, Eric Schopler, Leslie Waters Zindywidualizowana ocena i terapia dzieci autystycznych oraz dzieci z zaburzeniami rozwoju 18 KORP - Karty Oceny Rozwoju Psychoruchowego - narzędzie diagnostyczne Karty Oceny Rozwoju Psychoruchowego (KORP) są narzędziem wystandaryzowanym, przeznaczonym do wstępnej oceny rozwoju dziecka. Pozwalają na ustalenie czy diagnozowane dziecko rozwija się harmonijnie oraz zgodnie z oczekiwaniami rozwojowymi określonymi w ramach każdego przedziału wiekowego. 19 Narzędzie składa się z części: 1. Materiału merytorycznego 2. Pomocy do diagnozy 3. Program komputerowy KomKOD moduł KORP Narzędzie dostępne jest w formie programu komputerowego do wypełniania KART badania. 20