Grafika inżynierska
Transkrypt
Grafika inżynierska
"Z A T W I E R D Z A M" Dziekan Wydziału Nowych Technologii i Chemii Załącznik Nr 4 do decyzji Nr 52/PRK/2011 z dnia 16 grudnia 2011r. dr hab. inż. Stanisław CUDZIŁO, prof. WAT Warszawa, dnia .......................... SYLABUS PRZEDMIOTU NAZWA PRZEDMIOTU: Wersja anglojęzyczna: GRAFIKA INŻYNIERSKA Engieering Graphis Kod przedmiotu: WTCFXCSI - Gi Wydział Nowych Technologii i Chemii Podstawowa jednostka organizacyjna (PJO): (prowadząca kierunek studiów) Kierunek studiów: Fizyka techniczna Specjalność: Wszystkie specjalności Poziom studiów: studia pierwszego stopnia Forma studiów: studia stacjonarne Język prowadzenia: polski Sylabus ważny dla naborów od roku akademickiego: 2012 / 2013 1. REALIZACJA PRZEDMIOTU Osoba prowadząca zajęcia (koordynatorzy): dr inż. Stanisław Sulej PJO/instytut/katedra/zakład: WTC / Katedra Zaawansowanych Materiałów i Technologii 2. ROZLICZENIE GODZINOWE forma zajęć, liczba godzin/rygor (x egzamin, + zaliczenie, # projekt) semestr punkty ECTS razem wykłady ćwiczenia I 46 16/+ 30/+ 3 Razem 46 16/+ 30/+ 3 laboratoria projekt seminarium 3. PRZEDMIOTY WPROWADZAJĄCE WRAZ Z WYMAGANIAMI WSTĘPNYMI Matematyka. Wymagania wstępne: geometria elementarna 4. ZAKŁADANE EFEKTY KSZTAŁCENIA Symbol Efekty kształcenia odniesienie do efektów kształcenia dla kierunku W1 W zakresie geometrii zna właściwości skończenie wymiarowych przestrzeni liniowych, równania prostej, płaszczyzny i wybranych krzywych i powierzchni drugiego stopnia w przestrzeni trójwymiarowej K_W02 W2 Zna metody odwzorowań elementów przestrzeni opartych na rzutowaniu równoległym oraz zasady rysowania i odczytywania rysunków podstawowych części maszyn zgodnie z normami rysunku technicznego K_W07 U1 Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, także w języku angielskim. K_U01 U2 Potrafi porozumiewać się przy użyciu różnych technik w środowisku zawodowym oraz w innych środowiskach. K_U03 U3 Ma przygotowanie niezbędne do pracy w środowisku przemysłowym oraz zna zasady bezpieczeństwa związane z tą pracą K_U13 K1 Rozumie potrzebę ciągłego uczenia się a także potrafi inspirować innych. K_K01, K_K02 5. METODY DYDAKTYCZNE Wykład - w formie audiowizualnej Ćwiczenia audytoryjne – laboratorium komputerowe 6. TREŚCI PROGRAMOWE lp liczba godzin temat/tematyka zajęć wykł. 1. Metody odwzorowań i restytucji elementów przestrzeni 2 2. Rzuty prostokątne na dwie i więcej rzutni - wielościany 2 3. Rzuty prostokątne na dwie i więcej rzutni - powierzchnie obrotowe 2 4. Przenikanie powierzchni 2 5. Znormalizowane elementy rysunku technicznego 2 6. Wymiarowanie elementów konstrukcyjnych, oznaczanie cech powierzchni 2 7. Rysunki złożeniowe i schematy konstrukcji 2 8. Rysunki typowych części maszyn 2 ćwicz. Ćwiczenia audytoryjne 1 Odwzorowanie punktu, prostej i płaszczyzny. Szczególne położenia prostych, płaszczyzn. Przynależność elementów. Elementy wspólne. 2 2 Rzuty wielościanów na dwie więcej rzutni 2 3 Rzuty prostokątne na dwie i więcej rzutni - powierzchnie obrotowe 2 4 Przenikanie powierzchni wielościanów, powierzchni obrotowych 2 5 Szkicowanie i wymiarowanie wybranych części maszyn 6 6 Modelowanie na podstawie wykonanego szkicu (2D, 3D) w programie CAD – Solid Edge wybranych części maszyn 8 7 Modelowanie i wykonanie rysunków typowych części maszyn : wałek , tuleja, tarcza, koło zębate, korpus z wykorzystaniem programu CAD – Solid Edge 8 Razem: 14 30 lab. proj. semin. 7. LITERATURA podstawowa: A. Bieliński, Geometria wykreślna, skrypt WAT, Warszawa, 2002. A. Bieliński, Geometria wykreślna ,Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa,2005. . W. Mierzejewski, Geometria wykreślna- Rzuty Monge'a, Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa, 2001. T. Dobrzański. Rysunek techniczny maszynowy, WNT, Warszawa, 2004. G. Kaźmierczak, Solid Edge 17 Podstawy, Helion Gliwice 2005.. uzupełniająca: I. Rydzanicz, Zapis Konstrukcji- Podstawy, Oficyna Wydawnicza PWr, Wrocław 2000. A. Bobrowiecki, Cz. Goss, A. Likowski, Zbiór zadań z rysunku technicznego maszynowego, WAT, Warszawa, 1993. A. Gutowski, Zadania z rysunku Technicznego, WSziP, Warszawa, 1992 J. Bis, R. Markiewicz, Komputerowe wspomaganie projektowania CAD- Podstawy, REA, Warszawa 2007. 8. SPOSOBY WERYFIKACJI ZAKŁADANYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA Przedmiot jest zaliczany na ocenę. Warunek konieczny do uzyskania zaliczenia: obecność na wykładach, notatki własne z wykładów, pozytywna ocena z kolokwium obejmującego treść wykładów oraz pozytywne oceny ze wszystkich zadań realizowanych w ramach ćwiczeń audytoryjnych efekty W1, W2, oraz U1 sprawdzane są na kolokwium efekt U2 sprawdzany ustnie podczas wykonywania zdań w ramach ćwiczeń audytoryjnych efekty U3 oraz K1 sprawdzane są podczas seminarium na podstawie przygotowanego wystąpienia oraz udziału w dyskusji. autor sylabusa kierownik jednostki organizacyjnej odpowiedzialnej za przedmiot dr inż. Stanisław SULEJ tytuł, stopień naukowy, imię, NAZWISKO, podpis prof. dr hab. inż. Zbigniew BOJAR tytuł, stopień naukowy, imię, NAZWISKO, podpis