Projekt Korba – Ustroń 2009
Transkrypt
Projekt Korba – Ustroń 2009
Projekt Korba – Ustroń 2009 Jak wiecie, udało mi się zakwalifikować do projektu Korba. Dzięki temu mogłam uczestniczyć w warsztatach organizowanych w ramach tego projektu, a nawet miałam możliwość wyboru tematu tych warsztatów. Zdecydowałam się na I sesję warsztatową: Logos – myśl i słowo na usługach lidera, w Ośrodku Szkoleniowo-Wypoczynkowym "Dąb" w Ustroniu, od 8 do 11 października, ponieważ zainteresował mnie jej program: zgłębianie sztuki wystąpień publicznych, uczestnictwo w licznych ćwiczeniach praktycznych, praca z kamerą, udział w pojedynkach krasomówczych lub debatach. Poza tym w ramach Logosu oferowano uczestnikom udział w profesjonalnych warsztatach fotograficznych. Dodatkowo organizatorzy zapewnili nam zajęcia terenowe z elementami paintballa i survivalu. Przed wyjazdem miałam mnóstwo wątpliwości. Obawiałam się wielu rzeczy, przecież było to moje pierwsze takie doświadczenie. Okazało się, że moje obawy były niepotrzebne. Wszystko zmieniło się, gdy przybyłam na miejsce. Byłam bardzo mile zaskoczona. Na początku nie umiałam się zaaklimatyzować, ale nie było tak źle, w końcu było nas w grupie 21 osób i wszyscy, z którymi rozmawiałam, podzielali moje odczucia. Na samym początku zostaliśmy przydzieleni do pokojów 3-osobowych. Pogoda była jeszcze fajna, więc wybraliśmy się na spacer i pierwsze lody zostały przełamane. Po kolacji zebraliśmy się w sali konferencyjnej, gdzie mogliśmy bliżej się poznać, wtedy też zapoznano nas z rozkładem zajęć: 8.00: śniadanie, 9-16.30: zajęcia, z których każde trwało 1,5 godziny z 10-minutową przerwą, 14-15.00: przerwa obiadowa, 17-20.30: zajęcia dodatkowe. Dowiedziałam się także, że do programu Korba zostało zgłoszonych przeszło 200 projektów, a zakwalifikowało się 21 osób, wśród nich – ja. Zostaliśmy podzieleni na grupy 5-osobowe. Przedstawiono nam naszych wykładowców i opiekunów: Panią Anetę Esnekier, trenera biznesu; Pana Pawła Miąska, psychologa społecznego i środowiskowego; Panią Dagmarę Skalską, dziennikarkę; Pana Łukasza Grosa, filozofa; Pana Marka Galicę, fotografa. A oto, jakie były tematy wykładów: Konceptualizacja wypowiedzi. Style komunikacyjne. Przełamywanie barier komunikacyjnych. Komunikacja pozawerbalna. Techniki perswazyjne. Chwyty erystyczne. Budowanie własnego wizerunku w roli mówcy. Opanowywanie tremy. Wykłady były bardzo interesujące i na pewno okażą się pomocne, nie tylko w realizacji mojego projektu, ale również na przykład w przygotowywaniu się do matury. Podczas zajęć na temat mowy ciała mogłam się nauczyć, jak wpływać swoim zachowaniem, gestykulacją, mimiką na zachowania innych ludzi. Dowiedziałam się, jak rozmawiać ze sponsorami i jakich argumentów użyć, aby osiągnąć swój cel. Następnie na zajęciach z doskonalenia mowy dowiedziałam się, jak przemawiać publicznie, jak umiejętnie konfrontować swoje poglądy z poglądami przeciwnika. Mieliśmy również zajęcia z autoprezentacji, podczas których zostaliśmy ,,uchwyceni okiem kamery". Dzięki tym zajęciom mogłam zobaczyć, jak widzą mnie inni, jak brzmi mój głos zza kadru - co było dla mnie bardzo wielkim zaskoczeniem! Na zajęciach z fotografii dowiedziałam się, jak uatrakcyjnić zdjęcie, aby pokazać jego głębię, ,,drugie dno". Odbywały się również zajęcia dodatkowe, tak jak przewidywał program – paintball i survival. Pomimo kilku kontuzji, jakie odniosłam podczas zabawy, było fantastycznie. Poza tym każdemu z nas przydzielono trenera, którego zadaniem jest wspierać nas w realizacji naszych projektów, udzielać rad i uczyć, jak przezwyciężać trudności. Dla celów komunikowania się z trenerami stworzono specjalną platformę http://projektkorba.ning.com. Na zakończenie wszyscy uczestnicy otrzymali certyfikaty, swój zamieszczam poniżej. Wszystko tak naprawdę było niesamowite! Dzięki udziałowi w programie poznałam wyjątkowych ludzi, którzy wiele mnie nauczyli. Bardzo podobało mi się, że nikt nie wywierał na nas żadnego nacisku, wszystko robiliśmy z własnej woli, ponieważ tego chcieliśmy, a jak powiedział Pan Paweł Miąsek: Jesteśmy tu po to, żeby robić błędy. Na samo wspomnienie tych warsztatów od razu się uśmiecham. Jedyne, czego żałuję: mogło trwać to dłużej. Dzięki tym warsztatom stałam się osobą bardziej pewną siebie, która umie przekonać do swoich racji innych. Bardzo się cieszę , że mogłam uczestniczyć w tych warsztatach, że spotkał mnie zaszczyt reprezentowania naszej szkoły. Wiem, że nie zawsze ma się ochotę uczestniczyć w różnych konkursach, bo wymagają pracy, wysiłku, ale warto czasami spróbować czegoś nowego. Moja przygoda jest doskonałym przykładem tego, że warto. Uwierzcie mi - takie projekty to fantastyczna sprawa! Dlatego zachęcam gorąco, abyście spróbowali i przeżyli to, co ja. MOŻE W PRZYSZŁYM ROKU!!;)) W razie jakichś wątpliwości, służę radą:))) Żaneta Rogula