Giant homer

Giant homer (EE 30)
Giant Homer, Giant Homer, Giant Homer
Pochodzenie
Giant homer został wyhodowany na początku XX wieku w USA, a więc w tym samym
czasie co show racer i ma z nim wiele wspólnego. Na skutek rozbieŜności w poglądach
amerykańskich hodowców na temat wyglądu amerykańskiego pocztowego gołębia wystawowego, moŜemy
mówić dzisiaj o giant homerze i show racerze, dwóch
amerykańskich typach pocztowych wystawowych. Giant
homer jest wynikiem krzyŜowania gołębi pocztowych
z karno i mondainem.
Opis budowy
Giant homer jest gołębiem niezwykle mocnym,
o poziomej postawie, o stosunkowo krótkim i szerokim
korpusie. Charakterystyczny jest u niego krótki ogon,
w kształcie klina. Głowę ma gładką, harmonizującą z korpusem, a więc szeroką i dobrze wypełnioną. Tym samym ma szerokie czoło, jednak zwęŜające się w kierunku
dzioba. Linia głowy w kształcie wypełnionego łuku bez załamań począwszy od czubka
dzioba biegnie przez najwyŜszy punkt głowy, znajdujący się nad oczami aŜ do karku.
W tak harmonijnie zbudowanej głowie tkwią lśniące oczy, koloru od czerwonego do
pomarańczowego. Nieco jaśniejsze oczy dozwolone są u odmiany brązowej. U odmiany białej oczy muszą być ciemne.
Fot. Zdzisław Jakubanis
Fot. Zdzisław Jakubanis
Brwi giant homera są wąskie, gładkie, u białych czerwonawe, u pozostałych odmian zaleŜne od koloru upierzenia są barwy od jasnej do ciemnej.
Giant homer
PrzedłuŜenie linii między górną a dolną częścią średniej długości dzioba biegnie
poprzez oczy. Obie części dzioba powinny być jednakowo mocne, a przy wyprostowanej postawie dolna linia dzioba musi być pozioma. Barwa dzioba w zaleŜności od barwy upierzenia jest koloru od jasnego do czarnego, u białych koloru cielistego. Woskówki u giant homera są średniej długości, gładkie i biało przypudrowane. Na dolnej
części dzioba nie mogą występować brodawki.
Giant homer ma plecy w ramionach szerokie, płaskie, zwęŜające się w kształcie
klina w kierunku krótkiego i wąskiego ogona, który podobnie jaki dolna linia dzioba,
powinien być noszony poziomo. Bardzo szeroka, dobrze zaokrąglona pierś powinna
być najszersza na wysokości stawu
łokciowego. Na niej spoczywa średniej
długości, mocna szyja, z dobrze wykrojonym podgardlem.
Zdecydowanie przylegające do korpusu mocne skrzydła, o szerokich
lotkach, dobrze przykrywają plecy
i spoczywają na ogonie. Nie mogą one
sięgać końca ogona. Podobnie nogi
u giant homera są mocne, ale mniej
niŜ średniej długości, szeroko rozstawione i nieupierzone. Kolor pazurków
musi być zgodny z kolorem dzioba.
DuŜymi wadami w budowie u giant
homera są: długi, wąski, mały lub zbyt
gruby korpus, płaska pierś, za wysoka,
lub za niska postawa, za płaskie lub
zbyt zaokrąglone ciemię, wąskie lub
niedostatecznie klinowate czoło, zagłębienie lub załamanie za woskówkami, za jasny kolor oczu, za słaby
dziób, grube woskówki, brodawki na
dolnej części dzioba, Ŝyła na podgardlu,
krzyŜujące się lotki, słabo przykryte
plecy, pióra na nogach i luźne upierzenie.
Kolory i rysunek
Giant homery znane są jednobarwne, szymle i tygrysie. Szczególnie duŜo odmian jest w grupie jednobarwnych. Jednobarwne są w kolorze nieFot. Zdzisław Jakubanis
bieskim z czarnymi pasami, niebieskim
bez pasów, niebieskim grochowym,
ciemno niebieskim grochowym, niebieskopłowym z ciemnymi pasami, niebieskopłowym bez pasów, niebieskopłowym grochowym, niebieskopłowym ciemno grochowym,
brązowopłowym, brązowopłowym grochowym, brązowopłowym ciemno grochowym,
białym, czarnym, czekoladowym (dun), czerwonym, Ŝółtym, dominującym czerwonym,
czerwonopłowym z pasami, czerwonopłowym grochowym, czerwonopłowym ciemno
grochowym, dominującym Ŝółtym, Ŝóltopłowym z pasami, Ŝółtopłowym grochowym,
Ŝółtopłowym ciemno grochowym, popielatopłowym, popielatoŜółtym, andaluzyjskim,
indygo z pasami, indygo bez pasów, indygo grochowym, indygo ciemno grochowym,
Giant homer
indygo ciemnym, indygopłowym (homozygota), indygopłowym grochowym (homozygota), mączastym z pasami, mączastym bez pasów, mączastym skowronkowatym.
U jednobarwnych wszystkie kolory muszą być czyste i jednakowo rozłoŜone.
U pasiastych pasy powinny biec przez całe tarcze skrzydeł, równolegle obok siebie
i być o intensywnym kolorze. U grochowych plamki muszą być wyraźne i równomiernie
rozłoŜone na skrzydłach. Dominujące czerwone i dominujące Ŝółte mają głowę, szyję,
pierś i tarcze skrzydeł odpowiednio czerwone lub Ŝółte, brzuch zaś mniej lub więcej
jaśniejszy, a lotki i ogon jasny, bez lub z ciemniejszą pigmentacją. Brązowopłowe
z pasami i brązowopłowe grochowe są w kolorze popielatym. Pióra u nich na szyi,
pasy i grochowatość na skrzydłach są wyraźnie brązowe, a lotki i ogon popielaty
z brązową pigmentacją. Obowiązkowo powinien występować brązowy pas na ogonie.
Czekoladowe mają równomiernie rozłoŜoną więcej lub mniej barwę brązową i są
bez pasa na ogonie.
Ciemne niebieskie mają podstawową barwę ciemną z nieco rozjaśnionym brzuchem i klinem, niebieski ogon z ciemnym pasem. U ciemno niebieskich grochowych
powinien być rysunek równomiernie rozłoŜony, z piórami z lub bez delikatnego obramowania.
U płowych szczególnie wartościowy jest jasny kolor podstawowy, głównie na tarczach skrzydeł. Popielatopłowe są jasno płowe, z jasnym czerwonawym nalotem na
piórach szyi. Indygo mają podstawowy kolor niebieski, rozjaśnione lotki i pióra w ogonie, jak równieŜ pas na ogonie. Indygopłowe oraz indygopłowe grochowe mają zdecydowanie jasną czerwonopłową barwę podstawową i ciemną głowę. Andaluzyjskie mają
czarnoniebieską głowę, szyję i pierś. Pióra na brzuchu, jak i w ognie są jaśniejsze,
a pióra ciemno niebieskie na skrzydłach powinny być moŜliwie czarno obramowane.
Szymle występują w kolorach podstawowych, a mianowicie niebieskim z czarnymi
pasami, niebieskopłowym z ciemnymi pasami, czerwonopłowym z pasami oraz Ŝółtopłowym z pasami.
Tygrysie znane są w kolorze niebieskim z pasami, ciemno niebieskim, czarnym,
czerwonym, Ŝółtym, czerwonym dominującym oraz Ŝółtym dominującym.
Wadami w upierzeniu są ubogie kolory i wadliwy rysunek.
Uwagi dotyczące hodowli
Z uwagi na wielkość giant homerów, gołębnik i boksy powinny być stosunkowo
duŜe, karmione powinny być dobrym, urozmaiconym ziarnem.
MoŜna je hodować takŜe w przestronnych wolierach. Wolno latające zbytnio nie
oddalają się od gołębnika.
RozmnaŜanie nie sprawia większych kłopotów.
Obrączka numer 11.
Manfred Uglorz