Zarys historii 2. Brygady Lotnictwa Taktycznego

Zarys historii
2. Brygady Lotnictwa Taktycznego
Dowództwo 2. Brygady Lotnictwa Taktycznego jest jedną z najbardziej
rozpoznawalnych jednostek wojskowych w stolicy Wielkopolski. Żołnierze Brygady
utrzymują ścisłe kontakty z władzami administracyjnymi regionu oraz
stowarzyszeniami prowadzącymi działalność związaną z obronnością państwa.
Poprzez swoją służbę i pracę żołnierze Brygady nawiązują do chlubnych tradycji
lotnictwa okresu Powstania Wielkopolskiego 1918 roku, wojny polsko – rosyjskiej
1920 r. i II wojny światowej. Swoją przynależność do Wielkopolski żołnierze
Brygady zaznaczyli w oznace rozpoznawczej 2. BLT przedstawiającej legendarne
poznańskie koziołki na tle symboli lotnictwa polskiego oraz w odznace pamiątkowej
opartej na pierwowzorze odznaki 305. dywizjonu bombowego „Wielkopolskiego”
(stacjonującego w Wielkiej Brytanii w latach 1940 – 1947). W obecnej strukturze
Brygady znajdują się: 31. Baza Lotnicza w Poznaniu – Krzesinach, 32. Baza Lotnicza
w Łasku, 33. Baza Lotnicza w Powidzu oraz stacjonujące w tych bazach 3, 6, 7 i 10.
eskadry lotnictwa taktycznego, a także jarociński 16. batalion usuwania zniszczeń
lotniskowych.
Oznaka rozpoznawcza 2. BLT
Odznaka pamiątkowa 2. BLT
Dowództwo 2. Brygady Lotnictwa Taktycznego w Poznaniu zostało
utworzone na podstawie Zarządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 24.11.1997
roku. W 1998 roku Brygadę włączono w strukturę 3. Korpusu Obrony Powietrznej.
Po wstępnym okresie organizacji i zawiązaniu się sztabu jednostki, z dniem
01.10.1998 roku Brygada rozpoczęła funkcjonowanie, a 22 października tego samego
roku włączono do jej struktur 7. pułk lotnictwa bombowo-rozpoznawczego w
Powidzu. Trwająca restrukturyzacja Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej
spowodowała, że na podstawie Zarządzenia MON z dnia 15.07.1999 roku rozpoczął
się proces rozformowywania 7. plbr (zakończył on swoje funkcjonowanie w dniu
21.01.2000 roku). Znaczna część kadry zawodowej i cały personel latający
rozwiązanego pułku weszła w skład nowo utworzonej 6. i 7. eskadry lotnictwa
taktycznego uzbrojonych w samoloty myśliwsko-bombowe SU-22. Szczególną rolę
spełniała 7.elt, która wchodziła w skład Sił Szybkiego Reagowania NATO, z kolei
6.elt oprócz wielu innych zadań, szkoliła pilotów na potrzeby Sił Powietrznych.
Zgodnie z ustalonym harmonogramem organizacji Brygady, na podstawie
Decyzji MON z dnia 03.10.2000 roku utworzono i włączono w jej strukturę, od dnia
31.12.2000 r., 3. i 10. eskadrę lotnictwa taktycznego stacjonujące kolejno w m.
Poznań – Krzesiny i m. Łask. Obie eskadry do wykonywania zadań lotniczych
wyposażono w samoloty myśliwskie MiG-21. Na co dzień eskadry te, wykonywały
zadania w systemie dyżurów bojowych NATINADS (Air Policing), polegające na
utrzymywaniu w gotowości bojowej pary dyżurnej.
Od stycznia 2001 roku w strukturze Brygady funkcjonowały dwie eskadry
ofensywne na samolotach SU-22 (6. i 7.elt w Powidzu) oraz dwie eskadry
defensywne na samolotach MiG-21, które zostały wycofane z uzbrojenia w 2003
roku (3.elt w Poznaniu-Krzesinach i 10.elt w Łasku).
W 10. eskadrze lotnictwa taktycznego w dniu 23 stycznia 2003 r., zostały
wycofane, po blisko 30 letniej służbie na polskim niebie, samoloty MiG-21 wersji
MF. Tym samym eskadra przestała pełnić dyżury bojowe w systemie NATINADS.
31.08.2002 roku Brygadzie wręczony został sztandar ufundowany przez
społeczeństwo Wielkopolski. Widnieje na nim herb miasta Poznania, herb
Województwa Wielkopolskiego, odznaka 2. BLT oraz Orzeł Lotniczy. Symbole te
nawiązują w swej treści do silnych związków Brygady z tradycjami lotniczymi ziemi
wielkopolskiej i miasta Poznania.
W lipcu 2005 roku Brygada przyjęła w podporządkowanie 31., 32. i 33. Bazę
Lotniczą stacjonujące kolejno w Poznaniu – Krzesinach, Łasku i Powidzu. Natomiast
w czerwcu 2006 roku przyjęła jeszcze stacjonujący w Jarocinie 16. batalion usuwania
zniszczeń lotniskowych.
W dniu 9 listopada 2006 roku na lotnisku Poznań – Krzesiny w 31. BLot
odbyła się uroczystość przyjęcia na wyposażenie Sił Powietrznych pierwszych
samolotów F-16, w której udział wzięli przedstawiciele najwyższych władz
państwowych. W konkursie na polską nazwę samolotu ogłoszoną przez miesięcznik
„Lotnictwo” wzięło udział kilka tysięcy internautów. Komisja zapoznała się z
nadesłanymi propozycjami i wybrała najczęściej powtarzającą się nazwę:
„JASTRZĄB”.
Polska otrzymała samoloty F-16 C/D „Block 52 +”, najnowocześniejszą wersję
spośród F-16 eksploatowanych w państwach NATO. Kontrakt obejmuje w sumie 36
samolotów F-16 „C” w wersji jednomiejscowej i 12 samolotów F-16 „D” w wersji
dwumiejscowej, a także sprzęt do ich obsługi, uzbrojenie, części zamienne oraz
szkolenie personelu latającego i naziemnego.