D - Sąd Rejonowy w Legnicy

Sygn. akt: VIII K 209/13
4 Ds 12/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 17 maja 2013 roku
Sąd Rejonowy w Legnicy VIII Wydział Karny
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR Paweł Sosa
Protokolant: sekretarz sądowy Izabela Mazan
bez udziału prokuratora
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 maja 2013r.
sprawy:
1. E. S.
c. F. i H.
ur. (...) w L.
oskarżonej o to, że:
I. w dniu 04 października 2012 r. w L., przedłożyła funkcjonariuszom policji podczas kontroli w związku z kolizją
drogową, dowód rejestracyjny samochodu osobowego m-ki R. (...)o nr rej. (...), który uprzednio działając wspólnie i w
porozumieniu z R. G.oraz B. I.sfałszowała w ten sposób, że wręczyła dokument R. G.w celu przekazania go B. I., który
podrobił w nim wpis potwierdzający przeprowadzenie okresowego badania technicznego pojazdu przez przystawienie
pieczątki uprawnionego diagnosty i podpisanie się jego nieczytelnym podpisem oraz wpisanie daty aktualnego i
kolejnego badania,
tj. o czyn z art. 270 § 1 kk,
2. R. G.
s. J. i E.
ur. (...) w L.
oskarżonego o to, że:
II. w dniu 30 marca 2012 r. w L., działając wspólnie i w porozumieniu z E. S. i B. I., w celu użycia przez S. za autentyczny,
sfałszował dowód rejestracyjny samochodu m-ki R. (...) o nr rej. (...) w ten sposób, że przyjął dokument od E. S. w
celu przekazania go B. I., który następnie podrobił w nim wpis potwierdzający przeprowadzenie okresowego badania
technicznego pojazdu przez przystawienie pieczątki uprawnionego diagnosty i podpisanie się jego nieczytelnym
podpisem oraz wpisanie daty aktualnego i kolejnego badania,
tj. o czyn z art. 270 § 1 kk,
I. uznaje oskarżoną E. S. za winną tego, że w dniu 04.10.2012r. w L. posłużyła się przerobionym
dokumentem jako autentycznym w ten sposób, że po kolizji drogowej okazała funkcjonariuszowi
policji dowód rejestracyjny pojazdu marki R. (...) o nr rej. (...), w którym podrobiony został
wpis o okresowym badaniu technicznym, tj. przestępstwa z art. 270 § 1 kk i za to na podstawie
tego przepisu w zw. z art. 58 § 3 kk i art. 33 § 1 kk wymierza jej karę grzywny w wysokości
50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu)
złotych;
II. uznaje oskarżonego R. G.za winnego tego, że w dniu 30.03.2012r. w L.udzielił pomocnictwa
E. S.w ten sposób, że przekazał otrzymany od niej dowód rejestracyjny pojazdu R. (...)o nr rej
(...)osobie trzeciej celem dokonania w nim adnotacji o przeprowadzeniu okresowego badania
technicznego, wiedząc, że badania takiego w rzeczywistości nie wykonano, tj. przestępstwa z art.
18 § 3 kk w zw. z art. 270 § 1 kk i za to na podstawie art. 270 § 1 kk w zw. z art. 19 § 1 kk i przy
zastosowaniu art. 58 § 3 kk i art. 33 § 1 kk wymierza mu karę grzywny w wysokości 40 (czterdziestu)
stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;
III. zasądza od oskarżonych na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwotach po 80
(osiemdziesiąt) złotych i nie wymierza im opłat.
____________________________________________________________________
Sygn. akt VIII K 209/13
UZASADNIENIE
Sąd poczynił w sprawie następujące ustalenia faktyczne:
Oskarżona E. S.była właścicielką pojazdu marki R. (...)o nr rej. (...). Z dniem 04.04.2012r. upłynął termin ważności
badań technicznych i samochód wymagał kolejnego przeglądu. Oskarżona miała w pojeździe uszkodzoną szybę i z tego
powodu nie zgłosiła się do stacji diagnostycznej. Obawiała się, że auto nie przejdzie pozytywnie badania.
Obawami oskarżona podzieliła się z drugim z oskarżonych – R. G., którego dowodziła do pracy. Zagadnęła go czy
zna kogoś kto mógłby załatwić przegląd „na lewo”. Ten oświadczył, że ma znajomego, który może jej ten problem
rozwiązać. R. G.skontaktował się z B. I., a następnie umówił z nim oskarżoną. Wszystkie osoby spotkały się w L.w
pobliżu restauracji (...). Oskarżona przekazała wymienionemu dowód rejestracyjny oraz pieniądze w kwocie 150zł.
Po dwóch godzinach B. I.przyjechał pod blok E. S.i przekazał jej dokument, w którym znalazła się podrobiona
adnotacja o wykonaniu okresowego badania pojazdu w dniu (...) W rzeczywistości auto w ogóle nie było na stacji
diagnostycznej.
W dniu 04.10.2012r. E. S. uczestniczyła w kolizji drogowej. Z uwagi na stan techniczny pojazdu po zdarzeniu,
Policja zatrzymała jej dowód rejestracyjny. Podczas analizy dokumentu pracownik Referatu komunikacji stwierdził,
że pieczęć diagnosty dotycząca ostatniego badania nie jest autentyczna.
Sprawcy podrobienia wpisu nie ustalono.
Dowody:
- wyjaśnienia E. S. – k. 14, 51, 80,
- wyjaśnienia R. G. – k. 20, 54 i 81,
- pisemne zawiadomienie o przestępstwie – k. 1-3,
- opinia biegłego grafologa – k. 48.
E. S.nie była dotychczas karana. Natomiast R. G. był karany za czyny z art. 278 § 1 kk.
Dowody:
- karta karna E. S. – k. 16,
- karta karna R. G. – k. 23,
- odpis wyroku skazującego – k. 25- 25d.
Powyższych ustaleń faktycznych Sąd Rejonowy dokonał w oparciu o dowody z wyjaśnień oskarżonych oraz
dokumentów odnoszących się do wpisu o badaniu technicznym. Z dowodów tych wynika, że nieprawdziwego wpisu w
dowodzie rejestracyjnym dokonano z inspiracji E. S.– właścicielki pojazdu. Obawiała się ona, że z powodu uszkodzonej
szyby, pojazd jej może nie przejść badania technicznego. Ona też zwróciła się do R. G. o załatwienie sprawy „na lewo”.
Drugi z oskarżonych był pośrednikiem w rozwiązaniu powyższego problemu, ponieważ skontaktował oskarżoną z
osobą, która podjęła się rozwiązać problem.
Zgromadzone dowody nie pozwoliły ustalić kto konkretnie dokonał podrobienia wpisu w dowodzie rejestracyjnym.
W oparciu o powyższe ustalenia faktyczne Sąd dokonał odmiennej subsumpcji nią ta zaproponowana przez
oskarżyciela w akcie oskarżenia. Nie podzielił mianowicie zapatrywania jakoby oskarżeni działali wspólnie i w
porozumieniu odnośnie podrobienia adnotacji. Zarówno z wyjaśnień E. S., jak i (...)jednoznacznie wynika, że rola tego
ostatniego ograniczyła się wyłącznie do pomocnictwa, które w realiach tej sprawy sprowadzało się do skontaktowania
oskarżonej z osobą, która mogła podrobić w dokumencie adnotację. Wskutek jego zabiegów oskarżona osobiście
spotkała się z B. I.dwukrotnie. Raz przekazała mu dokument i pieniądze, a drugi – odebrała dokument. W każdej z
tych sytuacji był obecny R. G., lecz nie angażował się on w sprawę poza sferę skontaktowania zainteresowanych. Stąd
Sąd zmienił kwalifikację prawną i opis czynu odnoszący się do tegoż oskarżonego i przyjął, że w dniu 30.03.2012r. w
L.udzielił pomocnictwa E. S.w ten sposób, że przekazał otrzymany od niej dowód rejestracyjny pojazdu R. (...)o nr rej
(...)osobie trzeciej celem dokonania w nim adnotacji o przeprowadzeniu okresowego badania technicznego, wiedząc,
że badania takiego w rzeczywistości nie wykonano, tj. przestępstwa z art. 18 § 3 kk w zw. z art. 270 § 1 kk.
Natomiast w odniesieniu do E. S. Sąd ocenił, że czyn jej z dnia 30 marca stanowił przestępstwo współukarane
uprzednie w stosunku do kolejnego zachowania jakiego dopuściła się w dniu 4 października, kiedy to posłużenia się
przed funkcjonariuszem policji dowodem rejestracyjnym pojazdu z podrobioną adnotacją. Dlatego też w konsekwencji
Sąd uznał ją za winną tego, że w dniu 04.10.2012r. w L. posłużyła się przerobionym dokumentem jako autentycznym
w ten sposób, że po kolizji drogowej okazała funkcjonariuszowi policji dowód rejestracyjny pojazdu marki R. (...) o nr
rej. (...), w którym podrobiony został wpis o okresowym badaniu technicznym, tj. przestępstwa z art. 270 § 1 kk.
Rozstrzygając o karze wobec oskarżonych, Sąd ocenił, że karami adekwatnymi do stopnia winy i społecznej
szkodliwości popełnionych czynów, będą kary grzywien. Oskarżona E. S.nie była dotąd karana, a w toku przewodu
sądowego przyznała się do winy. Te okoliczności są wystarczające by uznać, że kara najłagodniejsza odniesie pożądany
skutek wobec tej oskarżonej. Podobnie rzecz się ma w odniesieniu do R. G.. Uprzednie skazanie z 2007r., zakończone
pozytywnym upływem okresu próby, nie ma większego znaczenia dla oceny zachowania oskarżonego w niniejszej
sprawie. Dlatego też, Sąd w oparciu o przepis art. 58 § 5 kk orzekł wobec oskarżonych grzywny: E. S.– pięćdziesięciu
stawek dziennych, zaś R. G. – czterdziestu, po dziesięć złotych wobec każdego.
Oskarżeni, z uwagi na toczące się wobec nich egzekucje komornicze, otrzymują wynagrodzenia na poziomie tysiąca
złotych. Orzeczone grzywny, stanowią zatem połowę ich miesięcznych dochodów i przez to należy ocenić je jako
dolegliwe dla każdego z nich.
Z uwagi na sytuację materialną oskarżonych, którzy mogą liczyć na stałe dochody, Sąd obciążył ich kosztami
postępowania i zwolnił od opłat, stosownie do przepisów art. 627 kpk i art. 17 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach
karnych.