Podział zadań przewozowych

Transkrypt

Podział zadań przewozowych
Andrzej ZALEWSKI
PODZIAŁ ZADAŃ PRZEWOZOWYCH
W WIELKICH MIASTACH
JAKO WYRAZ POLITYKI
TRANSPORTOWEJ
VIII Konferencja Naukowo – techniczna
„Problemy komunikacyjne miast w warunkach zatłoczenia komunikacyjnego”
Poznań-Rosnówko 15-17 czerwca 2011r.
1. Wprowadzenie
2. Zakres pojęcia „podział zadań przewozowych”
3. Czynniki wpływające na podział zadań przewozowych w
wielkich miastach
4. Kształtowanie podziału zadań przewozowych w polityce
transportowej aspekcie podaży i popytu
5. Przykłady podziału zadań przewozowych w wielkich
miastach
6. Wnioski końcowe
VIII Konferencja Naukowo – techniczna „Problemy komunikacyjne miast w warunkach zatłoczenia komunikacyjnego”
Poznań-Rosnówko 15-17 czerwca 2011r.
Wprowadzenie
Podział zadań przewozowych w miastach i aglomeracjach jest
wyrazem polityki transportowej. Wynika on z prowadzonych
systemowych działań w zakresie wykorzystania środków
lokomocji i organizacji transportu miejskiego, a także z
poziomu rozwoju społeczno – ekonomicznego, rozwoju
struktur funkcjonalno - przestrzennych oraz uwarunkowań
lokalnych, które są specyficzne dla każdego miasta.
Podział zadań przewozowych w mniejszym lub w większym
stopniu jest wyrazem prowadzonej lub planowanej polityki
transportowej.
VIII Konferencja Naukowo – techniczna „Problemy komunikacyjne miast w warunkach zatłoczenia komunikacyjnego”
Poznań-Rosnówko 15-17 czerwca 2011r.
Zakres pojęcia „podział zadań przewozowych”
Podział zadań przewozowych określany również podziałem
ruchu na środki transportu wg A.Krycha i M.Kaczkowskiego
(Słownik pojęć planowania transportu, Kraków 2010) dla
właściwie wyróżnionych układów transportowych.
Podział ten zależny od kosztów transportu związanych z
dostępem do układu transportowego i charakterystykami
właściwych im sieci transportowych. Podzielone na środki
transportu potoki ruchu opisuje macierz O – D odniesiona do
właściwego układu transportowego stanowiąc komponent
popytowej struktury systemu transportowego.
Definicja jest bardzo ogólna, co oznacza, że zagadnienie
podziału zadań przewozowych można interpretować w dość
szeroki sposób.
VIII Konferencja Naukowo – techniczna „Problemy komunikacyjne miast w warunkach zatłoczenia komunikacyjnego”
Poznań-Rosnówko 15-17 czerwca 2011r.
„Podział zadań przewozowych” może oznaczać m.in.:
Procentowy udział danego środka lokomocji w ogólnym potoku
ruchu,
Udział danego środka lokomocji wyrażony w jednostkach pracy
przewozowej w stosunku do ogółu pracy przewozowej wykonanej
przez wszystkie środki transportu,
Ruchliwość danym środkiem lokomocji odniesioną do ruchliwości
ogólnej.
Podział zadań przewozowych wszystkich podróży w danym
obszarze, podział zadań przewozowych podróży niepieszych,
zmotoryzowanych, daną formą przemieszczania się (np.
komunikacją publiczną)
W określeniu powinno się również uwzględnić zasięg terytorialny w
którym analizowany ruch się odbywa.
Bardzo często w literaturze używa się określenia podział zadań
przewozowych z pominięciem warunków przestrzennych i formy
jego oszacowania.
VIII Konferencja Naukowo – techniczna „Problemy komunikacyjne miast w warunkach zatłoczenia komunikacyjnego”
Poznań-Rosnówko 15-17 czerwca 2011r.
Ponadto pamiętać należy, że wykorzystanie środków
transportu zmienia się w czasie (np. w ciągu dnia, tygodnia,
pór roku), co oznacza również konieczność uwzględnienia
tego zjawiska.
Wynika stąd wniosek o trudnościach porównania podziałów
zadań między sobą, gdy brak jest informacji w jaki sposób
był szacowany i jakiego rodzaju podróży i zasięgu
przestrzennego dotyczy.
VIII Konferencja Naukowo – techniczna „Problemy komunikacyjne miast w warunkach zatłoczenia komunikacyjnego”
Poznań-Rosnówko 15-17 czerwca 2011r.
Czynniki wpływające na podział zadań przewozowych
Czynniki wpływające na rozkład podróży między środki transportu są te
same, które uwzględnia się w modelowaniu podróży, w tym:
czynników charakteryzujących użytkowników sytemu
transportowego obszaru jako potencjalnych podróżnych
czynników charakteryzujących podróż
czynników charakteryzujących środek transportu
Ponadto w podziale zadań przewozowych:
Cechy środowiska przyrodniczego i zagospodarowania
przestrzennego obszaru
Charakterystyki czasowe
Inne czynniki losowe.
VIII Konferencja Naukowo – techniczna „Problemy komunikacyjne miast w warunkach zatłoczenia komunikacyjnego”
Poznań-Rosnówko 15-17 czerwca 2011r.
Wielkość miasta lub rejonu transportowego mierzona jego
potencjałem wyrażonym zmiennymi objaśniającymi: zaludnieniem,
zatrudnieniem, liczbą uczniów, powierzchnią handlu i usług
Usytuowanie jednostki osadniczej w strukturze osadniczej kraju, czy
regionu
Koszt dostępności do danego obszaru i kosztami parkowania w tym
obszarze.
Charakterystyka socjo – demograficzna podróżnego (płeć, wiek,
uprawnienia do korzystania z określonych środków lokomocji).
Czynniki charakteryzujące podróż:
Cel i Motywacja podróży
Koszt i czas podróży
Charakter podróży (obligatoryjny – czasowy, lub fakultatywny)
VIII Konferencja Naukowo – techniczna „Problemy komunikacyjne miast w warunkach zatłoczenia komunikacyjnego”
Poznań-Rosnówko 15-17 czerwca 2011r.
Ukształtowanie topograficznym obszaru,
Poziom dochodów mieszkańców,
Modą i specyfika lokalna na korzystanie z danego środka wraz z
przyczajeniami ludności.
VIII Konferencja Naukowo – techniczna „Problemy komunikacyjne miast w warunkach zatłoczenia komunikacyjnego”
Poznań-Rosnówko 15-17 czerwca 2011r.
Czynniki charakteryzujące środki transportu
Rozwój techniki i środków transportu oraz możliwością
wykorzystania (dostępność) poszczególnych środków lokomocji
Stan rozwoju motoryzacji indywidualnej (wyposażenie
gospodarstw domowych w samochody osobowe)
Formy organizacyjne paratranzytu (samochód na życzenie, carpooling, car- sharing)
Stan rozwoju sieci infrastruktury danego środka transportu
(gęstość sieci i charakterystyka funkcjonalno – techniczna)
System zarządzania systemem ruchu i infrastruktury danego
środka lokomocji z systemem taryf
Poziom kongestii ruchu na sieciach transportowych, w tym przede
wszystkim na sieci drogowo – ulicznej
Działania polityków preferujących wykorzystanie określonych
środków transportu na wybranych ciągach komunikacyjnych lub/i
wybranych obszarach
Koszty eksploatacji środka transportu
Koszt korzystania z określonych środków transportu
Powyższe czynniki wpływają na sposób podróżowania
VIII Konferencja Naukowo – techniczna „Problemy komunikacyjne miast w warunkach zatłoczenia komunikacyjnego”
Poznań-Rosnówko 15-17 czerwca 2011r.
Wpływ czynników przestrzennych i komunikacyjnych na podział
zadań przewozowych
Ruch w miastach odbywa się w warunkach silnej kongestii, przy
rosnącym popycie na usługi transportowe i przy ograniczonej podaży
pojemności sieci transportowych. W warunkach dynamicznie
rozwijającej się motoryzacji, oznacza to coraz większą kongestię,
spadek dostępności, spadek jakości i wydłużenie czasu podróży.
VIII Konferencja Naukowo – techniczna „Problemy komunikacyjne miast w warunkach zatłoczenia komunikacyjnego”
Poznań-Rosnówko 15-17 czerwca 2011r.
Jak wskazują badania krajowe i zagraniczne następuje proces
rozpraszania się zabudowy poza obszar intensywnie zabudowany, co w
efekcie przekłada się na wydłużenie czasu podróży i zmiany w podziale
zadań przewozowych.
Wobec relatywnie niskiej gęstości zaludnienia następuje wzrost
wykorzystania samochodów, jako środków dostępnych i mniej
kosztownych, niż obsługa transportem publicznym, który jeśli
funkcjonuje, to nie gwarantuje z reguły dużych częstotliwości kursów.
Jednocześnie można zaobserwować tendencje wzrostu efektywności
transportu zbiorowego nad transportem samochodowym
VIII Konferencja Naukowo – techniczna „Problemy komunikacyjne miast w warunkach zatłoczenia komunikacyjnego”
Poznań-Rosnówko 15-17 czerwca 2011r.
Kształtowanie podziału zadań przewozowych w polityce
transportowej aspekcie podaży i popytu
Komitet Techniczny B3 AIPCR w swym raporcie ”Poprawa
ruchliwości w obszarach zurbanizowanych” przygotowywanym na
Sesję Techniczną „Zapewnienie mobilności w miastach”
Światowego Kongresu Drogowego w Meksyku (wrzesień 2011)
przedstawia analizę wpływu polityki transportowej na podział zadań
przewozowych.
Wg niniejszego raportu poprawa mobilności w mieście oznacza
Integrację systemów transportu
Zmiany w podziale zadań przewozowych przez działanie w kierunku
zmniejszenia zatłoczenia, a tym samym zmniejszanie ruchu
samochodowego
Integrację planowania przestrzennego i transportowego, celem
zmniejszenia potrzeb transportowych i odpowiednią politykę
przestrzenną
Zwiększenie wykorzystania środków przyjaznych środowiskowo.
VIII Konferencja Naukowo – techniczna „Problemy komunikacyjne miast w warunkach zatłoczenia komunikacyjnego”
Poznań-Rosnówko 15-17 czerwca 2011r.
W kontekście prawie powszechnej kongestii w miastach oraz
wdrażania koncepcji zrównoważonego rozwoju, Autorzy raportu
poddają dwa skrajne typy strategii transportowych, tj:
Strategię nastawioną na realizację podaży (wykorzystanie
dostępnej infrastruktury - oferta)
Strategię nastawioną na realizację popytu (zaspokojenie potrzeb)
Strategia nastawiona na maksymalizację wykorzystania istniejącej
podaży (oferty) polega na optymalnym wykorzystaniu pojemności
istniejącej infrastruktury oraz pojazdów korzystających z sieci
transportowych, a to z kolei przekłada się na zmianę podziału zadań
przewozowych.
Strategia nastawiona realizację popytu dąży do zmian w podziale
zadań przewozowych przez różnorodne działania promujące wzrost
wykorzystania transportu zbiorowego, roweru, przemieszczeń
pieszych oraz samochodu na życzenie.
W praktyce realizowane w miastach strategie są kombinacją strategii
podaży i popytu.
VIII Konferencja Naukowo – techniczna „Problemy komunikacyjne miast w warunkach zatłoczenia komunikacyjnego”
Poznań-Rosnówko 15-17 czerwca 2011r.
W kontekście prawie powszechnej kongestii w miastach oraz wdrażania
koncepcji zrównoważonego rozwoju, Autorzy raportu poddają dwa
skrajne typy strategii transportowych, tj:
Strategię nastawioną na realizację podaży (wykorzystanie dostępnej
infrastruktury - oferta)
Strategię nastawioną na realizację popytu (zaspokojenie potrzeb)
VIII Konferencja Naukowo – techniczna „Problemy komunikacyjne miast w warunkach zatłoczenia komunikacyjnego”
Poznań-Rosnówko 15-17 czerwca 2011r.
Strategia nastawiona na maksymalizację wykorzystania istniejącej
podaży (oferty) polega na optymalnym wykorzystaniu pojemności
istniejącej infrastruktury oraz pojazdów korzystających z sieci
transportowych, a to z kolei przekłada się na zmianę podziału zadań
przewozowych.
Strategia nastawiona realizację popytu dąży do zmian w podziale zadań
przewozowych przez różnorodne działania promujące wzrost
wykorzystania transportu zbiorowego, roweru, przemieszczeń pieszych,
transport intermodalny oraz samochodu na życzenie.
W praktyce realizowane w miastach strategie są kombinacją strategii
podaży i popytu, z jednoczesnym dążeniem do wykorzystania istniejącej
infrastruktury i zmniejszeniem udziału samochodu w miastach.
VIII Konferencja Naukowo – techniczna „Problemy komunikacyjne miast w warunkach zatłoczenia komunikacyjnego”
Poznań-Rosnówko 15-17 czerwca 2011r.
Dla poprawy mobilności w miastach doświadczenia światowe wskazują
na bezwzględną konieczność znaczącego wykorzystania transportu
zbiorowego o wysokiej jakości i częstotliwości w obsłudze terenów
zurbanizowanych.
Większość miast dużych i wielkich w obsłudze transportowej
wykorzystuje i w dalszym ciągu rozwija (w sensie przestrzennym lub
jakości obsługi) szynowy transport publiczny, jako formę transportu
publicznego o dużej pojemności i częstotliwości. Linie transportu
szynowego są równocześnie osiami rozwoju systemu osadniczego. Daje
to równocześnie możliwość zmniejszenia kongestii na sieci drogowo –
ulicznej oraz uciążliwości środowiskowych.
VIII Konferencja Naukowo – techniczna „Problemy komunikacyjne miast w warunkach zatłoczenia komunikacyjnego”
Poznań-Rosnówko 15-17 czerwca 2011r.
Inną formą transportu publicznego zalecaną przez AIPCR przy dużych
potokach ruchu jest szybki autobus BRT, które to rozwiązanie może
mieć parametry funkcjonalne odpowiadające trakcji szynowej.
Pedestrianizacja chronionych części miast powoduje konieczność
przełożenia ruchu samochodowego na trasy tranzytowe usytuowane na
zewnątrz, a tym samym zmianę podziału podróży wg środków lokomocji,
w tym szczególnie przemieszczeń krótkich.
Przykłady wprowadzenia pasów dla rowerów na sieciach ulicznych w
Paryżu i w Barcelonie, poparte wdrożeniem roweru publicznego
pokazują, jak przy pomocy promocji roweru można korzystnie wpłynąć
na zmianę podziału zadań. W obu miastach osiągnięto wzrost udziału
roweru, co przy znacznej wielkości tych miast oznacza przynosi
korzystne efekty.
VIII Konferencja Naukowo – techniczna „Problemy komunikacyjne miast w warunkach zatłoczenia komunikacyjnego”
Poznań-Rosnówko 15-17 czerwca 2011r.
Rozwiązaniem, które jest praktycznie nieznane w Polsce jest „samochód
na życzenie”. Efekty jakie można dzięki rozwojowi tej formy
wykorzystania samochodu są znaczące dla zmniejszania zatłoczenia i
poprawy warunków środowiskowych. Przykłady wdrożeń; Montreal,
Frankfurt n/Menem, Perth (AUS) oraz Osaka.
W Montrealu po wdrożeniu 48% użytkowników sprzedało swój
samochód lub zaniechało planowanego kupna.
W Perth działania mające na celu zmianę zachowań z samochodowych
w kierunku wykorzystania środków środowiskowo przyjaznych pozwoliły
zmniejszyć udział samochodów osobowych o 10%.
Efekty wprowadzenia odpłatności za wjazd do centrum Londynu, ze
względu na wysokie opłaty na wjazd w dni robocze przyniosły efekty
większe od zamierzonych (zmniejszenie o 5% udziału samochodu
osobowego w podziale zadań przewozowych) i w radykalny
spowodowały przesiadkę na komunikację zbiorową i rower, dla którego
w ostatnich latach wdrożono imponujący pod względem standardu
urządzeń program.
VIII Konferencja Naukowo – techniczna „Problemy komunikacyjne miast w warunkach zatłoczenia komunikacyjnego”
Poznań-Rosnówko 15-17 czerwca 2011r.
W odniesieniu strategii wykorzystującej ofertę wykorzystania
pojemności istniejącej infrastruktury:
Kluczowymi metodami w tym zakresie są:
Optymalizacja zarządzania i sterowania ruchem na wszystkich
elementach sieci drogowo – ulicznej,
Rozwiązania typu HOT (wykorzystanie pojazdów o dużym
napełnieniu), które mogą korzystać z danej drogi bezpłatnie, bądź o
„normalnym napełnieniu’ za dodatkową opłatą.
Optymalizowanie tras przejazdów wybranych kategorii pojazdów oraz w
wypadku wydarzeń okolicznościowych w miastach, przez odpowiednio
efektywne sterowanie ruchem oraz priorytety dla pojazdów określonych
grup użytkowników.
VIII Konferencja Naukowo – techniczna „Problemy komunikacyjne miast w warunkach zatłoczenia komunikacyjnego”
Poznań-Rosnówko 15-17 czerwca 2011r.
Studia i strategie globalne
Wykorzystują różnego rodzaju metody i formy organizacji zarządzania
ruchem, w celu osiągnięcia pożądanych efektów. Prowadzone działania
powinny być wzajemnie ze sobą spójnie pod względem systemowym,
przez co możliwy jest do uzyskania efekt synergii w zakresie osiągnięcia
zmiany podziału zadań przewozowych.
Przykład takich wielokierunkowych działań na przykładzie Sewilli
przedstawi autor w swoim następnym wystąpieniu.
VIII Konferencja Naukowo – techniczna „Problemy komunikacyjne miast w warunkach zatłoczenia komunikacyjnego”
Poznań-Rosnówko 15-17 czerwca 2011r.
Podział zadań przewozowych w wybranych wielkich miastach
Miasto
Samochód Inne [%]
osobowy
[%]
26
3
Pieszo
[%]
Rower [%]
Kopenhaga (2008)
24
32
Transport
zbiorowy
[%]
15
Amsterdam (2005)
Berlin (2008)
Budapeszt (2004)
Frankfurt (2004)
24
30
22
11
10
9
28
13
2
7
0
0
18
26
30
39
46
43
27
31
46
43
40
48
3
9
8
41
41
1
23
7
28
21
1
0
5
1
43
24
36
54
33
68
31
24
Lizbona (2001)
Madryt (2004)
Monachium (2004)
Praga (2009)
Rzym (2001)
Wiedeń (2010)
Warszawa (2005)
VIII Konferencja Naukowo – techniczna „Problemy komunikacyjne miast w warunkach zatłoczenia komunikacyjnego”
Poznań-Rosnówko 15-17 czerwca 2011r.
Wnioski końcowe
1. Dla porównania podziału zadań przewozowych powinny być
wyraźnienie określone warunki, które determinują zaistnienie
danego podziału wykorzystania środków lokomocji.
2. Podział zadań przewozowych nie jest wielkością stałą i zmienia się
w czasie.
3. Wpływ na wielkość podziału zadań przewozowych ma wiele
czynników o różnorodnym charakterze, które mogą znacząco
wpływać na nieoczekiwane wykorzystanie danego środka.
4. Polityka transportowa w wielkich miastach powinna mieć charakter
wielokierunkowy, które pozwolą zmniejszyć kongestii ruchu
samochodowego i wdrażać rozwiązania, dla wykorzystania
alternatywnych środków transportu i form organizacyjnych.
5. Niezbędne jest rozwijanie różnych form transportu zbiorowego oraz
promowanie roweru, jako realnych alternatyw.
6. Konieczne jest uwzględnienie tradycji i przyzwyczajeń społeczności
lokalnej.
VIII Konferencja Naukowo – techniczna „Problemy komunikacyjne miast w warunkach zatłoczenia komunikacyjnego”
Poznań-Rosnówko 15-17 czerwca 2011r.
Bardzo dziękuję Państwu
za uwagę!
VIII Konferencja Naukowo – techniczna „Problemy komunikacyjne miast w warunkach zatłoczenia komunikacyjnego”
Poznań-Rosnówko 15-17 czerwca 2009r.