piśmie Ministerstwa Cyfryzacji o znaku BM

Warszawa, dnia 13 czerwca 2016 r.
RZECZPOSPOLITA POLSKA
MINISTERSTWO CYFRYZACJI
Biuro Ministra
BM-WOP.0133.63.2016
Pani
Jacek Knopik
Szanowny Panie,
w odpowiedzi na wniosek z dnia 30 maja 2016 r. uprzejmie informuję, że projektowana
ustawa o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej z założenia nie wykorzystuje
szerokiego potencjału, jaki stwarza eIDAS dla umożliwienia rozwoju nowoczesnych,
wygodnych i jednocześnie bezpiecznych usług elektronicznych opartych na wiarygodnych
środkach identyfikacji elektronicznej oraz komplementarnie wykorzystujących usługi
zaufania. Niezbędne jest zatem wprowadzenie zmian dających trwałe podstawy do
stworzenia takich warunków.
Zakłada się wstępnie, że filarami dla realizacji tych zmian będzie:
 wykorzystanie istniejących już w Polsce różnych środków identyfikacji elektronicznej
sprawdzonych w praktyce uwierzytelniania w usługach online świadczonych przez
podmioty prywatne (np. banki),
 szerokie wykorzystanie nowych usług zaufania, takich jak: pieczęć elektroniczna,
konserwacja elektroniczna i usługa rejestrowanego doręczania elektronicznego,
 usunięcie barier formalnych, które wymuszają tworzenie dokumentów papierowych,
a nawet powodują, że posługiwanie się dokumentami papierowymi jest dla
usługobiorców wygodniejsze, a także uznawane za bardziej bezpieczne, a nawet
tańsze,
 odejście od aksjomatu wskazującego, że dla realizacji usług publicznych świadczonych
drogą elektroniczną niezbędny jest taki sam zestaw dokumentów, jak to ma miejsce
w przypadku tych samych usług opartych o tradycyjny obieg papierowy,
 zapewnienie możliwości wykorzystania wiedzy zgromadzonej w rejestrach
publicznych.
Liczne projekty mające na celu wykorzystanie technologii teleinformatycznych w obszarze
usług publicznych realizowane w różnych obszarach dziedzinowych (jak np. e-zdrowie, eedukacja, e-administracja, e-sprawiedliwość, zamówienia publiczne itd.) lub
w poszczególnych organizacjach (urzędy, sądy, szpitale, szkoły itd.) zwykle wymagają
rozwiązania pewnych zasadniczych i powtarzalnych problemów. Realizowana w ramach tych
różnych projektów elektronizacja procesów zwykle wymaga rozwiązania następujących
kwestii:
 zapewnienia jednoznacznej i bezpiecznej identyfikacji aktorów procesu
elektronicznego,
1/3
 całkowitej rezygnacji z pojawiających się ramach procesu dokumentów papierowych,
w tym dokumentów wymaganych jako załączniki mające zapewnić o rzetelności
przekazywanej informacji (w ostateczności wskazania możliwości zastępowania
dokumentów papierowych ich odwzorowaniami cyfrowymi),
 umożliwienia skutecznego doręczenia dokumentów elektronicznych, w tym
zapewnienia stronie doręczającej jednoznacznych, akceptowanych przez sąd
dowodów potwierdzających takie doręczenie,
 przygotowania wzorów dokumentów elektronicznych i formularzy elektronicznych
umożliwiających przygotowanie dokumentów zgodnych z określonym wzorem,
 przygotowania formularzy elektronicznych umożliwiających bezpośrednią realizację
określonych usług (jeżeli w ramach e-usługi nie ma potrzeby tworzenia
dokumentów),
 zapewnienia możliwości wykorzystania podpisów elektronicznych, a co za tym idzie
możliwości ich składania, walidacji i konserwacji.
Realizacja ww. kwestii wymaga wysiłku organizacyjnego polegającego na zapewnieniu zmian
prawnych umożliwiających realizację określonej usługi drogą elektroniczną i jednocześnie
równoległego dostosowania systemów teleinformatycznych do nowych wymogów lub wręcz
budowy od podstaw systemów dedykowanych dla określonych usług. Wprowadzenie
rozwiązań horyzontalnych, umocowanych w taki sposób, by komunikacja elektroniczna
z podmiotami publicznymi była regułą podstawową, a nie wyjątkiem od reguły
komunikowania się za pomocą informacji utrwalonej na papierze, stworzy trwałe podstawy
dla zmiany obecnego stanu rzeczy.
Trwa cykl spotkań roboczych mających na celu wypracowanie wytycznych w tym zakresie.
W spotkaniach tych biorą udział zaproszeni przedstawiciele innych podmiotów publicznych
jak również przedstawiciele środowiska ekspertów skupionego wokół forum internetowego
zorganizowanego przez Polską Izbę Informatyki i Telekomunikacji PIIiT.
Prace skupiają się na następujących obszarach:
 uporządkowanie aparatu pojęciowego w obszarze cyfryzacji. Zdefiniowanie pojęć
istotnych z punktu widzenia realizacji zadań publicznych drogą elektroniczną tak, aby
zapewnić ich jednoznaczność;
 możliwości powszechnego wykorzystania usług rejestrowanego doręczenia
elektronicznego w Polsce. Ten temat jest traktowany odrębnie od innych usług
zaufania gdyż przyjęto, że zwłaszcza ten obszar (obok stworzenia krajowego systemu
identyfikacji elektronicznej) może wpłynąć w sposób zasadniczy na informatyzację;
 wykorzystywanie innych usług zaufania (w tym podpis elektroniczny i pieczęć
elektroniczna, ale też usługi walidacji i konserwacji podpisów i pieczęci oraz usługi
znaczników czasu);
 rozwój usług online w ramach portalu Obywatel.gov.pl;
 krajowy system identyfikacji elektronicznej i uwierzytelniania. Model wykorzystujący
różne systemy identyfikacji elektronicznej dla potwierdzenia tożsamości. Zasady
określania i ogłaszania przez podmioty publiczne świadczące usługi online poziomów
bezpieczeństwa środków identyfikacji elektronicznej wystarczających do dostępu do
tych usług;
 strategia Informatyzacji Państwa;
2/3
 interoperacyjność usług rejestrów publicznych i systemów, w tym systemów
zarządzania dokumentacją elektroniczną (EZD);
 konserwacja i długoterminowe przechowywanie dokumentacji elektronicznej.
Istotnym wkładem merytorycznym, który jest brany pod uwagę, są także materiały zabrane
w toku uzgodnień projektu ustawy o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej
dostępne pod adresem http://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12283556.
Kolejnym elementem prac jest śledzenie rozwiązań legislacyjnych powiązanych z eIDAS
promowanych w innych krajach UE, udostępnianych w ramach systemu notyfikacji
http://ec.europa.eu/growth/tools-databases/tris/pl/.
Opracowywane wstępne kierunki założeń i rozwiązań mają charakter roboczy, wciąż toczą
się prace w zakresie ich pogłębienia merytorycznego, jak również opracowania składniowego
i językowego. Aktualnie dokumenty nie są jeszcze opracowane w takiej formie językowej
i merytorycznej, by mogły zostać opublikowane w Biuletynie Informacji Publicznej. Stosowna
informacja pojawi się w Biuletynie, gdy tylko będzie to możliwe.
Jednocześnie przepraszam za brak odpowiedzi na Pana korespondencję z dn. 13 maja br. pragnę Pana zapewnić, że korespondencja mailowa przysyłana do Ministerstwa Cyfryzacji nie
jest świadomie ignorowana. W związku z potrzebą zapewnienia bezpieczeństwa
użytkownikom poczty internetowej Ministerstwo Cyfryzacji stosuje narzędzia
zabezpieczające m.in. filtr antyspamowy, w wyniku działania którego pewna korespondencja
może zostać automatycznie uznana za potencjalnie niebezpieczną. W takim przypadku email nie trafia do "skrzynki odbiorczej" lecz do folderu przeznaczonego na SPAM (np.
"wiadomości śmieci") lub zostaje zablokowany na serwerze odbiorcy. Pana mail z dnia 13
maja br. został niestety uznany przez opisane wyżej narzędzie jako wiadomość zagrażająca
wewnętrznym systemom informatycznym MC i trafił do folderu SPAM, za co serdecznie raz
jeszcze przepraszam.
Z poważaniem,
Joanna Marczak – Redecka
Zastępca Dyrektora Biura Ministra
/-podpisano bezpiecznym podpisem elektronicznym
weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego
certyfikatu/
3/3
Potwierdzam zgodność kopii wydruku z dokumentem elektronicznym:
Identyfikator dokumentu 406497.1294412.1261966
Nazwa dokumentu odpowiedz do wnioskodawcy.pdf
Tytuł dokumentu odpowiedz do wnioskodawcy
Sygnatura dokumentu BM-WOP.0133.63.2016
Data dokumentu 2016-06-13
Skrót dokumentu 9AAED53514EA8932413C4EF8D785F48C92BD1740
Wersja dokumentu 1.7
Data podpisu 2016-06-13 12:17:13
Podpisane przez Joanna Marczak-Redecka
EZD 3.18.2050.2529.3403
Data wydruku: 2016-06-13
Autor wydruku: Kozłowska Dagmara (Specjalista)