Zespół Szkół nr 1 w Wiśle, Gimnazjum nr 1

Zespół Szkół nr 1 w Wiśle, Gimnazjum nr 1 –
PARTNERSKI PROJEKT COMENIUS
„Zdrowy styl życia”
– ewaluacja końcowa projektu
Odpowiedzi losowo wybranych uczniów gimnazjum
1. Czy uczestniczyłeś/aś w projekcie poprzez:
pracę nad filmami?
pracę nad książką kucharską?
pracę nad podręcznikiem ćwiczeń?
pracę nad słownikiem?
pracę nad kampaniami profilaktycznymi?
pracę nad projektem logo?
pracę nad ankietami i opracowaniem ich wyników?
podróż do Bułgarii?
wideokonferencje?
udział w zajęciach z kultury i języka bułgarskiego?
udział w zajęciach z historii i geografii Bułgarii?
udział w zajęciach profilaktycznych?
udział w zajęciach sportowych?
udział w warsztatach ekologicznych?
udział w imprezach środowiskowych?
wymianę informacji na stronie www projektu?
zajęcia z Bułgarami podczas ich pobytu w Polsce?
60% TAK
68% TAK
56% TAK
70% TAK
84% TAK
65% TAK
55% TAK
28% NIE
47% NIE
35% NIE
75% TAK
89% TAK
90% TAK
70% NIE
95% TAK
37% TAK
65% TAK
2. Czy odwiedzałeś/aś stronę internetową projektu poza zajęciami szkolnymi:
w celu wykonania zadanej przez nauczyciela pracy ?
53% TAK
w celu zapoznania się z pracami innych uczniów ?
76% TAK
w celu wymiany doświadczeń z uczestnikami projektu?
50% NIE
3. Czy kontaktowałeś/aś się z bułgarskimi kolegami przez Internet?
28% NIE
4. Czy miałeś/aś kontakt z uczniami bułgarskimi podczas ich pobytu w Wiśle?
65% TAK
5. Jeżeli odpowiedziałeś/aś twierdząc ona pytanie 4, czy jesteś raczej zadowolony z tego kontaktu?
80% TAK
6. Jeżeli na pytanie 4 odpowiedziałeś przecząco, czy oczekiwałeś takiego kontaktu?
70% NIE
7. Czy miałeś/aś okazję zobaczyć prezentację szkoły Petko Rachov Slaveykov i miasta Vidin wykonaną przez uczniów bułgarskich?
8. Czy niniejszy projekt pozwolił Ci zmienić wyobrażenie, które miałeś/aś o Bułgarii?
78% TAK
9. Czy po zakończeniu projektu różnice (kulturalne, społeczno-ekonomiczne) pomiędzy Bułgarią a Polską są według Ciebie istotne?
10. Czy projekt pozwolił Ci:
dostrzec różnice pomiędzy obu krajami?
zrozumieć te różnice?
zaakceptować te różnice?
docenić własną kulturę?
docenić podróże jako formę poznania innych kultur?
21% NIE
60% NIE
100%TAK
80%TAK
87%TAK
85% TAK
100%TAK
11. Czy projekt przyczynił się do chęci powrotu lub/i wyjazdu do Bułgarii? 85% TAK
12. Czy chciałbyś/abyś w przyszłości uczestniczyć w podobnym projekcie wymiany i współpracy międzynarodowej? 85% TAK
13. Czy chciałbyś/abyś, żeby była to ponownie szkoła z Bułgarii?
55% TAK
14. Czy projekt pozwolił Ci na nawiązanie nowych relacji z innymi uczniami naszej szkoły?
95% TAK
15. Czy niniejszy projekt był okazją do doskonalenia umiejętności:
językowych?
85% TAK
informatycznych?
76% TAK
video?
60% TAK
społeczno-ekonomicznych?
55% TAK
redakcyjnych?
76% TAK
interpersonalnych?
85% TAK
sportowych?
85% TAK
Opinie rodziców
Uczestnictwo w międzynarodowym projekcie Comenius okazało się wielkim wyzwaniem dla mojej rodziny. Przez 10 dni mieliśmy opiekować się cudzym
dzieckiem i zrobić wszystko, aby czuło się bezpiecznie w naszym domu. Nie ukrywam, że mieliśmy pewne obawy – choć większe przed wyjazdem naszej córki do
Bułgarii, niż podczas przyjmowania gościa. Martwiliśmy się głównie koniecznością porozumiewania się, jak się okazało później – niepotrzebnie. Choć
przypominam sobie kilka zabawnych sytuacji związanych z „tak” i „nie”… Udział naszej rodziny w projekcie uznaję za bardzo udany.
Projekt okazał się sukcesem. Moja córka chce uczestniczyć w kolejnym!
Bardzo martwiłam się wyjazdem dziecka do Bułgarii. Nigdy wcześniej nie leciało samolotem, a tu nagle miało lecieć aż 4 razy. Widziałam, że była
przerażona. Córka jest raczej nieśmiała z charakteru. To także mnie niepokoiło. Wróciła zadowolona, choć narzekała na problemy z porozumiewaniem się z
kolegą z Bułgarii. Pobyt chłopca w naszej rodzinie przebiegał miło. Chcieliśmy, aby czuł się u nas dobrze. W najbliższe wakacje udajemy się całą rodziną do
Bułgarii. To chyba zasługa projektu.
Wymianę zagraniczną uczniów oceniam bardzo dobrze. Nauczycielki naszych dzieci bardzo się o nie troszczyły i dbały, aby niczego im nie brakowało.
Jeśli chodzi o pobyt bułgarskiego gościa w moim domu, sądzę, że wszystko było dobrze. Mieliśmy małe problemy z komunikacją – dziewczynka bardzo słabo
mówiła po angielsku, ale jakoś się „dogadaliśmy”.
Nie wiedziałem, czego się spodziewać, pomimo wyjaśnień nauczycieli. Niepokoiłem się o dziecko podczas jego pobytu w Bułgarii, gdyż nie znałem
rodziny, u której gościło. Na szczęście moje obawy były zbędne, a córka wróciła zadowolona i pewniejsza siebie. Podczas goszczenia dziecka z Bułgarii
sytuacja była trochę krępująca początkowo, gdyż dziecko było bardzo nieśmiałe i nie wiedzieliśmy, czy się dobrze u nas czuje. Jednak z czasem wszyscy się
rozluźnili i było miło, a problemy komunikacyjne nie stanowiły większego problemu.
Opinie nauczycieli
Współpraca w ramach międzynarodowego projektu Comenius wymagała sporego wysiłku, jak i poświęcenia dużej ilości czasu wolnego,
z pewnością jednak przyniosła zamierzone korzyści. Moi uczniowie stali się otwarci na nowe wyzwania, podszkolili umiejętności interpersonalne, językowe
i ICT, tematyka projektu zaś mobilizowała ich do pracy; wzbogacona została baza dydaktyczna szkoły. Także w oczach społeczności lokalnej umocniliśmy
wizerunek szkoły, która potrafi sprostać nowym wyzwaniom i uatrakcyjnić swoją ofertę edukacyjną.
Mnie osobiście udział w programie Comenius stworzył okazję do poznania kultury, tradycji i mentalności partnerów. To wiedza, której nie zyska się
podczas zwykłej podróży.
Relacje uczniów i ich rodziców, opinie nauczycieli pracujących w mojej szkole i oceny partnerów utwierdziły mnie w przekonaniu, że warto było włożyć
tak wiele wysiłku w realizację działań projektowych. Myślę także, że chętnie podejmę się podobnego wyzwania w niedalekiej przyszłości.
Jolanta Leśnik – polonista i doradca zawodowy
Z lekkim niepokojem podjęłam się prowadzenia projektu Comenius, gdyż było to całkiem nowe doświadczenie. Okazało się, że realizacja takiego
projektu wzmacnia grono pedagogiczne, gdyż wszyscy starali się pomóc, poświęcali wolny czas i energię.
Młodzież gimnazjum bardzo się otworzyła na nowe wyzwanie, niezależnie od tego, czy brała udział w wymianie uczniowskiej, czy nie. Wszyscy chętnie
wypełniali ankiety, projektowali plakaty profilaktyczne, z zainteresowaniem czekali na nowe wyzwania. Młodzież zauważyła, jak ważna jest nauka języków
obcych, jak istotne jest dbanie o tradycje i niekierowanie się stereotypami. Rodzice uczniów realizujących zadania projektowe również służyli pomocą i radą,
co pozwoliło stworzyć bardzo pozytywna atmosferę.
Szkoła również wiele zyskała, gdyż realizacja projektu umożliwiła zakup środków trwałych, które nie są niezbędna, ale podnoszą jakość nauczania
i zainteresowanie uczniów. Myślę, że niebawem będę chciała zacząć realizację kolejnego projektu.
Joanna Magiera – polski koordynator projektu