propozycja projektu platformy treningowej dla osób

Sebastian WALCZAK, Koło Naukowe „Tech Med Team, Zakład Inżynierii Biomedycznej,
Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy im. J. i J. Śniadeckich w Bydgoszczy
Marek ANDRYSZCZYK, Zakład Inżynierii Biomedycznej, Uniwersytet TechnologicznoPrzyrodniczy im. J. i J. Śniadeckich w Bydgoszczy
PROPOZYCJA PROJEKTU PLATFORMY TRENINGOWEJ DLA
OSÓB JEŻDŻĄCYCH NA WÓZKU INWALIDZKIM
TRAINING PLATFORM FOR THE PEOPLE RIDING IN A
WHEELCHAIR – PROJECT PROPOSAL
Słowa kluczowe: Osoby niepełnosprawne, Wózek inwalidzki, Trening
1. WSTĘP
Dbanie o dobrą kondycję fizyczną jest bardzo ważne dla zdrowia człowieka i jego sfery
psycho-emocjonalnej [1]. Urządzenia do ćwiczeń są głównie projektowane dla osób
pełnosprawnych, a dostępność sprzętu dla osób niepełnosprawnych jest ograniczona.
W dotychczas znanych rozwiązaniach w dziedzinie sportu można spotkać się z różnymi
pod względem budowy i funkcjonalności urządzeniami pozwalającymi osobom
niepełnosprawnym na trenowanie w specjalnie wyznaczonych do tego miejscach.
Popularnym urządzeniem jest ergometr kończyn górnych, umożliwiający ćwiczenia ramion
osoby niepełnosprawnej w pozycji siedzącej (na wózku inwalidzkim lub osobnym siedzisku).
Zasada działania oparta jest na podobieństwie do układu napędowego rowerów
umieszczonych na wysokości klatki piersiowej. Obroty napędu wykonywane są za pomocą
ruchów rąk.
W dostępnej ofercie sprzętu treningowego brakuje odpowiednika bieżni do biegania dla
osób pełnosprawnych, umożliwiającego usprawnienie mięśni kończyn górnych do
przemieszczania się na wózku niezależnie od pogody oraz pory roku [2].
2. CEL PRACY
Celem pracy było zaprojektowanie i zbudowanie urządzenia umożlwiającego trening osobie
niepełnosprawnej jazdy na wózku niezależnie od warunków atmosferycznych oraz utrudnień
terenu.
3. MATERIAŁY i METODY
Podczas wszystkich prac konstrukcyjnych korzystano z oprogramowania Inventor
Profesional na licencji akademickiej Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego J.J.
Śniadeckich w Bydgoszczy oraz pomiarów wózka inwalidzkiego będącego na stanie Zakładu
Inżynierii Biomedycznej.
XII Konferencja Naukowa Majówka Młodych Biomechaników im. prof. Dagmary Tejszerskiej
s. 144
4. WYNIKI
Urządzenie składa się z obudowy platformy w kształcie prostopadłościanu, przy jednej ze
ścian znajduje się podjazd dla wózka o kącie nachylenia 15 stopni. Całość otoczona jest
barierkami, które uniemożliwiają niekontrolowane zsunięcie się wózka z platformy.
Do barierek przymocowany jest wyświetlacz, który wyświetla prędkościomierz jazdy, tętno,
ilość spalanych kalorii itp. W podeście platformy znajduje się otwór, w którym znajduje się
dwie rolki transportowe uniesione wyżej niż sama płaszczyzna platformy. Z prawej strony
platformy umieszczona jest dźwignia hamulca, która pozwala na unieruchomienie
poruszających się rolek.
Osoba niepełnosprawna chcąca rozpocząć trening na platformie musi ustawić się tyłem
przed wjazdem na platformę. Przesuwając rękoma po obręczach kół wjeżdża na platformę,
dźwignia hamulec musi być zablokowany, aby rolki nie mogły się obracać wokół własnej osi.
Tylne koła wózka inwalidzkiego muszą znaleźć się między rolkami. Kiedy osoba na wózku
jest gotowa do treningu odbezpiecza dźwignię hamulca rolek.
Ryc. 1. Rysunek platformy do treningu dla osób jeżdżących na wózkach
5. PODSUMOWANIE I WNIOSKI
Zaletą proponowanego rozwiązania jest prostota użytkowania, a zastosowane mechanizmy
minimalizują ryzyko uszkodzeń. Ponadto proponowane rozwiązanie posiada małe gabaryty
umożliwiające przechowywanie np. pod stołem lub łóżkiem. Dodatkowo proponowane
urządzenie charakteryzuje się niskimi kosztami budowy i eksplantacji co zwiększy dostępność
tego rodzaju sprzętu dla osób niepełnosprawnych.
LITERATURA
[1] Bakkum, A.J., et al., Effects of hybrid cycling versus handcycling on wheelchair-specific
fitness and physical activity in people with long-term spinal cord injury: a 16-week
randomized controlled trial. Spinal Cord, 2015.
[2] Gould, M., et al., Convention on the rights of persons with disabilities, assistive
technology and information and communication technology requirements: where do we
stand on implementation? Disabil Rehabil Assist Technol, 2014: p. 1-6.