Załącznik 1b - Prognoza APOS - tekst

Transkrypt

Załącznik 1b - Prognoza APOS - tekst
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
Załącznik nr 1b
do uchwały nr V/62/2011
Rady Miejskiej w Bielsku-Białej
z dnia 8 marca 2011 r.
Prognoza
oddziaływania na środowisko dotycząca
Aktualizacji programu ochrony środowiska miasta Bielska-Białej do roku
2012
z perspektywą do roku 2016
0
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
spis treści:
1.
1.1
1.2
1.3
1.4
1.5
2.
2.1
2.2
2.3
2.4
3.
3.1
3.2
3.3
3.4
3.5
3.6
4.
4.1
4.2
5.
Wstęp ........................................................................................................................... 3
Przedmiot opracowania ................................................................................................. 3
Główne cele projektowanego dokumentu – Aktualizacji programu ochrony
środowiska miasta Bielska-Białej ............................................................................... 3
Powiązania analizowanego projektu z innymi dokumentami ..................................... 10
Metody zastosowane przy sporządzaniu prognozy..................................................... 10
Cele ochrony środowiska ustanowione na szczeblu międzynarodowym,
wspólnotowym i krajowym, istotne z punktu widzenia projektowanego dokumentu,
oraz sposoby, w jakich te cele i inne problemy środowiska zostały uwzględnione
podczas opracowania dokumentu .............................................................................. 11
Lokalizacja analizowanego projektu, istniejący stan środowiska na terenie
miasta Bielska-Białej................................................................................................ 17
Lokalizacja Bielska-Białej .......................................................................................... 17
Istniejący stan środowiska wraz z oceną potencjalnych zagroŜeń .............................. 18
Istniejące problemy ochrony środowiska istotne z punktu widzenia realizacji
analizowanego dokumentu, w szczególności dotyczące obszarów podlegających
ochronie na podstawie ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 o ochronie przyrody .......... 36
Potencjalne zmiany w środowisku w przypadku braku realizacji ustaleń zawartych
w aktualizacji POŚ miasta Bielska-Białej .................................................................. 47
Przewidywane oddziaływania projektowanego dokumentu na środowisko ...... 49
Oddziaływanie zapisów Programu ochrony środowiska na poszczególne elementy
środowiska, w tym równieŜ zdrowie i Ŝycie ludzi ..................................................... 49
Oddziaływanie na obszary NATURA 2000 ............................................................... 54
ZaleŜności między elementami środowiska i między oddziaływaniami na te elementy55
Oddziaływania bezpośrednie, pośrednie, wtórne, skumulowane, krótkoterminowe,
średnioterminowe i długoterminowe, stałe i chwilowe oraz pozytywne i negatywne
wynikające z realizacji zapisów w analizowanym dokumencie ................................ 60
Stan środowiska na obszarach objętych znaczącym oddziaływaniem ....................... 61
MoŜliwe transgraniczne oddziaływanie na środowisko ............................................. 62
Wytyczne do ochrony i monitoringu środowiska na etapie realizacji ustaleń
analizowanego programu ........................................................................................ 63
Rozwiązania mające na celu zapobieganie, ograniczenie lub kompensację
przyrodniczą negatywnych oddziaływań na środowisko, mogących być rezultatem
realizacji analizowanego dokumentu, w szczególności na cele i przedmiot ochrony
obszaru NATURA 2000 oraz integralność tego obszaru ........................................... 63
Propozycje dotyczące przewidywanych metod analizy skutków realizacji
postanowień analizowanego dokumentu oraz częstotliwości jej przeprowadzania... 65
Rozwiązania alternatywne do rozwiązań zawartych w analizowanym
dokumencie wraz uzasadnieniem ich wyboru ....................................................... 67
6.
Streszczenie w języku niespecjalistycznym............................................................ 68
SPIS TABEL:
1
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
Tabela 1
Tabela 2
Tabela 3
Tabela 4
Tabela 5
Tabela 6
Tabela 7
Tabela 8
Tabela 9
Tabela 10
Tabela 11
Tabela 12
Tabela 13
Tabela 14
Tabela 15
Tabela 16
Tabela 17
Tabela 18
Harmonogram realizacji zadań własnych ujętych w „Aktualizacji programu ochrony
środowiska miasta Bielska-Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016” ................. 7
Macierz oceny uwzględnienia celów ochrony środowiska zawartych w „Aktualizacji
programu ochrony środowiska dla miasta Bielska-Białej” z celami polityki ekologicznej
państwa ............................................................................................................................. 14
Jakość wód podziemnych z terenu miasta Bielska-Białej w latach 2006 – 2007 ............. 21
Ocena jakości wód monitoringu diagnostycznego w Bielsku-Białej w latach 2005 – 2007
.......................................................................................................................................... 22
Ocena jakości wód pod kątem wymagań jakim powinny odpowiadać wody
powierzchniowe wykorzystywane do zaopatrzenia ludności w wodę do spoŜycia
w Bielsku-Białej w latach 2005 – 2008 ............................................................................ 23
Struktura uŜytkowania gruntów na terenie miasta Bielska-Białej .................................... 24
Stan powietrza atmosferycznego określony na podstawie analiz wykonanych w stacji
pomiarowej przy ulicy Kossak-Szczuckiej 19 w Bielsku-Białej ...................................... 28
Wyniki bieŜącej ceny jakości powietrza w Bielsku-Białej za lata 2007 - 2008 ............... 28
Stan powietrza atmosferycznego określony na podstawie analiz wykonanych w stacji
pomiarowej przy ulicy Broniewskiego w Bielsku-Białej ................................................. 28
Struktura gruntów leśnych miasta Bielska-Białej w 2008 roku ........................................ 32
Tereny zieleni miejskiej miasta Bielska-Białej według stanu z 2008 roku ...................... 33
Wykaz form ochrony przyrody z terenu miasta Bielska-Białej ........................................ 36
Analiza korelacji celów „Programu ochrony środowiska dla miasta Bielska-Białej” ze
zidentyfikowanymi problemami ochrony środowiska ...................................................... 40
Ocena wpływu celów i priorytetów ekologicznych „Aktualizacji programu ochrony
środowiska…” na elementy środowiska miasta Bielska-Białej ........................................ 55
Wpływ realizacji zadań ujętych w „Aktualizacji POŚ miasta Bielska-Białej” na
poszczególne elementy lokalnego środowiska przyrodniczego i społecznego. ................ 58
Potencjalne moŜliwe oddziaływanie „Aktualizacji programu ochrony środowiska…” na
poszczególne elementy środowiska i obszary NATURA 2000 ....................................... 60
Ocena szacunkowa negatywnych oddziaływań na środowisko celów i kierunków działań
przyjętych w „Aktualizacji programu ochrony środowiska…” oraz sposoby
przeciwdziałania, ograniczenia i kompensacji .................................................................. 63
Przykładowe wskaźniki słuŜące do oceny realizacji zakładanych zadań ......................... 65
SPIS ZAŁĄCZNIKÓW:
Załącznik nr 1
Lokalizacja miasta Bielska-Białej na tle obszarów NATURA 2000,
skala 1: 200 000,
Załącznik nr 2
Uwarunkowania hydro-geologiczne miasta Bielska-Białej, skala 1: 50 000,
Załącznik nr 3
Uwarunkowania przyrodnicze miasta Bielska-Białej, skala 1:50 000,
Załącznik nr 4
Uwarunkowania antropogeniczne miasta Bielska-Białej, skala 1: 50 000.
2
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
1.
WSTĘP
1.1
Przedmiot opracowania
Przedmiotem niniejszego opracowania jest identyfikacja i analiza prognozowanego wpływu
poszczególnych ustaleń (celów i zadań) zawartych w „Aktualizacji programu ochrony środowiska miasta Bielska-Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”.
Obowiązek sporządzenia prognozy oddziaływania na środowisko wynika z przepisów ustawy
z dnia 3 października 2008 roku o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie,
udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko
(Dz. U. nr 199, poz. 1227, ze zmianami). Zgodnie z art. 46 tej ustawy, projekty planów i programów (w tym programu ochrony środowiska) wymagają przeprowadzenia strategicznej
oceny oddziaływania na środowisko (prognozy). Artykuł 51 tej ustawy precyzuje zakres sporządzania prognozy oddziaływania na środowisko – niniejsza prognoza została sporządzona
zgodnie z tymi wymaganiami.
Głównym celem opracowania prognozy jest określenie moŜliwych skutków dla środowiska
przedsięwzięć przewidzianych do realizacji w „Aktualizacji programu ochrony środowiska
miasta Bielska-Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”.
Identyfikacja ewentualnych zagroŜeń na etapie opracowywania dokumentu pozwala na ich
uwzględnienie w ostatecznej wersji dokumentu i opracowanie działań kompensacyjnych.
1.2
Główne cele projektowanego dokumentu – Aktualizacji programu ochrony środowiska miasta Bielska-Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016
Aktualizacja Programu ochrony środowiska miasta Bielska-Białej stanowi kontynuację i podstawowe narzędzie prowadzenia polityki ekologicznej w mieście, określa politykę środowiskową, cele i zadania środowiskowe słuŜące poprawie obecnego stanu środowiska na terenie
miasta.
Celem Programu jest charakterystyka stanu istniejącego i przedstawienie propozycji zadań
niezbędnych do kompleksowego rozwiązania problemów ochrony środowiska ze wskazaniem
rozwiązań dla tych proponowanych działań. Program wspomaga dąŜenie do uzyskania na
terenie miasta sukcesywnego ograniczenia negatywnego wpływu źródeł zanieczyszczeń na
środowisko, ochronę zasobów środowiska przyrodniczego i krajobrazu, z uwzględnieniem
konieczności ochrony środowiska.
Wyznaczone cele i zadania dotyczą aspektów ekologicznych mających wpłynąć na poprawę
aktualnego stanu poszczególnych elementów środowiska, zwłaszcza w aspekcie: gospodarki
wodno-ściekowej, powietrza atmosferycznego, hałasu, oddziaływania pól elektromagnetycznych, uŜytkowania powierzchni ziemi i gleby, racjonalnego uŜytkowania zasobami przyrody,
edukacji ekologicznej oraz bezpieczeństwa ekologicznego mieszkańców.
Jako priorytety ekologiczne oraz cele i kierunki działań w ochronie środowiska miasta Bielska-Białej przyjęto:
a)
w zakresie gospodarki wodno-ściekowej
Priorytet I
„Poprawa stanu jakości wód powierzchniowych”
Priorytet II
„Ochrona jakości wód podziemnych”
Priorytet III
„Wzmocnienie ochrony przeciwpowodziowej”
Priorytet IV
„Racjonalizacja wykorzystania zasobów wód powierzchniowych i podziemnych”
3
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
Priorytety te są zgodne z celami przyjętymi w polityce ekologicznej państwa na lata 2009 –
2016 oraz Programem ochrony środowiska województwa śląskiego.
NajwaŜniejszymi celami w zakresie ochrony i racjonalizacji wykorzystania i ochrony zasobów wodnych oraz ochrony przeciwpowodziowej miasta Bielska-Białej są:
budowa, rozbudowa oraz modernizacja sieci wodociągowej i kanalizacyjnej miasta
międzygminna współpraca w porządkowaniu gospodarki wodno-ściekowej
ograniczenie strat wody powstających podczas jej przesyłu oraz racjonalizacja zuŜycia
wody – stosowanie nowoczesnych technologii oszczędzających wodę, zamkniętych
obiegów wód w zakładach przemysłowych
ochrona oraz monitoring zasobów ilościowych i jakościowych wód powierzchniowych
i wód podziemnych
renaturalizacja cieków wodnych
zmniejszenie zanieczyszczenia wód powierzchniowych i podziemnych między innymi
po przez zmniejszenie ładunku zanieczyszczeń w ściekach przemysłowych
budowa, przebudowa oraz modernizacja obiektów hydrotechnicznych (wałów, wylotów
kanalizacyjnych) zlokalizowanych na terenie miasta
zapewnienie odpowiedniej retencji wodnej
b) w zakresie ochrony powierzchni ziemi i gleby:
Priorytet I
„Ochrona powierzchni ziemi i gleby przed zanieczyszczeniami antropogenicznymi oraz racjonalne uŜytkowanie gruntów”
Priorytet II
„Rekultywacja terenów poprzemysłowych, zdegradowanych działalnością
człowieka”
Strategicznymi i najwaŜniejszymi celami zakładanymi do osiągnięcia na terenie miasta Bielska-Białej w zakresie ochrony powierzchni ziemi i gleb są:
ograniczenie negatywnego wpływu intensyfikacji rolnictwa
monitoring obszarów zagroŜonych ruchami masowymi ziemi
wdraŜanie wśród mieszkańców, rolników działań proekologicznych
wspieranie i rozwijanie rolnictwa ekologicznego na obszarze miasta, rozwój plantacji
roślin energetycznych
prowadzenie badań monitoringowych jakości i stanu gleb uprawnych i leśnych na terenie Bielska-Białej, badania jakości gleb wokół największych zakładów przemysłowych
c)
w zakresie ochrony powietrza atmosferycznego:
Priorytet I
„Poprawa stanu jakości powietrza” - kontynuacja i koordynacja działań
mających na celu poprawę stanu czystości powietrza przez ograniczenie
tzw. niskiej emisji, zmniejszenie energochłonności obiektów, modernizację
układu komunikacyjnego, poprawę stanu dróg, zmianę organizacji ruchu,
budowę ścieŜek rowerowych itp.
Priorytet II
„Prowadzenie monitoringu jakości powietrza” – prowadzenie przez odpowiednie jednostki (WIOŚ, WSSE) analizy stanu czystości powietrza na terenie miasta.
W najbliŜszych latach w odniesieniu do ochrony powietrza na terenie miasta Bielska-Białej
konieczne będzie między innymi:
prowadzenie monitoringu stanu powietrza atmosferycznego
zastosowanie urządzeń i technologii zmniejszających emisję z procesów przemysłowych oraz wprowadzenie systemów zarządzania środowiskowego w zakładach
dalsza realizacja programu ograniczania tzw. niskiej emisji
dalsze działania zmierzające do termoizolacji budynków
promowanie ekologicznych nośników energii między innymi paliw alternatywnych (gaz
ziemny, biogaz, olej opałowy)
4
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
-
przebudowa systemu energetycznego i rozwijanie odnawialnych źródeł energii, w tym
ekologicznych upraw energetycznych, układów solarnych itp.
modernizacja i rozszerzenie zasięgu sieci gazowniczej
poprawa dostępności, bezpieczeństwa, szybkości i komfortu podróŜowania środkami
komunikacji miejskiej
ograniczenie wpływu miejskiego systemu transportowego na środowisko (modernizacja
skrzyŜowań, remont i przebudowa zdegradowanych ciągów komunikacyjnych)
kontynuacja przebudowy i modernizacji węzłów drogowych na drogach krajowych
i powiatowych
rozwój ruchu rowerowego poprzez wytyczanie i budowanie nowych oraz modernizację
juŜ istniejących ścieŜek rowerowych
zwiększenie świadomości społeczeństwa w zakresie potrzeb i moŜliwości ochrony powietrza, w tym oszczędności energii i stosowania odnawialnych źródeł energii
restrykcyjne przestrzeganie wymogów ochrony powietrza, ujmowanie zapisów dotyczących ochrony powietrza w dokumentach planistycznych
d) w zakresie ochrony przed hałasem:
Priorytet I
„Zapewnienie mieszkańcom dobrego klimatu akustycznego” – realizowane
głównie przez polepszenie stanu technicznego dróg, zmianę organizacji ruchu polegającą na wyprowadzeniu ruchu tranzytowego z centrum miasta
oraz skoordynowanie wszystkich dokumentów planistycznych i strategicznych.
Do głównych celów warunkujących realizację ochrony przed hałasem na obszarze miasta
Bielska-Białej zalicza się:
ponowne przeprowadzenie oceny stanu akustycznego środowiska dla terenu BielskaBiałej (aktualizacja mapy akustycznej miasta),
stworzenie programów ochrony środowiska przed hałasem dla terenów, na których poziom hałasu przekracza dopuszczalne poziomy,
wspieranie technologii w zakładach produkcyjnych zmniejszających emisję hałasu do
środowiska,
przeprowadzanie bieŜących remontów dróg oraz ich przebudowy, ukończenie budowy
obwodnic miejskich,
eliminacja zagroŜenia hałasem (budowa ekranów akustycznych, tworzenie ochronnych
pasów zieleni izolacyjnej),
prowadzenie monitoringu stanu klimatu akustycznego przy głównych drogach, zakładach przemysłowych itp.,
wprowadzanie zapisów do dokumentów planistycznych ujmujących konieczność
ochrony przed hałasem.
e)
w zakresie ochrony przed promieniowaniem niejonizującym:
Priorytet I
„Ochrona mieszkańców oraz środowiska naturalnego przed nadmiernym
promieniowaniem niejonizującym”
Miasto Bielsko-Biała w ramach ochrony środowiska i zdrowia mieszkańców przed negatywnym wpływem elektromagnetycznego promieniowania niejonizującego stawia sobie za cel
między innymi:
przestrzeganie przepisów dotyczących dopuszczalnych poziomów promieniowania niejonizującego
systematyczną kontrolę poziomów tego promieniowania w szczególności na obszarach
zabudowy mieszkaniowej i innych obiektów uŜyteczności publicznej oraz terenach
chronionych
5
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
-
wprowadzanie zapisów poświęconych ochronie przed promieniowaniem do nowych lub
aktualizowanych planów zagospodarowania przestrzennego
preferowanie mało konfliktowych lokalizacji źródeł promieniowania niejonizującego
f)
w zakresie ochrony przyrody:
Priorytet I
„Kształtowanie zrównowaŜonego modelu miasta, z uwzględnieniem istniejących walorów przyrodniczych, krajobrazowych i kulturowych”
Priorytet II
„Rozwijanie funkcji rekreacyjnych o znaczeniu lokalnym i ponadlokalnym
na bazie istniejących zasobów przyrodniczych (przy zachowaniu równowagi
ekologicznej w obszarach przyrodniczo cennych)
NajwaŜniejszymi celami w zakresie ochrony i rozwoju systemu obszarów chronionych,
ochrony zagroŜonych siedlisk oraz ochrony krajobrazu kulturowego na terenie miasta Bielska-Białej jest:
objęcie ochroną prawną nowych obszarów, cennych przyrodniczo o znaczeniu regionalnym i międzynarodowym oraz korytarzy ekologicznych stanowiących powiązanie
z najwaŜniejszymi strukturami przyrodniczymi na terenie Bielska-Białej,
ujmowanie w planach zagospodarowania przestrzennego konieczności ochrony cennych
siedlisk przyrodniczych i krajobrazu kulturowego na terenie miasta
ochrona walorów kulturowych, zabytkowych załoŜeń zieleni, między innymi jako rewaloryzacja parków, pielęgnacja załoŜeń zieleni, kształtowanie zieleni zabytkowej
prowadzenie zrównowaŜonej gospodarki leśnej oraz poprawa kondycji zdrowotnosanitarnej lasów
poprawa estetycznego wizerunku środowiska przyrodniczego miasta Bielska-Białej
zwiększanie świadomości ekologicznej mieszkańców miasta dotyczącej ochrony przyrody
przygotowanie terenów dla inwestycji turystycznych zgodnych z zasadami ochrony
środowiska, wspieranie rozwoju obiektów turystycznych i rekreacyjnych
rozwijanie współpracy z gminami turystycznymi regionu i kraju
rozwijanie turystyki rekreacyjnej, aktywnej i specjalistycznej (ścieŜki rowerowe, szlaki
przyrodniczo-dydaktyczne).
g)
w zakresie edukacji ekologicznej:
Priorytet I
„Wzrost świadomości ekologicznej mieszkańców miasta” – działania
te mają prowadzić do wykształcenia świadomego i odpowiedzialnego społeczeństwa w zakresie ochrony przyrody, jest to zadanie długoterminowe.
NajwaŜniejszymi celami w zakresie edukacji ekologicznej są:
edukacja ekologiczna mieszkańców mająca na celu poszerzenie świadomości i wiedzy
z zakresu ochrony środowiska,
wspieranie i rozwój turystyki, rekreacji oraz edukacji przyrodniczej (infrastruktury turystyczno-dydaktycznej) pozostającej w zgodzie z przyrodą,
organizowanie szkoleń, kursów oraz akcji promocyjnych związanych z ochroną środowiska
podejmowanie cyklicznych inicjatyw proekologicznych skierowanych do mieszkańców
Bielska-Białej
rozwój programów edukacji ekologicznej przeprowadzanych w placówkach oświatowych
6
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
Tabela 1
Lp.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
Harmonogram realizacji zadań własnych ujętych w „Aktualizacji programu
ochrony środowiska…
Okres realiPlanowane efekty ekologiczne
zacji
Zadania własne miasta związane z gospodarką wodno-ściekową
Monitoring potrzeb w zakresie zabezpieczenia
ochrona przed powodzią
2009 – 2016
terenu miasta przed powodzią i suszą
i suszą
Usuwanie szkód powodziowych spowodowanych
ochrona przed powodzią
2009 – 2016
wylewaniem cieków wodnych z terenu miasta
i suszą
Edukacja oraz propagowanie postaw i zachowań
2009 – 2016 zmniejszenie wodochłonności
motywujących ludność do oszczędzania wody
Propagowanie dobrych praktyk rolniczych wśród
zmniejszenie zanieczyszczenia
rolników w celu zmniejszenia zanieczyszczenia
2009 – 2016
wód związkami organicznymi
wód
Ujmowanie potencjalnych zagroŜeń powodziowych w tworzonych i aktualizowanych dokumen- 2009 – 2016 ochrona przed powodzią
tach (plan zagospodarowania przestrzennego)
polepszenie warunków ochrony
Wspieranie międzygminnej współpracy w porząd2009 – 2016 wód powierzchniowych i podkowaniu gospodarki wodno-ściekowej
ziemnych
Coroczne sporządzanie dla Marszałka Wojewódzpolepszenie warunków ochrony
twa sprawozdania z realizacji działań w ramach
2009 – 2016 wód powierzchniowych i podkrajowego programu oczyszczania ścieków koziemnych
munalnych
Opiniowanie wniosków dotyczących pozwoleń
polepszenie warunków ochrony
wodnoprawnych i wydawanie pozwoleń wodno- 2009 – 2016 wód powierzchniowych i podprawnych dla jednostek z terenu miasta
ziemnych
Prowadzenie ewidencji przydomowych oczyszczalni ścieków i zbiorników bezodpływowych
polepszenie warunków ochrony
oraz kontrola realizacji harmonogramu wywozu
2009 – 2016 wód powierzchniowych i podnieczystości ciekłych i osadów z przydomowych
ziemnych
oczyszczalni ścieków
Uchwalanie Regulaminu dostarczania wody i odpolepszenie warunków ochrony
prowadzania ścieków, Planu rozwoju i moderniwód powierzchniowych i pod2009 – 2016
zacji sieci wodociągowej i kanalizacyjnej, stawek
ziemnych, ochrona zasobów
opłat za wodę oraz ścieki
wodnych
Zadania własne miasta związane z ochroną powierzchni ziemi i gleby
Prowadzenie monitoringu obszarów zagroŜonych
2009 – 2016 ochrona powierzchni ziemi
ruchami masowymi ziemi
podniesienie poziomu wiedzy
Kontynuacja szkoleń dla rolników obejmujących
2009 – 2016 rolników w zakresie ochrony i
Zasady Kodeksu Dobrych Praktyk Rolniczych
racjonalnego uŜytkowania gleb
Okresowe badania kontrolne jakości stanu gleb
zlokalizowanych w sąsiedztwie największych
2009 – 2016 kontrola zanieczyszczeń
zakładów przemysłowych
Tworzenie planów uŜytkowania gruntów rolnych
dostosowanie upraw do stanu
będących pod wpływem oddziaływania terenów
2009 – 2016
jakościowego gleb
przemysłowych
Okresowa kontrola stanu jakości gleb uŜytkowamoŜliwość kontroli zanie2009 – 2016
nych rolniczo (pH, metale cięŜkie itp.)
czyszczeń
właściwe stosowanie środków
ochrony roślin nie zagraŜająAktualizacja map glebowych
2009 – 2016
cych środowisku i organizmom, zmniejszenie terenów
Zadanie
7
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
objętych erozją
dostosowanie upraw do specyPromowanie upraw energetycznych
2009 – 2016
fiki gleb
ochrona zasobów kopalin
Uwzględnianie w miejscowych planach zagospoi rekultywacja terenów poeksdarowania przestrzennego wszystkich udokumen- 2009 – 2016 ploatacyjnych, poprawa dostosowania działań w zakresie
towanych złóŜ surowców naturalnych
planowania przestrzennego
Zadania własne miasta związane z ochroną powietrza atmosferycznego
ograniczenie natęŜenia ruchu
Budowa i organizacja tras rowerowych
2009 – 2016 samochodowego, ograniczenie
emisji zanieczyszczeń
wzrost świadomości mieszkańProwadzenie edukacji ekologicznej młodzieŜy i
2009 – 2016 ców na temat konieczności
dorosłych w zakresie ochrony powietrza
ochrony powietrza
Dalsze wdraŜanie programu ograniczania niskiej
ograniczenie emisji pyłowoemisji (dofinansowanie działań modernizacyjnych 2009 – 2016
gazowej do powietrza
indywidualnych systemów ogrzewczych)
Ujmowanie zapisów dotyczących ochrony powieograniczenie emisji zanietrza w dokumentach planistycznych, lokalnym
2009 – 2016
czyszczeń do powietrza
prawie
oszczędność kosztów ponoszonych na energię w budynkach
Termomodernizacje budynków uŜyteczności pu2009 – 2016 publicznych, ograniczenie emiblicznej oraz modernizacja systemów grzewczych
sji zanieczyszczeń pyłowych
i gazowych
Promowanie źródeł ciepła opartych na wykorzyrozwój energetyki alternatywstaniu paliw alternatywnych oraz energii odna2009 – 2016
nej i odnawialnej
wialnej
poprawa płynności ruchu,
Poprawa stanu technicznego dróg, modernizacja
2009 – 2016 ograniczenie emisji liniowej
nawierzchni dróg powiatowych i gminnych
pyłowo-gazowej
Zadania własne związane z ochroną przed hałasem
Dalsza modernizacja dróg powiatowych i gminpoprawa klimatu akustycznego
2009 – 2016
nych
na terenie miasta
Minimalizacja emisji hałasu komunikacyjnego
przez m.in. budowę ekranów akustycznych
obniŜenie poziomu dźwięku
2009 – 2016
wzdłuŜ dróg gdzie występują przekroczenia stanw środowisku
dardów akustycznych
Prowadzenie akcji edukacyjnych zwiększających
podniesienie świadomości eduświadomość mieszkańców o zagroŜeniach zwią- 2009 – 2016
kacyjnej społeczeństwa
zanych z nadmiernym hałasem
Uwzględnianie potrzeb w zakresie ochrony przed
minimalizacja uciąŜliwości
hałasem w aktualizacjach studium uwarunkowań
hałasu dla środowiska; zapewi kierunków zagospodarowania przestrzennego
2009 – 2016 nienie warunków do utrzymamiasta oraz miejscowych planach zagospodaronia równowagi przyrodniczej
wania przestrzennego
i racjonalnej gospodarki
monitoring stanu akustycznego
Aktualizacja mapy akustycznej miasta
2009 – 2016
miasta
poprawa klimatu akustycznego
Stworzenie programów ochrony środowiska
2009 – 2016
na terenie miasta
przed hałasem
Zadanie własne miasta związane z ochroną przed promieniowaniem niejonizującym
Wprowadzenie do miejscowych planów zagospominimalizacja uciąŜliwości
2009 – 2016
darowania przestrzennego zapisów poświęconych
promieniowania dla środowi8
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
ochronie przed polami elektromagnetycznymi
ska, zapewnienie warunków do
utrzymania równowagi przyrodniczej i racjonalnej gospodarki
Prowadzenie akcji edukacyjnych zwiększających
podniesienie świadomości edu33 świadomość mieszkańców o zagroŜeniach zwią- 2009 – 2016
kacyjnej społeczeństwa
zanych z promieniowaniem niejonizującym
Zadania własne miasta związane z ochroną przyrody
łączenie ochrony środowiska
Zagospodarowanie i rewaloryzacja zabytkowych
34
2009 – 2016 kulturowego z ochroną środoparków
wiska przyrodniczego
Tworzenie małoobszarowych form ochrony przywzrost róŜnorodności biolo35 rody (zespoły przyrodniczo-krajobrazowe, uŜytki 2009 – 2016
gicznej na terenie miasta
ekologiczne, rezerwaty)
Obejmowanie ochroną prawną ostoi flory, rzadzachowanie najcenniejszych
36 kich siedlisk przyrodniczych znajdujących się na 2009 – 2016 walorów przyrodniczych miaterenie miasta
sta, ochrona bioróŜnorodności
Objęcie ochroną drzew - propozycji pomników
zachowanie najcenniejszych
37 przyrody, konserwacje proponowanych i istnieją- 2009 – 2016 walorów przyrodniczych miacych pomników przyrody
sta, ochrona bioróŜnorodności
Tworzenie sieci ścieŜek przyrodniczo - dydaktycznych, ścieŜek rowerowych w obrębie obszarozszerzenie oferty rekreacyj38
2009 – 2016
rów przyrodniczo cennych i atrakcyjnych krajono-wypoczynkowej
brazowo
Tworzenie infrastruktury rekreacyjnej i turystyczrozszerzenie oferty rekreacyj39 nej zachowującej tereny przyrodniczo cenne i
2009 – 2016
no-turystycznej
atrakcyjne krajobrazowo
Rewitalizacja istniejących zasobów terenów zielepoprawa estetycznego wize40 ni miejskiej oraz tworzenie jej nowych form (do- 2009 – 2016
runku miasta
datkowe nasadzenia, tworzenie klombów)
Wpisanie Bielskiego Obszaru Metropolitarnego
zachowanie najcenniejszych
41 do europejskiego systemu korytarzy ekologicz2009 – 2016 walorów przyrodniczych mianych
sta, ochrona bioróŜnorodności
Przebudowa zieleni przyulicznej dróg miejskich:
poprawa estetycznego wize42 nowe nasadzenia, bieŜąca pielęgnacja zieleni wy- 2009 – 2016
runku miasta
sokiej
Ujmowanie w nowych lub aktualizowanych planach zagospodarowania przestrzennego konieczwzrost róŜnorodności biolo43
2009 – 2016
ności ochrony cennych siedlisk przyrodniczych i
gicznej na terenie miasta
krajobrazu kulturowego na terenie miasta
Promocja działań i inicjatyw proekologicznych
promujących walory środowiska przyrodniczego o
wzrost świadomości ekolo44
2009 – 2016
charakterze cyklicznym (Dzień Ziemi, Sprzątanie
gicznej w społeczeństwie
Świata)
Zadania własne miasta związane z edukacją ekologiczną
Tworzenie sieci ścieŜek przyrodniczodydaktycznych, szlaków pieszych i rowerowych w
rozszerzenie oferty rekreacyjno
45
2009 – 2016
obrębie obszarów przyrodniczo cennych i atrak- turystycznej
cyjnych krajobrazowo
Szkolenia i pokazy praktyczne dla rolników i
działkowców w zakresie gospodarki ekologicznej,
wzrost liczby gospodarstw
46
2009 – 2016
Dobrej Praktyki Rolniczej, programów środowiekologicznych
skowych itp.
47 Promocja działań proekologicznych
2009 – 2016 wzrost świadomości ekolo9
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
gicznej w społeczeństwie
Udostępnianie informacji o środowisku i działawzrost wiedzy o stanie środo48
2009 – 2016
niach proekologicznych z terenu miasta
wiska naturalnego
Wspieranie szkolnej oraz pozaszkolnej edukacji
ekologicznej dla młodzieŜy (warsztaty i wycieczki
wzrost świadomości ekolo49 ekologiczne), realizacja szkoleń, kursów, wydaw- 2009 – 2016
gicznej w społeczeństwie
nictw, konkursów, akcji podnoszących świadomość ekologiczną społeczeństwa
Weryfikacja planów zagospodarowania przewzrost świadomości ekolo50 strzennego pod kątem wymagań znowelizowa2009 – 2016 gicznej pod kątem zrównowanych przepisów i Programu ochrony środowiska
Ŝonego rozwoju
DuŜa część tych zadań jest realizowana na terenie miasta juŜ w chwili obecnej, dla poprawy
istniejącego stanu planuje się dalszą kontynuację zadań.
1.3
Powiązania analizowanego projektu z innymi dokumentami
Dla wyznaczenia priorytetów ekologicznych oraz celów i kierunków działań dla miasta przeprowadzono analizę dokumentów programowych opracowanych dla całego kraju jak i terenu
województwa oraz miasta Bielska-Białej:
−
polityki ekologicznej państwa w latach 2009 – 2012 z perspektywą do roku 2016
−
Programu ochrony środowiska dla województwa śląskiego do 2004 roku oraz cele długoterminowe do roku 2015 (na chwile obecną brak aktualizacji – ogłoszony został przetarg na opracowanie POŚ)
oraz innych dokumentów strategicznych.
Istotne z punktu widzenia analizowanego dokumentu były równieŜ zapisy „Strategii rozwoju
województwa śląskiego na lata 2000 - 2020”, jak równieŜ zapisy zawarte w obowiązujących
przepisach prawnych, między innymi ustawie Prawo ochrony środowiska oraz ustawie
o ochronie przyrody.
Ministerstwo Środowiska opracowało „Wytyczne sporządzania programów ochrony środowiska na szczeblu regionalnym i lokalnym”, w których podkreśla się, Ŝe struktura wojewódzkich, powiatowych i gminnych programów ochrony środowiska powinna nawiązywać
do struktury „Polityki ekologicznej państwa na lata 2003-2006 z perspektywą na lata 20072010” (obecnie będzie to „Polityka ekologiczna państwa na lata 2009 – 2012 z perspektywą
do roku 2016”).
Zakres analizowanego dokumentu (aktualizacji POŚ dla miasta Bielska-Białej) jest zgodny
z wyŜej wymienionymi dokumentami, które znalazły w nich swoje bezpośrednie bądź pośrednie odzwierciedlenie.
1.4
Metody zastosowane przy sporządzaniu prognozy
Podstawą informacyjną, materiałami źródłowymi dla strategicznej oceny oddziaływania na
środowisko była przede wszystkim aktualizacja „Programu ochrony środowiska miasta Bielska-Białej na lata 2009 – 2012 z perspektywą do roku 2016”.
Przy sporządzaniu niniejszej dokumentacji korzystano z róŜnych publikacji i materiałów źródłowych – zarówno przepisów prawnych (ustaw i rozporządzeń), dokumentów strategicznych
wyŜszego rzędu, opracowań i dokumentacji, jak i bazy internetowej oraz doświadczeń wcześniejszych. Wykorzystano analizy jakościowe środowiska miasta oparte na danych dostępnych z państwowego monitoringu środowiska.
Dla potrzeb niniejszej prognozy wykorzystano między innymi cele przyjęte do realizacji
w dokumentach strategicznych wyŜszego rzędu, między innymi w Polityce ekologicznej państwa, „Programie ochrony środowiska dla województwa śląskiego”, „Strategii rozwoju woje10
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
wództwa śląskiego” oraz „Podręcznik do strategicznych ocen oddziaływania na środowisko
dla polityki spójności na lata 2007 – 2013”.
1.5
Cele ochrony środowiska ustanowione na szczeblu międzynarodowym, wspólnotowym i krajowym, istotne z punktu widzenia projektowanego dokumentu, oraz
sposoby, w jakich te cele i inne problemy środowiska zostały uwzględnione podczas opracowania dokumentu
Cele ochrony środowiska ustanowione na szczeblu międzynarodowym i wspólnotowym zostały wdroŜone do polskiego prawodawstwa – Polska od lat uczestniczy na forum międzynarodowym w pracach organizacji, instytucji i konwencji, które mają na celu rozwiązanie globalnych i regionalnych problemów ochrony środowiska oraz trwałego i zrównowaŜonego
rozwoju. Jedną z form tej działalności jest przyjmowanie i realizacja zobowiązań określonych
w międzynarodowych porozumieniach i konwencjach.
Obecnie polskie przepisy prawne pozostają w zasadniczej zgodności z postanowieniami unijnej dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/42/WE z dnia 27 czerwca 2001 roku
w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko (Dz. Urz. WE L 197
z 21.07.2001), tzw. Dyrektywa SEA. Polskie prawo uwzględnia równieŜ przepisy dyrektyw
dotyczących sieci obszarów NATURA 2000, tj. dyrektywy Rady 79/409/EWG z dnia
2 kwietnia 1979 roku w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (Dz. Urz. WE L 103 z 25.04.1979
ze zmianami) tzw. Dyrektywa Ptasia oraz dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992
roku w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dz. Urz. WE
L 206 z 22.07.1992, ze zmianami) tzw. Dyrektywa Siedliskowa.
Cele wynikające z dyrektyw UE zostały uwzględnione w projekcie polityki ekologicznej państwa w latach 2009 – 2012 z perspektywą do roku 2016 oraz innych dokumentach strategicznych.
Podstawową zasadą, stanowiącą nadrzędne kryterium rozwiązań strategicznych na wszystkich
szczeblach zarządzania, ujętą między innymi w Prawie ochrony środowiska jest zasada zrównowaŜonego rozwoju, zakładająca takie prowadzenie polityk i działań w poszczególnych sektorach gospodarki i Ŝycia społecznego, aby zachować zasoby i walory środowiska w stanie
zapewniającym trwałe, nie doznające uszczerbku, moŜliwości korzystania z nich, zarówno
przez obecne jak i przyszłe pokolenia, przy jednoczesnym zachowaniu trwałości funkcjonowania procesów przyrodniczych oraz naturalnej róŜnorodności biologicznej na poziomie krajowym, ekosystemowym, gatunkowym i genowym.
Analizie poddano cele ochrony środowiska ustanowione na szczeblu krajowym – w odniesieniu do polityki ekologicznej państwa.
Głównymi priorytetami wyznaczonymi w polityce ekologicznej państwa jest ochrona zasobów naturalnych oraz poprawa jakości środowiska i bezpieczeństwa ekologicznego.
W oparciu o dyrektywy UE (które zostały wprowadzone do ustawodawstwa polskiego)
w ramach opracowywania nowej polityki ekologicznej państwa sformułowano cele średniookresowe do roku 2016 oraz określono kierunki działań w latach 2009 – 2012 słuŜące poprawie obecnego stanu zasobów środowiska.
Podstawowymi kierunkami działań systemowych określonymi w polityce ekologicznej
państwa na lata 2009-2012 z perspektywą do 2016 są:
2.1
2.2
2.3
2.4
Uwzględnienie zasad ochrony środowiska w strategiach sektorowych
Aktywizacja rynku do działań na rzecz ochrony środowiska
Zarządzanie środowiskowe
Udział społeczeństwa w działaniach na rzecz ochrony środowiska
11
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
Strategicznymi celami dotyczącymi edukacji ekologicznej są miedzy innymi (istotne z punktu widzenia analizowanego dokumentu):
−
podnoszenie świadomości ekologicznej społeczeństwa zgodnie z zasadą „myśl globalnie, działaj lokalnie”
−
doskonalenie metod udostępniania informacji o środowisku i jego ochronie przez wszystkie instytucje
publiczne
−
rozwój szkoleń edukacyjnych w zakresie ochrony środowiska oraz kształtowanie zachowań zgodnie
z zasadą zrównowaŜonego rozwoju
−
promowanie etykiet znakujących aspekt środowiskowy produktów w celu ułatwienia konsumentom zachowań proekologicznych
−
rozwój szkolnej edukacji w zakresie ochrony środowiska, dostępu do informacji o środowisku oraz
kształtowanie zachowań zgodnie z zasadą zrównowaŜonego rozwoju (akcje, szkolenia dla nauczycieli
i szkół)
−
finansowe wspieranie przez fundusze ekologiczne projektów realizowanych przez organizacje pozarządowe
2.5
Rozwój badań i postęp techniczny
2.6
Odpowiedzialność za szkody w środowisku
2.7
Aspekt ekologiczny w planowaniu przestrzennym
Ochrona zasobów naturalnych
3.1. Ochrona przyrody
Polityka ekologiczna kraju w najbliŜszych latach w ramach ochrony przyrody zakłada następujące cele do realizacji:
zachowanie bogatej róŜnorodności biologicznej przyrody na róŜnych poziomach organizacji (genetycznym, gatunkowym, ekosystemowym)
przeprowadzenie waloryzacji róŜnorodności biologicznej co stworzy podstawę do ustalenia pełnej listy
obszarów ochrony ptaków i ochrony siedlisk w europejskiej sieci NATURA 2000
przywrócenie właściwego stanu siedlisk przyrodniczych
przeprowadzenie działań zmierzających do zachowania zagroŜonych wyginięciem gatunków roślin, zwierząt i grzybów oraz ich róŜnorodności genetycznej
przywrócenie droŜności lądowych i wodnych korytarzy ekologicznych umoŜliwiających przemieszczanie
się zwierząt
zwiększenie świadomości społeczeństwa w zakresie potrzeb i właściwych metod ochrony środowiska,
przyrody i krajobrazu
egzekwowanie wymogów ochrony przyrody w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego,
dalsze tworzenie krajowej sieci obszarów chronionych (parki narodowe, rezerwaty przyrody, parki krajobrazowe)
racjonalne uŜytkowanie zasobów leśnych oraz zwiększenie poziomu lesistości
dostosowanie składu gatunkowego drzewostanów do siedliska, zwiększenie róŜnorodności genetycznej
i gatunkowej biocenoz leśnych.
3.2. Ochrona i zrównowaŜony rozwój lasów
3.2.1. Racjonalne uŜytkowania zasobów leśnych przez kształtowanie ich właściwej struktury gatunkowej i wiekowej, z zachowaniem bogactwa biologicznego
3.2.2 Kierunki działań istotne z punktu widzenia analizowanego dokumentu:
realizacja „Krajowego programu zwiększania lesistości”, w tym tworzenie spójnych kompleksów
leśnych połączonych korytarzami ekologicznymi oraz dostosowanie gospodarki leśnej do wymogów wynikających z ochrony sieci obszarów Natura 2000. Zalesienia nie mogą bowiem zagrozić
utrzymaniu ekstensywnego uŜytkowania łąk i pastwisk, będących cennym siedliskiem dla rzadkich gatunków roślin i zwierząt. WaŜną rolą lasów jest utrzymanie znacznej retencji wodnej i jej
powiększenie przez przywracanie przesuszonych przez meliorację terenów wodno-błotnych.
dostosowanie składu gatunkowego drzewostanów do siedliska oraz zwiększenie róŜnorodności
genetycznej i gatunkowej biocenoz leśnych, w tym realizacja programu restytucji jodły w Sudetach oraz ochrony i restytucji cisa w Polsce.
3.3. Racjonalne gospodarowanie zasobami wody
3.3.1. Racjonalizacja gospodarowania zasobami wód powierzchniowych i podziemnych w taki sposób, aby
uchronić gospodarkę narodową od deficytów wody i zabezpieczyć przed skutkami powodzi oraz zwiększenie samofinansowania gospodarki wodnej. Naczelnym zadaniem będzie dąŜenie do maksymalizacji
oszczędności zasobów wodnych na cele przemysłowe i konsumpcyjne, zwiększenie retencji wodnej oraz
skuteczna ochrona głównych zbiorników wód podziemnych przed zanieczyszczeniem.
3.3.2 Kierunki działań istotne z punktu widzenia analizowanego dokumentu:
12
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
wyodrębnienie w ramach gospodarowania wodami dwóch sektorów, tj. sektora zarządzania zasobami wodnymi (funkcja organu właściwego w sprawach gospodarowania wodami, zarządzającego
zasobami wodnymi i wykonującego kontrole) oraz sektora administrowania majątkiem Skarbu
Państwa (utrzymanie wód i urządzeń wodnych oraz planowanie i realizacja inwestycji w gospodarce wodnej)
stopniowe wprowadzanie odpłatności przez uŜytkowników wód za korzystanie przez nich z zasobów wodnych, z uwzględnieniem oddziaływania na środowisko
przygotowanie oceny ryzyka powodziowego, która wskazywała będzie obszary naraŜone na niebezpieczeństwo powodzi, dla których naleŜało będzie opracować mapy zagroŜenia i mapy ryzyka
powodziowego
wyznaczenie obszarów zalewowych tam, gdzie nie zostały jeszcze wyznaczone
realizację zadań wynikających z ustawy - Prawo wodne przez państwową słuŜbę hydrologicznometeorologiczną i państwową słuŜbę hydrogeologiczną
rozwój tzw. małej retencji wody przy wsparciu finansowym z programów UE
realizacja projektów z środków Programu Operacyjnego „Infrastruktura i Środowisko”, mających
na celu zapewnienie odpowiedniej ilości zasobów wodnych na potrzeby ludności i gospodarki kraju oraz ochrony przed powodzią
modernizacja systemów melioracyjnych przez zaopatrzenie ich w urządzenia piętrzące wodę,
umoŜliwiające sterowanie odpływem
rozpoczęcie realizacji ochrony głównych zbiorników wód podziemnych
propagowanie zachowań sprzyjających oszczędzaniu wody przez działania edukacyjnopromocyjne (akcje, kampanie skierowane do wszystkich grup społecznych).
3.4. Ochrona powierzchni ziemi
Strategicznymi i najwaŜniejszymi celami zakładanymi do osiągnięcia przez politykę ekologiczną państwa
w zakresie ochrony ziemi i gleby są:
rozpowszechnianie dobrych praktyk rolnych i leśnych, zgodnych z zasadami zrównowaŜonego rozwoju,
przeciwdziałanie degradacji terenów rolnych, łąkowych i wodno-błotnych przez czynniki antropogenie,
zwiększenie skali rekultywacji gleb zdegradowanych i zdewastowanych, przywracając im funkcje przyrodnicze, rekreacyjne lub rolnicze
promocja rolnictwa ekologicznego i rolnictwa integrowanego
waloryzacja terenów pod względem ich przydatności do produkcji zdrowej Ŝywności oraz promocja takiej Ŝywności
rozwój monitoringu stanu jakościowego gleb
ograniczenie presji wywieranej na środowisko podczas prowadzenia prac geologicznych oraz eksploatacji
kopalin
eliminacja nielegalnej eksploatacji kopalin
wzmocnienie ochrony niezagospodarowanych złóŜ kopalin w procesie planowania przestrzennego
promowanie wykorzystania metanu z pokładów węgla.
3.5. Gospodarowanie zasobami geologicznymi
3.5.1. Racjonalizacja zaopatrzenia ludności oraz sektorów gospodarczych w kopaliny i wodę z zasobów podziemnych oraz otoczenie ich ochroną przed ilościową i jakościową degradacją
doskonalenie prawodawstwa dotyczącego ochrony zasobów kopalin i wód podziemnych
ograniczenie presji wywieranej na środowisko podczas prowadzenia prac geologicznych i eksploatacji kopalin
eliminacja nielegalnej eksploatacji kopalin
wzmocnienie ochrony niezagospodarowanych złóŜ kopalin w procesie planowania przestrzennego
dokończenie dokumentowania zasobów dyspozycyjnych wód leczniczych i termalnych oraz głównych zbiorników wód podziemnych.
3.5.2 Kierunki działań istotne z punktu widzenia analizowanego dokumentu:
uzupełnienie baz danych geologiczno-inŜynierskich dla aglomeracji miejskich
określenie obszarów zagroŜonych naturalnymi mikrowstrząsami sejsmicznymi
prowadzenie polityki koncesyjnej mającej na celu zwiększenie udokumentowania złóŜ surowców
energetycznych z jednoczesnym promowaniem nowych technologii pozyskiwania energii ze złóŜ,
zwłaszcza węgla, w celu minimalizowania negatywnego wpływu na środowisko dotychczasowego
sposobu eksploatacji
promowanie wykorzystania metanu z pokładów węgla.
Poprawa jakości środowiska i bezpieczeństwa ekologicznego
4.1. Środowisko a zdrowie
4.2. Jakość powietrza
-
13
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
4.2.1. Spełnienie zobowiązań wynikających z traktatu Akcesyjnego oraz dyrektyw unijnych (dotrzymanie norm
emisyjnych)
4.2.2. Całkowita likwidacja emisji substancji niszczących warstwę ozonową przez wycofanie ich z obrotu
i stosowania
4.2.3 Kierunki działań istotne z punktu widzenia analizowanego dokumentu:
eliminacja niskich źródeł emisji oraz zmniejszenie emisji pyłu ze środków transportu
dalsza redukcja emisji SO2, NOx i pyłu drobnego z procesów wytwarzania energii
modernizacja systemu energetycznego, która musi być podjęta jak najszybciej nie tylko ze względu na ochronę środowiska, ale przede wszystkim ze względu na zapewnienie dostaw energii elektrycznej
podjęcie działań związanych z gazyfikacją węgla (w tym takŜe z gazyfikacją podziemną) oraz
z techniką podziemnego składowania dwutlenku węgla
utrzymanie poziomów substancji w powietrzu poniŜej dopuszczalnych dla nich poziomów
zmniejszenie poziomów substancji w powietrzu co najmniej do dopuszczalnych gdy nie są one dotrzymywane
dalsze ograniczanie uciąŜliwości emisji niskiej i komunikacyjnej
ograniczanie emisji zanieczyszczeń ze źródeł przemysłowych.
4.3. Ochrona wód
3.3.1. Redukcja ładunku azotu i fosforu w ściekach komunalnych
3.3.2. Utrzymanie lub osiągnięcie dobrego stanu wszystkich wód, w tym równieŜ zachowanie i przywracanie
ciągłości ekologicznej cieków (opracowanie planu gospodarowania wodami dla kaŜdego dorzecza oraz
opracowanie programu wodno-środowiskowego kraju)
3.3.3 Kierunki działań istotne z punktu widzenia analizowanego dokumentu:
uruchomienie działań zapisanych w planach gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy
w Polsce oraz w programie wodno-środowiskowym kraju
opracowanie programów działań specjalnych mających na celu ograniczenie zanieczyszczenia
powodowanego przez substancje niebezpieczne i priorytetowe pochodzące przede wszystkim ze
źródeł przemysłowych
ustanowienie obszarów ochronnych dla głównych zbiorników wód podziemnych oraz stref ochrony ujęć wód podziemnych
rozwój sieci monitoringu jakości wód powierzchniowych i podziemnych.
4.4. Gospodarka odpadami
4.5. Oddziaływanie hałasu i pól elektromagnetycznych
Polityka ekologiczna państwa w zakresie ochrony przed hałasem wyszczególnia następujące cele:
dokonanie wiarygodnej oceny naraŜenia społeczeństwa na ponadnormatywny hałas
podjęcie działań zmierzających do zmniejszenia zagroŜenia hałasem
sporządzenie map akustycznych dla miast powyŜej 100 tysięcy mieszkańców oraz dla dróg krajowych
i lotnisk
opracowanie programów ochrony przed hałasem na terenach najbardziej na niego naraŜonych, w których
zawarte będą działania zapobiegawcze (tworzenie stref wolnych od transportu, ograniczenie szybkości
ruchu, wymiana taboru kolejowego i tramwajowego, budowa ekranów akustycznych).
4.6. Substancje chemiczne w środowisku
Podane powyŜej cele ochrony środowiska polityki ekologicznej państwa porównano z planowanymi celami zawartymi w analizowanym Programie ochrony środowiska miasta BielskaBiałej – wynik zobrazowano poniŜej w postaci macierzy ocen.
Tabela 2
Macierz oceny uwzględnienia celów ochrony środowiska zawartych w „Aktualizacji programu ochrony środowiska miasta Bielska-Białej” z celami polityki ekologicznej
państwa
Cele ochrony środowiska zawarte w Programie ochrony środowiska
2.4
regulowanie gospodarki
wodnej, ochrona przed
Gospodarka
powodzią i suszą, ochrona
wodno+
zasobów wodnych,
ściekowa
zmniejszenie zanieczyszczeń
Powierzchnia ochrona powierzchni
+
ziemi
ziemi, kontrola zanie-
3.1
Cele polityki ekologicznej państwa (PEP)
3.2 3.3 3.4 3.5 4.1 4.2 4.3 4.4
4.5
4.6
0
0
++
+
+
0
0
++
+
0
++
0
+
+
++
++
0
0
+
++
0
++
14
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
Powietrze atmosferyczne
Ochrona przed
hałasem
czyszczeń, ochrona kopalin, rekultywacja gruntów
zdegradowanych, racjonalne uŜytkowanie gleb
rolnych
ograniczenie zanieczyszczeń, wzrost energii alternatywnej, odnawialnej,
proekologicznych źródeł
energii
poprawa klimatu akustycznego, minimalizacja
uciąŜliwości akustycznej,
monitoring hałasu
+
0
+
0
0
0
0
++
0
+
0
++
+
0
0
0
0
0
0
0
0
0
++
0
Ochrona przed
promieniowa- minimalizacja uciąŜliwo+
0
0
0
0
0
+
0
0
0 ++ +
niem niejonizu- ści promieniowania
jącym
wzrost bioróŜnorodności,
ochrona walorów przyOchrona przyrodniczych, rozwój tury+ ++ +
0
+
+
0
0
+
+
0
+
rody
styki i rekreacji, poprawa
wizerunku miasta
wzrost świadomości ekoEdukacja eko- logicznej mieszkańców,
++ +
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
logiczna
rozszerzenie oferty rekreacyjno-turystycznej
Źródło: Opracowanie własne na podstawie „Podręcznika do strategicznych ocen oddziaływania na środowisko”
++ znaczne wzmocnienie
++
+ słabe wzmocnienie
+
O brak powiązań
O
± moŜliwe wzmocnienie lub osłabienie
±
– osłabienie
–
Według „Strategii rozwoju województwa śląskiego na lata 2000 - 2020”:
a)
w ramach celu strategicznego IV „Poprawa jakości środowiska naturalnego i kulturowego oraz zwiększenia atrakcyjności przestrzeni” kierunek działań nr 6 – „Utworzenie
systemu kształtowania i wykorzystania zasobów wodnych” przewiduje się następujące
cele dotyczące gospodarki wodnej i ściekowej:
wdroŜenie racjonalnego zarządzania zasobami wodnymi
poprawę wodnego środowiska przyrodniczego (wzrost bioróŜnorodności związanej ze środowiskiem wodnym)
zmniejszenie ładunków zanieczyszczeń w ściekach odprowadzanych do środowiska
podniesienie bezpieczeństwa obszarów zagroŜonych powodzią
ochrona terenów podmokłych i nieuregulowanych cieków wodnych
stworzenie sprawnego systemu retencji wodnej.
b)
w ramach celu strategicznego IV „Poprawa jakości środowiska naturalnego i kulturowego oraz zwiększenia atrakcyjności przestrzeni” kierunek działań nr 7 – „Polepszenie
jakości powietrza” przewiduje się następujące cele w ochronie powietrza atmosferycznego:
zapobieganie powstawaniu zanieczyszczeń powietrza
ograniczenie emisji pyłu związanej z wytwarzaniem energii do celów bytowogospodarczych poprzez podłączenie do istniejącej sieci ciepłowniczej
15
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
zwiększenie wykorzystania energii elektrycznej i gazu oraz lokalnych zasobów
energii odnawialnej
stosowanie nowoczesnych, energooszczędnych technologii
ograniczenie emisji z transportu i komunikacji poprzez modernizację i przebudowę układów drogowych, modernizację taboru komunikacyjnego, rozwój transportu szynowego oraz zmianę organizacji ruchu
ograniczenie emisji wtórnej ze składowisk odpadów komunalnych i przemysłowych.
ochrona przed hałasem powinna opierać się na:
sporządzeniu mapy akustycznej województwa
budowie ekranów przeciwakustycznych przy drogach szybkiego ruchu przebiegających w pobliŜu zabudowy mieszkaniowej
obsadzeniu głównych tras komunikacyjnych pasami zieleni
modernizacji środków transportu w tym taboru kolejowego
rozbudowie systemu monitoringu hałasu oraz wzmoŜeniu kontroli jednostek gospodarczych w zakresie emitowania hałasu
opracowaniu planów zagospodarowania przestrzennego z uwzględnieniem poziomu hałasu i wprowadzeniu zapisów dotyczących standardów akustycznych danego obszaru.
w ochronie przyrody przewiduje się:
odtworzenie i utrzymanie istniejących wartości przyrodniczych i kulturowych regionu
zwiększenie i poprawa kondycji przyrodniczej terenów leśnych
utworzenie systemu chroniącego przyrodę o zróŜnicowanej wartości i zagroŜeniu
oraz zapewniającego prawidłowe funkcjonowanie środowiska naturalnego
przeprowadzenie waloryzacji przyrody oŜywionej i nieoŜywionej
utworzenie i umocnienie korytarzy ekologicznych
opracowanie programów ochrony i restytucji gatunków i siedlisk przyrodniczych
opracowanie kompleksowego programu edukacji ekologicznej
stworzenie systemu informatycznego o obszarach chronionych dla potrzeb zarządzania i monitoringu.
-
c)
d)
Główne priorytety aktualizacji „Programu ochrony środowiska miasta Bielska-Białej” są całkowicie zgodne z celami przyjętymi w polityce ekologicznej państwa 2009 – 2012 z perspektywą do roku 2016 oraz z załoŜeniami „Strategii rozwoju województwa śląskiego”. Zgodne są
równieŜ z zapisami ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 – Prawo ochrony środowiska, wraz z rozporządzeniami wykonawczymi oraz innymi przepisami prawnymi z zakresu ochrony środowiska (ustawy i rozporządzenia).
Aktualizacja Programu ochrony środowiska miasta Bielska-Białej zgodna jest równieŜ z dokumentem wyŜszego rzędu – Programem ochrony środowiska województwa śląskiego do
2004 roku oraz cele długoterminowe do roku 2015, jednak z racji tego, Ŝe w chwili obecnej
brak aktualizacji tego dokumentu, nie podano w niniejszej prognozie szczegółowych celów
i zadań przyjętych do realizacji dla poprawy stanu środowiska.
16
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
2.
LOKALIZACJA ANALIZOWANEGO PROJEKTU, ISTNIEJĄCY STAN
ŚRODOWISKA NA TERENIE MIASTA BIELSKA-BIAŁEJ
2.1
Lokalizacja terenu opracowania
Miasto Bielsko-Biała leŜący w południowej części województwa śląskiego – miasto na prawach powiatu. Miasto graniczy od północy z gminą Czechowice-Dziedzice i Bestwiną, od
wschodu z gminą Kozy i Czernichów, od południa z gminą Wilkowice, Szczyrk oraz Brenną,
od zachodu z gminą Jasienica i Jaworze.
Miasto zajmuje powierzchnię około 125 km2 i zamieszkiwane jest przez 175 153 osoby (stan
na 31 grudnia 2009 roku – dane GUS).
Bielsko-Biała pełni funkcję głównego ośrodka administracyjnego, przemysłowego, handlowo-usługowego, akademickiego, kulturalnego i turystycznego – jest to największy ośrodek
administracyjny i przemysłowy Podbeskidzia. Znajduje się tutaj szereg duŜych firm i zakładów. Poza przemysłem na terenie Bielska-Białej zlokalizowanych jest wiele firm sektora
usług, w szczególności rozwinięta jest branŜa usług finansowych - banki, firmy ubezpieczeniowe itp.
Ponadto miasto jest znaczącym centrum turystyki, szczególnie w oparciu o turystykę górską
(w granicach miasta znajduje się fragment Beskidów – Beskid Śląski i Beskid Mały).
Miasto jest dobrze skomunikowane, przebiega tu kilka waŜnych tras komunikacyjnych:
droga ekspresowa S-1
droga krajowa nr 52
droga krajowa nr 69
droga wojewódzka nr 942.
Przez miasto biegną równieŜ linie kolejowe:
Katowice – Zwardoń
Bielsko-Biała – Wadowice
Bielsko-Biała – Cieszyn/Wisła.
Rysunek 1 Lokalizacja miasta Bielska-Białej na tle innych gmin województwa śląskiego
Gminy wiejskie
Gminy miejsk o- wiejskie
Gm iny miejskie
Granice powiatów
Gran ice gmin
Źródło: „Województwo śląskie – przyroda, gospodarka, dziedzictwo kulturowe”
Geograficznie miasto połoŜone jest na Pogórzu Śląskim (513.32), które jest częścią Pogórza
Zachodniobeskidzkiego. Teren miasta wchodzi w skład Działu Bielskiego i Działu Pisarzowickiego – mikroregionów Pogórza Śląskiego. Pogórze Śląskie zbudowane jest z mało odpornych na denudację serii fliszowych z wkładkami wapieni i cieszynitów. Jego powierzchnia
obniŜa się na północ w kierunku Kotliny Oświęcimskiej. Wzniesienia Pogórza Śląskiego
osiągają wysokość do 360 m npm. Natomiast w dolinie Białej w Komorowicach wysokość
17
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
bezwzględna wynosi 280 m npm. Niewielki fragment Beskidu Śląskiego równieŜ zbudowany
jest z osadów fliszowych. W jego obrębie wznosi się najwyŜej połoŜony punkt w mieście,
którym jest szczyt Klimczoka.
Południowe części miasta przynaleŜą do Beskidu Śląskiego (513.45) oraz Beskidu Małego
(513.47) (Kondracki).
Beskid Śląski zbudowany jest z masywnych piaskowców godulskich i istebniańskich. W części południowej góry zbudowane są z fliszu magurskiego.
Beskid Mały zbudowany jest z płaszczowin: podśląskiej i śląskiej. Składa się w 95% z piaskowców godulskich. Geologicznie jest jednorodny z Beskidem Śląskim.
2.2
Istniejący stan środowiska wraz z oceną potencjalnych zagroŜeń
Bielsko-Biała jest waŜnym ośrodkiem administracyjnym i przemysłowo-usługowym jak równieŜ turystycznym. Obecny charakter miasta niesie za sobą konsekwencje w postaci przekształcenia, a nawet zuboŜenia struktur przyrodniczych. Do głównych zagroŜeń środowiska
na terenie miasta zaliczyć naleŜy te, które wynikają z rozwoju miasta oraz infrastruktury
przemysłowej i drogowej.
Rzeźba terenu i krajobraz
Ukształtowanie powierzchni Bielska-Białej jest dość zróŜnicowane, cechuje się duŜą kontrastowością, wynikającą z róŜnic w budowie geologicznej i skomplikowanej tektoniki.
W granicach administracyjnych miasta znajdują się tereny wyŜynne (Pogórze Śląskie), jak
i górskie (Beskid Śląski, Beskid Mały). WyŜynna część Bielska-Białej składa się z kilkudziesięciu wzgórz, porozdzielanych dolinami rzek i potoków, z których centralną jest dolina Białej.
W granicach miasta połoŜonych jest 17 szczytów górskich: między innymi Klimczok, Kozia
Góra, Szyndzielnia. RóŜnice wysokości w obrębie miasta dochodzą aŜ do 840 m. Ma to istotny wpływ na kształtowanie się warunków wodnych i zasobów wód podziemnych w podłoŜu
geologicznym.
Do krajobrazów naturalnych występujących na terenie miasta (według Richlinga) naleŜą:
krajobrazy erozyjne pogórzy, obejmujące większą część miasta, którym towarzyszą
gleby brunatne i rdzawe a potencjalną roślinność stanowią bory mieszane i grądy
krajobrazy średniogórskie, erozyjne, regla dolnego występujące w niewielkim południowym fragmencie miasta, którym towarzyszą gleby brunatne górskie, a roślinność
potencjalną stanowią lasy jodłowo-bukowe
niewielką część miasta zajmują krajobrazy dolin i obniŜeń, krajobrazy akumulacyjne
zalewowych den dolinnych, którym towarzyszą mady, gleby rdzawe i bagienne, a roślinność potencjalną stanowią łęgi i bory.
W chwili obecnej krajobrazy występujące na terenie miasta naleŜą w duŜej mierze do antropogenicznych, przekształconych i zurbanizowanych. Niewielką część miasta zajmują krajobrazy mniej przekształcone, w tym krajobrazy rolnicze, leśne i towarzyszące dolinom rzecznym przepływającym przez miasto. Południową część miasta zajmują krajobrazy górskie.
Na naturalny beskidzki krajobraz składa się nie tylko szata roślinna, ale takŜe w niewielkim
stopniu zmienione gleby, źródła i potoki tworzące skomplikowaną sieć wodną, ciekawa morfologia terenu wyraŜająca się między innymi występowaniem jaskiń pochodzenia osuwiskowego, czy wychodni piaskowcowych oraz zamieszkujące tutejsze lasy zwierzęta.
Budowa geologiczna
Bielsko-Biała leŜy w całości w granicach jednostki geologicznej Zachodnich Karpat Fliszowych. Zbudowana jest ona z fliszowych osadów kredowo-jurajskich i kredowych tworzących
jednostkę tektoniczną nazywaną płaszczowiną śląską. Płaszczowina ta cechuje się zmienno18
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
ścią budowy geologicznej, wyróŜnia się tutaj dwie drugorzędne płaszczowiny: dolną - cieszyńską i górną - godulską.
Płaszczowina cieszyńska zajmuje obszar północnej i centralnej części miasta. Zbudowana jest
z jurajsko - kredowych wapieni cieszyńskich (cieszynitów) nasuniętych na siebie i przeławiconych marglistymi łupkami (M. KsiąŜkiewicz). Utwory te mają miąŜszość od 100 m do 250
m. Nad kompleksem wapieni cieszyńskich występują czarne, ilaste łupki wierzowskie wieku
kredowego.
Płaszczowina godulska złoŜona z utworów kredowych buduje górską część Bielska-Białej,
obejmując obszar Beskidu Śląskiego i Beskidu Małego. Stanowi ona wyraźny próg morfologiczny górujący kilkaset metrów nad podgórzem. Zasadniczą część płaszczowiny godulskiej
budują grubo i średnioławicowe piaskowce godulskie osiągające miąŜszość do 2000 m. Przeławicone są one łupkami ilasto-marglistymi. Piaskowce te są silnie spękane, często pocięte
płaszczyznami uskoków i sfałdowane.
Przez południowe krańce miasta przebiega zasięg zlodowacenia południowopolskiego.
W zdecydowanej większości obszar miasta budowany jest przez utwory kredowe – dokładniej
utwory kredy górnej – głównie margle, w mniejszej części równieŜ piaskowce i łupki. Niewielką, północną część miasta, w rejonie nasunięcia karpackiego budują eoceńskie łupki
i piaskowce. Na powierzchni dominują wychodnie skał przedczwartorzędowych z cienką
warstwą osadów czwartorzędowych, niewielką część miasta pokrywają utwory lessowate,
a doliny rzeczne zajmują czwartorzędowe, holoceńskie mady, piaski i Ŝwiry rzeczne (według
„Narodowego Atlasu Polski”, 1973, zmienione).
Surowce mineralne
ZłoŜona budowa geologiczna warunkuje o występujących zasobach surowców – w rejonie
Bielska-Białej występują złoŜa piaskowca, wapieni, Ŝwirów i glin, kruszyw.
Piaskowce występują niemal na całym obszarze miasta, są to głównie piaskowce warstw
lgockich, grodziskich i godulskich. Piaskowce godulskie były w latach ubiegłych przedmiotem eksploatacji w złoŜu „Straconka” w Straconce Górnej. Obecnie złoŜa to jest nieeksploatowane, a ze względu na połoŜenie w obrębie Parku Krajobrazowego Beskidu Małego uznane jest za konfliktowe ze środowiskiem przyrodniczym.
Utwory wapienne na terenie Bielska-Białej reprezentowane są przez dolnokredowe wapienie
cieszyńskie występujące na wzniesieniach terenu. Utwory te były eksploatowane w latach
wcześniejszych, obecnie eksploatacji nie prowadzi się i nie przewiduje się w przyszłości. Po
dawnej eksploatacji zostały do dnia dzisiejszego niezrekultywowane wyrobiska w Lipniku i
w Kamienicy.
Gliny zwietrzelinowe na obszarze miasta występują w postaci osadów plejstoceńskich, w północnej części miasta, na stokach górskich oraz w kotlinach śródgórskich. Udokumentowano
dwa złoŜa surowców ilastych ceramiki budowlanej: "Komorowice Cegielnia nr 12” i „Hałcnów”. ZłoŜa te nie są eksploatowane i zostały skreślone z „Bilansu zasobów kopalin”.
Piaski i Ŝwiry występujące w rejonie miasta powstały w głównej mierze w wyniku akumulacji
rzecznej i wypełniają doliny rzek Białej i Wapienicy oraz ich dopływów potoków Olszówka,
Kamienica, Straconka, Starobielski i Krzywa. Niewielkie złoŜa nagromadzonych piasków
i Ŝwirów występują w północnej i południowej części doliny rzeki Białej oraz w dolinie Wapienicy. ZłoŜa te nie są jednak do końca udokumentowane.
Pomimo występowania na terenie miasta złóŜ zasobów naturalnych to ze względu na konfliktowość ich lokalizacji ze środowiskiem przyrodniczym oraz złą jakość kopalin w obrębie
miasta Bielska-Białej nie wyznaczono obszarów perspektywicznych dla eksploatacji surowców mineralnych.
19
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
Na terenie miasta Bielska-Białej znajdują się równieŜ źródła wód mineralnych. Są to zbiorniki wód w utworach czwartorzędowych (w dolinie Białej), zbiorniki wód w utworach fliszu
karpackiego (głównie w południowej części miasta), zbiorniki wód w utworach miocenu,
zbiorniki wód w utworach dewońskich, zbiorniki wód w utworach podłoŜa krystalicznego
w północnej części miasta. W chwili obecnej wody te jednak nie są wykorzystywane.
Warunki hydrogeologiczne
Bielsko-Biała, zgodnie z podziałem Atlasu hydrogeologicznego Polski naleŜy do karpackiego
regionu hydrogeologicznego (XIV), w mniejszej części do regionu XIII2.
W granicach miasta Bielska-Białej wody podziemne występują w obrębie utworów czwartorzędu, kredy i jurajsko-kredowych. W utworach tych wydzielono czwartorzędowy poziom
wodonośny, kredowy poziom wodonośny i jurajsko-kredowy poziom wodonośny związany
z wapieniami cieszyńskimi.
Czwartorzędowy poziom wodonośny budują osady rzeczne dolin rzek Białej i Wapienicy oraz
ich dopływów, wykształcone w postaci otoczaków piaskowcowych, Ŝwirów i piasków, miejscami zaglinionych. Maksymalna miąŜszość osadów piaszczysto-Ŝwirowych w dolinie Białej
dochodzi do 12 m, przeciętnie jednak wynosi od 3 m do 6 m. Poziomy wodonośne mają
zwierciadło przewaŜnie swobodne. Zasilanie wód podziemnych w dolinach odbywa się poprzez bezpośrednią infiltrację opadów atmosferycznych oraz w mniejszym stopniu wód ze
zboczy i dopływem wód z wyŜej morfologicznie zalegających utworów fliszowych.
Wody utworów czwartorzędu są w duŜym stopniu podatne na zanieczyszczenia ze względu
na brak izolacji od powierzchni terenu.
Kredowy poziom związany jest z warstwami godulskimi płaszczowiny śląskiej w Beskidzie
Małym i Beskidzie Śląskim,
Jurajsko-kredowy poziom wodonośny związany z wapieniami cieszyńskimi.
Kredowy i jurajsko-kredowy poziomy wodonośny występują w strefie przypowierzchniowej,
zbudowanej ze spękanych piaskowców lub wapieni, zawierającej teŜ wkładki spękanych łupków ilasto-marglistych, w których gromadzą się wody podziemne. MiąŜszość tej strefy moŜe
dochodzić do 60-80 m, lecz na ogół średnia miąŜszość nie przekracza około 15 m. Głębokość
występowania zwierciadła wody jest zróŜnicowana od 2 m do 56 m.
Przepływ wód podziemnych w osadach fliszowych odbywa się w strefie spękanej i zeszczelinowanej zgodnie z morfologią terenu, tzn. w kierunku dolin rzecznych. Poziomy wodonośne
w utworach podczwartorzędowych są zasilane na drodze infiltracji opadów atmosferycznych
poprzez pokrywę zwietrzelinową lub bezpośrednio na wychodniach szczelin i spękań, lokalnie takŜe z czwartorzędowej warstwy wodonośnej.
Według Mapy występowania Głównych zbiorników wód podziemnych w Polsce (Kleczkowski, red.) na terenie miasta Bielska-Białej występują trzy główne zbiorniki wód podziemnych
(GZWP):
czwartorzędowy GZWP nr 448 - Dolina Rzeki Biała (Q) – obejmujący dolinę rzeki Białej, o szacunkowych zasobach 3 tyś. m3/d,
kredowy GZWP- nr 447 (Cr) – Zbiornik Warstw Godula (Beskid Mały) obejmujący
południowo-wschodni skrawek miasta, część dzielnicy Straconka o szacunkowych zasobach 8 tyś. m3/d,
kredowy GZWP nr 348 (Cr) – Zbiornik Warstw Godula (Beskid Śląski) obejmujący
południowo-zachodnią część górską miasta, o szacunkowych zasobach 8 tyś. m3/d.
Obszar miasta znajduje się w zasięgu jednolitych części wód podziemnych JCWPd 142,
JCWPd143, JCWPd 152 (Państwowa SłuŜba Hydrogeologiczna).
20
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
Monitoring wód podziemnych prowadzony jest w ramach Państwowego monitoringu środowiska przez WIOŚ w Katowicach Delegatura w Bielsku-Białej oraz przez Państwową SłuŜbę
Hydrogeologiczną.
Tabela 3
Jakość wód podziemnych Bielska-Białej w latach 2006 – 2007
Nr
Nazwa punktu
punktu
Typ wody
0140/k Bielsko-Biała HCO3-SO4Ca
1721/k Szyndzielnia HCO3-SO4Ca
Stratygrafia
Cr1 (kreda)
Cr (kreda)
Wskaźnik decydujący o
klasyfikacji
2006
2007
PO4
PO4, HCO3
PO4
-
Klasa
2006
III
III
2007
III
II
Źródło: Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Katowicach
Jak wynika z powyŜszej tabeli kredowy poziom wodonośny wód podziemnych Bielska-Białej
charakteryzuje się wodami naleŜącymi do III i II klasy jakości. Wskaźnikami decydującymi
o takiej klasyfikacji w obu przypadkach były związki fosforu (fosforany). W 2008 roku nie
prowadzono monitoringu wód podziemnych na terenie miasta.
W związku z wykorzystaniem wód podziemnych zarówno do celów przemysłowych jak
i komunalnych niezbędne jest utrzymanie zasobów wodnych w odpowiednio dobrej jakości.
Według danych uzyskanych w RZGW w Gliwicach na terenie miasta Bielska-Białej zlokalizowana jest strefa ochrony pośredniej dla ujęcia wód podziemnych W.MW.02.300.00018,
które usytuowane jest poza granicami administracyjnymi miasta. Ponadto na obszarze miasta
istnieje siedem studni, które posiadają ustanowione strefy ochrony bezpośredniej.
Wśród źródeł zanieczyszczeń wód podziemnych i powierzchniowych występujących na terenie miasta Bielska-Białej moŜna przede wszystkim wyróŜnić:
ścieki socjalno – bytowe, które na skutek braku kanalizacji sanitarnej, (tylko 78,8%
mieszkańców podłączonych jest do kanalizacji) są odprowadzane do szamb lub bezpośrednio do rowów i potoków wprowadzając głównie zanieczyszczenia wyraŜone jako
BZT5, ChZT, azot amonowy i fosforany
ścieki deszczowe pochodzące przede wszystkim z centrum miasta, dróg o duŜym natęŜeniu ruchu oraz parkingów i stacji paliw mogą zanieczyszczać wody powierzchniowe
i podziemne głównie substancjami ropopochodnymi spłukiwanymi z nawierzchni
zanieczyszczenia powierzchniowe pochodzenia rolniczego (nawozy sztuczne, gnojówka, gnojowica) niosą głównie zanieczyszczenia w postaci związków azotu i fosforu.
Innym powaŜnym źródłem zanieczyszczenia wód (zarówno powierzchniowych i podziemnych) mogą być ścieki przemysłowe, które w przypadku braku oczyszczenia niosą bardzo
wysokie ładunki zanieczyszczeń wyraŜone jako: chlorki, siarczany, fosforany, detergenty,
metale cięŜkie i inne.
Degradacja wód podziemnych na terenie miasta związana jest przede wszystkim z postępującą urbanizacją i uprzemysłowieniem oraz z brakiem pełnego uregulowania gospodarki wodno
– ściekowej.
Ze względu na fakt, Ŝe część wód podziemnych nie jest izolowana od powierzchni warstwą
nieprzepuszczalną, są one w duŜym stopniu zagroŜone zanieczyszczeniami przenikającymi
z powierzchni.
Hydrografia
Obszar Bielska-Białej w całości naleŜy do dorzecza Wisły. Większą część miasta obejmuje
zlewnia rzeki Białej – prawobrzeŜnego dopływu Wisły. Zachodnia część miasta naleŜy do
zlewni Wapienicy, natomiast północno-wschodnie peryferia miasta odwadniane przez Słonicę
do Pisarzówki przynaleŜą do zlewni Soły. Działy wodne biegną po kulminacjach terenowych
i w większości przypadków mają przebieg pewny, jedynie na najsilniej zurbanizowanym terenie miasta przebieg działów jest niepewny.
21
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
Zgodnie z informacjami uzyskanymi w RZGW w Gliwicach, teren miasta połoŜony jest
w regionie wodnym Małej Wisły administrowanej przez RZGW w Gliwicach oraz Górnej
Wisły (północno-wschodnia część miasta) administrowanej przez RZGW w Krakowie.
Głównymi ciekami przepływającymi przez teren miasta są rzeki Biała oraz Wapienica oraz
liczne mniejsze cieki, niewielkie potoki, rowy odwadniające mające charakter cieków okresowych, czynnych jedynie podczas wiosennych roztopów lub po intensywnych opadach.
Rzeki miasta zaliczane są do rzek o niewyrównanym reŜimie charakteryzujących się równorzędnym wezbraniem wiosną i latem oraz deszczowo – gruntowo – śnieŜnym zasilaniem. Na
rzece Białej reŜim ten jest dodatkowo nieznacznie modyfikowany czynnikami antropogenicznymi.
Największą rzeką przepływającą praktycznie przez centrum miasta jest Biała, której głównym
ciekiem źródłowym jest potok Mesznianka, którego źródła znajdują się na północnowschodnich stokach Klimczoka. Ogólna długość rzeki Biała wynosi 28,6 km z czego 15,7 km
przypada na powiat bielski, natomiast całkowita powierzchnia zlewni rzeki Białej wynosi
126,3 km2. PrawobrzeŜnymi większymi dopływami rzeki Białej są: potok Kromparek, potok
Krzywa, potok Niwka (Lipnicki), potok Straconka, potok Skleniec. LewobrzeŜne dopływy to
potok Starobielski, potok Kamienicki I, potok Kamienicki II.
Do powierzchniowej sieci wodnej obszaru miasta Bielska-Białej naleŜą takŜe zbiorniki wodne
– między innymi na Wapienicy, gdzie znajduje się zbiornik retencyjny zwany jeziorem Wielka Łąka. Ponadto w północnej części miasta znajdują się stawy hodowlane (dolina rzeki Białej) stanowiące część Stawów Komorowickich, a w dolinie Słonicy część Stawów Pisarskich.
Wody płynące przez obszar miasta posiadają duŜą przydatność dla rybactwa, jako miejsca
bytowania cennych gatunków ryb, w pośrednio równieŜ jako źródła zasilania wielu obiektów
rybackich znajdujących się poza granicami miasta.
Badania jakości wód powierzchniowych prowadzone są przez Wojewódzki Inspektorat
Ochrony Środowiska w Katowicach. Ocena jakości wód powierzchniowych na terenie miasta
przeprowadzana jest na podstawie wyników badań w punktach kontrolno-pomiarowych,
w których prowadzony jest monitoring operacyjny, oraz monitoring wód powierzchniowych
przeznaczonych do zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spoŜycia.
W poniŜszej tabeli zestawiono wyniki badań wód powierzchniowych w tych punktach przeprowadzonych przez Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Katowicach w latach
2005 – 2007 w ramach diagnostycznego monitoringu wód powierzchniowych.
Tabela 4
Ocena jakości wód monitoringu diagnostycznego z terenu miasta Bielska-Białej
w latach 2005 – 2007 roku
Nazwa rzeki- punktu
Ocena ogólna
2005 2006 2007
Wapienica poniŜej oczyszczalni w Wapienicy, 11,5 km
IV
V
Rudawka ujście do Wapienicy, 0,0 km
-
-
Starobielski ujście do Białej,
0,0 km
IV
IV
Wskaźniki decydujące o klasyfikacji
2005
2006
2007
barwa, zawiesiBZT5, ChZT-Cr,
na ogólna, ChZT
amoniak, azot
BZT5, OWO,
–MN, ogólny
Kjeldahla, azot amoniak, azot
V węgiel organiczogólny, liczba Kjeldahla, fosfony, azotyny,
bakterii grupy rany
fosforany,
Coli
WWA
barwa, BZT5,
ChZT-Cr, tlen
IV rozpuszczony,
mangan
BZT5, amoniak, BZT5, amoniak, BZT5, ChZT-Cr,
V
azot Kjeldahla,, azot Kjeldahla,, amoniak, azot
22
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
azotyny
azotyny
BZT5, ChZT-Cr,
ogólny węgiel
organiczny,
azotany, azot
ogólny, fosfor,
ogólny
BZT5, ChZT-Cr,
ogólny węgiel
azotyny, fosfoorganiczny,
rany, fosfor
azotany, azot
ogólny
ogólny, fosfor,
ogólny
zawiesina ogólna, azotyny
Krzywa ujście do Białej, 0,2
km
V
V
V
Kromparek ujście do Białej,
1,1 km
-
-
III -
Kjeldahla, azotyny, fosforany,
fosfor ogólny
Źródło: Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Katowicach
Wyniki przeprowadzonych analiz w latach 2005 – 2007 przedstawione w powyŜszej tabeli
pokazują, Ŝe wszystkie cieki za wyjątkiem cieku Kromparek na terenie miasta Bielska-Białej
prowadziły wody charakteryzujące się wysokim zanieczyszczeniem (IV i V klasa czystości).
Jedynie Kromparek prowadził wody nieco czystsze zaliczone w 2007 roku do III klasy czystości. Jakość wód rzeki Wapienica oraz potoku Starobielskiego na przełomie lat 2006 i 2007
uległa pogorszeniu, natomiast wody Krzywej przez cały analizowany okres posiadały wody
złej jakości. We wszystkich punktach pomiarowych na końcową klasyfikację wpływ miały
przede wszystkim związki biogenne oraz związki azotu (azotany, azot ogólny, azot Kjeldahla).
Poza diagnostycznym monitoringiem wód powierzchniowych na terenie Bielska-Białej był
równieŜ prowadzony monitoring tych wód pod kątem wymagań jakim powinny odpowiadać
wody powierzchniowe wykorzystywane do zaopatrzenia ludności w wodę do spoŜycia.
Tabela 5
Ocena jakości wód pod kątem wymagań jakim powinny odpowiadać wody powierzchniowe wykorzystywane do zaopatrzenia ludności w wodę do spoŜycia z terenu miasta Bielska-Białej w latach 2005 – 2008
Nazwa rzeki- punktu
Wapienica poniŜej zbiornika w Wapienicy, 17,4 km
Olszówka ujście do Białej, 18,7 km
Straconka ujście do Białej, 18,6 km
Niwka ujście do Białej, 15,3 km
2005
A3
non
non
-
Ocena ogólna
2006
2007
A2
A2
A3
A3
A3
A3
A3
A3
2008
A2
A3
A3
A3
Źródło: Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Katowicach
non – wody nie klasyfikujące się do A1 – A3
A2 – woda wymagająca typowego uzdatniania fizycznego i chemicznego, wody dobrej i zadawalającej jakości;
A3 – woda wymagająca wysokosprawnego uzdatniania fizycznego i chemicznego, wody niezadawalającej jakości.
Jak widać w powyŜszej tabeli wody wszystkich cieków za wyjątkiem rzeki Wapienicy, na
których prowadzone były analizy prowadzą wody niezadawalającej jakości wymagające wysokosprawnego uzdatniania fizycznego i chemicznego. Natomiast wody rzeki Wapienicy od
2006 roku klasyfikowane są jako wody kategorii A2 (wody wymagające typowego uzdatniania fizycznego i chemicznego).
W 2008 roku WIOŚ nie prowadził badań monitoringowych rzek pod kątem wymagań, jakim
powinny odpowiadać wody będące środowiskiem Ŝycia ryb w warunkach naturalnych. Według danych uzyskanych w RZGW wody rzeki Białej od źródeł do Kromparka oraz wody
Wapienicy ze względu na przekroczenia wartości granicznych wskaźników fizyko - chemicznych są nieprzydatne dla ryb (łososiowatych w przypadku Kromparka i karpiowatych w przypadku Wapienicy).
23
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
Na przestrzeni ostatnich lat na terenie Bielska-Białej obserwuje się coroczny spadek ładunków zanieczyszczeń w postaci BZT5 oraz CHZT zawartych w odprowadzanych ściekach,
zaobserwować równieŜ moŜna wzrost procentowego udziału ścieków oczyszczanych biologicznie z podwyŜszonym usuwaniem biogenów w stosunku do całkowitej ilości ścieków
oczyszczanych, obserwuje się równieŜ coroczny spadek ładunków zanieczyszczeń zawartych
w ściekach oczyszczonych. MoŜna więc wnioskować, Ŝe stan gospodarki wodno-ściekowej
ulega stopniowej poprawie, jednocześnie jednak nie ma to pełnego potwierdzenia w wynikach
prowadzonych badań monitoringowych.
Odbiornikami oczyszczonych ścieków odprowadzanych z oczyszczalni znajdujących się na
terenie miasta są głównie rzeki Biała i Wapienica. Natomiast pozostałe ścieki, które nie trafiają na oczyszczalnie, gromadzone są w zbiornikach bezodpływowych i dowoŜone do oczyszczalni beczkowozami lub oczyszczane są na indywidualnych, przydomowych oczyszczalniach ścieków. Miasto promuje zakładanie takich oczyszczalni oraz chętnie wspomaga takie
działania merytorycznie i finansowo.
Według informacji RZGW w granicach miasta znajduje się 7 ujęć wód powierzchniowych,
dla których wyznaczono strefy ochronne (ujęcia Zimna Woda na potoku Zimna Woda, ujęcia
na potoku Straconka, na rzece Wapienica).
Poprawa stanu czystości rzek moŜe nastąpić w wyniku kompleksowych działań związanych
ze zmniejszeniem ładunku zanieczyszczeń występujących w wodach i osadach rzecznych.
Efekty będzie moŜna uzyskać, jeŜeli skoordynowane działania podejmą wszystkie miasta/gminy zlokalizowane w zlewni analizowanych cieków wodnych.
Gleby i zagospodarowanie powierzchni ziemi
Bielsko-Biała zajmuje powierzchnię o urozmaiconej rzeźbie terenu, na który składają się rozległe wzgórza, podzielone głębokimi dolinami potoków z centralną doliną rzeki Białej.
Według danych uzyskanych od Wydziału Geodezji i Kartografii Urzędu Miejskiego w Bielsku-Białej struktura uŜytkowania gruntów na terenie miasta przedstawia się następująco:
Tabela 6
Struktura uŜytkowania gruntów na terenie miasta Bielska-Białej
Rodzaj uŜytkowania terenu
Powierzchnia [ha]
Tereny mieszkaniowe
Tereny przemysłowe
Inne tereny zabudowane
Zurbanizowane tereny niezabudowane
Tereny rekreacyjno-wypoczynkowe
Tereny komunikacyjne (drogi, tereny kolejowe, inne)
Lasy
Grunty zadrzewione i zakrzewione
NieuŜytki
Tereny róŜne
Grunty pod wodami płynącymi
UŜytki rolne
Razem
1 788
663
546
89
205
970
3 213
19
22
55
125
4755
12 451
Udział procentowy w całości terenu miasta [%]
14,36
5,32
4,39
0,71
1,65
7,80
25,80
0,15
0,18
0,45
1,00
38,20
100
Źródło: Ewidencja gruntów i budynków Urzędu Miasta Bielska-Białej, stan 2009 r.
Jak wynika z powyŜszej tabeli największą powierzchnię terenu miasta Bielska-Białej stanowią uŜytki rolne (około 38,20% a wśród nich grunty orne), tereny zabudowane i zurbanizowane (około 34,22% powierzchni miasta) i leśne (około 25,80%).
Struktura uŜytków rolnych na terenie miasta przedstawia się następująco (zestawienie zbiorcze UM w Bielsku-Białej, Wydział Geodezji i Kartografii, stan na 01.01.2009 r.):
24
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
-
UŜytki rolne (grunty orne, łąki, pastwiska):
a)
grunty orne
3592 ha
b)
sady
184 ha
c)
łąki trwałe
289 ha
d)
pastwiska trwałe
463 ha
e)
grunty rolne zabudowane
138 ha
f)
grunty pod stawami
77 ha
g)
grunty pod rowami
12 ha.
Do genetycznych typów gleb miasta Bielska-Białej naleŜą głównie gleby bielicowe, pseudobielicowe (czyli pyłowe) oraz gleby brunatne, rędziny, mady i gleby lessowe.
Gleby pseudobielicowe spotykane są przewaŜnie na terenach uprawnych. W dolinach rzecznych występują mady wytworzone z utworów naniesionych przez wody rzek. Wykazują one
duŜy potencjał produkcyjny wynikający z zasobności w przyswajalne składniki pokarmowe.
DuŜą przydatnością rolniczą odznaczają się równieŜ gleby lessowe występujące w północnej
części miasta. Na uwagę zasługują takŜe rędziny wytworzone ze skał wapiennych, odznaczające się najkorzystniejszym odczynem i największą zasobnością.
Procentowy udział klas bonitacyjnych gruntów z terenu miasta Bielska-Białej wygląda następująco:
gleby II klasy
0,13%
gleby III klasy
37,68%
gleby IV klasy
55,23%
gleby V klasy
6,55%
gleby klasy VI
0,41%.
Jak wynika z powyŜszego zestawienia, na terenie Bielska-Białej dominują grunty orne klas
IV i III, natomiast najmniej występuje gruntów klas II i VI, które uŜytkowane są jako pastwiska i łąki.
W strukturze gospodarstw rolnych dominują gospodarstwa małe, o wielkości do 1 ha, duŜo
mniejszy odsetek stanowią gospodarstwa większe, powyŜej 2 ha.
Według danych zawartych w opracowaniu ekofizjograficznym procentowy udział gleb o róŜnej przydatności do upraw na terenie miasta kształtuje się następująco:
gleby lekkie do uprawy
10%
gleby średnio-cięŜkie do uprawy
50%
30%
gleby cięŜkie do uprawy
gleby bardzo cięŜkie do uprawy
10%.
Procentowy udział poszczególnych odczynów gleb z terenu miasta przedstawia się następująco:
gleby bardzo kwaśne
5%
gleby kwaśne
42%
gleby lekko kwaśne
44%
gleby obojętne i zasadowe
9%.
Gleby Bielska-Białej charakteryzują się naturalną lub słabo podwyŜszoną zawartością metali
cięŜkich, czyli są to gleby nie zanieczyszczone, o naturalnych zawartościach metali śladowych. Gleby takie mogą być przeznaczone pod wszystkie uprawy ogrodowe i rolnicze zgodnie z zasadami racjonalnego wykorzystania rolniczej przestrzeni produkcyjnej z ograniczeniem upraw warzyw przeznaczonych dla dzieci.
Ocenę jakości gruntów rolnych i gleb na terenie miasta prowadzi Okręgowa Stacja Chemiczno-Rolnicza w Gliwicach, która przeprowadza badania gleb na zlecenie rolników indywidual25
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
nych lub podmiotów gospodarczych zajmujących się uprawą roślin lub instytucji zajmujących
się ochroną środowiska.
Gleby miasta Bielska-Białej są glebami dobrej jakości, jednak ze względu na bardzo duŜy
stopień uprzemysłowienia regionu są naraŜone na zanieczyszczenia z tym związane. Głównym źródłem zanieczyszczenia gleb Bielska-Białej jest przemysł oraz odpady bytowe i technologiczne. Istotny wpływ na stan gleb ma równieŜ zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego pyłami i gazami nawet w znacznych odległościach od źródeł ich emisji.
Z terenami przemysłowymi ściśle związane są równieŜ tereny zdegradowane oraz tereny, na
których stwierdzono przekroczenia standardy jakości gleb.
Na obszarze miasta Bielska-Białej zlokalizowane są nieeksploatowane wyrobiska piaskowca
w Straconce Górnej oraz wapienia w Kamienicy przy ulicy Skarpowej. Po za tym w Komorowicach znajdują się takŜe dwa wyrobiska pochodzące z zakończonej juŜ odkrywkowej eksploatacji złóŜ glin. Dla ochrony gleb przed dalszą degradacją waŜna jest rekultywacja gleb
zdegradowanych, w celu ich włączenia do zagospodarowania przyrodniczego poprzez np.
zalesianie, zadrzewianie czy zadarnianie.
Powietrze
Na stan jakości powietrza atmosferycznego w granicach miasta zasadniczy wpływ mają
przede wszystkim niska emisja, zanieczyszczenia pochodzące z indywidualnych gospodarstw
domowych, kotłowni miejskich i zakładowych, zakładów przemysłowo-usługowych, ciągów
komunikacyjnych, a takŜe napływ zanieczyszczeń z obszarów sąsiednich, tj. Górnego Śląska,
Rybnickiego Okręgu Węglowego oraz Okręgu Ostrawsko-Karwińskiego.
DuŜą uciąŜliwość stanowią zanieczyszczenia pochodzące z tzw. niskiej emisji – nie wszyscy
mieszkańcy miasta mają moŜliwość korzystania z sieci ciepłowniczej lub ekologicznych źródeł energii. Na terenie miasta nadal licznie występują tradycyjne rozwiązania grzewcze z indywidualnymi kotłowniami węglowymi, koksowymi, które powodują (zwłaszcza w okresie
grzewczym) pogorszenie stanu środowiska atmosferycznego i mogą być przyczyną występowania przekroczeń dopuszczalnych stęŜeń zanieczyszczeń w powietrzu.
Istotnym czynnikiem zmniejszającym emisję zanieczyszczeń wynikających z tzw. niskiej
emisji, jest stosowanie paliw czystych ekologicznie (gaz, olej opałowy) lub biopaliw jak teŜ
stosowanie wysokosprawnych, niskoemisyjnych kotłów na paliwo stałe, tzw. kotły ekologiczne posiadające wysoką sprawność.
DuŜa część mieszkańców miasta ma moŜliwość korzystania z gazu, jednak przez część
mieszkańców gaz ten wykorzystywany jest jedynie jako nośnik energii (kuchenki gazowe).
Jednak, jak podają dane statystyczne GUS, w ostatnich latach wzrasta liczba czynnych podłączeń sieci gazowniczej do budynków mieszkalnych.
Innym, waŜnym źródłem zanieczyszczeń powietrza są emisje komunikacyjne – obszar miasta
posiada rozbudowaną sieć dróg, często o znaczeniu strategicznym (drogi krajowe, międzynarodowe, ekspresowe, wojewódzkie) co przekłada się na duŜe natęŜenie ruchu. Ponadto dla
miasta charakterystyczny jest równieŜ tzw. ruch turystyczny. NatęŜenie ruchu samochodowego na terenie miasta jest więc duŜe, co w niektórych rejonach miasta jest przyczyną uciąŜliwości dla mieszkańców, na odcinkach dróg charakteryzujących się mniejszą przepustowością
często tworzą się korki (zwłaszcza w centrum miasta).
Zakłady przemysłowe, usługowo-wytwórcze równieŜ w znaczący sposób wpływają na stan
jakości powietrza atmosferycznego (tzw. emisje przemysłowe). Na terenie miasta znajduje się
szereg zakładów i przedsiębiorstw mających wpływ na jakość powietrza.
Innym znaczącym źródłem emisji zanieczyszczeń powietrza do atmosfery jest energetyka
zawodowa, która stanowi źródło emisji przede wszystkim takich zanieczyszczeń jak: dwutlenek siarki, tlenek węgla, tlenki azotu, pył. Cechą charakterystyczną emisji z elektrowni i elek26
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
trociepłowni jest rozprzestrzenianie się zanieczyszczeń na znaczne odległości związane z duŜą wysokością emitorów.
Poza wielkimi zakładami przemysłowymi, na terenie miasta znajduje się jeszcze szereg innych jednostek, obiekty uŜyteczności publicznej, obiekty strefy usług itp., wykorzystujące
jako nośniki energii paliwo węglowe, olej opałowy lub sporadycznie gaz ziemny czy źródła
energii odnawialnej. Warto tu podkreślić, Ŝe coraz większa liczba zakładów ciepłowniczych
modernizuje swoje urządzenia produkujące ciepło i przechodzi na bardziej ekologiczne kotły
czy paliwa.
Do źródeł emisji niezorganizowanej na terenie miasta Bielska-Białej zaliczyć moŜna między
innymi: składowisko odpadów komunalnych, oczyszczalnia ścieków w Komorowicach,
oczyszczalni ścieków w Wapienicy oraz inne emisje pochodzące ze źródeł powierzchniowych, punktowych.
Na stan atmosfery obszaru Bielska-Białej ma takŜe wpływ emisja transgraniczna, ze źródeł
zlokalizowanych poza granicami miasta. Na obszar Bielska-Białej napływają głównie zanieczyszczenia z obszarów sąsiednich, takich jak Górny Śląsk, Rybnicki Okręg Węglowy oraz
Okręg Ostrawsko-Karwiński (Czechy). Napływ stanowią przede wszystkim zanieczyszczenia
wprowadzane do atmosfery przez emitory wysokie, przewaŜnie pochodzenia energetycznego
(dwutlenek siarki, tlenki azotu, pyły) oraz z procesów technologicznych. Emisje powodowane
przez mniejsze zakłady, posiadające z reguły niŜsze emitory, nie rozprzestrzeniają się na duŜe
odległości.
Z uwagi na kierunki dominujących wiatrów oraz na ukształtowanie terenu (pasma górskie)
moŜna spodziewać się, Ŝe emisja zanieczyszczeń z obszaru Bielska-Białej nie będzie miała
znaczącego wpływu na zanieczyszczenie powietrza w krajach sąsiadujących (Czechy, Słowacja), tym bardziej Ŝe prowadzone na stacji monitoringowej przy ulicy Kossak-Szczuckiej 19
w Bielsku-Białej pomiary tła stęŜeń zanieczyszczeń dla obszaru Bielska-Białej nie wykazują
występowania przekroczeń poziomów dopuszczalnych, co wskazuje, Ŝe zanieczyszczenia
emitowane z terenu miasta nie rozprzestrzeniają się na większe odległości.
Jednym z czynników wpływających na jakość powietrza są warunki klimatyczne obszaru,
a przede wszystkim kierunek i prędkość wiatru. Miasto Bielsko-Biała zlokalizowane jest na
obszarze charakteryzującym się stosunkowo niskimi średnimi temperaturami w skali roku, co
powoduje duŜe zuŜycie paliwa do celów grzewczych (w szczególności węgla). Konsekwencją
tego jest zwiększona emisja zanieczyszczeń powstających na skutek jego spalania do powietrza atmosferycznego.
W latach 2003 – 2008 w Bielsku-Białej (ul. 3 Maja) Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska przeprowadził analizy zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego pod kątem
zwartości benzenu (średnie stęŜenia):
2003
8,4 [µg/m3]
2004
7,6 [µg/m3]
2005
6,8 [µg/m3]
2006
5,6 [µg/m3]
2007
4,7 [µg/m3]
Z zestawienia tego wynika, Ŝe stęŜenie benzenu w powietrzu atmosferycznym na terenie miasta Bielska-Białej systematycznie maleje jednocześnie jednak emisje benzenu na terenie miasta naleŜą do jednych z większych w granicach całego województwa śląskiego.
Stan zanieczyszczenia atmosfery na terenie miasta badany jest równieŜ w ramach śląskiego
monitoringu powietrza. W ramach tego monitoringu analizy stanu jakościowego powietrza są
wykonywane na stacji pomiarowej znajdującej się w Bielsku-Białej przy ulicy Kossak-
27
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
Szczuckiej 19. Na terenie miasta znajdują się równieŜ elektroniczne tablice informacyjne
przedstawiające aktualny stan zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego.
Tabela 7
Stan powietrza atmosferycznego określony na podstawie analiz wykonanych
w stacji pomiarowej w Bielsku-Białej przy ulicy Kossak-Szczuckiej 19
Parametr
Dwutlenek siarki – SO2
Tlenek azotu – NO
Dwutlenek azotu – NO2
Tlenek węgla – CO
Ozon – O3
Tlenki azotu – NOx
Pył zawieszony – PM10
Jednostka
µg/m3
µg/m3
µg/m3
mg/m3
µg/m3
µg/m3
µg/m3
Norma
20
40
30
40
Średnia z 2007 roku Średnia z 2008 roku
17
11
7
6
29
26
0,66
0,53
48
57
40
35
28
28
Źródło: Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Katowicach
Zgodnie z raportami o stanie powietrza atmosferycznego Województwa Śląskiego za lata
2007 – 2008 opracowanymi przez Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska miasto Bielsko-Biała zaklasyfikowane zostało do następujących stref czystości powietrza atmosferycznego.
Tabela 8
Strefa
Wyniki bieŜącej ceny jakości powietrza na terenie Bielska-Białej za lata 2007 2008
Symbol klasy wynikowej dla poszczególnych zanieczyszczeń w roku 2007 i 2008
Klasa ogólSO2 NO2 PM10 Pb C6H6 CO As B(a)P Cd
Ni
O3
na strefy
Miasto
BielskoBiała
A
A
C
A
A
A
A
C
A
A
-
C
Źródło: WIOŚ
Dla większości badanych zanieczyszczeń z terenu miasta Bielska-Białej nie odnotowano
przekroczeń i stwierdzono dla nich klasę wynikową „A”. Jedynie dla pyłu zawieszonego
(PM10) oraz benzo(α)pirenu stwierdzono klasę wynikową – „C”. W przypadku pyłu zawieszonego spowodowane to było występowaniem ponadnormatywnej ilości dni z przekroczeniami dopuszczalnej jego wartości średniodobowej, która w 2007 roku wyniosła 79 dni. Natomiast w przypadku benzo(α)pirenu klasa C wynikała z jego ponadnormatywnego średniorocznego stęŜenia zanotowanego podczas analiz, które spowodowane było emisją z indywidualnego ogrzewania budynków oraz napływu zanieczyszczeń powietrza spoza granic kraju.
Stan sanitarny powietrza atmosferycznego z terenu miasta Bielska-Białej do roku 2007 kontrolowany był równieŜ przez Powiatową Stację Sanitarno-Epidemiologiczną w BielskuBiałej. WSSE w ramach monitoringu powietrza utrzymuje na terenie miasta stację pomiarową
zlokalizowaną przy ulicy Broniewskiego, w której prowadzone są pomiary pyłu zawieszonego PM10, pyłu zawieszonego ogółem TSP, stęŜenia ołowiu, miedzi, kadmu, manganu, chromu, niklu oraz benzo(α)pirenu. Wyniki pomiarów prowadzonych na terenie Bielska-Białej
przez WSSE z ostatnich lat przedstawia poniŜsza tabela:
Tabela 9
Stan powietrza atmosferycznego określony na podstawie analiz wykonanych
w stacji pomiarowej w Bielsku-Białej przy ulicy Broniewskiego
Parametr
PM10
TSP
Pb
Cu
Cd
Jednostka
µg/m3
µg/m3
ng/m3
ng/m3
ng/m3
Norma
40
500
600
10
2005
47
54
29
97
1,2
2006
46
52
37
93
1,5
2007
33
38
32
68
1,8
28
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
Mn
Cr
Ni
Bap
ng/m3
ng/m3
ng/m3
µg/m3
1000
400
25
1
20
6,6
5,7
7,9
18
8,5
3,0
6,1
17
9,1
2,3
1,2
Źródło: Raporty o stanie sanitarnym powietrza w Województwie Śląskim za lata 2005, 2006 i 2007 (WSSE)
Jak wynika z powyŜszej tabeli stan sanitarny powietrza z terenu Bielska-Białej w zakresie
pyłu zawieszonego oraz stęŜenia miedzi, manganu niklu i benzo(α)pirenu z roku na rok poprawia się. Natomiast w ostatnich latach zaobserwowano wzrost stęŜenia w przypadku kadmu
i chromu oraz wahania stęŜenia w przypadku ołowiu.
Dla ograniczenia emisji zanieczyszczeń powietrza oraz ich negatywnego wpływu, miasto podejmuje szereg działań naprawczych i prewencyjnych. Działania z zakresu ograniczania niskiej emisji są od dawna priorytetowymi w realizacji polityki ekologicznej miasta. Prowadzi
się liczne przedsięwzięcia zarówno poprzez udzielanie dotacji dla mieszkańców modernizujących swoje źródła ciepła, wykonywanie termomodernizacji budynków uŜyteczności publicznej, jak i projekty mające na celu edukowanie, informowanie społeczeństwa o zagroŜeniach
wypływających z zanieczyszczeń powietrza i sposobach ich zapobiegania.
Na terenie miasta Bielska-Białej od kilku lat prowadzony jest Program ograniczania niskiej
emisji. W ramach tego Programu dokonuje się między innymi wymiany tradycyjnych kotłów
na ekologiczne kotły grzewcze, modernizacji kotłowni i inne działania proekologiczne przyczyniające się do zmniejszenia zanieczyszczeń pyłowych i gazowych emitowanych do atmosfery. Prowadzona jest akcja dofinansowania modernizacji kotłowni w budynkach leŜących na
terenie miasta.
Na obszarze miasta Bielska-Białej w celu przeciwdziałaniu zanieczyszczeniu powietrza stale
rozbudowywana jest istniejąca sieć ciepłownicza tak, aby objąć nią jak największą liczbę
mieszkańców miasta. Ponadto w celu obniŜenia strat ciepła podczas jego dostarczania do
uŜytkowników na bieŜąco prowadzone są prace modernizacyjne i remontowe systemu ciepłowniczego.
Klimat akustyczny - hałas
Podstawowymi źródłami hałasu kształtującymi klimat akustyczny na terenie miasta jest
przede wszystkim komunikacja, obiekty przemysłowe oraz w duŜo mniejszym stopniu ruch
kolejowy i lotniczy (lotnisko sportowe w Aleksandrowicach).
Bielsko-Biała jest obecnie jednym z najlepiej rozwijających się gospodarczo miast Polski
oraz znaczącym centrum produkcyjno – handlowo – turystycznym na południu kraju. Na terenie Bielska-Białej funkcjonują zarówno duŜe zakłady przemysłowe oraz mniejsze podmioty
gospodarcze oferujące usługi lub produkcyjne. Działalność tych podmiotów gospodarczych
kształtuje klimat akustyczny jedynie terenów będących w bezpośrednim ich sąsiedztwie i nie
stanowi większego problemu. DuŜo większe zagroŜenia stanowi hałas drogowy, ciągły, którego uciąŜliwość zaleŜy w głównej mierze od rodzaju i stanu nawierzchni, natęŜenia ruchu,
stanu technicznego pojazdów, procentowego udziału pojazdów cięŜarowych, stopnia płynności ruchu itp. DuŜe natęŜenie ruchu lokalnego, przy nakładaniu się licznego ruchu tranzytowego stwarza uciąŜliwości akustyczne na terenach połoŜonych wzdłuŜ głównych ciągów drogowych. Dlatego teŜ to właśnie układ drogowy w największym stopniu kształtuje klimat akustyczny i stanowi najbardziej uciąŜliwe źródło hałasu na terenie miasta.
W Bielsku-Białej stale prowadzony jest monitoring stanu akustycznego w szczególności
miejsc najbardziej naraŜonych na tego rodzaju uciąŜliwości, dzięki czemu wyznaczane są
miejsca dla których naleŜy stosować zabezpieczenia akustyczne. W 2005 roku przeprowadzono ocenę uciąŜliwości akustycznej dwóch odcinków ulicy Niepodległości pomiędzy ulicami
Komorowicką i Daszyńskiego i pomiędzy ulicami Przeciętną i Czerwoną oraz ulicy gen.
29
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
Władysława Andersa. Z prowadzonych badań wynika, Ŝe w wielu miejscach na terenie miasta, zwłaszcza w rejonie dróg o duŜym nasileniu ruchu, w centrum, występują przekroczenia
dopuszczalnych norm hałasu.
Ochronę przed hałasem powstającym w związku z eksploatacją dróg, zapewnia się przez stosowanie rozwiązań technicznych ograniczających rozprzestrzenianie się hałasu, a w szczególności zabezpieczeń akustycznych oraz właściwą organizację ruchu, poprawiającą jego płynność, a takŜe przebudowę nawierzchni drogowych.
W ostatnich latach na terenie miasta Bielska-Białej przeprowadzane były działania mające
chronić mieszkańców przed występującym ponadnormatywnym poziomem hałasu. W ramach
tych działań przeprowadzono między innymi wymianę okien na dźwiękoszczelne w budynkach uŜyteczności publicznej (szkoły, szpitale), jak równieŜ w budynkach mieszkalnych. Ponadto na terenie miasta prowadzone są prace związane z montaŜem ekranów akustycznych
oraz nasadzaniem zieleni izolacyjnej w miejscach występowania ponadnormatywnego poziomu hałasu.
Na terenie miasta w celu zmniejszenia uciąŜliwości hałasu komunikacyjnego prowadzone są
równieŜ ciągłe prace modernizacyjne układu drogowego.
Klimat
Stosunki klimatyczne Bielska-Białej i okolic miasta odznaczają się duŜym zróŜnicowaniem,
gdyŜ obszar ten znajduje się w obrębie dwóch dzielnic klimatycznych.
Według regionalizacji rolniczo-klimatycznej R. Gumińskiego, zmodyfikowanej przez J. Kondrackiego, obszar miasta znajduje się w zasięgu dzielnicy klimatycznej podkarpackiej (XIX).
Według innej klasyfikacji - regionalizacji klimatycznej W. Wiszniewskiego i W. Chełkowskiego - obszar miasta znajduje się w obrębie Regionu Karpackiego.
Zdecydowana większość obszaru miasta naleŜy do VII dzielnicy klimatycznej Pogórze Zachodnio-Beskidzkie.
Wybrane elementy charakterystyki warunków klimatycznych na terenie miasta:
temperatura na terenie Bielska-Białej i okolic obniŜa się wraz ze wzrostem wysokości
npm stopniowo ku południowi (średnio o 0,5°C na 100 m wysokości).
Wartość średniej temperatury powietrza zmienia się w granicach od 4 do 4,5°C (w partiach grzbietowych Beskidów) do 8,0°C na terenie Bielska-Białej.
W przebiegu rocznym najwyŜsze wartości średniej temperatury miesięcznej przypadają
na lipiec (około 18,0°C) na terenach wyŜynnych, a na obszarze górskim (około 13,0°C),
najzimniejszym miesiącem jest styczeń, dla którego wartości średnie wynoszą około 2,0°C na terenach wyŜynnych, a na terenie gór od -5,0°C.
wielkość i rozkład opadów na tym terenie jest uzaleŜniona przede wszystkim od kierunku wiejących wiatrów oraz wzniesienia terenu nad poziom morza i jego ekspozycji
w stosunku do tych wiatrów. Obszarem o najwyŜszych opadach jest Beskid Śląski,
gdzie ich sumy roczne przekraczają 1 200 mm. NajwyŜsze miesięczne sumy opadów
notuje się w lipcu, natomiast najniŜsze we wrześniu i październiku.
pokrywa śnieŜna na terenie miasta jest bardzo zróŜnicowana, biorąc pod uwagę fakt, Ŝe
granice administracyjne miasta obejmują część Beskidu Śląskiego (stoki Szyndzielni,
Klimczoka i Dębowca) oraz Beskidu Małego (pasmo Magurki Wilkowickiej). Opady
śniegu są notowane na terenie Bielska-Białej od listopada do kwietnia, przy czym największą liczbę dni z opadem śniegu notuje się w styczniu.
Roczna liczba dni z pokrywą śnieŜną waha się w granicach od około 70 dni, w najniŜej
połoŜonej części północnej, do ponad 200 w szczytowych partiach Beskidów.
największą częstość wykazują wiatry zachodnie oraz południowo-zachodnie. Pewien
odsetek wiatrów południowych stanowią wiatry halne, obserwowane najczęściej w półroczu zimowym.
30
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
Miasto jako ośrodek przemysłowy posiada klimat miejski odznaczający się powietrzem złej
jakości, mniejszym nasłonecznieniem, częstymi mgłami, większymi opadami, mniejszą
prędkością wiatru, mniejszą widzialnością i niską wilgotnością.
Najgorsze warunki topoklimatyczne występują w centrum miasta, w rejonie największej koncentracji emitorów przemysłowych, komunikacyjnych i niskiej emisji, charakteryzujących się
jednocześnie najsłabszymi moŜliwościami oczyszczania i wymiany powietrza. Im dalej od
centrum tym top klimaty przyjmują charakter podgórski, a w najwyŜszych szczytach Beskidów – górski. Są to jednak topoklimaty nie słuŜące stałemu zamieszkaniu przez ludzi.
Środowisko biologiczne
Bielsko-Biała, mimo, Ŝe jest znaczącym ośrodkiem administracyjnym, przemysłowym i usługowym Podbeskidzia, jednocześnie posiada szereg walorów przyrodniczych: tereny podgórskie, górskie, rozległe lasy czy doliny rzeczne. Bezpośrednie sąsiedztwo Beskidów warunkuje
korzystny mikroklimat i atrakcyjną lokalizację pod względem moŜliwości uprawiania turystyki i rekreacji. Na terenie Bielska-Białej znajduje się wiele miejsc i obszarów cennych przyrodniczo.
Na obszarze miasta poza terenami silnie przekształconymi (tereny przemysłowe, zurbanizowane), występują takŜe naturalne obszary cenne przyrodniczo, charakteryzujące się duŜym
udziałem przedstawicieli rzadkich gatunków roślin i zwierząt. Do bezcennych pod względem
przyrodniczym obszarów występujących na terenie miasta zaliczyć naleŜy doliny rzeczne
Białej oraz Wapienicy, obfitujące w wilgotne łąki i stawy oraz nadrzeczne szuwary. Występuje tutaj bogactwo wodnej fauny. Znajdujące się na rzece Białej stawy Komorowickie są miejscem gniazdowania i odpoczynku wielu gatunków ptaków wodno-błotnych i szuwarowych
oraz płazów (róŜne gatunki Ŝab, ropuch, traszek).
Na terenie miasta zachowały się fragmenty naturalnych leśnych zespołów roślinnych cennych
pod względem walorów przyrodniczych, wśród których wymienić moŜna:
grąd subkontynentalny występujący w Wapienicy, Komorowicach Śląskich, Hałcnowie,
północnej części Beskidu Śląskiego oraz na obszarze źródliskowym potoku uchodzącego do Białej
kwaśną buczynę niŜową występującą w Komorowicach Krakowskich, Komorowicach
Śląskich
kwaśną buczynę górską występującą na obszarze źródliskowym potoku Barbara
jaworzynę górską z miesiącznicą trwałą występującą na obszarze źródliskowym potoku
Barbara oraz w południowej części miasta
podgórski łęg jesionowy występujący na terenie Lasu Cygańskiego, Bark, północnej
części Beskidu Śląskiego, źródliskowym potoku uchodzącego do Białej
łęg jesionowo-olszowy występujący w Komorowicach Krakowskich oraz Nyczowych
Stawach
łęg topolowo-wierzbowy występujący w Dolinie Białej.
Miejsca te posiadają duŜe walory krajobrazowe, są równieŜ schronieniem dla zwierząt leśnych, takich jak sarny, dziki, płazy typowo górskie oraz dla duŜych ptaków drapieŜnych.
Obszar miasta Bielska-Białej charakteryzuje się stosunkowo duŜą lesistością, powierzchnia
lasów stanowi około 25,8% całkowitej powierzchni miasta. Większość terenów leśnych zlokalizowanych na terenie Bielska-Białej naleŜy do Skarbu Państwa i podlega Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Katowicach - Nadleśnictwu Bielsko. Gatunkami występującymi na tym terenie są głównie: buk, jesion, jawor, olcha, topola.
31
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
Tabela 10 Struktura gruntów leśnych miasta Bielska-Białej w 2008 roku
Rodzaj gruntów leśnych
Powierzchnia gruntów leśnych [ha]
Leśnictwo wszystkich form własności
Grunty leśne ogółem
3 148,2
Lasy ogółem
3 057,1
Grunty leśne publiczne ogółem
2 738,2
Grunty leśne publiczne Skarbu Państwa
2 279,5
Grunty leśne prywatne
410,0
Leśnictwo poza Skarbem Państwa
Grunty leśne ogółem
868,70
Grunty leśne prywatne ogółem
410,0
Grunty leśne prywatne osób fizycznych
405,0
Grunty leśne gminne
458,7
Źródło: GUS
Lasy państwowe są lasami wielofunkcyjnymi, pełniącymi funkcje produkcyjne (gospodarcze), ekologiczne (ochronne) i społeczne. Z funkcji pozaprodukcyjnych największe znaczenie
mają funkcje środowiskotwórcze (wodochronne, glebochronne i klimatyczne) oraz społeczne
(rekreacyjne i krajobrazowe). Przebudowa drzewostanów w Nadleśnictwie jest realizowana
od szeregu lat, czego efektem jest zwiększanie się powierzchniowego udziału gatunków liściastych.
Na terenie miasta Bielska-Białej występują dwa główne rodzaje lasów:
lasy występujące na obszarze pogórza, których największy kompleks usytuowany jest
w północno-wschodniej część miasta na terenie wzgórza Bark (Komorowice Krakowskie, Hałcnów); przewaŜająca część tych lasów ma charakter naturalny
lasy górskie skupione w dwóch większych kompleksach: lasy Beskidu Śląskiego w południowo-zachodniej części miasta i lasy Beskidu Małego w południowo-wschodniej
części miasta.
Lasy z terenu miasta będące w administracji Nadleśnictwa Bielsko naleŜą między innymi do
utworzonego leśnego kompleksu promocyjnego ”Lasy Beskidu Śląskiego” o łącznej powierzchni 39.780 ha.
Szczególne znaczenie i duŜe walory przyrodnicze posiada obszar chronionego krajobrazu
„Dolina Wapienicy”, znajdujący się w obrębie LKP „Lasy Beskidu Śląskiego”. KaŜdy z typów lasów obecnych na obszarze Doliny Wapienicy zachował swój naturalny charakter, wyraŜający się składem gatunkowym i strukturą w niewielkim stopniu odbiegającą od stanu naturalnego. Na obszarze tym występują charakterystyczne ptaki górskie i wysokogórskie takie,
jak: drozd obroŜny, orzechówka, dzięcioł trójpalczasty i siwerniak, a takŜe głuszce. W dolinie
znajduje się takŜe jedna z najwyŜej połoŜonych w Karpatach Polskich koloni lęgowych muchołówki białoszyjej.
Obszar miasta jest stosunkowo bogaty pod względem występowania róŜnorodnych gatunków
flory i fauny, w tym gatunków zagroŜonych i objętych ochroną. Na terenie Bielska-Białej
znaleźć moŜna 52 gatunków roślin objętych ścisłą ochroną gatunkową oraz 11 gatunków roślin objętych częściową ochroną gatunkową oraz rzadkie okazy zwierząt. Pełny wykaz gatunków roślin objętych ochroną gatunkową (ścisłą i częściową) oraz zwierząt objętych ochroną
prawną występujących na terenie miasta znajduje się w analizowanym dokumencie – aktualizacji Programu ochrony środowiska dla miasta Bielska-Białej.
W lasach Bielska-Białej najczęściej występują sarny, jelenie, zające, dziki, borsuki, lisy, kuny, tchórze oraz gatunki z owadoŜernych takie jak ryjówki aksamitne i jeŜe wschodnie, obecne są równieŜ gryzonie. Wśród ptaków występują tu typowe dla lasów nizinnych kowaliki,
pełzacze, sikory, zięby, sójki, kosy, dzięcioły duŜe, kwiczoły. Wśród terenów polno-leśnych
32
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
Ŝyją baŜanty, kuropatwy. Licznie występują równieŜ bezkręgowce – ślimaki oraz stawonogi,
wśród których przewaŜają owady. śyją tutaj jaszczurki Ŝyworodne, Ŝaby trawne, ropuchy
szare, traszki zwyczajne. Tereny wodno-błotne, rejony rzek i stawów zamieszkiwane są między innymi przez dzikie gęsi, dzikie kaczki, czaple i łyski.
Pod względem rozmieszczenia roślin chronionych na terenie miasta nie stwierdza się obszarów o wyjątkowym nagromadzeniu tych gatunków. Jednak według „Szczegółowej waloryzacji przyrodniczej miasta Bielska-Białej” z 1996 roku moŜna tu wyróŜnić cztery rejony o podwyŜszonej liczbie chronionych przedstawicieli flory, są to:
podnóŜe Czupla przy granicy miasta od strony Lipnika Górnego
górne partie dolin Straconka i Mała Straconka (Zimny Potok)
rejon Klimczoka, Szyndzielni i Koziej Góry od granicy z Bystrą Śląską po Błatnią
i Dolinę Wapienicy do granicy z Brenną i Jaworzem
okolice Barku w Komorowicach Krakowskich.
Do najcenniejszych okazów flory, w skali regionalnej występujących na terenie miasta Bielska-Białej zaliczyć naleŜy salwinię pływającą (Salvinia natans).
Wody płynące znajdujące się na terenie miasta Bielska-Białej posiadają duŜą przydatność dla
rybactwa jako miejsca bytowania cennych gatunków ryb, a pośrednio równieŜ jako źródła
zasilania wielu obiektów rybackich znajdujących się na terenie miasta, jak i poza jego granicami. W ramach istniejącego obwodu rybackiego na terenie miasta znajdują się dwa cieki
Biała i Wapienica, które są regularnie zarybiane głównie pstrągiem potokowym i eksploatowane poprzez amatorski połów ryb. Dominującym gatunkiem w ichtiofaunie tych rzek jest
pstrąg potokowy, ale stwierdzono tu równieŜ występowanie licznych innych gatunków ryb
(śliz, głowacz pręgopłetwy, strzebla potokowa, kleń, ukleja, jaź, płoć, minog strumieniowy).
Wiele z tych gatunków to gatunki rzadkie, zagroŜone wyginięciem. Ich występowanie świadczy o stosunkowo jeszcze dobrych warunkach środowiskowych, aczkolwiek dalece odbiegających od zadowalających. Rzeki te są dopływami Wisły i jako takie stanowią element znacznie większego systemu, w związku z czym ich wartość rybacka jest znaczna.
Ponadto rzeka Biała i Wapienica stanowią równieŜ źródło zasilania wielu stawów usytuowanych zarówno na terenie Bielska-Białej, jak i poza granicami miasta w dolnym ich biegu.
WaŜnym elementem struktury przyrodniczej miasta jest zieleń urządzona, w tym parki, zieleńce skwery, zieleń przyzagrodowa w zabudowie mieszkaniowej, zieleń przycmentarna, izolacyjno – osłonowa wzdłuŜ ciągów komunikacyjnych i wokół zabudowy usługowo - przemysłowej oraz zabytkowe załoŜenia parkowe. Wszystkie wyŜej wymienione formy zieleni stanowią waŜny składnik Ekologicznego Systemu Obszarów Chronionych (ESOCH) terenu miasta.
Tabela 11 Tereny zieleni miejskiej miasta Bielska-Białej według stanu z 2008 roku
Rodzaj zieleni miejskiej
Parki spacerowo-wypoczynkowe
Zieleńce
Zieleń uliczna
Tereny zieleni osiedlowej
Cmentarze
Powierzchnia [ha]
40,9
29,5
84,9
104,9
46,0
Liczba obiektów
9
97
24
Źródło: GUS
Celem nadrzędnym dotyczącym zieleni miejskiej na terenie Bielska-Białej jest zachowanie
i pielęgnowanie walorów przyrodniczo-kulturowych, w tym ochrona i racjonalne zagospodarowanie, a takŜe wykorzystanie obiektów zabytkowych (ze szczególnym uwzględnieniem
obiektów wpisanych do rejestru zabytków), miejsc historycznych, jako składnika przyrody
i krajobrazu, słuŜącego rozwojowi funkcji turystycznych i wypoczynkowych. Na obszarze
33
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
miasta znajduje się równieŜ szereg zabytkowych parków, starych cmentarzy, na których rosną
potęŜne drzewa, często o wymiarach pomnikowych.
Na terenie Bielska znajduje się równieŜ wiele miejsc przeznaczonych do rekreacji i turystyki,
liczne szlaki spacerowe, turystyczne, ścieŜki piesze i rowerowe. Tereny słuŜące do codziennego wypoczynku mieszkańców stanowią parki i zieleńce, obiekty sportowe, zespoły ogródków działkowych oraz obszary otwarte takie jak polany na stokach, zespoły pól uprawnych
i łąk wśród których prowadzą tradycyjne trasy spacerowe w kierunku gór, jak równieŜ zespoły leśne i stawy w północnej części miasta.
Na terenie miasta powołano kilka form ochrony przyrody – ich pełny wykaz i szczegółowy
opis znajduje się w analizowanym dokumencie – aktualizacji Programu ochrony środowiska
miasta Bielska-Białej. Cechą charakterystyczną rozkładu obszarów tworzących system obszarów chronionych w Bielsku-Białej jest ich większe nagromadzenie w jego południowej i południowo-wschodniej części miasta (w części beskidzkiej).
Lokalizację istniejących oraz proponowanych do powołania obszarów chronionych na mocy
ustawy o ochronie przyrody przedstawiono na Załączniku 3 do niniejszej prognozy.
Środowisko kulturowe
Na terenie miasta występują obszary objęte ochroną ustawową, na podstawie ustawy z dnia
23 lipca 2003 roku o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Wśród nich znajduje się
wiele zabytkowych cmentarzy, domów, kamienic czy kościołów. Do najcenniejszych z nich
naleŜą miedzy innymi:
ratusz stojący na placu Ratuszowym 1 – siedziba władz miejskich
zamek Sułkowskich przy ulicy Wzgórze 16 – siedziba Muzeum Okręgowego,
katedra Św. Mikołaja na placu Św. Mikołaja
kościół Opatrzności BoŜej w Białej na placu Opatrzności BoŜej 19
Teatr Polski przy ulicy 1 Maja 1
zespół kamienic staromiejskich przy bielskim Rynku wraz z przylegającymi ulicami z II
połowy XVII i XVIII wieku
barokowa kamieniczka przy ulicy Wzgórze 1a
grodzisko w Starym Bielsku przy ulicach Pod Grodziskiem oraz Wał Szwedzki
dworzec PKP przy ulicy Warszawskiej
hotel „Prezydent” przy ulicy 3 Maja 12,
kamienica „Pod śabami” przy placu Wojska Polskiego 12
Dom Tkacza przy ulicy Sobieskiego 51 – siedziba oddziału Muzeum Okręgowego
hotel „Pod Orłem” przy ulicy 11 Listopada 60-62
kościół ewangelicki w Białej przy ulicy Staszica
kościół pod wezwaniem Nawiedzenia Najświętszej Marii w Hałcnowie
kościół ewangelicki Zbawiciela przy placu Marcina Lutra
pomnik Marcina Lutra na placu Marcina Lutra
kościół św. Stanisława w Starym Bielsku przy ulicy Klubowej 6
drewniany kościół św. Barbary w Mikuszowicach Krakowskich przy ulicy Cyprysowej
25.
ZagroŜenia środowiskowe, ekologiczne
Na terenie miasta Bielska-Białej do największych zagroŜeń, zarówno środowiskowych jak
i związanych z antropogeniczną działalnością człowieka, zaliczyć moŜna przede wszystkim:
1.
ZagroŜenie powodziowe
Na terenie miasta istnieje zagroŜenie powodziowe związane z płynącymi przez miasto rzekami – mimo, Ŝe RZGW w Gliwicach nie wyznaczył obszarów zalewowych.
34
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
Zgodnie z danymi Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Gliwicach (pismo ZD/ZG071/200/09/18018) w związku z brakiem wykonanego dla terenu Bielska-Białej studium
ochrony przeciwpowodziowej obecnie brak jest moŜliwości wykonania programu ochrony
przeciwpowodziowej miasta. Dotychczas nie opracowano równieŜ map zagroŜenia powodziowego dla cieków pozostających w administracji RZGW w Gliwicach przedstawiających
zasięg wód powodziowych tych cieków, w związku z czym brak jest zidentyfikowanych obszarów z rejonu miasta zagroŜonych powodzią.
ZagroŜenie takie jednak moŜe występować na lokalnych ciekach na skutek gwałtowanych
opadów.
Główną rzeką tego obszaru jest Biała której zlewania ma charakter górski, w związku z czym
intensywne i długotrwałe opady mogą stanowić zagroŜenie dla terenów nisko połoŜonych,
przylegających do koryta. Z powodu duŜego nachylenia zboczy spływ wód jest bardzo szybki, przez co maksymalny opad i kulminacja fali powodziowej pojawiają się w tym samym
dniu lub z małym opóźnieniem, co powoduje nakładanie się fal powodziowych. Z uwagi na
połoŜenie, ukształtowanie zlewni oraz jej urbanizację bardzo często są obserwowane podtopienia lokalne w ujściowych obszarach dopływów rzeki Białej, jak np. Kamienica i Starobielski, oraz z większą częstotliwością na potoku Kromparek.
Obszary wyznaczone jako zagroŜone powodzią mają charakter lokalny i nie zostały utworzone przez RZWG ale przez Urząd Miejski w Bielsku-Białej.
Według danych zawartych na stronie internetowej Śląskiego Zarządu Melioracji i Urządzeń
Wodnych w Katowicach na terenie Bielska-Białej przy ulicy Botanicznej 7 zlokalizowany
jest magazyn przeciwpowodziowy, a na obszarze miasta co roku wykonywane są bieŜące renowacje rowów melioracyjnych oraz regularne przeglądy urządzeń przeciwpowodziowych,
rzek oraz innych cieków wodnych.
2.
ZagroŜenia geodynamiczne, ruchy masowe
Na obszarze Bielska-Białej występują zjawiska geodynamiczne mające charakter ruchów masowych – w niektórych częściach miasta pojawiają się osuwiska, spełzywania i spływy.
W Beskidzie Małym i Beskidzie Śląskim osuwiska te związane są z morfologią terenu oraz
specyficznym charakterem osadów fliszowych. Powstają one na kontakcie warstw piaskowców z łupkami ilastymi i przemieszczają się zgodnie z upadem warstw.
Powierzchnia obszarów objętych osuwiskami w granicach Bielska – Białej wynosi około
671,51 ha, co stanowi 5,4% obszaru miasta. Osuwiska czynne zajmują około 18 ha, osuwiska
drzemiące, gdzie w czasie prowadzenia prac budowlanych nie stwierdzono przejawów ruchów osuwiskowych zajmują 624,6 ha, a osuwiska stare – nieczynne występują na powierzchni 28,9 ha. Największą ilość koluwiów osuwiskowych odnotowano w górskiej części
Bielska-Białej na obszarze Beskidu Śląskiego, w lejach źródłowych dorzecza Wapienicy.
Rozwinęły się one przede wszystkim na północnym stoku Szyndzielni oraz stoku Klimczoka,
na mniejszych stokach górskich (m.in. Cuberniok, Hałcnowska Góra). Obszary osuwiskowe
znajdują się równieŜ w rejonie dolin rzecznych, między innymi w leju źródłowym potoku
Barbara oraz w dolinach Wapienicy i Straconki, w dolinie Białej, wzdłuŜ potoku Komparek.
Dwa z większych osuwisk o powierzchni około 30 ha odnotowano w dzielnicy Krzemionki
na południe i północ od ulicy Witosa oraz na osiedlu Lipnickim, gdzie osiąga ono około 60
ha. Ponadto koluwia osuwiskowe występują na powierzchni około 12 ha na wschód od składowiska odpadów komunalnych w Lipniku. Poza tym w rejonie śródmieścia występuje 12
mniejszych osuwisk, które zidentyfikowane zostały jako drzemiące oraz jedno nieaktywne.
NaleŜy mieć na uwadze, Ŝe istnieje moŜliwość odnowienia tych osuwisk w czasie długotrwałych i intensywnych deszczy lub w wyniku zaburzeń spowodowanych wykopami prowadzonymi w obrębie zboczy. Obszarem szczególnie naraŜonym na dalsze ruchy mas ziemnych na
terenie miasta jest czynne osuwisko w Lipniku, na północ od ulicy Krakowskiej. Ponadto ob35
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
szary predysponowane do powstania osuwisk zostały zlokalizowane w podgórskiej części
obszaru Bielska-Białej, gdzie obecnie nie występują osuwiska, ale w wyniku nieodpowiednio
prowadzonych robót inŜynierskich (podcinanie stoku, przeciąŜenia związane z prowadzeniem
ciągów komunikacyjnych) moŜe wystąpić zagroŜenie ruchami osuwiskowymi. Ruchy masowe ziemi mogą wystąpić takŜe w wyniku nieprzewidzianych zjawisk geodynamicznych. Wyznaczone obszary predysponowane do powstania osuwisk zajmują około 144,8 ha terenu miasta.
Zgodnie z danymi zawartymi w sprawozdaniu z realizacji Programu ochrony środowiska
miasta Bielska-Białej w 2004 roku została sporządzona mapa geologiczna procesów geodynamicznych (zagroŜeń spowodowanych ruchami mas ziemnych) dla obszaru miasta. Ponadto
w 2005 roku wykonany został rejestr terenów Bielska-Białej zagroŜonych ruchami mas ziemnych (osuwiskami).
3.
ZagroŜenia antropogeniczne, związane z ruchem turystycznym
Główne zagroŜenie dla terenów przyrodniczych miasta, w tym obszarów szczególnie cennych
przyrodniczo (obszar Beskidu Śląskiego i Beskidu Małego) stanowi zanieczyszczenie powietrza (w tym transgraniczne z terenów Republiki Czeskiej); zbyt intensywny rozwój turystyki
i zabudowy rekreacyjnej, wzrastająca presja urbanizacyjna.
Miasto Bielsko-Biała jest waŜnym centrum wypoczynkowym i rekreacyjnym regionu Podbeskidzie. O atrakcyjności krajobrazowej oraz turystycznej miasta stanowią otaczające je górskie tereny, siedliska przyrodnicze, malownicze krajobrazy, liczne szlaki turystyczne. Jednocześnie te właśnie walory miasta stanowią jedno z istotniejszych zagroŜeń antropogenicznych
na terenie miasta (wzrastająca, nadmierna presja turystyczna i urbanizacyjna).
Rejon grzbietowy pomiędzy Klimczokiem, a Szyndzielnią oraz północne zbocza Szyndzielni
i Dębowca to obszary miasta charakteryzujące się najbardziej intensywnym uŜytkowaniem
turystycznym. Nadmierne obciąŜenie turystyczne środowiska przyrodniczego tego rejonu
miasta powoduje konieczność wytworzenia w obszarach chronionych jedynie proekologicznych elementów zagospodarowania rekreacyjnego.
Drugim rejonem wykorzystywanym do celów rekreacyjnych i turystycznych jest teren Cygańskiego Lasu i Błoni – praktycznie cały obszar Lasu Cygańskiego poprzeszywany jest licznymi szlakami turystycznymi prowadzącymi w kierunku Bystrej, Klimczoka i Szyndzielni.
Do potencjalnych zagroŜeń zalicza się równieŜ między innymi obudowa potoków górskich
(ewentualne niezbędne prace z zakresu ochrony przeciwpowodziowej powinny być prowadzone zgodnie z zasadami dobrej praktyki regulacji rzek i potoków górskich).
Prawidłowe funkcjonowanie chronionych obszarów przyrodniczo cennych powinno zapewnić
łączność ekologiczną z innymi obszarami, między innymi przez korytarze ekologiczne umoŜliwiające migracje fauny i flory.
Analiza proponowanych rozwiązań aktualizacji Programu ochrony środowiska dla miasta
Bielska-Białej nie wskazują na moŜliwość powstania zagroŜeń lub znaczących uciąŜliwości
dla środowiska przyrodniczego lub społecznego.
2.3
Istniejące problemy ochrony środowiska istotne z punktu widzenia realizacji
analizowanego dokumentu, w szczególności dotyczące obszarów podlegających
ochronie na podstawie Ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 o ochronie przyrody
Walory przyrodniczo-krajobrazowe miasta są duŜe, zwłaszcza w południowej części miasta,
naleŜącej juŜ do pasma Beskidów. W związku z tym, w granicach miasta ustanowiono szereg
obszarów chronionych:
Tabela 12 Wykaz form ochrony przyrody z terenu miasta Bielska-Białej
Lp.
Nazwa
Powierzchnia Rok załoŜenia
Parki krajobrazowe
Akty prawne
36
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
1.
2.
1.
2.
3.
4.
1.
2.
1.
2.
rozporządzenie nr 9/98 Wojewody
Bielskiego z dnia 16.06.1998 r. (Dz.
Urz. Woj. Biel. nr 9/98, poz. 110)
rozporządzenie nr 10/98 Wojewody
Park Krajobrazowy Be- 2 440 ha*
1998 r.
Bielskiego z dnia 16.06.1998 r. (Dz.
skidu Śląskiego
860 ha**
Urz. Woj. Biel. Nr 9/98,poz. 111)
Zespoły przyrodniczo - krajobrazowe
uchwała nr L/755/2001 Rady MiejZespół przyrodniczo –
skiej w Bielsku-Białej z dnia
krajobrazowy „Dolina
1 519,02 ha
2001 r.
06.11.2001 r. (Dz. Urz. Woj. Śl. nr
Wapienicy”
94/01 poz. 2737
uchwała nr LXII/954/02 Rady MiejZespół przyrodniczo –
skiej w Bielsku-Białej z dnia
krajobrazowy „Sarni
11,19 ha
2002 r.
02.06.2002 r. (Dz. Urz. Woj. Śl. nr
Stok”
55/02 poz. 1846
Zespół przyrodniczo –
uchwała nr XXXVII/1193/2004
krajobrazowy „Cygański 593,00 ha
2004 r.
Rady Miejskiej w Bielsku-Białej
Las”
z dnia 07.12.2004 r.
Zespół przyrodniczo –
Uchwała nr LX/1910/2006 Rady
krajobrazowy „Gościnna 39,18 ha
2006 r.
Miejskiej w Bielsku-Białej z dnia
Dolina”
27.06.2006 r.
UŜytki ekologiczne
uchwała nr LX/1911/2006 Rady
UŜytek ekologiczny „śa0,7986 ha
2006 r.
Miejskiej w Bielsku-Białej z dnia
biniec”
27.06.2006 r.
uchwała nr XXIII/610/2008 Rady
UŜytek ekologiczny
0,2131 ha
2008 r.
Miejskiej w Bielsku-Białej z dnia
„Zbiornik Weldoro”
01.04.2008 r.
Rezerwaty przyrody
zarządzenie Ministra Leśnictwa
Rezerwat przyrody „Stok
54,96 ha
1953 r.
z 05.11.1953 r. MP nr A-107, poz.
Szyndzielni”
1438
Rozporządzenie nr 85, poz. 2281
Rezerwat przyrody „Ja40,03 ha
2003 r.
Wojewody Śląskiego z 25.08.2003
worzyna”
r.
Park Krajobrazowy Beskidu Małego
480 ha*
680 ha**
1998 r.
* Całkowita powierzchnia na terenie miasta
** Otulina na terenie miasta
Źródło: Raport o stanie miasta Bielska-Białej, uchwały Rady Miejskiej w Bielsku-Białej
Ogólna powierzchnia obszarów prawnie chronionych Bielska-Białej wynosi około 5.110,2 ha.
Ponadto na terenie miasta znajduje się kilkadziesiąt (62) pomnikowych drzew.
Według posiadanych informacji na obszarze miasta znajduje się szereg obszarów o cennych
walorach przyrodniczych, pretendujących do objęcia ich ochroną prawną na mocy ustawy
o ochronie przyrody – przez ustanowienie zespołów przyrodniczo-krajobrazowych, rezerwatów przyrody, uŜytków ekologicznych oraz stanowisk dokumentacyjnych (według waloryzacji przyrodniczej miasta):
zespół przyrodniczo-krajobrazowy: „Straconka”, „JeŜynowa Dolina”, „Grodzisko”,
„Dolina Złotego Potoku”, „Dolina Białej”, „Bark”
rezerwat przyrody: „Las Gryndy”, „Barbara”, „Piekielny”, „Kołowrót”, „Klimczok”,
„Nad Kromparkiem”, „Leśne Wąwozy”
uŜytek ekologiczny: „Blachurowy Staw”, „Nyczowe Stawy”, „Storczykowe Łąki”,
„Hałcnowskie Stawy”, „Stawy Komorowickie”
stanowisko dokumentacyjne „Diable Młyny”.
37
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
Mimo duŜych walorów przyrodniczych jakie posiada miasto, występuje tutaj równieŜ szereg
problemów ochrony środowiska i potrzeb związanych z ochroną i zabezpieczeniem lokalnego
środowiska przed degradacją. Jedną z najwaŜniejszych potrzeb miasta w chwili obecnej wydaje się być poprawa aktualnego stanu zasobów środowiska przyrodniczego na terenie miasta,
a nade wszystko jego ochrona przed dalszą degradacją spowodowaną nadmierną presją urbanizacyjną i turystyczną i związaną z tym nadmierną ingerencją człowieka w zasoby przyrodnicze miasta.
Istotnym problemem w skali miasta jest zła jakość wód – zarówno powierzchniowych III – V
klasa jakości wód) jak i podziemnych (II – III klasa), zanieczyszczenie powietrza (klasa C),
obecność zakładów przemysłowych, z których część stanowi uciąŜliwość dla mieszkańców
miasta.
Do najwaŜniejszych potrzeb i problemów ochrony środowiska w zakresie gospodarki wodnościekowej naleŜą między innymi:
konieczność pełnego uregulowania gospodarki wodno-ściekowej, polepszenie stanu
jakościowego wód powierzchniowych i podziemnych, pełny dostęp mieszkańców miasta do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej. Regularne kontrole stanu technicznego sieci
wodociągowej w celu zminimalizowania moŜliwości wystąpienia powaŜnej awarii oraz
renowacje sieci minimalizujące straty wody.
Konieczne jest wprowadzenie przepisów regulujących zasady ochrony ujęć wód podziemnych i powierzchniowych (przez odpowiednie zapisy w planach zagospodarowania
przestrzennego). Konieczność odprowadzania ścieków deszczowych z miejsc szczególnie naraŜonych na zanieczyszczenia (stacje benzynowe, parkingi, drogi o duŜym natęŜeniu ruchu)
w zakresie ochrony przeciwpowodziowej konieczne są regularne przeglądy stanu technicznego obwałowań oraz urządzeń wodnych, budowa nowych obwałowań, konieczność utrzymania w dobrym stanie kanałów i rowów melioracyjnych. Konieczne jest
wzmocnienie ochrony przeciwpowodziowej (w tym równieŜ regulacja cieków) bez
nadmiernej ingerencji w siedliska nadwodne;
obszary naraŜone na niebezpieczeństwo powodzi powinny obowiązkowo uwzględniane
przy sporządzaniu studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta, oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego w celu wyznaczenia terenów niewskazanych do stałego pobytu ludzi, w tym zabudowy mieszkaniowej
konieczne jest zachowanie terenów naturalnej retencji wodnej i gruntowej, naleŜy chronić i zachować naturalne miejsca retencji wodnej oraz tworzyć sztuczne zbiorniki retencyjne.
Do najwaŜniejszych potrzeb i problemów ochrony środowiska w zakresie ochrony gleb i powierzchni ziemi naleŜą między innymi:
ochrona rolniczej przestrzeni produkcyjnej z uwzględnieniem gleb o wysokich klasach
bonitacyjnych oraz gleb pochodzenia organicznego, przed ich dalszą degradacją i nieoptymalnymi formami zagospodarowania. Konieczne jest zachowanie śródpolnych
zbiorników wodnych, terenów zadrzewionych, ochronę gleb przed erozją, stosowanie
zasad rolnictwa ekologicznego, właściwe melioracje
w zakresie gruntów zdegradowanych konieczne są działania rekultywacyjne, przywrócenie tym terenom funkcji przyrodniczej;
monitoring obszarów osuwiskowych, wyeliminowanie moŜliwości rozwoju zabudowy
na terenach naraŜonych na osuwiska i ruchy masowe, wszelka działalność inwestycyjna
musi być poprzedzona badaniami geologicznymi bądź ekspertyzą geotechniczną.
38
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
Do najwaŜniejszych potrzeb i problemów ochrony środowiska w zakresie ochrony powietrza
naleŜą między innymi:
na terenie miasta duŜym problemem są zanieczyszczenia emitowane z indywidualnych
systemów grzewczych, zwłaszcza emisje pochodzące z zabudowy indywidualnej, gdzie
często stosowane są kotły grzewcze i paliwo (najczęściej węgiel kamienny) niskiej jakości. Konieczne są działania zmierzające do ograniczenia niskiej emisji jak równieŜ
zmniejszenia emisji komunikacyjnych i przemysłowych.
Do najwaŜniejszych problemów ochrony środowiska w zakresie ochrony przed hałasem naleŜą między innymi:
na obszarze miasta Bielska-Białej występują obszary o znacznym natęŜeniu hałasu zarówno komunikacyjnego jak i przemysłowego – hałas komunikacyjny stanowi duŜą
uciąŜliwość dla mieszkańców. UciąŜliwość stanowi równieŜ mała przepustowość dróg
i tworzenie się korków, zwłaszcza w centrum miasta.
Do najwaŜniejszych potrzeb i problemów ochrony środowiska w zakresie ochrony przyrody
naleŜą między innymi:
nadmierna presja urbanizacyjna, inwestycyjna i wszechobecny ruch turystyczny. Konieczne są działania mające na celu ochronę istniejących siedlisk przyrodniczych, terenów leśnych przed nadmierną eksploatacją, a takŜe prowadzone powinny być działania
zabezpieczające obszary leśne przed negatywnym oddziaływaniem zarówno czynników
antropogenicznych, jak równieŜ biogennych
w zakresie ochrony zieleni miejskiej waŜne jest zachowanie istniejących jej form i ich
ochrona przed zmianą uŜytkowania
w związku z pojawiającą się presją inwestycyjną pod nowe budownictwo mieszkaniowe
i rekreacyjno-wypoczynkowe konieczna jest ochrona zachowanych krajobrazów wiejskich, rolniczych przez odpowiednie zagospodarowanie, podniesienie bioróŜnorodności
tych siedlisk z ograniczeniem moŜliwości zabudowy na najbardziej atrakcyjnych przyrodniczych obszarach jak i na obszarach zagroŜonych zalewem czy osuwiskami
rozbudowa i modernizacja obiektów turystyczno-rekreacyjnych powinna przebiegać
w oparciu o rygorystyczne respektowanie zasad ochrony poszczególnych elementów
środowiska i uciąŜliwości dla otoczenia. Rozwój turystyki i rekreacji musi być postrzegany w relacji do ochrony przyrody i krajobrazu.
Dla poprawy aktualnego stanu poszczególnych elementów środowiska, zmniejszenia zagroŜenia i eliminacji problemów związanych z ochroną środowiska na terenie miasta konieczne
są działania edukacyjne, mające na celu poszerzenie świadomości ekologicznej mieszkańców.
W odniesieniu do istniejących problemów i zagroŜeń środowiska, Program ochrony środowiska dla miasta Bielska-Białej wprowadza szereg ustaleń mających się przyczynić do poprawy
aktualnego stanu zasobów lokalnego środowiska.
Przewiduje się, ze pewien wpływ w odniesieniu do środowiska zarówno przyrodniczego jak
i społecznego będzie miał etap realizacji ustaleń Programu ochrony środowiska – będą to
krótkotrwałe uciąŜliwości związane z budową i remontem – między innymi budową i modernizacją sieci wodociągowej, rozbudową kanalizacyjnej sanitarnej i deszczowej, pracami remontowymi i modernizacyjnymi dróg, budową nowych odcinków dróg, wzmocnieniem
ochrony przeciwpowodziowej (budowa nowych obwałowań, regulacje rzek). MoŜna się wtedy spodziewać przejściowych utrudnień dla mieszkańców miasta, zwiększonego hałasu, spalin, pracy cięŜkich maszyn, itp.
Innymi problemami ochrony środowiska, w związku z realizacją celów i działań ustalonych
w analizowanym dokumencie będzie konieczność zachowania ciągłości i jakości korytarzy
39
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
ekologicznych największych rzek płynących przez miasto, zachowania i ochrony najcenniejszych elementów struktury przyrodniczej miasta.
W późniejszym czasie efekty realizacji poszczególnych zadań zaznaczą się korzystnie w lokalnym środowisku przyrodniczym i społecznym miasta, wpływając pozytywnie na obecny
stan siedlisk przyrodniczych, obiektów kulturowych oraz bezpieczeństwo ekologiczne mieszkańców miasta.
Korelację pomiędzy aspektami środowiskowymi, zidentyfikowanymi problemami, a celami
Programu ochrony środowiska dla miasta Bielsko-Białej przedstawiono poniŜej w tabeli:
Tabela 13 Analiza korelacji celów „Programu ochrony środowiska dla miasta BielskaBiałej” ze zidentyfikowanymi problemami ochrony środowiska
Problemy ochrony środowiAspekt środowiWybrane zadania własne Programu Ochrony Środowiska występujące na terenie
Korelacja
skowy
ska dla miasta Bielsko-Białej
miasta
Środowisko
- Fragmentacja i degrada- 1. Gospodarka wodno-ściekowa:
przyrodnicze,
- Monitoring w zakresie ochrony przeciwpowocja siedlisk przyrodnibioróŜnorodność czych związana z presją
dziowej;
Oddziaływanie
- Usuwanie szkód powodziowych;
inwestycyjną i ruchem
na wody po- Edukacja ekologiczna w zakresie oszczędzania
turystycznym
wierzchniowe i
wody;
- Ograniczanie ciągłości
- Propagowanie dobrych praktyk rolniczych zmiepodziemne,
korytarzy ekologicznych
rzających do zmniejszenia zanieczyszczeń wód;
powierzchnię
na skutek tworzenia się
- Ujmowanie terenów zagroŜonych powodzią w
ziemi, jakość
barier środowiskowych
⇑
dokumentach planistycznych (studium, miejpowietrza
(nowe połączenie droscowe plany);
gowe, regulacja rzek
- Ewidencja przydomowych oczyszczalni ścieków
związana z ochroną
i zbiorników bezodpływowych, kontrola harmoprzeciwpowodziową)
nogramu wywozu nieczystości z przydomowych
- Zanieczyszczenia wód
oczyszczalni ścieków;
powierzchniowych, za- Opiniowanie wniosków dotyczących pozwoleń
groŜenia jakości wód
wodno prawnych i wydawanie pozwoleń wodnopodziemnych, powietrza,
prawnych
- Niedostateczny stan
2. Ochrona powierzchni ziemi i gleby:
ochrony przeciwpowo- Prowadzenie monitoringu obszarów zagroŜodziowej,
nych ruchami masowymi gruntów;
Szkolenia
dla rolników obejmujące Zasady Ko- Udział terenów zdegradeksu
Dobrych
Praktyk Rolniczych;
dowanych, przemysłoOkresowe
badania
gleb w sąsiedztwie najwiękwych, przekraczających
szych
zakładów
przemysłowych;
standardy emisyjne, nie- Tworzenie planów uŜytkowania gruntów rolnych
zrekultywowanych tere⇑
będących pod wpływem oddziaływania terenów
nów poeksploatacyjnych.
przemysłowych
- Okresowa kontrola stanu jakości gleb uŜytkowanych rolniczo;
- Aktualizacja map glebowych;
- Promowanie upraw energetycznych;
- Uwzględnianie w miejscowych planach udokumentowanych złóŜ surowców naturalnych
3. Ochrona powietrza atmosferycznego
- Budowa i organizacja tras rowerowych;
- Prowadzenie edukacji ekologicznej;
- Dalsze wdraŜanie programu ograniczenia niskiej
emisji;
⇑
- Ujmowanie zapisów dotyczących ochrony powietrza w dokumentach planistycznych;
- Termomodernizacje budynków uŜyteczności publicznej, modernizacja systemów grzewczych;
- Promowanie źródeł ciepła opartych na paliwach
40
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
4.
5.
6.
7.
alternatywnych i energii odnawialnej;
- Poprawa stanu technicznego dróg, modernizacja
nawierzchni dróg powiatowych i gminnych
Ochrona przed hałasem
- Dalsza modernizacja dróg powiatowych i gminnych;
- Minimalizacja hałasu komunikacyjnego m. in.
przez budowę ekranów
- Edukacja ekologiczna
- Uwzględnianie potrzeb w zakresie ochrony
przed hałasem w studium i miejscowych planach;
- Aktualizacja mapy akustycznej miasta
- Stworzenie programów ochrony środowiska
przed hałasem
Ochrona przed promieniowaniem niejonizującym
- Wprowadzenie do miejscowych planów zapisów
o ochronie przed promieniowaniem
- Prowadzenie akcji edukacyjnych
Ochrona przyrody
- Zagospodarowanie i rewaloryzacja zabytkowych
parków;
- Tworzenie małoobszarowych form ochrony
przyrody;
- Obejmowanie ochroną prawną ostoi flory, rzadkich siedlisk przyrodniczych;
- Objęcie ochroną drzew - propozycji pomników
przyrody, konserwacje proponowanych i istniejących pomników przyrody;
- Tworzenie sieci ścieŜek przyrodniczodydaktycznych, ścieŜek rowerowych w obrębie
obszarów przyrodniczo cennych i atrakcyjnych
krajobrazowo;
- Tworzenie infrastruktury rekreacyjnej i turystycznej zachowującej tereny przyrodniczo cenne i atrakcyjne krajobrazowo;
- Rewitalizacja istniejących zasobów terenów zieleni miejskiej oraz tworzenie jej nowych form
(dodatkowe nasadzenia, tworzenie klombów);
- Wpisanie Bielskiego Obszaru Metropolitarnego
do europejskiego systemu korytarzy ekologicznych;
- Przebudowa zieleni przyulicznej dróg miejskich:
nowe nasadzenia, bieŜąca pielęgnacja zieleni
wysokiej;
- Ujmowanie w nowych lub aktualizowanych planach zagospodarowania przestrzennego konieczności ochrony cennych siedlisk przyrodniczych i
krajobrazu kulturowego;
- Promocja działań i inicjatyw proekologicznych
promujących walory środowiska przyrodniczego
o charakterze cyklicznym
Edukacja ekologiczna
- Tworzenie sieci ścieŜek przyrodniczodydaktycznych, szlaków pieszych i rowerowych
w obrębie obszarów przyrodniczo cennych i
atrakcyjnych krajobrazowo;
- Szkolenia i pokazy praktyczne dla rolników i
działkowców w zakresie gospodarki ekologicznej, Dobrej Praktyki Rolniczej, programów śro-
⇓
⇑
⇑
⇑
⇑
41
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
Bezpieczeństwo ekologiczne
mieszkańców
miasta
-
-
-
Rosnący hałas komuni- 1.
kacyjny i związana z tym
uciąŜliwość dla mieszkańców, duŜe natęŜenie
ruchu samochodowego w
centrum miasta, zmniejszająca się przepustowość dróg i tworzące się
korki
ZbliŜanie się zabudowy
na tereny do tej funkcji
niepredysponowane (na
tereny zalewowe, naraŜone na osuwiska)
Zaśmiecenie terenu
związane z intensywnym
ruchem turystycznym,
Tereny zagroŜone nie- 2.
bezpieczeństwem powodzi i osuwiskami
3.
4.
dowiskowych itp.;
- Promocja działań proekologicznych;
- Udostępnianie informacji o środowisku i działaniach proekologicznych z terenu miasta;
- Wspieranie szkolnej oraz pozaszkolnej edukacji
ekologicznej dla młodzieŜy, akcji podnoszących
świadomość ekologiczną społeczeństwa;
- Weryfikacja planów zagospodarowania przestrzennego pod kątem wymagań znowelizowanych przepisów i Programu ochrony środowiska
Gospodarka wodno-ściekowa:
- Monitoring w zakresie ochrony przeciwpowodziowej;
- Usuwanie szkód powodziowych;
- Edukacja ekologiczna w zakresie oszczędzania
wody;
- Propagowanie dobrych praktyk rolniczych zmierzających do zmniejszenia zanieczyszczeń wód;
- Ujmowanie terenów zagroŜonych powodzią w
dokumentach planistycznych (studium, miejscowe plany);
- Ewidencja przydomowych oczyszczalni ścieków
i zbiorników bezodpływowych, kontrola harmonogramu wywozu nieczystości z przydomowych
oczyszczalni ścieków;
- Opiniowanie wniosków dotyczących pozwoleń
wodno prawnych i wydawanie pozwoleń wodnoprawnych
Ochrona powierzchni ziemi i gleby:
- Prowadzenie monitoringu obszarów zagroŜonych ruchami masowymi gruntów;
- Szkolenia dla rolników obejmujące Zasady Kodeksu Dobrych Praktyk Rolniczych;
- Okresowe badania gleb w sąsiedztwie największych zakładów przemysłowych;
- Tworzenie planów uŜytkowania gruntów rolnych
będących pod wpływem oddziaływania terenów
przemysłowych
- Okresowa kontrola stanu jakości gleb uŜytkowanych rolniczo;
- Aktualizacja map glebowych;
- Promowanie upraw energetycznych;
- Uwzględnianie w miejscowych planach udokumentowanych złóŜ surowców naturalnych
Ochrona powietrza atmosferycznego
- Budowa i organizacja tras rowerowych;
- Prowadzenie edukacji ekologicznej;
- Dalsze wdraŜanie programu ograniczenia niskiej
emisji;
- Ujmowanie zapisów dotyczących ochrony powietrza w dokumentach planistycznych;
- Termomodernizacje budynków uŜyteczności publicznej, modernizacja systemów grzewczych;
- Promowanie źródeł ciepła opartych na paliwach
alternatywnych i energii odnawialnej;
- Poprawa stanu technicznego dróg, modernizacja
nawierzchni dróg powiatowych i gminnych
Ochrona przed hałasem
- Dalsza modernizacja dróg powiatowych i gminnych;
⇑
⇑
⇑
⇑
42
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
- Minimalizacja hałasu komunikacyjnego m. in.
przez budowę ekranów
- Edukacja ekologiczna
- Uwzględnianie potrzeb w zakresie ochrony
przed hałasem w studium i miejscowych planach;
- Aktualizacja mapy akustycznej miasta
- Stworzenie programów ochrony środowiska
przed hałasem
5. Ochrona przed promieniowaniem niejonizującym
- Wprowadzenie do miejscowych planów zapisów
o ochronie przed promieniowaniem
- Prowadzenie akcji edukacyjnych
6. Ochrona przyrody
- Zagospodarowanie i rewaloryzacja zabytkowych
parków;
- Tworzenie małoobszarowych form ochrony
przyrody;
- Obejmowanie ochroną prawną ostoi flory, rzadkich siedlisk przyrodniczych;
- Objęcie ochroną drzew - propozycji pomników
przyrody, konserwacje proponowanych i istniejących pomników przyrody;
- Tworzenie sieci ścieŜek przyrodniczodydaktycznych, ścieŜek rowerowych w obrębie
obszarów przyrodniczo cennych i atrakcyjnych
krajobrazowo;
- Tworzenie infrastruktury rekreacyjnej i turystycznej zachowującej tereny przyrodniczo cenne i atrakcyjne krajobrazowo;
- Rewitalizacja istniejących zasobów terenów zieleni miejskiej oraz tworzenie jej nowych form
(dodatkowe nasadzenia, tworzenie klombów);
- Wpisanie Bielskiego Obszaru Metropolitarnego
do europejskiego systemu korytarzy ekologicznych;
- Przebudowa zieleni przyulicznej dróg miejskich:
nowe nasadzenia, bieŜąca pielęgnacja zieleni
wysokiej;
- Ujmowanie w nowych lub aktualizowanych planach zagospodarowania przestrzennego konieczności ochrony cennych siedlisk przyrodniczych i krajobrazu kulturowego;
- Promocja działań i inicjatyw proekologicznych
promujących walory środowiska przyrodniczego
o charakterze cyklicznym
7. Edukacja ekologiczna
- Tworzenie sieci ścieŜek przyrodniczodydaktycznych, szlaków pieszych i rowerowych
w obrębie obszarów przyrodniczo cennych i
atrakcyjnych krajobrazowo;
- Szkolenia i pokazy praktyczne dla rolników i
działkowców w zakresie gospodarki ekologicznej, Dobrej Praktyki Rolniczej, programów środowiskowych itp.;
- Promocja działań proekologicznych;
- Udostępnianie informacji o środowisku i działaniach proekologicznych z terenu miasta;
- Wspieranie szkolnej oraz pozaszkolnej edukacji
ekologicznej dla młodzieŜy, akcji podnoszących
⇑
⇑
⇑
43
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
Wartości kulturowe, zabytki i
walory krajobrazowe miasta
-
-
-
Udział terenów zdegradowanych, wymagających rewitalizacji
i rekultywacji, zwłaszcza dawnych wyrobisk
poeksploatacyjnych,
Mała ilość terenów
zielni urządzonej w
centrum miasta jako
miejsc wypoczynku i
rekreacji mieszkańców
Niszczenie obiektów
zabytkowych
świadomość ekologiczną społeczeństwa;
- Weryfikacja planów zagospodarowania przestrzennego pod kątem wymagań znowelizowanych przepisów i Programu ochrony środowiska
1. Gospodarka wodno-ściekowa:
- Monitoring w zakresie ochrony przeciwpowodziowej;
- Usuwanie szkód powodziowych;
- Edukacja ekologiczna w zakresie oszczędzania wody;
- Propagowanie dobrych praktyk rolniczych
zmierzających do zmniejszenia zanieczyszczeń wód;
- Ujmowanie terenów zagroŜonych powodzią w
dokumentach planistycznych (studium, miejscowe plany);
- Ewidencja przydomowych oczyszczalni ścieków i zbiorników bezodpływowych, kontrola
harmonogramu wywozu nieczystości z przydomowych oczyszczalni ścieków;
- Opiniowanie wniosków dotyczących pozwoleń wodno prawnych i wydawanie pozwoleń
wodno-prawnych
2. Ochrona powierzchni ziemi i gleby:
- Prowadzenie monitoringu obszarów zagroŜonych ruchami masowymi gruntów;
- Szkolenia dla rolników obejmujące Zasady
Kodeksu Dobrych Praktyk Rolniczych;
- Okresowe badania gleb w sąsiedztwie największych zakładów przemysłowych;
- Tworzenie planów uŜytkowania gruntów rolnych będących pod wpływem oddziaływania
terenów przemysłowych
- Okresowa kontrola stanu jakości gleb uŜytkowanych rolniczo;
- Aktualizacja map glebowych;
- Promowanie upraw energetycznych;
- Uwzględnianie w miejscowych planach udokumentowanych złóŜ surowców naturalnych
3. Ochrona powietrza atmosferycznego
- Budowa i organizacja tras rowerowych;
- Prowadzenie edukacji ekologicznej;
- Dalsze wdraŜanie programu ograniczenia niskiej emisji;
- Ujmowanie zapisów dotyczących ochrony
powietrza w dokumentach planistycznych;
- Termomodernizacje budynków uŜyteczności
publicznej, modernizacja systemów grzewczych;
- Promowanie źródeł ciepła opartych na paliwach alternatywnych i energii odnawialnej;
- Poprawa stanu technicznego dróg, modernizacja nawierzchni dróg powiatowych i gminnych
4. Ochrona przed hałasem
- Dalsza modernizacja dróg powiatowych i
gminnych;
- Minimalizacja hałasu komunikacyjnego m. in.
przez budowę ekranów
- Edukacja ekologiczna
44
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
- Uwzględnianie potrzeb w zakresie ochrony
przed hałasem w studium i miejscowych planach;
- Aktualizacja mapy akustycznej miasta
- Stworzenie programów ochrony środowiska
przed hałasem
5. Ochrona przed promieniowaniem niejonizującym
- Wprowadzenie do miejscowych planów zapisów o ochronie przed promieniowaniem
- Prowadzenie akcji edukacyjnych
6. Ochrona przyrody
- Zagospodarowanie i rewaloryzacja zabytkowych parków;
- Tworzenie małoobszarowych form ochrony
przyrody;
- Obejmowanie ochroną prawną ostoi flory,
rzadkich siedlisk przyrodniczych;
- Objęcie ochroną drzew - propozycji pomników przyrody, konserwacje proponowanych i
istniejących pomników przyrody;
- Tworzenie sieci ścieŜek przyrodniczodydaktycznych, ścieŜek rowerowych w obrębie obszarów przyrodniczo cennych i atrakcyjnych krajobrazowo;
- Tworzenie infrastruktury rekreacyjnej i turystycznej zachowującej tereny przyrodniczo
cenne i atrakcyjne krajobrazowo;
- Rewitalizacja istniejących zasobów terenów
zieleni miejskiej oraz tworzenie jej nowych
form (dodatkowe nasadzenia, tworzenie
klombów);
- Wpisanie Bielskiego Obszaru Metropolitarnego do europejskiego systemu korytarzy ekologicznych;
- Przebudowa zieleni przyulicznej dróg miejskich: nowe nasadzenia, bieŜąca pielęgnacja
zieleni wysokiej;
- Ujmowanie w nowych lub aktualizowanych
planach zagospodarowania przestrzennego
konieczności ochrony cennych siedlisk przyrodniczych i krajobrazu kulturowego;
- Promocja działań i inicjatyw proekologicznych promujących walory środowiska przyrodniczego o charakterze cyklicznym
7. Edukacja ekologiczna
- Tworzenie sieci ścieŜek przyrodniczodydaktycznych, szlaków pieszych i rowerowych w obrębie obszarów przyrodniczo cennych i atrakcyjnych krajobrazowo;
- Szkolenia i pokazy praktyczne dla rolników i
działkowców w zakresie gospodarki ekologicznej, Dobrej Praktyki Rolniczej, programów środowiskowych itp.;
- Promocja działań proekologicznych;
- Udostępnianie informacji o środowisku i działaniach proekologicznych z terenu miasta;
- Wspieranie szkolnej oraz pozaszkolnej edukacji ekologicznej dla młodzieŜy, akcji podnoszących świadomość ekologiczną społeczeństwa;
⇑
45
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
- Weryfikacja planów zagospodarowania przestrzennego pod kątem wymagań znowelizowanych przepisów i Programu ochrony środowiska
Oznaczenie:
Pozytywne – przeciwdziałanie zidentyfikowanym problemom – mogące przechodzić w negatywne przy źle prowadzonych działaniach
Negatywne – pogłębianie zidentyfikowanych problemów – mogące przechodzić w pozytywne
⇓
pod warunkiem przestrzegania ochrony środowiska
Obojętne i/lub o minimalnym znaczeniu
Źródło: Opracowanie własne na podstawie „Podręcznika do strategicznych ocen oddziaływania na środowisko”
⇑
Jak wynika z powyŜszego zestawienia, zdecydowana większość zakładanych do realizacji
zadań będzie miała wymiar zdecydowanie korzystny i w efekcie końcowym przyczyni się do
poprawy jakości poszczególnych komponentów środowiska, między innymi przez:
wprowadzanie nowych technologii proekologicznych, energo i wodochłonnych – ograniczenie negatywnego oddziaływania na środowisko
wprowadzenie energooszczędnych źródeł energii, modernizacja systemów ogrzewania,
termomodernizacja budynków – ograniczenia zuŜycia ciepła, zmniejszenie niskiej emisji, poprawa jakości powietrza
rozwój infrastruktury komunalnej (sieci kanalizacji sanitarnej, deszczowej, wodociągowej, ciepłowniczej) – zmniejszenie oddziaływania na środowisko, w tym uporządkowanie gospodarki ściekami
rewitalizacja terenów zdegradowanych – zaniedbanych, obiektów poprzemysłowych,
rekultywacja dawnych terenów poeksploatacyjnych – poprawa wizerunku miasta, walorów krajobrazowych, rozwój nowych siedlisk przyrodniczych, poprawa struktury uŜytkowania gleby, zalesienia, tworzenie nowych form zieleni urządzonej i leśnej
poprawa bezpieczeństwa mieszkańców, aktywizacja społeczeństwa, w tym edukacja
ekologiczna.
Rozwój infrastruktury drogowej, między innymi kontynuacja budowy obwodnic miasta przyczyni się do polepszenia komfortu przejazdu, odciąŜenia centrum miasta z ruchu tranzytowego, zmniejszenia oddziaływania hałasu komunikacyjnego i emisji komunikacyjnych, jednocześnie jednak z budową nowych połączeń drogowych wiązać się będą przejściowe utrudnienia dla okolicznych mieszkańców jak równieŜ zagroŜenia dla środowiska przyrodniczego.
Przejściowe utrudnienia wiązać się mogą równieŜ z zakładaną wymianą i modernizacją niektórych odcinków urządzeń wodociągowych, rozbudową sieci kanalizacyjnej – głównie na
skutek zajęcia terenu pod wykopy, pojawieniem się specjalistycznych urządzeń i maszyn (koparki, spychacze, ładowarki, inny sprzęt budowlany). Te moŜliwe oddziaływanie negatywne
i przejściowe uciąŜliwości pojawić się mogą równieŜ w momencie zakładanych działań związanych z ochroną przeciwpowodziową – regulacją rzek, budową czy remontem nowych obwałowań. O ile w większości przypadków te negatywne oddziaływania ograniczą się praktycznie tylko do etapu budowy – jak w przypadku rozbudowy sieci kanalizacyjnej, wodociągowej, remontu istniejących dróg, o tyle budowa nowych dróg czy regulacja rzek i obwałowania zaznaczą się w sposób trały w środowisku – zmniejszą się powierzchnie zielone, powstać mogą swoiste bariery ekologiczne, dojdzie do zmian w krajobrazie miasta. Inwestycje
te jednak wydają się być niezbędne dla dalszego rozwoju miasta i zagwarantowania bezpieczeństwa ekologicznego mieszkańcom. Dla zmniejszenia ich potencjalnie negatywnego
wpływu zaleca się jedynie ograniczenie zajętej powierzchni do niezbędnego minimum i dobrą
organizację pracy, aby zmniejszyć negatywne oddziaływanie na środowisko i uciąŜliwości dla
okolicznych mieszkańców.
46
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
2.4
Potencjalne zmiany w środowisku w przypadku braku realizacji ustaleń zawartych w aktualizacji POŚ dla miasta Bielska-Białej
Bielsko-Biała stanowi waŜny ośrodek administracyjno-usługowy Podbeskidzia, rozwija się
tutaj szereg inwestycji o strategicznym znaczeniu gospodarczym. Samo miasto posiada równieŜ szereg cennych walorów przyrodniczych i krajobrazowych, z czym wiąŜe się ich intensywne wykorzystanie między innymi dla potrzeb turystyki. Dla zachowania obecnego stanu
poszczególnych elementów środowiska oraz zagwarantowania im lepszej niŜ dotychczas jakości, konieczne są odpowiednie działania zmierzające do poprawy obecnego stanu.
Wody powierzchniowe zarówno w granicach samego miasta jak i na terenie gmin sąsiednich
są juŜ zanieczyszczone (na terenie miasta w badanych punktach odpowiadają III - V klasie
czystości), a brak odpowiednich działań zmierzających do poprawy ich stanu oraz uregulowania gospodarki wodno-ściekowej moŜe ten stan jeszcze pogorszyć. Brak modernizacji sieci
wodociągowej powodować będzie straty wody, co wpłynie negatywnie zarówno na zasoby
wodne miasta jak równieŜ zwiększy koszty ponoszone przez samych mieszkańców. Zaniechanie dalszej rozbudowy sieci kanalizacyjnej sanitarnej spowodować moŜe przenikanie zanieczyszczeń z nieszczelnych szamb (zbiorników bezodpływowych) do wód i gruntu a tym
samym zwiększy zagroŜenie ich zanieczyszczenia. Brak kanalizacji deszczowej powodować
moŜe wnikanie wód opadowych i roztopowych niosących duŜy ładunek zanieczyszczeń
(zwłaszcza zawiesin i substancji ropopochodnych) – głównie z terenów dróg, parkingów
i zakładów przemysłowych, które mogą zanieczyszczać powierzchnię ziemi i wody.
Równie negatywnie odznaczy się brak rozwiązań dotyczących ochrony powietrza i zmniejszania ładunku zanieczyszczeń – dalsze wykorzystywanie jako głównego paliwa węgla kamiennego, często z duŜą zawartością siarki i popiołu, będzie generowało niską emisję a co za
tym idzie, spowoduje to utrzymanie na wysokim poziomie lub wzrost stęŜenia szkodliwych
substancji w powietrzu. Niewykonanie modernizacji dróg i infrastruktury drogowej oraz zaniechanie modernizacji publicznych środków transportu utrzyma, a nawet podniesienie poziom zanieczyszczeń pochodzących z komunikacji. W chwili obecnej obserwuje się wzrost
emisji hałasu, zwłaszcza komunikacyjnego, poprawa tego stanu jest moŜliwa dzięki zapisom
analizowanego dokumentu mającym na celu modernizację i rozbudowę obecnej sieci komunikacyjnej miasta, w tym równieŜ nasadzenia zieleni izolacyjno-osłonowej czy budowie ekranów akustycznych na najbardziej uciąŜliwych odcinkach dróg.
Brak rozwiązań dotyczących właściwego uŜytkowania gruntów, zwłaszcza w kontekście właściwego zagospodarowania i uŜytkowania gruntów rolnych, rozwijania Dobrych Praktyk Rolniczych i edukacji w zakresie rolnictwa ekologicznego, powodować będzie dalsze pogarszanie się stanu zarówno zasobów środowiska przyrodniczego i lokalnych ekosystemów jak
i walorów krajobrazowych miasta. Spowoduje równieŜ moŜliwość ich nieoptymalnego zagospodarowania.
Brak zabezpieczeń przeciwpowodziowych oraz monitoringu terenów osuwiskowych i zagroŜeń geomorfologicznych powodować moŜe nieoptymalne zagospodarowanie tych terenów
w funkcji do tego niepredysponowanej, zwłaszcza rozwoju zabudowy związanej ze stałym
pobytem ludzi, a co za tym idzie niebezpieczeństwo powodzi lub osuwania się gruntów dla
mieszkających tam ludzi.
Bardzo waŜnym zadaniem do realizacji na terenie miasta jest wdroŜenie i ochrona lokalnych
walorów środowiska przyrodniczego i kulturowego – brak precyzyjnych zapisów mających
na celu ochronę wartościowych ekosystemów na terenie miasta jak i ciekawych obiektów
architektonicznych spowodować moŜe ich nieoptymalne zagospodarowanie, a przez to utratę
walorów przyrodniczych i kulturowych. Niechronione tereny będą mogły być wykorzystane
do innych celów gospodarczych i przemysłowych, co przyczyni się do utraty cennych siedlisk, gatunków roślin i zwierząt a takŜe pogorszenia walorów estetycznych miasta.
47
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
Bardzo waŜnym aspektem analizowanego dokumentu jest edukacja ekologiczna i tzw. świadomość ekologiczna mieszkańców – brak wiedzy na temat zagroŜeń dla środowiska i moŜliwości ich minimalizacji wpłynie na pogorszenie i dalszą degradację przyrodniczą obszaru
miasta. Edukacja ekologiczna nie tylko mieszkańców, ale równieŜ osób przyjeŜdŜających np.
na weekendowy odpoczynek w bielskiej części Beskidów (np. w postaci tablic informacyjnych, oznakowanych ścieŜek, szlaków pieszych i rowerowych, wyznaczonych tras) jest równieŜ waŜna ze względu na wzmoŜony ruch turystyczny i związane z tym nieoptymalne wykorzystanie terenów szczególnie cennych przyrodniczo, w tym wyrzucanie śmieci na leśne górskie ścieŜki, deptanie ciekawych okazów roślinności, zrywanie okazów chronionych gatunków roślin, płoszenie zwierząt, itp.
Analizowany dokument wpisuje się w istniejące na terenie miasta problemy środowiskowe
i uwzględnia aktualne potrzeby miasta w odniesieniu do ochrony poszczególnych elementów
środowiska przyrodniczego, kulturowego, ochrony walorów krajobrazowych i zagwarantowania bezpieczeństwa ekologicznego mieszkańców i komfortu zamieszkania.
Poszczególne cele i zadania wyznaczone do realizacji ujęte w analizowanym dokumencie
mają na celu poprawę obecnego stanu jakości wód, powietrza, gleby, siedlisk przyrodniczych,
klimatu akustycznego, poprawy warunków Ŝycia mieszkańców, w związku z czym uwaŜa się,
Ŝe w przypadku braku realizacji Programu stan środowiska na terenie miasta będzie ulegał
pogorszeniu, nieprzyjęcie zadań przewidywanych do realizacji w analizowanym dokumencie
bez wątpienia wpłynie negatywnie na obecny stan siedlisk przyrodniczych a tym samym pogorszy bezpieczeństwo i warunki Ŝycia mieszkańców miasta.
48
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
3.
PRZEWIDYWANE ODDZIAŁYWANIA PROJEKTOWANEGO DOKUMENTU NA ŚRODOWISKO
3.1
Oddziaływanie zapisów Programu ochrony środowiska na poszczególne elementy środowiska, w tym równieŜ zdrowie i Ŝycie ludzi
Biorąc pod uwagę zakładane cele i zadania do realizacji na terenie miasta, przyjmuje się, Ŝe
będą one miały wymiar zdecydowanie pozytywny w odniesieniu do poszczególnych komponentów środowiska przyrodniczego, społecznego i kulturowego. Przewidywane oddziaływania analizowanego dokumentu zaznaczą się w odniesieniu do:
RóŜnorodność biologiczna, siedliska przyrodnicze, oddziaływanie na rośliny i zwierzęta
RóŜnorodność biologiczna miasta jest wysoka, co wynika przede wszystkim z połoŜenia miasta w rejonie Beskidów oraz duŜej ilości siedlisk przyrodniczych tutaj się znajdujących – zarówno terenów rolniczych, kompleksów leśnych, licznych cieków i zbiorników wód powierzchniowych, zieleni urządzonej w parkach miejskich – siedliska te dają moŜliwość bytowania wielu gatunków roślin i zwierząt. W chwili obecnej stan jakościowy poszczególnych
siedlisk przyrodniczych jest po części zadowalający, czego potwierdzeniem jest obecność
w granicach miasta, zwłaszcza w rejonie beskidzkim, duŜej liczny gatunków cennych, rzadkich i chronionych – zarówno roślin jak i zwierząt. Walory przyrodnicze miasta i jego bioróŜnorodność znalazły swoje odzwierciedlenie równieŜ w tym, Ŝe na terenie miasta powołano
szereg form ochrony przyrody, zarówno dla podkreślenia ich wyjątkowości jak równieŜ
(a moŜe przede wszystkim) ze względu na potrzebę ich ochrony.
Dla poprawy obecnego stanu w duŜej mierze przyczynić się powinny poszczególne zapisy
Programu ochrony środowiska mające na celu zachowanie istniejących siedlisk i ich ochronę
przed dalszą degradacją. Jako jedno z priorytetowych zadań w zakresie ochrony siedlisk przyrodniczych wyznaczono w analizowanym dokumencie „kształtowanie zrównowaŜonego oraz
ekologicznego modelu miasta, z uwzględnieniem istniejących walorów przyrodniczych, krajobrazowych i kulturowych”, a najwaŜniejszymi celami w zakresie ochrony i rozwoju systemu
obszarów chronionych, ochrony zagroŜonych siedlisk oraz ochrony krajobrazu kulturowego
na terenie miasta Bielska-Białej jest między innymi objęcie ochroną prawną nowych obszarów cennych przyrodniczo oraz korytarzy ekologicznych stanowiących powiązanie z najwaŜniejszymi strukturami przyrodniczymi na terenie Bielska-Białej, ochrona walorów kulturowych, zabytkowych załoŜeń zieleni, między innymi jako rewaloryzacja parków, pielęgnacja
załoŜeń zieleni, kształtowanie zieleni zabytkowej, prowadzenie zrównowaŜonej gospodarki
leśnej oraz poprawa kondycji zdrowotno-sanitarnej lasów, poprawa estetycznego wizerunku
środowiska przyrodniczego obszaru miasta.
DuŜe znaczenie będą miały równieŜ załoŜenia dotyczące zieleni parkowej i miejskiej – zakłada się między innymi rozbudowę terenów zieleni miejskiej, ochronę i rewaloryzację zespołów
parkowych, odpowiednie oznakowanie terenów zielonych, tworzenie zieleni izolacyjnej
wzdłuŜ ciągów komunikacyjnych o największym natęŜeniu ruchu pojazdów samochodowych.
Zakłada się powołanie odpowiednich małoobszarowych form ochrony przyrody dla miejsc
cennych przyrodniczo, w tym z uwzględnieniem wymogu ochrony starych drzew.
Ochronę róŜnorodności biologicznej miasta wspomoŜe równieŜ uwzględnienie obiektów
i obszarów cennych przyrodniczo w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
przestrzennego jak i miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego.
Realizacja tych zadań zgodnie z załoŜeniami bez wątpienia będzie miała wymiar pozytywny
dla siedlisk przyrodniczych miasta i uchroni je przed degradacją.
Równie waŜne dla miasta, biorąc pod uwagę jego walory przyrodnicze i związane z tym
funkcje turystyki, jest zakładane „rozwijanie funkcji rekreacyjnych o znaczeniu lokalnym
i ponadlokalnym na bazie istniejących zasobów przyrodniczych (przy zachowaniu równowagi
49
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
ekologicznej w obszarach przyrodniczo cennych). SłuŜyć temu będzie między innymi wyznaczanie terenów dla inwestycji turystycznych zgodnych z zasadami ochrony środowiska,
wspieranie rozwoju obiektów turystycznych i rekreacyjnych, dalszy rozwój turystyki rekreacyjnej, aktywnej i specjalistycznej (ścieŜki rowerowe, szlaki przyrodniczo-dydaktyczne)
z bezwzględnym priorytetem ochrony przyrody. Bardzo waŜnym zadaniem jest tutaj edukacja
ekologiczna, nie tylko samych mieszkańców, ale równieŜ przyjeŜdŜających do miasta turystów.
Wszystkie te zapisy, przy właściwej ich realizacji mają szansę znacząco pozytywnie wpłynąć
na obecny stan siedlisk przyrodniczych w granicach miasta, umoŜliwią dalszą egzystencję
organizmów tutaj Ŝyjących. Zapisy te dodatkowo wzbogacą lokalne środowisko przyrodnicze.
Program ochrony środowiska nie zakłada wprowadzenia Ŝadnych ustaleń mogących na trwałe
zagrozić lokalnej bioróŜnorodności, potencjalne, krótkotrwałe uciąŜliwości dla siedlisk przyrodniczych w granicach miasta oraz „ubytek” roślin i zwierząt związany będzie realizacją
poszczególnych zadań (zwłaszcza dotyczących infrastruktury technicznej – wodociągi i kanalizacji, drogowej oraz realizacji zadań z zakresu ochrony przeciwpowodziowej), pracami modernizacyjnymi, budowlanymi. Szacuje się, Ŝe największy wpływ na środowisko biologiczne
będą miały zapisy Programu ochrony środowiska związane z rozbudową sieci drogowej
i wzmocnieniem ochrony przeciwpowodziowej. W zakresie ochrony przeciwpowodziowej
w większości prace dotyczą naprawy, nadbudowy i modernizacji juŜ istniejących obwałowań,
prace tam wykonane nie pogorszą obecnego stanu rzek i środowiska biologicznego. Natomiast regulacja rzek i budowa nowych obwałowań wpłynąć mogą negatywnie na stan siedlisk
przyrodniczych towarzyszących wodom i ograniczenie naturalnej strefy roślinności przywodnej. Z drugiej jednak strony analizowany dokument zakłada renaturalizację cieków wodnych
oraz zapewnienie odpowiednich warunków retencjonowania wody, co z punktu widzenia siedlisk przyrodniczych i bioróŜnorodności jest optymalne.
Prace związane z realizacją nowych dróg przyczynią się do zmniejszenia powierzchni zielonej, a tym samym ograniczenia siedlisk przyrodniczych znajdujących się w ich najbliŜszym
sąsiedztwie. W momencie lokalizacji nowych dróg wśród terenów przyrodniczo cennych moŜe dojść do ograniczenia lub przerwania powiązań przyrodniczych, powstania barier technicznych związanych z przebiegiem drogi, pogorszenia jakości wód powierzchniowych,
zmniejszenia powierzchni zielonej.
Dla zminimalizowania tego negatywnego efektu wskazuje się na ograniczenie prac i związanego z tym zajęcia terenu do niezbędnego minimum.
Inne moŜliwe negatywne oddziaływanie zaznaczyć się moŜe w momencie intensywnego rozwoju specjalizowanej turystki i wyznaczania nowych terenów inwestycyjnych czy rekreacyjnych na terenach do tego niepredysponowanych, wśród terenów cennych przyrodniczo. Takich jednak zadań analizowany dokument nie przewiduje, wręcz przeciwnie – Program
ochrony środowiska te nieoptymalne zasady zagospodarowania ma ograniczać. Ten potencjalny negatywny wpływ moŜe się więc zaznaczyć, niezaleŜnie od analizowanego dokumentu, w zaleŜności od zastosowanych rozwiązań przez inwestorów czy samych turystów odwiedzających miasto.
Środowisko gruntowo-wodne (woda, powierzchnia ziemi, zasoby naturalne), wpływ na
powietrze, lokalny klimat, w tym klimat akustyczny
Analizowany dokument zakłada szereg działań, których realizacja ma się przyczynić do poprawy obecnego stanu środowiska abiotycznego. Zakładane zadania wpłyną na:
–
poprawę jakości wód powierzchniowych i podziemnych, czemu słuŜyć będzie między
innymi budowa, rozbudowa oraz modernizacja sieci wodociągowej i kanalizacyjnej
miasta, ograniczenie strat wody powstających podczas jej przesyłu oraz racjonalizacja
zuŜycia wody – stosowanie nowoczesnych technologii oszczędzających wodę, zamkniętych obiegów wód w zakładach przemysłowych, ochrona oraz monitoring zasobów ilo50
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
–
-
ściowych i jakościowych wód powierzchniowych i wód podziemnych, zmniejszenie zanieczyszczenia wód powierzchniowych i podziemnych między innymi poprzez zmniejszenie ładunku zanieczyszczeń w ściekach przemysłowych, budowa, przebudowa oraz
modernizacja obiektów hydrotechnicznych (wałów, wylotów kanalizacyjnych) zlokalizowanych na terenie miasta. Zakładany rozwój sieci kanalizacyjnej sanitarnej, deszczowej oraz przydomowych oczyszczalni ścieków, ewidencjonowanie przydomowych
oczyszczalni i zbiorników bezodpływowych, kontrola umów na wywóz ścieków i nieczystości, precyzyjne zasady ochrony ujęć wód, zdecydowanie korzystnie wpłyną na
aktualny stan wód powierzchniowych i podziemnych. Dla ochrony wód przyczynią się
równieŜ działania zmierzające do ograniczenia przedostawania się ścieków deszczowych i modernizacja dróg o największym natęŜeniu ruchu samochodowego. Dla ochrony przed powodzią i suszą planuje się między innymi zachowanie i tworzenie systemów
retencji wód, renaturalizację cieków, budowanie oraz utrzymywanie wałów przeciwpowodziowych, konserwacja i modernizacja urządzeń wodnych i zabezpieczeń przeciwpowodziowych, utrzymywanie droŜności cieków wodnych. Ustalenia Programu ochrony środowiska, dotyczące prac związanych z ochroną przeciwpowodziową miasta będą
miały wpływ na krajobraz i rzeźbę terenu, szacuje się jednak, Ŝe skala tych zmian w porównaniu do juŜ istniejących przekształceń będzie niewielka, a działania te przyczynią
się do zmniejszenia zagroŜenia powodziowego na terenie miasta.
Ochronie przed powodzią słuŜy identyfikacja i ujęcie w planach zagospodarowania
przestrzennego miasta terenów zagroŜonych występowaniem powodzi. Na tych terenach powinna być ograniczona moŜliwość budowy nowych i rozbudowy istniejących
obiektów.
powierzchnię ziemi i ochronę zasobów glebowych – między innymi przez rekultywację
terenów poprzemysłowych, dawnych wyrobisk poeksploatacyjnych, terenów z duŜym
udziałem gleb zdegradowanych, ponowne zagospodarowanie nieuŜytków, ograniczenie
negatywnego wpływu intensyfikacji rolnictwa, monitoring obszarów zagroŜonych ruchami masowymi ziemi, wdraŜanie działań proekologicznych, wspieranie i rozwijanie
rolnictwa ekologicznego na obszarze miasta, rozwój plantacji roślin energetycznych,
prowadzenie badań monitoringowych jakości i stanu gleb uprawnych i leśnych na terenie Bielska-Białej, badania jakości gleb wokół największych zakładów przemysłowych.
Odzyskanie zdegradowanych terenów i przywrócenie im funkcji uŜytkowych pozwoli
na zachowanie gruntów rolnych i leśnych oraz wpłynie na zwiększenie ilości terenów
pod przyszłe inwestycje. Pewne negatywne znaczenie w odniesieniu do gleb i powierzchni ziemi będzie miała realizacja zadań związana z oddziaływaniem na grunty –
między innymi wykopy pod urządzenia kanalizacyjne i wodociągowe, infrastrukturę
drogową czy przeciwpowodziową. Realizacja tych zadań spowoduje konieczność usunięcia wierzchniej warstwy gruntu wraz z organizmami tam Ŝyjącymi, dla zminimalizowania tych negatywnych oddziaływań wskazuje się na ponowne zagospodarowanie
zdjętej warstwy ziemi, np. do wyrównania, niwelacji terenu. Monitoring terenów osuwiskowych i ograniczenia w zagospodarowaniu terenów naraŜonych na procesy osuwiskowe znacznie zwiększy bezpieczeństwo ekologiczne mieszkańców miasta. Ochrona
i uwzględnianie zasobów udokumentowanych kopalin przyczynią się do ochrony powierzchni ziemi przed niewłaściwym wykorzystaniem zasobów surowcowych na terenie miasta.
poprawę stanu powietrza atmosferycznego między innymi przez stosowanie urządzeń
i technologii zmniejszających emisję z procesów przemysłowych oraz wprowadzenie
systemów zarządzania środowiskiem w zakładach, kontynuację programu ograniczania
niskiej emisji, termoizolację budynków, promowanie ekologicznych nośników energii
między innymi paliw alternatywnych, modernizacja i rozszerzenie zasięgu sieci gazow51
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
-
niczej, poprawa dostępności, bezpieczeństwa, szybkości i komfortu podróŜowania środkami komunikacji miejskiej, modernizacja systemu komunikacyjnego, przebudowa ciągów komunikacyjnych, remonty dróg, dokończenie budowy obwodnic miasta, wytyczanie i budowanie ścieŜek rowerowych. Wszystkie te planowane działania, przy właściwej ich realizacji przyczynią się znacząco do ograniczenia zanieczyszczeń emitowanych do powietrza. Równie waŜne dla ochrony powietrza jest zwiększenie świadomości
społeczeństwa w zakresie potrzeb i moŜliwości ochrony powietrza, bezwzględne przestrzeganie wymogów prawnych, ujmowanie zapisów dotyczących ochrony powietrza
w dokumentach planistycznych, lokalnym prawie oraz prowadzenie monitoringu stanu
powietrza atmosferycznego umoŜliwiające podejmowanie szybkich kroków zaradczych
bądź naprawczych w przypadku pojawienia się przekroczeń jakości powietrza.
Zmniejszenie emisji zanieczyszczeń powietrza ze źródeł komunalnych oraz gospodarstw domowych nastąpi między innymi przez zastąpienie węgla kamiennego innymi
nośnikami energii, podłączenie do sieci zdalaczynnych nowych odbiorców, promowanie modernizacji indywidualnych systemów grzewczych, zwiększeniu zasięgu sieci gazowej, wykorzystanie odnawialnych źródeł energii. Modernizacja istniejących systemów grzewczych spowoduje znaczącą redukcję emisji substancji szkodliwych do powietrza, jak równieŜ pozytywnie wpłynie na zmniejszenie kosztów ponoszonych przez
mieszkańców.
Zmniejszenie ruchu tranzytowego w rejonie centrum miasta, zwiększenie płynności ruchu, podniesienie standardów technicznych infrastruktury drogowej przyczynią się nie
tylko do zmniejszenia zanieczyszczeń powietrza, zmniejszenia hałasu komunikacyjnego, ale poprawią równieŜ komfort Ŝycia mieszkańców. Usprawnienie ruchu drogowego
wpłynie pozytywnie na mniejsze zuŜycie paliwa, skróci czas przejazdu. Pośrednio,
przez zmniejszenie zuŜycia energii, do poprawy jakości powietrza na terenie miasta
przyczyni się równieŜ termomodernizacja budynków zarówno uŜyteczności publicznej
jak i komunalnych, docieplanie budynków (oszczędność paliw i energii).
zmniejszenie uciąŜliwości hałasu oraz oddziaływania pól elektromagnetycznych, na
co wpływ będzie miało między innymi ograniczenie ruchu pojazdów z centrum miasta i
dokończenie budowy obwodnic, poprawa stanu technicznego nawierzchni dróg, wprowadzenie elementów ochrony przed hałasem (np. barier akustycznych, ekranów, zieleni
izolacyjnej). Dla poprawy klimatu akustycznego i zmniejszenia zagroŜenia z tym związanego planuje się między innymi opracowanie aktualnej mapy akustycznej miasta,
tworzenie priorytetów dla komunikacji publicznej. Zakłada się równieŜ wspieranie
technologii w zakładach produkcyjnych zmniejszających emisję hałasu do środowiska,
wprowadzanie zapisów do dokumentów planistycznych ujmujących konieczność
ochrony przed hałasem oraz promieniowaniem, przestrzeganie przepisów dotyczących
dopuszczalnych poziomów promieniowania niejonizującego, systematyczną kontrolę
poziomów tego promieniowania w szczególności na obszarach zabudowy mieszkaniowej i innych obiektów uŜyteczności publicznej oraz terenach chronionych, preferowanie
mało konfliktowych lokalizacji źródeł promieniowania niejonizującego.
W trakcie realizacji zadań w odniesieniu do poszczególnych komponentów środowiska zaznaczyć się mogą przejściowe uciąŜliwości, zwłaszcza na etapie budowy i remontów poszczególnych obiektów i dróg, urządzeń ochrony przeciwpowodziowej, co wpłynie krótkotrwale negatywnie na jakość powietrza, poziom hałasu, degradację terenów zieleni, płoszenie
zwierząt, zwiększoną ilość odpadów. Wszystkie te negatywne oddziaływania zostaną zrekompensowane późniejszą poprawą poszczególnych elementów środowiska miasta.
52
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
Środowisko społeczne, w tym na zdrowie i Ŝycie ludzi
Poszczególne cele i zadania ujęte w analizowanym dokumencie, zwłaszcza te dotyczące poprawy jakości zasobów wodnych, ochrony przeciwpowodziowej, monitoringu terenów naraŜonych na osuwiska, ochrony gleb oraz jakości powietrza, modernizacji dróg, powinny
w znaczący sposób wpłynąć pozytywnie na jakość Ŝycia mieszkańców. W szczególności bezpieczeństwo ekologiczne mieszkańcom zapewni uregulowanie gospodarki wodno-ściekowej,
wyeliminowanie zrzutu nieoczyszczonych ścieków bezpośrednio do wód lub gruntu, termomodernizacja budynków, rozwój sieci ciepłowniczej, eliminacja zanieczyszczeń komunikacyjnych, przemysłowych i pochodzących z niskiej emisji, rekultywacja terenów zdegradowanych.
Pozytywny wpływ będą miały równieŜ zapisy odnoszące się do zachowania sieci przyrodniczej miasta, zwłaszcza zachowania i ochrony terenów zieleni urządzonej, wyznaczania nowych terenów rekreacji, ścieŜek rowerowych – jako miejsc odpoczynku i rekreacji nie tylko
mieszkańców miasta, ale równieŜ turystów.
W wyniku realizacji zadań dotyczących ochrony przeciwpowodziowej zmniejszyć się powinno zagroŜenie powodziowe na terenie miasta, rekultywacja i rewitalizacja terenów poprzemysłowych i obiektów z nimi związanych (dawne obszary poeksploatacyjne surowców mineralnych) polepszy walory krajobrazowe, poprawi warunki zamieszkania.
Modernizacja istniejących dróg przyczyni się do zwiększenia komfortu przejazdu, zmniejszenia emisji zanieczyszczeń i hałasu, a budowa nowych połączeń drogowych, zwłaszcza obwodnic miasta i dróg tranzytowych zmniejszą ruch pojazdów przez samo centrum miasta,
a co za tym idzie polepszą warunki zamieszkania i pobytu ludzi w mieście.
Jedyne moŜliwe przejściowe oddziaływanie negatywne odczuwane przez mieszkańców, zaznaczy się w fazie realizacyjnej – budowy poszczególnych obiektów kubaturowych i liniowych (dróg), wykopów pod urządzenia kanalizacyjne, wodociągowe oraz przeciwpowodziowe – z uwagi na zwiększony w tym czasie hałas spowodowany pracami, zanieczyszczenia,
odpady, degradacje powierzchni ziemi.
W późniejszym okresie, w czasie funkcjonowania poszczególnych obiektów, dróg, sieci technicznych wpływ na środowisko społeczne będzie pozytywny – analizowany Program właśnie
w odniesieniu do środowiska społecznego i warunków Ŝycia mieszkańców, będzie miał największy, pozytywny wpływ. Program ochrony środowiska bierze pod uwagę równieŜ zdrowie
mieszkańców miasta – tu wpisują się zadania takie jak: poprawa jakości wody dostarczanej
mieszkańcom, zmniejszenie zanieczyszczeń powietrza, minimalizacja negatywnego oddziaływania pól elektromagnetycznych, hałasu, polepszenie komfortu zamieszkania przez termomodernizację budynków, realizację obiektów rekreacyjno-sportowych, ścieŜek pieszych
i rowerowych, rekultywację terenów zdegradowanych.
Środowisko kulturowe miasta – zabytki, dobra materialne, krajobraz
Ustalenia zapisane w aktualizacji Programu ochrony środowiska dla miasta Bielska-Białej nie
będą wywierały negatywnego wpływu na poszczególne obiekty zabytkowe, obiekty objęte
ochroną konserwatorską zlokalizowane w granicach miasta.
Poprawie obecnego stanu walorów krajobrazowych słuŜą zapisy odnoszące się do rekultywacji terenów poprzemysłowych – dawnych wyrobisk poeksploatacyjnych, ponownego ich zagospodarowania, rewitalizacji poszczególnych obiektów, tworzenie nowych terenów zieleni
miejskiej, urządzonej.
Realizacja „Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska-Białej” znaczący
wpływ (pozytywny) będzie miała przede wszystkim w zakresie oddziaływania na społeczeństwo (bezpieczeństwo mieszkańców i poprawa warunków zamieszkania), oraz w odniesieniu
do poszczególnych komponentów środowiska przyrodniczego, między innymi w zakresie
kanalizacji (ograniczenie ilości nieczyszczonych ścieków wprowadzanych do środowiska),
53
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
termomodernizacji i remontach obiektów (ograniczenie niskiej emisji przez mniejsze zapotrzebowanie na energię cieplną i podłączenia do sieci zdalaczynnej, a przez to mniejsze koszty ponoszone przez mieszkańców na ogrzewania mieszkań), remontach i modernizacji dróg
(ograniczenie emisji zanieczyszczeń do powietrza i emisji hałasu z dróg), ochrony przyrody
(powołanie małoobszarowych form ochrony przyrody, rozbudowa terenów zieleni miejskiej),
rozwoju funkcji turystyki i rekreacji z poszanowaniem walorów przyrodniczych i krajobrazowych.
Ze względu na nadrzędny cel analizowanego dokumentu, jakim jest poprawa obecnego stanu
zasobów środowiska przyrodniczego na terenie miasta i zapewnienie bezpieczeństwa ekologicznego mieszkańców, oraz istniejące zagospodarowanie nie widzi się moŜliwości znaczącego negatywnego oddziaływania „Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta BielskaBiałej” w zakresie poszczególnych elementów środowiska abiotycznego (wody, powietrze,
gleba, klimat), oraz siedlisk przyrodniczych – wskazuje się na zachowanie (utrzymanie istniejących i przywracanie przerwanych) połączeń przyrodniczych, zachowanie oraz wprowadzanie zieleni róŜnogatunkowej, nie tylko ozdobnej, ale równieŜ nawiązującej do siedlisk rodzimych. Wszystkie zapisane działania powinny znacznie poprawić komfort Ŝycia mieszkańców
oraz stan siedlisk przyrodniczych na terenie miasta.
3.2
Oddziaływanie na obszary NATURA 2000
Obszarem chronionym NATURA 2000 wymienionym w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 23 października 2008 roku w sprawie obszarów specjalnej ochrony ptaków Natura
2000 połoŜonym najbliŜej granic miasta jest Dolina Górnej Wisły PLB 240001, znajdująca
się w odległo sic około 1,7 km na zachód od granic Bielska.
W granicach samego miasta Bielska-Białej częściowo zlokalizowane są dwa obszary naleŜące
do sieci NATURA 2000 (stan na grudzień 2009 rok) nie wymienione w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 27 października 2008 roku w sprawie obszarów specjalnej ochrony
ptaków Natura 2000):
Beskid Śląski PLH 240005 – specjalny obszar ochrony (SOO) w południowozachodniej części miasta, połoŜony w masywie Beskidu Śląskiego, z niewielkimi fragmentami w obrębie Pogórza Śląskiego i w Kotlinie śywieckiej. Występuje tu szereg
malowniczych form skalnych, liczne formy skałkowe oraz róŜnorodne formy osuwiskowe powierzchniowe i podziemne.
Obszar ten ma duŜe znaczenie dla zachowania bioróŜnorodności. Zidentyfikowano tu
17 typów siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Rady 92/43/EWG. Wśród siedlisk wymienionych w Załączniku I największe pokrycie mają kwaśne buczyny (Luzulo-Fagenion)
(20%), Ŝyzne buczyny (Dentario glandulosae-Fagenion, Galio odorati-Fagenion)
(18%), oraz górskie bory świerkowe (Piceion abietis część - zbiorowiska górskie)
(15%). Jedynymi z najcenniejszych siedlisk są tutaj fragmenty lasów o charakterze naturalnym. Znacznym zróŜnicowaniem wyróŜnia się tu takŜe roślinność nieleśna, w tym
szczególnie interesujące są murawy kserotermiczne. Beskid Śląski charakteryzuje się
równieŜ największą liczbą jaskiń i schronisk skalnych w obrębie polskich Karpat Zewnętrznych.
Ponadto stwierdzono tu 21 gatunków z Załącznika II Dyrektywy Rady 92/43/EWG. Jest
to ostoja fauny typowej dla puszczy karpackiej. Na obszarze tym odnaleziono teŜ liczne
stanowiska rzadkich i zagroŜonych roślin oraz bezkręgowców. Jest tu jedno z 4 stanowisk tojadu morawskiego w Polsce i jeden z 4 rejonów występowania tocji karpackiej.
-
Beskid Mały PLH 240023 – specjalny obszar ochrony (SOO) w południowo - wschodniej część Bielska-Białej, w masywie Beskidu Małego, w paśmie Magurki Wilkowickiej i grupie Łamanej Skały. Znajduje się tutaj kilkadziesiąt skałek, jaskiń i schronisk
54
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
podskalnych. Powierzchniowo dominują tu zbiorowiska leśne, łąkowe są rzadsze, a sporadycznie występują zbiorowiska torfowiskowe, ziołoroślowe i naskalne. Ponadto występują tu zespoły świerczyny górnoreglowej (w piętrze regla dolnego – unikatowy fenomen synchorologiczny w Karpatach), jaworzyny miesięcznicowej oraz świerczyny na
torfie. Stwierdzono tu łącznie obecność 14 siedlisk przyrodniczych z Załącznika I Dyrektywy Rady 92/43/EWG, z czego największe pokrycie mają kwaśne buczyny (LuzuloFagenion) (50,00%), Ŝyzne buczyny (Dentario glandulosae-Fagenion, Galio odoratiFagenion) (20,00%). Na obszarze tym występują takŜe 3 gatunki ssaków (nocek duŜy,
wilk, niedźwiedź brunatny) oraz 2 gatunki płazów (kumak górski, traszka karpacka)
wymienionych w załącznika II tej Dyrektywy.
Ponadto, według spisu zamieszczonego na stronie internetowej Ministerstwa Środowiska
(www.mos.gov.pl) obszarami chronionymi Natura 2000 połoŜonymi juŜ poza granicami miasta są:
Cieszyńskie Źródła Tufowe PLH 240001 – w odległości około 5,3 km od granic miasta;
Kościół w Górkach Wielkich PLH 240008 – w odległości około 6,3 km od granic miasta;
Pierściec PLH 240022 – w odległości około 7,3 km od granic miasta.
Lokalizację obszarów chronionych NATURA 2000 przedstawiono na Załączniku nr 1.
Uwzględniając zakres zadań przewidzianych do realizacji nie przewiduje się moŜliwości negatywnego oddziaływania zapisów analizowanego dokumentu na obszary NATURA 2000.
Wydaje się nawet, Ŝe załoŜenia mające na celu poprawę jakości powietrza, wód, racjonalną
gospodarkę gruntami, edukację ekologiczną, ograniczenia poziomu hałasu wpłyną pozytywnie na jakość środowiska obszarów Natura 2000.
Szczegółowe ustalenia odnośnie ochrony obszarów Natura 2000 powinny znaleźć się w planie ochrony tych obszarów.
3.3
ZaleŜności między elementami środowiska i między oddziaływaniami na te elementy w zakresie analizowanego dokumentu
Ocenę przyjętych priorytetów ekologicznych wynikających z zapisów analizowanego dokumentu dla miasta Bielska-Białej przedstawiono w tabeli poniŜej (uwzględniając te elementy
środowiska, które są istotne z punktu widzenia analizowanego dokumentu i jego zapisów).
Tabela 14 Ocena wpływu celów i priorytetów ekologicznych „Aktualizacji Programu ochrony środowiska…” na elementy środowiska miasta Bielska-Białej
Oddziaływanie na poszczególne elementy środowiska
ŚrodowiDziedzicsko grunŚwiat rotowoEkosystem two kultuślinny i
Cele zakładane do realizacji- priorytety ekowodne
miejski rowe, zazwierzęcy,
logiczne
(w tym Krajobraz oraz śrobytki,
walory
ekosystedowisko obiekty
przyrodnimy zwiąspołeczne archeolocze
zane z
giczne
wodami)
Zapisy wynikające z Aktualizacji Programu ochrony środowiska
P1
Poprawienie stanu jakości wód po+
+++
+
wierzchniowych na terenie miasta
P2
Ochrona jakości wód podziemnych
+++
+
P3
Wzmocnienie ochrony przeciwpowo–
--+++
+
±
dziowej
P4
Racjonalizacja wykorzystania zaso+
+++
55
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
P5
P6
P7
P8
P9
P10
P11
P12
P13
bów wód powierzchniowych i podziemnych terenu miasta BielskaBiałej
Ochrona powierzchni ziemi i gleb
przed zanieczyszczeniami antropoge+++
+
+
nicznymi oraz racjonalne uŜytkowanie gruntów
Rekultywacja terenów poprzemysłowych, zdegradowanych działalnością
+++
+
+++
człowieka
Poprawa stanu powietrza – kontynuacja i koordynacja działań mających
na celu poprawę czystości powietrza
–
przez ograniczenie niskiej emisji,
(w odniesieniu do tworzenia
zmniejszenie energochłonności obiek- barier ekologicznych i fragmentów, modernizację układu komunika- tacji terenu związanej z przebiecyjnego, poprawę stanu dróg, zmianę
giem nowych dróg)
organizacji ruchu, budowę ścieŜek
rowerowych, itp.
Prowadzenie monitoringu powietrza –
prowadzenie przez odpowiednie jednostki analizy stanu czystości powietrza na terenie miasta.
Zapewnienie mieszkańcom miasta
±
dobrego klimatu akustycznego - reali–
(między
zowane głównie przez polepszenie
(w odniesieniu do
innymi w
stanu technicznego dróg, zmianę or- tworzenia barier ekoodniesieganizacji ruchu polegającą na wylogicznych i fragmenniu do
prowadzeniu ruchu tranzytowego z tacji terenu związanej
ekranów
centrum miasta oraz skoordynowanie z przebiegiem noakustyczwszystkich dokumentów planistyczwych dróg
nych)
nych i strategicznych
Ochrona mieszkańców oraz środowiska naturalnego przed nadmiernym
promieniowaniem niejonizującym
Kształtowanie zrównowaŜonego oraz
ekologicznego modelu miasta z
uwzględnieniem istniejących walo+++
+++
+
rów przyrodniczych, krajobrazowych
i kulturowych
Rozwijanie funkcji rekreacyjnych o
znaczeniu lokalnym i ponadlokalnym
na bazie istniejących zasobów przy+
+
±
rodniczych (przy zachowaniu równowagi ekologicznej w obszarach przyrodniczo cennych).
Wzrost świadomości ekologicznej
+
+
+
mieszkańców miasta
+
+
+++
+
+++
+++
+
+++
+
+
+
Objaśnienia:
silny pozytywny wpływ
+++
pozytywny wpływ
+
brak wpływu
moŜliwy wpływ zarówno pozytywny jak i negatywny
±
słaby negatywny wpływ
–
znacząco negatywny wpływ
--56
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
Wpływ realizacji poszczególnych zadań i celów do realizacji (priorytetów ekologicznych)
ujętych w analizowanym Programie na ekosystemy i poszczególne komponenty środowiska
w zdecydowanej mierze będzie mieć wymiar pozytywny – przyczyni się do poprawy obecnego stanu zasobów środowiska.
Największy i najbardziej znaczący wpływ pozytywny zaznaczy się w odniesieniu do środowiska społecznego miasta – poprawy warunków Ŝycia mieszkańców i zagwarantowania im bezpieczeństwa ekologicznego, wpływ pozytywny związany będzie równieŜ uregulowaniem gospodarki wodno-ściekowej oraz z walorami przyrodniczymi miasta.
Poprawi się ogólny wizerunek miasta i jego walory krajobrazowe między innymi dzięki rekultywacji terenów zdegradowanych oraz rozwoju infrastruktury rekreacyjnej, pod warunkiem, Ŝe rozwój funkcji turystyki i rekreacji będzie się odbywał z poszanowaniem wartości
przyrodniczych.
Budowa nowych połączeń drogowych, w tym kontynuacja budowy obwodnic miasta równieŜ
pozytywnie wpłyną na komfort zamieszkania, zwłaszcza w kontekście zmniejszenia ruchu
samochodowego w centrum miasta i związanych z tym emisji zanieczyszczeń, hałasu i wibracji. Modernizacja dróg, remont nawierzchni i poprawa ich stanu technicznego przyczyni się
do ograniczenia lub przynajmniej utrzymania na tym samym poziomie emisji stęŜenia tlenków węgla, tlenków azotu i węglowodorów. Jednocześnie jednak realizacja tego zadania,
mimo, Ŝe ograniczy emisje zanieczyszczeń do powietrza i negatywny wpływ hałasu, wpłynąć
moŜe negatywnie na stan siedlisk przyrodniczych, zwłaszcza w przypadku przebiegu nowych
dróg wśród terenów atrakcyjnych przyrodniczo – powodować moŜe tworzenie się barier ekologicznych w momencie przecięcia cennych ekosystemów leśnych lub wodnych i fragmentacji środowiska.
Negatywny wpływ ujawnić się moŜe w fazie początkowej realizacji poszczególnych zadań –
budowy i modernizacji obiektów kubaturowych, budowy i remontu dróg, wykopów pod sieci
kanalizacyjne, budowy i wymiany odcinków wodociągów, budowy nowych obwałowań przeciwpowodziowych czy regulacji rzek, itp. Negatywny wpływ będzie zauwaŜalny w szczególności w przypadku złej organizacji pracy i zajęcia duŜej powierzchni biologicznie czynnej.
W fazie realizacyjnej projektu zaznaczy się przejściowy zwiększony hałas, pojawi się większa
ilość odpadów, zwałów ziemi (która ma być zagospodarowana do niwelacji terenu), zanieczyszczeń do powietrza związanych z pracą cięŜkich maszyn i urządzeń. W niewielkim stopniu równieŜ z płoszeniem zwierząt i niszczeniem roślinności, usunięciem wierzchniej warstwy gruntu. Pojawią się przejściowe utrudnienia dla mieszkańców miasta.
Po zakończeniu robót środowisko w zdecydowanej większości powinno odtworzyć swoje
zasoby przyrodnicze (wyjątek stanowią tereny przywodne obudowane wałami i pozbawione
naturalnych siedlisk związanych ze środowiskiem wodnym oraz tereny przeznaczone pod
nowe drogi), a wykonanie niezbędnych prac budowlanych i remontowych poskutkuje późniejszą poprawą jakości środowiska na terenie miasta.
Analiza przyjętych celów i zadań zmierzających do poprawy jakości środowiska na terenie
miasta ujętych w analizowanym dokumencie pozwala oszacować zaleŜności między elementami środowiska i między oddziaływaniami na te elementy, które przedstawiono w tabeli poniŜej:
57
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
Tabela 15 Wpływ realizacji zadań ujętych w „Aktualizacji POŚ miasta Bielska-Białej” na
poszczególne elementy lokalnego środowiska przyrodniczego i społecznego.
Komponenty środowiska i warunki
równowaŜenia rozwoju sprzyjające
ochronie środowiska
Konsekwencje dla środowiska
Korzystne
Niekorzystne
Skutki dla społeczeństwa
Korzystne
Niekorzystne
Rzeźba terenu
Nie przewiduje się destruktywnego wpływu zapisów Programu na lokalną rzeźbę.
W zakresie powierzchni ziemi nie wystąpi znacząca zmiana obecnego ukształtowania terenu. Rekultywacja terenów zdegradowanych przyczyni się do poprawy
obecnego stanu. WdroŜenie zasad Dobrych Praktyk Rolniczych i rolnictwa ekologicznego zmniejszy zagroŜenie erozją. Monitoring terenów osuwiskowych
zmniejszy zagroŜenie dla mieszkańców.
Jedyne moŜliwe przekształcenia rzeźby mogą się wiązać z zakładanymi pracami
budowlanymi dróg (wykopy, nasypy drogowe) oraz budową nowych obwałowań
rzek.
Zasoby surowców
mineralnych
Ochrona zasobów kopalin i racjonalne nimi gospodarowanie
Poszczególne zapisy
wpłyną pozytywnie na
Powietrze i klimat;
zmniejszenie niskiej emiPoprawa jakości posji, zanieczyszczeń komuBrak
jakość lokalnego
Brak
wietrza
powietrza
nikacyjnych i przemysłowych– poprawa jakości
powietrza
Lepsza jakość wody doTylko w przyWody powierzchstarczanej mieszkańcom
padku niekonniowe; zmiany w
Poprawa jakości wód
miasta, mniejsze straty
trolowanego
Brak
stosunkach wodpowierzchniowych
wody, mniejsza ilość ściezrzutu ścieków
nych, jakość wód
ków przedostających się
do wód i gruntu
do środowiska.
Wody podziemne;
Zrealizowanie załoŜeń Programu wpłynie na poprawę i ochronę zasobów wód
ilość wód; jakość
podziemnych
wód
Wymiar pozytywny między innymi przez ograniczenie napływu zanieczyszczeń
Gleby (jakość bonipochodzenia antropogenicznego, zalesienie gleb wyłączonych z uŜytkowania
tacyjna, zanieczyszrolniczego, monitoring zanieczyszczeń, przywracanie funkcji przyrodniczej tereczenie, degradacja,
nom i gruntom zdegradowanym, ochronę gleb uŜytkowanych rolniczo, promowanaraŜenie na erozję,
nie działań proekologicznych, zmniejszających erozję. Wpływ negatywny w
denudację, itp.)
przypadku niewłaściwie prowadzonej gospodarki rolnej.
Przejściowe
niszczenie szaty
roślinnej. WiękOchrona cennych
szy udział gaNowe tereny zieleni urząRoślinność (spadek siedlisk przyrodni- tunków obcych
dzonej, kształtowanie
liczebności, udział czych, zbiorowisk
– w odniesieniu
terenów zieleni do celów
gatunków obcych, roślinnych umoŜliwi do zieleni urząBrak
wypoczynkowych, rekrezuboŜenie gatunko- występowanie wielu dzonej, zmniejacyjnych, zieleń izolacyjwe, itp.)
gatunkom roślin i
szenie pona
zwierząt
wierzchni zielonej, siedlisk
towarzyszących
wodom na sku58
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
Fauna (spadek liczebności populacji,
zuboŜenie róŜnorodności itp.)
Rolnictwo
Leśnictwo
Krajobraz, walory
estetyczne i uciąŜliwość wizualna
Siedliska naturalne,
ekosystemy (fragmentacja, utrata
siedlisk przyrodniczych, zuboŜenie,
itp.)
Istniejące obszary
chronione – formy
ochrony przyrody i
krajobrazu
Dziedzictwo kulturowe – zabytki,
strefy konserwatorskie
tek rozbudowy
obwałowań i
regulacji rzek
Początkowe fazy
realizacji ProOchrona cennych
gramu mogą
siedlisk przyrodnispowodować
czych a tym samym
Brak
płoszenie zwiegatunków zwierząt
rząt, zmniejszetam Ŝyjących
nia się nisz ekologicznych.
Promocja rolnictwa ekologicznego i stosowanie dobrych praktyk rolniczych spowoduje ograniczenie negatywnego wpływu rolnictwa na komponenty środowiska
Powiększanie tereWzrost wykorzystania
nów leśnych, zalesiaterenów leśnych przez
nie gruntów zdegraBrak
mieszkańców miasta w
Brak
dowanych, ochrona
celach rekreacji i wypozasobów leśnych
czynku
MoŜliwe jedynie w przypadku niePoprawa obecnego
Przewiduje się poprawę optymalnych
stanu, zmniejszenie
estetycznego wizerunku rozwiązań
powierzchni terenów
miasta, walorów krajobra- dotyczących
Brak
zdegradowanych,
zowych przez rekultywa- nowych instarekultywacja i zalecję terenów zdegradowa- lacji i inwesienia
nych
stycji (między
innymi dróg,
obwałowań
rzek)
Budowa obwałowań przeciwpowodziowych
powodować
utratę
moŜe
siedlisk naturalZwiększenie
po- nych
związawierzchni
zieleni nych z środowiBrak
miejskiej, urządzo- skiem wodnym i
nej, leśnej
nadwodnym,
budowa
dróg
spowodować
moŜe fragmentację
siedlisk,
bariery ekologiczne
Utrzymanie w doMoŜliwość wypoczynku i
brym stanie istniejąBrak
rekreacji w oparciu o waBrak
cych form ochrony
lory przyrodnicze miasta
przyrody
Podniesienie estetyki zagospodarowania, zachoBrak
Brak
wanie i ochrona zabytków
dziedzictwa kulturowego
59
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
ZagroŜenie powodziowe
Zachowanie i tworzenie systemów
retencji wód, utrzymywanie droŜności
cieków wodnych,
renaturalizacja cieków
Obwałowania
rzek i obiekty
hydrotechniczne
negatywnie wpiszą się w środowisko przyrodnicze miasta
3.4
Ograniczenie
moŜliwości
budowy nowych i rozbudowy istniejących obiektów
na terenach
uznanych za
zalewowe
Ograniczenie hałasu drogowego w ramach moderStan porównizacji układu komunikanywalny do
cyjnego.
Ograniczenie
obecnego
zagroŜenia polami elektromagnetycznymi
Klimat akustyczny
i promieniowanie
Stan porównywalny do obecnego
elektromagnetyczne:
Obszary połoŜone
poza granicą województwa
Obszary proponowane do ochrony z
mocy ustawy o
ochronie przyrody i
ustawy o ochronie
zabytków
Ograniczenie ryzyka wystąpienia powodzi, identyfikacja i ujęcie w planach
zagospodarowania przestrzennego miasta terenów
zagroŜonych występowaniem powodzi.
Brak oddziaływania
Brak wpływu na obszary wyznaczone do ochrony na mocy Ustawy o ochronie
zabytków i opiece nad zabytkami oraz Ustawy o ochronie przyrody. MoŜliwość
powołania kolejnych małoobszarowych form ochrony – zwiększenie wykorzystania walorów przyrodniczych miasta z jednoczesnym priorytetem ich ochrony
przed dalszą degradacją.
Oddziaływania bezpośrednie, pośrednie, wtórne, skumulowane, krótkoterminowe, średnioterminowe i długoterminowe, stałe i chwilowe oraz pozytywne i
negatywne wynikające z realizacji zapisów w analizowanym dokumencie
PoniŜej, schematycznie oszacowano oddziaływanie „Aktualizacji Programu ochrony środowiska…” na środowisko, jego poszczególne komponenty oraz obszary Natura 2000.
Tabela 16 Potencjalne moŜliwe oddziaływanie „Aktualizacji Programu ochrony środowiska…” na poszczególne elementy środowiska i obszary NATURA 2000 miasta
Bielska-Białej
Dobra materialne
Zasoby naturalne
⇒
⇒
→
→
≡
→
≡
≡
⇒
⇒
≡
≡
⇒
→
≡
≡
⇒
→
≡
≡
⇒ ⇒
→ →
≡ →
≡ ≡
⇒
→
≡
≡
→
⇒
→ → →
≡ ≡ →
≡ ≡ →
≡
≡
→
≡
≡
→
≡
→
≡
→ →
≡ ≡
→ ⇒
≡
≡
⇒
→
≡
→
→
≡
⇒
→
≡
≡
→
→
⇒
⇒
≡
≡
Zabytki
Powietrze
Klimat akustyczny, promieniowanie
Wodę
Krajobraz
Rośliny
Powierzchnię
ziemi i odpady
Zwierzęta
≡
⇒
≡
≡
Czas trwania
Krótkoterminowe
≡
Średnioterminowe
≡
Długoterminowe
⇒
Ludzie
Rodzaj
Bezpośrednie
Pośrednie
Wtórne
Skumulowane
środowiska
RóŜnorodność
biologiczna
Przewidywane
oddziaływania*
obszaru Natura 2000 oraz
integralność tego obszaru
Na cele i przedmiot ochrony
≡ ≡
≡ ≡
→ →
60
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
Stałe
Chwilowe
≡
≡
≡
≡
→
≡
≡
≡
≡
≡
≡
≡
≡
≡
≡
≡
≡
≡
≡
≡
≡
≡
≡
≡
≡
≡
* - z uwzględnieniem zaleŜności między tymi elementami środowiska i między oddziaływaniami na te elementy
≡ → ⇒ -
brak oddziaływania
oddziaływanie zauwaŜalne (widoczne) ale nie istotne (niewielkie)
oddziaływanie znaczące (jako negatywne wykraczające poza dopuszczalne wartości emisyjne, jako pozytywne powodujące zdecydowaną poprawę stanu istniejącego)
(kolor niebieski pozytywne, kolor czerwony negatywne)
Realizacja celów zapisanych w analizowanym dokumencie będzie mieć bezpośredni pozytywny wpływ w odniesieniu do róŜnorodności biologicznej i siedlisk przyrodniczych (zachowanie i ochrona istniejących siedlisk, tworzenie nowych terenów zieleni urządzonej i leśnej,
powołanie nowych form ochrony przyrody, rewitalizacja zabytkowych parków), zasoby środowiska (wody, powietrze, powierzchnię ziemi – w kontekście ich ochrony i zmniejszenia
ładunku zanieczyszczeń), krajobraz (dzięki rekultywacji i zagospodarowaniu terenów zdegradowanych i obiektów poprzemysłowych), dobra materialne, ludzi – w kontekście poprawy
warunków zamieszkania (np. remonty, modernizacje i rozbudowy istniejących sieci, infrastruktury drogowej, termomodernizacje obiektów, wzmocnienie ochrony przeciwpowodziowej), co wpłynie na bezpieczeństwo ekologiczne i komfort Ŝycia mieszkańców miasta.
W większości będzie to oddziaływanie utrzymujące się w długim okresie czasu.
Oddziaływanie krótkoterminowe, negatywne wystąpić moŜe na etapie wykonywania prac
(etap budowy obiektów kubaturowych i infrastruktury drogowej, przy termomodernizacji
obiektów i budowy obwałowań przeciwpowodziowych, itp.). Oddziaływanie odnosi się do
zwiększonej krótkotrwałej emisji hałasu (praca pojazdów i maszyn) oraz niezorganizowanej
emisji do powietrza (spaliny) zwiększonej ilości odpadów, w niewielkim stopniu ścieków,
zmian w krajobrazie związanych z powstawaniem nasypów, wykopów, płoszenia zwierząt
i niszczenia szaty roślinnej.
Projekt analizowanego dokumentu – aktualizacji Programu ochrony środowiska dla miasta
Bielska-Białej został z załoŜenia opracowany w celu realizacji w sposób kompleksowy działań na rzecz poprawy obecnego stanu zasobów lokalnego środowiska.
Wszystkie proponowane w projektowanym dokumencie działania mają charakter proekologiczny, czyli powinny oddziaływać pozytywnie na poszczególne elementy środowiska. JednakŜe realizacja niektórych zadań, między innymi rozwoju infrastruktury drogowej, technicznej, oraz urządzeń związanych z ochroną przeciwpowodziową, potencjalnie moŜe wywoływać negatywne oddziaływanie na wybrane elementy środowiska (zwłaszcza ekosystemy
przyrodnicze). Ze względu na konieczność realizacji planowanych zadań mogących potencjalnie negatywnie zaznaczyć się w środowisku miasta, niezbędne jest prawidłowe zaprojektowanie planowanych inwestycji (w szczególności nowych odcinków dróg, obwałowań przeciwpowodziowych) z uwzględnieniem rozwiązań zabezpieczających lub ograniczających te
negatywne oddziaływanie.
3.5
Stan środowiska na obszarach objętych znaczącym oddziaływaniem
Obszar objęty znaczącym oddziaływaniem ogranicza się swoim zasięgiem do terenów w granicach miasta Bielsko-Biała.
Elementy, które mogą być objęte wpływem (pozytywnym lub negatywnym) ustaleń analizowanego dokumentu zostały szczegółowo omówione w rozdziale 2.2.
W szczególności uwaŜa się, Ŝe największy i najbardziej znaczących wpływ (w większości
pozytywny) powinien się zaznaczyć w odniesieniu do:
wód podziemnych i powierzchniowych
gleb i powierzchni ziemi
powietrza atmosferycznego
61
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
siedlisk przyrodniczych i ekosystemom w granicach miasta
emisji hałasu.
Realizacja wszystkich ustaleń POŚ (leŜących w kompetencji miasta jak i zadań koordynowanych przez inne jednostki ponadgminne) powinna przyczynić się do znaczącej poprawy poszczególnych elementów środowiska na terenie miasta Bielska-Białej. Ewentualne krótkotrwałe negatywne oddziaływania w początkowej fazie realizacji poszczególnych zadań (zajęcie powierzchni zielonej, krótkotrwałe uciąŜliwości akustyczne, pogorszenie walorów krajobrazowych) zostaną zrekompensowane późniejszymi korzyściami.
3.6
MoŜliwe transgraniczne oddziaływanie na środowisko
Pojęcie transgranicznych oddziaływań odnosi się jedynie do przepływu zanieczyszczeń przez
granicę państwową - od lub do sąsiadów. Takie oddziaływanie moŜe się zaznaczyć na terenach przygranicznych, np. na drodze przechodzenia zanieczyszczeń wód powierzchniowych,
negatywnego wpływu składowisk odpadów, czy powodowane eksploatacją duŜych zakładów
przemysłowych, itp. Miasto Bielsko-Biała połoŜone jest w niedalekiej odległości od granicy
z Republiką Czeską, w chwili obecnej obserwuje się napływ zanieczyszczeń powietrza ze
strony czeskiej na co decydujący wpływ ma dominujący kierunek wiatrów. Jednocześnie jednak na terenie miasta nie jest planowana Ŝadna inwestycja mogąca swoim oddziaływaniem
wykroczyć poza granice państwa. Oddziaływanie transgraniczne nie jest więc przewidywane.
Pewnym rodzajem oddziaływania wykraczającym poza granice miasta będzie z pewnością
realizacja nowych połączeń drogowych, remont istniejących dróg, wzmocnienie ochrony
przeciwpowodziowej, czy rozwój specjalizowanej turystyki, w tym turystyki górskiej. Oddziaływania te jednak nie mogą być rozpatrywane jako oddziaływania o charakterze transgranicznym, zwłaszcza, ze nie planuje się realizacji Ŝadnych instalacji czy urządzeń mogących
pogorszyć obecny stan środowiska zarówno w granicach samego miasta jak i poza nim.
W granicach obszaru objętego Programem nie przewiduje się negatywnego wpływu na środowisko przyrodnicze, społeczne i kulturowe, zarówno w granicach samego terenu opracowania jak i poza jego granicami. Przypuszcza się równieŜ, Ŝe działania mające na celu poprawę gospodarki wodno-ściekowej (w tym poprawa jakości wód i zmniejszenie ilości nieoczyszczonych ścieków), ograniczenie emisji zanieczyszczeń do powietrza, moŜe pozytywnie
wpłynąć równieŜ na środowisko gmin sąsiednich.
62
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
4.
WYTYCZNE DO OCHRONY I MONITORINGU ŚRODOWISKA NA
ETAPIE REALIZACJI USTALEŃ ANALIZOWANEGO PROGRAMU
4.1
Rozwiązania mające na celu zapobieganie, ograniczenie lub kompensację przyrodniczą negatywnych oddziaływań na środowisko, mogących być rezultatem
realizacji analizowanego dokumentu, w szczególności na cele i przedmiot
ochrony obszaru NATURA 2000 oraz integralność tego obszaru
Program ochrony środowiska jest dokumentem strategicznym, wyznaczającym cele, priorytety ekologiczne, rodzaj i harmonogram działań proekologicznych oraz środki niezbędne do
osiągnięcia celów, w tym mechanizmy prawno-ekonomiczne i środki finansowe. Powinien
wprowadzać takie rozwiązania, które dla lokalnego środowiska będą jak najbardziej optymalne i korzystne, jednocześnie uwzględniając (w miarę moŜliwości i racjonalnego korzystania
z zasobów lokalnego środowiska) potrzeby lokalnej społeczności.
Program ochrony środowiska nie wprowadza swoimi ustaleniami Ŝadnych zapisów mogących
zaszkodzić trwałości lokalnych zasobów środowiska, nie przewiduje się Ŝadnego negatywnego wpływu ustaleń Programu na obszary chronione NATURA 2000 znajdujące się zarówno
w granicach miasta jak i poza nimi. Analizowany dokument nie wprowadza Ŝadnych elementów mogących być przyczyną degradacji lokalnych siedlisk przyrodniczych. Jedyne moŜliwe
oddziaływania negatywne ujawnić się mogą w fazie początkowej realizacji poszczególnych
zadań, zwłaszcza rozbudowy infrastruktury drogowej oraz urządzeń ochrony przeciwpowodziowej – w kontekście tworzenia się barier ekologicznych i zmniejszenia terenów zieleni.
Na podstawie celów i zadań określonych w „Aktualizacji programu ochrony środowiska…”
zidentyfikowano istotne, potencjalne negatywne oddziaływania wynikające z ich realizacji,
przyporządkowując im czas trwania i rodzaj oddziaływania. Dla zapobiegania, eliminowania
i ograniczenia tych oddziaływań wskazano przykładowe sposoby postępowania.
Tabela 17 Ocena szacunkowa negatywnych oddziaływań na środowisko celów i kierunków
działań przyjętych w „Aktualizacji Programu ochrony środowiska…” oraz sposoby przeciwdziałania, ograniczenia i kompensacji
Identyfikacja potencjalnych oddziaływań
Czas trwania
Rodzaj
zmniejszenie powierzchni biologicznie
czynnych w związku z rozbudową infrastruktury drogowej i sieciowej;
fragmentacja i degradacja siedlisk przyrodniczych związana z rozwojem infrastruktury technicznej, drogowej, obudowy koryt rzecznych, regulacją rzek
(ochrona przeciwpowodziowa);
ograniczanie ciągłości korytarzy ekologicznych na skutek tworzenia się barier
środowiskowych (nowe połączenie drogowe, obwałowania przeciwpowodziowe)
krótko i długoterminowe
bezpośrednie
i pośrednie
Sposoby zapobiegania, ograniczenia i kompensacji negatywnych oddziaływań
− ograniczenie zajmowanej
powierzchni terenu do niezbędnego minimum,
− prace prowadzić w taki sposób
aby nie zagrozić najcenniejszym siedliskom przyrodniczym,
− wykonanie nasadzeń kompensacyjnych zieleni,
− naleŜy uwzględnić niezabudowanie dolin wód płynących
wraz z zachowaniem przestrzeni umoŜliwiającej swobodną migrację (korytarze
ekologiczne),
− ograniczyć regulację rzek do
niezbędnego minimum,
− ograniczenie zabudowy kubaturowej w bezpośredniej bli63
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
skości rzeki, wodom zapewnić
swobodę przepływu,
− wszelkie inwestycje budowlane czy przemysłowe powinny
mieć jako priorytet ochronę
wód i bezwzględny zakaz
wprowadzania ścieków bezpośrednio do wód powierzchniowych przed ich oczyszczeniem
moŜliwość zwiększonego hałasu, odpadów, emisji zanieczyszczeń do powiekrótkoterminowe
trza, emisje ścieków – etap budowy;
(na etapie realiprzejściowe uciąŜliwości dla mieszkańzacji)
ców miasta zwłaszcza w kontekście rozbudowy układu komunikacyjnego miasta.
zmiany krajobrazu, przekształcenia rzeźby terenu
krótkoterminowe
(na etapie realizacji)
bezpośrednie
i pośrednie
pośrednie
− dobra i poprawna organizacja
prac budowlanych i zaplecza
budowy, skrócenie czasu budowy do niezbędnego minimum,
− stosowanie nowoczesnych
technologii podczas prac budowlanych,
− naleŜy zagospodarować grunty, które zostały usunięte w
związku z pracami,
− naleŜy zabezpieczyć teren
budowy przed przenikaniem
substancji chemicznych do
wód i gleby
− uwzględnienie ochrony krajobrazu i obiektów o wysokich
walorach architektonicznych
podczas prac terenowych,
− wskazuje się na eliminację lub
dostosowanie istniejących
obiektów do uwarunkowań
krajobrazowych, zabytkowych
załoŜeń,
− wskazuje się na wykorzystanie
dawnych terenów poprzemysłowych dla realizacji nowych
funkcji usług i przemysłu bez
konieczności wyznaczania
nowych terenów przemysłowych (zgodnie z zasadą
oszczędnego gospodarowania
dostępną przestrzenią).
Ponadto wskazuje się na podjęcie następujących działań zmierzających do poprawy obecnego
stanu środowiska na terenie miasta:
rewitalizacja i rewaloryzacja obiektów chronionych, zabytkowych załoŜeń zieleni, parków
ochrona wartościowych siedlisk przyrodniczych, pojedynczych okazów drzew, starodrzewu
utrzymanie i dąŜenie do wysokiego poziomu bioróŜnorodności związanej z systemem
zieleni miejskiej
zachowanie uŜytków zielonych w otoczeniu koryt rzek i potoków – teŜ jako renaturalizacja dolin rzek i potoków w celu przywrócenia im funkcji przyrodniczych oraz wykorzystanie ich walorów dla potrzeb turystyki i rekreacji
wytyczenie, organizacja i budowa sieci tras rowerowych, ścieŜek pieszych i tras turystycznych w oparciu o istniejące obszary zieleni naturalnej i urządzonej.
64
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
Bardzo pozytywne jest to, Ŝe większość proponowanych rozwiązań kompensacyjnych znalazło swoje odzwierciedlenie w analizowanym dokumencie.
4.2
Propozycje dotyczące przewidywanych metod analizy skutków realizacji postanowień analizowanego dokumentu oraz częstotliwości jej przeprowadzania
Analiza skutków realizacji ustaleń projektowanego dokumentu jest moŜliwa dzięki optymalnie wybranym wskaźnikom, mającym posłuŜyć do monitorowania kierunków zmian i skutków dla środowiska wynikających z realizacji przewidzianych zadań.
Analiza wpływu ustaleń projektowanego dokumentu odbywać się moŜe przez monitorowanie
bezpośrednich rezultatów osiąganych w określonym czasie poprzez realizację konkretnych
inwestycji (zadań) oraz monitorowanie ich oddziaływań.
Ocena realizacji Programu polega przede wszystkim na monitorowaniu zmian w wielu wzajemnie ze sobą powiązanych sferach funkcjonowania danego obszaru (ekonomicznej, społecznej, ekologicznej itp.). System monitoringu dla miasta Bielska-Białej powinien być analogiczny do całego województwa i zawierać działania określone w Programie ochrony środowiska dla województwa.
Projektowany system monitoringu powinien obejmować wyspecjalizowaną jednostkę odpowiedzialną za realizację i zarządzanie pracami systemu, bazę danych, ogniwa trwałej współpracy z instytucjami zajmującymi się zbieraniem i przetwarzaniem danych, oprogramowanie
pozwalające na bieŜąco ujmować i aktualizować posiadane informacje wraz z ich lokalizacją
w przestrzeni.
Bardzo waŜną rolę odgrywają mierniki umoŜliwiające ocenę zmian zachodzących w środowisku, porównanie typowych parametrów środowiska do danych archiwalnych lub bieŜących –
moŜna tego dokonać dzięki badaniom monitoringowym prowadzonym na bieŜąco lub okresowo przez stacje WIOŚ, WSSE, danym zawartym w bazach statystycznych GUS lub danych
gromadzonych przez urzędy administracji – dla terenu miasta takie badania jakości poszczególnych elementów środowiska równieŜ są prowadzone (w ramach krajowego programu monitoringu środowiska oraz przez inne instytucje na zlecenie Urzędu Miejskiego czy prywatnych inwestorów).
Dla miasta elementem oceny i monitoringu moŜe być porównanie stanu poszczególnych elementów środowiska po realizacji załoŜeń, zadań zawartych w Programie z danymi uzyskanymi z lat ubiegłych. Jednym z załoŜeń Programu ochrony środowiska jest monitoring poszczególnych komponentów środowiska: wody, powietrza, gleb, poziomu hałasu, poziomu
promieniowania niejonizującego.
Jedną z metod analizy skutków realizacji zadań planowanych do realizacji jest sprawozdanie
z realizacji Programu ochrony środowiska – w zakresie, które zadania, czy i w jaki sposób
zostały zrealizowane.
Przykładowy spis wskaźników słuŜących do oceny realizacji zaplanowanych zadań przedstawia poniŜsza tabela:
Tabela 18 Przykładowe wskaźniki słuŜące do oceny realizacji zakładanych zadań
Stan przed realiStan po realizacji
zacją załoŜeń
załoŜeń Programu
Programu
Jakość wód powierzchniowych i podziemnych
Wskaźniki oceny efektywności
Jakość wód powierzchniowych
Jakość wód podziemnych
ZuŜycie wody przez gospodarstwa domowe
ZuŜycie wody przez jednostki gospodarcze, zakłady
przemysłowe
Łączna wielkość poboru wody przez ZPWiK Sp. z o.o.
Jednostka
wskaźnika
Klasa
m3/rok
tyś. m3/rok
tyś. m3/rok
65
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
Łączna długość sieci wodociągowej
km
Długość sieci kanalizacyjnej sanitarnej i deszczowej
Liczba wodomierzy zainstalowanych na sieci adminiszt.
strowanej przez ZPWiK Sp. z o.o.
Ilość ścieków wytwarzanych w sektorze komunalnym
Ilość odprowadzanych ścieków wg uzyskanych pozwom3/rok
leń wodno-prawnych
Ludność korzystająca z sieci kanalizacyjnej
% ludności
Ludność obsługiwana przez oczyszczalnie ścieków
ogółem
Gleby, ochrona powierzchni ziemi, uŜytkowanie gruntów, lesistość
Powierzchnia terenów rolnych
ha
Udział powierzchni zdegradowanych, poprzemysłoha,
wych
%
Powierzchnia terenów zielni urządzonej
ha
Liczba parków, załoŜeń zieleni
sz.
Powierzchnia lasów
ha
Lesistość
%
Ochrona powietrza atmosferycznego
Emisja zanieczyszczeń pyłowych z zakładów przemysłowych
Ton/rok
Emisja zanieczyszczeń gazowych z zakładów przemysłowych
Udział energii odnawialnej
%
M3/na mieszZuŜycie gazu w gospodarstwach domowych
kańca/na rok
Liczba zmodernizowanych kotłowni, nowych kotłów
szt.
ekologicznych
Ochrona przed hałasem
Długość ekranów akustycznych
km
Infrastruktura drogowa
Długość dróg na terenie miasta
km
Ochrona przed promieniowaniem niejonizującym
Ilość instalacji emitujących pola elektromagnetyczne
szt.
Ochrona przyrody i krajobrazu
Powierzchnia prawnie chroniona ogółem
ha
Powołane formy ochrony przyrody
szt.
Długość szlaków turystycznych pieszych, narciarskich,
km
rowerowych
Liczba ścieŜek dydaktyczno-przyrodniczych
szt.
Liczba zorganizowanych szkoleń i programów edukaszt.
cyjnych
Przykładowe wskaźniki oceny efektów działalności środowiskowej (tzw. wskaźniki ekorozwoju) przedstawione zostały w aktualizacji Programu ochrony środowiska dl miasta BielskaBiałej.
Prawidłowo prowadzona ocena posłuŜy dobrej sprawozdawczości wykonanych zadań i celów
a tym samym da obraz zmian (polepszenia, pogorszenia) lub ich braku w odniesieniu do poszczególnych komponentów środowiska na terenie miasta.
66
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
5.
ROZWIĄZANIA ALTERNATYWNE DO ROZWIĄZAŃ ZAWARTYCH
W ANALIZOWANYM DOKUMENCIE WRAZ UZASADNIENIEM ICH
WYBORU
Jednym z wariantów, który powinien być rozwaŜany jest tzw. wariant zerowy polegający na
nie przyjęciu załoŜeń aktualizacji Programu ochrony środowiska i zachowanie istniejącego
stanu. MoŜna przypuszczać, Ŝe w takim przypadku, stan środowiska będzie ulegał stopniowej
degradacji. Stan środowiska mogący się ujawnić w wariancie zerowym odpowiada opisowi
środowiska w Rozdziale 2.4 „Potencjalne zmiany w środowisku w przypadku braku realizacji
ustaleń zawartych w aktualizacji POŚ miasta Bielska-Białej”.
W odniesieniu do niektórych planowanych inwestycji (np. budowy nowych dróg) moŜna brać
pod uwagę inny wariant lokalizacyjny.
Wariant lokalizacyjny dla nowych połączeń drogowych zostanie wyznaczony na etapie decyzji środowiskowej (zgodnie z artykułem 72 ustawy z dnia 3 października 2008 roku o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, Dz. U. z 2008 roku nr 199, poz. 1227).
Na etapie niniejszego dokumentu nie uwzględniano innych wariantów lokalizacyjnych.
Zaproponowane zadania z zakresu ochrony środowiska miasta spełniają warunki kompleksowego rozwiązywania problemów środowiskowych.
Uznaje się więc, Ŝe przyjęte w analizowanym Programie ochrony środowiska miasta BielskaBiałej, przewidywane rozwiązania są najbardziej optymalne dla lokalnego środowiska i jest to
wariant najbardziej korzystny dla środowiska przyrodniczego miasta, gwarantujący
bezpieczeństwo ekologiczne mieszkańców.
67
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
6.
STRESZCZENIE W JĘZYKU NIESPECJALISTYCZNYM
Celem niniejszego opracowania jest analiza i prognozowany wpływ realizacji ustaleń „Aktualizacji Programu ochrony środowiska dla miasta Bielska-Białej na lata 2009-2012
z perspektywą do roku 2016”.
Analizowany dokument zawiera charakterystykę stanu istniejącego na terenie miasta BielskaBiałej i propozycje zadań niezbędnych do kompleksowego rozwiązania problemów ochrony
środowiska ze wskazaniem rozwiązań dla tych proponowanych działań. Program wspomaga
dąŜenie do uzyskania w mieście stopniowej poprawy poszczególnych elementów środowiska,
zmniejszenia zagroŜenia ekologicznego dla mieszkańców oraz ochronę istniejących siedlisk
przyrodniczych.
W prognozie dokonano analizy zakresu, zawartości, celów i zadań przedstawionych w projekcie analizowanego dokumentu i stwierdzono, Ŝe są one zgodne z krajowymi i międzynarodowymi dokumentami, związanymi z problematyką ochrony środowiska (między innymi
z Polityką Ekologiczną Państwa) oraz obowiązującymi przepisami prawa.
Struktura przyrodnicza miasta jest dość urozmaicona, miasto posiada bardzo duŜe walory
przyrodnicze i krajobrazowe, co znalazło potwierdzenie w powołaniu na terenie miasta szeregu obszarów chronionych na mocy ustawy o ochronie przyrody. Ponadto miasto jest chętnie
odwiedzane przez turystów. Jednocześnie jednak te walory przyrodnicze nie mają swojego
bezpośredniego odzwierciedlenia w jakości wód powierzchniowych, podziemnych i powietrza – ich jakość jest niezadowalająca.
Analizowany dokument (aktualizacja Programu ochrony środowiska) podejmuje szereg zadań
słuŜących poprawie obecnego stanu środowiska przyrodniczego i zapewniających bezpieczeństwo ekologiczne mieszkańcom. ZałoŜenia Programu mają na celu poprawę jakości wód
i uregulowanie gospodarki wodno-ściekowej na terenie miasta, poprawę jakości powietrza
atmosferycznego przez ograniczenie niskiej emisji oraz zmniejszenie zanieczyszczeń komunikacyjnych i przemysłowych. Program zakłada ochronę powierzchni ziemi, rekultywację
terenów zdegradowanych, racjonalną gospodarkę surowcami naturalnymi, ochronę wartości
przyrodniczych między innymi przez kształtowanie zieleni miejskiej, zalesienia, tworzenie
nowych siedlisk przyrodniczych, powołanie obszarów chronionych.
UwaŜa się, Ŝe Ŝaden z zapisów analizowanego dokumentu nie wpłynie znacząco negatywnie
na lokalne walory przyrodnicze i kulturowe miasta oraz jakość Ŝycia mieszkańców, a jedyne
krótkotrwałe uciąŜliwości zaznaczyć się mogą wyłącznie w początkowej fazie realizacyjnej
Programu – budowy dróg i obiektów kubaturowych, wykopów pod urządzenia wodociągowe
i kanalizacyjne oraz urządzenia ochrony przeciwpowodziowej.
Ponadto Program zapewnia dalszy rozwój gospodarczy miasta z poszanowaniem walorów
przyrodniczych i krajobrazowych oraz uwzględnianiem potrzeb mieszkańców miasta. Przyczynia się do poprawy wizerunku miasta, zmniejszają powierzchnie zdegradowane, tworząc
nowe lub rewitalizując juŜ istniejące miejsca zieleni urządzonej, miejskiej, słuŜące wypoczynkowi, turystyce i rekreacji.
68
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
Skutki dla środowiska, które mogą wynikać z projektowanego przeznaczenia terenu
Realizacja załoŜeń Programu w pozytywny sposób wpłyną na stan lokalnego środowiska.
Program przyczyni się do poprawy jakości wody i ochrony zasobów wód podziemnych
i powierzchniowych. Ureguluje gospodarkę wodno-ściekową, rozwój rozdzielczej sieci kanalizacyjnej (sanitarnej i deszczowej) ograniczy wpływ zanieczyszczeń przedostających się
bezpośrednio do środowiska. Rozwiązania z zakresu ochrony powietrza wpłyną na zmniejszenie zanieczyszczeń przemysłowych, komunikacyjnych oraz pochodzących z indywidualnego systemu grzewczego. Realizacja Programu dąŜy do racjonalnej gospodarki gruntami,
rekultywacji terenów zdegradowanych, oraz racjonalnej gospodarki leśnej, przyczynia się
takŜe do zmniejszenia uciąŜliwości związanej z oddziaływaniem hałasu (zwłaszcza komunikacyjnego) i promieniowania niejonizującego.
W związku z pierwszą fazą realizacji niektórych załoŜeń Programu (etap budowy poszczególnych inwestycji głównie drogowych), związanych głównie z pracą maszyn, samochodów,
pojawić się mogą niewielkie, lokalne emisje do środowiska (ścieki, zanieczyszczenia powietrza, odpady, hałas), oraz przejściowe uciąŜliwości dla mieszkańców, podkreślić jednak naleŜy, Ŝe w chwili obecnej wszystkie zakładane emisje równieŜ mają miejsce. Emisje te nie powinny obciąŜyć lokalnego środowiska ponadnormatywnie. W przypadku nieoptymalnej lokalizacji nowych inwestycji drogowych czy nadmiernej ingerencji w naturalne koryta rzeczne
(regulacja cieków związana z ochroną przeciwpowodziową) tworzyć się mogą bariery przyrodnicze, zmniejszy się równieŜ powierzchnia terenów przyrodniczych (przeznaczonych pod
infrastrukturę drogową czy przeciwpowodziową).
UwaŜa się, Ŝe realizacja poszczególnych zadań przewidzianych Programem przyczyni się
zarówno do poprawy jakości poszczególnych elementów środowiska (jakość wód, powietrza,
gleby), ochrony siedlisk przyrodniczych oraz zapewni bezpieczeństwo ekologiczne mieszkańcom
miasta (między innymi przez rozwiązania dotyczące infrastruktury drogowej, zmniejszenia
zanieczyszczeń przemysłowych i stosowania technologii bardziej sprzyjających środowisku,
wzmocnienie ochrony przeciwpowodziowej).
Ocena rozwiązań funkcjonalno-przestrzennych
Biorąc pod uwagę obecny stan środowiska oraz obecne zagospodarowanie i uŜytkowanie
obszaru miasta, zaproponowane rozwiązania (cele i zadania do osiągnięcia do roku 2016 zapisane w aktualizacji POŚ) wydają się rozwiązaniami najbardziej optymalnymi, które z jednej strony dbają o lokalne środowisko dążąc do jego poprawy, z drugiej strony umoŜliwiają
dalszy rozwój miasta z jednoczesną ochroną walorów przyrodniczych. Zaproponowane
zmiany wpłyną na korzyść mieszkańców, umoŜliwiając dalszy rozwój miasta jak równieŜ
rozwój turystyki i rekreacji wykorzystującej zasoby przyrodnicze miasta, bez ich degradacji.
Wszystkie proponowane w projektowanym dokumencie działania mają charakter proekologiczny, czyli powinny oddziaływać pozytywnie na poszczególne elementy środowiska.
Wydaje się, że zaplanowane do realizacji cele i zadania są rozwiązaniami najbardziej korzystnymi dla lokalnego środowiska i mieszkańców miasta.
ZagroŜenia
Szczegółowa analiza planowanych rozwiązań pozwala stwierdzić, Ŝe realizacja Programu
ochrony środowiska nie stanowi zagroŜenia dla środowiska zarówno społecznego jak
i przyrodniczego miasta Bielsko-Białej. Niewielkie przejściowe uciąŜliwości zarówno dla
samych mieszkańców jak i lokalnego środowiska przyrodniczego zaznaczą się w początkowym etapie prac – zwłaszcza przy budowie nowych odcinków dróg, modernizacji istniejącej
infrastruktury i budowy nowych sieci kanalizacyjnych, wodociągowych, budowy obwałowań
69
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
przeciwpowodziowych i regulacji rzek. Negatywne oddziaływanie zaznaczy się w stosunku
do powierzchni ziemi (nasypy i wykopy, niszczenie wierzchniej warstwy gleby), siedlisk
przyrodniczych (zmniejszenie powierzchni zielonej), krajobrazu miasta oraz uciąŜliwości dla
okolicznych mieszkańców (hałas, zanieczyszczenia powietrza, odpady). Po zakończeniu tego
najbardziej uciąŜliwego etapu realizacji ustaleń Programu, wszelkie wpływy zaznaczą się
pozytywnie.
ZagroŜeniem moŜe być równieŜ brak realizacji niniejszego Programu – pozostawienie lokalnego środowiska w obecnym stanie, spowodować moŜe w przyszłości dalsze pogorszenie
poszczególnych komponentów środowiska: wody, powietrza, gleb, środowiska przyrodniczego, a takŜe dewastację terenów cennych przyrodniczo, zwłaszcza na skutek wzrastającej presji urbanizacyjnej i turystycznej. Wzrastający poziom hałasu oraz promieniowanie niejonizujące moŜe mieć negatywny wpływ na zdrowie ludzkie.
Mimo, że w granicach miasta znajdują się obszary chronione powołane na mocy Ustawy
o ochronie przyrody, w tym równieŜ obszary NATURA 2000, nie przewiduje się negatywnego oddziaływania przedsięwzięć proponowanych w projektowanym dokumencie na te
obszary.
Nie przewiduje się równieŜ oddziaływania transgranicznego proponowanych w dokumencie
działań.
W związku z powyŜszym wnioskuje się, o przyjęcie analizowanego dokumentu („Aktualizacji Programu ochrony środowiska dla miasta Bielska-Białej na lata 2009 – 2012 z perspektywą do roku 2016”) bez uwag.
70
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
71
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
72
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
73
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
74
Prognoza oddziaływania na środowisko
„Aktualizacji Programu ochrony środowiska miasta Bielska- Białej do roku 2012 z perspektywą do roku 2016”
75