Salezjanie w Brazylii - Salezjański Ośrodek Misyjny

ISSN 1642 – 9672
Pismo do Przyjaciół i Sympatyków Misji
Misje
S alezjańskie
2/2013 (153)
marzec – kwiecień
Salezjanie w Brazylii
Ks. Sławomir Bronakowski
Spis treści
Misje
S alezjańskie
Salezjański Ośrodek Misyjny
ul. Korowodu 20
02-829 Warszawa
tel.: 22 644-86-78
fax: 22 644-86-79
[email protected]
[email protected]
[email protected]
www.misje.salezjanie.pl
Konto złotówkowe:
PKO BP O/XVI Warszawa
50 1020 1169 0000 8702 0009 6032
Konto w euro:
PKO BP O/XVI Warszawa
PL69 1020 1169 0000 8502 0018 8714
swift code: BPKOPLPW
Konto w USD:
PKO BP O/XVI Warszawa
PL53 1020 1169 0000 8602 0089 7926
swift code: BPKOPLPW
Redaktor naczelny:
Ks. Roman Wortolec SDB
Zastępca redaktora naczelnego:
S. Grażyna Sikora CMW
Redaktor techniczny:
Krzysztof Karpiński
Współpracują:
S. Ewa Siuda CMW
Renata Piotrowska
Izabela Paszke
Redakcja zastrzega sobie prawo dokonywania
zmian w nadesłanych tekstach
Misje
Salezjańskie
2
W tym numerze:
3
Słowo Dyrektora Ośrodka Misyjnego
Ks. Roman Wortolec SDB
4-5
List Przełożonego Generalnego
Szatan boi się ludzi radosnych
Ks. Pascual Chavez SDB
6-11
Prosto z misji
Brazylijski proboszcz z Polski
S. Grażyna Sikora CMW
12-15
Projekty misyjne
16-17
Życzenia na Wielkanoc 2013
18-29
SPRAWOZDANIE z działalności SOM 2012
30
31
Z kraju
Ogłoszenia
Słowo Dyrektora Ośrodka Misyjnego
KTÓŻ Z NAS NIE POTRZEBUJE
POWROTU DO BOGA?
Drodzy Przyjaciele i Dobrodzieje misji
salezjańskich!
Okres Wielkiego Postu to czas
szczególnej refleksji nad sobą. Prorok
Ozeasz pisze do Narodu Wybranego:
Chodźcie, powróćmy do Pana (Oz 6,1).
To słowa, które dotyczą także i nas, żyjących współcześnie. Któż z nas nie potrzebuje powrotu do Pana Boga? Może
oddaliliśmy się od Niego? Może musimy
do Niego powrócić? Może w tym Roku
Wiary w sposób szczególny powinniśmy
przylgnąć do Pana, który za nas, za mnie
umarł i zmartwychwstał?
Okres Wielkiego Postu to także
okres modlitwy, postu i umartwienia.
Zachęcam Was do modlitwy w intencji misjonarzy i misjonarek. W naszym
Ośrodku Misyjnym możecie włączyć się
do programu Bank Ducha Świętego. Wystarczy o tym do nas napisać – otrzymacie wizytówkę ze zdjęciem konkretnego
misjonarza lub misjonarki, którego będziecie polecać Bogu w modlitwie. Misjonarze bardzo proszą o modlitwę za
nich.
Drodzy, w obecnym numerze naszego
czasopisma znajduje się sprawozdanie za
2012 rok. Przeglądając te wszystkie wydarzenia i liczby, spontanicznie nasuwa
się słowo DZIĘKUJĘ. To wszystko, co
Salezjański Ośrodek Misyjny uczynił dla dzieci i młodzieży na misjach,
to Wasza zasługa. Niech Wam Pan Bóg
hojnie wynagrodzi.
Chociaż to dopiero początek Wielkiego
Postu, w tym numerze „Misji Salezjańskich” wysyłamy Wam wkładkę z Nowenną do Maryi Wspomożycielki Wiernych. Do rozpoczęcia tej nowenny są jeszcze 2 miesiące (nowenna trwa od 15 do
23 maja), ale chcemy, abyście już teraz
pomyśleli w jakiej intencji ją ofiarujecie.
I już teraz możecie do nas odsyłać wypełnioną wkładkę. Ks. Bosko polecał wszystkim tę nowennę. Mawiał: Chcecie zobaczyć, co to są cuda? Zaufajcie Maryi Wspomożycielce. Mamy tak wiele intencji, zaufajmy Maryi. Ofiary złożone z okazji
Nowenny będą przeznaczone na budowę
szkoły w Namugongo, w Ugandzie. Dosłownie kilka dni temu ks. Ryszard Józwiak poinformował mnie, że rozpoczynają się prace związane z budową fundamentów. Wesprzyjmy ten projekt, aby
chłopcy ulicy, których poznaliście dzięki
naszemu filmowi Chłopcy z Namugongo,
mogli uczyć się w swojej nowej szkole.
Niech Chrystus Zmartwychwstały
błogosławi Wam i Waszym rodzinom.
Niech słowa: Pokój Wam, które wypowiedział do Apostołów po swoim zmartwychwstaniu, staną się także i naszym
udziałem.
3
Misje
Salezjańskie
KSIĄDZ BOSKO WYCHOWAWCA
List Przełożonego Generalnego
Misje
Salezjańskie
4
SZATAN BOI SIĘ
LUDZI RADOSNYCH
Ks. Bosko opowiada: «Jestem znany
na całym świecie jako święty, który rozsiewał wszędzie radość. Co więcej, jak
napisał ktoś, kto znał mnie osobiście,
z radości chrześcijańskiej uczyniłem
„jedenaste przykazanie”. Doświadczenie przekonało mnie, że praca wychowawcza jest niemożliwa bez tego wspaniałego bodźca, jakim jest radość. I dlatego polecałem ją moim chłopcom, dodając: „Jeśli chcecie, aby wasze życie było
radosne i spokojne, musicie być w stanie
łaski Bożej, ponieważ serce chłopca żyjącego w grzechu, jest jak ciągle wzburzone morze”. I zawsze przypominałem, że
„radość jest owocem pokoju serca”. Nalegałem: „Nie chcę niczego innego od chłopców,
jak tylko, aby stawali się dobrzy i byli
zawsze radośni”.
Niektórzy
czasem
przedstawiają
mnie jako wiecznego akrobatę z Becchi
i myślą, że wyświadczają mi wielką przysługę. Ale jest to obraz bardzo daleki od
mojego ideału. Zabawy, spacery, orkiestra, teatr, święta, to były tylko środki,
a nie cel. Miałem na myśli to, co pisałem
otwarcie do moich chłopców: „Mam tylko
jedno pragnienie, aby widzieć was szczęśliwymi teraz i w wieczności”.
Od dzieciństwa zabawy i radość były
dla mnie formą autentycznego apostolstwa, co do którego byłem głęboko przekonany. Dla mnie radość była nieodłącznym elementem nauki, pracy i pobożności. Jeden z moich pierwszych chłopców,
wspominając te „heroiczne” lata, tak je
opisał: „Myśląc jak się wtedy jadło i spało,
teraz dziwimy się, jak mogliśmy się wtedy
bawić, nie skarżąc się i nie narzekając. Ale
my byliśmy szczęśliwi, żyliśmy miłością”.
List Przełożonego Generalnego
Żyć i przekazywać radość to była
forma życia, świadomy wybór przeżywanej pedagogii. Dla mnie chłopiec był
zawsze chłopcem, jego głęboką potrzebą
była radość, wolność, zabawa. Uważałem
za coś naturalnego to, że
ja – kapłan dla młodzieży, mam przekazywać im
dobrą i radosną nowinę
zawartą w Ewangelii.
Nie mogłem tego robić
z twarzą nieprzystępną, w sposób ponury
i szorstki. Młodzi musieli zrozumieć, że dla mnie
radość była czymś naprawdę ważnym! Że podwórko to była moja biblioteka, moje biurko,
gdzie
byłem
zarówno nauczycielem jak
i uczniem. Że radość jest
podstawowym prawem
młodości.
Dowartościowałem teatr, muzykę,
śpiew. Organizowałem słynne przechadzki jesienne, dbając o każdy najmniejszy szczegół.
W 1847 roku wydrukowałem książkę
o formacji chrześcijańskiej „Młodzieniec
Zaopatrzony”. Pisałem ją kradnąc wiele
godzin przeznaczonych na sen. Pierwsze
słowa, które moi chłopcy mogli przeczytać, brzmiały: „Pierwszym i podstawowym oszustwem, poprzez które diabeł chce
oddalić chłopców od drogi cnoty jest wbijanie im do głowy, że służenie Bogu polega
na życiu pełnym melancholii, dalekim od
jakiejkolwiek zabawy i przyjemności.
Droga młodzieży, tak nie jest. Chcę nauczyć was życia chrześcijańskiego, pełnego radości i zadowolenia, wskazując wam
co jest prawdziwą rozrywką i prawdziwą
przyjemnością… Taki jest właśnie cel tej
broszurki, służyć Panu i żyć w radości”.
Jak widzisz, dla mnie radość miała głębokie znaczenie religijne. W moim stylu
wychowawczym obecne było zrównoważone sacrum i profanum, natura i łaska.
Na rezultaty nie trzeba było długo czekać,
tak, że w niektórych notkach autobiograficznych, które byłem prawie zmuszony
napisać, mogłem stwierdzić: „Zauroczeni
tą różnorodnością i połączeniem pobożności z różnymi zabawami i przechadzkami, wszyscy się do mnie bardzo przywiązywali, czego znakiem było i to, że nie tylko
byli bezgranicznie posłuszni moim poleceniom, ale więcej, czekali abym powierzył
im jakieś zadania do wykonania”.
Nie zadowalałem się jedynie tym, aby
chłopcy byli radośni; pragnąłem, by szerzyli wokół siebie tą świąteczną atmosferę, entuzjazm, miłość do życia, chciałem,
by byli budowniczymi nadziei i radości.
Misjonarzami innych młodych poprzez
apostolstwo radości. Zaraźliwe apostolstwo».
Ks. Pascual Chavez SDB
5
Misje
Salezjańskie
Prosto z misji
BRAZYLIJSKI
PROBOSZCZ
Z POLSKI
Ks. Sławomir Bronakowski wyjechał na misje ponad 46 lat temu.
Rok po swoich święceniach kapłańskich. Do dalekiej Brazylii.
Dzisiaj ma siwą brodę i jak kiedyś,
nieschodzący z twarzy uśmiech.
Co go wyróżnia? To, że nigdy na
nic nie narzeka, promieniuje optymizmem i głęboką wiarą. Przez
większość lat na misjach jest proboszczem. Dobrym proboszczem.
S. Grażyna Sikora: Księże Sławomirze,
proszę nam się przedstawić.
Ks. Sławomir Bronakowski: Pochodzę
z okolic Augustowa. W 1965 r., po ukończeniu ogólniaka w Sierpcu, wstąpiłem do nowicjatu salezjańskiego w Kutnie-Woźniakowie. Jako kleryk odbyłem
2-letnią służbę wojskową w Szczecinie.
Po ukończeniu seminarium duchownego, dnia 29 czerwca 1975 r., przyjąłem
święcenia kapłańskie. Udzielił mi ich
w Rzymie Papież Paweł VI. Był to Rok
Święty i reprezentowałem Polskę wśród
360 diakonów z całego świata. Po święceniach przez rok pracowałem w Kaławie (obecnie woj. lubuskie), załatwiając dokumenty związane z wyjazdem na
misje i oczekiwałem na wizę brazylijską. Wyjechałem z Polski pociągiem do
Rzymu 30 lipca 1976 r.
Misje
Salezjańskie
6
Dlaczego wyjechał Ksiądz na misje?
I dlaczego właśnie do Brazylii?
Będąc na urlopie wojskowym, zatrzymałem się w domu salezjańskim na Kawęczyńskiej w Warszawie i tam spotkałem ks. Jana Hadzińskiego, misjonarza
z Mato Grosso w Brazylii, który był na
urlopie w Polsce. Opowiadał mi o Brazylii i zachęcał do wyjazdu na misje. Wcześniej wyjechał tam mój starszy kolega
z Lądu, ks. Klemens Deja. Wybrałem Brazylię, bo to kraj egzotyczny, daleki, latynoski i bardzo mnie interesowała Amazonia. W Polsce nie otrzymałem wizy
brazylijskiej, gdyż wówczas w Brazylii
był rząd wojskowy a w Polsce ustrój komunistyczny. A ja odbyłem służbę wojskową, wiec byłem podejrzany. Dlatego
wyjechałem do Włoch i zatrzymałem się
w naszym domu generalnym w Rzymie.
Prosto z misji
Tam ponownie starałem się o wizę, ale
w Ambasadzie Brazylii akredytowanej
przy Watykanie. Po pół roku otrzymałem
wizę na pobyt stały.
Gdzie w Brazylii Ksiądz pracował?
W styczniu 1977 dotarłem samolotem do Brazylii. Przyjechałem do inspektorii misyjnej w Mato Grosso, gdzie salezjanie pracują od 1894 r. Zatrzymałem
się w domu inspektorialnym w Campo
Grande. Tam przez 3 miesiące uczyłem
się języka portugalskiego u wspomnianego ks. Jana Hadzińskiego. Potem zostałem przeniesiony do Cuiabá, stolicy
stanu Mato Grosso, gdzie przez 7 miesięcy byłem wikariuszem w parafii. Następnie arcybiskup salezjański z Cuiabá Bonifacy Piccinini mianował mnie proboszczem; w Cuiabá byłem do 1982 r. Potem
przeniesiono mnie do Corumbá, na granicy z Boliwią, gdzie przez 4 lata byłem
proboszczem w nowo powstałej parafii
salezjańskiej Św. Jana Bosko. W 1987 r.
zostałem przeniesiony do Lins w stanie
São Paulo. Tam pracowałem jako proboszcz przez 9 lat. Mieszkając w Lins
ukończyłem w São Paulo pedagogikę
i komunikację społeczną. W 1996 rozpocząłem pracę proboszcza w Dourados-Indianapolis. Wtedy mieszkałem
w domu nowicjatu i uczyłem nowicjuszy Pisma św. i liturgii. W 1999 r. wróciłem do Campo Grande i przez 10 lat
byłem proboszczem w 35-tysięcznej parafii Św. Jana Bosko. Od 2009 r. mieszkam w Primavera do Leste, 700 km od
Campo Grande i pracuję jako proboszcz
w nowo otwartej parafii salezjańskiej
Matki Bożej Saletyńskiej.
Po przyjeździe do Brazylii zapewne
spotkał Ksiądz innych polskich
salezjanów?
Tak, w życie misyjne wtajemniczali
mnie starzy polscy misjonarze: ks. Jan Hadziński (zmarł w Campo Grande w 1984
r., mając 78 lat) i w Cuiabá ks. Franciszek Czapla, bardzo ceniony i święty
kapłan (zmarł w 1987 r. w wieku 97 lat).
Jak wyglądały pierwsze lata pracy
misyjnej?
Wszystko było dziwne i odmienne.
Inny styl życia, język, klimat tropikalny, mentalność ludzi, pobożność, teologia wyzwolenia, kontakt z prawdziwymi Indianami, duża ignorancja religijna,
sekty, analfabetyzm. Początkowo było
trudno zaadaptować się w tym środowisku. Nikt nie nosił sutanny, nawet arcybiskup, spowiedź bez konfesjonału, tylko
przy stoliku, żadnych „formalności” religijnych. Wszystko bardzo proste, celebracje liturgiczne z dużą dozą kreatywności
i animacji muzycznej, bez wielkich formalnych rytuałów.
Wybrałem Brazylię, bo to kraj egzotyczny,
daleki, latynoski i bardzo mnie interesowała
Amazonia
7
Misje
Salezjańskie
Prosto z misji
Miał Ksiądz bezpośredni kontakt
z Indianami?
Tak, w Dourados-Indianapolis, gdzie
na terenie mojej parafii były wioski
Indian ze szczepu Kaiowa i Guarani.
Tutaj, w Primavera do Leste, mam sąsiadów z naszej placówki z Sangradouro, Indian Xavantes i Bororo. Na terenie parafii znajduje się wioska indiańska
Volta Redonda. Tam odprawiam Msze św.
Poza tym Indianie będąc w mieście przychodzą prosić o pomoc materialną. Indianie są chronieni przez państwo, mają
specjalne rezerwaty, ale nie wszystkie
szczepy. Problemem są wielcy właściciele
ziemscy, którzy przemocą zajmują ziemie
Indian w celu wyrębu drzewa, hodowli bydła, uprawy soi, poszukiwania diamentów. Indianie ciągle walczą o swoje
prawa, bo to oni byli pierwszymi mieszkańcami Brazylii.
Misje
Salezjańskie
8
Czy salezjanie pracują z Indianami w ich
wioskach?
W Mato Grosso, gdzie jestem, mamy
4 placówki Indian, gdzie pracują salezjanie i siostry salezjanki. Niedaleko stąd
jest misja Sangradouro, gdzie żyją dwa
szczepy Indian: Xavantes i Bororo. Do tej
placówki misyjnej należy 35 wiosek indiańskich. Na misji w Meruri są Bororo,
należy do niej 65 wiosek indiańskich;
na misji Św. Marek są tylko Xavantes
i należą do niej 92 wioski; a na misji
Nova Xavantina żyją różne szczepy, do
niej należy 220 wiosek Indian.
Jak dzisiaj wygląda zwykły dzień
misjonarza w Brazylii?
Pracuje się od niedzieli do niedzieli,
tzn. ciągle. Nie ma żadnego dnia wolnego i zawsze jest co robić. Ludzie bardzo
poszukują księdza. Tylko co 3 lata można
Prosto z misji
Proszę nam przybliżyć swoją obecną
parafię.
Parafia liczy 23 tys. ludzi. Mamy 4 kościoły w mieście i 7 kaplic w terenie.
Prowadzimy duszpasterstwo rodzin,
dzieci i młodzieży. Ludzie są biedni, pracują za marny grosz dla bogatych właścicieli ziemskich. Uprawiają soję, bawełnę,
fasolę, kukurydzę i zajmują się hodowlą
bydła. W parafii jestem sam, do biskupa
mam 230 km, jestem jego doradcą i dziekanem.
Jak Ksiądz sobie radzi z takim ogromem
pracy?
Pracuję z nadzieją, że w przyszłym
roku dostanę kogoś do pomocy, chociaż
pewnie będzie trudno kogoś znaleźć.
Miałem do pomocy 88-letniego księdza
Włocha, ale ze względu na zdrowie wyjechał. Inwestuję dużo w formację laikatu,
który mi pomaga we wszystkim.
pojechać do Polski na urlop, na początku było co 5 lat. Z rana odmawiam brewiarz, medytację, różaniec, koronkę do
Miłosierdzia Bożego, potem Msza św.
i cały dzień jestem do dyspozycji ludzi,
którzy przychodzą z różnymi problemami. Odwiedzam rodziny, chorych, kaplice, prowadzę pogrzeby. Jestem odpowiedzialny za Centrum Socjalne Ks. Bosko,
które opiekuje się codziennie 230 ubogimi dziećmi. Prowadzimy też budowy, np.
w tym roku wybudowaliśmy 4 nowe sale
dla dzieci, kuchnie, 2 kaplice w buszu,
kupiliśmy samochód terenowy. Wydajemy miesięcznik „Między nami”, mamy
stronę internetową, codziennie mam 2
programy w radio, do tego katechizacja,
24 formy duszpasterstwa, wyjazd do 7
kaplic w terenie i formacja teologiczna
laikatu, tzw. „Szkoła Wiary”.
Jako entuzjasta, optymista,
człowiek wierzący, realizuję
się pod każdym względem,
szczególnie jako misjonarz
9
Misje
Salezjańskie
Prosto z misji
Nigdy nie słyszałam od Księdza żadnego
słowa ubolewania, że jest ciężko. Wręcz
przeciwnie, zawsze przebija optymizm
salezjański i wdzięczność. Jak Ksiądz to
robi?
Moje motto misyjne jest zaczerpnięte
od św. Augustyna: „Niespokojne jest serce
misjonarza, zanim nie spocznie w Panu”.
Oraz „Ora et labora” – módl się i pracuj.
Odpoczynek będzie kiedyś na cmentarzu
i uczta w Domu Pańskim w Niebie. Siłę
czerpię z sakramentów św., szczególnie
z Eucharystii i z nabożeństwa do Matki
Bożej. Jako entuzjasta, optymista, człowiek wierzący, realizuję się pod każdym
względem, szczególnie jako misjonarz.
Musimy być ambasadorami
Pana Jezusa i Kościoła, i to
wszędzie: w domu, w pracy,
w szkole, w kościele, w życiu
społecznym
Co daje Księdzu na co dzień najwięcej
satysfakcji?
Świadomość, że ktoś dzięki mojej poradzie, posłudze i świadectwu zmienił
życie i powrócił do Boga, a także poczucie spełnionego obowiązku oraz dzieło
socjalne dla tylu dzieci i praca z młodzieżą. To wszystko powoduje zmęczenie, ale i dużo radości, że jest się potrzebnym.
Brazylia to kraj ogromnych kontrastów.
Jakie są największe wyzwania dla
misjonarza?
Kontrasty społeczne, pluralizm religijny, kulturowy, społeczny. Istnieją dwie
klasy ludzi: bogaci i biedni; pierwsi stają
się coraz bogatsi kosztem drugich, którzy
coraz bardziej biednieją. Staram się zbliżyć te skrajne klasy, uwrażliwić na biedę
społeczną. To uwrażliwianie bogatych
pomaga mi w prowadzeniu naszego Centrum Socjalnego, w realizacji różnych
projektów socjalnych i budowlanych.
Misje
Salezjańskie
10
Prosto z misji
Jaka jest brazylijska młodzież?
Jest bardzo dobra, radosna, muzykalna, uzdolniona sportowo, ale i narażona na wiele niebezpieczeństw, takich jak:
rozkład rodziny, materializm praktyczny,
subiektywizm, relatywizm moralny i religijny, narkotyki, obojętność religijna,
utrata sensu życia.
kie, chrześcijańskie, zakonne, kapłańskie i misyjne. Może to zbyt egoistyczne, ale miłe, gdy ludzie cieszą się, że po
urlopie w Polsce wróciłem do nich. Przynoszą wszystko, co jest potrzebne do
życia. W buszu przychodzą na Mszę św.
z bardzo daleka.
Czego brazylijska młodzież oczekuje
dzisiaj od salezjanów? Od Kościoła?
Wskazywania drogi życia pełnego sensu, bogatego w wartości etyczne, religijne i moralne. Oczekują bycia
wśród nich, miłości, zrozumienia ich problemów, dowartościowania i optymizmu wobec życia, świadectwa. Salezjanin musi być „dobry jak chleb”, cierpliwy, roztropny, wyrozumiały, musi być ich
przyjacielem.
Czym dzisiaj wg Księdza powinien
odznaczać się misjonarz salezjański.
Cierpliwością, pokorą, bezinteresownością, roztropnością, szukaniem dusz,
miłością do Eucharystii, do Matki Bożej
i do Kościoła. Misjonarz nie powinien
oczekiwać niczego w zamian za swoją
posługę, powinien jedynie starać się, aby
Bóg był bardziej znany i kochany.
Czy w Brazylii potrzeba jeszcze
misjonarzy?
Potrzeba i to bardzo wielu, no i dość
pilnie, bo moja broda jest już siwa i ktoś
kiedyś będzie musiał mnie zastąpić.
Najpiękniejsze wspomnienie z pracy
misyjnej...
Ogromna wdzięczność ludzi. Niedawno ludzie zamówili Mszę św. dziękczynną za mnie z okazji urodzin, a ja dodałem, że będzie to podziękowanie Bogu za
pięć moich powołań: za powołanie ludz-
Proszę o słowo do Czytelników „Misji
Salezjańskich”…
My misjonarze pracujemy na pierwszym froncie misyjnym, ale niezbędna
dla nas jest współpraca Przyjaciół misji.
Modlitwa i pomoc materialna jest istotna
i konieczna, gdyż bez tego zaplecza nasza
posługa jest mniej skuteczna. Musimy
być ambasadorami Pana Jezusa i Kościoła, i to wszędzie: w domu, w pracy,
w szkole, w kościele, w życiu społecznym. Jan Paweł II mówił, że kto spotkał
Jezusa nie może Go przywłaszczyć tylko
dla siebie, ale musi Go głosić słowem,
czynem i życiem. Dziękuję wszystkim
Darczyńcom misji.
Wywiad przeprowadziła
s. Grażyna Sikora CMW
11
Misje
Salezjańskie
Projekty misyjne – podziękowanie
PODZIĘKOWANIE Z NIGERII
W imieniu salezjanów, dzieci, młodzieży i wychowawców z Ondo w Nigerii dziękuję za pomoc finansową podczas
„Wakacji z ks. Bosko” w sierpniu 2012.
Uczestniczyło w nich ponad 600 dzieci
i młodzieży. Głównym ich celem było poznanie podstaw katechizmu Kościoła katolickiego i charyzmatu ks. Bosko. Dla
wielu dzieci i młodzieży była to jedyna
okazja w ciągu roku, aby pogłębić swoją
(projekt 329)
wiarę w Boga, wiedzę o Kościele i razem
z rówieśnikami spędzić czas na wesoło
w duchu ks. Bosko. Bardzo cenimy sobie
tę pomoc, dzięki której młodzi mieli zapewnione wyżywienie, opiekę duchową
i bezpieczeństwo.
Osobiście dziękuję też Panu Bogu za
czas spędzony w Nigerii. Przyjechałem
tu w grudniu 2009 i teraz w kwietniu
opuszczam ten kraj. Był to czas pełen
wyzwań i trudnych sytuacji, zwłaszcza
związanych z bezpieczeństwem. Parę
razy nasza misja była nachodzona przez
uzbrojonych napastników, raz byliśmy
napadnięci w biały dzień. Widzę jak Bóg
troszczył się o nas każdego dnia i wspierał nas swoją łaską. Także wielu ludzi
nam pomagało. Ostatni rok był trudny,
bo sam prowadziłem szkołę i całą administrację z warsztatami, ale jeszcze
raz Jezus ukazał mi, że wszystko mogę
w Tym, który mnie umacnia. Całemu
personelowi SOM i wszystkim ofiarodawcom, którzy wspierali mnie w Nigerii bardzo serdecznie dziękuję i pamiętam w moich modlitwach.
Ks. Krzysztof Niżniak SDB
Ondo, 26 stycznia 2013
Misje
Salezjańskie
12
Projekty misyjne
Projekty misyjne 2013
UGANDA – Budowa szkoły dla chłopców ulicy z Namugongo (projekt 209)
(ks. Ryszard Józwiak)
ZAMBIA – Budowa domu dla wolontariuszy w Lusace City of Hope (projekt 227)
Kwota: 60.000 USD (s. Ryszarda Piejko)
PERU – Odnowienie warsztatów komputerowych w Limie (projekt 277)
Kwota: 14.200 EURO (ks. Ryszard Łach)
RPA – Budowa kościoła Miłosierdzia Bożego w Walkerville (projekt 295)
Kwota: 100.000 EURO (ks. Stanisław Jagodziński)
PERU – Pomoc w ewangelizacji Indian, San Lorenzo (projekt 319)
Kwota: 15.000 EURO (ks. Roman Olesiński)
UGANDA – Pomoc chłopcom ulicy w ośrodku CALM w Namugongo (projekt 320)
(ks. Ryszard Józwiak)
ZAMBIA – Kształcenie kleryków inspektorii zambijskiej ZMB (projekt 323)
(ks. Leszek Aksamit)
PERU – Codzienne dożywianie dzieci w slumsach w Piura (projekt 326)
Kwota: 10.000 EURO (ks. Piotr Dąbrowski)
PERU – Dofinansowanie ośrodka dla dzieci Don Bosco House w Calce (projekt 330)
Kwota: 15.000 EURO (ks. Stefan Górecki)
PERU – Dofinansowanie ośrodka dla dzieci Don Bosco House w Ampares (projekt 331)
Kwota: 15.000 EURO (ks. Stefan Górecki)
PERU – Dofinansowanie ośrodka dla dzieci Don Bosco House w Huancayo (projekt 332)
Kwota: 15.000 EURO (ks. Stefan Górecki)
PERU – Zakup półek na książki i książek do biblioteki w Piura (projekt 333)
Kwota: 10.000 EURO (ks. Piotr Dąbrowski)
PERU – Zakup narzędzi dla uczniów szkoły zawodowej w Piura (projekt 335)
Kwota: 10.000 EURO (ks. Piotr Dąbrowski)
13
Misje
Salezjańskie
Projekty misyjne
Projekty mi
CZAD – Pomoc w formacji kleryków (projekt 337)
(ks. Artur Bartol)
WENEZUELA – Budowa kaplicy Bożego Miłosierdzia w El Dique (projekt 342)
Kwota: 17.500 EURO (ks. Stanisław Brudek)
PERU – Wyposażenie kuchni i jadalni dla szkoły zawodowej w Bosconii (projekt 344)
Kwota: 9.700 EURO (ks. Piotr Dąbrowski)
PERU – Sprzęt sportowy dla oratorium parafii św. Wawrzyńca w Amazonii (projekt 345)
Kwota: 12.500 EURO (ks. Roman Olesiński)
CZAD – Budowa kaplicy w wiosce Ndila (projekt 346)
Kwota: 12.000 EURO (ks. Artur Bartol)
CZAD – Zakup ławek do kościoła św. Józefa w Shar (projekt 347)
Kwota: 5.000 EURO (ks. Artur Bartol)
CZAD – Zakup sprzętu muzycznego i sportowego dla oratorium w Shar (projekt 348)
Kwota: 4.500 EURO (ks. Artur Bartol)
CZAD – Remont sal katechetycznych i wyposażenia w Shar (projekt 349)
Kwota: 6.000 EURO (ks. Artur Bartol)
MADAGASKAR – Odnowienie budynku prenowicjatu salezjanów w Tulearze (projekt 352)
Kwota: 4.769 EURO (ks. Tomasz Łukaszuk)
ZAMBIA – Dofinansowanie programów dla młodzieży w Kabwe (projekt 353)
Kwota: 3.600 USD (ks. Marian Skowron)
BIAŁORUŚ – Rekonstrukcja kotłowni w Smorgoniu (projekt 354)
Kwota: 10.000 EURO (ks. Aleksander Jaszewski)
BIAŁORUŚ – Dokończenie Centrum Młodzieżowego w Borowlanach (projekt 355)
Kwota: 10.000 EURO (ks. Kazimierz Szydełko)
Misje
Salezjańskie
14
Projekty misyjne
isyjne 2013
ZAMBIA – Kontynuacja budowy kościoła w Kabwe (projekt 356)
Kwota: 10.000 USD (ks. Marian Skowron)
BANGLADESZ – Budowa toalet i studni w 6 biednych wioskach (projekt 357)
Kwota: 2.500 EURO (ks. Paweł Kociołek)
MADAGASKAR – Dobudowa jednego piętra szkoły w Mahajandze (projekt 358)
Kwota: 60.000 EURO (s. Krystyna Soszyńska)
MADAGASKAR – Ławki dla nowych klas szkoły w Mahajandze (projekt 359)
Kwota: 16.000 EURO (s. Krystyna Soszyńska)
MADAGASKAR – Budowa zbiornika wody dla szkoły w Mahajandze (projekt 360)
Kwota: 4.000 EURO (s. Krystyna Soszyńska)
TIMOR WSCHODNI – Wymiana komputerów w szkole w Venilale (projekt 361)
Kwota: 12.000 EURO (s. Joanna Goik)
TIMOR WSCHODNI – Opłata internatu dla 12 biednych dziewcząt z Venilale (projekt 362)
Kwota: 10.800 EURO (s. Joanna Goik)
MONGOLIA – Pracownia komputerowa dla centrum młodzieżowego w Darhan (projekt 363)
Kwota: 20.000 EURO (br. Krzysztof Gniazdowski)
ZAMBIA – Zakup motocykla do Kazembe (projekt 364)
Kwota: 7.000 USD (ks. Piotr Malec)
ZAMBIA – Sprzęt i wyposażenie Centrum Młodzieżowego w Kabwe (projekt 365)
Kwota: 6.500 USD (ks. Mariusz Skowron)
Wspierajmy misjonarzy!
Wybierz projekt i prześlij ofiarę z dopiskiem: Projekt Nr…
Dziękujemy!
15
Misje
Salezjańskie
Alleluja!
Jeśliście więc razem z Chrystusem powstali z martwych, szukajcie tego, co w górze,
gdzie przebywa Chrystus zasiadając po prawicy Boga.
Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi.
Umarliście bowiem i wasze życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu.
Kol 3,1-4
Kochani Misjonarze, Misjonarki i Wolontariusze na misjach i w Polsce!
Drodzy Darczyńcy i Przyjaciele salezjańskiego dzieła misyjnego!
Niech blask Wielkanocnego Poranka,
płynący od Chrystusa Zmartwychwstałego,
napełnia serca radością,
umacnia naszą wiarę,
przemienia nasze życie.
Dążmy do tego, co w górze!
Bądźmy autentycznymi świadkami Zmartwychwstałego Zbawiciela!
Z darem modlitwy
Ks. Roman Wortolec SDB
Dyrektor Salezjańskiego Ośrodka Misyjnego
wraz z salezjanami, salezjankami i pracownikami SOM
Warszawa, Wielkanoc 2013
DZIAŁALNOŚĆ SALEZJAŃSKIEGO OŚRODKA MISYJNEGO W WARSZAWIE
SPRAWOZDANIE 2012
SALEZJANIE i SALEZJANKI W ŚWIECIE
SALEZJANIE
•
•
w świecie: 15.560 w 131 krajach
w Polsce: 970
SALEZJANKI
•
•
w świecie: 13.653 w 94 krajach
w Polsce: 422
Polscy salezjanie misjonarze:
117 w 39 krajach świata
Polskie salezjanki misjonarki:
40 w 18 krajach świata
W 2012 roku na misje wyjechali:
Ks. Łukasz Nawrat do Irlandii
S. Małgorzata Urbińska (przygotowuje się w Rzymie), przeznaczona jest do Francji
S. Anna Kaczmarczyk (przygotowuje się w Rzymie), przeznaczona jest do Szwajcarii
S. Jolanta Błońska (przygotowuje się w Rzymie), przeznaczona jest do Niemiec
Powrócili z misji do Polski:
Ks. Dariusz Iżykowski z Kuby
Ks. Tadeusz Kierbedź z Libii
S. Zofia Łapińska z Zambii
Zmarli misjonarze:
Ks. Zygmunt Labun – Zambia
(zginął w wypadku samochodowym
w Redzie 16 lipca 2012)
Ks. Bogusław Bujalski – Kolumbia
(zginął w wypadku samochodowym
w Granadzie 14 grudnia 2012)
Ks. Franciszek Rosłan – Ukraina
(zmarł w Krakowie 23 grudnia 2012)
Misje
Salezjańskie
18
Sprawozdanie z dzialalności SOM 2012
ANIMACJA MISYJNA
Ma na celu uwrażliwienie dzieci, młodzieży i dorosłych na rzeczywistość misyjną Kościoła, zwłaszcza Rodziny Salezjańskiej, pozwala pełniej dostrzec powszechność Kościoła oraz
podjąć działania na rzecz najbiedniejszych.
Animację misyjną prowadzili: ks. Marek
Kowalski, ks. Tadeusz Niedziela, Pan
Sanza Mulangu i wolontariusze MWDB.
Przesłanie misyjne przekazaliśmy:
• w 44 parafiach
• w 20 szkołach
Z misyjnym orędziem dotarliśmy do ok.
226.500 osób.
MUZEUM MISYJNE
W 2012 roku w Muzeum gościliśmy
24 grupy tj. ok. 480 osób.
Tysiąc internautów odwiedziło nasze
Muzeum www.muzeum.salezjanie.pl
BANK DUCHA
ŚWIĘTEGO
To inicjatywa wznowiona we wrześniu
2003 roku, mająca
na celu wspieranie misjonarzy i misjonarek modlitwą.
W tym nurcie modlitwy uczestniczy
6.069 osób.
19
Misje
Salezjańskie
Sprawozdanie z dzialalności SOM 2012
ADOPCJA NA ODLEGŁOŚĆ
Program Adopcji na odległość ruszył w kwietniu 2001 pod hasłem: Dajmy dziecku szanse nauki.
Program zapewnia dzieciom w różnych krajach świata edukację, a także niezbędną pomoc, by godnie
żyć. Wspiera też kształcenie kleryków salezjańskich w Afryce. W 2008 roku został przekształcony
w grupową Adopcję na odległość, która polega na finansowaniu nauki biednych dzieci i młodzieży
z konkretnej placówki misyjnej, a nie na wspieraniu pojedynczej imiennej osoby.
•
•
•
•
Program grupowej Adopcji na odległość prowadzimy w 54 placówkach w 20 krajach świata: Albania, Czad, Demokratyczna Republika Konga, Egipt, Gruzja, Kamerun,
Kenia, Madagaskar, Malawi, Mongolia, Peru, Rosja, Rwanda, Sudan, Tanzania, Togo, Uganda, Ukraina, Wybrzeże Kości Słoniowej, Zambia.
Wśród 54 placówek: 34 to placówki
salezjanów, a 20 to placówki sióstr salezjanek.
W 2012 roku programem Adopcji zostały objęte dwie placówki salezjanów:
w Sarh (Czad) i w Odessie (Ukraina).
Zakończyliśmy wspieranie misji
w Lusace-Bauleni (Zambia)
i w Bombo Namaliga (Uganda).
Obie te placówki, wspierane innymi
projektami, są w stanie poradzić sobie
samodzielnie i zapewnić edukację
najbardziej potrzebującym dzieciom
i młodzieży.
Misje
Salezjańskie
20
•
•
•
•
•
•
Wg danych szacunkowych w 2012
roku pomocą obejmowaliśmy ok.
11.446 uczniów, z czego ¼ otrzymała wsparcie doraźne.
W ramach programu wspieraliśmy także 25 kleryków z prowincji ZMB (Zambia, Zimbabwe, Namibia, Malawi).
Procentowy udział uczniów w programie według etapów nauczania
kształtuje się następująco: przedszkola 2,6%; szkoły podstawowe 66%;
szkoły średnie (w tym gimnazja)
23%; szkoły zawodowe, techniczne
i wyższe: 8,4%.
Edukację na poziomie szkoły podstawowej zakończyło i zostało dopuszczonych do egzaminów państwowych
773 uczniów oraz 817 uczniów szkół
średnich, technicznych i wyższych.
Uczestnikami programu jest obecnie
6.661 ofiarodawców z Polski i zagranicy.
Ofiary wysłane w 2012 roku na
dzieci objęte Adopcją na odległość:
4.024.545 PLN (tj. o 300.243 PLN
więcej niż w 2011 roku).
Sprawozdanie z dzialalności SOM 2012
Ważniejsze wydarzenia związane z programem Adopcji na odległość:
1. Tanzania/Mafinga: misja
zorganizowała 2-letni kurs kroju
i szycia dla ubogich dziewcząt, nie
mogących się uczyć w szkole średniej.
Kończąc kurs każda otrzyma maszynę
do szycia i będzie mogła świadczyć
drobne płatne usługi dla miejscowej
ludności.
2. Kenia/Siakago: siostry salezjanki opłaciły operację uczennicy, która
podczas ataku epilepsji wpadła w palenisko i spaliła część ręki. Operacje i rehabilitacja sprawiły, że Alice
wróciła już do szkoły. Jest uczennicą
I klasy szkoły średniej.
3. Zambia/Lusaka: święcenia kapłańskie diakona Christophera Kunda.
Wyrazy wdzięczności dla tych dobrodziejów z Polski, którzy pomogli mu
dojść do kapłaństwa.
4. Zambia/Lufufbu: Adopcja na
odległość ratunkiem przed handlem
dziećmi. W parafii zanotowano kilka
przypadków, gdzie matki „sprzedały” swoje córki z piątej i szóstej klasy,
aranżując ich zamążpójście. Powodem tego dramatu jest nędza w rodzinie. Poprzez Adopcję na odległość zapobiegamy przypadkom handlowania
dziećmi.
5. Ukraina/Lwów: pomyślne egzaminy zawodowe dziewcząt uczących się
w Młodzieżowym Centrum Zawodowym „Don Bosco”. Oto podziękowanie jednej z mam: „(...) Pragnę serdecznie podziękować tym, którzy pomogli finansowo mojej córce i dali jej
możliwość ukończenia szkoły. Ja nie
mogłam jej tego zapewnić, bo jestem
wdową na rencie i mam jeszcze na
utrzymaniu młodszego syna. Urodziłam i wychowałam 15-cioro dzieci.
Wcześniej pomagały mi starsze dzieci,
ale teraz mają swoje rodziny, ale nie
mają stałej pracy. Niech Was Bóg błogosławi”.
6. Demokratyczna Republika Konga/
Mokambo: nowy ośrodek dla dzieci,
które ukończyły trzecią klasę alfabetyzacji. Z pomocą ks. Piotra Pazińskiego mieszkańcy Lubembe wybudowali niewielki ośrodek z internatem dla ośmiu uczniów. Ma on zapewnić w przyszłości pełną szkołę podstawową.
7. Zambia/Kasama: podziękowanie
podopiecznej: „Jestem Karen, uczę
się w IX klasie szkoły podstawowej.
Proszę, nie ustawajcie w pomocy
takim dzieciom jak ja. Pochodzę
z biednej rodziny, mieszkam w Kasamie ze starszymi rodzicami. Oni nie
mają pieniędzy na moją szkołę. Po stokroć dziękuję wam, że wciąż mogę się
uczyć”.
8. Peru/Lima: 75 nastolatków z Otwartego Domu Księdza Bosko bierze udział
w projekcie resocjalizacji młodzieży
opuszczonej i trudnej. W ostatnich
20 latach było ich przynajmniej 1.000.
Dzisiaj pracują, są dobrymi chrześcijanami i uczciwymi ludźmi, mają dobre
rodziny.
9. Sudan/Chartum: prowizoryczna szkoła dla dzieci oczekujących na
wyjazd do Sudanu Południowego. Na
pustyni, 20 km od misji, nadal koczują Sudańczycy z Sudanu Południowego, oczekujący na transport do nowej
ojczyzny. W obozie siostry salezjanki
zorganizowały szkołę dla dzieci, gdzie
uczą się pisać i czytać po angielsku.
W Sudanie Południowym językiem
urzędowym jest angielski, nie arabski.
Nie będąc już obywatelami Sudanu
Północnego, nie mają prawa do nauki
w Chartumie.
10. Zambia/Lusaka: śmierć kleryka Clementa Mutamby z inspektorii ZMB.
Od dwóch lat walczył z nowotworem
kolana, który doprowadził do konieczności amputacji nogi, ostatnio choroba
zaatakowała płuca.
21
Misje
Salezjańskie
Sprawozdanie z dzialalności SOM 2012
Krzysztof Karłuk MWDB – Zambia
MIĘDZYNARODOWY WOLONTARIAT DON BOSCO (MWDB)
MWDB powstał w marcu 2002 roku jako odpowiedź na wezwanie Jana Pawła II, aby młodzież
zaangażowała się w dzieło ewangelizacji świata. Głównym celem MWDB jest przygotowanie
wolontariuszy do pracy na misjach oraz do zaangażowania na rzecz misji w kraju. Wolontariat
zrzesza głównie młodzież akademicką z różnych stron Polski.
Działalność wolontariuszy na misjach:
Do pracy misyjnej na okres minimum jednego roku wyjechało 13 wolontariuszy:
•
•
•
•
•
•
•
Sylwia Grzęda i Adam Kucewicz do Piura w Peru (SDB)
Katarzyna Przybyłek i Marta Zubrzycka do Calki w Peru (SDB)
Bartłomiej Ciok do Namugongo w Ugandzie (SDB)
Anna Gordzijewska i Tomasz Witkowski do Kabwe w Zambii (SDB)
Ilona Kaczmarek i Krzysztof Karłuk do Lufubu w Zambii (SDB)
Wioletta Ciseł i Monika Kazimierczak do City of Hope w Lusace w Zambii (CMW)
Beata Ryszkowska i Agata Stankiewicz do Mansy w Zambii (CMW)
Po kilkumiesięcznej i rocznej posłudze wróciło z misji 9 wolontariuszy:
•
•
•
•
•
Anna Jałoszewska i Dorota Rudzińska z Piura w Peru (SDB)
Anna Kowalska i Katarzyna Sterna z Calki w Peru (SDB)
Wojciech Zawada z Namugongo w Ugandzie (SDB)
Joanna Grubińska i Katarzyna Steszuk z City of Hope w Lusace w Zambii (CMW)
Anna Koda i Alicja Kamasa z Mansy w Zambii (CMW)
Podczas wakacji pracowało na misjach 21 wolontariuszy:
•
•
•
•
•
•
•
w Chingoli w Zambii (Paulina Marzec i Dawid Lipiński)
w Kazembe w Zambii (Małgorzata Bożek i Marta Binder)
w Lusace w Zambii (Dorota Olędzka i Anna Tomaszewska)
w ośrodku CALM dla chłopców ulicy w Namugongo w Ugandzie (Agnieszka Głowacka, Anna Juszczakiewicz, Mirela Knopek, Ewelina Kruz)
w Tiranie w Albanii (Anna Zaborska, Joanna Spoczyńska, Kinga Bus, Małgorzata
Szopińska, Piotr Nachlik)
w ośrodku nad Jeziorem Issyk-Kul w Kirgistanie (Monika Pankiewicz, Katarzyna Pytlarczyk, Marta Stępień, Krzysztof Ostrowski)
w Odessie na Ukrainie (Magdalena Piórek i Mateusz Zaraziński)
Misje
Salezjańskie
22
Sprawozdanie z dzialalności SOM 2012
Działalność wolontariuszy w kraju i po powrocie z misji:
Animacja misyjna w czasie pielgrzymek
na Jasną Górę: Warmińska, Podlaska, Lubelska i Łódzka oraz pielgrzymki Suwałki-Wilno (ks. Maciej Makuła i wolontariusze MWDB)
Dorota Rudzińska MWDB – Peru
10 formacyjnych spotkań MWDB:
• 13-15 stycznia
• 28-29 stycznia (dla wolontariuszy,
•
•
•
•
•
•
•
•
którzy wrócili z misji)
17-19 lutego
16-18 marca
20-22 kwietnia
25-27 maja (spotkanie z rodzicami
wolontariuszy wyjeżdżających na misje)
14-16 września (dla nowych
wolontariuszy)
12-14 października
16-18 listopada
14-16 grudnia
Beata Ryszkowska MWDB – Zambia
Wojciech Zawada MWDB – Uganda
Salezjańskie rekolekcje w miejscach salezjańskich we Włoszech dla tegorocznych wolontariuszy-misjonarzy
[27 kwietnia – 5 maja 2012]
Misyjne posłanie podczas Spotkania
Młodych w Lednicy 13 wolontariuszy
wyjeżdżających w tym roku na misje
[2 czerwca 2012]
Udział wolontariuszy MWDB w Campo
Bosco 2012 [23-26 sierpnia 2012]
143. Ogólnoświatowe posłanie misyjne
w Turynie [28-30 września 2012]
Udział wolontariuszy w Przystanku
Jezus w Kostrzynie nad Odrą
[28 lipca – 5 sierpnia 2012]
Animacje misyjne w parafiach pod kierunkiem misjonarzy: ks. Marka Kowalskiego i ks. Tadeusza Niedzieli
Animacje misyjne w szkołach, na konferencjach i w różnych spotkaniach na terenie całej Polski
Posłania misyjne wolontariuszy
w parafiach
23
Misje
Salezjańskie
Sprawozdanie z dzialalności SOM 2012
Projekt 330
PROJEKTY MISYJNE
Salezjański Ośrodek Misyjny realizuje projekty misyjne od 2003 roku. Wspiera działalność misyjną
salezjanów, salezjanek i wolontariuszy MWDB, związaną głównie z edukacją i ewangelizacją,
z budową infrastruktury i opieką medyczną. W 2012 roku zrealizowaliśmy 32 projekty misyjne na
łączną kwotę 972.596 PLN.
AFRYKA
ANGOLA
343. Zorganizowanie świetlicy dla ubogich dzieci z buszu w Quitila
(s. Maria Domalewska) 8.000 EURO
CZAD
336. Remont dachu i malowanie kościoła
w parafii Kassai (ks. Artur Bartol)
3.500 EURO
EGIPT
309. Panele słoneczne dla szkoły w Aleksandrii (ks. Jan Bednarz) 3.000 EURO
GHANA
322. Pomoc w kupnie mini-busa do Ashaiman (ks. Piotr Wojnarowski) 3.000 EURO
ETIOPIA
338. Budowa domków dla najbiedniejszych rodzin w buszu
(s. Helena Kamińska) 2.000 EURO
Misje
Salezjańskie
24
KENIA
328. Zakup nowego zbiornika na wodę
w Nairobi (s. Katarzyna Urbańska)
3.000 EURO
339. Zakup mebli dla szkoły średniej
w Makuyu (s. Katarzyna Urbańska)
15.000 EURO
340. Przebudowa i remont szkoły dla
biednych dziewcząt w Embu
(s. Katarzyna Urbańska) 16.000 EURO
Projekt 313
Sprawozdanie z dzialalności SOM 2012
MADAGASKAR
307. Odnowienie sali informatycznej
w szkole w Mahajandze
(s. Krystyna Soszyńska) 15.000 EURO
308. Sprzęt i wyposażenie placu zabaw
dla przedszkola w Mahajandze
(s. Krystyna Soszyńska) 13.000 EURO
316. Budowa studni nawadniającej pola
ryżowe w Ambohidriatrimo
(ks. Ryszard Szczygielski) 2.000 EURO
350. Dożywianie dzieci w Mahajandze –
Boże Narodzenie
(s. Krystyna Soszyńska) 6.000 EURO
NIGERIA
329. Dofinansowanie „Wakacji
z ks. Bosko” (ks. Krzysztof Niżniak)
3.000 EURO
Projekt 329
ZAMBIA
310. Stoliki i krzesła oraz materiały edukacyjne dla szkoły w Lufubu
(ks. Czesław Lenczuk) 8.000 USD
311. Kuchnia dla szkoły w Lufubu
(ks. Czesław Lenczuk) 3.195 EURO
312. Budowa toalet przy oratorium
w Lufubu (ks. Czesław Lenczuk)
1.598 EURO
313. Dożywianie dzieci w Lufubu
(ks. Czesław Lenczuk) 6.389 EURO
314. Boiska sportowe przy oratorium
w Lufubu (ks. Czesław Lenczuk)
2.396 EURO
315. Dobudowa korytarzy w szkole rolniczej w Lufubu (ks. Czesław Lenczuk)
3.993 EURO
317. Budowa studni dla szkoły w Mansie
(s. Zofia Łapińska) 14.000 EURO
324. Dofinansowanie operacji br. Clementa Mutamba (ks. Leszek Aksamit)
2.000 EURO
Projekt 318
AMERYKA POŁUDNIOWA
BRAZYLIA
276. Dokończenie budowy kaplicy
(ks. Klement Deja) 10.000 EURO
PERU
325. Pomoc w zakupie okien i drzwi do
nowego kościoła w Piura
(ks. Piotr Dąbrowski) 20.000 EURO
327. Posiłki dla dzieci i młodzieży studiującej w Calca (wol. Artur Szczęch)
5.000 EURO
25
Misje
Salezjańskie
Sprawozdanie z dzialalności SOM 2012
330. Dofinansowanie ośrodka dla dzieci –
Don Bosco House w Calce
(ks. Stefan Górecki) 15.000 EURO
334. Zakup ławek i krzeseł do szkoły
w Piura (ks. Piotr Dąbrowski)
10.000 EURO
WENEZUELA
300. Dożywianie dzieci ulicy w San Felix
(ks. Stanisław Brudek) 14.000 EURO
301. Glazura na posadzki w parafii San
Felix (ks. Stanisław Brudek) 8.000 USD
341. Budowa studni głębinowej w El
Dique (ks. Stanisław Brudek) 9.000 EURO
AZJA
TIMOR WSCHODNI
318. Remont dachu i sufitów szkoły zawodowej z internatem w Venilale
(s. Joanna Goik) 8.900 EURO
Projekt 334
Projekt 350
EUROPA
Projekt 343
ALBANIA
351. Paczki dla Romów na Boże Narodzenie (ks. Marek Gryn) 1.000 EURO
BIAŁORUŚ
275. Wymiana dachu na kościele w Nowojelni (ks. Wiesław Dąbrowski)
11.315 EURO
Ponadto misjonarze i misjonarki, będąc na urlopach czy leczeniu w Polsce, otrzymali na
ten cel pomoc materialną. Mogli też skorzystać z pobytu w Ośrodku. Kapłani otrzymali
intencje mszalne: 167 gregorianek, 225 nowenn (9 Mszy św.) i 3.020 intencje pojedyncze
(wraz ze stypendiami na łączną sumę: 268.698 PLN). Wiele stypendiów wysłaliśmy również na placówki misyjne.
Misje
Salezjańskie
26
Sprawozdanie z dzialalności SOM 2012
MULTIMEDIA DON BOSCO I DZIAŁALNOŚĆ WYDAWNICZA
Głównym celem działalności multimedialnej jest propagowanie misji poprzez tradycyjne
i nowoczesne środki społecznego przekazu.
Misje w środkach społecznego przekazu
Administrujemy 3 nasze strony internetowe:
www.misje.salezjanie.pl www.adopcja.salezjanie.pl www.wolontariat.salezjanie.pl
Promowaliśmy misje ad gentes współpracując regularnie z mediami:
• Rozgłośnie radiowe: PR I, III, IV, Radio Plus, Radio Warszawa, Radio Maryja,
Radio Podlasie
• Stacje telewizyjne: TVP1, TVP2, TV Trwam, TVP Łódź
• Portale internetowe: bosko.pl, salezjanie.pl, ekai.pl, opoka.org.pl, mateusz.pl,
katolik.pl, wiara.pl, infoans.org
• Prasa: Don Bosco, Pro Memoria, Nasz Dziennik
• Agencje prasowe: KAI, PAP, IAR, INFOANS
Przeprowadziliśmy kampanię marketingową „Ewangelizacja Indian z peruwiańskiej
Amazonii” [reklama płatna w tygodniku Gość Niedzielny]
Nasza działalność wydawnicza
Od 1987 roku wydajemy dwumiesięcznik „Misje Salezjańskie”
Wydaliśmy Kalendarz 2013 Chłopcy z Namugongo, foldery i materiały animacyjne
Zrealizowaliśmy film Chłopcy z Namugongo oraz filmiki okazjonalne: Życzenia Wielkanocne 2012, 15 relacji ze spotkań MWDB, wyjazdów z wolontariuszami i ze spotkania misjonarzy, Życzenia Bożonarodzeniowe 2012
W 2012 roku wydaliśmy 1.041.800 egz. materiałów misyjnych:
195.800 egz. dwumiesięcznika Misje Salezjańskie
352.000 egz. folderów, pocztówek, zakładek, materiałów misyjnych
404.000 egz. kampanii na konkretne projekty misyjne
50.000 egz. Kalendarza Misyjnego 2013
40.000 egz. filmu misyjnego Chłopcy z Namugongo
27
Misje
Salezjańskie
Sprawozdanie z dzialalności SOM 2012
WAŻNE WYDARZENIA 2012
Odznaczenie ks. Jana Bednarza, misjonarza w Egipcie, Krzyżem Kawalerskim
Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (11 marca)
Wizyta salezjańskiego
biskupa Clementa
Mulengi w Polsce i w SOM
(11-23 kwietnia)
Wizyta ks. dyrektora Romana
Wortolca i ks. Macieja Makuły,
koordynatora Międzynarodowego Wolontariatu Don Bosco
w ośrodku CALM dla chłopców ulicy w Namugongo,
w Ugandzie
(29 lutego-15 marca)
Nasz film pt. „Dusza tunezyjska”, o ks. Marku Rybińskim, zamordowanym w Tunezji, nagrodzony na Festiwalu Filmów w Niepokalanowie
(9-13 maja)
Tragiczna śmierć ks. Zygmunta Labuna, misjonarza z Zambii,
który zginął w wypadku samochodowym w Redzie
wraz z Bratem i Bratową (16 lipca)
Misje
Salezjańskie
28
Sprawozdanie z dzialalności SOM 2012
X spotkanie misjonarzy i darczyńców misji salezjańskich (Warszawa SOM, 26-28 lipca)
Relikwie krwi błogosławionego Jana Pawła II dla SOM (Kraków, 5 września)
Beatyfikacja s. Marii Troncatti, Córki Maryi
Wspomożycielki, misjonarki w Ekwadorze
(Ekwador – Macas, 24 listopada)
143. Salezjańska
Wyprawa Misyjna
i posłanie 71 misjonarzy salezjańskich
w Turynie
(30 września)
II Seminarium Inspektorialnych i Krajowych
Salezjańskich Ośrodków Misyjnych
(Niemcy – Bonn, 26-28 listopada)
Tragiczna śmierć ks.
Bogusława Bujalskiego, misjonarza
z Kolumbii, w wypadku samochodowym
(Kolumbia – Granada,
14 grudnia)
Drodzy Przyjaciele i Sympatycy Misji Salezjańskich!
Podsumowaliśmy 2012 rok, kolejny rok pracy i zaangażowania na rzecz misji salezjańskich. Sprawozdanie z działalności Ośrodka, które Wam prezentujemy, to kawałek
życia, ujętego w proste liczby. Za nimi stoją konkretni ludzie, tam na misjach i tu w kraju.
Ludzie potrzebujący, zwłaszcza ubogie i opuszczone dzieci i młodzież w krajach misyjnych
oraz ludzie o wrażliwych sercach, którym los tych pierwszych nie jest obojętny.
Wszelkie dobro, które udało się zrealizować, jest przede wszystkim owocem Bożego
błogosławieństwa i Bożej Opatrzności, dlatego to Bogu przede wszystkim składamy nasze
nieustanne dziękczynienie. Ale Bóg potrzebuje także naszych gotowych do pomocy dłoni
i otwartych serc, aby to dobro mogło się urzeczywistnić. Dlatego DZ I Ę K UJ Ę wszystkim,
którzy w jakikolwiek sposób – modlitwą i cierpieniem, ofiarowanym czasem i materialnie
– wsparli salezjańskie dzieło misyjne. Dziękuję kapłanom i siostrom zakonnym, przedszkolom i szkołom, parafiom, grupom i stowarzyszeniom, firmom i zakładom pracy. Dziękuję
rodzinom i osobom indywidualnym, tym, którzy od wielu już lat wspierają misje salezjańskie i tym, którzy dołączyli do nas niedawno. Dziękuję moim najbliższym współpracownikom: księżom salezjanom, siostrom salezjankom i pracownikom świeckim. Razem stanowimy wielką Rodzinę Misyjną i tylko razem możemy dokonać tak wiele.
Niech Dobry Bóg wszystkim Wam hojnie błogosławi a Maryja Wspomożycielka
otacza każdego swoją matczyną opieką.
Warszawa, 31 stycznia 2013
Ks. Roman Wortolec SDB
Dyrektor Salezjańskiego Ośrodka Misyjnego
29
Misje
Salezjańskie
Z kraju
NOWY PRZEŁOŻONY
INSPEKTORII WARSZAWSKIEJ SDB
Dnia 17 stycznia, w czasie zimowej sesji
plenarnej Rady Generalnej, Przełożony
Generalny salezjanów ks. Pascual Chávez
mianował nowego Przełożonego inspektorii warszawskiej pw. Św. Stanisława Kostki. Został nim
ks. Andrzej Wujek, obecny
wikariusz inspektora.
Ks. Andrzej Wujek urodził się 12 stycznia 1961
roku w Prostyniu. Do
salezjańskiego nowicjatu w Czerwińsku wstąpił w 1980 roku. W 1987
w Kawnicach złożył śluby
wieczyste, a w 1988
roku w Lądzie przyjął święcenia kapłańskie.
Misje
Salezjańskie
30
W latach 2004-2007 był dyrektorem
postnowicjatu w Łodzi. W latach 20072009 sprawował funkcję ekonoma w Lublinie, a w latach 2009-2010 wikariusza
w tej wspólnocie.
W 2010 roku został wikariuszem inspektorialnym. Obecnie, poza tą funkcją,
jest Delegatem ds. Rodziny Salezjańskiej.
Ks. Andrzej Wujek obejmie urząd inspektora w sobotę 15 czerwca 2013 roku.
Ks. Nominatowi Andrzejowi Wujkowi życzymy wiele światła Bożego w animowaniu inspektorii po drogach wiary
i charyzmatu salezjańskiego dla dobra
młodzieży, a dotychczasowemu inspektorowi ks. Sławomirowi Łubianowi dziękujemy za pełnioną przez 6 lat posługę
inspektora.
Ks. Sławomir Łubian, dotychczasowy inspektor warszawski
Odeszli do Pana...
Ogłoszenia
KS. EMIL BOBA SDB
zmarł w Oświęcimiu 27 stycznia 2013,
w 80 roku życia, 63 ślubów zakonnych i 53 kapłaństwa
S. ZOFIA SYPIEŃ CMW
zmarła w Poznaniu 31 stycznia 2013,
w 75 roku życia i 52 ślubów zakonnych
MSZA ŚW.
– DAREM NA MISJE
REKL AMA
Zamawiając Msze św. u nas,
także wspierasz misje.
Przyjmujemy Msze św. zwykłe,
nowenny (9 Mszy św.)
oraz gregorianki
(30 Mszy św. za zmarłych).
DZIĘKUJEMY
za wywoływanie naszych zdjęć.
salezjanie.pl
Salezjanie w Polsce
ROZLICZENIA PODATKOWE
Na podstawie art. 55 ust. 7 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego
w Rzeczypospolitej Polskiej każdy ofiarodawca rozliczając się z Urzędem Skarbowym za rok
2012 może odliczyć od dochodu:
• całość ofiarowanej kwoty na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą
• lub 6% na cele kultu religijnego
W tym numerze czasopisma (kartka z Państwa adresem)
wysyłamy potwierdzenie wpłat dokonanych w 2012 roku.
31
Misje
Salezjańskie
Wiara, która stara
się rozpoznawać
znaki czasu we
współczesności, zobowiązuje
każdego z nas do stawania
się żywymi znakami obecności
Zmartwychwstałego w świecie.
Papież Benedykt XVI