BiH 14 koniec.vp

O autorach
LADISLAV HLADKÝ
docent w Instytucie Historii Akademii Nauk Republiki Czeskiej (oddział w Brnie). Wykładowca na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu
Masaryka w Brnie i na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu
Karola w Pradze. Specjalizuje się w historii narodów bałkańskich
w XIX i XX w., stosunków czesko-południowosłowiańskich oraz
w problematyce narodowościowej krajów Europy Środkowej i Południowo-Wschodniej. Współorganizuje międzynarodowe sympozja
bałkanistyczne w Brnie (ostatnio współredagował Studia Balcanica
Bohemo-Slovaca, VI, cz. 1–2, Brno 2006). Sekretarz redakcji czasopisma naukowego „Slovanské historické studie”. Jest autorem kilku
książek, m.in. Jugoslávská krize a její historické souvislosti (1993),
Dìjiny jihoslovanských zemí (1998, współautor) oraz monografii na
temat kwestii bośniackiej w XIX i XX w. – Bosenská otázka v 19.
a 20. století (2005). Jest współautorem nowej, obszernej syntezy Dìjiny
Albánie (2008).
WOJCIECH STANISŁAWSKI
doktor, analityk Ośrodka Studiów Wschodnich w Warszawie. Absolwent Wydziału Historii Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie w 2002 r.
obronił pracę doktorską poświęconą myśli politycznej „białej” emigracji rosyjskiej w II Rzeczypospolitej. Podczas studiów rozpoczętych
w 1987 r. należał do Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Kilkakrotnie był obserwatorem na wyborach w krajach Europy Środkowej
i Wschodniej (Białoruś, Kosowo, Ukraina); ostatnio, w styczniu
2008 r., w Gruzji. Od 1997 r. pracuje w OSW, gdzie zakładał Dział
Bałkański. Współpracuje też ze Studium Europy Wschodniej UW.
Publikował m.in. na łamach „Krasnogrudy”, „Kultury”, „Nowych
Książek”, „Tygodnika Powszechnego” i „Znaku”. Od czerwca 2007 r.
jest sekretarzem działu zagranicznego dziennika „Rzeczpospolita”.
IMRE SZILÁGYI
doktor nauk politycznych, pracownik Węgierskiego Instytutu Spraw
Międzynarodowych. Absolwent studiów historycznych na Uniwersytecie Loránda Eötvösa w Budapeszcie. W latach 1992–2006 pracował
w Instytucie László Telekiego, gdzie zajmował się historią
i współczesnymi problemami republik byłej Jugosławii. Jego praca
doktorska Powstanie niepodległej i demokratycznej Słowenii (Az önálló
és demokratikus Szlovénia létrejötte) ukazała się drukiem w 1998 r.
Cztery lata później wydał monografię Sukcesy i dylematy słoweńskiej
polityki bezpieczeństwa 1990–2002 (Sikerek és dilemmák Szlovénia
biztonságpolitikájában 1990–2002).
193
O autorach
VERA STOJAROVÁ
doktor nauk politycznych, pracuje na Wydziale Nauk Społecznych
Uniwersytetu Masaryka w Brnie jako adiunkt w Instytucie Porównawczych Badań Politycznych (ISPV) i na Katedrze Politologii.
Ukończyła studia z zakresu europeistyki i politologii na Uniwersytecie
Palackiego w Ołomuńcu. Od 2006 r. jest redaktorem prowadzącym
„Central European Political Studies Review”. Zajmuje się systemami
politycznymi i partyjnymi państw bałkańskich. Uczestniczyła w licznych konferencjach i sympozjach, ostatnio w Belgradzie, Konjicu
(BiH) i na Konferencji Generalnej Europejskiego Konsorcjum Badań
Politycznych (ECPR) w Pizie w sierpniu 2007 r. Publikowany w niniejszym tomie artykuł powstał w ramach projektu badawczego Partie
polityczne i reprezentacja interesów we współczesnych demokracjach
europejskich (ISPV, kod MSM0021622407).
ZDENEK KRÍŽ
docent na Katedrze Stosunków Międzynarodowych i Studiów
Europejskich Wydziału Studiów Społecznych Uniwersytetu Masaryka
w Brnie. Zajmuje się historią stosunków międzynarodowych, funkcjonowaniem międzynarodowych organizacji bezpieczeństwa, polityką
bezpieczeństwa RFN i Republiki Czeskiej, a także zagadnieniami
związanymi z cywilną kontrolą sił zbrojnych. Jest autorem czterech
monografii, ponad trzydziestu artykułów i opracowań naukowych,
dziesiątek tekstów publicystycznych. Kieruje realizacją kilku projektów Agencji Grantowej Republiki Czeskiej, Agencji Grantowej Akademii Nauk Republiki Czeskiej i Instytutu Studiów Strategicznych
Uniwersytetu Obrony. Publikowany w niniejszym tomie artykuł powstał
w ramach projektu badawczego Adaptacja NATO (nr 407/04/0141
Agencji Grantowej Republiki Czeskiej).
JAN ZÁVESICKÝ
analityk i kierownik projektu w Międzynarodowym Instytucie Politologicznym Uniwersytetu Masaryka w Brnie. Zajmuje się integracją
europejską, Europejską Polityką Bezpieczeństwa i Obrony oraz
relacjami transatlantyckimi. Jest przewodniczącym Klubu Młodych
Europejczyków i laureatem nagrody Jaroslava Jandy za istotny wkład
w rozwój polityki bezpieczeństwa Republiki Czeskiej. Publikowany
w niniejszym tomie artykuł powstał w ramach projektu badawczego
Adaptacja NATO (nr 407/04/0141 Agencji Grantowej Republiki
Czeskiej).
IVO PIKNER
podpułkownik, zastępca dyrektora Instytutu Studiów Strategicznych
Uniwersytetu Obrony w Brnie. Absolwent Akademii Wojskowej
w Brnie (1986), w latach 1995–2003 jej pracownik (Katedra wojskowych służb informacyjnych i walki elektronicznej). Studia doktoranckie rozpoczął w 2001 r. W 2006 r. wziął udział w misji wojskowej
„Althea” na terytorium Bośni i Hercegowiny w dowództwie EUFOR
194
O autorach
jako naczelnik Sekcji Planowania Operacyjnego CJ5. Od 2006 r. reprezentował Republikę Czeską w zespole roboczym NATO RTO/SAS-066,
zajmującym się przygotowaniem długofalowego projektu badawczego
„Joint Operations 2030”. Zajmuje się charakterystycznymi zjawiskami
i tendencjami rozwoju sztuki wojennej, strategii wojennej, sztuki
operacyjnej i taktyki, problematyką wykorzystania sił zbrojnych (ze
szczególnym uwzględnieniem systemów uzbrojenia) w operacjach
zagranicznych.
MACIEJ KACZOROWSKI
analityk w Instytucie Euro-Balkan w Skopje. Przed wyjazdem do
Macedonii (2000) studiował stosunki międzynarodowe na Wydziale
Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego.
Zajmuje się problematyką transformacji ustrojowej, bezpieczeństwa
oraz stosunkami międzyetnicznymi na Bałkanach oraz w Europie
Środkowej i Wschodniej. Uczestniczył w licznych przedsięwzięciach
naukowo-badawczych na Bałkanach, m.in. w 2006 r. brał udział
w projekcie „Wspólny głos” (badania porównawcze systemów i procedur wyborczych), realizowanym przez krakowską Wyższą Szkołę
Europejską im. Józefa Tischnera, a także organizacje pozarządowe
z Bośni i Hercegowiny oraz Macedonii, przy wsparciu finansowym
polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych.
RASTISLAV BÁCHORA
stały współpracownik słowackiego think tanku CENAA (Centre for
North Atlantic Affairs). Urodził się w 1978 r. w Bratysławie; jest
obywatelem Austrii. W latach 1997–1998 odbył służbę w armii
austriackiej, gdzie brał udział w organizacji szkoleń LOT (Liassion and
Observation Team) oraz FHT (Field HUMINT Team). Ukończył nauki
polityczne na Uniwersytecie w Wiedniu, a następnie w latach
2004–2005 podyplomowe studium w Instytucie Nauk Politycznych
Uniwersytetu w Belgradzie, specjalizacja: Zwalczanie terroryzmu
i przestępczości zorganizowanej. W latach 2006–2007 uczestniczył
w programie badawczym w Instytucie Polityki Bezpieczeństwa
i Strategii Krajowej Akademii Obrony (ISS/LVAk) w Wiedniu. Obecnie
prowadzi badania terenowe w Serbii, Bośni i Kosowie, korzystając ze
stypendium Austriackiej Wspólnoty Badawczej (Österreichische
Forschungsgemeinschaft, ÖFG).
TOMÁŠ STRÁŽAY
kierownik programu Europa Środkowa i Południowo-Wschodnia
w Centrum Badawczym Słowackiego Stowarzyszenia Polityki Zagranicznej (The Research Centre of the Slovak Foreign Policy Association,
RC SFPA), redaktor czasopisma „International Issues & Slovak
Foreign Policy Affairs”. Absolwent studiów politologicznych na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu im. J.A. Komeńskiego w Bratysławie. Obecnie kończy studia doktoranckie w Wyższej Szkole Nauk
Społecznych w Warszawie. Jest autorem i współautorem wielu
195
O autorach
artykułów, m.in. Western Balkans and the Visegrad Group: Toward
a New Parthership?, [w:] M. Bútora, O. Gyárfášová, G. Mesežnikov,
T.W. Skladony (red.), Democracy and Populism in Central Europe: The
Visegrad Elections and Their Aftermath, IVO, Bratislava 2007.
BEATA GÓRKA-WINTER
ekspert ds. bezpieczeństwa międzynarodowego w Polskim Instytucie
Spraw Międzynarodowych. Absolwentka Instytutu Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego i Studium Bezpieczeństwa Narodowego. Autorka wielu artykułów i ekspertyz na temat
polskiej polityki bezpieczeństwa, transformacji NATO, Europejskiej
Polityki Bezpieczeństwa i Obrony, tarczy antyrakietowej publikowanych m.in. w „Sprawach Międzynarodowych”, „Roczniku Polskiej
Polityki Zagranicznej”, „Polskim Przeglądzie Dyplomatycznym”. Obserwator wyborów z ramienia OBWE w Kosowie (2001) i na Ukrainie
(2006).
196