Wspomnienie ze zlotu DKK we Wrocławiu „Literacki Woodstock”, już

Wspomnienie ze zlotu DKK we Wrocławiu
„Literacki Woodstock”, już sam nazwa prowokuje i budzi skojarzenia. Wydawałoby się dwa nieprzystające do siebie słowa. Literacki to jakaś forma wyrafinowania i dyscypliny twórczej,
a Woodstock niczym nieograniczona swoboda. A jednak... Jeden i drugi festiwal trwał trzy dni...
Osiem scen – namiotów, osiem wizji świata i wrażliwości na otaczającą rzeczywistość, z jej
różnorodnością i złożonością. Literatura w pigułce: od literatury pięknej, literatury dla dzieci
i młodzieży, poprzez publicystykę do teorii literatury. Ciekawe, tematyczne prelekcje o literaturze
polskiej i obcej, niezwykle przydatne nam bibliotekarzom w codziennej pracy.
Niezwykła okazja do spotkania i posłuchania wielu wybitnych pisarzy w jednym miejscu
i w jednym czasie. Do rozmów, spostrzeżeń, wymiany zdań i nawiązania kontaktów.
W scenerii lekko surrealistycznej, bo na terenie jednostki wojskowej, ale w niezwykle pięknych
okolicznościach przyrody, wokół zieleń i słońce, i jak na prawdziwy Woodstock przystało deszcz,
który jednak nie odstraszył miłośników książek. Intensywność spotkań nie męczy, bo przecież
przyjechali tu ludzie ciekawi świata, otwarci, widzący wokół pokrewne dusze. Przypadkowe
spotkania i rozmowy koncentrują się na przeczytanych lekturach i wymianie opinii. Nie wzbudzając
przy tym niezdrowego zainteresowania... Wspólnota myśli i pasji. Kolorowi, ciekawi ludzie
z różnych zakątków Polski. Z książkami wędrujący do ulubionych pisarzy po autografy i wymianę
choćby kilku zdań.
Nie wiem, czy będzie mi dane zobaczyć jeszcze w swoim życiu tylu pisarzy - przedstawicieli
różnych nurtów literackich. Tylko się cieszyć i korzystać ze spotkań. Każdy mógł znaleźć coś
dla siebie. Ja bardzo ucieszyłam się na spotkanie z Magdaleną Tulli. Byłam pod wrażeniem
jej książki „Szum”. Chciałam ją poznać i skonfrontować swoje odczucia z lektury z tym co sama
autorka ma do powiedzenia. Nie zawiodłam się. Oszczędna w słowach, z głębokim spojrzeniem
i celną ripostą. Zapamiętam ją również, jak drobna, skupiona i zamyślona, lekko pochylona z dużą
torbą przewieszoną przez ramię (wyobrażam sobie, że z książkami) szła na spotkanie
z czytelnikami przechodząc obok mnie.
To ekscytujące zobaczyć pisarzy z bliska, a nie poprzez ekran telewizora. Tryskającego
dowcipem, energicznego, rozedrganego Jacka Hugo-Badera. Niezwykle skupionego, można by
sądzić, że wyniosłego, ale to tylko pozory Jacka Dehnela. Z wielką cierpliwością, uśmiechem
i miłym słowem dla każdego, kto chciał otrzymać autograf lub zrobić sobie zdjęcie.
Bezpośredniego i pogodnego Łukasza Orbitowskiego. Olgę Tokarczuk, która podczas gali ze sceny
z tak wielkim szacunkiem, z pokłonem, dziękowała wszystkim uczestnikom za ich działalność.
I jeszcze goście z zagranicy, hiszpańscy literaci: Rosa Montero i Ildefonso Falcones. Fragmenty
ich prozy czytane w oryginale, ze sceny popłynął pięknie brzmiący język hiszpański.
Uwieńczeniem uroczystej gali był koncert zespołu Pablopavo i Ludziki, rytmy niemal rockowe,
z moją ulubioną „Dancingową piosenką miłosną” (oczywiście nagrałam!).
Warto wspomnieć, że również organizacyjnie impreza była udana. Było przecież ponad 800 osób,
każdy został zaopatrzony w „zestaw klubowicza” (firmową DKK-owską torbę z wsadem).
My jeszcze w Kielcach otrzymaliśmy czarne koszulki z wizerunkiem Gombrowicza, które
we Wrocławiu zrobiły furorę. Tak wyposażeni przez trzy dni wyruszaliśmy na teren zlotu.
Na miejsce spotkań sunął tłum ludzi, tak jak i do kilkudziesięciometrowych kolejek na stołówkę.
Ale to nie przeszkadzało, wspólne oczekiwanie na posiłek sprzyjało rozmowom i poznaniu się.
I jeszcze Wrocław, przepiękny Rynek i kościół pod wezwaniem św. Elżbiety Węgierskiej.
Wraz z koleżanką nie mogłyśmy się oprzeć i wolną chwilę poświęciłyśmy na obejrzenie wystaw
„Marc Chagall i artyści europejskiej awangardy” w Muzeum Miejskim oraz wystawę stałą
polskiej sztuki współczesnej w Pawilonie Czterech Kopuł przy Hali Stulecia. Niesamowite
wrażenie, po raz pierwszy widziałam instalacje i rzeźby Władysława Hasiora, Józefa Szajny,
Jerzego Kaliny czy Magdaleny Abakanowicz. Nie mówiąc o wielu innych artystach...
Nie sposób opisać wszystkich wrażeń, które towarzyszyły mi podczas pobytu na zlocie.
Był to dla mnie niezwykle wartościowy czas. Pozostaną mi piękne wspomnienia i nadzieja, że może
odbędzie się za rok...
Małgorzata Chrzelest – DKK Sandomierz