Nie rób tragejszyn. Dziś nikt już nie je drugiego śniadania, dużo

Nie rób tragejszyn.
Dziś nikt już nie je drugiego śniadania, dużo smaczniej i
wykwintniej brzmi przecież lunch, nikt po prostu nie przeprasza, bo
łatwiej powiedzieć sorry, nikt się nie maluje, teraz robi się make-up,
zamiast patrzeć lookamy, a zamiast po prostu biegać – uprawiamy
jogging. Większa część naszego kochanego społeczeństwa już zdążyła
się przyzwyczaić, że jak w dobie oświecenia język polski zalewała
fala francuszczyzny, tak w dzisiejszych czasach na dobre zagościł u
nas język angielski; traktujemy to niemalże jak zjawisko naturalne i
nieuniknione.
I choć same zapożyczenia w fanatykach języka ojczystego budzą
lekki niesmak, to upiększanie polszczyzny stylizacjami a’la American
wywołują u nich spazmy i zawroty głowy. Sprawcami tegoż
karygodnego występku są nasi młodzi, duma narodu, przyszli
spadkobiercy kulturalnego dorobku wielu pokoleń, zalegający na
korytarzach gimnazjów i ogólniaków. Nie ma się jednak czemu
dziwić, skoro nowa stylistka atakuje nas z każdej strony niczym
mityczna Scylla i Charybda. Producenci reklam wciąż zachęcają do
urządzenia sobie kocingu na trawingu. Dla bardziej wybrednych
może być to leżing, plażing i smażing (co tko lubi), najważniejsze
przecież, by w danym obrzędzie brał udział ich niepowtarzalny,
niesamowity produkt. Popowa gwiazda, Urbańska Natasza z
głośników wyśpiewuje nam nieznoszący sprzeciwu nakaz zabrania jej
na densflor w celu zrobienia hardkor, a jakiekolwiek obiekcje zbywa
frywolnym zwrotem
niw rób tragejszy. Młode dziewczęta o
niezmąconym głębszymi refleksjami umyśle swoje profile na fejsie
urozmaicają licznymi słitaśnymi fotkami po to, by inni (o podobnym
stanie umysłowym) je lajkowali.
Styl ten zakorzenił się w naszej mowie tak głęboko, że nie
dostrzegamy w nim niczego złego i bardzo chętnie sięgamy po takie
„modne”, jednakowoż zachwaszczające nasz ojczysty język, wyrazy.
Ale może czas najwyższy się obudzić, zrobić „tragejszyn” i
zawalczyć, by nasze języki wróciły z zachodniej ścieżki na ojczyste
tory?
Pozdrawiam
Joanna Dziczek
Kl. II b