Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na interpelację

Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na interpelację posła na Sejm
RP pana Tadeusza Tomaszewskiego przekazaną pismem z dnia 30 lipca 2010 r.
(sygn. SPS-023-17118/10) w sprawie strategii rozwoju sportu polskiego do 2015
r. uprzejmie informuję, co następuje.
Aktualnie dokumentem wytyczającym kierunki działań w obszarze sportu
oraz wskazującym jako główny cel strategiczny: aktywne i sprawne
społeczeństwo jest przyjęta przez Radę Ministrów w dniu 23 stycznia 2007 r.
„Strategia rozwoju sportu w Polsce do roku 2015”. Dokument ten zgodnie z
przyjętym harmonogramem jest analizowany i oceniany w resorcie sportu, co
stanowi jednocześnie wykonanie zadania dotyczącego okresowego monitoringu
strategii w celu zapewnienia zgodności efektów końcowych projektu z
wcześniej zatwierdzonymi założeniami oraz w celu dokonywania oceny
zgodności programu rozwoju sportu i innych dokumentów strategicznych w
obszarze kultury fizycznej ze strategiami rozwoju kraju.
Sprawozdanie z realizacji zadań głównych Ministerstwa Sportu i Turystyki
w 2009 r., w tym ze „Strategii rozwoju sportu w Polsce do roku 2015” zostało
uwzględnione przez Ministerstwo Rozwoju Regionalnego w „Informacji o
realizacji strategii rozwoju kraju 2007–2015 w roku 2009” (lipiec 2010 r.).
Informuję ponadto, że zgodnie z dokumentem „Plan uporządkowania strategii
rozwoju”, przyjętym przez Radę Ministrów 24 listopada 2009 r., który stanowi
jeden z elementów przedsięwzięcia podjętego przez rząd, jakim jest
uporządkowanie obowiązujących dokumentów strategicznych, tj. strategii i
programów rozwoju, w tym programów wieloletnich, zoptymalizowana zostanie
liczba obowiązujących strategii rozwoju. W dokumencie tym zaproponowano
ograniczenie liczby strategii rozwoju i polityk z obecnie obowiązujących 42
dokumentów tego typu do 9 zintegrowanych, horyzontalnych strategii rozwoju,
realizujących średnio- i długookresową strategię rozwoju kraju.
Zadania związane z rozwojem sportu znalazły się m.in. w obszarze „Strategii
rozwoju kapitału ludzkiego” (SRKL) oraz w „Strategii rozwoju kapitału
społecznego” (SRKS). Strategie te zgodnie z horyzontem średniookresowej
strategii rozwoju kraju obejmują okres 2011–2020. Aktualnie zgodnie z
przyjętym
harmonogramem
prowadzone
są
prace
w
poszczególnych
zadaniowych, zintegrowanych grupach roboczych, w których uczestniczą m.in.
przedstawiciele Ministerstwa Sportu i Turystyki.
Przygotowanie 9 zintegrowanych strategii rozwoju w istotny sposób wpłynie
na system dokumentów strategicznych. Zgodnie z informacjami zawartymi w
dokumentach Ministerstwa Rozwoju Regionalnego część z dotychczasowych
dokumentów przestanie obowiązywać, inne zaś zmienią swoją formułę. W
końcowej fazie prac nad zintegrowanymi strategiami rozwoju zespoły
międzyresortowe odpowiedzialne za przygotowanie tych strategii dokonają
analizy przydatności dotychczas obowiązujących dokumentów, zarówno
strategii/polityk, jak i programów. Część z dotychczasowych dokumentów, w
zależności od ich przydatności oraz podstawy prawnej, zostanie uznanych za
nieobowiązujące, część pozostanie w systemie do czasu zakończenia okresu ich
obowiązywania, tematyka innych zaś zostanie ujęta w dokumentach typu
program rozwoju.
Jednocześnie 25 czerwca 2010 r. Sejm RP uchwalił ustawę o sporcie (Dz. U.
Nr 129, poz.857), która zawiera nowe regulacje sportu dostosowane do
standardów europejskich, ogranicza prawną reglamentację sportu i umacnia
pozycję polskich związków sportowych. Określając w art. 1 ustawy jej zakres
przedmiotowy, przyjęto, że szereg spraw nie wymaga tworzenia przepisów
prawa powszechnie obowiązującego, a pożądany stan rzeczy może zostać
osiągnięty regulacjami wewnętrznymi jednostek organizacyjnych działających
w sferze sportu. Ustawa o sporcie nie określa reguł uprawiania sportu, a jedynie
tryb postępowania, dzięki któremu zapewniona będzie ochrona ww. reguł.
Podstawowe założenia, które legły u podstaw tworzenia nowej regulacji w
obszarze sportu, to:
1. Państwo nie powinno w zasadzie ingerować w sport, gdy nie ma on
charakteru
uprawiania
lub
uczestniczenia
we
współzawodnictwie
organizowanym przez polskie związki sportowe lub z ich upoważnienia przez
inne podmioty.
2
2.
Uprawianie
sportu
poza
systemem
współzawodnictwa
sportowego
organizowanego przez polskie związki sportowe jest wolne i nie podlega
reglamentacji prawnej.
3. Zasady uprawiania sportu określają właściwe polskie związki sportowe,
uwzględniając zasady międzynarodowych federacji sportowych. To na polskich
związkach sportowych spoczywa zadanie ustanawiania norm w danym sporcie
w zakresie przypisanym im projektowaną ustawą.
4. Uznaje się podstawową zasadę europejskiego modelu sportu, zgodnie z którą
w państwie działa jedna narodowa federacja w danym sporcie. Polski związek
sportowy posiada więc w tym zakresie wyłączne kompetencje. Wyznacza on
samodzielnie sportowe i organizacyjne reguły w danym sporcie oraz zapewnia
ich przestrzeganie przez prowadzenie i nadzór nad współzawodnictwem
sportowym.
Wyżej wymieniona ustawa o sporcie wchodzi w życie 16 października 2010
r., natomiast zgodnie z przepisami przejściowymi polskie związki sportowe oraz
kluby sportowe zobowiązane są do dostosowania swojej działalności do
wymagań nowej ustawy o sporcie w terminie 2 lat od dnia jej wejścia w życie.
Ministerstwo Sportu i Turystyki, mając na uwadze nowe uwarunkowania:
— wynikające z aktualnej polityki rządu w sprawie strategii rozwoju,
— dotyczące wejścia w życie traktatu z Lizbony ustanawiającego sport
formalnym obszarem kompetencji wspólnotowej, a także uwzględniając
przygotowywany Europejski Program Sportowy, którego zawartość w
znacznym zakresie opierać się będzie na zapisach dokumentów Komisji
Europejskiej: „Biała księga na temat sportu” oraz „Wytyczne UE dotyczące
aktywności fizycznej”,
— w związku z przyjęciem ustawy o sporcie,
planuje rozpoczęcie prac nad nowym programem rozwoju sportu w Polsce
do roku 2020. Program ten uwzględniać będzie m.in. założenia ww.
dokumentów strategicznych oraz raportu „Polska 2030. Wyzwania rozwojowe”.
Z poważaniem
3