BLADO (3) av a oraz o jasne. Sł stp brak , Cn notuje , Linde XVII (z
Transkrypt
BLADO (3) av a oraz o jasne. Sł stp brak , Cn notuje , Linde XVII (z
Słownik polszczyzny XVI wieku - wersja elektroniczna hasło: BLADO (stan na dzień: 12-07-2015) www.spxvi.edu.pl strona 1/1 BLADO (3) av a oraz o jasne. Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII (z Cn) – XVIII w. 1. Bez rumienców, mizernie (o człowieku); luridus Cn (2) : PAniey iedney zuchwáłey też ſie mędrek pytał/ Iáko ſie ma ná zdrowiu/ bo ią bládo záſtał. RejFig Bb7v; Bo ſnádnie Koleriká poznaſz y po ſierśći/ bo ſie vrodzi cżarno/ Melánkolik liſowáto/ Flegmátyk bládo/ Krewnik z białá rumiáno. RejZwierc 6v. 2. Ledwo widocznie, słabo, niedokładnie (1) : Acż gi [miesiąc, księżyc] przedſię będzye znáć/ ále bárzo bládo/ Aż ſie ſłońce przymknąwſzy/ oświeci gi rádo. RejWiz 145. KN