Przesłanie do Sercańskiej Rodziny na uroczystość Najświętszego
Transkrypt
Przesłanie do Sercańskiej Rodziny na uroczystość Najświętszego
SUPERIORE GENERALE CONGREGAZIONE DEI SACERDOTI DEL SACRO CUORE DI GESÙ ________ Rzym, 30 maja 2007 r. Prot. N. 193/2007 Przesłanie do Sercańskiej Rodziny na uroczystość Najświętszego Serca Jezusa Drodzy Bracia i Drogie Siostry! Z okazji zbliżającej się uroczystości Serca Jezusa, pragniemy serdecznie Was pozdrowić i zachęcić wszystkich do podziękowania Bogu za Jego ogromną miłość, okazaną nam w całej pełni w ofierze życia złożonej przez Jezusa na Krzyżu. W tych dniach zatroszczyliśmy się, by przesłać do członków Zgromadzenia refleksję na temat życia wspólnotowego, zatytułowaną Dar braterskiego serca. Przez tą refleksję chcemy zwrócić uwagę naszych współbraci na życie komunii, na wymóg wzrastania w poczuciu braterstwa, które u stóp krzyża umocnione zostało w pierwszym akcie Maryi i Jana. Pragniemy obecnie rozszerzyć również na inne części Sercańskiej Rodziny pewne refleksje zawarte w tekście przesłania, które jak wierzymy mogą być pożyteczne dla komunii braterskiej naszej sercańskiej duchowości. „Nasze braterskie życie – czytamy w tekście - rodzi się z tego samego spojrzenia, które naśladując o. Dehona, zwykliśmy kierować na przebite Serce Jezusa (J 19,23-37). Tam właśnie odkrywamy ukazanie bezgranicznej miłości Boga do ludzkości. Znajdujemy tam narodzenie się Kościoła, odkupienie ludzkości, poprzez dar Ducha Świętego, dostrzeganego w krwi i w wodzie, jakie wypłynęły z Serca Jezusa”. Ponadto list pragnie zwrócić uwagę na tę maleńką wspólnotę u stóp krzyża: „Razem z niektórymi kobietami, widzimy tam Matkę Jezusa i umiłowanego ucznia. Do nich skierowane jest ostatnie słowo ukrzyżowanego do swoich (inne dwa słowa będą ogłoszeniem pragnienia daru Ducha Świętego i oddanie życia w ręce Ojca): Matko, oto syn twój; synu oto matka twoja (J 19,2627). Poprzez te słowa Jezus nie tylko zamierza zapewnić opiekę Matce, ale ma ustanowić jej Via Casale di San Pio V, 20 00165 – Roma Italia Tel.: 06.660.560 Fax: 06.660.56.317 e-mail: [email protected] wspólnotę, utworzoną z wiernego Izraela, reprezentowanego przez Matkę i przez ucznia, którego miłuje, który będzie figurą tych, którzy będą Go naśladować. W tych dwóch figurach spełnia się projekt Jezusa, możliwy do wypełnienia dzięki darowi Ducha Świętego; łączą się tutaj tradycja Izraela z nowością nauczania; ma początek prawdziwa rodzina zmartwychwstałego i nowa ludzkość”. „W cieniu tej tajemnicy miłości narodziliśmy się my chrześcijanie, jako synowie i córki Ducha Świętego; narodziliśmy się jako sercanie, jako wspólnota wewnątrz wielkiej rodziny, jaką jest Kościół. Ta scena była zawsze drogą O. Dehonowi. W niej kontemplował on wiele razy nieskończoną miłość Boga. Jest to scena komunii w miłości i w cierpieniu a przez to także solidarnej komunii, jaka rozciąga się na życie komunii w Kościele i na formację nowych wspólnot chrześcijańskich. Będzie to ważne zadanie dla pierwszych uczniów, jako konsekwencja głoszenia ewangelii. Ewangelia św. Łukasza 15,4-7, jaka będzie czytana w Uroczystość Najświętszego Serca, ukazuje nam troskę Jezusa, aby jednoczyć zawsze rodzinę i pogłębiać jej komunię. Ukazuje, że nie wystarcza zadowolić się 99 owcami w owczarni, jeżeli brakuje jednej. Jest rzeczą konieczną wyjść, szukać, zbliżać się do tych, którzy się oddalili czy czują pokusę odejścia, aby powrócili do pełnej komunii. Jest to podobne do doświadczenia ojca i matki, którym nie podoba się powodzenie jednego z dzieci, jeżeli jedno z nich budzi jakieś ich zatroskanie. Poprzez scenę z Golgoty i przez ewangelię o zaginionej owcy, zostaliśmy powołani do głębszego zaangażowania dla budowania wokół nas braterskiej komunii, do budowania jej we wspólnotach osób konsekrowanych męskich i żeńskich, w grupach sercanów świeckich i młodych misjonarzy, w naszych rodzinach i we wszystkich środowiskach pracy i działalności apostolskiej. Nasza braterska komunia będzie zawsze widzialną próbą przyjęcia Ewangelii życia i miłości, jakimi żył Jezus i jakie nam przekazał. Zachęcamy Was przeto do zwrócenia wzroku na scenę na Golgocie i do przeprowadzenia refleksji nad tajemnicą, którą mamy obchodzić. Serce Jezusa niech nam pomoże ukształtować naprawdę nasze serce, aby wzrastać w komunii i w braterstwie w naszych rodzinach i wspólnotach. Niech nasze życie będzie wiarygodnym znakiem obecności i miłości Tego, który poprzez swego Ducha czyni możliwym budowanie nowego świata, w sprawiedliwości, w braterstwie i w pokoju. Obfitych łask na Święto Serca Jezusa! In Corde Jesu, O. José Ornelas Carvalho SCJ Przełożony Generalny 2