Parametry tynkowania w skrajnych warunkach - Plast-Mix

Uwagi dotyczące procesu schnięcia tynkow polimerowych
w ekstremalnych warunkach pogodowych
Proces schnięcia
Nieco upraszczając możemy powiedzieć, że proces schnięcia przebiega w dwóch etapach.
W pierwszym następuje odparowanie nadmiaru wody. Może on trwać różnie w zależności od pory roku
(od 1,5 do 3 godzin).
Etap drugi to koalescencja (łączenie) cząstek zdyspergowanego polimeru w okresie do kilku tygodni.
Po zakończeniu tego procesu pojawia się rzeczywiście utwardzona powłoka odporna na atmosferylia.
W okresie wczesnowiosennym i jesiennym proces schnięcia osiąga granicznie wydłużone czasy.
Stąd też w praktyce spotykamy się ze zjawiskiem tynku pozornie wyschniętego, który pod wpływem deszczu
łatwo poddaje się procesowi reemulgacji i przy intensywnych opadach przechodzi w stan upłynniony.
Taki pozornie wyschnięty tynk może być również narażony na niskie temperatury, które skutkują warstwą
o radykalnie obniżonych parametrach mechanicznych (adhezja, wykruszanie, spękanie). Taka powłoka jest
podatna na wypłukiwanie cząstek mineralnych i pigmentów co powoduje przebarwienia.
Parametry schnięcia
Podczas nakładania systemu tynkarskiego należy uwzględnić kilka parametrów, które mają istotny wpływ na
późniejsze własności użytkowe warstwy tynkarskiej.
Zaliczamy do nich:
•
•
•
temperaturę,
wilgotność powietrza,
prędkość wiatru.
Temperatura
Ten parametr zawiera kilka elementów, z których każdy może powodować problemy aplikacyjne
oraz zmniejszać wytrzymałość mechaniczną i trwałośc kolorystyczną powłoki.
Zaliczamy do nich:
1. temperaturę otoczenia,
2. temperatura podłoża,
3. temperatura punktu rosy.
Temperatura otoczenia
Przed rozpoczęciem prac należy uwzględnić temperaturę w trakcie nakładania warstwy podkładowej i masy
tynkarskiej. Trzeba rownież przewidywać jej zmiany w trakcie schnięcia poszczegolnych warstw. Najlepsze
schnięcie uzyskuje się w przedziale temperatur 10 – 25°C.
Temperatura podłoża
Podobnie jak temperatura powietrza, temperatura podłoża współdecyduje o szybkości schnięcia nałożonego
systemu tynkarskiego. W przypadku cienkowarstwowych tynkow polimerowych, temperatura podłoża
nie powinna spadać poniżej 5°C. Jednak należy pamiętać, że temperatura minimalna nie może być niższa
niż 3 stopnie powyżej temperatury punktu rosy.
Maksymalna teperatura podłoża nie może przekraczać 35°C. Trzeba pamiętać, że wysokie nasłonecznienie
w przypadku ciemnych kolorów może podnieść temperaturę podłoża nawet o kilkanaście stopni.
Temperatura punktu rosy
Punkt rosy jest to temperatura, w ktorej powietrze o określonej zawartości pary wodnej osiąga stan
nasycenia. W tej temperaturze w powietrzu lub na przedmiotach rozpoczyna się kondensacja pary wodnej.
Tak więc na powierzchni tynkowanej pojawi się skroplona para. Przy wilgotności względnej powietrza
< 100% temperatura punktu rosy jest zawsze niższa od temperatury otaczającego powietrza.
W praktyce tynkarskiej (także malarskiej) wykonawca musi być uczulony na dwie sytuacje.
1. Temperatura podłoża ≥ 3°C od temperatury punktu rosy,
może zachodzić kondensacja pary w miejscach o słabej wentylacji lub minimalnym ruchu powietrza.
2. Temperatura podłoża < 3°C od temperatury punktu rosy, zachodzi kondensacja pary na podłożu.
Wilgotność względna powietrza
to stosunek ilości pary wodnej znajdującej się aktualnie w powietrzu do ilości odpowiadającej stanowi pary
nasyconej. Jest wartością procentową, mierzoną przez higrometry.
Wilgotność względna ma ogromny wpływ na czas schnięcia systemu tynkarskiego. Nie powinna
przekraczać 85% zarowno podczas nakładania jak i schnięcia tynku.
Jeżeli wilgotność osiąga graniczną wartość w ciągu dnia, istnieje duże prawdopodobieństwo osiągnięcia
punktu rosy w czasie nocy.
Prędkość wiatru
Zwroćmy jeszcze uwagę na na wpływ wiatru na proces schnięcia tynkow elewacyjnych.
Zwykle zakłada się, że najkorzystniejszy jest ruch powietrza w zakresie od 1 do 5 m/sec przy zachowaniu
pozostałych korzystnych warunkow schnięcia tynku.
Delikatny wiatr może zmniejszać nadmierną temperaturę nasłonecznionego podłoża a z kolei silny wiatr oraz
gwałtowne podmuchy mogą całkowicie uniemożliwić prowadzenie prac tynkarskich o każdej porze roku.