Postanowienie Sądu do spraw Służby Publicznej

POSTANOWIENIE SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
(druga izba)
z dnia 26 czerwca 2008 r.
Sprawa F-5/07
Bart Nijs
przeciwko
Trybunałowi Obrachunkowemu Wspólnot Europejskich
Służba publiczna — Urzędnicy — Artykuł 44 § 1 lit. c) regulaminu Sądu
Pierwszej Instancji — Zwięzłe przedstawienie zarzutów w skardze — Termin
na wniesienie zażalenia — Nowa okoliczność faktyczna — Oczywista
niedopuszczalność
Pełny tekst w języku postępowania (francuskim) . . . . . . . . . II-A-1 - 1145
I-A-1 - 207
STRESZCZENIE — SPRAWA F-5/07
Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której
B. Nijs żąda stwierdzenia nieważności decyzji organu powołującego
o powołaniu przełożonego skarżącego na jego obecne stanowisko,
stwierdzenia nieważności w odniesieniu do skarżącego wyniku
konkursu CC/LA/1/99 oraz decyzji z nim związanych lub
wydanych w jego następstwie, stwierdzenia nieważności decyzji
komisji wyborczej Trybunału Obrachunkowego z dnia 17 maja
2006 r. oddalającej zażalenie skarżącego na wyniki wyborów z dnia
2, 3 i 4 maja 2006 r.; stwierdzenia nieważności wyniku wyborów
do komitetu pracowniczego Trybunału Obrachunkowego, które
zostały przeprowadzone w dniach 2, 3 i 4 maja 2006 r. oraz
decyzji z nimi związanych lub wydanych w ich następstwie,
stwierdzenia nieważności decyzji o nieawansowaniu skarżącego
i awansowaniu pana G. w 2006 r. oraz zasądzenia odszkodowania
i zadośćuczynienia z tytułu rzekomo poniesionej szkody
i doznanej krzywdy.
Skarga zostaje częściowo odrzucona jako oczywiście
Orzeczenie:
niedopuszczalna, a częściowo oddalona jako oczywiście
bezzasadna. Skarżący zostaje obciążony całością kosztów
postępowania.
Streszczenie
1.Postępowanie — Dopuszczalność skargi — Ocena w świetle norm obowiązujących
w chwili złożenia skargi
(regulamin postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, art. 76)
2. Postępowanie — Skarga wszczynająca postępowanie — Wymogi formalne
(statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 19 akapit trzeci; załącznik I, art. 7 ust. 1, 3;
regulamin Sądu Pierwszej Instancji, art. 44 § 1 lit. c))
I-A-1 - 208
NIJS PRZECIWKO TRYBUNAŁOWI OBRACHUNKOWEMU
3.Urzędnicy — Skarga — Akt niekorzystny — Pojęcie — Decyzje wydane przed
podjęciem służby przez skarżącego — Niewykazanie negatywnego wpływu na interesy
skarżącego — Wyłączenie
(regulamin pracowniczy, art. 90 ust. 2, art. 91 ust. 1)
4. Urzędnicy — Skarga — Spór w przedmiocie wyborów do komitetu pracowniczego
(regulamin pracowniczy, art. 90, 91)
5. Urzędnicy — Awans — Porównanie osiągnięć
(regulamin pracowniczy, art. 45)
1. O ile norma zawarta w art. 76 regulaminu postępowania przed Sądem do
spraw Służby Publicznej, zgodnie z którą Sąd może postanowieniem odrzucić
skargę, która oczywiście podlega odrzuceniu, jest normą proceduralną
znajdującą jako taka zastosowanie od dnia swego wejścia w życie do wszystkich
sporów zawisłych przed Sądem, o tyle nie jest tak w przypadku norm, w oparciu
o które Sąd może, na podstawie tego przepisu, postrzegać skargę jako oczywiście
niedopuszczalną: mogą nimi być jedynie normy, które znajdowały zastosowanie
w dniu wniesienia skargi.
(zob. pkt 22)
Odesłanie:
Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F-60/07 Martin Bermejo przeciwko
Komisji, 11 grudnia 2007 r., Zb.Orz.SP s. I-A-1-407, II-A-1-2259, pkt 25
I-A-1 - 209
STRESZCZENIE — SPRAWA F-5/07
2.Na podstawie art. 44 § 1 lit. c) regulaminu Sądu Pierwszej Instancji,
skarga powinna w szczególności zawierać przedmiot sporu oraz zwięzłe
przedstawienie powołanych zarzutów. Elementy te winny być na tyle jasne
i precyzyjne, by umożliwiały stronie pozwanej przygotowanie obrony, a Sądowi
do spraw Służby Publicznej rozstrzygnięcie w przedmiocie skargi, jeśli zajdzie
taka potrzeba bez dodatkowych informacji. W celu zagwarantowania pewności
prawa i prawidłowego administrowania wymiarem sprawiedliwości, aby skarga
była dopuszczalna, konieczne jest, by istotne okoliczności faktyczne i prawne,
będące podstawą jej złożenia, wynikały, choćby w sposób zwięzły, lecz spójny
i zrozumiały, z samej treści skargi.
Jest tak tym bardziej, że zgodnie z art. 7 ust. 3 załącznika I do statutu Trybunału
Sprawiedliwości, część pisemna postępowania przed Sądem do spraw Służby
Publicznej obejmuje zasadniczo tylko jedną wymianę pism procesowych, chyba
że Sąd ten postanowi inaczej. Ponadto, na podstawie art. 19 akapit trzeci tego
statutu, znajdującego zastosowanie do postępowania przed Sądem do spraw
Służby Publicznej zgodnie z art. 7 ust. 1 załącznika I do tego statutu, urzędnik
musi być reprezentowany przez adwokata lub radcę prawnego. Istotnym
zadaniem tego adwokata lub radcy prawnego jako przedstawiciela prawnego
jest konkretnie oparcie żądań skargi na wystarczająco zrozumiałej i spójnej
argumentacji prawnej, biorąc pod uwagę okoliczność, że część pisemna
postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej obejmuje zasadniczo
tylko jedną wymianę pism procesowych.
Nie może spełniać wymogów pożądanej jasności i dokładności skarga,
w której okoliczności faktyczne są przedstawione w sposób niezrozumiały
i nieuporządkowany, a osoba czytająca tę skargę nie może skutecznie powiązać
tych okoliczności z żądaniami skargi czy też z jednym z zarzutów podniesionych
w uzasadnieniu.
I-A-1 - 210
NIJS PRZECIWKO TRYBUNAŁOWI OBRACHUNKOWEMU
Podobnie skarga urzędnika, w której nie wskazano dokładnie zaskarżonych
decyzji i która nie spełnia tym samym wymogów przewidzianych w art. 44 §
1 lit. c) regulaminu Sądu Pierwszej Instancji, jest oczywiście niedopuszczalna.
(zob. pkt 25–28, 40, 45, 50)
Odesłanie:
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T-72/92 Benzler przeciwko Komisji, 24 marca
1993 r., Rec. s. II-347, pkt 16, 18, 19; sprawa T-85/92 De Hoe przeciwko Komisji,
28 kwietnia 1993 r., Rec. s. II-523, pkt 20; sprawa T-154/98 Asia Motor France
i in. przeciwko Komisji, 21 maja 1999 r., Rec. s. II-1703, pkt 42; sprawa T-277/97
Ismeri Europa przeciwko Trybunałowi Obrachunkowemu, 15 czerwca 1999 r.,
Rec. s. II-1825, pkt 29
3.Jedynie akty wywołujące wiążące skutki prawne, które mogą wpłynąć
na interesy skarżącego, zmieniając w istotny sposób jego sytuację prawną,
i które ostatecznie określają stanowisko instytucji, stanowią akty niekorzystne
w rozumieniu art. 90 ust. 2 i art. 91 ust. 1 regulaminu pracowniczego.
Nie jest tak ani w przypadku powołania w ramach tej samej instytucji innego
urzędnika, jeśli powołanie to nastąpiło przed podjęciem służby przez skarżącego,
ani w przypadku decyzji ustalającej skład komitetów odwoławczych za dany
okres oceny, ani w przypadku decyzji o awansowaniu trzeciego urzędnika,
jeśli skarżący nie może wykazać, że stąd wynikała decyzja o nieawasowaniu
go lub przynajmniej, że taka decyzja mogła zaszkodzić w jakikolwiek sposób
perspektywom jego kariery zawodowej.
(zob. pkt 35, 36, 44, 47)
I-A-1 - 211
STRESZCZENIE — SPRAWA F-5/07
Odesłanie:
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T-43/04 Fardoom i Reinard przeciwko Komisji,
25 października 2005 r., Zb.Orz.SP s. I-A-329, II-1465, pkt 26; sprawa T-171/05
Nijs przeciwko Trybunałowi Obrachunkowemu, 3 października 2006 r., Zb.Orz.SP
s. I-A-2-195, II-A-2-999, pkt 86, 96
Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F-78/07 Boudova i in. przeciwko Komisji,
21 kwietnia 2008 r., Zb.Orz.SP s. I-A-1-97, II-A-1-509, pkt 31; sprawa
F-123/06 Timmer przeciwko Trybunałowi Obrachunkowemu, 5 czerwca 2008 r.,
Zb.Orz.SP s. I-A-1-185, II-A-1-975, pkt 42
4.Do zadań organu powołującego nie należy ustalenie składu komitetu
pracowniczego. Tym samym, nawet jeśli wszyscy wyborcy posiadają interes
prawny w tym, aby wybory przedstawicieli ich organizacji odbyły się na
warunkach i na podstawie systemu wyborczego pozostających w zgodzie
z przepisami regulaminu pracowniczego, którym podlega procedura wyborcza
w tym obszarze, odrzucić należy jako oczywiście niedopuszczalną, ze względu
na brak przedmiotu, skargę na rzekomą decyzję tego organu ustalającą taki
skład.
(zob. pkt 43)
Odesłanie:
Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F-71/05 Milella i Campanella przeciwko
Komisji, 25 października 2007 r., nieopublikowana w Zbiorze, pkt 47 i przytoczone
tam orzecznictwo
5.W celu dokonania oceny osiągnięć, jakie powinny być uwzględnione
w ramach decyzji w sprawie awansowania na mocy art. 45 regulaminu
pracowniczego, organ powołujący korzysta z szerokiego zakresu uznania,
a kontrola sądu wspólnotowego powinna się ograniczać do zbadania tego, czy
I-A-1 - 212
NIJS PRZECIWKO TRYBUNAŁOWI OBRACHUNKOWEMU
w świetle sposobów i środków, przy zastosowaniu których administracja mogła
dokonać oceny, utrzymała się w rozsądnych granicach i czy nie skorzystała ona
ze swego uprawnienia w sposób oczywiście błędny. Sąd nie może tym samym
zastąpić oceny kwalifikacji i osiągnięć kandydatów dokonanej przez organ
powołujący swoją oceną.
Tak przysługujące administracji uznanie jest jednak ograniczone koniecznością
porównania kandydatur przy dochowaniu wszelkiej staranności i bezstronności,
w interesie służby i zgodnie z zasadą równego traktowania. W praktyce
porównanie powinno być prowadzone na zasadzie równości i na podstawie
porównywalnych źródeł informacji.
W tym celu organ powołujący korzysta z kompetencji regulaminowych
do przeprowadzenia porównania, o którym mowa w art. 45 regulaminu
pracowniczego, według procedury czy metody, które uzna za najwłaściwsze.
(zob. pkt 52–54)
Odesłanie:
Trybunał: sprawa 62/75 De Wind przeciwko Komisji, 1 lipca 1976 r., Rec. s. 1167,
pkt 17; sprawa 282/81 Ragusa przeciwko Komisji, 21 kwietnia 1983 r., Rec.
s. 1245, pkt 9, 13
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T-76/92 Tsirimokos przeciwko Parlamentowi,
30 listopada 1993 r., Rec. s. II-1281, pkt 21; sprawa T-557/93 Rasmussen przeciwko
Komisji, 13 lipca 1995 r., RecFP s. I-A-195, II-603, pkt 20; sprawa T-157/98 Oliveira
przeciwko Parlamentowi, 21 września 1999 r., RecFP s. I-A-163, II-851, pkt 35;
sprawa T-187/98 Cubero Vermurie przeciwko Komisji, 3 października 2000 r.,
RecFP s. I-A-195, II-885, pkt 59; sprawy połączone od T-188/01 do T-190/01
Tsarnavas przeciwko Komisji, 19 marca 2003 r., RecFP s. I-A-95, II-495, pkt 97;
sprawa T-241/02 Callebaut przeciwko Komisji, 18 września 2003 r., RecFP s. I-A215, II-1061, pkt 22; sprawa T-330/03 Liakoura przeciwko Radzie, 10 czerwca
2004 r., Zb.Orz.SP s. I-A-191, II-859, pkt 45; sprawa T-216/03 Tenreiro przeciwko
Komisji, 28 września 2004 r., Zb.Orz.SP s. I-A-245, II-1087, pkt 50
I-A-1 - 213