Wymagania edukacyjne dla klasy II TAK, II TI, II LP/ ZI, EA Lp. Temat

Transkrypt

Wymagania edukacyjne dla klasy II TAK, II TI, II LP/ ZI, EA Lp. Temat
Lp.
1
Temat
lekcji
2
Wymagania edukacyjne dla klasy II TAK, II TI, II LP/ ZI, EA
Uszczegółowienie treści
Wymagania na ocenę
dostateczną
dopuszczającą
dobrą
Uczeń:
3
4
5
6
1. Pole grawitacyjne
bardzo dobrą
7
1.
Prawo po- Pojęcie grawitacji. Poglądy
wszechnego Newtona na temat zjawiska
ciążenia
grawitacji. Graficzny obraz pola
sil. Pole centralne i jednorodne.
Prawo powszechnego ciążenia.
Stalą grawitacji.
• przedstawia graficznie
siły działające na ciało
pozostające w spoczynku na powierzchni Ziemi; • zna prawo
powszechnego ciążenia;
• przedstawia graficznie
siły wzajemnego oddziaływania dwóch mas
i określa cechy tych sił;
• przedstawia graficznie
pole grawitacyjne centralne i jednorodne; •
oblicza wartość siły
grawitacyjnej, korzystając
z prawa powszechnej
grawitacji; • porównuje
pole grawitacyjne masy
punktowej i jednorodnej
kuli o tej samej masie;
• charakteryzuje pole
grawitacyjne w różnych
jego punktach na podstawie kształtu i gęstości
linii sił pola; • określa
kierunek siły
grawitacyjnej w każdym
punkcie pola na podstawie
linii pola grawitacyjnego;
• uzasadnia wzór na siłę
grawitacji wynikający z
prawa powszechnego
ciążenia;
2.
Natężenie Pojęcie natężenia pola
pola grawi- grawitacyjnego i jego
interpretacja. Zależność natężenia
tacyjnego
pola grawitacyjnego od masy
ciała wy-
• podaje definicję natężenia pola grawitacyjnego;
• zna związek między
natężeniem pola
grawitacyjnego a
przyspieszeniem
ziemskim;
• posługuje się zależnością
definiującą natężenie pola
grawitacyjnego w celu
obliczenia siły
grawitacyjnej; • określa
kierunek i zwrot
• interpretuje natężenie • porównuje wartości natężeń pól
pola grawitacyjnego jako grawitacyjnych wytworzonych
siłę działającą na
przez dwie masy w pewnych
jednostkową masę; •
odległościach od nich;
stosuje w zadaniach obliczeniowych zależność
twarzającego pole i od
odległości od środka masy.
• wskazuje związek między kierunkiem i zwrotem wektorów siły i
natężenia pola;
wektora natężenia w
polu grawitacyjnym
centralnym;
• interpretuje pole grawitacyjne
jako pole sił; • uzasadnia zależność
siły grawitacyjnej od odległości
między środkami mas; • przedstawia
graficznie zależność siły grawitacyjnej od odległości dla masy
punktowej i dla jednorodnej kuli;
natężenia pola grawita- • stosuje zasadę superpozycji natężeń
cyjnego od masy wypól;
twarzającej pole i odległości od środka masy;
3. Ciężar ciała Siły działające na nieruchome ciało
na biegunie i na równiku. Ciężar
a siła
grawitacji ciała na dowolnej szerokości geograficznej. Sposoby wyznaczenia
przyspieszenia ziemskiego (powtórzenie z dynamiki).
• zna pojęcie ciężaru ciała;
• porównuje ciężar ciała
na biegunie i na równiku; • zna wartość
przyspieszenia
ziemskiego;
• przedstawia graficznie
siły działające na nieruchome ciało na biegunie i
na równiku; • omawia
sposób wyznaczenia
przyspieszenia ziemskiego;
• uzasadnia związek ciężaru ciała z siłą reakcji
podłoża; • zapisuje i
uzasadnia związek między
ciężarem ciała i siłą
grawitacji na równiku;
• przedstawia graficznie siły
działające na nieruchome ciało na
dowolnej szerokości geograficznej; •
omawia sposób wyznaczenia stałej
grawitacji;
• opisuje mikroskopowy
obraz elektryzowania ciał;
• podaje przykłady wykorzystania zjawiska
elektryzowania ciał; •
wyraża ładunek elektryczny w kulombach i w
ładunkach elementarnych;
• przedstawia graficznie
pole elektryczne za pomocą linii sił; • omawia
znane sobie doświadczenia
wyznaczające kształt linii
pola elektrostatycznego;
• interpretuje pole elektryczne jako
pole sił; • określa cechy pola
elektrycznego na podstawie kształtu
linii sił; • planuje doświadczenie w
celu wyznaczenia kształtu linii pola
elektrycznego;
2. Pole elektryczne
4. Wytwarzanie i badanie pól
elektrycznych
Oddziaływanie ładunków
elektrycznych. Mikroskopowy
obraz elektryzowania ciał.
Obserwacja pola elektrycznego
centralnego i jednorodnego.
Prezentacja graficzna pola elektrycznego. Jednostka ładunku
elektrycznego, ładunek protonu i
elektronu.
• wymienia przykłady
elektryzowania ciał w
swoim otoczeniu; •
opisuje zjawisko elektryzowania ciał w ujęciu makroskopowym; •
określa znak ładunku
protonu i elektronu;
5. Natężenie
pola elektrycznego
Definicja natężenia pola
elektrycznego i jego jednostki.
Siła
• zna definicję
natężenia pola
elektrycznego;
• określa kierunek i zwrot
wektora natężenia pola
elektrycznego w danym
punkcie pola na
podstawie kształtu linii
sił;
• interpretuje wzór definiujący natężenie pola
elektrycznego;
• rozwiązuje zadania problemowe i
rachunkowe z wykorzystaniem definicji natężenia pola
elektrycznego;
• oblicza siłę działającą na• dostrzega związek między
ładunek w polu jedgęstością linii pola a
norodnym; • określa
wartością natężenia pola
kierunek i zwrot siły
elektrycznego;
elektrostatycznej działającej
na ładunek dodatni i
ujemny na podstawie
kształtu linii pola
elektrostatycznego;
Potencjał elektryczny, napięcie,
• posługuje się pojęciem • interpretuje napięcie jako • wyjaśnia związek po- • rozwiązuje zadania problemowe i
Potencjał
napięcia i jego jednostką; różnicę potencjałów; •
tencjału elektrycznego z
obliczeniowe, wykorzystując zależelektryczny jednostka potencjału i napięcia.
• określa napięcie dla
uzasadnia równość jedenergią potencjalną; •
ności między takimi wielkościami,
i napięcie Związek natężenia pola
elektrycznego z napięciem i odle- znanych sobie źródeł
nostek N/C i V/m; •
oblicza pracę w polu
jak natężenie pola, potencjał
głością między dwoma punktami napięcia; • zna związek
definiuje natężenie prądu i elektrycznym jako różnicę elektryczny, napięcie i siła
pola.
między natężeniem pola jego jednostkę;
energii potencjalnej;
elektryczna;
a różnicą potencjałów
między dwoma
punktami pola;
działająca na ładunek w polu
jednorodnym.
6.
• posługuje się jednostką
natężenia pola elektrycznego N/C;
7.
Siły w polu Prawo Coulomba. Przenikalność
elektrycz- elektryczna próżni. Pomiar siły
nym
elektrostatycznego oddziaływania
ładunków. Natężenie centralnego
pola elektrycznego. Porównanie
opisu pól grawitacyjnego i
elektrycznego.
• zna prawo Coulomba;
• określa kierunek i
zwrot siły wzajemnego
oddziaływania dwóch
ładunków punktowych;
• zna pojęcie przenikalności elektrycznej próżni;
• stosuje wzór wynikający
z prawa Coulomba dla
określenia wartości siły
wzajemnego oddziaływania ładunków
punktowych;
• interpretuje prawo Coulomba; • uzasadnia
równość sił wzajemnego
oddziaływania dwóch
ładunków punktowych; •
uzasadnia wzór
określający natężenie
centralnego pola
elektrycznego;
• stosuje prawo Coulomba w
zadaniach problemowych i
rachunkowych; • porównuje
wielkości opisujące pole grawitacyjne i elektrostatyczne;
Kondensatory
8.
9.
Kondensato
ry i ich pojemność
elektryczna
• omawia budowę kondensatora;
• zna definicję pojemności;• zna jednostkę
pojemności i jej związek
z jednostkami ładunku
i różnicy potencjałów;
• wymienia wielkości,
od których zależy ojemność elektryczna kondensatora płaskiego;
Energia na- Zależność energii zgromadzonej
• podaje przykład zjawiładowanego w kondensatorze od ładunku i
ska świadczącego
kondensato napięcia. Praca wykonana przy
o tym, że kondensator
ładowaniu kondensatora (uzasad- gromadzi energię;
ra
nienie wzoru na energię
• zna wzór na energię
kondensatora). Obliczanie enerzgromadzoną w kongii zgromadzonej w
densatorze;
ondensatorze.
10. Łączenie
kondensat
orów
11. Sprawdzian
wiadomości
Budowa i zastosowanie
kondensatorów.
Mikroskopowy opis jakościowy
lądowania i rozładowania
kondensatora. Pojemność
elektryczna kondensatora i jej
jednostki. Pojemność
kondensatora płaskiego.
Wyznaczanie pojemności kondensatora.
Łączenie równoległe. Pojemność
układu kondensatorów połączonych równolegle. Łączenie
szeregowe. Pojemność układu
kondensatorów połączonych
szeregowo.
• rozpoznaje na schemacie połączenie równoległe i szeregowe dwóch
kondensatorów; oblicza
pojemność układu
dwóch kondensatorów
połączonych szeregowo
lub równo-legle;
• przedstawia mikrosko• stosuje w zadaniach obpowy obraz ładowania
liczeniowych wzór wyi rozładowania kondenrażający zależność posatora; • posługuje się
jemności od rozmiarów
jednostkami pochodnymi kondensatora płaskiego;
pojemności;
• interpretuje pojęcie po• odczytuje pojemność
jemności jako stosunku
elektryczną kondensazgromadzonego ładuntora na podstawie
ku do różnicy potencjaoznaczeń producentów;
łów na jego okładkach;
• uzasadnia brak zależności
funkcyjnej między pojemnością
elektryczną kondensatora a ładunkiem i różnicą potencjałów;
• opisuje przebieg do-świadczenia,
w którym wyznaczamy pojemność
kondensatora; • rozpoznaje symbole
umieszczane przez producentów na
kondensatorach;
• przekształca wzory
w celu obliczenia energii zgromadzonej
w kondensatorze, znając jego pojemność i ładunek lub napięcie;
• oblicza energię
zgromadzoną w kondensatorze, znając jego
ładunek i napięcie;
• interpretuje wykres zależności
napięcia od ładunku kondensatora;
• rozwiązuje zadania rachunkowe i
problemowe związane z energią
zgromadzoną w kondensatorze;
• interpretuje pole pod wykresem
zależności napięcia od ładunku jako energię zgromadzoną w
kondensatorze;
• uzasadnia wzór na
energię zgromadzoną
w kondensatorze przez
obliczenie pracy wykonanej przy ładowaniu
kondensatora;
• określa zmiany energii
zgromadzonej w kondensatorze na podstawie zmian napięcia
między jego okładkami;
• uzasadnia wzór na po- • oblicza pojemność układu
jemność układu
kilku kondensatorów
kondensatorów
połączonych równolegle
połączonych
lub szeregowo;
równolegle ;porównuje
napięcia na
kondensatorach
połączonych szeregowo i
równolegle oraz ładunki w
nich zgromadzone;
• wyprowadza wzory na pojemność
układu kondensatorów połączonych
równolegle lub szeregowo na
podstawie zasady zachowania
ładunku; • oblicza pojemność zastępczą dla połączeń mieszanych;
Dział 2. Ruch elektronów
4. Prąd elektryczny
12. Ruch ładunków elektrycznych
Umowny kierunek
prądu elektrycznego.
Przepływ prądu
w metalach i elektrolitach. Nośniki prądu
elektrycznego.
• zaznacza na schemacie • opisuje przepływ prądu
obwodu umowny kiew metalu, posługując
runek przepływu prąsię pojęciem elektrodu;
nów przewodnictwa;
• omawia wykorzystanie • opisuje przepływ prądu
prądu elektrycznego
w elektrolitach;
w życiu człowieka;
• podaje przykłady materiałów półprzewodnikowych;
• interpretuje prąd elektryczny jako ukierunkowany ruch nośników
ładunków elektrycznych;
• porównuje przepływ
prądu w metalach
i elektrolitach oraz
w gazach;
• posługuje się mikroskopowym obrazem przepływu prądu elektrycznego w metalu w celu
wyjaśnienia nagrzewania się przewodników
podczas przepływu
prądu;
13. Natężenie
prądu elektrycznego
i jego gCstość
Związek między natężeniem prądu
i przepływającym
ładunkiem. Gęstość
prądu.
• zna symbole ładunku
i natężenia prądu elektrycznego i posługuje
się nimi;
• posługuje się
jednostkami ładunku i natężenia
prądu elektrycznego;
• wyjaśnia, jaką funkcję
pełni bezpiecznik w instalacji elektrycznej;
• zna symbol oporu;
• stosuje w zadaniach obliczeniowych związek
między natężeniem
prądu i ładunkiem
elektrycznym;
• wykorzystuje pojęcie
gęstości prądu przy
opisie prądu przepływającego przez przewodnik;
• posługuje się pojęciem
ładunku elementarnego;
• oblicza liczbę elektronów przewodnictwa na
podstawie ładunku wyrażonego w kulombach
i odwrotnie;
• rysuje schemat obwodu
do wyznaczenia oporu
opornika;
• zestawia obwód według narysowanego
schematu;
• interpretuje opór elektryczny jako wielkość
stałą dla danego przewodnika;
• określa niepewność pomiarową wyznaczonego
oporu;
• objaśnia definicję
natężenia prądu i jego
jednostkę;
• definiuje gęstość prądu
elektrycznego;
• wskazuje na zagrożenia
wynikające z użytkowania energii elektrycznej;
• definiuje opór elektryczny;
5. Opór elektryczny i opór właściwy
14. Opór
elektryczny
Pojęcie oporu elektrycznego. Definicja
oporu elektrycznego
i jego jednostki. Wyznaczanie oporu
przewodnika.
• posługuje się pojęciem • oblicza opór elektryczoporu elektrycznego;
ny na podstawie napię• zna i stosuje jednostkę cia i natężenia prądu;
oporu elektrycznego;
• korzysta w zadaniach
obliczeniowych ze wzoru definiującego opór;
kkk
15
Związek między
natężeniem
prądu i napięciem
Charakterystyka prą-dowonapięciowa przewodnika.
Prawo Ohma. Zależność natężenia prądu od napięcia
przyłożonego do diody.
16. Zależność oporu Badanie zależności oporu
przewodu od je- przewodu od jego długości
go wymiarów
i pola przekroju poprzecznego. Opór właściwy.
• rozpoznaje na wykresie
zależność proporcjonalną; •
spośród podanych wykresów
wskazuje charakterystykę
prądowo--napięciową
przewodnika i diody;
• określa związek oporu
elektrycznego przewodu z
jego długością; • określa
związek oporu elektrycznego
z polem przekroju
poprzecznego przewodu;
• oblicza opór elektryczny
na podstawie charakterystyki prądowo-napięciowej; • omawia
wykres zależności natężenia
prądu od napięcia przyłożonego do diody;
• porównuje opory dwóch
przewodów na podstawie ich
wykresów zależności natężenia prądu elektrycznego od
przyłożonego napięcia; •
interpretuje dane dotyczące
pomiaru napięcia i natężenia
prądu dla danego opornika,
uwzględniając niepewności
pomiarowe mierzonych
wielkości;
• porównuje opory elek• wykorzystuje pojęcie • porównuje właściwości
tryczne przewodów
oporu właściwego w
elektryczne przewodów na
wykonanych z tego samego zadaniach problemopodstawie ich oporu
metalu i o różnych
wych i obliczeniowych; właściwego;
rozmiarach; • wyjaśnia
pojęcie oporu właściwego;
• zestawia obwód potrzebny do sprawdzenia
słuszności prawa Ohma;
• przewiduje przebieg
zależności natężenia prądu od przyłożonego
napięcia, znając wartość
oporu elektrycznego;
6. Energia i moc prądu elektrycznego
17. Związek napięcia Rola źródła napięcia w
• zna związek między różnicą
potencjałów a przekazywaną
w obwodzie energią; •
dostrzega związek między siłą
elektromotoryczną źródła a
energią przekazaną danemu
ładunkowi;
18. Moc prądu
• zna związek między pracą • korzysta w zadaniach
i mocą; • oblicza moc prądu obliczeniowych z zależności
elektrycznego, znając
między mocą, natężeniem
natężenie prądu i napięcie;
prądu, napięciem i oporem
oblicza energię elektryczną
zamienia jednostki energii;;
wyrażoną w kilowatogodzinach;
z energią
elektryczną
elektrycznego
Obliczanie
energii elektrycznej
19
Sprawdzian
wiadomości
obwodzie elektrycznym.
Definicja siły
elektromotorycznej.
Związek między pojęciami:
napięcie, spadek potencjału
i siła elektromotoryczna.
Związek między zmianami
energii ładunku a różnicą
potencjałów. Straty energii
w źródle.
Przypomnienie pojęcia
mocy i jej jednostki. Moc
prądu elektrycznego. Związek między jednostkami
mocy, napięcia i natężenia
prądu elektrycznego. Związek mocy z oporem
odbiornika. Obliczanie
energii elektrycznej w dżulach i kilowatogodzi-nach.
• oblicza energię przekazaną danemu ładunkowi
przez źródło o określonej
sile elektromotorycznej; •
wyjaśnia rolę źródła
napięcia w obwodzie
elektrycznym; • uzasadnia
występowanie strat energii
w źródle w czasie
przepływu prądu;
• wyznacza siłę elektromotoryczną źródła napięcia; • prowadzi
rachunek na
jednostkach, stosując
zależność między jednostkami napięcia i
energii; • wyjaśnia
pojęcie oporu
wewnętrznego źródła;
• wskazuje na różnice między
pojęciami napięcia i siły
elektromotorycznej; •
analizuje przemiany energii
związane z przepływem prądu
elektrycznego w obwodzie
zamkniętym;
•uzasadnia wzór yrażający zależność mocy od
natężenia prądu elektrycznego i napięcia; •
uzasadnia wzory wyrażające związek mocy
prądu elektrycznego z
oporem odbiornika
nergii elektrycznej;
rozwiązuje zadania obliczeniowe dotyczące
energii elektrycznej;
• interpretuje pojęcie mocy
prądu elektrycznego; •
interpretuje związek między
napięciem i mocą prądu
elektrycznego; • oblicza straty
mocy w liniach przesyłowych
rozwiązuje problemy
związane z pobieraniem
energii przez urządzenia
stosowane w życiu
codziennym;;
Obwody prądu stałego
20
Szeregowe i
równolegle
obwody
elektryczne
Rysowanie i interpretowanie
obwodów elektrycznych.
Połączenie szeregowe i równolegle oporników.
21
Amperomierze i
woltomierze
Obliczanie wielkości
• wie jak prawidłowo włączyć • określa cechy amperomierza• oblicza napięcia lub na- • oblicza opór dla połączeń
fizycznych dotyczących
amperomierz i woltomierz do i woltomierza;
tężenia prądów przy
szeregowo-równo-ległych;
obwodów szeregowych i
obwodu elektrycznego;
szeregowych i równolerównoległych. Podłączanie
głych połączeniach
amperomierza i woltomierza
oporników;
do obwodu elektrycznego.
• rozpoznaje na schematach
symbole elektryczne; •
rozróżnia połączenia
szeregowe i równoległe
odbiorników;
• porównuje napięcia i
• oblicza opór zastępczy • uzasadnia wzory na opory
natężenia prądów w
zastępcze przy połączeniu
przy połączeniu szereprzypadku połączeń
gowym i równoległym; szeregowym i równoległym;
szeregowych i równoległych
oporników;
Praktyczne obwody elektryczne
22
23
Opór
wewnętrzny
Zmiany napięcia na zaciskach •
źródła napięcia w zależności
od natężenia pobieranego prądu. Opór wewnętrzny
źródła. Prawo Ohma dla
•
całego obwodu.
wie, że ze wzrostem natężenia
prądu pobieranego ze źródła
maleje napięcie na jego zaciskach;
zapisuje prawo Ohma dla
danego obwodu;
Wyznaczanie SEM i oporu • podaje przykład zjawiska
Wyznaczanie
SEM i oporu we- wewnętrznego na podstawie świadczącego o zmniejszaniu
zależności napięcia od natęże- się napięcia na zaciskach
wnętrznego
nia prądu pobieranego ze
źródła ze wzrostem natężenia
źródła. Praktyczne skutki
prądu pobieranego ze źródła;
zmniejszania się napięcia ze
wzrostem natężenia prądu
pobieranego z akumulatora.
• mierzy napięcie na
oporze zewnętrznym; •
oblicza napięcie na oporze
wewnętrznym;
• interpretuje pojęcie •
oporu wewnętrznego
źródła; • analizuje
wykres zależności
napięcia od natężenią prądu pobieranego ze źródła;
stosuje prawo Ohma dla
obwodu składającego się z
ogniw połączonych szeregowo
lub równolegle;
• rysuje schemat obwodu
potrzebny do wyznaczenia
SEM i oporu
wewnętrznego; • wskazuje
wartość SEM na wykresie
zależności
I);
• oblicza na podstawie • interpretuje zależność U(I)
wykresu U(I) wartość
jako funkcję liniową;
oporu wewnętrznego; •
korzysta w zadaniach
obliczeniowych z prawa
Ohma dla obwodu;
Prawa Kirchhoffa
24
I i II prawo
Kirchhoffa
25
Zastosowanie
Analiza obwodu zapraw Kirchhoffa wierającego dwa oczka
sieci.
26
Sprawdzian
wiadomości
I prawo Kirchhoffa jako
konsekwencja zasady
zachowania ładunku (dla
dwóch oporników
połączonych równolege). II
prawo Kirchhoffa dla obwodu
złożonego ze źródła napięcia i
dwóch oporników połączonych szeregowo.
• rysuje schemat fragmentu
obwodu zawierający węzeł
sieci; • zna treść I prawa
Kirchhoffa; • zapisuje I prawo
Kirchhoffa dla węzła sieci; •
oblicza natężenie prądu w
rozgałęzieniu;
• zna treść II prawa
Kirchhoffa; • zapisuje II
prawo Kirchhoffa dla
obwodu złożonego ze
źródła prądu i dwóch
oporników połączonych szeregowo;
• rysuje schemat obwodu
• określa zależności między
zwierającego dwa oczka sieci; natężeniami prądów,
• oznacza natężenia prądu w korzystając z I prawa
obwodzie;
Kirchhoffa;
• uzasadnia I prawo
•
Kirchhoffa, opierając się
na zasadzie zachowania
ładunku; • stosuje II
prawo Kirchhoffa do
obliczenia wielkości
elektrycznych w
obwodzie zawierającym
źródło napięcia i dwa
szeregowo połączone
oporniki;
• stosuje konwencje doty- •
czące sposobów łączenia
ogniw w obwodzie oraz
kierunków przepływu
prądów i wynikających z
nich znaków;
korzysta z II prawa
Kirchhoffa w celu obliczenia
wielkości elektrycznych w
obwodzie zawierającym dwa
źródła napięcia i dwa oporniki
połączone szeregowo;
uzasadnia II prawo
Kirchhoffa, korzystając z
zasady zachowania energii;
Dział 3. Pole elektromagnetyczne
Magnetyzm a prąd elektryczny
27. Pole magnetyczne
28. Przewód
z prądem
w polu magnetycznym
Pole magnetyczne magnesu
trwałego.
Linie pola magnetycznego.
Sposoby
badania pól magnetycznych. Pole ma-gnetyczne
zwojnicy.Elektromagnes.
Reguły określające zwrot
linii pola magnetycznego. Stru-ień
magnetyczny.
Silą elektrodynamiczna. Określanie
kierunku siły za pomocą reguły lewej
dłoni. Indukcja magnetyczna pola.
Czynniki wpływające
na wartość siły elek-
• określa oddziaływanie
biegunów magnetycznych magnesu i zwojnicy;
• przedstawia graficznie
pole magnesu sztabkowego i zwojnicy;
• określa bieguny magnetyczne magnesu i zwojnicy na
podstawie zwrotu linii pola
ma-gnetycznego;
• określa kierunek
i zwrot siły elektrodynamicznej za pomocą
reguły lewej dłoni;
• wymienia urządzenie,
w którym zastosowano
zjawisko oddziaływania
pola magnetycznego na
• określa zwrot linii pola
magnetycznego wokół
przewodnika prostoliniowego;
• omawia budowę i zastosowanie elektromagnesu;
• wyjaśnia rolę rdzenia
w elektromagnesie;
• wyjaśnia pojęcie strumienia magnetycznego;
• spośród różnych ustawień przewodu z prądem elektrycznym
w polu magnetycznym
wskazuje te, w których
na przewód działa siła
elektrodynamiczna;
• oblicza wartość siły
• określa ustawienie igły • omawia sposoby badamagnetycznej w różnia pola magnetycznenych punktach pola
go;
magnetycznego na pod- • dostrzega związek mięstawie przebiegu linii
dzy natężeniem prądu
pola;
a gęstością linii pola
• wyznacza bieguny ma- magnetycznego wytwognetyczne zwojnicy na
rzonego przez zwojnicę
podstawie kierunku
lub przez przewód proprzepływu prądu;
stoliniowy;
• opisuje doświadczenie • wyjaśnia powstawanie
pozwalające wyznaczyç siły elektrodynamicznej
wartość siły elektrodyjako wynik oddziaływanamicznej;
nia pól magnetycznych;
• definiuje jednostkę in- • interpretuje wartość indukcji magnetycznej;
dukcji magnetycznej ja• wyjaśnia zasadę działa- ko wielkość określająnia silnika elektryczne- cą, jak „silne" jest pole
trodynamicznej. Definicja jednostki indukcji magnetycznej.
Budowa silnika elektrycznego.
29. Oddziaływania prze- Oddziaływanie dwóch
wodów, w których
płyną prądy
prostoliniowych
przewodów, w których
płyną prądy o zgodnych i
przeciwnych kierunkach.
Wyjaśnienie przyczyn
wzajemnego oddziaływania
tych przewodów. Definicja
jednostki natężenia prądu.
przewód z prądem
elektrycznym;
• opisuje budowę silnika
elektrycznego;
• określa kierunek i zwrot sił •
wzajemnego oddziaływania
przewodów, gdy płyną w nich
prądy o zgodnych i
przeciwnych kierunkach;
elektrodynamicznej;
go;
magnetyczne;
definiuje jednostkę na• definiuje inne jednostki • wyjaśnia oddziaływanie
tężenia prądu na podstawie elektryczne (wolt, kuprzewodów, w których płyną
wzajemnego oddziaływania lomb, tesl), przyjmując, prądy za pomocą pojęcia siły
przewodów, w których
że amper jest podstaelektrodynamicznej;
płyną prądy;
wową jednostką w
układzie SI;
Ruch cząstek naładowanych
30. Ruch cząstki
Wartość siły elektronaładowanej w polu dynamicznej, gdy
przewodnik prostoliniowy
magnetycznym
jest ustawiony pod
pewnym kątem w
stosunku do linii pola
magnetycznego. Wartość,
kierunek i zwrot siły
działającej na ładunek dodatni i ujemny poruszający się w polu
magnetycznym.
• porównuje umowny kierunek
prądu oraz ruch ładunków
dodatnich i ujemnych; • omawia
budowę lampy kineskopowej;
• wskazuje wielkości, od
których zależy wartość siły
Lorentza; • oblicza wartość
siły Lorentza, gdy cząstka
wpada w pole magnetyczne
prostopadle do linii pola
magnetycznego; • określa
kierunek i zwrot siły
Lorentza działającej na
ładunek dodatni i ujemny;
• oblicza wartość siły
elektrodynamicznej, gdy
przewodnik nie jest
prostopadły do linii pola
magnetycznego; •
oblicza wartość siły Lorentza, gdy cząstka
wpada w pole magnetyczne pod pewnym
kątem do linii pola magnetycznego;
• uzasadnia równoważność
wzorów określających wartość
siły elektrodynamicznej i siły
Lorentza; • omawia sposoby
wykorzystania pola magnetycznego do separacji takich
cząstek, jak pozytony i
elektrony;
31. Analiza ruchu cząstki Silą Lorentza jako silą
naładowanej w polu dośrodkowa. Praktyczne
wykorzystanie
magnetycznym
oddziaływania pola
magnetycznego na
poruszający się ładunek.
• uzasadnia tor ruchu
• określa tor ruchu cząstki
naładowanej dodatnio i ujemnie cząstki naładowanej w polu
magnetycznym; • określa
w polu magnetycznym;
znak ładunku elektrycznego
cząstki na podstawie
odchylenia jej toru w polu
magnetycznym;
• interpretuje siłę Lo- • omawia przykłady wyrentza jako siłę dośrod- korzystania pola makowa; • oblicza promień gnetycznego i elektrycznego w
okręgu, po którym w
badaniach cząstek
polu magnetycznym
naładowanych;
porusza się naładowana
cząstka;
12. Indukcja elektromagnetyczna
32. Wytwarzanie prądu
indukcyjnego
Zjawisko indukcji
elektromagnetycznej wytwarzanie prądu
indukcyjnego za pomocą
pola magnetycznego.
Wyjaśnienie zjawiska
indukcji
elektromagnetycznej.
Czynniki wpływające na
kierunek prądu
indukcyjnego. Pojęcie siły
elektromotorycznej
indukcji.
• opisuje zjawisko indukcji
elektromagnetycznej; •
demonstruje zjawisko za
pomocą magnesu, zwojnicy i
miernika; • podaje przykłady
wykorzystania tego zjawiska;
• wymienia warunki występowania zjawiska indukcji elektromagnetycznej;
• spośród podanych
przykładów wskazuje te, w
których indukowany jest
prąd elektryczny; • wymienia
czynniki, które wpływają na
kierunek prądu
indukcyjnego;
• omawia warunki powstawania prądu indukcyjnego, posługując
się pojęciem strumienia
magnetycznego; •
opisuje zjawisko indukcji magnetycznej; •
określa kierunek prądu
indukcyjnego za pomocą
reguły prawej dłoni;
• wyjaśnia pojęcie siły
elektromotorycznej indukcji; •
określa czynniki, od których
zależy wielkość siły
elektromotorycznej indukcji w
przewodzie prostoliniowym
oraz w cewce;
33. Obliczanie
Definicja strumienia
magnetycznego i jego
jednostki. Strumień
magnetyczny przechodzący przez cewkę.
Prawo Faradaya.
• podaje definicję strumienia
magnetycznego; • posługuje się
jednostką strumienia
magnetycznego; • stosuje
zależność wynikającą z prawa
Faradaya do obliczenia SEM
indukcji;
• definiuje jednostkę strumienia magnetycznego; •
oblicza strumień magnetyczny przechodzący
przez pojedynczą ramkę; •
stosuje prawo Faradaya w
prostych zadaniach
obliczeniowych;
• oblicza strumień magnetyczny dla zwojnicy
znajdującej się w zewnętrznym polu magnetycznym; • oblicza
siłę elektromotoryczną
indukcji dla pojedynczej
ramki i zwojnicy
wysuwanej z pola
magnetycznego;
• wyjaśnia pojęcie strumienia
magnetycznego; •
wykorzystuje pojęcie
strumienia magnetycznego w
rozwiązywaniu problemów
związanych z indukcją
elektromagnetyczną; •
interpretuje treść prawa
Faradaya;
strumienia
magnetycznego i siły
elektromotorycznej
indukcji
34. Związek reguły
Lenza z zasadą zachowania energii
35. Wykorzystanie
Wyjaśnienie zjawiska
indukcji elektromagnetycznej, opierające się
na pojęciu siły
elektrodynamicznej.
Reguła Lenza. Określenie
kierunku indukowanego
prądu na podstawie zasady
zachowania energii.
Wykorzystanie zjawiska
zjawiska indukcji
indukcji elektroelektromagnetycznej magnetycznej w
prądnicach i transformatorach.
36 Sprawdzian
wiadomości
• podaje treść reguły Lenza; •
na podstawie zasady zachowania
energii określa bieguny magnetyczne zwojnicy wytworzone
przez prąd indukowany podczas
zbliżania i oddalania magnesu;
• określa kierunek prądu
indukcyjnego, korzystając z
reguły Lenza; • określa
kierunek prądu
indukowanego w zwojnicy
podczas zbliżania i
oddalania magnesu,
korzystając z zasady zachowania energii;
• opisuje budowę prądnicy
• wyjaśnia zasadę działania
rowerowej; • omawia budowę prądnicy i transformatora.
transformatora.
• na podstawie siły działającej na elektrony
określa kierunek prądu
w przewodniku prostoliniowym przy jego
przemieszczaniu w polu
magnetycznym; •
korzysta z reguły Lenza
w zadaniach problemowych;
• uzasadnia słuszność reguły
Lenza za pomocą zasady
zachowania energii; •
interpretuje znak minus w
prawie Faradaya;
• opisuje zmiany SEM • określa czynniki, od których
dla prądu zmiennego; • zależy maksymalna wartość
wymienia inne zastoso- SEM indukowanej w obracająwania indukcji elektro- cej się ramce.
magnetycznej.

Podobne dokumenty