Prawo miejscowe3

CZ. 3
 Pojęcie
i prawna regulacja zasad techniki
prawodawczej
ZTP – reguły konstruowania aktów
normatywnych przez legislatorów
 ZTP
– stanowią załącznik do rozporządzenia
Prezesa Rady Ministrów z dnia 20.06.2002 r.
w sprawie „Zasad techniki prawodawczej”
(Dz. U. z 2002 r. Nr 100, poz. 908)
 ZTP
wprowadzono w drodze rozporządzenia
(mają więc moc powszechnie obowiązującą).
 ZTP
zawierają pewne zasady (wymagania) o
charakterze technicznym, którym muszą
odpowiadać wszystkie akty normatywne
 Cele
i funkcje ZTP:
1) przejrzystość układu aktu normatywnego
2) kolejność regulacji
3) jednolite standardy
Budowa tekstu prawnego – jednostki
redakcyjne:
-
-
paragraf
ustęp
punkt
litera
tiret
(Załącznik)
-
Ogólne dyrektywy dotyczące aktów i ich
miejsca w systemie prawnym
-
Konstrukcja przepisów i język prawny
-
Definicje w akcie normatywnym
Akt prawodawczy powinien możliwie wyczerpująco normować
daną dziedzinę spraw, nie pozostawiając poza zakresem
swojego normowania istotnych fragmentów tej dziedziny
W akcie normatywnym należy unikać wyjątków
Akt normatywny powinien określać swój zakres przedmiotowy
(stosunki, które reguluje) i podmiotowy (podmioty do których
się odnosi)
Akt normatywny nie powinien wykraczać poza swój zakres
przedmiotowy i podmiotowy
Akt normatywny nie powinien zmieniać lub uchylać przepisów,
które nie należą do jego zakresu przedmiotowego i
podmiotowego
_Akt normatywny nie może być sprzeczny z aktami normatywnymi
wyższego rzędu
_ Akt normatywny nie powinien powtarzać przepisów
zamieszczonych w innych aktach normatywnych, ani też w
bezpośrednio stosowalnych przepisach prawa międzynarodowego i
europejskiego
_ Akt normatywny może regulować dane zagadnienie w sposób
odmienny od aktu wyższego rzędu tylko na podstawie jego
szczegółowego upoważnienia
_ Ustawy i inne akty normatywne należy opracowywać z
uwzględnieniem wiążących norm prawa międzynarodowego i
europejskiego
_ W akcie wykonawczym nie powinno się powtarzać przepisów
ustawy
Konstrukcja przepisów i język prawny:
_ Jeżeli norma ma być adresowana do każdej osoby fizycznej,
adresata tej normy należy wskazać słowem „kto”
_ Jeżeli norma ma być adresowana do podmiotów innych niż osoba
fizyczna albo jeżeli zakres adresatów normy ma być węższy niż w
regule podanej wyżej, to wyznacza się go wyłącznie przez użycie
odpowiedniego określenia rodzajowego (np. „żołnierz, który”, „senat
uczelni”)
_ Jeżeli norma ma znajdować zastosowanie we wszelkich
okolicznościach, w przepisie nie określa się okoliczności jej
zastosowania,
_
Jeżeli norma ma znajdować zastosowanie jedynie w określonych
okolicznościach lub warunkach, należy wskazać je poprzez
odpowiednie rodzajowe ich określenie (np. „w razie pożaru”, „w
razie wydania rzeczy nabywcy”)
_ W aktach normatywnych należy posługiwać się wyrażeniami
językowymi w ich podstawowym i powszechnie przyjętym znaczeniu
(dyrektywa języka powszechnego, czy też potocznego)
_ W aktach normatywnych należy unikać posługiwania się
wyrażeniami specjalistycznymi (profesjonalizmami),
obcojęzycznymi i neologizmami, chyba że nie mają one
odpowiedników w języku powszechnym lub języku polskim
_Prawodawca powinien dążyć do tego, by używać pojęć w ich
znaczeniu kodeksowym
_ Prawodawca nie powinien używać synonimów i homonimów
_ W aktach normatywnych zasadniczo nie zamieszcza się
wypowiedzi, które nie służą wyrażaniu norm prawnych, a w
szczególności apeli, postulatów, zaleceń, upomnień i uzasadnień
 Obowiązek
publikacji prawa powszechnie
obowiązującego
 Ustawa
z dnia 20.07.2000 r. o ogłaszaniu
aktów normatywnych i niektórych innych
aktów prawnych (Dz. U. Nr 62, poz. 718)
Akty normatywne powszechnie obowiązujące muszą
być ogłoszone w dzienniku urzędowym (tzw. organie
promulgacyjnym):
Dzienniku Ustaw (konstytucja, ustawy, ratyfikowane
umowy międzynarodowe, rozporządzenia, orzeczenia
Trybunału Konstytucyjnego)
lub
- Wojewódzkim Dzienniku Urzędowym (akty prawa
miejscowego)
-
Akty prawne wewnętrznie obowiązujące
publikowane są w:
- Monitorze Polskim (uchwały RM, zarządzenia
PRM i Prezydenta RP wydane na podstawie
ustawy, regulaminy Sejmu i Senatu)
- Dzienniku urzędowym ministra (resortowym
dzienniku urzędowym)
- Dzienniku urzędowym urzędu centralnego
- Monitorze Sądowym i Gospodarczym(np.
ogłoszenia o zmianach w KRS, obwieszczenia
wymagane przez KSH,KPC)
1)
2)
3)
4)
5)
Prezes RM – Dziennik Ustaw, Monitor Polski
Minister lub kierownik urzędu centralnego –
własne dzienniki urzędowe
Wojewoda – wojewódzki dziennik urzędowy
Minister Sprawiedliwości – Monitor Sądowy i
Gospodarczy
Urząd Oficjalnych Publikacji Wspólnot
Europejskich – Dziennik Urzędowy Unii
Europejskiej
(łac. próżnowanie ustawy)
- Okres między publikacją aktu prawnego a
jego wejściem w życie; celem vacationis legis
jest umożliwienie wszystkim zainteresowanym
zapoznania się z nowymi przepisami i
przygotowanie do ewentualnych zmian, jakie
mogą wynikać z ich obowiązywania.
Zasada:
14 dni od dnia ogłoszenia w dzienniku
urzędowym (chyba że dany akt normatywny
określi termin dłuższy)
W uzasadnionych przypadkach: termin krótszy
niż 14 dni
Jeśli wymaga tego ważny interes państwa oraz
nie stają temu na przeszkodzie zasady
demokratycznego państwa prawnego: dzień
ogłoszenia aktu w dzienniku urzędowym
Przepisy porządkowe (akty prawa
miejscowego):
- 3 dni od dnia ich ogłoszenia (w
uzasadnionych przypadkach w terminie
krótszym, nawet z dniem ogłoszenia – jeśli
zwłoka w wejściu w życie mogłaby
spowodować nieodwracalne szkody lub
poważne zagrożenia życia, zdrowia lub mienia)