Zobacz ulotkę z programem
Transkrypt
Zobacz ulotkę z programem
Warsztaty „Dziady i pamięć” odbywają się w salach i na dziedzińcu kętrzyńskiego zamku podczas VI Jarmarku Średniowiecznego na św. Jakuba organizowanego przez Muzeum im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Kętrzynie. Na Jarmark przybędą rzemieślnicy i artyści z Polski, Węgier, Słowacji i Czech, aby zaprezentować kulturę swoich krajów, nauczyć tradycyjnych pieśni i tańców. W czasie Jarmarku będzie można zobaczyć pracę tkaczek, kowali, odlewników, wziąć udział w warsztatach powroźniczych i w degustacji potraw regionalnych. W pracowni garncarza każdy będzie mógł poznać różne techniki lepienia naczyń, u papiernika – wykonać papier czerpany, aby później w średniowiecznym scriptorium, gęsim piórem wykaligrafować na nim swoje imię. Najmłodsi uczestnicy Jarmarku mogą wziąć udział w spektaklach teatrów lalkowych, zajęciach plastycznych i tanecznych. Jak na średniowieczny jarmark przystało, na dziedzińcu rozbrzmiewać będą pieśni, opowieści, bajki i legendy z różnych stron świata. ORGANIZATOR: CentrumEdukacjiiInicjatyw KulturalnychwOlsztynie Laboratorium Tradycji 2011 Warsztatymuzyczneiteatralne dziedzictwakulturowego WSPÓŁORGANIZATORZY: StowarzyszenieTeatrWęgajty Muzeum im. W. Ketrzynskiego na Zamku w Kętrzynie SPONSORZY: Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RozpoczęcieJarmarku PONIEDZIAŁEK,25lipca 11.00 uroczysteotwarcieCaminoPolacoPolskiej DrogiŚwiętegoJakuba. PrzejściespodkościołanazamekzmuzycznymudziałemScholiTeatruWęgajty. 13.00 otwarciewarsztatów„Dziadyipamięć” –wprowadzenieiprezentacjatematów. Zamek,salamuzealna. UrządMarszałkowskiWojewództwa Warmińsko-Mazurskiego Kontakt: [email protected] [email protected],600005251 Finał SOBOTA,30lipca 19.00 Wcieniuzamkowegodziedzińca –koncertfinałowywwykonaniumistrzów iuczestnikówwarsztatów„Dziadyipamięć” orazwszystkichwykonawcówJarmarku –zespołówimuzykówzPolski,Węgier, CzechiSłowacji. Dziedzinieczamkowy. Szczegółynastronach:www.ceik.euorazwww.wegajty.pl Dziady i pamięć Kolednicy Teatru Wiejskiego Wegajty przed wyruszeniem w drogę, styczeń 1995, zdjecie z Archiwum Teatru Wegajty 25 – 30lipca2011 Muzeumim.WojciechaKętrzyńskiego naZamkuwKętrzynie arsztatypoświęconesąróżnymtradycjom wędrownychśpiewakówprzemierzających niegdyśdrogiibezdrożaEuropy. Śpiewalipieśnioświętych,ocudownychobjawieniach,o końcuświataiSądzieOstatecznym,ośmierciipośmiertnej wędrówcedusz,atakżehistorieopartenawątkachbiblijnychiapokryficznychorazopowieściorozmaitychtragicznych zdarzeniach: wojnach, pożarach, epidemiach, morderstwach.Bogatyizróżnicowanyrepertuarpieśniowydziadówcharakteryzowałsiętym,żefunkcjonującewnimteksty posiadały swoistą wymowę religijną. W obrazowy sposóbukazywałyogólnoludzkieprawdyprzypominającjednocześnieowynikającychznichzasadachmoralnych.Rozważaniate,jakszlachetnykruszec,szlifowaneprzezsetkilat nabraływyrazistejipięknejformy,któradodziśzadziwia kunsztemibogactwemwyobraźni.Niestetywiększośćrepertuarudziadowskiego–takjakisamapostaćdziada,lirnika–przepadławodmętachdziejów,wrazzcałąmądrością pokoleńzapisanąwpieśniach. Dotegobogactwachcemysięodwołać,próbującjednocześniebliżejpoznaćspecyfikęmiejscaiczasuzwiązanązróżnymitradycjamiwędrownychśpiewaków:polską,ukraińską, niemiecką. TrADyCJA PoLSKA prowadzi remigiusz Mazur-Hanaj C iągłość tradycji polskich dziadów została przerwana już w 20-leciu międzywojennym. Szczególnie niewiele dochowało się do naszych czasów świadectw o muzycznym wymiarze tego zjawiska. Mamy bardzo mało nagrań, a wśród nich ani jednego lirnika. Muzyczna przygo da z polskimi pieśniami dziadowskimi w XXI wieku to w du żej mierze domena wyobraźni. Mocnym punktem oparcia jest tu repertuar zachowany w dużej mierze dzięki źródłom pisanym, a także w pamięci ludzi z prowincji, którzy uczyli się pieśni dziadowskich z własnej, wewnętrznej potrzeby. Ce lem warsztatu jest praktyczne wprowadzenie w najważniejsze wątki repertuaru dziadowskiego: modlitewny, refleksyjno-moralizatorski, nowiniarski i świąteczny (kolędowanie). RemigiuszMazur-Hanaj – etnograf, gra na lirze korbowej i skrzypcach. Brał udział w wielu projektach, m.in. jako muzyk, aktor i autor tekstów (Teatr Poga, Bractwo Ubogich, Księżyc, Pies Szcze ka, Wędrowiec), jako animator (Dom Tańca, Jest drabina do nieba, Tabor 2002-10), jako scenarzysta (cykle filmów dokumentalnych: „Pejzaże wsi polskiej”, „Centrum czyli pogranicze”), jako redaktor (czasopismo Wędrowiec, seria płytowa In Crudo), jako dokumentalista (archiwum nagrań muzycznych, rozmów, fotografii ze wsi). Autor audycji radiowych, juror Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu Dolnym. TrADyCJA NIEMIECKA prowadzi Johann Wolfgang Niklaus J ednymi z najstarszych świadectw działalności wędrownych śpiewaków są średniowieczne pieśni trubadurów i minnesingerów. To od nich św. Franciszek i jego następcy przejęli formę ballady jako podstawę do stworzenia laud, czyli pieśni religijnych w języku włoskim. Laudy, pieśni niemieckich meistersingerów i piętnastowieczne pieśni z kręgu polskich bernardynów historycznie poprzedzają rozwój lirnictwa na wschodzie Europy. Nic więc dziwnego, że w tradycjach słowiańskich wędrownych bożych śpiewaków, zachowanych w przekazie ustnym do naszych czasów, możemy zaobserwować przenikanie się zachodnich wpływów z archaicznymi elementami rodzimymi. Podczas warsztatu przyjrzymy się bliżej tym bardziej odległym w czasie i przestrzeni tradycjom. JohannWolfgangNiklaus – urodzony w Monachium, wychowany w Tyrolu Południowym; wiceprezes Stowarzyszenia Teatr Węgajty, dyrektor artystyczny i reżyser Scholi Teatru Węgajty, studiował teatrologię, etnologię i romanistykę na Uniwersy tecie Wiedeńskim, ukończył cykl kursów aktorskich w Dramatisches Zentrum w Wiedniu, gdzie prowadził też studencką grupę teatralną, był asystentem reżysera w Centrum Poszukiwań Teatralnych w Pontederze we Włoszech, stażystą w Teatrze Laboratorium Jerzego grotowskiego, aktorem i muzykiem w Teatrze “gardzienice”. Jeden z założycieli Teatru Wiejskiego Węgajty w 1986 i Stowarzyszenia Teatr Węgajty w 1990, aktor i muzyk w spektaklach Teatru Wiejskiego Węgajty oraz w dramatach liturgicznych Scholi Teatru Węgajty. TrADyCJA UKrAIńSKA prowadzi Serhij Petryczenko N a warsztat weźmiemy utwory z XVIII-wiecznego śpiewnika cerkiewnego: tzw. Bohohlasnyka Poczajewskiego, a także pieśni pochodzące z tradycji ustnej spisane od lirników w XIX wieku oraz pieśni z repertuaru Iwana Własiuka – jednego z ostatnich lirników Polesia (zm. 1991 r.). Wiele z nich powstało w środowisku uczonym, związanym z Akademią Ki- jowsko-Mohylańską. Inne zostały stworzone przez samych lirników, bądź zaadaptowane z tradycji ludowej. Sprawdzimy jak wyglądały XVIII-wieczne zapisy pieśni, jak przez stulecia zmieniał się język i środki wyrazu twórczości lirników. Prześledzimy dzieje Adama i Ewy, Noego oraz cudownie uratowanego Monastyru Poczajewskiego, a także wiele innych historii. Serhij Petryczenko – śpiewak i aktor Scholi Teatru Węgajty. Pochodzi z Kijowa, był aktorem kijowskiego Teatru Studio „Wydybaj” i uczestnikiem polsko ukraińskich wypraw etnomuzykologicznych na Huculszczyznę, Pokucie i Bukowinę. od prawie 20 lat mieszka na Warmii. Współpracował z ukraińską redakcją radia olsztyn oraz tygodnikiem ukraińskim Nasze Słowo. Śpiewa w chórze parafii prawosławnej w olsztynie. od 2001 roku prowadzi w ramach Scholi program autorski „Kanty i psalmy” poświęcony polsko – ukraińskim związkom kulturowym XVII w. Zajmuje się ukraińską tradycją lirniczą. PogrANICZE prowadzi Jacek Hałas W poszukiwaniach związanych z pieśniami dziadowskimi interesują mnie przede wszystkim wątki dotyczące pogranicza. I to zarówno pogranicza w znaczeniu dosłownym - między krajami, nacjami czy regionami - ale też w szerszym tego słowa znaczeniu - transgresji międzykulturowych czy podróży w czasie. Na warsztacie zajmiemy się tropieniem kilku motywów, podążając za nimi zarówno przez regiony i języki, jak i style wykonawcze i czas. Te motywy to peregrynacje duszy ulatującej z ciała tuż po śmierci, milenijny wątek proroctw dotyczących końca świata, oraz świecki temat zabójstwa z miłości Jacek Hałas – absolwent poznańskiej Akademii Sztuk Pięknych, artysta eksplorujący różne dziedziny sztuki tradycyjnej: śpiew, taniec, muzykę instrumentalną i rzemiosło. Współtwórca formacji muzycznych: reportaż, Bractwo Ubogich, Muzykanci, Ket Jo Barat, Lautari, Kwartet Wiejski, Nomadzi Kultury; projektów artystycznych: Poznański Dom Tańca, Tikkun, The Book oraz teatralnych: Teatr Cinema, Teatr Strefa Ciszy, Schola Teatru Węgajty. W oparciu o wieloletnią praktykę gry na lirze korbowej, łącząc doświadczenie z wyobraźnią, stworzył nową, artystyczną formę dziadowskiej sztuki.