Gazetka nr 223dla ksiedza

Gazetka Parafialna
Parafia p.w.
p.w. św. Mikołaja w Wielu
Wiele
26 października
2014 r.
Nr 37 (223)
Ziarno Bożego Słowa na XXX Niedzielę w ciągu roku „A”
Sacrum świątyni
Galeria... Kino... Teatr... Stadion... Szkoła... Remiza... Różne znamy budynki
użyteczności publicznej, ale rzadko spotykamy się na świętowaniu ich powstania!
No, przy jakichś okrągłych jubileuszach... Dzisiejsza niedziela zaś jest w całym
Kościele poświęcona tajemnicy wdzięczności za świątynię. Są parafie, których
kościoły mają znaną datę konsekracji, więc wtedy ją przeżywają – zaś wszystkie
inne świętują wydarzenie poświęcenia budynku dla modlitwy właśnie dzisiaj...
Czymże jest świątynia, że każdego roku pochylamy się nad jej powstaniem?
Może to jakaś przesada – w końcu Jezusowi chodziło o ducha, a nie o cegły?
Cóż, zastanówmy się, ile w tym biblijnego myślenia, a ile ludzkiego
wyrachowania...
Miejsca święte znane są w całym Starym Testamencie – wspomnijmy
chociażby na słowa Jahwe do Mojżesza: zdejm sandały, bo ziemia, na której
stoisz, jest święta! Konkretne miejsce, które wybrał Pan obecny w krzaku
gorejącym... Dalej, to „przenośna świątynia” czyli Namiot Spotkania, jaki
towarzyszył Izraelitom podczas ich wędrówki z Egiptu do ziemi obiecanej...
Znowu istotna informacja – obecna w nim była „chwała Boża”, czyli zewnętrzny
przejaw obecności Boga pośród swego ludu. Pierwszą stałą świątynią była ta,
którą zbudował król Salomon, a która pozostała centralnym miejscem kultu
Jahwe, potrzebując jedynie odbudowy przez kolejne najazdy wojenne... Dzisiaj
pozostał z tej świątyni jedynie mur u podnóża wzgórza świątynnego
w Jerozolimie.
Po co ludziom takie budowle? Z pewnością nie są one potrzebne Panu Bogu,
który cieszy się katedrą stworzonego przez siebie świata – człowiek swoją
największą pomysłowością nie prześcignie piękna Bożego stworzenia, a nawet
czerpie inspirację ze świata przyrody, a więc z Bożych pomysłów... Wiadomo już,
że świątynia jest zatem potrzebna człowiekowi jako dom modlitwy. Dom
szczególny, bo szczególnie gęsty od wiary, z jaką przychodzą doń ludzie.
Pomyślmy o Jezusie, który modląc się nad jeziorem, na górze, na pustyni, nie
omijał też świątyni jerozolimskiej! Tam przychodził pobożny żyd, aby modlić się
w domu Bogu poświęconym, gdzie przechowywano Arkę Przymierza – a w niej
atrybuty obecności Boga pośród swego Ludu: tablice Dekalogu, mannę z pustyni
i różdżkę Aarona... Chrześcijanie zaczęli, kiedy to było możliwe, budować
świątynie dla wspólnego zanoszenia modłów, co początkowo czynili po domach.
Im jednak większa grupa ludzi otwierała serca na wiarę w Chrystusa, tym więcej
potrzeba było miejsca na rosnącą rzeszę wiernych. Stąd kościoły – domy Bogu
poświęcone na pielęgnowanie spotkania ze Zbawicielem w sakramentach. Odkąd
zaczęto przechowywać Najświętszy Sakrament, znaczenie świątyni również
urosło – tutaj jest Bóg, Jezus obecny w Eucharystii.
Można modlić się wszędzie, jak Jezus, ale nie sposób omijać ten dom
modlitwy, kiedy pragniemy, aby nasze życie tętniło wiarą żywą. Bóg dotyka nas
poprzez sakramenty, a one złożone są w skarbcu Kościoła, który w świecie
profanum szafuje sakramentami pod dachem sakralnej rzeczywistości Domu
Bożego. Kościół zatem to Dom Boga, a co za tym idzie dom każdego z nas,
którzy jesteśmy dziećmi Bożymi. Dzieci domu nie omijają, dzieci do domu chętnie
wracają i odnajdują w nim poczucie bezpieczeństwa... To też charakterystyczne,
że przy trudnościach, wydarzeniach tragicznych szukamy wewnętrznego pokoju
nie w lesie, nie nad jeziorem tylko w świątyni – u progu Bożej obecności...
Wówczas nasze otwarcie na poczucie sacrum jest szersze, prostsze... Ale gdy
jesteśmy mocni, to wyszukujemy tysiące argumentów za naszymi „filozofiami”,
że to nie tak... Że świątyni nie potrzeba, że Pan Bóg słucha wszędzie...
Otóż, Pan Bóg słucha wszędzie... I wszędzie Pan Bóg słucha tak samo...
Ale my nie wszędzie jesteśmy tacy sami, nie wszędzie tak samo dobrze nam się
skupia, otwiera serce na modlitwę. I nie wszędzie możemy dotknąć Boga z taką
łatwością, jak w świątyni, gdzie bliskość sakramentów jest na wyciągnięcie ręki...
Jednak aby tę rękę wyciągnąć, potrzeba uwierzyć w Bożą obecność, a to o wiele
trudniejsze niż wyciągnięcie ręki czy nawet spacer do lasu, albo na szczyt góry,
aby obejrzeć wschód słońca... Najtrudniej nam uwierzyć, wszystko inne będzie
tylko konsekwencją naszej wiary.
Dziękujmy więc za tę bliskość Boga z nami, bliskość na wyciągnięcie ręki,
w tym domu ludzką ręką uczynionym, ale Panu Bogu ofiarowanym – to taka
przestrzeń „zagęszczonej” obecności Stwórcy, więc cieszmy się nią i bądźmy
wdzięczni. Nie przy jubileuszu, ale dzisiaj i każdego dnia, kiedy w tym świętym
miejscu będziemy dotykali Boga w Jego sakramentach – niech wówczas ożywa
w nas wdzięczność, którą tak pięknie wyraził psalmista w świątyni jerozolimskiej:
dzień jeden w przybytkach Twoich lepszy jest niż innych tysiące: wolę stać
w progu mojego Boga, niż mieszkać w namiotach grzeszników (Ps 84, 11).
Ks. Dawid Leśniak
Ogłoszenia duszpasterskie
1. Przeżywamy dziś rocznicę poświęcenia naszego kościoła, czyli dnia, w którym
ten budynek został przeznaczony wyłącznie do kultu Bożego. To święto naszej
wspólnoty, która gromadzi się w tej świątyni. To jej obrazem jest nasz kościół
parafialny. W języku polskim mamy jedno słowo na określenie budynku, w którym
gromadzi się wspólnota, jak i na określenie samej tej wspólnoty, którą tworzą
osoby gromadzące się w tej świątyni. Jest to Kościół. Obrzęd poświęcenia ołtarza
i kościoła tak określa tę wspólną zależność: „Jako widzialna budowla, dom ten
jest szczególnym znakiem Kościoła pielgrzymującego na ziemi i obrazem Kościoła przebywającego w niebie”. Zechciejmy zatem dziękować Bogu za dar zarówno
miejsca, gdzie możemy się gromadzić, jak też przede wszystkim za to, że możemy być częścią Jego rodziny, przynależeć do Mistycznego Ciała Chrystusa.
2. Przed nami pierwsze dni listopada i związane z nimi uroczystość Wszystkich
Świętych, którą będziemy przeżywali 1 listopada, w najbliższą sobotę, oraz
wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych, które w tym roku wypada w niedzielę. Pamiętajmy o uporządkowaniu grobów naszych bliskich, a także innych,
które widzimy, że są zaniedbane lub opuszczone. Dbanie o miejsce spoczynku
naszych zmarłych jest jedynym z uczynków miłosierdzia, gdyż – jak wierzymy –
w zmartwychwstaniu będzie uczestniczyć nie tylko nasza dusza, lecz również
ciało. Słowa te wypowiadamy za każdym razem, gdy odmawiamy wyznanie wiary.
Mówimy wtedy: „wierzę… w ciała zmartwychwstanie”. Niech więc troska o groby
naszych bliskich będzie wyrazem właśnie tej wiary.
3. W najbliższą sobotę, 1 listopada, Msze św. w naszym kościele będą sprawowane według następującego porządku: o godzinie 800, 1000 i 1130 – i po tej
Mszy świętej wyruszy procesja żałobna na cmentarz. Po procesji – w kościele
odmówimy różaniec z wypominkami za naszych zmarłych. Zaś w niedzielę,
2 listopada, Msze święte w porządku niedzielnym: tj. o godzinie 800, 1000, 1130
i 1600 we Wielu, o godzinie 1300 – Msza święta we Wdzydzach.
4. W liturgii w tym tygodniu, dokładnie we wtorek, 28 października, będziemy
przeżywać jeszcze święto świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza. Szymon był określany przez Ewangelistów jako „gorliwy” lub „Kananejczyk”, co może
być różnie rozumiane. O jego działalności nie mamy zasadniczo żadnych wiadomości. Natomiast Juda był krewnym Pana Jezusa, a jego przydomek „Tadeusz”
oznacza odważny. Od XVIII wieku w Polsce i w Austrii jest on wzywany jako patron od spraw beznadziejnych.
5. W czwartek adoracja Najświętszego Sakramentu w intencji nowych powołań
i powołanych rozpocznie się po porannej liturgii i potrwa aż do Mszy świętej wieczornej. O przewodniczenie prosimy grupę I. O godzinie 1500 Msza święta zbiorowa i Koronka do Bożego Miłosierdzia. Zachęcamy do udziału. Okazja do spowiedzi świętej od 1500 – 1700.
6. W piątek, 31 października br. Odpust w Brusach. Suma odpustowa o godzinie
1900. Tego samego dnia, czyli 31 października Siostry Franciszkanki w Orliku
organizują tradycyjną „NOC ŚWIĘTYCH”. Chętnych prosimy o zgłaszanie się do
29.10. br.
7. Wypominki za zmarłych przyjmowane są w kancelarii parafialnej po Mszach
świętych. W tygodniu modlitw za zmarłych po Mszy świętej wieczornej odmówimy
różaniec z wypominkami za zmarłych. Zaś na Msze święte o godzinie 1000 i 1600
w Dzień Zaduszny zapraszamy pół godziny wcześniej. Poprzedzone zostaną
różańcem z wypominkami za zmarłych.
8. Miejsca nagrobne na naszym cmentarzu nie pielęgnowane zamieszczone zostaną na naszej parafialnej stronie internetowej. Prolongaty prosimy dokonać do
31 grudnia 2014 roku. Z dniem 1 stycznia 2015 roku ulegną powtórnemu wykorzystaniu.
9. Kolekta w przyszłą niedzielę będzie kolektą specjalną przeznaczoną na kolejną
ratę naszego kredytu bankowego. Ostatnia wyniosła 5100 zł. Bóg zapłać.
10. O posprzątanie kościoła w piątek po wieczornej Mszy świętej prosimy parafian z Wdzydz Tucholskich II. Serdecznie dziękujemy parafianom z Wdzydz
Tucholskich I.
Drogich Parafian i Gości zapraszamy do przeżywania Mszy świętych.
Msze święte w naszej wspólnocie w następującym porządku:
w tygodniu: - o godzinie 720 i 1700
w sobotę - o godzinie 1600 - w budynku dawnej szkoły we Wdzydzach
Tucholskich
w niedzielę - o godzinie 800; 1000; 1130 i 1600 we Wielu
Zapraszamy i zachęcamy do udziału.
ks. proboszcz Jan Flisikowski
ks. wikariusz Damian Drozdowski
Parafia Rzymskokatolicka św. Mikołaja
Sanktuarium Kalwaryjskie
83-441 Wiele ul. Derdowskiego 1
www.kalwariawielewska.pl
e-mail: [email protected]
Opracowanie, msk