Uchwała nr 7/2008/2009 Rady Wydziału Chemii Uniwersytetu im
Transkrypt
Uchwała nr 7/2008/2009 Rady Wydziału Chemii Uniwersytetu im
Uchwała nr 7/2008/2009 Rady Wydziału Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu z dnia 20 marca 2009 r. w sprawie uruchomienia dwusemestralnych Studiów Podyplomowych: Chemia Kosmeceutyczna, od roku akademickiego 2009/2010 - załącznik Na podstawie Regulaminu studiów podyplomowych w Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza, Rada Wydziału Chemii UAM uchwala co następuje: 1. Zatwierdza plan wyżej wymienionych Studiów – załącznik A 2. Zatwierdza programy wyżej wymienionych Studiów – załącznik B Dziekan Prof. dr hab. Andrzej Molski STUDIA PODYPLOMOWE: CHEMIA KOSMECEUTYCZNA (chemia kosmetyczna ze szczególnym uwzględnieniem chemii produktów pielęgnacyjno-leczniczych) Projekt przygotowany zgodnie z wymogami Uchwały nr 175/2008 Senatu Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu z dnia 28 stycznia 2008r. w sprawie ustalenia wytycznych dla rad podstawowych jednostek organizacyjnych dotyczących uchwalania planów studiów i programów nauczania oraz planów i programów studiów podyplomowych oraz kursów dokształcających Struktura specjalności: 1. Na treści kształcenia: składa się 12 modułów. 2. Studia są dostępne dla absolwentów (na poziomie magisterskim) wydziałów chemicznych, farmaceutycznych oraz lekarzy i absolwentów wyższych kosmetycznych studiów zawodowych oraz specjalności pokrewnych. 3. Ostateczny wynik studiów określają następujące zasady. Do ukończenia Studiów Podyplomowych wymagane jest pozytywne ukończenie interdyscyplinarnego bloku programowego (w wymiarze ok. 300 godzin i 60 punktów ECTS)1. Przedstawienie i pozytywna ocena pracy końcowej umożliwiają uzyskanie dyplomu z oceną otrzymaną przez zsumowanie: − ¾ średniej ocen z przedmiotów objętych egzaminami, − ¼ oceny pracy końcowej. Przy obliczeniu średniej, dzieli się sumę uzyskanych ocen pozytywnych i negatywnych z egzaminów (z wyjątkiem ocen negatywnych poprawionych na egzaminie lub zaliczeniu komisyjnym z wynikiem co najmniej dobrym) przez ich ogólną liczbę, tj. 8. W dyplomie ukończenia studiów wyższych wpisuje się ostateczny wynik studiów zgodnie z zasadą: do 3,40 dostateczny (3,0) powyżej 3,40 do 3,80 dostateczny plus (3,5) powyżej 3,80 do 4,20 dobry (4,0) powyżej 4,20 do 4,60 dobry plus (4,5) powyżej 4,60 bardzo dobry (5,0) Regulamin studiów podyplomowych dostępny jest na stronie internetowej UAM. 1 Punkty Europejskiego Systemu Transferu i Akumulacji (ECTS) są wartością liczbową (od 1 do 60) przyporządkowaną poszczególnym przedmiotom, proporcjonalną do wkładu pracy studenta w uzyskanie zaliczenia danego przedmiotu. Odzwierciedlają one pracę jakiej wymaga każdy przedmiot w stosunku do całkowitej ilości pracy, jaką musi wykonać student. Siatki godzin zawierają nazwy przedmiotów z podziałem na formy kształcenia, sumaryczną liczbę godzin z przedmiotu, formę zaliczenia (E - egzamin, Z - zaliczenie na ocenę), liczbę punktów ECTS oraz treści modułów i efekty kształcenia (zał. A i B). Zajęcia w formie wykładów, warsztatów i laboratoriów prowadzone są w soboty i niedziele na Wydziale Chemii UAM w Poznaniu, ul. Grunwaldzka 6. Przed rozpoczęciem zajęć kierownik studiów podyplomowych podaje terminarz zajęć oraz szczegółowy plan zajęć wraz z możliwymi formami zaliczeniami poszczególnych przedmiotów, tj.: 9 ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność); 9 śródsemestralne kolokwia pisemne/ustne; 9 końcowe zaliczenie pisemne/ustne; 9 egzamin pisemny; 9 egzamin ustny; 9 kontrola obecności. Obecność na wykładach realizowanych w ramach studiów podyplomowych nie jest obowiązkowa, chyba, że prowadzący przedmiot wyznaczy obecność na zajęciach jako jeden z warunków zaliczenia przedmiotu. Prowadzący przedmiot ma obowiązek poinformować uczestników studiów podyplomowych o sposobie zaliczenia przedmiotu oraz podać program i zalecaną literaturę. Warunkiem dopuszczenia do złożenia pracy dyplomowej jest uzyskanie zaliczenia ze wszystkich przedmiotów. Praca dyplomowa może mieć charakter projektu związanego z praktyką/działalnością gospodarczą, projektu badawczego lub monografii specjalistycznego tematu. Praca dyplomowa musi zostać złożona do oceny w biurze studiów do dwóch tygodni od dnia zakończenia zajęć na studiach podyplomowych. Nie złożenie pracy dyplomowej w terminie powoduje utratę prawa do jej oceny. W przypadku negatywnej oceny pracy dyplomowej słuchacz zobowiązany jest w ciągu dwóch tygodni do dokonania poprawek zgodnie ze wskazaniami zawartym w pisemnym uzasadnieniu oceny. Po dokonaniu poprawek praca poddawana jest ponownej ocenie. Warunkiem ukończenia studiów i otrzymania kwalifikacji (świadectwa ukończenia studiów podyplomowych na druku UAM jest: 9 uzyskanie 60 punktów ECTS; 9 przedstawienie i uzyskanie pracy dyplomowej z wybranego przedmiotu z zakresu i w formie uzgodnionej z opiekunem naukowym; 9 uiszczenie opłaty za studia. 1. Czasookres studiów: Studia trwać trwają dwa semestry i obejmują, w każdym semestrze, 7 sesji sobotnio-niedzielnych (po ok. 9-12 godz. lekcyjnych dziennie). 2. Kierownikiem studium jest prof. UAM dr hab. Izabela Nowak, adres: Wydział Chemii Uniwersytetu im. A. Mickiewicza, 60-780 Poznań, ul. Grunwaldzka 6; Osoba do kontaktu: dr Agata Wawrzyńczak; adres jw., tel: +48 61 8291240; e-mail: [email protected]. 3. Rekrutacja na studium odbywać się będzie od 1 do 15 września danego roku. Przewidywana liczba uczestników Studium wynosi 25 słuchaczy. W przypadku niewystarczającej liczby kandydatów Studia Podyplomowe nie zostaną uruchomione. 4. Zasady przyjęć: o przyjęciu decyduje kolejność zgłoszeń. Informacja o liście uczestników przyjętych oraz rezerwowych zostanie podana na stronie internetowej po 20 września danego roku. 5. Adresaci: Studia Podyplomowe o charakterze doskonalącym, prowadzone przez zespół specjalistów głównie z Wydziału Chemii UAM, mają za zadanie przekazanie aktualnej wiedzy dotyczącej produkcji nowoczesnych kosmeceutyków, oceny ich jakości oraz bezpiecznego stosowania w celach przede wszystkim leczniczych. Do tworzenia kosmeceutyków wykorzystuje się najnowsze osiągnięcia chemii, biotechnologii i farmakologii. Studia przeznaczone są dla osób pracujących przemyśle kosmetycznym, farmaceutycznym, aptekach i hurtowniach farmaceutycznych oraz dla osób pragnących uzupełnić swoją wiedzę w tym zakresie. Duży nacisk położony będzie na rozwój najbardziej aktualnych kierunków syntez i analiz o dużym znaczeniu aplikacyjnym. Absolwenci tego kierunku powinni być przygotowani do podjęcia pracy w przemyśle, laboratoriach badawczych, administracji oraz w każdej innej instytucji, w której występuje zapotrzebowania na specjalistów z zakresu chemii kosmeceutycznej. W szczególności mogą znaleźć zatrudnienie w: 9 firmach produkujących kosmetyki, jako pracownicy biorący udział: ¾ w opracowywaniu receptur wyrobów, ¾ sterowaniu i kontrolą jakości w procesie produkcyjnym; ¾ w działaniach marketingowych; ¾ w ocenie i optymalizacji jakości wyrobów pod kątem efektów stosowania; ¾ ocenie bezpieczeństwa stosowania wyrobów, również na potrzeby GIS (głównej Inspekcji Sanitarnej), IH (Inspekcji Handlowej) i innych organizacji (np. segmentacja i analizy rynku dla potrzeb dla potrzeb Urzędów Celnych i Skarbowych) 9 gabinetach dermatologicznych jako współpracownicy w zakresie pielęgnacji skóry, 9 sieciach dystrybucji kosmetyków jako konsultanci i doradcy klienta. 9 firmach zajmujących się analizą rynku chemii gospodarczej, np. dla potrzeb Urzędów Celnych i Skarbowy 6. Profil absolwenta: absolwent studiów podyplomowych z zakresu chemii kosmeceutycznej to osoba posiadająca interdyscyplinarną wiedzę z dziedzin służących w formułowaniu i wdrożeniu do produkcji środków kosmetycznych i kosmeceutycznych, w tym z zakresu chemii, toksykologii, receptury i technologii leków dermatologicznych i kosmetyków, kontroli jakości i analizy środków służących pielęgnacji i upiększaniu ciała. Absolwent studiów na kierunku chemia kosmeceutyczna po ukończeniu studiów podyplomowych powinien dysponować wiedzą ogólną pozwalającą na opis i wyjaśnienie procesów oraz zjawisk zachodzących w trakcie syntezy kosmetyków i kosmeceutyków i ich aplikacji na skórę. W szczególności, absolwenci studiów powinni posiadać umiejętności posługiwania się wiedzą ogólną z zakresu: ¾ nauk medycznych biotechnologia; i biologicznych, takich jak: dermatologia, farmakologia, ¾ chemii i toksykologii surowców kosmetycznych, fizykochemii form użytkowych; ¾ receptury i technologii form kosmetyku; ¾ kontroli jakości wyrobu kosmetycznego kosmetyków/kosmeceutyków; i badań aplikacyjnych nowych ¾ prawodawstwa, marketingu, ustawodawstwa w produkcji i obrocie produktami kosmetycznymi; ¾ analizy sensorycznej; ¾ ewaluacji produktów kosmetycznych i kosmeceutycznych. SZCZEGÓŁOWY ZAKRES WIADOMOŚCI I UMIEJĘTNOŚCI WŁAŚCIWYCH DLA KWALIFIKACJI: absolwent powinien znać i rozumieć informacje przedstawione w formie opisów, instrukcji, rysunków, szkiców, wykresów, dokumentacji technicznych i technologicznych, a w szczególności: 9 rozróżniać nazwy, pojęcia i określenia właściwe dla chemii i kosmetologii, 9 stosować nazewnictwo międzynarodowe, polskie, synonimowe i kosmetologiczne; 9 określać właściwości chemiczne kosmetyków i kosmeceutyków, preparatów pochodzenia roślinnego w zakresie postaci, dawki, uwalniania, wchłaniania, dystrybucji, biotransformacji, wydalania, mechanizmu działania, zastosowania, działania ubocznego i przeciwwskazań; 9 rozróżniać podstawowe grupy składników kosmetycznych i postaci, w jakich są wytwarzane; 9 charakteryzować produkty zielarskie, środki naturalne i substancje naturalne pochodzenia roślinnego o właściwościach leczniczych i wskazywać sposoby ich stosowania; 9 rozpoznawać sprzęt, aparaturę i urządzenia stosowane w technice przyrządzania i produkcji kosmetyków; 9 stosować przepisy prawa kosmetycznego; 9 dobierać procesy i metody sporządzania kosmetyków i kosmeceutyków w zależności od zawartych substancji czynnych w preparacie; dobierać sprzęt i aparaturę do wykonania odpowiedniej postaci kosmetyku/kosmeceutyku oraz dobierać opakowanie do odpowiedniej jego postaci; stosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej i zasad ergonomii właściwych dla stanowisk pracy chemików i kosmetologów; 9 właściwie interpretować i opisywać ilościowo podstawowych zjawiska fizykochemiczne, organizować bezpiecznie i efektywnie działające stanowiska do prac laboratoryjnych; 9 wskazywać sposoby przechowywania kosmetyków w zależności od ich formy, składu, właściwości i terminu ważności; 9 obliczać ilość substancji czynnej i pomocniczej w zależności od postaci kosmetyku i składnika aktywnego; 9 stosować nowoczesne procesy technologiczne, w szczególności procesy przyjazne środowisku, a także promować zrównoważony rozwój oraz przestrzegać uregulowania prawne w zakresie otrzymywania i bezpiecznego stosowania kosmeceutycznych, postępowania z towarami zużytymi i odpadami; wyrobów – Zał. A – Program Studium CHEMIA KOSMECEUTYCZNA Semestr pierwszy (zimowy) Formuła nauczania Treści merytoryczne Punkty ECTS Forma zaliczenia 9 regulacje prawne w kosmetyce: aspekty Wykłady (8 h) Moduł 1 prawne dystrybucji i stosowania Prawodawstwo 2 pkt ECTS kosmetyków; i marketing w Z 9 Rozporządzenia dotyczące substancji kosmetyce Numer modułu Tytuł Prowadzący 9 9 9 9 zawartych w kosmetykach: (a) substancje, których stosowanie w kosmetykach jest niedozwolone, (b) substancje dozwolone do stosowania w kosmetykach wyłącznie w ograniczonej ilości, zakresie i warunkach stosowania, (c) dozwolone barwniki, (d) dozwolone substancje konserwujące, (e) substancje promieniochronne dozwolone do stosowania w kosmetykach; treść etykiet opakowań kosmetyków; wzory znaków graficznych, kody kreskowe; ustawodawstwo dotyczące badań i certyfikacji; nadzór nad kosmetykami: Krajowy System Informowania o Kosmetykach wprowadzonych do obrotu; Państwowa Inspekcja Sanitarna, Inspekcja Handlowa, Państwowa Inspekcja Higieny podstawy prawne dotyczące oceny jakości (czystość chemiczna i mikrobiologiczna); elementy marketingu i etyki. Metody badania rynku. Cele modułu Efekty kształcenia 9 Przekazanie wiadomości z zakresu prawnych aspektów dystrybucji i stosowania kosmetyków. 9 Zapoznanie się z Ustawą o Kosmetykach oraz jej aktualnymi nowelizacjami. 9 Poznanie substancji, których stosowanie w kosmetykach jest niedozwolone lub dozwolone wyłącznie w ograniczonej ilości, zakresie i warunkach stosowania. 9 Poznanie zasad marketingu i etyki, w szczególności systemów zarządzania produkcją i dystrybucją 9 Zapoznanie się z zasadami promocji i marketingu Po zakończeniu modułu student powinien wykazywać się: 1. Wiedzą i zrozumienie nt. regulacji prawnych z zakresu stosowania i dystrybucji kosmetyków. 2. Zdolnością odczytywania treści etykiet opakowań kosmetyków. 3. Umiejętnością doboru surowców, środków i substancji bazowych dla uzyskana właściwej funkcji środka kosmetycznego. 4. Wiedzą i zrozumieniem podziału substancji kosmetycznych. 5. Umiejętnością stosowania narzędzi marketingowych w celu promocji i reklamy produktów kosmetycznych Moduł 2 Technologia wytwarzania kosmeceutykó w/ kosmetyków Moduł 3 Przemysłowa technologia kosmeceutykó w/ kosmetyków wykłady (16) + laboratoria (32) 8 punktów ECTS E 6 punktów ECTS wykłady (12) + laboratoria (24) E 9 9 9 9 Rodzaje i zasady promocji i reklamy. Zjawiska powierzchniowe i koloidy. Recepturowanie. Metody i sposoby przygotowywania preparatów kosmetycznych 9 Zasady doboru składników czynnych i substancji pomocniczych do poszczególnych typów preparatów kosmetycznych. 9 Wykonanie preparatów kosmetycznych o różnej strukturze fizykochemicznej. 9 Ogólna ocena organoleptyczna i instrumentalna trwałości preparatów kosmetycznych różnych typów. 9 9 9 9 9 9 9 9 Poznanie elementów chemii fizycznej niezbędnych do wyjaśnienia zjawisk i procesów zachodzących w laboratorium oraz w przyrodzie, a w szczególności zdobycie umiejętności ich wykorzystania dla celów kosmetologicznych. 9 Przekazanie wiadomości z zakresu metod stosowanych w produkcji kosmetyków. 9 Zapoznanie się z podstawowymi technikami stosowanymi do pozyskiwania, przetwarzania i oczyszczania surowców kosmetycznych. 9 Rozumienie zjawisk i procesów fizyko-chemicznych będących podstawą wytwarzania kosmetyków w skali technologicznej. 9 Celem przedmiotu jest Przemysłowa technologia kosmetyków przekazanie wiedzy dotyczącej Technologia wytwarzania aplikacyjnych form podstawowych zasad kosmetyków. technologicznych, operacji i Aparatura i organizacja produkcji. procesów jednostkowych, Operacje jednostkowe i aparatura stosowane zapoznanie się z podstawowymi w procesach wytwórczych w przemyśle procesami technologicznymi. kosmetycznym. 9 Ponadto celem jest wyrobienie Procesy przyjazne środowisku umiejętności czytania Zasady dobrej praktyki wytwarzania (GMP) schematów technologicznych, w przemyśle kosmetycznym interpretacji wyników badań, Opakowania kosmetyczne. pisania opracowań naukowych. Po zakończeniu modułu student powinien wykazywać się: 1. Wiedzą i zrozumieniem nt. preparatyki kosmetyków w skali technologicznej. 2. Zdolnością preparowania układów koloidalnych i badania ich właściwości fizykochemicznych. Rozumieniem zjawisk powierzchniowych i adsorpcji, 3. Zdolnością odpowiedniego przygotowania surowców kosmetycznych do produkcji. 3. Zdolnością rozróżniania i krytycznego porównania opcji formulacyjnych i procesów technologicznych Po zakończeniu modułu student powinien wykazywać się: 1. Wiedzą dotyczącą oceny możliwości realizacji procesu w skali przemysłowej; 2. Umiejętnością doboru optymalnych surowców dla uzyskania określonego produktu; 3. Możliwością kontroli procesu przemysłowego oraz oceny jakości uzyskanego produktu; 4. Wiedzą pozwalającą na ograniczenie tworzenia się produktów ubocznych, czy ich utylizacji; 9 Celem przedmiotu jest poznanie Po zakończeniu modułu student typów surowców roślinnych powinien wykazywać się: 9 Wykorzystanie surowców roślinnych stosowanych w kosmetyce; typu surowców oraz metody ich pozyskiwania roślinnych (kwiaty i pąki, owoce i jagody, (uprawy, stanowiska dzikie) i nasiona, liście i igły, ziele, korzenie i kłącza, przetwarzania. kora, drewno); metody ich pozyskiwania 9 Preparaty profilaktyczne i lecznicze na bazie 9 Zapoznanie się z najważniejszymi surowcami surowców pochodzenia naturalnego, mające zielnymi, ich składem zastosowanie w kosmetologii. chemicznym, działaniem 9 Zakres i sposoby stosowania tych preparatów. kosmetycznym, 9 Działania uboczne, przeciwwskazania oraz 9 Zapoznanie się z normami możliwe interakcje preparatów ziołowych z czystości i składu chemicznego preparatami kosmetycznymi i lekami. surowców zielarskich 9 Wykazanie kompetencji 9 Podstawy teoretyczne spektroskopii pomiarowych – zastosowanie molekularnej (UV-Vis), metod wartości referencyjnej, która jest elektroanalitycznych (potencjometria), metod przypisana do próbki o chromatograficznych (chromatografia certyfikowanej zawartości gazowa i cieczowa, planarna i elektroforeza danego składnika. bibułowa) oraz reologii. 9 Ogólne wymagania dotyczące 9 Praktyczna ocena statystyczna wyników kompetencji laboratoriów przeprowadzonych oznaczeń (metrologia badawczych i wzorcujących sposoby wyznaczania niepewności wyniku, spójności pomiarowej oraz walidacji procedur pomiarowych). Moduł 4 Chemia surowców roślinnych Wykłady (4) +warsztaty (6) 2 punkty ECTS Z Moduł 5 Metodologia badań analitycznych w kosmetyce Wykłady (10) +warsztaty (20) 5 punktów ECTS E Moduł 6 Perfumeria wykłady (12) + lab 9 Percepcja zapachu, aspekty psychologiczne i społeczne. (24) 9 Substancje zapachowe. Zasady 6 punktów ECTS komponowania zapachów. Wpływ podłoża E 9 Celem przedmiotu jest przekazanie wiedzy z zakresu zagadnień perfum i olejków eterycznych (terminologa, 3. Wiedzą dotyczącą składu chemicznego oraz działania leczniczego i kosmetycznego ziół. 4. Umiejętnością doboru odpowiedniej formy preparatu zaw. zioła dla uzyskania określonego produktu; 5. Umiejętnością oczyszczania i przetwarzania surowców zielarskich. Po zakończeniu modułu student powinien wykazywać się: 1. Wiedzą nt. stosowanych metod analitycznych w kosmetyce oraz umożliwiającą wykorzystanie zasad metrologii do otrzymania wiarygodnych wyników własności chemicznych. 2. Umiejętnością wyboru zasadnej technicznie procedury pomiarowej, a następnie przeprowadzenia jej walidacji. 3. Umiejętnością wyznaczenia niepewności wyniku Po zakończeniu modułu student powinien wykazywać się: 1. Wiedzą i zrozumieniem nt. składu perfum i olejków 9 9 9 9 na emanację zapachu. Dysonanse i konsonanse w kompozycjach zapachowych. Substancje chemiczne; pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego Kosmetyki perfumeryjne. Przeznaczenie wyrobów perfumeryjnych. Technologia wytwarzania wyrobów perfumeryjnych. Opakowania wyrobów perfumeryjnych. Aktualne tendencje na rynku wyrobów perfumeryjnych. klasyfikacja, technologia perfumerii, aromaterapia w kosmetyce. eterycznych; technologicznych podstaw otrzymywania ekstraktów roślinnych. 2. Umiejętnością klasyfikacji zapachów perfumeryjnych oraz charakterystyki najważniejszych grup syntetycznych substancji zapachowych. 3. Wiedzą i zrozumieniem oraz zdolnością doboru odpowiednich substancji do wytwarzania kompozycji zapachowych i technologii produkcji wyrobów perfumeryjnych. Program Studium CHEMIA KOSMECEUTYCZNA Semestr drugi (letni) Numer modułu Tytuł Prowadzący Moduł 7 Substancje do pielęgnacji skóry i metod oceny ich działania Formuła nauczania Treści merytoryczne Punkty ECTS Forma zaliczenia Wykłady (12) + ćw 9 Podstawy dermatologii 9 Nawilżanie, substancje nawilżające i (24) kosmetyki. 6 punktów ECTS 9 Ochrona, filtry i substancje E 9 9 9 9 9 9 Cele modułu Efekty kształcenia 9 Przekazanie wiadomości z Po zakończeniu modułu student zakresu: problemy powinien wykazywać się: bezpieczeństwa stosowania, 1. Wiedzą i zrozumieniem nt. segmentacja kosmetyków; technologii produkcji kremów i przeciwrodnikowe. kosmetyki do pielęgnacji emulsji. Składniki czynne (metody wprowadzania, skóry: nawilżające, odżywcze 2. Zdolnością rozróżniania i warunki stabilności i ich biodostępność); i ochronne (mechanizm krytycznego porównania opcji Środki podwyższające barierę ochronną działania); produkty do skór formulacyjnych. skóry; środki o działaniu problemowych; substancje 3. Zrozumieniem podstaw przeciwdrobnoustrojowym, witaminy, czynne w kosmetyce naukowych metod dostarczania przeciwutleniacze, wybrane substancje pielęgnacyjnej kwasy: AHA i składników aktywnych, w hormonalne PHA, witaminy, fitodorfiny, Przenikanie przez skórę. Badanie in vitro peptydy, kolagen, silikony, szczególności dla różnych typów penetracji substancji biologicznie czynnych. proksylan, lipidy, idebenon, skóry . Badanie transdermalnej utraty wody. Ocena koenzym Q10, itp.; problemy 4. Umiejętnością doboru kremów pod kątem właściwości recepturowania i produkcji surowców, środków i substancji nawilżających i/lub natłuszczających. kremów; czystość bazowych dla właściwego typu Metody badania toksyczności kosmetyków. mikrobiologiczna wyrobów, kremu. Metody aplikacyjne badania kosmetyków. 9 Zapoznanie się z metodami 5. Wiedzą i zrozumieniem podziału Ocena właściwości użytkowych kosmetyków oceny właściwości substancji czynnych, ich różnic (oparta na procesach fizjologicznych); użytkowych kremów itp. oraz zdolnością doboru w metody instrumentalne związane z zależności od zastosowania. oszacowaniami wizualnymi, oceną dotykową. wykłady(16) + lab Moduł 8 Metody analizy (32) kosmetyków 8 punktów E 9 Zakres prowadzonych badań kosmetyków zgodnie z wytycznymi zawartymi w odpowiednich aktach prawnych. 9 Fizyczne metody badania postaci kosmetyków i określania ich właściwości utylitarnych. Zasady wyboru metody odpowiedniej do danej postaci kosmetyku. 9 Chemiczna analiza jakościowa i ilościowa składników czynnych/substancji pomocniczych w kosmetykach. 9 Metody analityczne wykorzystywane do analizy złożonych surowców i preparatów kosmetycznych oraz stosowane dla określenia trwałości produktów kosmetycznych. 9 Szybkie metody (instrumentalne i analityczne) kontroli jakości przemysłowych surowców kosmetycznych. 9 Analiza sensoryczna. Metody instrumentalne związane z oszacowaniami wizualnymi, oparte na właściwościach fizycznych. 9 Przekazanie wiadomości z zakresu metod analitycznych stosowanych w analizie kosmetyków. 9 Zapoznanie się z metodami oceny skuteczności działania preparatów kosmetycznych. 9 Zapoznanie się z metodami analitycznymi stosowanymi do monitorowania oraz kontrolowania jakości poszczególnych głównych składników preparatów (środków opalających, wybielających, barwiących, konserwujących, zapachowych, surfaktantów, składników biologicznie i chemicznie aktywnych). 9 Wyrobienie umiejętności poprawnego doboru metod instrumentalnych i analitycznych Po zakończeniu modułu student powinien wykazywać się: 1. Wiedzą i zrozumieniem nt. metod analitycznych używanych w analizie poszczególnych kategorii kosmetyków. 2. Umiejętnością doboru metody instrumentalnej dla odpowiedniej grupy kosmetyków. 3. Wiedzą nt. metod oceny skuteczności działania kosmetyków, monitorowania i kontroli ich jakości. 4. Zrozumieniem różnic pomiędzy oceną bezpieczeństwa stosowania preparatów kosmetycznych a oceną ich jakości. 4 punkty ECTS wykłady (8) + lab (16) E 9 Farmakologia leków dermatologicznych. 9 Sposoby wchłaniania leków przez skórę i błony śluzowe. 9 Wpływ postaci leku na parametry wchłaniania a w konsekwencji na dostępność i skuteczność leku. 9 Działanie substancji pomocniczych. Promotory wchłaniania. 9 Zasady prowadzenia badań farmakologicznych na potrzeby kosmetologii. 9 Przekazanie wiadomości z zakresu: chemii farmaceutycznej, sposobów uwalniania składników aktywnych 9 Zapoznanie się z metodami modyfikacji dostępności farmakologicznej form kosmetycznych Po zakończeniu modułu student powinien wykazywać się: Moduł 9 Wybrane zagadnienia z chemii farmaceutyczne j 1. Rozumieniem podstawowych pojęć farmakokinetycznych oraz mechanizmu działania leków pod kątem wskazań i przeciwwskazań, dawkowania, działań niepożądanych i toksyczności oraz interakcji z innymi lekami; 2. Umiejętnością doboru właściwego leku oraz odpowiedniej dawki leku w zależności od: wskaźników farmakokinetycznych, stanu fizjologicznego skóry Moduł 10 Elementy biotechnologii Moduł 11 Synteza składników aktywnych i biologicznie czynnych 2 punkty ECTS wykłady (4) + lab (8) Z 9 Potencjał produkcyjny żywych komórek i organizmów. 9 Charakterystyka organizmów wykorzystywanych w biotechnologii. 9 Biotechnologia molekularna. Proteomika. 9 Zastosowanie komórek transgenicznych do produkcji użytecznych substancji. 9 Koncepcje terapii genowej. Genomika funkcjonalna. 9 Roślinne kultury in vitro jako nowoczesna metoda pozyskiwania surowców użytecznych w kosmetyce 9 Opis związków organicznych stosowanych w 4 punkty ECTS kosmetologii z naciskiem na ich pochodzenie, wykłady (8) + lab otrzymywanie (technologię), strukturę i (16) właściwości. E 9 Przegląd głównych klas związków organicznych m.in. kwasów tłuszczowych, wosków oraz produktów o określonej funkcji m.in. konserwantów, surfaktantów, witamin, biopolimerów. 9 Przekazanie wiadomości z Po zakończeniu modułu student zakresu nowej dziedziny powinien wykazywać się: kosmeceutyki, tj. kosmetyki 1. umiejętnością wykorzystania molekularnej składników pochodzenia 9 Zapoznanie się z wiadomości biologicznego w procesach nt. prowadzonych badań nad biotechnologicznych i kosmetyce; wpływem różnych czynników na starzenie się komórek skóry 2. umiejętnością opracowania i optymalizacji udziału składników 9 Wykazanie wpływu nutri- i biologicznych o pożądanych kosmeceutyków na stan skóry Celem nadrzędnym jest dostarczenie studentom odpowiedzi na pytanie skąd się biorą związki organiczne stosowane w kosmetyce, jaką mają strukturę i dlaczego działają. cechach; 3. Wiedzą nt. potencjalnych możliwości wykorzystania procedur i składników biologicznych w testach analitycznych i diagnostycznych; 4. Umiejętnością wykorzystania bogactwa informacji dostarczanych przez biologię molekularną, z uwzględnieniem genomiki funkcjonalnej i proteomiki. Po zakończeniu modułu student powinien wykazywać się: 1. prawidłowo rozpoznawać składniki kosmetyczne, przyporządkowywać ich funkcję w formulacjach kosmetycznych oraz korelować aktywność lub właściwości związków z ich strukturą; 2. posiadać podstawową teoretyczną i 9 Struktura a aktywność związków. 9 Podstawy biochemiczne aktywności wybranych związków istotnych dla kosmetologii (witamina C, A, Botox, kolagen). Moduł 12 Praktyka produkcji kosmetyków i kosmeceutyków ćw. Terenowe (5 h) 1 punkt ECTS Z Zagadnienia i problemy omawiane w ramach wszystkich modułów będą ilustrowane na przykładzie konkretnych procesów przemysłowych w zakładzie Nivea Polska Projekt końcowy 5 h konsultacji z opiekunem naukowym 5 punktów ECTS Ewaluacja pracy treści merytoryczne będą ustalone przez opiekuna naukowego praktyczną znajomość preparatyki organicznej oraz metod charakteryzowania związków organicznych Celem przedmiotu jest przekazanie wiedzy z produkcji kremów w kosmetyce (typy związków chemicznych stosowanych jako substancje bazy, wymagania dotyczące receptury, nowoczesne formy dostarczania składników aktywnych, np. mikrokapsułki itp). Celem jest przygotowanie projektu naukowego o charakterze projektu związanego z praktyką/działalnością gospodarczą, projektu badawczego lub monografii specjalistycznego tematu Po zakończeniu modułu student powinien wykazywać się: 1. Wiedzą i zrozumieniem spraw związanych z technologią produkcji; R&D; kontrolą jakości, logistyką 2. Umiejętnością pisania raportów 1. Umiejętnością efektywnego wyszukiwania informacji ze źródeł podstawowych i wtórnych, włącznie z wyszukiwaniem informacji za pośrednictwem komputera w trybie on-line. 2. Zdolnością prawidłowego komentowania oraz opatrywania przypisami tekstów i dokumentów zgodnie z krytycznymi kanonami tej dyscypliny; - Zał. B Diagramy semestralne/roczne dla programu Semestr zimowy Nazwa modułu i jego numer wykłady Moduł 1 Prawodawstwo i marketing w kosmetyce Moduł 2 Technologia wytwarzania kosmetyków/kosmeceutyków Moduł 3 Przemysłowa technologia kosmetyków/kosmeceutyków Moduł 4 Chemia surowców roślinnych Moduł 5 Metodologia badań analitycznych w kosmetyce Moduł 6 Perfumeria Razem w semestrze % udział Semestr letni Moduł 7 Substancje do pielęgnacji skóry i metody oceny…. Moduł 8 Metody analizy kosmetyków Moduł 9 Wybrane zagadnienia z chemii farmaceutycznej Moduł 10 Elementy biotechnologii Moduł 11 Synteza składników aktywnych i biologicznie czynnych Moduł 12 Praktyka produkcji kosmetyków i kosmeceutyków Praca końcowa Razem w semestrze % udział Sumarycznie dla całego roku % udział laboratoria Inne 8 Forma zaliczenia ECTS Z 2 16 32 E 8 12 24 E 6 Z 3 E 5 E 6 30 4 6 10 20 12 62 37% 24 100 60% 12 24 E 6 16 32 E 8 8 16 E 4 4 8 Z 2 8 16 E 4 Z 1 5 30 6 4% 48 31% 96 62% 5 6 11 7% 110 34% 196 61% 17 5% 60