Łyżwy rybackie
Transkrypt
Łyżwy rybackie
Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku Łyżwy rybackie Numer inwentarza: CMM/OR/85/A, B Tytuł: Łyżwy rybackie Autor: nieznane Czas powstania: 1. połowa XX wieku Rodzaj: etnografia Miejsce powstania: nieznane Miejsce pozyskania: Kluki, Polska Materiał: drewno, metal, włókno roślinne, brezent Technika: struganie, kucie, połączenia materiałów Materiał i technika Wykutą z żelaza płozę osadzono w wystruganym z drewna oparciu stopy. W opisowo: otwory wsunięto taśmy brezentowe. Dział: MUZEUM RYBOŁÓWSTWA W HELU Lokalizacja: magazyn Data dodania: 24/09/2012 Data modyfikacji: 09/10/2012 Bibliografia: Maria Znamierowska-Prüfferowa, Tradycyjne rybołówstwo ludowe w Polsce na tle zbiorów i badań terenowych Muzeum Etnograficznego w Toruniu, Toruń 1988; karta katalogu naukowego muzealiów etnograficznych, autor: Teresa Klim; KZ - 1973/6 Opis: Zimą Słowińcy zamieszkujący Kluki przemieszczali się na łyżwach po lodowej tafli pokrywającej Jeziora Łebsko. Rybacy zakładali je, udając się na połowy podlodowe. Dzieci i młodzież mogły używać ich w celach sportowo-zabawowych. Ten model łyżew ma korzenie holenderskie, a jego istnienie zostało zarejestrowane w Holandii w połowie XIX w. Holendrzy jako pierwsi zaczęli stosować metalowe płozy osadzone w drewnianej podstawie w XIII-XIV w. Wcześniej do ślizgania się po lodzie używano łyżew z kości. Rybacy na Helu polowali na foki na takich łyżwach jeszcze na początku XX w. Na półwyspie Helskim i nad Zalewem Wiślanym od lodu odpychano się okutym na dole kijem. Strona 1 z 1