Stanowiska śnieżyczki przebiśniegu Galanthus nivalis L. i
Transkrypt
Stanowiska śnieżyczki przebiśniegu Galanthus nivalis L. i
Chrońmy Przyrodę Ojczystą 64 (3): 82–86. Stanowiska śnieżyczki przebiśniegu Galanthus nivalis L. i śnieżycy wiosennej Leucoium vernum L. w Piekielnej Dolinie w Polanicy Zdroju (Kotlina Kłodzka) ANDRZEJ SUSKI, KATARZYNA SUSKA Warszawa e-mail: [email protected] Wstęp Śnieżyczka przebiśnieg Galanthus nivalis i śnieżyca wiosenna Leucoium vernum są gatunkami roślin z rodziny amarylkowatych (Amaryllidaceae) podlegającymi ścisłej ochronie gatunkowej (Rozporządzenie 2004). Śnieżyca wiosenna została zaliczona na polskiej Czerwonej Liście do gatunków narażonych na wyginięcie (Zarzycki, Szeląg 2006). Na Dolnym Śląsku oba gatunki uznano za bliskie zagrożenia (Kącki 2003). Wymienione rośliny są geofitami dorastającymi do ok. 30 cm, które zakwitają na przedwiośniu lub wczesną wiosną. Rozmnażają się generatywnie oraz wegetatywnie przez wytwarzanie cebulek potomnych. Rosną na glebach żyznych, bogatych w próchnicę, o odczynie kwaśnym do zasadowego (mady, rędziny i gleby brunatne). Występują najczęściej w mezofilnych lasach liściastych i zaroślach oraz niekiedy na wilgotnych łąkach. Śnieżyczka przebiśnieg jest rozprzestrzeniona w środkowej i południowej Europie, na Kaukazie oraz w Azji Mniejszej. W Polsce występuje w części południowej i środkowej, zwłaszcza w niższych położeniach górskich oraz na przyległym niżu i pasie wyżyn. Śnieżyca wiosenna rośnie również w środkowej i południowej Europie (z wyjątkiem obszaru śródziemnomorskiego). W naszym kraju występuje głównie w piętrach reglowych Sudetów i Bieszczad. Notowany jest również na Nizinie Śląskiej i w południowej Wielkopolsce (Zając A., Zając M. 1997, Szczęśniak 82 Stanowiska śnieżyczki przebiśniegu i śnieżycy wiosennej w Polanicy 1998, Piękoś-Mirkowa, Mirek 2003). Przez Polskę przebiegają północne granice zasięgów występowania obu wymienionych gatunków. Celem poszukiwań terenowych było zbadanie występowania śnieżyczki przebiśniegu i śnieżycy wiosennej w Piekielnej Dolinie w Polanicy Zdroju. Obserwacje przeprowadzono od 2 do 4 kwietnia 2007 r. w okresie pełni kwitnienia obu gatunków roślin w łęgach nad Bystrzycą Dusznicką. Opis stanowisk 1. W łęgu nadrzecznym (w środkowej części) na prawym brzegu Bystrzycy Dusznickiej, od ok. 70 m od granicy miasta do drewnianego mostu, przez który prowadzi droga na Piekielną Przełęcz, między rzeką a szosą ze Szczytnej do centrum Polanicy (ryc. 1). Na większości obszaru śnieżyczka przebiśnieg pokrywała 55–100% powierzchni. Od strony szosy wystąpiła również śnieżyca wiosenna, która pokrywała 45–95% powierzchni. Stanowisko występowania wymienionych roślin jest bardzo żyzne, a miejscami, zwłaszcza przy szosie, również bardzo wilgotne. Oba gatunki występują na obszarze ok. 0,6 ha. Towarzyszą im w runie: trawy, pierwiosnka wyniosła Primula elatior, zawilec gajowy Anemone nemorosa, lepiężnik biały Petasites albus, lepiężnik różowy P. officinalis i czosnek niedźwiedzi Allium ursinum. W drzewostanie występują: jesion wyniosły Fraxinus excelsior, klon zwyczajny Acer platanoides, jawor Acer pseudoplatanus i olsza czarna Alnus glutinosa. Podszyt stanowi dość licznie występujący podrost drzew. 2. Na lewym brzegu Bystrzycy Dusznickiej, od ok. 60 m na wschód od drewnianego mostu do ujścia lewobrzeżnego dopływu (ryc. 1). W zachodniej i środkowej części stanowiska śnieżyczka przebiśnieg rośnie w zaroślach łęgowych i na przylegającej łące, a w części wschodniej w grądzie. Śnieżyczka przebiśnieg rośnie na obszarze ok. 15 arów. Pokrywała tam 15–65% powierzchni. W północnej części stanowiska, w grądzie nad dopływem, na ok. 1,5-arowej enklawie występuje również śnieżyca wiosenna, która pokrywała ok. 75% powierzchni. Wymienionym gatunkom w runie towarzyszą 83 A. Suski i K. Suska Piekielna Prze³êcz 54° 1 50° 2 Szczytna 3 16° 24° 4 Polanica Zdrój Bys trz yc a 500 m 5 Dusznicka Ryc. 1. Lokalizacja stanowisk śnieżyczki przebiśniegu i śnieżycy wiosennej (S1–S5) w Piekielnej Dolinie w Polanicy Zdroju. Fig. 1. Localities of Galanthus nivalis and Leucoium vernum (1–5) in the Piekielna Dolina Valley in Polanica Zdrój. trawy, zawilec gajowy, miodunka ćma Pulmonaria obscura, pierwiosnka wyniosła, czosnek niedźwiedzi, podbiał pospolity Tussilago farfara i inne rośliny. W drzewostanie występują: olsza czarna, jesion wyniosły oraz brzoza brodawkowata Betula pendula. 3. W dolnej części wysokiego i stromego zbocza na prawym brzegu Bystrzycy Dusznickiej, porośniętego przez drzewostan z udziałem graba zwyczajnego Carpinus betulus, buka zwyczajnego Fagus sylvatica i jesionu wyniosłego, w pobliżu przejazdu kolejowego przez szosę prowadzącą do centrum Polanicy Zdroju (ryc. 1). Na obszarze ok. 7 arów stwierdzono liczne występowanie śnieżycy wiosennej (ok. 65% pokrycia powierzchni) w miejscach o podłożu prócznicznym przy zagłębieniach gruntu, w których utrzymuje się woda. Śnieżycy wiosennej w runie towarzyszą: licznie żywiec dziewięciolist84 Stanowiska śnieżyczki przebiśniegu i śnieżycy wiosennej w Polanicy ny Dentaria enneaphyllos, a niżej na zboczu lepiężnik biały i lepiężnik różowy, zawilec gajowy oraz pierwiosnka wyniosła. 4. W grądzie na prawym brzegu Bystrzycy Dusznickiej nieopodal zakrętu szosy, w odległości ok. 80 m na południowy wschód od przejazdu kolejowego (ryc. 1). Na obszarze ok. 10 arów obserwowano występowanie śnieżycy wiosennej (w zagęszczeniu mniejszym niż na sąsiednim stanowisku nr 3; 3–45% pokrycia powierzchni) w wilgotnych miejscach przy ciekach wodnych wśród turzyc i traw. W drzewostanie występują: świerk pospolity, dąb szypułkowy Quercus robur, grab zwyczajny, klon zwyczajny i jesion wyniosły. Słabo wykształcony podszyt składa się z podrostu drzew i leszczyny Corylus avellana. 5. W łęgu nadrzecznym na lewym brzegu Bystrzycy Dusznickiej, między szosą (ul. Wojska Polskiego) a rzeką, w odległości ok. 150 m przed wiaduktem kolejowym w kierunku centrum Polanicy Zdroju (ryc. 1). Śnieżyczka przebiśnieg rośnie na obszarze kilku arów i pokrywała ok. 55% powierzchni. W runie towarzyszyła jej występująca w mniejszym zagęszczeniu śnieżyca wiosenna (ok. 45% pokrycia powierzchni) oraz lepiężnik biały, lepiężnik różowy, pierwiosnka wyniosła, trawy, turzyce, miodunka ćma i zawilec gajowy. Podszyt stanowią róże Rosa spp. i jeżyny Rubus spp. oraz podrost drzew. Na wymienionym stanowisku rosną: jesion wyniosły, olsza czarna, klon zwyczajny i wierzby Salix spp.. Strome zbocza Piekielnej Doliny porasta drzewostan świerka pospolitego Picea abies. SUMMARY Suski A., Suska K. Localities of Galanthus nivalis L. and Leucoium vernum L. in the Piekielna Dolina Valley in Polanica Zdrój (Kotlina Kłodzka, SW Poland). Chrońmy Przyrodę Ojczystą 64 (3): 82–86. Galanthus nivalis was observed on three localities (S1, S2, S5; Fig. 1) in riparian zone of the Bystrzyca Dusznicka in early spring 2007. The 85 A. Suski i K. Suska patches of an area from a few to about 60 ares were recorded where the species covered 15–100% of the surface. Leucoium vernum occurred at the same places and at two other moist and fertile localities (S3, S4; Fig. 1). The area of patches of L. vernum ranged between 1.5 and 10 ares and this species covered 3–95% of the surface. PIŚMIENNICTWO Kącki Z. (red.). 2003. Zagrożone gatunki flory naczyniowej Dolnego Śląska. Inst. Biologii Roślin Uniw. Wrocł., Polskie Tow. Przyj. Przyrody „Pro Natura”, Wrocław. Piękoś–Mirkowa H., Mirek Z. 2003. Flora Polski. Atlas roślin chronionych. Oficyna Wydawnicza Multico, Warszawa: 38–41. Szczęśniak E. 1998. Stanowisko śnieżyczki przebiśniegu Galanthus nivalis i śnieżycy wiosennej Leucoium vernum koło Starego Jawornika (Obniżenie Podsudeckie). Chrońmy Przyr. Ojcz. 54, 2: 101–104. Rozporządzenie 2004. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną. Dz. U. nr 168 (2004), poz. 1764. Zając A., Zając M. (red.). 1997. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych chronionych w Polsce. Uniw. Jagielloński, Inst. Botaniki, Prac. Chorologii Komputerowej Kraków: 48, 82. Zarzycki K., Szeląg Z. 2006. Czerwona lista roślin naczyniowych w Polsce. W: Mirek Z., Zarzycki K., Wojewoda W., Szeląg Z. (red.). Czerwona lista roślin i grzybów w Polsce. Wyd. 3, Inst. Bot. PAN, Kraków. 86