Pobierz opis
Transkrypt
Pobierz opis
Ewelina Franczyk [email protected] Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Wydział Chemii Nowe katalizatory niklowe na niskopowierzchniowych nośnikach glinowych dla procesów konwersji gazu ziemnego z parą wodną Parowy reforming gazu ziemnego należy do grupy najważniejszych procesów technologicznych Wielkiej Syntezy Chemicznej. Jest dominującym sposobem otrzymywania gazów syntezowych oraz wodoru. Proces prowadzony jest na katalizatorach niklowych typu impregnowanego, najczęściej na bardzo stabilnych termicznie niskopowierzchniowych nośnikach glinowych, uformowanych w kształtki o rozwiniętej powierzchni geometrycznej. Parowy reforming gazu ziemnego oparty jest na dwóch prostych odwracalnych reakcjach: CH4 + H2O CO + 3H2 ΔH = 206 kJ mol-1 (reakcja silnie endotermiczna) CO + H2O CO2 + H2 ΔH = -41 kJ mol-1 i może być realizowany w różnych wariantach o różnych parametrach pracy (reforming rurowy i dopalanie, półspalanie, ATR połączony z GHR). Cechy reakcji oraz warunki prowadzenia procesu wskazują na najważniejsze właściwości jakie powinny posiadać katalizatory parowego reformingu: dobre, stabilne w czasie właściwości wytrzymałościowe i duża odporność na siły dylatacyjne, szoki temperaturowe i działanie pary, wysoka i stabilna aktywność jednostki powierzchni geometrycznej katalizatora, kształt i wymiary ziarna zapewniające dużą powierzchnię geometryczną jednostki objętości złoża i niskie opory, duży współczynnik wnikania ciepła, wysoka odporność na zawęglanie, niski koszt wytwarzania. Dla spełnienia powyższych wymagań producenci oferują różne katalizatory optymalne dla różnych warunków procesu. Z analizy inżynieryjnej procesu wynika, że zastosowanie katalizatorów o zwiększonej porowatości złoża stwarza możliwości poprawy parametrów pracy parowego reformingu: obniżenie oporów przepływu w instalacji reformingu o 30%, lub zwiększenie obciążenia instalacji o 15% przy tych samych oporach, co przyczyni się w sposób istotny do obniżenia kosztów wytwarzania gazów syntezowych i obniżenia kosztów inwestycyjnych. Podstawowym celem pracy doktorskiej jest opracowanie podstaw technologii nowych promotorowanych katalizatorów niklowych dla różnych procesów parowego reformingu. Będą to katalizatory typu impregnowanego na odpowiednio uformowanych nośnikach glinowych o dużej porowatości złoża do procesów: reformingu rurowego - w formie cylindrów 3-otworowych w kształcie „koniczyny” - co umożliwi zwiększenie obciążenia katalizatora (przy zachowaniu tych samych oporów przepływu i temperatur rur) lub obniżenie oporów, dopalania i półspalania - w formie większych cylindrów 3-otworowych w kształcie „koniczyny” lub 7-otworowych o pofalowanej powierzchni bocznej - co umożliwi obniżenie oporów przepływu lub zwiększenie obciążenia katalizatora przy zachowaniu małej odległości od stanu równowagi na wylocie z reaktora, GHR - w formie małych, odpowiednich do dużo mniejszych średnic rur, cienkościennych pierścieni Raschiga - co umożliwi stosowanie wysokich obciążeń katalizatorów, przy niskich oporach i niskiej temperaturze wlotu gazu. Potrzebne właściwości teksturalno-wytrzymałościowe katalizatorów zapewni nowa receptura i dobór odpowiednich parametrów obróbki cieplnej nośników. Drogą do zwiększenia aktywności masy katalitycznej jest optymalizacja zawartości niklu i promotorów (metale ziem rzadkich), a drogą do podwyższenia odporności na zawęglanie jest dodatek alkaliów. W ramach pracy wykonane będą również badania o charakterze podstawowym mające na celu: zbadanie wpływu składu i właściwości teksturalno-powierzchniowych nośników na aktywność właściwą powierzchni niklu w reakcji konwersji metanu z parą wodną, zbadanie kinetyki dezaktywacji termicznej różnego typu katalizatorów parowego reformingu. Praca doktorska jest realizowana w Instytucie Nawozów Sztucznych (INS). INS jest autorem lub współautorem technologii wszystkich katalizatorów aktualnie produkowanych w kraju. Od ponad trzydziestu lat prowadzi prace badawcze i produkuje katalizatory parowego reformingu gazu ziemnego. Są one stosowane we wszystkich krajowych instalacjach produkcji gazów syntezowych, a także eksportowane do szeregu krajów. Katalizatory są zamiennikami katalizatorów oferowanych przez firmy światowe. Praktycznym efektem pracy doktorskiej będzie opracowanie, a następnie wprowadzenie do praktyki przemysłowej nowych katalizatorów dla nowoczesnych procesów parowego reformingu. Zastosowanie nowych katalizatorów opracowywanych w ramach pracy doktorskiej, w pracujących jednostkach, pozwoli obniżyć opory przepływu w instalacji reformingu o 30%, albo zwiększyć wydajność wytwarzania gazów syntezowych o 15% przy tych samych oporach w instalacji. Obniżenie kosztów eksploatacyjnych, w wyniku zmniejszenia zużycia energii sprężania, dwukrotnie przekracza cenę zakupu katalizatora. Koszty inwestycyjne instalacji reformingu, w nowych wytwórniach gazów syntezowych, mogą się zmniejszyć nawet o 20÷40%. Zwiększy się asortyment i konkurencyjność katalizatorów parowego reformingu oferowanych przez INS. Krajowe zakłady, szczególnie przemysłu azotowego i petrochemicznego, są zainteresowane zastosowaniem ulepszonych katalizatorów stwarzających nowe możliwości modernizacji. Zwiększy się także możliwość eksportu, ponieważ przewiduje się, że nowe katalizatory, opracowywane w ramach pracy doktorskiej, będą miały lepsze parametry niż aktualnie oferowane katalizatory czołowych firm światowych. Dodatkowym efektem będzie poszerzenie wiedzy naukowej w dziedzinie katalizy stosowanej - wyniki pracy doktorskiej zostaną wykorzystane w realizowanym przez INS we współpracy z UMCS projekcie rozwojowym Nr N R05 0053 06/2009 pt. „Nowe katalizatory do nowoczesnych procesów reformingu parowego”, w ramach którego planuje się patenty, publikacje rezultatów prac o aspekcie poznawczym, referaty na konferencje krajowe i zagraniczne. Problematyka pracy doktorskiej spełnia cechy nowoczesnej technologii o dużym perspektywicznym znaczeniu gospodarczym dla kraju w tym dla Lubelszczyzny i jest innowacyjna. INS, w którym praca doktorska jest realizowana, jest jedynym producentem tych katalizatorów w Polsce.