Gdy biały, kruchy opłatek będzie nam znów przypominał tę kruchość
Transkrypt
Gdy biały, kruchy opłatek będzie nam znów przypominał tę kruchość
Życie Jezusa-niemowlęcia niech będzie wzorem niemowlęctwa duchowego dusz. I one niech przyjmą to niemowlęctwo świadomie w tym celu, by się całkowicie uzależnić od Boga, od Jego najświętszej woli i od przemożnej Jego Matki Niepokalanej. Niech nie szukają samowolnie dróg świętości, niech Bogu poruczą swoje uświęcenie, każdy niejako ruch życia wewnętrznego niech uzależnią od woli Bożej, niech się powierzą Ojcu z ufnością niemowlęcą… (z zapisków sł. B. s. Leoni Nastał) Gdy biały, kruchy opłatek będzie nam znów przypominał tę kruchość, pokorę i zależność, na jakie zdecydował się Bóg, przyjmując ludzką naturę, niech – za pomocą łaski Bożej – zwycięża w nas to, co delikatne, kruche i piękne, nad tym, co dominujące, nieustępliwe i harde. Niech tegoroczne święta przyniosą upragniony pokój, zwiastowany przez Bożych posłańców nad Betlejem, którego potrzebuje nie tylko współczesny świat – zagrożony w tak wielu miejscach konfliktami zbrojnymi – ale i każde ludzkie serce. Nie bójmy się odkryć dziecko w nas – skoro Bóg w doczesności zechciał Dzieckiem się stać! Do tych życzeń, w imieniu wszystkich braci franciszkańskiej Prowincji św. Jadwigi, dołączamy pamięć w modlitwie. o. Alan T. Brzyski ofm MINISTER PROWINCJALNY o. Dominik J. Banaś ofm SEKRETARZ PROWINCJALNY Wrocław, Boże Narodzenie 2016 r