Azotowce 15 grupa - blok p układu okresowego Azot
Transkrypt
Azotowce 15 grupa - blok p układu okresowego Azot
15 grupa - blok p układu okresowego Azotowce Azot Fosfor Arsen Antymon Bizmut Elektroujemność: Azot Fosfor Arsen Antymon Bizmut 3,0 2,1 2,0 1,9 1,9 Wraz ze wzrostem liczby atomowej maleje elektroujemny (niemetaliczny) charakter azotowców, a równocześnie wzrasta charakter metaliczny. Atomy wszystkich azotowców mają pięć elektronów w ostatniej powłoce (s2p3). Duże co do wartości bezwzględnej energie jonizacji i powinowactwa elektronowe utrudniają tworzenie prostych kationów bądź anionów. Wiązania chemiczne azotowców mają więc charakter kowalencyjny. Azotowce występują na stopniu utlenienia -III w związkach z wodorem i metalami oraz na stopniach +III i +V w związkach z niemetalami. W przypadku azotu możliwe są wszystkie stopnie utlenienia, od -III do +V Związki azotowców Azotowiec Związki z wodorem Azot NH3; HN3 N2O, NO, N2O3, NO2, N2O4, N2O5 HNO3, HNO2, H2N2O2 Fosfor PH3 P4O6, P4O10 HH2PO2, H2HPO3, H3PO4 Arsen AsH3 As2O3, As2O5 H3AsO4 Antymon SbH3 Sb2O3, Sb2O5, Sb2O4 H3SbO4 Bizmut BiH3 Bi2O3, Bi2O5 ------- Związki z tlenem Kwasy tlenowe Położenie azotu w układzie okresowym pierwiastków Grupa: 15 Okres: 2 Blok: p Konfiguracja walencyjna: [He]2s22p3 Azot - dane ogólne Własności metaliczne Kolor Masa atomowa Stopnie utlenienia Własności kwasowe tlenków Niemetal Bezbarwny 14,0067u +(-)3, 5, 4, 2 Silnie kwaśne Stan skupienia Temp. topnienia Temp. wrzenia Elektroujemność wg Paulinga Gazowy -210,01°C -195,8°C 3,04 Wiązanie w cząsteczce N2 Azot w stanie wolnym występuje w postaci N2. W cząsteczce tej dwa atomy tego pierwiastka są połączone ze sobą wiązaniem potrójnym. Azot jest pierwiastkiem stosunkowo biernym chemicznie, co spowodowane jest bardzo wysoką wartością energii wiązania w cząsteczce N2, wynosi ona aż 945,33 kJ x mol-1 Azot N Bezbarwny, bezwonny gaz, słabo rozpuszczalny w wodzie. Główny składnik powietrza (78%). Chemicznie mało aktywny. AZOT W STANIE CIEKŁYM: Ciekły azot (skroplony azot – azot pierwiastkowy w stanie ciekłym). W otwartym naczyniu w warunkach normalnych czysty azot wrze w temperaturze -195,8 °C (77,35 K w zależności od czystości i aktualnego ciśnienia atmosferycznego w zakresie 77–78 K), a ulega zestaleniu przy -210,0 °C (63,14 K). Skroplenia azotu dokonali po raz pierwszy 13 kwietnia 1883 roku profesorowie UJ: Zygmunt Wróblewski i Karol Olszewski. wrzący ciekły azot PIERWIASTEK BIOGENNY: Azot jest pierwiastkiem wchodzących w skład każdego organizmu. Należy do makroelementów, które mają największy wpływ na udział w budowie organizmu - jest pierwiastkiem - budulcem białek i zasad azotowych. Obieg azotu w przyrodzie Najważniejsze związki azotu Amoniak Chlorek amonu Tlenki: N2O NO NO2 N2O3 N2O5 Kwasy: HNO3 HNO2 HN3 Amoniak NH3 Mieszaniny z powietrzem (15-28% obj. NH3) są wybuchowe. Po dłuższym kontakcie z rtęcią wilgotny amoniak tworzy związki wybuchowe wrażliwe na uderzenia. Amoniak jest palny. Temperatura samozapłonu: 630°C. Spala się żółtawym płomieniem na azot i wodę. Amoniak bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie tworząc wodę amoniakalną. Warunki normalne: NH3 + H2O → NH4+ + OH- Chlorek amonu salmiak, NH4Cl Otrzymywanie: HCl + NH3 → NH4Cl (NH4)2SO4 + 2NaCl → 2NH4Cl + Na2SO4 Zastosowanie: lek na kaszel składnik szamponów dodatek do paszy dla bydła NO2 NO N2O N 2 O4 N 2 O3 N 2 O5 Tlenek azotu(I) N2O podtlenek azotu NH4NO3 ——> N2O + 2H2O Gaz: bezbarwny o słodkim zapachu obojętny o słodkim smaku rozweselający Stosowany do znieczuleń anestezjologicznych. Tlenek azotu (II) NO Gaz: bezbarwny obojętny trujący W cząsteczce tlenku azotu (II) występuje jeden niesparowany elektron, dzięki któremu cząsteczka jest bardzo reaktywnym rodnikiem molekularnym. Tlenek ten samoczynnie utlenia się tlenem z powietrza do NO2 2NO + O2 ——> 2NO2 Nadmiar NO przyczynia się prawdopodobnie do rozwoju chorób: Alzheimera i Parkinsona. Tlenek azotu (IV) NO2 Gaz: czerwonobrunatny, trujący, o charakterystycznym duszącym zapachu Jego cząsteczka zawiera jeden niesparowany elektron, będący przyczyną dużej reaktywności tego gazu. NO2 łatwo dimeryzuje do bezbarwnego N2O4: 2NO2 → N2O4 Tlenek azotu IV jest gazowym zanieczyszczeniem powietrza emitowanym do atmosfery w spalinach samochodowych i gazach przemysłowych. Powstaje w wyniku utlenienia NO. Jego obecność przyczynia się do powstawania smogu fotochemicznego i kwaśnych opadów. Bierze udział w tzw. cyklu ozonowym. Tlenek azotu(III) tritlenek diazotu N2O3 Tritlenek diazotu jest produktem spontanicznej reakcji między tlenkiem azotu (II) i tlenkiem azotu (IV): NO + NO2 → N2O3 W tym związku jeden atom azotu jest na formalnym stopniu utlenienia +IV, a drugi na +II. Istnieje tylko w stanie stałym, w temperaturach poniżej -100°C Reaguje z wodą, dając kwas azotowy (III) (tlenek kwasowy): N2O3 (NO2 + NO) + H2O —> 2HNO2 Tlenek azotu(V) N2O5 Tlenek azotu (V) w temperaturze pokojowej występuje w formie białych kryształków. Jest związkiem nietrwałym rozkładającym się spontanicznie w temperaturze pokojowej do tlenku azotu(IV) i tlenu: 2N2O5 ——> 2N2O4 + O2 Reaguje z wodą, dając kwas azotowy (V): N2O5 + H2O —> 2HNO3 Związek ten jest bezwodnikiem kwasu azotowego. Ze względu na jego nietrwałość nie znajduje on w formie czystej praktycznych zastosowań. Kwas azotowy (V) HNO3 WŁAŚCIWOŚCI: 1. Bezbarwna ciecz 2. Gęstość większa od wody 3. Dobrze rozpuszczalny w wodzie ZASTOSOWANIE: 4. Silne właściwości żrące 1. Otrzymywanie związków nitrowych 5. Silne właściwości utleniające 2. Produkcja materiałów wybuchowych 3. Produkcja nawozów sztucznych 4. Produkcja leków 5. Produkcja barwników 6. Produkcja tworzyw sztucznych 6. Silny elektrolit 7. Zabarwia na żółto skórę wskutek reakcji z białkami (reakcja ksantoproteinowa) Kwas azotowy(III) HNO2 Dawniej: kwas azotawy. Związek bardzo nietrwały. Istnieje tylko w rozcieńczonym roztworze wodnym. Łatwo ulega rozkładowi: 3HNO2 ——> HNO3 + 2NO + H2O Jego sole i estry - azotany(III) są związkami trwałymi, stosowanymi m.in. do: •konserwowania żywności (azotany(III) potasu i sodu) Kwas azotowowodorowy HN3 Ciecz: lotna bezbarwna SILNA TRUCIZNA o nieprzyjemnym zapachu H2SO4 + 2NaN3 → 2HN3 + Na2SO4 N2O + NH3 → HN3 + H2O Zawartość w powietrzu na poziomie 0,0005–0,007 mg/l powoduje wystąpienie objawów zatrucia, tj.: mdłości wymioty ból głowy uszkodzenie jąder i wątroby głębokie obniżenie ciśnienia demielinizacja włókien nerwowych w ośrodkowym układzie nerwowym FOSFOR JAKO PIERWIASTEK • Fosfor nie występuje w przyrodzie w stanie wolnym. Spotykany jest głównie w postaci minerałów, takich jak: fosforyty i apatyty. Wolny fosfor można otrzymać przez redukcje fosforanu wapniowego koksem w obecności piasku. • W stanie stałym występuje w kilku odmianach alotropowych, jako fosfor biały, czerwony, fioletowy, szkarłatny i fosfor czarny. ODMIANY ALOTROPOWE FOSFORU: • Fosfor biały (fosfor żółty) - najaktywniejsza odmiana alotropowa fosforu. Biała, lepka, woskowata substancja o gęstości 1,8 g/cm3. Jego cząsteczka składa się z czterech atomów ułożonych w czworościan foremny (tetraedr). ODMIANY ALOTROPOWE FOSFORU: • Fosfor biały przechowuje się pod wodą. Na powietrzu szybko się utlenia, z widoczną w ciemności zielonkawą poświatą (stąd termin fosforescencja), łatwo ulega samozapłonowi (w formie litej w temp. 25–60 °C, rozdrobniony natychmiast). Palący się biały fosfor rozgrzewa się do 1 300 °C i wydziela dużą ilość żrącego dymu (pięciotlenek fosforu). Jest trudny do ugaszenia (nie należy gasić go wodą). • Fosfor biały jest silnie trujący. Dawka śmiertelna dla dorosłego człowieka wynosi ok. 0,1 g. Stosowany jest jako substancja aktywna w broni zapalającej. • ODMIANY ALOTROPOWE FOSFORU: • Fosfor czerwony występuje pod postacią ciemnoczerwonego proszku. Substancja nierozpuszczalna w wodzie ani w żadnym rozpuszczalniku. Brak właściwości trujących. Mniej aktywny niż fosfor biały, nie utlenia się w normalnych warunkach. Jego gęstość to 2,34 g/cm³. Jest jednym ze składników draski na pudełkach od zapałek. Przemiana fosforu czerwonego w fosfor biały ODMIANY ALOTROPOWE FOSFORU: Fosfor fioletowy - powstaje w wyniku ogrzewania fosforu czerwonego w próżni w temperaturze ok. 550 °C. Nierozpuszczalny w żadnej substancji. Odmiana mało aktywna chemicznie. Fosfor czarny - najtrwalsza odmiana fosforu. Otrzymywany przez ogrzewanie fosforu białego bez dostępu tlenu w temp. 220 °C i pod ciśnieniem 12 000 atm. Ma on barwę szarą, połysk metaliczny, przewodzi prąd elektryczny. Właściwości fosforu fioletowego i czarnego są słabo poznane. ZASTOSOWANIE FOSFORU: Tlenki fosforu używane są jako reduktory (P4O6) lub substancje wysuszające (P4O10). Kwas ortofosforowy (H3PO4) jest dodatkiem do napojów gazowanych typu cola. Związki tego pierwiastka wykorzystywane są również w przemyśle chemicznym jako katalizatory.
Podobne dokumenty
wrząca hdadvance
- nietrwałymi odmianami są także As czarny i Sb czarny, pojawiają się jako produkty pośrednie przemiany najmniej trwałych odmian żółtych w odmiany metaliczne - ciekawym produktem jest Sb wybuchowy...
Bardziej szczegółowo