PROJEKT

Transkrypt

PROJEKT

Termomodernizacja budynku mieszkalnego jednorodzinnego
przy ul. Kościuszki 15a w Szczawnie-Zdroju
ZAWARTOŚĆ OPRACOWANIA
I.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
DOKUMENTY FORMALNO-PRAWNE
Oświadczenie projektanta o sporządzeniu projektu
Kserokopia uprawnień projektanta
Zaświadczenie o przynaleŜności do izby zawodowej
Mapa sytuacyjno-wysokościowa
Mapa ewidencji gruntów
Wypis z rejestru gruntów
II. PROJEKT BUDOWLANY
OŚWIADCZENIE
Oświadczam, Ŝe niniejszy projekt budowlany został wykonany zgodnie z obowiązującymi przepisami i
zasadami wiedzy technicznej
Firma Projektowo-Usługowa „BUD-JAR”
ul. Obrońców Pokoju 18/4, 58-304 Wałbrzych, e-mail: [email protected]
1
2
Wałbrzych 04.2010
OŚWIADCZENIE
PROJEKTANTA
Na podstawie art.. 20 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. – Prawo budowlane (tekst
jednolity Dz. U. Nr 207 poz. 2016 z 2003r. z późniejszymi zmianami)
Oświadczam
Ŝe projekt budowlany „Termomodernizacja budynku mieszkalnego jednorodzinnego
przy ul. Kościuszki 15a w Szczawnie-Zdroju,
dz. nr 601/11, obręb nr 1”
został sporządzony zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej.
Projektant:
BranŜa architektoniczna:
........................................
BranŜa konstrukcyjna:
........................................
3
CZĘŚĆ OPISOWA
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
Temat opracowania
Podstawa opracowania
Zakres opracowania
Dane ogólne
Opis stanu istniejącego
Wzmocnienie fundamentu
Wzmocnienie ścian zewnętrznych
Wymiana stolarki okiennej i drzwiowej
Wykonanie iniekcji ciśnieniowej
Docieplenie ścian
Docieplenie stropodachu wraz wymianą pokrycia dachowego
Wentylacja pomieszczenia kuchni
Podstawowe materiały
Narzędzia i sprzęt
Nadzór techniczny i odbiór robót
Kolorystyka
Charakterystyka energetyczna budynku
CZĘŚĆ RYSUNKOWA
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Projekt zagospodarowania terenu
Elewacje
Wzmocnienie ścian
Wzmocnienie fundamentu
Docieplenie stropodachu
Rzut ścian objętych iniekcją
Przekroje ścian objętych iniekcją
Zestawienie stolarki okiennej
1:500
1:100
1:100
1:50
1:50
1:50
1:50
4
1. TEMAT OPRACOWANIA
Tematem opracowania jest wykonanie projektu budowlanego termomodernizacji budynku mieszkalnego
jednorodzinnego przy ul. Kościuszki 15a w Szczawnie-Zdroju dz. nr 601/11 obręb nr 1.
2. PODSTAWA OPRACOWANIA
•
•
•
•
•
zlecenia Inwestora;
pomiary inwentaryzacyjne obiektu oraz oględziny terenu wykonane przez autora opracowania;
wytyczne oraz uzgodnienia z Inwestorem;
aktualne świadectwo dopuszczenia do stosowania metody dociepleniowe;
obowiązujące przepisy prawne i normy.
3. ZAKRES OPRACOWANIA
Niniejsze opracowanie zawiera część opisową i graficzną projektu budowlanego termomodernizacji
budynku mieszkalnego jednorodzinnego przy ul. Kościuszki 15a w Szczawnie-Zdroju.
Zakres termomodernizacji obejmować będzie:
− Wzmocnienie fundamentu,
− Wzmocnienie ścian zewnętrznych,
− Wymianę stolarki okiennej i drzwiowej,
− Wykonanie iniekcji,
− Docieplenie ścian,
− Docieplenie stropodachu wraz z wymianą pokrycia dachowego, rynien i rur spustowych,
− Wykonanie wentylacji pomieszczenia kuchni.
4. DANE OGÓLNE
Obiekt będący przedmiotem opracowania to budynek mieszkalny – nie przewiduje się Ŝadnych zmian
w sposobie uŜytkowania budynku. W budynku znajdują się 2 lokale mieszkalne.
Budynek jest budynkiem dwukondygnacyjnym, niepodpiwniczonym.
Budynek został wykonany w technologii tradycyjnej murowanej z cegły ceramicznej pełnej na
zaprawie cementowo-wapiennej..
Fundamenty budynku w części z cegły a w części z kamienia.
Strop nad parterem i stropodach o konstrukcji drewnianej.
Stolarka okienna budynku drewniana oraz PCV (wymieniona na przestrzeni ostatnich lat).
Odprowadzenie wód opadowych na teren przyległy do budynku.
Parametry techniczne budynku:
− powierzchnia zabudowy:
100,3 m2,
− kubatura brutto budynku:
719 m3
− wysokość budynku
7,4 m
− kategoria budynku
I
5. OPIS STANU ISTNIEJĄCEGO
Tynki zewnętrzne cementowo-wapienne.
Na elewacjach nie ma detali architektonicznych.
Stwierdzono liczne ubytki oraz uzupełnienia tynku na wszystkich elewacjach (tynk w całości
nadaje się do skucia).
W wyniku dokonanego przeglądu stwierdzono spękania ścian zewnętrznych na elewacji frontowej
5
oraz w obrębie naroŜa elewacji frontowej i bocznej. Przed wykonaniem prac elewacyjnych naleŜy
bezwzględnie wzmocnić fundament w naroŜu elewacji frontowej i bocznej oraz ściany zewnętrzne,
w tym przylegającą do budynku sąsiedniego.
Stropodach budynku o konstrukcji drewnianej dwuspadowy o kątach pochylenia połaci dachowych
5o pokryty papą termozgrzewalną..
Stolarka okienna budynku: drewniana i PCV. Parapety z blachy ocynkowanej.
Stolarka drzwiowa zewnętrzna drewniana.
Nie jest przewidywana Ŝadna przebudowa wewnątrz budynku. Nie przewiduje się równieŜ
wykonywania Ŝadnych nowych otworów okiennych lub drzwiowych oraz zamurowywania
istniejących.
Nie przewiduje się rozbudowy ani nadbudowy budynku.
6. WZMOCNIENIE FUNDAMENTU
W celu wzmocnienia fundamentu w obrębie naroŜa elewacji frontowej i bocznej przewiduje się
podbetonowanie fundamentu na odcinkach 3,0m od naroŜa.
Podkopanie pod fundamentem wykonywać na odcinakach po około 1-1,5m. Pod fundamentem
wykonać podbetonowanie o wymiarach 75x30cm na piasku gr. 5cm. Piasek po zmoczeniu ubić
ręcznie ubijakiem. Podbetonowanie zakończyć w odległości 5-7cm od starego fundamentu. W
powstałą szczelinę wbić kliny powodując wstępne obciąŜenie nowej ławy. Pozostałą wolną
przestrzeń wypełnić bardzo mocno ubitym betonem.
7. WZMOCNIENIE ŚCIAN ZEWNĘTRZNYCH
W celu wzmocnienia ścian zewnętrznych przewiduje się:
- wykonanie zastępczych wieńców będących jednocześnie ściągami,
- wykonanie ściągów spinających,
- sklamrowanie naroŜy,
- wykonanie nadproŜa okiennego.
Rozmieszczenie wzmocnień zostało pokazane w części rysunkowej opracowania.
7.1. Wieńce zastępcze
Wieńce zastępcze z kształtownika stalowego [140, będące jednocześnie ściągami naleŜy wykonać
na elewacji frontowej i tylnej w poziomie stropu parteru i I piętra.
W tym celu na zewnętrznej stronie ściany naleŜy wykonać bruzdy głębokości ∼12cm i wysokości
16cm. W bruzdach naleŜy osadzić belki stalowe [140, przykręcając je do ściany za pomocą śrub M12 i stalowych kołków rozporowych w rozstawie ∼1,0m. Na końcu belek dospawać pręty φ16
(pręty długości ok. 60cm o nagwintowanych końcówkach). Łączna długość belki stalowej powinna
być krótsza o ok. 30 cm od długości ściany. Do skręcenia belek naleŜy zastosować podkładki z
blachy gr.12mm o wymiarach 250x250mm.
W przypadku łączenia belek stalowych na długości naleŜy je łączyć poprzez spawanie na pełną
grubość.
Po dociągnięciu bruzdy wypełnić zaprawą cementową M10.
Tak wykonane kotwienie spełniać będzie rolę wieńców, które przejmą siły rozciągające w
ścianach i będą zabezpieczać ściany przed postępowaniem rys w ścianach.
7.2. Ściągi spinające
Ściągi spinające naleŜy wykonać na elewacji bocznej oraz w ścianie bocznej budynku przylegającej
6
do budynku na działce sąsiedniej.
Na elewacji bocznej ściągi spinające naleŜy wykonać po zewnętrznej stronie muru w poziomie
stropu parteru i I piętra. W tym celu po zewnętrznej stronie ściany elewacji naleŜy wykonać bruzdy
głębokości ∼12cm i wysokości 16cm. W bruzdach naleŜy osadzić belki stalowe [140. Na końcu
belek dospawać po 2 pręty φ16 o nagwintowanych końcówkach. W belkach wieńców zastępczych
wykonać otwory pod nagwintowane końcówki prętów φ16, następnie ściągi spręŜyć dokręcając
nakrętki. Po spręŜeniu belki stalowe [140 przykręcić do ściany za pomocą śrub M-12 i stalowych
kołków rozporowych w rozstawie ∼1,0m.
W przypadku łączenia belek stalowych na długości naleŜy je łączyć poprzez spawanie na pełną
grubość.
Dla ściany bocznej budynku przylegającej do budynku sąsiedniego ściągi spinające wykonać po
wewnętrznej stronie muru w poziomie stropu I piętra i bezpośrednio pod stropem parteru. Ściąg
spinający [140 w poziomie stropu I piętra umieścić przy skrajnej belce stropowej. SpręŜyć jak ściąg
na elewacji bocznej. Ściąg pod stropem parteru jako belka stalowa [140. Sposób wykonania ściągu
jak ściągi elewacji bocznej.
7.3. Sklamrowanie naroŜy
Sklamrowanie naroŜy naleŜy wykonać w naroŜach ścian szczytowych.
Sklamrowanie naroŜy wykonać poprzez wstawienie klamer z prętów ze stali Ŝebrowanej o średnicy
8mm w kształcie litery „L” o długości ramion końcowych po 1,2m. Pręty osadzać w co trzeciej
spoinie na wysokości ok. 1,5m pod i nad ściągami spinającymi.
Pręty włoŜyć po uprzednim pogłębieniu spoin na głębokość około 5cm i oczyszczeniu spoiny wodą.
Spoinę wypełnić zaprawą cementową na całej długości.
7.4. NadproŜa
Nad oknem na elewacji frontowej naleŜy zamontować nadproŜe Ŝelbetowe 3L-19/120.
Miejsce zamontowania nadproŜa pokazano w części rysunkowej opracowania.
8. WYMIANA STOLARKI OKIENNEJ I DRZWIOWEJ
8.1. STOLARKA DRZWIOWA
W projekcie przewiduje się wymianę istniejącej stolarki drzwiowej zewnętrznej. Nowa stolarka
drzwiowa o szerokości 90cm (w świetle ościeŜnicy) drewniana. Współczynniku przenikania ciepła
Umax=2,60 W/m2⋅K.
8.2. STOLARKA OKIENNA
W dokumentacji zakłada się wymianę wszystkich istniejących starych drewnianych okien na nowe
wykonane z PCV. Nowe okna wykonać jako dwuskrzydłowe – jedno skrzydło uchylno-rozwieralne,
drugie skrzydło rozwieralne - o współczynniku przenikania ciepła U=1,60 W/m2⋅K (szkło 1,1).
Nową stolarkę okienna wykonać z zachowaniem wymiarów istniejącej stolarki – przed dokonaniem
wymiany naleŜy bezwzględnie dokonać pomiaru stolarki z natury.
Nowa stolarka okienna w kolorze białym.
Okna naleŜy wyposaŜyć w nawietrzaki okienne zapewniające normowy napływ świeŜego
powietrza.
Istniejące na parterze budynku kraty okienne oczyścić i zabezpieczyć przez malowanie.
7
9. WYKONANIE INIEKCJI CIŚNIENIOWEJ
W celu zabezpieczenia budynku przed wilgocią zakłada się, Ŝe we wszystkich ścianach zewnętrznych
zostanie wykonana przepona przy pomocy środka hydrofobizującego – zakłada się wykonanie
iniekcji ciśnieniowej – w opracowaniu przyjęto system iniekcji ciśnieniowej STO MUROSIL.
Izolacje wykonać w miejscach wg części rysunkowej.
Wprowadzenie mikroemulsji polega na wtłoczeniu pod ciśnieniem roztworu iniekcyjnego w
przygotowane otwory iniekcyjne. Iniekcja przeprowadzana jest za pomocą systemu iniekcji
ciśnieniowej, na który składają się rurki infuzyjne, aparat iniekcyjny i system węŜy doprowadzających.
Przez przewód ssący pompa zasysa środek iniekcyjny i tłoczy go do zbiornika. Napełnianie zbiornika
ciśnieniowego zostaje zakończone w momencie osiągnięcia maksymalnego ciśnienia w zbiorniku (4
bar). Spadek ciśnienia następuje poprzez penetrację środka iniekcyjnego w murze. Pompa włącza się
automatycznie po osiągnięciu nastawionego minimalnego ciśnienia. Automatyka umoŜliwia tłoczenie
środka iniekcyjnego poprzez układ węŜy tłoczących przy relatywnie stałej wartości ciśnienia.
Steruje równieŜ czasem trwania i wielkością impulsu ciśnieniowego oraz interwałem, który umoŜliwia
penetrację środka iniekcyjnego. Zakres wielkości impulsu od 450 do 4000 cm3, natomiast czas
interwału to od 60 sekund do 10 minut.
W aparacie iniekcyjnym znalazł zastosowanie silnik elektryczny 230V/50Hz o mocy 1kW, pracujący
przy 2800 obr/min. Maksymalna temperatura otoczenia to +50°C. Z silnikiem współpracuje pompa o
wydajności 3m3/h i max ciśnieniu roboczym 4 bar. Pojemność zbiornika ciśnieniowego 24 dm3.
Skrzynka sterownicza umoŜliwia prowadzenie iniekcji przy zadanych nastawach i przy
wykorzystaniu jednego z czterech programów iniekcji.
Szczegółowe informacje dotyczące uruchomienia i eksploatacji znajdują się w broszurze „StoMurisol
Impuls-System. Opis systemu. Instrukcja przygotowania. Uruchomienie.”
Minimalna temperatura powietrza i podłoŜa w trakcie iniekcji: +5°°C.
Pielęgnacja: Przez 10 dni od wykonania iniekcji temperatura powietrza i podłoŜa nie moŜe być niŜsza
niŜ +5°C.
Zasady wykonania otworów iniekcyjnych:
- rozstaw osiowy 10 – 12 cm
- nachylenie do płaszczyzny poziomej 10 - 15°
- średnica otworów 18 – 20 mm
- głębokość otworów naleŜy dobrać tak, aby dno otworu znajdowało się 5 cm od przeciwległej
płaszczyzny ściany
- po wywierceniu otwory oczyścić spręŜonym powietrzem lub wodą pod ciśnieniem
TECHNOLOGIA WYKONANIA W ISTNIEJĄCYM MURZE POZIOMEJ BARIERY
PRZECIWWILGOCIOWEJ METODĄ INIEKCJI IMPULSOWEJ:
• Preparat iniekcyjny jest dostarczany w formie koncentratu. Płyn roboczy naleŜy sporządzić bezpośrednio przed wykonywaniem prac, rozcieńczając w zaleŜności od przyjętego rozwiązania
systemowego koncentrat wodą pitną w proporcjach: od 1÷7 do 1 ÷ 14 (proporcje dla systemu
STOMurisol).
• W warunkach przeciętnych moŜna przyjąć za właściwe rozcieńczenie w proporcjach: 1 ÷ 10. W
przypadku bardzo intensywnego zawilgocenia objętości muru naleŜy przyjąć proporcje 1 ÷ 7, aby
utrzymać skuteczne stęŜenie cieczy roboczej po jej połączeniu z wodą obecną w strukturze ściany.
W sytuacji, gdy w momencie przeprowadzania iniekcji przegroda jest sucha, przyjmujemy
bardziej znaczne rozcieńczenie koncentratu (do 1 ÷ 14), aby płyn roboczy zyskał odpowiednią
zdolność penetracji i dokładnie nasączył strukturę przegrody w obszarze iniekcji.
8
• Przy rozcieńczeniu koncentratu Murisol Micro wodą w proporcjach: 1 ÷ 10, naleŜy przyjąć
zuŜycie cieczy roboczej w ilości ok. 20 l/m2 poprzecznego przekroju ściany. Tak przygotowaną
cieczą, za pośrednictwem pompy i rur infuzyjnych napełniamy otwory iniekcyjne.
• Skośne otwory iniekcyjne o średnicy 20 mm naleŜy wywiercić po zewnętrznej stronie przegrody,
szeregowo, w linii odpowiadającej planowanemu przebiegowi wprowadzanej bariery
przeciwwilgociowej. Rozstaw otworów ok. 12 cm. Kąt nachylenia otworów w stosunku do
płaszczyzny poziomej: 10° ÷ 15°. Otwory naleŜy wykonać prostopadle do osi przegrody, zawsze
pozostawiając ok. 4-5 cm nie przewierconej przegrody.
• Ciecz robocza jest podawana przez pompę do perforowanych rur infuzyjnych, których długość
naleŜy dobrać odpowiednio do głębokości otworów iniekcyjnych. Dostarczane w kilku
podstawowych długościach rury, moŜna w razie potrzeby skracać na budowie.
• Po zakończeniu iniekcji końcówki rur iniekcyjnych wystające z muru naleŜy odbić poprzez
uderzenie młotkiem. MoŜna je takŜe usunąć a otwory wypełnić (szlamowanie) zaprawą
zamykającą.
NaleŜy pamiętać, Ŝe po wprowadzeniu do przegrody wcześniej nie istniejącej bariery poziomej,
transport wilgoci pozostającej jeszcze ponad barierą w kierunku zewnętrznej powierzchni ściany,
będzie trwał jeszcze przez pewien czas.
W związku z powyŜszym po izolacji poziomej, a przed dociepleniem naleŜy poczekać do
wyschnięcia ścian.
10. DOCIEPLENIE ŚCIAN
Zaprojektowano ocieplenie powierzchni zewnętrznych ścian budynku w oparciu o BSO (instrukcja
ITB nr 334/2002), polegającą na wykonaniu na odpowiednio przygotowanej powierzchni budynku
warstwy izolacyjnej z płyt styropianowych o grubościach podanych wcześniej, przymocowanych do
podłoŜa za pomocą masy klejącej i łączników mechanicznych (4 szt/1m2) i wykończeniu cienką
wyprawą tynkarską zbrojoną tkaniną szklaną. W projekcie przyjęto wykonanie docieplenia wg
rozwiązania systemowego firmy STO-ISPO - system ISPOTHERM B opartego na Aprobacie
Technicznej nr AT-15-3589/2000.
Uwaga: wszystkie szczegóły oraz rozwiązania techniczne naleŜy wykonać ściśle wg rozwiązań
systemowych firmy STO-ISPO oraz instrukcji ITB nr 334/2002.
Dopuszcza się inny system docieplenia BSO posiadający dopuszczenie do stosowania oraz o
parametrach materiałów nie gorszych niŜ przyjęte w dokumentacji.
WARUNKI TECHNICZNE WYKONANIA DOCIEPLENIA WG BSO:
10.1. Kolejność wykonywania robót.
Kolejność wykonywania robót przy wykonywaniu docieplenia w systemie BSO powinna być
następująca:
1. prace przygotowawcze (skompletowanie materiałów, sprzętu i urządzeń, zdjęcie obróbek
blacharskich),
2. skucie wszystkich tynków zewnętrznych
3. sprawdzenie i przygotowanie powierzchni ścian,
4. zagruntowanie podłoŜa w celu zwiększenia jego przyczepności,
5. cięcie płyt styropianowych na potrzebne wymiary,
6. przygotowanie masy klejącej,
7. przyklejanie płyt styropianowych i mocowanie za pomocą łączników mechanicznych,
8. wykonanie warstwy ochronnej na styropianie z masy klejącej, zbrojonej warstwą tkaniny
szklanej,
9
9. wykonanie wyprawy elewacyjnej z wyprawy tynkarskiej,
10. montaŜ rur spustowych,
11. demontaŜ rusztowań i uporządkowanie terenu wokół budynku.
10.2. Prace przygotowawcze.
Przed przystąpieniem do ocieplenia ściany naleŜy zmontować rusztowanie rurowe, przygotować
materiały oraz narzędzia i sprzęt. Następnie naleŜy sprawdzić czy materiały odpowiadają
wymaganiom podanym w projekcie i w odpowiednim świadectwie ITB.
10.3. Sprawdzenie i przygotowanie powierzchni ścian.
Przygotowanie podłoŜa naleŜy rozpocząć od usunięcia wszystkich istniejących tynków
zewnętrznych oraz od dokładnego umycia elewacji.
Po oczyszczeniu naleŜy bezwzględnie zagruntować cala powierzchnię ścian.
Po zakończeniu prac związanych z przygotowaniem podłoŜa naleŜy przeprowadzić próbę
przyczepności styropianu. W tym celu naleŜy przykleić kilka kostek styropianu o wielkości 15 x
15 cm klejem do styropianu ISPO zaprawa klejąca grubości około 1 cm. Po trzech pełnych
dniach moŜna przeprowadzić próbę oderwania próbek od ściany. JeŜeli zerwanie nastąpi w
styropianie, to oznacza, Ŝe przyczepność zaprawy jest dobra i moŜna przystąpić do mocowania
płyt styropianowych.
JeŜeli próbki zostaną oderwane łącznie z zaprawą oznacza to, Ŝe podłoŜe jest niewłaściwie
przygotowane i naleŜy ten etap prac powtórzyć.
10.4. Mocowanie płyt termoizolacyjnych.
Płyty styropianowe moŜna kleić, gdy temperatura powietrza nie jest niŜsza niŜ 50C (jako
alternatywę moŜna zastosować klej w wersji zimowej – QS z temp. klejenia do
-50C) ani wyŜsza od 250C. Elementem mocującym płyty styropianowe jest warstwa kleju ISPO
zaprawa klejąca wspomagana dyblami (kołkami) plastikowymi. Zaprawę klejącą przygotowuje
się bezpośrednio przed uŜyciem przez wymieszanie mechaniczne suchego proszku z wodą, do
uzyskania odpowiedniej konsystencji (przygotowanie ściśle wg zaleceń producenta systemu).
Zaprawa klejowa na powierzchni płyty powinna być rozłoŜona w postaci pasma obwodowego i
kilku placków na powierzchni płyty. Do przyklejania płyt moŜna przystąpić po demontaŜu
obróbek blacharskich i w momencie, gdy elewacja jest sucha. Zaleca się, aby klej nanosić na
płyty bezpośrednio przez przyklejeniem do ściany. Płyty styropianu muszą być układane w taki
sposób, aby nie powstały pomiędzy nimi szczeliny większe niŜ 2 mm. Niedopuszczalne jest
szpachlowanie styków zaprawą klejową.
Płyty naleŜy układać od dołu go góry ściany z przesunięciem spoin pionowych co kaŜdą
warstwę. RównieŜ na naroŜnikach ścian płyty muszą być wzajemnie przesunięte (wyjątek
ościeŜa okien i drzwi). Przy docieplaniu otworów okiennych i drzwiowych naleŜy pamiętać aby
linia pozioma ościeŜa górnego i parapetu nie pokrywała się z linią poziomą połączenia płyt
styropianowych. Po przyklejeniu płyt naleŜy je dobić do powierzchni ściany pacą drewnianą.
Styropian po przyklejeniu musi stanowić równą powierzchnię; ewentualne nierówności naleŜy
zeszlifować papierem ściernym.
Elementem wspomagającym mocowanie zaprawą klejową są kołki plastikowe. MoŜna je
montować w momencie, gdy warstwa zaprawy klejowej jest juŜ dostatecznie twarda i wiercenie
otworów w styropianie nie spowoduje przesuwania płyt (po około dwóch dniach). NaleŜy
stosować 4 kołki na 1 m2 styropianu długości trzpienia 200 mm. Zewnętrzne części łączników
(główki) powinny być pokryte tkaniną techniczną. Zaleca się dodatkowo stosowanie
10
„termodybli” pozwalających uniknąć mostków cieplnych dla kołków. Dodatkowo naleŜy
wzmocnić mocowanie płyt styropianowych wzdłuŜ wszystkich naroŜy budynku kołkami w
rozstawie co 25cm.
10.5. Sprawdzenie skuteczności mocowania mechanicznego.
Zaleca się kontrolne sprawdzenie na 4÷6 próbkach siły wyrywającej łączniki z podłoŜa
(przygotowanego ocieplenia) wg zasad określonych w świadectwach ITB, dopuszczających dane
łączniki do stosowania w budownictwie.
10.6. Wykonanie warstwy zbrojonej.
Przyklejanie siatki z włókna szklanego do powierzchni styropianu moŜna rozpocząć po upływie
2-3 dni (i nie później niŜ 3 miesiące) od chwili zakończenia przyklejenia styropianu, przy
bezdeszczowej pogodzie i temperaturze powietrza nie mniejszej niŜ 50C i nie wyŜszej niŜ 250C.
JeŜeli jest zapowiadany spadek temperatury poniŜej 00C w przeciągu 24 godzin, to nie naleŜy
przyklejać tkaniny zbrojącej, nawet jeŜeli temperatura podczas pracy jest wyŜsza niŜ 50C.
Siatkę naleŜy wtapiać przy uŜyciu zaprawy ISPOS Nr 1 zaprawa zbrojąca. Siatkę naleŜy układać
pasami w taki sposób, aby pomiędzy sąsiednimi pasami powstały zakłady szerokości 10 cm
zarówno w pionie, jak i w poziomie. Siatka z włókna szklanego pełni rolę „zbrojenia”, dlatego
teŜ musi zachowywać ciągłość na całej elewacji. Po zatopieniu siatki naleŜy dokładnie
wyrównać warstwę zaprawy zbrojącej
Do wysokości poziomu +2,50m naleŜy na całej długości ściany zastosować zabezpieczenie
styropianu dodatkową (drugą) warstwą siatki – siatka pancerna STO-PANZERGEWEBE.
Układa się ją tak samo jak pierwszą warstwę, a zaprawę zbrojącą wyrównuje się dopiero po
zatopieniu drugiej warstwy siatki. JeŜeli siatka będzie niedostatecznie zatopiona w warstwie
kleju naleŜy doszpachlować te miejsca dodatkową warstwą zaprawy zbrojącej. Ponadto, do
zabezpieczenia wszystkich naroŜników wypukłych otworów okiennych na parterze i wszystkich
naroŜników wypukłych powierzchni ścian naleŜy stosować kątowniki z perforowanej blachy
aluminiowej z siatką. Kątowniki naleŜy przyklejać masą klejącą do styropianu i dopiero
wówczas naklejać tkaninę szklaną z wywinięciem 15 cm na przyległą ścianę z kaŜdej strony
naroŜnika.
Podczas wykonywania warstwy zbrojącej naleŜy bezwzględnie wykonać diagonalne zbrojenia
wszystkich otworów okiennych i drzwiowych – siatka 20x45 cm w kaŜdym naroŜniku kaŜdego
otworu.
10.7. Wykonanie wyprawy elewacyjnej z masy tynkarskiej.
Wyprawę elewacyjną koloru określonego na końcu niniejszego opracowania, dotyczącym
kolorystyki naleŜy wykonać nie wcześniej niŜ po 3 dniach od naklejenia tkaniny szklanej (i nie
później niŜ 3 miesiące). Jako masę tynkarską moŜna zastosować wyprawę tynkarską silikonową
– StoSilco K o strukturze „baranek” 1,5mm. PodłoŜem dla tynku jest warstwa zbrojona z
naniesionym płynem gruntującym ISPO PUTZGRUND (płyn gruntujący barwiony w kolorze
tynku). Zadaniem gruntu jest izolowanie pod względem chemicznym warstwy wyprawy od
podłoŜa. Warstwa zbrojona jest silnie alkaliczna, wobec czego zachodzi konieczność ochrony
tynku przed występowaniem plam. Drugim czynnikiem, dla którego zastosowanie płynu
gruntującego jest konieczne to wzmocnienie przyczepności pomiędzy warstwą zbrojoną a
warstwą wyprawy zewnętrznej..
Istotną cechą płynu gruntującego ISPO PUTZGRUNT jest jego wodoodporność. Stanowi on
warstwę hydrofobową, co szczególnie jest waŜne przy wykonywaniu docieplenia w miesiącach
11
jesiennych. W razie gwałtownego załamania się pogody, moŜna zakończyć prace na warstwie
gruntującej, która moŜe stanowić tymczasową warstwę ochronną przez okres do sześciu
miesięcy od jej wykonania.
ISPO PUTZGRUNT po wyschnięciu (po upływie ok. 5 godz.) daje ostrą drobną fakturę o dobrej
przyczepności. Po wyschnięciu moŜna przystąpić do wykonywania wyprawy tynkarskiej. NaleŜy
stosować tynk silikonowy STOSILCO o maks. wielkości ziarna 1,5 mm barwiony w masie i
strukturze baranka.
Wykonanie wyprawy elewacyjnej naleŜy prowadzić w temperaturach powietrza nie niŜszych niŜ
50C i nie wyŜszej niŜ 250C. Niedopuszczalne jest wykonywanie wyprawy elewacyjnej w czasie
opadów atmosferycznych, silnego wiatru oraz jeŜeli jest zapowiadany spadek temperatury
poniŜej 00C w przeciągu 24 godzin. Zaleca się osłonięcie rusztowania od słońca i deszczu
podczas wykonywania wyprawy elewacyjnej.
Pozostałe wymagania wyprawy tynkarskiej określone są w Aprobacie Technicznej nr AT-153589/2000.
10.8. Ocieplanie ścian w miejscach szczególnych.
Wykonanie docieplenia przy cokole
Docieplenie ścian zewnętrznych naleŜy wykonać do poziomu terenu – cokół docieplić
styropianem gr. 10cm. W opracowaniu jako fakturę zewnętrzną cokołu przyjęto tynk
kamyczkowy systemu STO – tynk zewnętrzny SUPERLIT K2,0.
Wykonanie docieplenia przy otworach okiennych i drzwiowych
W ścianach z otworami okiennymi lub drzwiowymi zachodzi konieczność wykonania
wzmocnienia warstwy zbrojonej przy naroŜnikach. Stosuje się w tym celu dodatkowe paski
siatki zbrojącej zatopione w warstwie zbrojonej przy naroŜnikach otworów. Paski te powinny
mieć wymiary 20 x 45 cm, skierowane dłuŜszym bokiem prostopadle do przekątnej otworu
(siatki diagonalne). OścieŜa okien i drzwi naleŜy docieplić 2-3 cm warstwą styropianu (w
przypadku braku moŜliwości docieplenia rozwiązanie uzgodnić kaŜdorazowo z inspektorem
nadzoru i projektantem – ewentualne zmniejszenie grubości). Przy wykonywaniu połączenia
docieplenia z ramą okna naleŜy bezwzględnie stosować rozwiązanie systemowe (montaŜ profili
uszczelniających ze zintegrowanymi taśmami uszczelniającymi – Sto-Anputzleiste UNI).
Dodatkowo pod nowymi parapetami zewnętrznymi naleŜy ułoŜyć warstwę styropianu gr. min.
2cm.
Wykonanie nowych obróbek blacharskich
Wykonując nowe obróbki blacharskie naleŜy je dostosować do grubości ocieplonych ścian.
Obróbki te powinny wystawać poza lico ściany co najmniej 40mm (zaleca się 50mm) i powinny
być wykonane w taki sposób, aby zabezpieczały elewację przed zaciekami wody deszczowej
(obróbki ścianek kolankowych powinny mieć wyraźny spadek w kierunku do stropodachu).
Obróbki naleŜy mocować poprzez klejenie. Wszystkie obróbki blacharskie naleŜy wykonać z
blachy powlekanej w kolorze brązowym gr. 0,7mm.
Wszystkie parapety zewnętrzne okien naleŜy zakończyć końcówkami z PCV umoŜliwiającymi
rozszerzalność termiczną parapetów.
11. DOCIEPLENIE STROPODACHU WRAZ Z WYMIANĄ POKRYCIA DACHOWEGO
W opracowaniu zakłada się docieplenie całego stropodachu warstwą wełny mineralnej gr. 20cm
wraz z wymianą istniejącego pokrycia dachowego.
12
11.1. Konstrukcja
W przypadku zniszczenia znacznej części elementu konstrukcyjnego, element wymienić na nowy o
takich samych wymiarach jak istniejący.
W przypadku zniszczenia końcówki elementu naleŜy odcinek ten usunąć i zastąpić nowym
elementem (sztukówką), łącząc go z zachowaną częścią elementu. Dopasowaną sztukówkę łączyć
gwoździami lub śrubami.
Wszystkie wzmocnienia wykonać z drewna klasy C-30.
Wszystkie nowe elementy zabezpieczyć przeciwogniowo-przeciwgrzybicznie metodą zanurzeniową
impregnatem FOBOS M-4.
Elementy drewniane konstrukcji wystające poza elewację budynku zabezpieczyć środkami
niewymywalnymi oraz malować na kolor brązowy.
11.2. Docieplenie
Przyjęto demontaŜ istniejącej papy wraz z deskami, usunięcie zasypki z ŜuŜla, a następnie ułoŜenie
docieplenia z wełny mineralnej gr. 20cm. Przed wykonaniem izolacji cieplnej z wełny mineralnej
naleŜy wykonać na całej powierzchni stropu paroizolację z folii pcv. Przy wykonywaniu izolacji
cieplej zapewnić ciągłość izolacji stropodachu z izolacją ścian zewnętrznych.
11.3. Pokrycie
W opracowaniu przyjęto rozebranie w całości istniejącego pokrycia dachowego z papy wraz z
deskowaniem i wykonanie nowego pokrycia.
Układ warstw połaci:
− Papa wierzchniego krycia termozgrzewlana
− Papa podkładowa (mocowana mechanicznie)
− Płyta OSB3 gr. 22mm
Płytę OSB3 montować dłuŜszym bokiem do krokwi. Krótsze krawędzie płyty łączyć zawsze na
krokwiach. DłuŜsze brzegi łączyć profilem H. Pomiędzy brzegami o prostych krawędziach
zachować szczelinę dylatacyjną min. 3 mm.
Płyty mocować gwoździami spiralnymi o długości 51 mm lub pierścieniowymi od 45 do 75 mm.
Gwoździe wbijać co 30 cm na krokwiach i co 15 cm na łączeniach płyt. Odległość gwoździa od
brzegu płyty nie mniejsza niŜ 1 cm.
Pomiędzy płytą OSB, elementami drewnianymi dachu a kominem zachować dylatację 5cm.
Na pokryciu dachowym naleŜy zamontować nowy wyłaz dachowy.
11.4. Rynny i rury spustowe
Układ i średnice rynien i rur spustowych zgodnie z układem istniejącym – naleŜy zdemontować
istniejące rynny i rury spustowe i odtworzyć ich układ oraz sposób odprowadzenia wód opadowych.
Rynny i rury spustowe z blachy tytanowo-cynkowej.
12. WENTYLACJA POMIESZCZENIA KUCHNI
W opracowaniu przewiduje się wykonanie nowej wentylacji wywiewnej pomieszczenia kuchni
znajdującego się na I piętrze budynku. Istniejący kanał wentylacyjny do demontaŜu.
Wywiew powietrza odbywać się będzie przez kanał wentylacyjny z blachy ocynkowanej o średnicy
dn 150 mm. Kanał wentylacji wywiewnej naleŜy izolować termicznie wełną mineralną grubości 5
cm. Kanał mocować do ściany za pomocą obejm. Kanał otwierać 15 cm poniŜej stropu. Zapewnić
13
róŜnicę poziomów minimum 2,00 m pomiędzy otworem wlotowym a wylotem kanału oraz
wyprowadzić ponad dach na wysokość minimum 60 cm ponad kalenicę dachu.
13. PODSTAWOWE MATERIAŁY
Do wykonania ocieplenia ścian zewnętrznych budynku wg systemu BSO naleŜy stosować
materiały spełniające wymagania określone w instrukcji ITB nr 334/2002 i w Aprobacie
Technicznej nr AT-15-3589/2000.
Do wykonania docieplenia budynku naleŜy zastosować:
Styropian:
Samogasnący rodzaju EPS 70, o wymiarach 500x1000 mm, krawędziach z ostrymi kantami, bez
wyszczerbień i wyłamań i o gęstości 15 kg/m3. Pozostałe wymagania dla płyt styropianowych
powinny być zgodne z normą BN-91/6363-02.
Płyty styropianowe powinny być sezonowane przed uŜyciem przez okres co najmniej dwóch
miesięcy od wyprodukowania.
Zaleca się zastosowanie do ocieplenia styropianu samogasnącego frezowanego (na zakładkę) o
grubościach odpowiednio podanych w opisie powyŜej. I tak:
−
ściany zewnętrzne 14cm,
−
ościeŜa 3cm
Siatka zbrojąca:
Siatka z włókna szklanego ISPO UNI-ARMIERUNGSGEWEBE o cięŜarze 150g/m2 zgodna z
rozwiązaniem systemowym.
Wzmocniona siatka z włókna szklanego do zbrojenia obszarów naraŜonych na uderzenia STO
PANZERGEWEBE o cięŜarze 490g/m2 zgodna z rozwiązaniem systemowym. Siatkę pancerną
naleŜy stosować do wysokości 3,00m ponad poziom terenu.
Zaprawa klejowa i zbrojąca:
NaleŜy stosować masą klejącą zgodną z przyjętym systemem dociepleniowym t.j. zaprawę – ISPO
Zaprawa Klejąca.
Do wklejania siatki zbrojącej docieplenie naleŜy stosować zaprawę ISPOS Nr 1 Zaprawa Zbrojąca.
Obie przyjęte zaprawy są zgodne z aprobatą techniczną nr AT-15-3589/2000.
Łączniki do mechanicznego mocowania płyt styropianowych:
Do
mocowania
styropianu
w
ściany
szczytowej
naleŜy
zastosować
łączniki
o długości trzpienia 200 posiadające świadectwo ITB dopuszczenia do stosowania w budownictwie
(głębokość zakotwienia łączników w podłoŜu 90 mm). MoŜliwe jest stosowanie innych typów
łączników mechanicznych przeznaczonych do tego celu i dopuszczonych do stosowania w
budownictwie aprobatami technicznymi ITB.
Masa tynkarska:
Do wykonania wyprawy elewacyjnej moŜna zastosować silikonowe masy tynkarskie – STOSILCO
K o strukturze „baranek” 1,5mm.
W opracowaniu załoŜono tynki barwione w masie zgodnie z przyjętą kolorystyką budynku.
Płyta OSB3
Płyta OSB3 gr. 22 mm – płyta konstrukcyjna, wilgociouodporniona, trudno zapalna płyta
budowlana. Parametry wg normy EN 300: 2000.
14
14. NARZĘDZIA I SPRZĘT
Do wykonywania prac ociepleniowych naleŜy stosować narzędzia, sprzęt i urządzenia określone w
Instrukcji ITB Nr 334/2002 oraz narzędzia systemowe firm STO-ISPO.
15. NADZÓR TECHNICZNY I ODBIÓR ROBÓT
Roboty związane z ociepleniem BSO i stropodachu powinny być wykonane przez
wyspecjalizowaną firmę i odpowiednio przeszkolony zespół. Przy wykonywaniu robót niezbędny
jest systematyczny nadzór prowadzony przez wykonawcę a takŜe nadzór inwestorski. W czasie
wykonywania robót ociepleniowych ścian naleŜy prowadzić dziennik budowy zgodnie z
obowiązującymi przepisami. W trakcie prowadzenia remontu naleŜy dokonywać częściowych
odbiorów robót polegających na sprawdzeniu, czy poszczególne etapy zostały wykonane zgodnie z
niniejszą dokumentacją techniczną oraz Instrukcją ITB Nr 334/2002.
Technicznym odbiorem częściowym naleŜy objąć następujące etapy robót:
1. Wykonanie iniekcji ciśnieniowej ścian zewnętrznych i wewnętrznych budynku,
2. Przygotowanie powierzchni ścian (podłoŜa pod klejenie styropianu),
3. Zagruntowanie powierzchni pod docieplenie,
4. Przymocowanie do podłoŜa płyt styropianowych,
5. Wykonanie warstwy ochronnej na styropianie (podkładu pod fakturę elewacyjną),
6. Wykonanie faktury elewacyjnej z masy tynkarskiej,
7. Wykonanie nowych obróbek blacharskich oraz montaŜ rur spustowych,
8. Wykonanie docieplenia stropu II piętra,
9. MontaŜ płyt OSB3,
10.Wykonanie pokrycia dachowego,
11.Wymianę stolarki okiennej oraz remont stolarki drzwiowej.
Odbioru robót powinien dokonać inspektor nadzoru inwestorskiego, a w razie potrzeby równieŜ
autor projektu, przy udziale przedstawiciela wykonawcy robót.
Po zakończeniu wszystkich robót naleŜy dokonać odbioru końcowego polegającego na
sprawdzeniu zgodności wykonanych prac z projektem i stosownymi świadectwami ITB.
16. KOLORYSTYKA WG FIRMY STO-ISPO
Na całą powierzchnię ścian przewiduje się tynk silikonowy STOSILCO K o maks. wielkości
ziarna 1,5 mm barwiony w masie w kolorach przedstawionych poniŜej.
Układ kolorów na poszczególnych elewacjach przedstawiają rysunki elewacji.
Opracował:
15
CHARAKTERYSTYKA ENERGETYCZNA BUDYNKU MIESZKLANEGO
UL. KOŚCIUSZKI 15A
Współczynnik przenikania ciepła przez przegrody zewnętrzne
[W/m2K ]
1
Ściany zewnętrzne frontowe
2
Ściany zewnętrzne tylna
3
Ściany zewnętrzne boczna
4
Strop poddasza
5
Okna mieszkań
6
Okna klatki schodowej
7
Drzwi
Sprawności składowe systemu grzewczego
1
Sprawność wytwarzania
2
Sprawność przesyłania
3
Sprawność regulacji
4
Sprawność wykorzystania
5
Przerwy na ogrzewanie w okresie tygodnia
6
Przerwy na ogrzewanie w ciągu doby
Charakterystyka systemu wentylacji
1
Rodzaj wentylacji (naturalna, mechaniczna)
Sposób doprowadzenia i odprowadzenia powietrza
2
Stan
istniejący
1,13
1,13
1,13
2,11
3,00 (1,60)
3,0
3,00
ηw
ηp
ηr
ηc
wt
wd
Charakterystyka energetyczna budynku
1
Obliczeniowa moc cieplna systemu grzewczego [kW]
2
Obliczeniowa moc cieplna na przygotowanie c.w.u.
[kW]
Sezonowe zapotrzebowanie na ciepło do ogrzania budynku [GJ/rok]
(bez uwzględnienia sprawności systemu grzewczego i przerw w
3
ogrzewaniu)
4
5
6
7
8
Sezonowe zapotrzebowanie na ciepło do ogrzania budynku [GJ/rok]
(z uwzględnieniem sprawności systemu grzewczego i przerw w
ogrzewaniu)
Obliczeniowe zapotrzebowanie na ciepło dla c.w.u.
[GJ/rok]
Wskaźnik sezonowego zapotrzebowania na ciepło
[kWh/m3rok]
do ogrzewania budynku w standardowym sezonie grzewczym bez
uwzględnienia sprawności systemu grzewczego i przerw w ogrzewaniu)
[kWh/m3rok]
do ogrzewania budynku w standardowym sezonie grzewczym z
uwzględnieniem sprawności systemu grzewczego i przerw w
ogrzewaniu)
[kWh/m2rok]
do ogrzewania budynku w standardowym sezonie grzewczym z
uwzględnieniem sprawności systemu grzewczego i przerw w
ogrzewaniu)
Stan po
renowacji
0,22
0,22
0,22
0,20
1,6
1,6
2,6
Wartości
normowe
0,30
0,30
0,30
0,25
1,80
1,80
2,6
0,80
0,94
0,89
0,95
1,00
0,95
0,80
0,94
0,89
0,95
1,00
0,95
naturalna
nawietrzaki
nieszczelnośc
i stolarki
naturalna
nawietrzaki
nieszczelności stolarki
22
3
11
3
222
100
332
149
21
21
166
75
248
112
87
39
16
INFORMACJA DOTYCZĄCA BEZPIECZEŃSTWA
I OCHRONY ZDROWIA
1. Zakres robót zadania.
Zakres robót zadania inwestycyjnego obejmuje wykonanie robót docieplenia ścian zewnętrznych
oraz pokrycia dachowego budynku mieszkalnego jednorodzinnego przy ul. Kościuszki 15a w
Szczawnie-Zdroju. Roboty wykonywane będą w oparciu o dokumentację projektową opracowaną
przez Firmę Projektowo-Usługową „BUD-JAR” w Wałbrzychu.
2. Wykaz istniejących obiektów budowlanych.
Budynek objęty opracowaniem przylega ścianą boczną do budynku sąsiedniego oraz elewacją
frontową przylega do chodnika drogi gminnej.
3. Wskazanie dotyczące przewidywanych zagroŜeń występujących podczas realizacji robót.
Przy realizacji robót budowlanych związanych z dociepleniem obiektu oraz pokryciem dachowym
będą występować roboty stwarzające zagroŜenie dla zdrowia przy których kierownik budowy jest
zobowiązany do sporządzenia lub zapewnienia sporządzenia przed rozpoczęciem budowy planu
bezpieczeństwa i ochrony zdrowia. Roboty które naleŜy uwzględnić w planie bezpieczeństwa i
ochrony zdrowia to:
- roboty związane z zagroŜeniem upadkiem z wysokości (roboty przy których występuje ryzyko
upadku z wysokości ponad 5,0m). ZagroŜenie powyŜsze występować będzie podczas
prowadzenia wszystkich robót związanych z wymiana pokrycia dachowego oraz robót
elewacyjnych.
4. Wskazanie sposobu prowadzenia instruktaŜu pracowników przed przystąpieniem do robót.
Przed przystąpieniem do robót remontowych naleŜy kaŜdorazowo wykonać instruktaŜ
stanowiskowy dla wszystkich pracowników pracujących przy robotach stwarzających zagroŜenie
dla zdrowia. Wszyscy pracownicy powinni posiadać aktualne badania uprawniające do pracy na
wysokości. Kierownik budowy zobowiązany jest do szczegółowego zapoznania pracowników z
technologią wykonywanych robót budowlanych oraz sposobem prawidłowego montaŜu rusztowań
do prowadzonych prac budowlanych.
5. Wskazanie środków technicznych i organizacyjnych, zapobiegającym niebezpieczeństwom
wynikającym z wykonywania robót budowlanych.
W celu zapobiegania niebezpieczeństwu wynikającemu z prowadzonych robót naleŜy:
wykonać montaŜ rusztowania ściśle wg instrukcji producenta.
powiesić na rusztowaniu informację dotyczącą maksymalnego obciąŜenia pomostu roboczego,
wykonać uziemienie rusztowania (z wykonaniem badania),
prawidłowo zamontować balustrady ochronne i odboje w obrębie rusztowań,
wykonać właściwe zakotwienie rusztowań do ścian budynku
dokonać osłonięcia całego rusztowania siatkami zabezpieczającymi zwłaszcza od strony drogi,
właściwie oznakować terenu budowy tablicami informacyjnymi o prowadzonych pracach na
wysokości,
przy pracach pokrywczych dachu wszyscy pracownicy muszą bezwzględnie pracować w
szelkach zabezpieczających.
Opracował:

PROJEKT

Transkrypt

Podobne dokumenty

Zastosowanie Płyty izolacyjne Fundamin EPS 100 wykonane w

NA CO ZWRACAĆ UWAGĘ PRZY WYBORZE MATERIAŁU DO

W sprawie kolizji pozwoleń na budowę i zgłoszeń dotyczących

Wysokości, oprocentowanie oraz okresy spłaty pożyczek

Breifing prasowy minister E

Gimnazjum NWW - projekt budowlany

Wznoszenie ścian zewnętrznych

czytaj więcej