Adresowanie w protokole TCP/IP
Transkrypt
Adresowanie w protokole TCP/IP
Protokoły transmisji. Model OSI i protokoły rzeczywiste - 1 Adresowanie w protokole TCP/IP System logicznego adresowania realizowany jest za pośrednictwem protokołu IP w warstwie sieci (OSI). Adres IP dla komputera i innego węzła sieci to 32 bitowa liczba (4 bajty) podzielona logicznie na cztery jednobajtowe obszary, zwane oktetami. Adres logiczny wskazuje na punkt przyłączenia do sieci, zwany interfejsem. Komputer posiadajacy kilka interfejsów, np. dwie karty sieciowe, może mied kilka adresów logicznych, po jednym dla każdego interfejsu. Adres logiczny może byd określony przez administratora, przydzielony przez serwer DHCP lub pochodzid z tzw. autokonfiguracji. Może on określad komputer, grupę komputerów lub całą sied. W obrębie danej sieci jest zawsze unikatowy. Teoretycznie w adresowaniu wykorzystującym 32 bity można zaadresowad 2 32 = 4 294 967 296 urządzeo. W praktyce jest ich mniej, co wynika z podziału puli adresów IP na klasy. Ponieważ sieci wykorzystujące protokół IP mogą mied rozmaite rozmiary, wyróżniono tzw. klasy adresów z przeznaczeniem dla sieci różnej wielkości. Trzy podstawowe klasy adresów IP to: Ilośd sieci Klasa danej klasy A 127 B 16384 C 2 097 150 Ilośd hostów w Wartośd sieci i zakres pierwszego oktetu adresów (dziesiętna) 24 16 777 216 (2 ) 1 – 127, pierwszy Adresy tej klasy bit jest zawsze mają wartości od równy 0. 1.0.0.0 do 127.255.255.255. Opis klasy Wykorzystywana w bardzo dużych sieciach, zapewnia ponad 16 milionów adresów dla węzłów sieci. Adres 127.0.0.0 mimo że powinien należed do klasy A jest zarezerwowany jako tzw. pętla zwrotna. I nie może byd użyty do adresowania komputerów. 65534 128 – 191, Sieci korporacji i instytucji, Adresy tej klasy pierwsze dwa bity wykorzystujące wiele tysięcy węzłów maja wartości od to 10. sieci. Po dwa oktety na adres sieci i 128.0.0.0 do adres hosta. 191.255.255.255. 254 192 – 223, Wykorzystywana w małych sieciach Adresy tej klasy pierwsze trzy bity lokalnych. Trzy pierwsze oktety to obejmują zakres to 110 adres sieci, ostatni to adres hosta. od 192.0.0.0 do 233.255.255.255. Klasa D – adresy wykorzystywane są w sieciach, gdzie grupa użytkowników odbiera te same dane z jednej aplikacji lub usługi serwera. Sa to tzw. adresy multicast. Zakres adresów to 224.0.0.0 do 239.255.255.255. Klasa E – adresy klasy eksperymentalnej, niedostępne dla normalnych użytkowników, zakres tych adresów to 240.0.0.0 do 255.255.255.255. Protokoły transmisji. Model OSI i protokoły rzeczywiste - 1 Dla każdej klasy adresów IP adres mający w części hosta same zera to tzw. adres sieci. Adres, który w części hosta ma same jedynki, to adres rozgłoszeniowy, tzw. broadcast. Adresy specjalne: 0.0.0.0 – adres domyślnej trasy (tablica routingu) 127.0.0.1 – pętla zwrotna (loopback) 255.255.255.255 – adres rozgłoszeniowy w sieci lokalnej Adresy prywatne (nierutowalne) w poszczególnych klasach sieci: 10.0.0.0 do 10.255.255.255.255 w klasie A (jedna sied, 16 777 214 hostów) 172.16.0.0 do 172.31.255.255 w klasie B (16 sieci po 65534 hosty) 192.168.0.0 do 192.168.255.255 w klasie C (256 sieci po 254 hosty) Maska podsieci oddziela częd adresu odpowiadającą za adres sieci od cześci odpowiadającej za adres hosta. Poszczególne klasy sieci mają maski: A – 255.0.0.0 lub 11111111 . 000000000 . 00000000 . 00000000 lub /8 B - 255.255.0.0 lub 11111111 . 11111111 . 00000000 . 00000000 lub /16 C – 255.255.255.0 lub 11111111 . 11111111 . 11111111 . 00000000 lub /24 Adresowanie bezklasowe Aby wykorzystac maskę podsieci do wydzielenia grupy komputerów w sieci klasy C (w celu utworzenia podsieci) wykorzystujemy częśd bitów w oktetach przeznaczonych na adres hosta, np.: 11111111.11111111.11111111.11100000 to adres podsieci 255.255.255.224. Hosty tej podsieci mogą byd adresowane na pozostałych pięciu bitach (32 – 2 = 30). Liczba hostów jest o dwa mniejsza niż wartośd wynikająca z liczby bitów, gdyż same zera w częśdi hosta dadzą w efekcie maskę podsieci, zaś same jedynki to adres rozgłoszeniowy podsieci. Minimalna liczba bitów przeznaczonych na podsied wynosi 2, minimalna liczba bitów przeznaczonych na hosta to również 2. Ustalanie adresu sieci dla konkretnego komputera wymaga znajomości adresu IP komputera i maski podsieci. Po zapisaniu ich w postaci dwójkowej dokunuje się obliczenia iloczynu logicznego dla poszczególnych bitów adresu i maski w części sieci i podsieci, w pozostałej części wpisujemy 0. Protokoły transmisji. Model OSI i protokoły rzeczywiste - 1 Ustalanie adresu rozgłoszeniowego polega na zapisaniu adresu komputera i maski podsieci (dwójkowo), następnie dokonujemy obliczenia iloczynu logicznego dla adresu komputera i części maski odpowiedzialnej za sied, w pozostałej części wpisujemy 1. Określanie, czy dwa komputery należą do tej samej sieci wymaga znajomości maski podsieci. Dla każdego komputera określamy adres sieci (z adresu hosta i maski) i porównujemy uzyskane adrey sieci.