Europejska radykalna prawica

www.feswar.org.pl
Europejska radykalna prawica:
Schematy i Procesy na wschodzie i zachodzie
___________________________________________________________________________
Europejska radykalna prawica: Schematy i Procesy na wschodzie i zachodzie
Czy Europa idzie w prawą stronę? Jakie są różnice między ruchami prawicowymi w Europie Wschodniej i Zachodniej? Odpowiedzi na te pytania szukali uczestnicy konferencji
„Europejska radykalna prawica. Schematy i procesy na wschodzie i zachodzie”. Naukowcy
z całej Europy zajmujący się tym tematem spotkali się 20 lutego 2014 roku w gmachu
Uniwersytetu Warszawskiego. Spotkanie zostało zorganizowane m.in. przez Fundację im.
Friedricha Eberta oraz Uniwersytet Europejski Viadrina we Frankfurcie nad Odrą.
Warszawa. Nie ulega wątpliwości, że ruchy prawicowe stają się znowu europejskim problemem. Ich wzmożona działalność jest widoczna nie tylko na płaszczyźnie lokalnej, prawicowe partie coraz częściej zdobywają mandaty w parlamentach i budują koalicje, o
czym mówiła w swojej prezentacji dr Sarah de Lange z Uniwersytetu w Amsterdamie.
Radykalna prawica po II wojnie światowej była tematem dyskusji oraz prezentacji prof.
Minkenberga z uniwersytetu w Viadrinie, który opowiadał nie tylko o trudnej sytuacji w
Niemczech, ale przedstawił również perspektywę Austrii. Jako przykład podał znaną w
Niemczech książkę Thilo Sarrazina pod tytułem „Deutschland schafft sich ab” w której
autor zawarł tezy o natężeniu prawicowym, na przykład zarzuca imigrantom z państw
muzułmańskich, że tworzą równoległe społeczeństwo, swoiste państwo w państwie, przez
co ich integracja jest utrudniona. Szczególną uwagę zwraca on na fakt, że emigranci z
krajów islamskich przysparzają państwu również więcej kosztów socjalnych, niż dostarczają korzyści rozwojowi gospodarki. Książka ta wywołała ogromną dyskusję u naszych
1
www.feswar.org.pl
Europejska radykalna prawica:
Schematy i Procesy na wschodzie i zachodzie
___________________________________________________________________________
zachodnich
sąsiadów.
Prof.
Minkenberg
skupił się również na różnicach pomiędzy
„starymi” a „nowymi” krajami związkowymi,
zwrócił uwagę na obecność partii NPD w
Landestagu Saksonii. Poruszył również temat ostatniego głośnego procesu Narodowosocjalistycznego Podziemia (NSU) dotyczącego zabójstw obcokrajowców. „Zachodniego systemu partyjnego opartego na podziale prawica – lewica nie można porównać do
systemów? Europy Wschodniej bądź Środkowo-Wschodniej” – taką tezę przedstawiła
doktor de Lange, a udowodnił ją na polskim przykładzie dr Rafał Pankowski, profesor Collegium Civitas i członek Stowarzyszenia „NIGDY WIĘCEJ”. Skupił się na przeszłości, kiedy
u władzy była partia Prawo i Sprawiedliwość ze swoimi prawicowymi koalicjantami: Ligą
Polskich Rodzin i Samoobroną, prowadząc politykę nacjonalistyczną, skupioną na wartościach stricte narodowościowych. Zwrócił również uwagę na fenomen polskiego Radia
Maryja i jego siły na oddziaływanie w polskim
społeczeństwie.
Ważnym
tematem
spotkania była trudna sytuacja na Węgrzech. András Bíró-Nagy opowiedział słuchaczom
o
sukcesie
partii
prawicowej
Jobbik, która zyskała na klęsce lewicy węgierskiej. Referent zaznaczył, iż „pomysł na
gospodarkę kraju partii Jobbik jest bardziej
lewicowy niż program partii socjalistycznej”, podkreślając jego populistyczny charakter.
Wyjaśnił też proces powstania „Magyar Gárda” czyli Gwardii Węgierskiej, skrajnie prawicowej organizacji patriotyczno-militarnej, powstałej w 2007 roku na mocy decyzji władz
partyjnych Jobbiku jako "ponadpartyjna organizacja samoobrony i obrony ojczyzny". Po
wypowiedzi ekspertów nadszedł czas na dyskusję z uczestnikami, którzy zadawali wiele
pytań dotyczących różnic między partiami prawicowymi na arenie europejskiej.
Fot. 1: Paneliści (od lewej) Ralf Melzer, András Biró-Nagy, Rafał Pankowski, Sarah de
Lange, Michael Minkenberg // (cc) Lukas Plewnia / Fundacja im. Friedricha-Eberta [CC
BY-NC-SA 2.0] / Flickr
Fot. 2: Ralf Melzer // (cc) Lukas Plewnia / Fundacja im. Friedricha-Eberta [CC BY-NC-SA
2.0] / Flickr
Fot. 3: Sarah de Lange und Michael Minkenberg // (cc) Lukas Plewnia / Fundacja im.
Friedricha-Eberta [CC BY-NC-SA 2.0] / Flickr
2