Łk 24,46-53 - Lectio Divina

części ziemi? Ten, który zstąpił, jest i Tym, który wstąpił ponad wszystkie niebiosa, aby
wszystko napełnić.
Hbr 1:3 Ten Syn, który jest odblaskiem Jego chwały i odbiciem Jego istoty, podtrzymuje
wszystko słowem swej potęgi, a dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy
Majestatu na wysokościach.
Hbr 4:14 Mając więc arcykapłana wielkiego, który przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna
BoŜego, trwajmy mocno w wyznawaniu wiary.
Niedziela Wniebowstąpienia w roku C:
Łk 24,46-53
46.
47.
52 Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jerozolimy,
48.
Mt 28:9 A oto Jezus stanął przed nimi i rzekł: «Witajcie!» One podeszły do Niego, objęły
Go za nogi i oddały Mu pokłon.
Mt 28:17 A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili.
J 20:28 Tomasz Mu odpowiedział: «Pan mój i Bóg mój!»
Ps 30:12 Biadania moje zmieniłeś mi w taniec; wór mi rozwiązałeś, opasałeś mnie
radością, by moje serce nie milknąc psalm Tobie śpiewało. BoŜe mój, Panie, będę Cię
wysławiał na wieki.
J 14:28 Słyszeliście, Ŝe wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście
Mnie miłowali, rozradowalibyście się, Ŝe idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie.
J 16:7 JednakŜe mówię wam prawdę: PoŜyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeŜeli nie
odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was. A jeŜeli odejdę, poślę Go do was.
J 16:22 TakŜe i wy teraz doznajecie smutku. Znowu jednak was zobaczę, i rozraduje się
serce wasze, a radości waszej nikt wam nie zdoła odebrać.
1 P 1:8-9 Wy, choć nie widzieliście, miłujecie Go; wy w Niego teraz, choć nie widzicie,
przecieŜ wierzycie, a ucieszycie się radością niewymowną i pełną chwały wtedy, gdy
osiągniecie cel waszej wiary - zbawienie dusz.
53 gdzie stale przebywali w świątyni, <wielbiąc i> błogosławiąc Boga.
Łk 1:14 Będzie to dla ciebie radość i wesele; i wielu z jego narodzenia cieszyć się będzie.
Łk 2:20 A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli,
jak im to było powiedziane.
Dz 2:46 Codziennie trwali jednomyślnie w świątyni, a łamiąc chleb po domach,
przyjmowali posiłek z radością i prostotą serca. 47 Wielbili Boga, a cały lud odnosił się do
nich Ŝyczliwie. Pan zaś przymnaŜał im codziennie tych, którzy dostępowali zbawienia.
Dz 5:41-42 A oni odchodzili sprzed Sanhedrynu i cieszyli się, Ŝe stali się godni cierpieć dla
imienia Jezusa. Nie przestawali teŜ co dzień nauczać w świątyni i po domach i głosić Dobrą
Nowinę o Jezusie Chrystusie.
Mt 28:20 Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami
przez wszystkie dni, aŜ do skończenia świata».
Mk 16:20 Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i
potwierdził naukę znakami, które jej towarzyszyły.
Ap 22:21 Łaska Pana Jezusa ze wszystkimi!
Stronice te zawierają Słowa Pisma Świętego.
Dlatego powinny być uczczone i godnie traktowane!
49.
50.
51.
52.
53.
Jezus rzekł do uczniów: Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i
trzeciego dnia zmartwychwstanie,
w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów
wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy.
Wy jesteście świadkami tego.
Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście,
aŜ będziecie uzbrojeni mocą z wysoka.
Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce błogosławił ich.
A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba.
Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jerozolimy,
gdzie stale przebywali w świątyni, <wielbiąc i> błogosławiąc Boga.
46 Jezus rzekł do uczniów: Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i
trzeciego dnia zmartwychwstanie,
£k 24:26-27 CzyŜ Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały?» I
zaczynając od MojŜesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co we wszystkich
Pismach odnosiło się do Niego.
£k 24:44 Potem rzekł do nich: «To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy
byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie
MojŜesza, u Proroków i w Psalmach».
Ps 22:2-32 BoŜe mój, BoŜe mój, czemuś mnie opuścił? Daleko od mego Wybawcy słowa
mego jęku. BoŜe mój, wołam przez dzień, a nie odpowiadasz, wołam i nocą, a nie zaznaję
pokoju. a przecieŜ Ty mieszkasz w świątyni, Chwało Izraela! Tobie zaufali nasi przodkowie,
zaufali, a Tyś ich uwolnił; do Ciebie wołali i zostali zbawieni, Tobie ufali i nie doznali wstydu.
Ja zaś jestem robak, a nie człowiek, pośmiewisko ludzkie i wzgardzony u ludu. Szydzą ze
mnie wszyscy, którzy na mnie patrzą, rozwierają wargi, potrząsają głową: «Zaufał Panu,
niechŜe go wyzwoli, niechŜe go wyrwie, jeśli go miłuje». (...) Moje gardło suche jak skorupa,
język mój przywiera do podniebienia, kładziesz mnie w prochu śmierci. Bo sfora psów mnie
opada, osacza mnie zgraja złoczyńców. Przebodli ręce i nogi moje, policzyć mogę wszystkie
moje kości. A oni się wpatrują, sycą mym widokiem; moje szaty dzielą między siebie i los
rzucają o moją suknię. Ty zaś, o Panie, nie stój z daleka; Pomocy moja, spiesz mi na ratunek!
Ocal od miecza moje Ŝycie, z psich pazurów wyrwij moje jedyne dobro, wybaw mnie od lwiej
paszczęki i od rogów bawolich - wysłuchaj mnie! Będę głosił imię Twoje swym braciom i
chwalić Cię będę pośród zgromadzenia: «Chwalcie Pana wy, co się Go boicie, sławcie Go,
całe potomstwo Jakuba; bójcie się Go, całe potomstwo Izraela! Bo On nie wzgardził ani się nie
brzydził nędzą biedaka, ani nie ukrył przed nim swojego oblicza i wysłuchał go, kiedy ten
zawołał do Niego». Dzięki Tobie moja pieśń pochwalna płynie w wielkim zgromadzeniu.
Śluby me wypełnię wobec bojących się Jego. Ubodzy będą jedli i nasycą się, chwalić będą
Pana ci, którzy Go szukają. «Niech serca ich Ŝyją na wieki». Przypomną sobie i wrócą do Pana
wszystkie krańce ziemi; i oddadzą Mu pokłon wszystkie szczepy pogańskie, bo władza
królewska naleŜy do Pana i On panuje nad narodami. Tylko Jemu oddadzą pokłon wszyscy, co
śpią w ziemi, przed Nim zegną się wszyscy, którzy w proch zstępują. A moja dusza będzie
Ŝyła dla Niego, potomstwo moje Jemu będzie słuŜyć, opowie o Panu pokoleniu przyszłemu, a
sprawiedliwość Jego ogłoszą ludowi, który się narodzi: «Pan to uczynił».
Iz 50:6 Podałem grzbiet mój bijącym i policzki moje rwącym Mi brodę. Nie zasłoniłem
mojej twarzy przed zniewagami i opluciem.
Iz 53:2 On wyrósł przed nami jak młode drzewo i jakby korzeń z wyschniętej ziemi. Nie
miał On wdzięku ani teŜ blasku, aby na Niego popatrzeć, ani wyglądu, by się nam podobał.
Oz 6:1-3 Chodźcie, powróćmy do Pana! On nas zranił i On teŜ uleczy, On to nas pobił, On
ranę zawiąŜe. Po dwu dniach przywróci nam Ŝycie, a dnia trzeciego nas dźwignie i Ŝyć
będziemy w Jego obecności. DołóŜmy starań, aby poznać Pana; Jego przyjście jest pewne jak
świt poranka, jak wczesny deszcz przychodzi On do nas, i jak deszcz późny, co nasyca ziemię.
Dz 4:12 I nie ma w Ŝadnym innym zbawienia, gdyŜ nie dano ludziom pod niebem Ŝadnego
innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni».
Dz 10:40-43. Bóg wskrzesił Go trzeciego dnia i pozwolił Mu ukazać się nie całemu
ludowi, ale nam, wybranym uprzednio przez Boga na świadków, którzyśmy z Nim jedli i pili
po Jego zmartwychwstaniu. On nam rozkazał ogłosić ludowi i dać świadectwo, Ŝe Bóg
ustanowił Go sędzią Ŝywych i umarłych. Wszyscy prorocy świadczą o tym, Ŝe kaŜdy, kto w
Niego wierzy, przez Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów.]
Dz 17:3 Na podstawie Pisma wyjaśniał i nauczał: «Mesjasz musiał cierpieć i
zmartwychwstać. Jezus, którego wam głoszę, jest tym Mesjaszem».
1 P 1:3-4 Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa. On w
swoim wielkim miłosierdziu przez powstanie z martwych Jezusa Chrystusa na nowo zrodził
nas do Ŝywej nadziei: do dziedzictwa niezniszczalnego i niepokalanego, i niewiędnącego,
które jest zachowane dla was w niebie.
47 w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów
wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy.
Mt 9:13 Idźcie i starajcie się zrozumieć, co znaczy: Chcę raczej miłosierdzia niŜ ofiary. Bo
nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników».
1 J 2:12 Piszę do was, dzieci, Ŝe dostępujecie odpuszczenia grzechów ze względu na Jego imię.
Dz 2:38 «Nawróćcie się - powiedział do nich Piotr - i niech kaŜdy z was ochrzci się w imię
Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie w darze Ducha Świętego.
Dz 3:19-20 Pokutujcie więc i nawróćcie się, aby grzechy wasze zostały zgładzone, aby
nadeszły od Pana dni ochłody, aby teŜ posłał wam zapowiedzianego Mesjasza, Jezusa,
Dz 13:38-39 Niech więc będzie wam wiadomo, bracia, Ŝe zwiastuje się wam odpuszczenie
grzechów przez Niego: KaŜdy, kto uwierzy, jest przez Niego usprawiedliwiony ze wszystkich
grzechów, z których nie mogliście zostać usprawiedliwieni w Prawie MojŜeszowym.
Dz 5:31 Bóg wywyŜszył Go na prawicę swoją jako Władcę i Zbawiciela, aby dać Izraelowi
nawrócenie i odpuszczenie grzechów.
Dz 11:18 Gdy to usłyszeli, zamilkli. Wielbili Boga i mówili: «A więc i poganom udzielił
Bóg łaski nawrócenia, aby Ŝyli».
Dz 13:46 Wtedy Paweł i Barnaba powiedzieli odwaŜnie: «NaleŜało głosić słowo BoŜe
najpierw wam. Skoro jednak odrzucacie je i sami uznajecie się za niegodnych Ŝycia
wiecznego, zwracamy się do pogan.
Ef 1:13 W Nim takŜe i wy usłyszeliście słowo prawdy, Dobrą Nowinę o waszym zbawieniu.
W Nim równieŜ uwierzyliście i zostaliście opatrzeni pieczęcią Ducha Świętego, który był
obiecany.
50 Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce błogosławił
ich.
Rdz 14:18 Melchizedek zaś, król Szalemu, wyniósł chleb i wino; a poniewaŜ był on
kapłanem Boga NajwyŜszego, błogosławił Abrama, mówiąc: «Niech będzie błogosławiony
Abram przez Boga NajwyŜszego, Stwórcę nieba i ziemi! Niech będzie błogosławiony Bóg
NajwyŜszy, który w twe ręce wydał twoich wrogów!» Abram dał mu dziesiątą część ze
wszystkiego.
Rdz 27:4 Potem przyrządź mi smaczną potrawę, jaką lubię, podaj mi ją, abym jadł i abym
ci pobłogosławił, zanim umrę».
Rdz 48:9 Józef odpowiedział: «To są właśnie moi synowie, których Bóg dał mi tutaj».
Wtedy Izrael rzekł: «PrzybliŜ ich do mnie, a pobłogosławię ich».
Lb 6:23-27 «Powiedz Aaronowi i jego synom: tak oto macie błogosławić Izraelitom.
Powiecie im: Niech cię Pan błogosławi i strzeŜe. Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą,
niech cię obdarzy swą łaską. Niech zwróci ku tobie oblicze swoje i niech cię obdarzy pokojem.
Tak będą wzywać imienia mojego nad Izraelitami, a Ja im będę błogosławił».
Kpł 9:22 Następnie Aaron podniósł ręce w stronę ludu i pobłogosławił go. I zszedł po
ukończeniu ofiary przebłagalnej, ofiary całopalnej i ofiar biesiadnych.
Mk 10:16 I biorąc je w objęcia, kładł na nie ręce i błogosławił je.
Hbr 7:5-7 Wprawdzie i ci z synów Lewiego, którzy otrzymują kapłaństwo, mają zgodnie z
Prawem polecenie pobierania dziesięciny od ludu, to jest od braci swoich, chociaŜ i ci
wywodzą się z rodu Abrahama. Tamten, który nie wywodził się z ich rodu, otrzymał
dziesięcinę od Abrahama i pobłogosławił tego, który miał obietnice. Nie ma zaś Ŝadnej
wątpliwości, iŜ to, co mniejsze, otrzymuje błogosławieństwo od tego, co wyŜsze.
Syr 51:20 Wtedy on [Pan] schodząc, wyciągał swe ręce nad całym zgromadzeniem synów
Izraela, aby dać swymi wargami błogosławieństwo Pana, i by się radować Jego imieniem.
51 A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do
nieba.
2 Krl 2:11 Podczas gdy oni szli i rozmawiali, oto zjawił się wóz ognisty wraz z rumakami
ognistymi i rozdzielił obydwóch: a Eliasz wśród wichru wstąpił do niebios.
Mk 16:19 Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga.
Łk 9:51 Gdy dopełnił się czas Jego wzięcia [z tego świata], postanowił udać się do Jerozolimy
J 20:17 Rzekł do niej Jezus: «Nie zatrzymuj Mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca.
Natomiast udaj się do moich braci i powiedz im: "Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz
do Boga mego i Boga waszego"».
Dz 1:9 Po tych słowach uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu.
Dz 1:12 Wtedy wrócili do Jerozolimy z góry, zwanej Oliwną, która leŜy blisko Jerozolimy,
w odległości drogi szabatowej.
Ef 4:8-10 Dlatego mówi Pismo: Wstąpiwszy do góry wziął do niewoli jeńców, rozdał
ludziom dary. Słowo zaś "wstąpił" cóŜ oznacza, jeśli nie to, Ŝe równieŜ zstąpił do niŜszych
niewolników i niewolnice wyleję Ducha mego w owych dniach. I uczynię znaki na niebie i na
ziemi: krew i ogień, i słupy dymne. Słońce zmieni się w ciemność, a księŜyc w krew, gdy
przyjdzie dzień Pański, dzień wielki i straszny. KaŜdy jednak, który wezwie imienia
Pańskiego, będzie zbawiony, bo na górze Syjon [i w Jeruzalem] będzie wybawienie, jak
przepowiedział Pan, i wśród ocalałych będą ci, których wezwał Pan.
Iz 44:3-4 Bo rozleję wody po spragnionej glebie i zdroje po wyschniętej ziemi. Przeleję
Ducha mego na twoje plemię i błogosławieństwo moje na twych potomków. Wyrastać będą
jak trawa wśród wody, jak topole nad bieŜącymi wodami.
Iz 59:20-21 Lecz do Syjonu przyjdzie jako Odkupiciel i do nawróconych z występków w
Jakubie - wyrocznia Pana. Co do Mnie, takie jest przymierze moje z nimi, mówi Pan: «Duch
mój, który jest nad tobą, i słowa moje, które włoŜyłem ci w usta, nie zejdą z twych własnych
ust ani z ust twoich dzieci, ani z ust potomków twoich synów, odtąd i na zawsze - mówi Pan.
J 14:16-17 Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na
zawsze - Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie moŜe, poniewaŜ Go nie widzi ani nie zna.
Ale wy Go znacie, poniewaŜ u was przebywa i w was będzie.
J 14:26 A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was
wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem.
J 15:26 Gdy jednak przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy,
który od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie.
J 16:7-16 JednakŜe mówię wam prawdę: PoŜyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeŜeli
nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was. A jeŜeli odejdę, poślę Go do was. 8 On zaś, gdy
przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. O grzechu - bo nie wierzą
we Mnie; o sprawiedliwości zaś - bo idę do Ojca i juŜ Mnie nie ujrzycie; wreszcie o sądzie bo władca tego świata został osądzony. Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz
jeszcze znieść nie moŜecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej
prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi
wam rzeczy przyszłe.
Iz 32:15 Wreszcie zostanie wylany na nas Duch z wysokości. Wtedy pustynia stanie się
sadem, a sad za las uwaŜany będzie.
Dz 1:4-5 A podczas wspólnego posiłku kazał im nie odchodzić z Jerozolimy, ale oczekiwać
obietnicy Ojca: «Słyszeliście o niej ode Mnie - mówił - Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce
zostaniecie ochrzeczeni Duchem Świętym.
Dz 1:8 ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi
świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aŜ po krańce ziemi».
Dz 2:1-4 Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na
tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru,
i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im teŜ języki jakby z ognia, które się
rozdzieliły, i na kaŜdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i
zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić.
Dz 2:33-34 Wyniesiony na prawicę Boga, otrzymał od Ojca obietnicę Ducha Świętego i
zesłał Go, jak to sami widzicie i słyszycie.
Ga 3:13-14 Z przekleństwa Prawa Chrystus nas wykupił-stawszy się za nas
przekleństwem, bo napisane jest: Przeklęty kaŜdy, którego powieszono na drzewie - aby
błogosławieństwo Abrahama stało się w Chrystusie Jezusie udziałem pogan i abyśmy przez
wiarę otrzymali obiecanego Ducha.
Dz 17:30-31 Nie zwaŜając na czasy nieświadomości, wzywa Bóg teraz wszędzie i
wszystkich ludzi do nawrócenia, dlatego Ŝe wyznaczył dzień, w którym sprawiedliwie będzie
sądzić świat przez Człowieka, którego na to przeznaczył, po uwierzytelnieniu Go wobec
wszystkich przez wskrzeszenie Go z martwych».
Dz 28:28 Wiedzcie więc, Ŝe to zbawienie BoŜe posłane jest do pogan, a oni będą słuchać».
Ps 86:9 Przyjdą wszystkie ludy, które stworzyłeś, i Tobie, Panie, pokłon oddadzą, i będą
sławiły Twe imię.
Ps 98:1-3 Śpiewajcie Panu pieśń nową, albowiem cuda uczynił. Zwycięstwo zgotowała Mu
Jego prawica i święte ramię Jego. Pan okazał swoje zbawienie: na oczach narodów objawił
swą sprawiedliwość. Wspomniał na dobroć i na wierność swoją wobec domu Izraela. Ujrzały
wszystkie krańce ziemi zbawienie Boga naszego.
Iz 2:1-3 Widzenie Izajasza, syna Amosa, dotyczące Judy i Jerozolimy: Stanie się na końcu
czasów, Ŝe góra świątyni Pańskiej stanie mocno na wierzchu gór i wystrzeli ponad pagórki.
Wszystkie narody do niej popłyną, mnogie ludy pójdą i rzekną: «Chodźcie, wstąpmy na Górę
Pańską do świątyni Boga Jakubowego! Niech nas nauczy dróg swoich, byśmy kroczyli Jego
ścieŜkami. Bo Prawo wyjdzie z Syjonu i słowo Pańskie - z Jeruzalem».
Iz 11:10 Owego dnia to się stanie: Korzeń Jessego stać będzie na znak dla narodów. Do
niego ludy przyjdą po radę, i sławne będzie miejsce jego spoczynku.
Iz 49:6 A mówił: «To zbyt mało, iŜ jesteś Mi Sługą dla podźwignięcia pokoleń Jakuba i
sprowadzenia ocalałych z Izraela! Ustanowię cię światłością dla pogan, aby moje zbawienie
dotarło aŜ do krańców ziemi».
Iz 52:10 Pan obnaŜył juŜ swe ramię święte na oczach wszystkich narodów; i wszystkie
krańce ziemi zobaczą zbawienie naszego Boga.
Iz 52:15 Oto się powiedzie mojemu Słudze, wybije się, wywyŜszy i wyrośnie bardzo. Jak
wielu osłupiało na Jego widok - tak nieludzko został oszpecony Jego wygląd i postać Jego
była niepodobna do ludzi - tak mnogie narody się zdumieją, królowie zamkną przed Nim usta,
bo ujrzą coś, czego im nigdy nie opowiadano, i pojmą coś niesłychanego.
Iz 60:1-3 Powstań! Świeć, bo przyszło twe światło i chwała Pańska rozbłyska nad tobą. Bo
oto ciemność okrywa ziemię i gęsty mrok spowija ludy, a ponad tobą jaśnieje Pan, i Jego
chwała jawi się nad tobą. I pójdą narody do twojego światła, królowie do blasku twojego wschodu.
Iz 66:18-21 A Ja znam ich czyny i zamysły. Przybędę, by zebrać wszystkie narody i języki;
przyjdą i ujrzą moją chwałę. Ustanowię u nich znak i wyślę niektórych ocalałych z nich do
narodów Tarszisz, Put, Meszek i Rosz, Tubal i Jawan, do wysp dalekich, które nie słyszały
mojej sławy ani nie widziały mojej chwały. Oni ogłoszą chwałę moją wśród narodów. Z
wszelkich narodów przyprowadzą jako dar dla Pana wszystkich waszych braci - na koniach, na
wozach, w lektykach, na mułach i na dromaderach - na moją świętą górę w Jeruzalem - mówi
Pan - podobnie jak Izraelici przynoszą ofiarę z pokarmów w czystych naczyniach do świątyni
Pana. Z nich takŜe wezmę sobie niektórych jako kapłanów i lewitów - mówi Pan.
Jer 31:34 I nie będą się musieli wzajemnie pouczać jeden mówiąc do drugiego: "Poznajcie
Pana!" Wszyscy bowiem od najmniejszego do największego poznają Mnie - wyrocznia Pana,
poniewaŜ odpuszczę im występki, a o grzechach ich nie będę juŜ wspominał».
Mi 4:2 Pójdą liczne narody i powiedzą: «Chodźcie, wstąpmy na górę Pańską, do domu Boga
Jakubowego, niech nas nauczy dróg swoich, byśmy chodzili Jego ścieŜkami», bo z Syjonu
wyjdzie nauka i słowo Pańskie z Jeruzalem.
Ml 1:11 Albowiem od wschodu słońca aŜ do jego zachodu wielkie będzie imię moje między
Iz 5:4 Co jeszcze miałem uczynić winnicy mojej, a nie uczyniłem w niej? Czemu, gdy
narodami, a na kaŜdym miejscu dar kadzielny będzie składany imieniu memu i ofiara czysta.
Albowiem wielkie będzie imię moje między narodami - mówi Pan Zastępów.
Mt 8:10-11 Gdy Jezus to usłyszał, zdziwił się i rzekł do tych, którzy szli za Nim:
«Zaprawdę powiadam wam: U nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary. Lecz
powiadam wam: Wielu przyjdzie ze Wschodu i Zachodu i zasiądą do stołu z Abrahamem,
Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim.
Dz 10:46-48 Słyszeli bowiem, Ŝe mówią językami i wielbią Boga. Wtedy odezwał się
Piotr: «KtóŜ moŜe odmówić chrztu tym, którzy otrzymali Ducha Świętego tak samo jak my?»
I rozkazał ochrzcić ich w imię Jezusa Chrystusa. Potem uprosili go, aby zabawił u nich jeszcze
kilka dni.
Dz 18:5-6 Kiedy Sylas i Tymoteusz przyszli z Macedonii, Paweł oddał się wyłącznie
nauczaniu i udowadniał śydom, Ŝe Jezus jest Mesjaszem. A kiedy się sprzeciwiali i bluźnili,
otrząsnął swe szaty i powiedział do nich: «Krew wasza na waszą głowę, jam nie winien. Od tej
chwili pójdę do pogan».
Rz 10:12-18 Nie ma juŜ róŜnicy między śydem a Grekiem. Jeden jest bowiem Pan
wszystkich. On to rozdziela swe bogactwa wszystkim, którzy Go wzywają. Albowiem kaŜdy,
kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony. JakŜe więc mieli wzywać Tego, w którego
nie uwierzyli? JakŜe mieli uwierzyć w Tego, którego nie słyszeli? JakŜe mieli usłyszeć, gdy im
nikt nie głosił? JakŜe mogliby im głosić, jeśliby nie zostali posłani? Jak to jest napisane: Jak
piękne stopy tych, którzy zwiastują dobrą nowinę! Ale nie wszyscy dali posłuch Ewangelii.
Izajasz bowiem mówi: Panie, któŜ uwierzył temu, co od nas posłyszał? Przeto wiara rodzi się z
tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa. Pytam więc: czy moŜe nie
słyszeli? AleŜ tak: Po całej ziemi rozszedł się ich głos, aŜ na krańce świata ich słowa.
Rz 15:8-12 Albowiem Chrystus - mówię - stał się sługą obrzezanych, dla okazania
wierności Boga i potwierdzenia przez to obietnic danych ojcom oraz po to, Ŝeby poganie za
okazane sobie miłosierdzie uwielbili Boga, jak napisano: Dlatego oddawać Ci będę cześć
między poganami i śpiewać imieniu Twojemu. Znów mówi Pismo: Weselcie się, poganie,
wraz z ludem Jego! I znowu: Chwalcie Pana, wszyscy poganie, niech Go uwielbiają wszystkie
narody! Nadto takŜe Izajasz powiada: Przyjdzie potomek Jessego, powstanie Ten, który ma
rządzić poganami, w Nim poganie pokładać będą nadzieję. A Bóg, dawca nadziei, niech wam
udzieli pełni radości i pokoju w wierze, abyście przez moc Ducha Świętego byli bogaci w
nadzieję. Bracia, jestem co do was przekonany, Ŝe pełni jesteście szlachetnych uczuć,
ubogaceni wszelką wiedzą, zdolni do udzielania sobie wzajemnie upomnień. A moŜe niekiedy
w liście tym zbyt śmiało się wyraziłem jako ten, który wam pewne sprawy stara się
przypomnieć - na mocy danej mi przez Boga łaski. Dzięki niej jestem z urzędu sługą
Chrystusa Jezusa wobec pogan sprawującym świętą czynność głoszenia Ewangelii BoŜej po
to, by poganie stali się ofiarą Bogu przyjemną, uświęconą Duchem Świętym.
Ef 3:8 Mnie, zgoła najmniejszemu ze wszystkich świętych, została dana ta łaska: ogłosić
poganom jako Dobrą Nowinę niezgłębione bogactwo Chrystusa
£k 13:34 Jeruzalem, Jeruzalem! Ty zabijasz proroków i kamienujesz tych, którzy do ciebie
są posłani. Ile razy chciałem zgromadzić twoje dzieci, jak ptak swoje pisklęta pod skrzydła, a
nie chcieliście.
Oz 11:8 JakŜe cię mogę porzucić, Efraimie, i jak opuścić ciebie, Izraelu? JakŜe cię mogę
równać z Admą i uczynić podobnym do Seboim? Moje serce na to się wzdryga i rozpalają się
moje wnętrzności.
czekałem, by winogrona wydała, ona cierpkie dała jagody?
Mt 10:5-6 Tych to Dwunastu wysłał Jezus, dając im następujące wskazania: «Nie idźcie do
pogan i nie wstępujcie do Ŝadnego miasta samarytańskiego! Idźcie raczej do owiec, które
poginęły z domu Izraela.
Dz 3:25-26 Wy jesteście synami proroków i przymierza, które Bóg zawarł z waszymi
ojcami, kiedy rzekł do Abrahama: Błogosławione będą w potomstwie twoim wszystkie narody
ziemi. Dla was w pierwszym rzędzie wskrzesił Bóg Sługę swego i posłał Go, aby błogosławił
kaŜdemu z was w odwracaniu się od grzechów».
48 Wy jesteście świadkami tego.
J 15:27 Ale wy teŜ świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku.
Dz 1:8 Gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami
w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aŜ po krańce ziemi».
Dz 1:21-22 Trzeba więc, aby jeden z tych, którzy towarzyszyli nam przez cały czas, kiedy
Pan Jezus przebywał z nami, począwszy od chrztu Janowego aŜ do dnia, w którym został
wzięty od nas do nieba, stał się razem z nami świadkiem Jego zmartwychwstania».
Dz 3:15 Zabiliście Dawcę Ŝycia, ale Bóg wskrzesił Go z martwych, czego my jesteśmy
świadkami.
Dz 4:33 Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a
wszyscy oni mieli wielką łaskę.
Dz 5:32 Dajemy temu świadectwo my właśnie oraz Duch Święty, którego Bóg udzielił tym,
którzy Mu są posłuszni».
Dz 10:39 A my jesteśmy świadkami wszystkiego, co zdziałał w ziemi Ŝydowskiej i w
Jerozolimie. Jego to zabili, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wskrzesił Go trzeciego dnia i
pozwolił Mu ukazać się nie całemu ludowi, ale nam, wybranym uprzednio przez Boga na
świadków, którzyśmy z Nim jedli i pili po Jego zmartwychwstaniu.
Dz 13:31 a On ukazywał się przez wiele dni tym, którzy z Nim razem poszli z Galilei do
Jerozolimy, a teraz dają świadectwo o Nim przed ludem.
Dz 22:15 Bo wobec wszystkich ludzi będziesz świadczył o tym, co widziałeś i słyszałeś.
Hbr 2:3-4 jakŜe my unikniemy kary, jeśli nie będziemy się troszczyć o tak wielkie
zbawienie? Było ono głoszone na początku przez Pana, a umocnione u nas przez tych, którzy
je słyszeli. Bóg zaś uwierzytelnił je cudami, znakami przedziwnymi, róŜnorakimi mocami i
udzielaniem Ducha Świętego według swej woli.
1 J 1:2-3 bo Ŝycie objawiło się. Myśmy je widzieli, o nim świadczymy i głosimy wam Ŝycie
wieczne, które było w Ojcu, a nam zostało objawione - oznajmiamy wam, cośmy ujrzeli i
usłyszeli, abyście i wy mieli współuczestnictwo z nami. A mieć z nami współuczestnictwo
znaczy: mieć je z Ojcem i Jego Synem Jezusem Chrystusem.
49 Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w
mieście, aŜ będziecie uzbrojeni mocą z wysoka.
Jl 3:1 I wyleję potem Ducha mego na wszelkie ciało, a synowie wasi i córki wasze
prorokować będą, starcy wasi będą śnili, a młodzieńcy wasi będą mieli widzenia Nawet na