D - Sąd Rejonowy w Olsztynie

Sygn. akt IX W 168/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 7 kwietnia 2015 r.
Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny
w składzie:Przewodniczący: SSR Joanna Sienicka
Protokolant: Kalina Pawełko
Bez udziału oskarżyciela publ.
po rozpoznaniu w dniu 26 II, 31 III 2015 r.
sprawy 1. J. S.
c. J. i D. z domu B. ur. (...) w B.
obwinionej o to, że w dniu 15 grudnia 2014r. o godzinie 13:40 w O. na skrzyżowaniu ulicy (...) z ul.(...) kierując
samochodem marki S. o nr rej. (...) podczas zmiany pasa ruchu nie zachowała szczególnej ostrożności i nie ustąpiła
pierwszeństwa przejazdu kierującemu samochodem MARKI J. o nr rej. (...) w wyniku czego współprzyczyniła się do
zderzenia powodując uszkodzenia pojazdów oraz zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym
-tj. o wykroczenie z art. 86§1 kw w zw. z art. 22 ust 1 i 4 ustawy prawo o ruchu drogowym
2 S. J. (1)
s. F. i T. z domu R. ur. (...) w O.
obwinionego o to, że: w dniu 15 grudnia 2014r. o godzinie 13:40 w O. na skrzyżowaniu ul. (...) z ul.(...) kierując
samochodem marki J. o nr rej. (...) nie zastosował się do znaku F-10 „kierunki na pasach ruchu” w wyniku czego
współprzyczynił się do zderzenia z kierująca samochodem marki S. o nr rej. (...) powodując uszkodzenia pojazdów
oraz zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym
-tj. o wykroczenie z art. 86§1 kw w zw. z art. 22 ust 1 i 4 ustawy prawo o ruchu drogowym
ORZEKA:
I obwinioną J. S. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej czynu i za to na podstawie art. 86§1 kw w zw. z art. 22
ust 1 i 4 ustawy prawo o ruchu drogowym skazuje ją, wymierzając na podstawie art. 86§1kw karę 400 (czterysta)
złotych grzywny;
II obwinionego S. J. (1) uznaje za winnego tego, że w dniu 15 grudnia 2014r. o godzinie 13:40 w O. na skrzyżowaniu
ul. (...) z ul.(...) kierując samochodem marki J. o nr rej. (...) nie zastosował się do znaku F-10 „kierunki na pasach
ruchu” i za to na podstawie art. 92§1 kw skazuje go na karę 200 (dwieście) złotych grzywny;
II na podstawie art. 118 § 1 kpw i art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych obciąża
obwinionych zryczałtowanymi wydatkami postępowania w kwocie po 100 (sto) złotych i opłatami -J. S. - w kwocie
40 (czterdzieści) złotych, S. J. (1) -30(trzydzieści)zł; w pozostałym zakresie koszty postępowania ponosi Skarb
Państwa .
Sygn. akt IX W 168/15
UZASADNIENIE
J. S. została obwiniona o wykroczenie z art. 86§1 kw w zw. z art. 22 ust 1 i 4 ustawy prawo o ruchu drogowym
polegające na tym, że w dniu 15 grudnia 2014r. o godzinie 13:40 w O. na skrzyżowaniu ulicy (...) z ul. (...) kierując
samochodem marki S. o nr rej. (...) podczas zmiany pasa ruchu nie zachowała szczególnej ostrożności i nie ustąpiła
pierwszeństwa przejazdu kierującemu samochodem marki J. o nr rej. (...) w wyniku czego współprzyczyniła się do
zderzenia powodując uszkodzenia pojazdów oraz zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym.
S. J. (1) został obwiniony o wykroczenie z art. 86§1 kw w zw. z art. 22 ust 1 i 4 ustawy prawo o ruchu drogowym
polegające na tym , że: w dniu 15 grudnia 2014r. o godzinie 13:40 w O. na skrzyżowaniu ul. (...) z ul.(...) kierując
samochodem marki J. o nr rej. (...) nie zastosował się do znaku F-10 „kierunki na pasach ruchu” w wyniku czego
współprzyczynił się do zderzenia z kierująca samochodem marki S. o nr rej. (...) powodując uszkodzenia pojazdów
oraz zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym.
Obwiniona J. S. mieszka w O. , pracuje (...) jako (...) , osiąga dochód miesięczny około (...), na utrzymaniu ma jedno
dziecko, jest mężatką.
Obwiniony S. J. (1) mieszka w S. , prowadzi (...), osiąga dochód miesięczny około(...), nie ma nikogo utrzymaniu ,
jest rozwiedziony.
W dniu 15 grudnia 2014r. około godziny 13:39 obwinieni wjechali od strony ul (...) na skrzyżowanie o ruchu okrężnym
ulicy (...) w O. . J. S. kierowała samochodem marki S. o nr rej. (...) i poruszała się lewym pasem ruchu , zaś S. J. (1)
samochodem marki J. o nr rej. (...) pasem zewnętrznym prawym. Jechali z prędkością około 40-50km/h. J. poruszał
się nieznacznie szybciej od S.. S. J. (1) zamierzał skręcić w prawo w ul (...), lecz przez nieuwagę minął zjazd. Zdecydował
się objechać skrzyżowanie prawym pasem ruchu i zjechać w ul (...). J. S. kierowała się w stronę ul (...), w którą
zamierzała zjechać. Na wysokości zjazdu w ul (...), około godziny 13.40, doszło do zderzenia pojazdów. J. poruszał się
prawym pasem ruchu, jego środkiem, zaś kierująca S. z lewego pasa ruchu rozpoczynała wjeżdżanie na pas prawy.
Najechała na bok J. w części przedniej lewej, przodem swojego pojazdu - bokiem prawym . W S. powstały uszkodzenia
w postaci pogiętego i zarysowanego błotnika przedniego prawego, zarysowanego zderzaka przedniego strony prawej,
porysowanego i zerwanego z mocowań reflektora prawego, porysowanej felgi koła prawego przedniego, połamanego
wlotu powietrza .(...)J. (1)został pogięty i zarysowany błotnik przedni lewy, porysowane poszycie drzwi przednich
lewych , porysowany klosz lampy kierunkowskazu bocznego lewego, porysowany próg lewy, porysowania felgi koła
przedniego lewego.
Na miejsce zdarzenia wysłany został patrol policji w składzie (...). Sporządzili protokoły oględzin pojazdów, szkic
miejsca kolizji.
Skrzyżowanie, na którym doszło do zdarzenia, objęte jest monitoringiem miejskim. Zarejestrował on wjazd na rondo
obu pojazdów o godzinie 13.39 z ul (...) i pojazdy po zderzeniu na wysokości zjazdu w ul (...) o godzinie 13.40.
W czasie zdarzenia widoczność była dobra, jezdnia sucha, zachmurzenie duże . Przed wjazdem na skrzyżowanie od
strony ul (...) na pasach ruchu znajdowały się znaki poziome- strzałki kierunkowe. Na pasie prawym strzałka do jazdy
na wprost i skrętu w prawo , na pasie lewym do jazdy na wprost i skrętu w lewo. Dodatkowo znajdował się tam znak
pionowy F-10 informujący o kierunkach na pasach ruchu - na pasie prawym do jazdy na wprost i skrętu w prawo , na
pasie lewym do jazdy na wprost i skrętu w lewo.
(d. wydruk z K. k 5, 8-11,notatka k 12, protokół oględzin k 13-14, szkic k 15, płyta k 31-32, opinia prywatna k
47-53,zdjęcie k 55,pismo k 56-59, wyjaśnienia obwinionych k 60v-61v, 21v, zeznania D. G. k 61v-62,Ł. P. k 62,Z. S.
k 62,opinia biegłego k 63-77, 81-81v)
Obwiniona J. S. nie przyznała siędo popełnienia zarzucanego jej czynu. Wyjaśniła , iż wjechała na rondo
od ul (...) na lewy pas ruchu zgodnie z obowiązującym oznakowaniem gdyż zamierzała skręcić w ul (...). Na wysokości
ul (...) zauważyła jadący prawym pasem ruchu samochód marki J.. Jechał on szybciej niż ona, wyprzedził ją, zniknął
jej z pola widzenia . Była przekonana, iż zjedzie w ul (...), bo tak nakazywały znaki. Upewniła, iż z ul (...) nie wjeżdża
na skrzyżowanie żaden pojazd i zaczęła objeżdżać rondo. Przed zjazdem w ul (...) wrzuciła kierunkowskaz , upewniła
sie w lusterkach, że nic nie jedzie, nie widziała żadnego pojazdu jadącego prawym pasem ruchu. Jej zdaniem kierowca
J. jechał bardzo szybko i dlatego go nie zauważyła. Nie pamięta, czy przekroczyła linię oddzielającą pasy ruchu gdy
doszło do zderzenia, znajdowała sie wówczas na wysokości ul (...).
Obwiniony S. J. (1) nie przyznał siędo popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, iż wjechał na rondo
od ul (...) z zamiarem skrętu w ul (...), nie wykonał jednak tego manewru bo zamyślił sie i zagapił. Jechał wówczas
prawym pasem ruchu. Chciał objechać rondo i skręcić w ul. (...). To była jazda wzdłuż swojego pasa ruchu, a nie
zawracanie. Jego zdaniem istniejące na rondzie oznakowanie oznacza, iż prawym pasem ruchu można jechać w prawo
i prosto wzdłuż pasa ruchu skręcając w każdą ulicę odchodzącą w prawo. Dlatego nie musiał skręcać w ul (...). Nie
ma takiego pojęcia jak skręt w lewo na rondzie bo wszystkie skręty są w prawo. Oznakowanie takie nie ma zatem
sensu. Nie do końca zwrócił uwagę jak jechała obwiniona. Jej pojazd poruszał się mniej więcej równolegle z nim.
Nie wie czy widział u niej włączony kierunkowskaz. Jechał z dozwoloną prędkością. Obwiniona skręciła w prawo z
pasa , który nie pozwalał na taki manewr i nie ustąpiła mu pierwszeństwa . Obwiniony przedłożył na potwierdzenie
swojej argumentacji opinię prywatną . Wynika z niej , iż do kolizji przyczyniła się kierująca samochodem S. , która
nie ustąpiła pierwszeństwa przejazdu pojazdowi jadącemu prawym pasem ruchu. Kierujący J. poruszał sie cały czas
swoim wyznaczonym pasem ruchu.
Sąd zasadniczo nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionych, poza kwestią zajmowania na rondzie wskazanych przez
obwinionych pasów ruchu, ich wjazdu na rondo od ul (...) i zderzenia na wysokości zjazdu w ul (...). Sąd uznał także
za wiarygodne twierdzenia obwinionego S. J. (1) , iż kierująca S. nie ustąpiła mu pierwszeństwa przejazdu zmieniając
zajmowany pas ruchu z lewego na prawy. W pozostałej części uznał wyjaśnienia obwinionych za przejaw przyjętej
przez nich linii obrony zmierzającej do uniknięcia odpowiedzialności za zarzucane im wykroczenia. W szczególności
Sąd nie podzielił zaprezentowanej przez obwinionych interpretacji prawa o ruchu drogowym jako nie znajdującej
potwierdzenia w treści obowiązujących przepisów.
Z zeznań funkcjonariusza policji D. G. (2) wynika, iż kierująca S. poruszała się na rondzie wewnętrznym pasem ruchu
od ul (...) z zamiarem skrętu w lewo w S.. Twierdziła, iż od razu z lewego pasa ruchu chciała skręcić w S.. Natomiast
kierujący J. wjechał na rondo pasem prawym także od ul (...) i objeżdżał rondo z zamiarem skrętu w ul (...). Zdaniem
świadka zgodnie z istniejącym na skrzyżowaniu oznakowaniem nie mógł on wykonać takiego manewru . Z prawego
pasa ruchu , dla wjeżdżających od ul (...) , możliwe było wykonanie skrętu w prawo w(...)lub jazda na wprost w (...).
Obwiniony zagapił sie i nie skręcił w prawo w ul(...). Kierującą S. stosowała sie do istniejącego oznakowania, z lewego
pasa ruchu mogła skręcić w ul. (...), ale powinna ustąpić pierwszeństwa pojazdowi poruszającemu się prawym pasem
ruchu .
Z zeznań Ł. P. (2) wynika,. iż pojazdy po kolizji zostały przestawione, nie pamięta by pozostały po zderzeniu ślady
na jezdni.
Sąd w całości podzielił zeznania świadków uznając je za spójne i logiczne. Należy zauważyć, iż w/w świadkowie
wykonywali czynności służbowe , przedstawili jedynie wyniki swoich spostrzeżeń, zapamiętane relacje uczestników
i interpretacje obowiązujących przepisów prawa o ruchu drogowym oraz oznakowania na skrzyżowaniu, którą Sąd
podzielił.
Za niewiele wnoszące do sprawy Sąd uznał zeznania Z. S. (2). Nie był on świadkiem zdarzenia.
Nagranie z monitoringu miejskiego pozwala na wskazanie , iż oba pojazdy wjechały niemal jednocześnie na rondo z ul
(...) oraz, że do zderzenia doszło na wysokości zjazdu w ul (...), co zgodne jest z pozostałym materiałem dowodowym.
Kamera nie zarejestrowała samego zderzenia z uwagi na wykonywany ruch obrotowy.
Z opinii biegło E. R. wynika, iż prędkości obu pojazdów zawierały sie w przedziale 40-50km/h, a prędkość J. była
nieznacznie większa niż S.. W chwili zderzenia S. znajdowała się na lewym pasie ruchu w fazie wjazdu na pas prawy
na wysokości zjazdu w ul (...) , poruszała sie po torze ruchu odchylonym wyraźnie w prawo o około 20-30 stopni,
a J. znajdował się na pasie prawym w jego środkowej części. Bezpośrednią przyczyną zderzenia było niezachowanie
należytej ostrożności przez kierującą S. podczas zmiany pasa ruchu z lewego na prawy, wjazdu na pas prawy, po którym
poruszał się kierujący J., nie udzielenie mu pierwszeństwa przejazdu. Z opinii wynika, iż podczas zderzenia doszło
do bezpośredniego kontaktu boku samochodu S. -jego prawej przedniej strony, z bokiem lewym w części przedniej
J.. Uszkodzenia ujawnione na obu pojazdach korespondują ze sobą co do rozmiaru i usytuowania. Takie uszkodzenia
powstają podczas najeżdżania jednego pojazdu na drugi , gdy ich osie wzdłużne wyraźnie są odchylone od siebie.
Takie usytuowanie pojazdów występuje podczas zmiany pasa ruchu z lewego na prawy , gdy pojazdy przed zderzeniem
poruszały sie po torach ruchu o wyraźnej krzywiźnie , jak następuje na skrzyżowaniach o ruchu okrężnym. Z charakteru
uszkodzeń wynika, iż S. najeżdżała na bok samochodu J.. W chwili uderzenia wektor impulsu siły skierowany był
od przodu w kierunku tyłu pojazdu. Wjazd pojazdów na skrzyżowanie nastąpił prawie równocześnie. Kierująca S. na
wysokości zjazdu w ul (...) zmieniała pas z lewego na prawy.
Sąd podzielił powyższe wnioski opinii biegłego . Znajdują one uzasadnienie w przepisach prawa o ruchu drogowym.
Zostały poparte rzetelną analizą materiału dowodowego w tym przede wszystkim uszkodzeń pojazdów, nagrania z
monitoringu.
Sąd nie podzielił natomiast rozważań biegłego dotyczących interpretacji obowiązującego na skrzyżowaniu
oznakowania pionowego oraz wniosku końcowego opinii, iż brak jest podstaw do uznania, że kierujący J. nie
zastosował się do obowiązującego oznakowania. Biegły stwierdził, iż na skrzyżowaniu brak jest oznakowania
poziomego zobowiązującego kierujących do zmiany toru jazdy lub zabraniającego wykonania innych manewrów niż
ustalone znakami przed wjazdem na skrzyżowanie. Jazda na wprost zgodnie z oznakowaniem pionowym i poziomym
przed wjazdem na skrzyżowanie, nie obligowała kierujących do wjazdu w drugi wjazd. Jazda na wprost zezwalała na
jazdę do kolejnego zjazdu a nie tylko do drugiego , a przy braku zakazu zawracania umożliwiała jazdę dookoła ronda.
Oznakowanie znakiem F-10 zezwalało zatem kierującemu J. na przejazd prawym pasem ruchu poza zjazd w ul (...).
Argumentacja ta stoi w sprzeczności z treścią obowiązujących przepisów. Zgodnie z rozporządzeniem w sprawie
znaków i sygnałów drogowych znaki poziome odzwierciedlające znaki pionowe ostrzegawcze lub zakazu stanowią
powtórzenie zastosowanych znaków pionowych. Przed wjazdem na skrzyżowanie o ruchu okrężnym od strony ul (...)
znajdował się znak pionowy F-10 i poziomy -strzałki na pasach ruchu. Na lewym pasie strzałka do jazdy na wprost
i skrętu w lewo, na prawym do jazdy na wprost i skrętu w prawo. Strzałki stosuje sie w celu lepszego zorientowania
kierowców o zasadach korzystania z pasów ruchu na których się znajdują, a przez to ich celem jest usprawnienie
ruchu i podniesienie jego bezpieczeństwa . Strzałki kierunkowe stosuje się w celu wskazania dozwolonego kierunku
jazdy z pasa , na którym sie znajdują. Strzałka kierunkowa zezwalająca na skręcanie w lewo umieszczona na skrajnym
lewym pasie ruchu oznacza także zezwolenie na zawracanie , chyba że jest to zabronione znakiem pionowym B-23
zakaz zawracania lub ruch jest kierowany syganlizatorem S-3. Oznakowanie poziome istniejące przy wjeździe na
rondo na prawym pasie ruchu, którym poruszał się kierujący J., zezwalało na jazdę na wprost i na skręt w prawo.
Wskazywało , że pasa prawego dozwolona jest jazda tylko w prawo i na wprost . Strzałki kierunkowe wskazują bowiem
dozwolony kierunek jazdy z pasa na jakim się znajdują , a nie pasem na jakim sie znajdują. Zasad tych nie zmienia
fakt, iż przedmiotowe skrzyżowanie było o ruchu okrężnym, oznakowane znakiem (...). Wymienione znaki oznaczały
bowiem jedynie, iż na danym skrzyżowaniu ruch odbywa się dookoła wyspy w kierunku wskazanym na znaku , a
pierwszeństwo mają kierujący znajdujący się na skrzyżowaniu przed kierującymi wjeżdżającymi na skrzyżowanie.
Oznakowanie to nie zmieniało natomiast zasad wynikających ze strzałek kierunkowych umieszczonych na jezdni
przed wjazdem na skrzyżowanie. Odmienna interpretacja zaprezentowana przez biegłego oraz obwinionego S. J. nie
znajduje uzasadnienia w treści rozporządzenia w sprawie znaków i sygnałów drogowych oraz przepisów ustawy prawo
o ruchu drogowym.
Nie podzielając powyższych rozważań biegłego dotyczących stosowania się przez kierującego J. do istniejącego
oznakowania, Sąd uznał za wiarygodny i przekonywujący wniosek końcowy opinii o braku przyczynienia się w/w do
zaistnienia zderzenia.
Znamieniem warunkującym odpowiedzialność z art. 86 § 1 kw jest spowodowanie zagrożenie bezpieczeństwa w
ruchu drogowym. Zagrożenie to polega na takim zakłóceniu ruchu, które grozi zderzeniem pojazdów lub wymaga
podjęcia manewrów obronnych przez innego uczestnika ruchu. Owe zagrożenie winno być skutkiem wcześniejszego
niezachowania należytej ostrożności.
Art. 22 ust 1 ustawy prawo o ruchu drogowym stanowi, iż kierujący zamierzający zmienić kierunek lub zajmowany
pas ruchu zobowiązany jest do zachowania szczególnej ostrożności. Szczególna ostrożność jest kwalifikowaną
postacią ostrożności, jest podwyższona do granic gwarantujących skuteczność reakcji w przypadku zmieniającej
się nieoczekiwanie sytuacji na drodze. Szczególna ostrożność przy zmianie pasa ruchu polega, zgodnie z ust 4 cyt.
przepisu, na ustąpieniu pierwszeństwa pojazdowi, który porusza się po pasie ruchu na który kierujący zamierza
wjechać. Ponadto manewr ten musi być zawczasu i wyraźnie sygnalizowany. Zawsze kierujący zmieniający pas ruchu
musi dołożyć większej staranności niż inny uczestnicy ruchu. Przy wykonywaniu tego manewru powinien wykorzystać
wszystkie możliwe sposoby, aby wykonać go bezpiecznie. Powinien również poza przestrzeganiem przepisów ruchu
drogowego kierować się zdrowym rozsądkiem, przezornością i respektowaniem bezpieczeństwa innych. Kierowca
zmieniający pas ruchu powinien zatem nie tylko odpowiednio wcześnie zasygnalizować ten manewr i baczyć aby
nie zajechać drogi innemu pojazdowi, ale także upewnić się poprzez spojrzenie w lusterko wsteczne lub boczne, czy
znajdujący się za nim pojazd nie uniemożliwia bezpiecznego wykonania tego manewru (wyrok SN z dnia 08.03.2006
r., IV KK 416/05).
Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, iż obwiniona J. S. swoim działaniem wyczerpała znamiona wykroczenia z art.
86§1 kw w zw. z art. 22 ust 1 i 4 ustawy prawo o ruchu drogowym . Uznał ją za winną popełnienia zarzucanego jej czynu.
Obwinionego S. J. (1) Sąd uznał za winnego tego, że w dniu 15 grudnia 2014r. o godzinie 13:40 w O. na skrzyżowaniu
ul. (...) z ul. (...) kierując samochodem marki J. o nr rej. (...) nie zastosował się do znaku F-10 „kierunki na
pasach ruchu” . Swoim zachowaniem wyczerpał znamiona wykroczenia z art 92§1kw . Sąd wyeliminował z opisu
czynu przypisanego obwinionemu przyczynienie się do zderzenia z kierująca samochodem marki S. o nr rej. (...)
spowodowanie uszkodzenia pojazdów oraz zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Niezależnie od kierunku z
jakiego na prawy pas ruchu wjechałby kierujący J. i niezależnie od kierunku w jakim poruszałby się, to na kierującej S.
zmieniającej zajmowany pas ruchu ciążył obowiązek zachowania szczególnej ostrożności podczas wykonywania tego
manewru i upewnienia się czy manewr ten może wykonać bezpiecznie. Winna była ustąpić pierwszeństwa pojazdowi
poruszającemu się pasem na który zamierzała wjechać. Nie ulega wątpliwości, iż gdyby kierująca S. nie podjęła się
zmiany pasa ruchu do zderzenia nie doszłoby. Z wyjaśnień samej obwinionej wynika, iż nie widziała samochodu J. na
prawym pasie ruchu gdy rozpoczynała manewr. Bezspornym jest także , iż pojazd ten znajdował się tam, inaczej nie
doszłoby bowiem do przedmiotowego zdarzenia. Niezauważenie samochodu J. przez obwinioną wytłumaczyć można
jedynie niezachowaniem szczególnej ostrożności i nieobserwowaniem zmieniającej się sytuacji na jezdni. Zwłaszcza, iż
z opinii biegłego wynika, iż oba pojazdy poruszały się z podobnymi prędkościami w granicach 40-50 km/h , a prędkość
J. była nieznacznie większa niż S..
Przy wymiarze kary Sąd wziął pod uwagę dane o karalności za wykroczenia k 5, 8-11, rozmiar uszkodzeń pojazdów.
W świetle wskazanych wyżej okoliczności i faktu naruszenia przez obwinionych podstawowych zasad ruchu
drogowego Sąd orzekł wobec obwinionej J. S. karę grzywny w wysokości 400 złotych, zaś wobec S. J. (1) 200zł .
Orzeczone kary, w ocenie Sądu, są współmierne do stopnia zawinienia każdego z obwinionych i społecznej
szkodliwości przypisanych im wykroczeń i nie mogą być postrzegane jako rażąco surowe.
Sąd na podstawie art. 118 § 1 kpw i art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych
obciążył obwinionych zryczałtowanymi wydatkami postępowania i opłatami, uznając, iż osiągane przez nich dochody
pozwalają im na ich uiszczenie.