Semestr IV - Wydział Elektryczny

Sylabus
Kod przedmiotu
EZ1A400024
Nazwa przedmiotu
Elektronika 1
Kierunek studiów
Punkty ECTS
3
Semestr studiów
Liczba godzin w semestrze
W: 20
4
Opis przedmiotu
Rodzaj przedmiotu:obowiązkowy.
Wymagania wstępne: fizyka, matematyka, podstawy elektrotechniki.
Forma i warunki zaliczenia:Wykład: egzamin pisemny i ustny. Możliwość ustnej poprawy oceny.
Założenia i cele przedmiotu:studenci nabędą umiejętności doboru i stosowania w praktyce
podstawowych elementów elektronicznych oraz układów analogowych i cyfrowych.
Metody dydaktyczne: prezentacja PowerPoint.
Treści programowe: Historia elektroniki. Klasyfikacja sygnałów elektrycznych. Podsawowe prawa
teorii obwodów. Złącze p-n, diody półprzewodnikowe. Diody specjalne. Zastosowania diod.
Prostowniki. Elementy optoelektroniczne. Tranzystory bipolarne i unipolarne. Układy
mikroelektroniczne. Podstawowe parametry wzmacniaczy i układy pracy. Zwierciadło prądowe,
obciążenie aktywne. Wzmacniacze operacyjne, parametry, sprzężenie zwrotne i układy pracy.
Zastosowanie wzmacniaczy pomiarowych. Komparatory. Generatory. Filtry aktywne. Prostowniki.
Stabilizatory ciągłe i impulsowe. Zasilanie sieciowe i bateryjne. Zarys techniki cyfrowej.
Podstawowe rodzaje układów logicznych. Współpraca układów cyfrowych i analogowych.
Przetworniki A/C i C/A.Półprzewodnikowe przyrządy mocy. Przykłady zastosowań układów w
systemach elektronicznych. Wspomaganie komputerowe projektowania.
Efekty kształcenia: umiejętność analizy i projektowania podstawowych układów elektronicznych.
Literatura
a) podstawowa:
1.Filipkowski A.: Układy elektroniczne analogowe i cyfrowe. WNT, Warszawa, 2006.
1
2.Nosal Z., Baranowski J.: Układy elektroniczne, cz.I - Układy analogowe liniowe. WNT, Warszawa,
2003.
3.Baranowski J., Czajkowski G.: Układy elektroniczne, cz.II - Układy analogowe nieliniowe i
impulsowe. WNT, Warszawa, 2004.
4.Tietze U., Schenk Ch.: Układy półprzewodnikowe. WNT, Warszwa, 1997.
5.Horowitz P., Hill W.: Sztuka elektroniki. Cz. I i II. WKiŁ, Warszawa, 2006.
b) uzupełniająca:
1.Górecki P.: Wzmacniacze operacyjne. Wydawnictwo BTC, Warszawa, 2002.
2.Rusek M., Pasierbiński J.: Elementy i układy elektroniczne.WNT, Warszawa, 2006.
3.Jaeger R., Blalock T.: Microelectronic Circuit Design. Thrid Edition. Mc Graw Hill International
Edition, 2008.
4.Nowak M., Barlik R.: Poradnik inżyniera energoelektronika. WNT, Warszawa, 1998.
5.Watson J.: Elektronika. WKiŁ, Warszawa, 1999.
Jednostka realizująca
Wydział Elektryczny
Osoby prowadzące
Kazimierz Kierus
Program opracował(a)
Jakub Dawidziuk
Data opracowania programu
2
Sylabus
Kod przedmiotu
EZ1A400025
Nazwa przedmiotu
Techniki symulacji i metody numeryczne
Kierunek studiów
Punkty ECTS
3
Semestr studiów
Liczba godzin w semestrze
L: 30
4
Opis przedmiotu
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Wymagania wstępne: Matematyka 1-3, Teoria obwodów 1-2, Metrologia 1-2, Informatyka 1-2
Forma i warunki zaliczenia: ocena sprawozdań (50%), kartkówki w trakcie semestru (50%)
Założenia i cele przedmiotu: Celem przedmiotu jest nabycie umiejętności w zakresie stosowania
metod numerycznych w elektrotechnice oraz przeprowadzania komputerowej symulacji układów
elektrycznych.
Metody dydaktyczne: ćwiczenia praktyczne, eksperymenty
Treści programowe:
Oprogramowania do obliczeń i symulacji inżynierskich. Ograniczenia i korzyści symulacji
numerycznej. Algorytmy obliczeniowe w analizie rozgałęzionych obwodów elektrycznych. Metody
numeryczne rozwiązywania liniowych układów równań algebraicznych. Komputerowa analiza i
opracowanie wyników pomiarów. Aproksymacja i interpolacja. Komputerowe systemy akwizycji i
przetwarzania danych pomiarowych. Wprowadzenie do programu PSpice. Numeryczne
różniczkowanie i całkowanie. Komputerowa analiza stanów przejściowych w liniowych układach
elektrycznych. Numeryczne metody rozwiązywania zwyczajnych równań różniczkowych. Algorytmy i
metody analizy nieliniowych układów elektrycznych. Analiza parametryczna i metody optymalizacji
układów elektronicznych. Analiza obwodów elektrycznych w dziedzinie częstotliwości.
Efekty kształcenia: Znajomość podstawowych metod numerycznych stosowanych w elektrotechnice.
Umiejętność wyboru właściwej metody do rozwiązania zadania obliczeniowego.
Literatura
a) podstawowa:
1. Bolkowski S.: Teoria obwodów elektrycznych. WNT, Warszawa, 2008.
1
2. Król A., Moczko J.: PSpice. Symulacja i optymalizacja układów elektronicznych. Wydawnictwo
NAKOM, Poznań, 2000.
3. Dobrowolski A.: Pod maską SPICE’a. Metody i algorytmy analizy układów
elektronicznych. Wydawnictwo BTC, Warszawa, 2004.
4. Kincaid D., Cheney W.: Analiza numeryczna. WNT, Warszawa, 2006.
5. Kącki E. i in.: Metody numeryczne dla inżynierów. Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź,
2000.
b) uzupełniająca:
1. Fortuna Z., Macukow B., Wąsowski J.: Metody numeryczne. WNT, Warszawa, 2009.
2. Tadeusiewicz M., Hałgas S.: Komputerowe metody analizy układów analogowych: teoria i
zastosowania. WNT, Warszawa, 2008.
3. Lipiński W.: Obliczenia numeryczne w teorii sygnałów i obwodów elektrycznych. Wydawnictwo
ZAPOL, Szczecin, 2008.
4. Rosłoniec S.: Fundamental Numerical Methods for Electrical Engineering. Springer, Berlin, 2008.
Jednostka realizująca
Wydział Elektryczny
Osoby prowadzące
Bogusław Butryło, Łukasz Zaniewski, Marek Zaręba
Program opracował(a)
Jarosław Forenc
Data opracowania programu
2
Sylabus
Kod przedmiotu
EZ1A400026
Nazwa przedmiotu
Teoria pola elektromagnetycznego
Kierunek studiów
Punkty ECTS
4
Semestr studiów
Liczba godzin w semestrze
Ć: 20
W: 10
4
Opis przedmiotu
Rodzaj przedmiotu:
obowiązkowy
Wymagania wstępne:
Znajomosc podstaw matematyki i fizyki
Forma i warunki zaliczenia:
wykład - zaliczenie, cwiczenia - zaliczenie
Założenia i cele przedmiotu (efekty kształcenia):
Znajomość wybranych metod analizy pola elektromagnetycznego
Metody dydaktyczne:
wykład - prezentacja multimedialna, cwiczenia rachunkowe, literatura fachowa
Obwody magnetyczne. Linie długie. Analiza wektorowa. Pole elektrostatyczne. Pole przepływowe
prądu. Pole magnetostatyczne. Indukcja elektromagnetyczna, prądy przesunięcia. Pole
elektromagnetyczne, równania Maxwella. Propagacja fal elektromagnetycznych, fala płaska.
Numeryczne metody rozwiązywania równań pola elektromagnetycznego, metoda elementów
skończonych.
Literatura
a) podstawowa:
1. Sikora R.: Teoria pola elektromagnetycznego. WNT, Warszawa 2004
2. Griffiths D.J.: Podstawy elektrodynamiki, PWN, Warszawa 2005
3. Peterson W.: Zbiór zadań z teorii pola elektromagnetycznego. Oficyna Wydawnicza Politechniki
Białostockiej, Białystok 2009
b) uzupełniająca:
1. Thide B., Electromagnetic field theory. Upsilon Books, Uppsala 2008
2. Thide B. et al.: Electromagnetic Field Theory Excercises. Upsilon Books Uppsala 2000
3. Piątek Z., Jabłoński P.: Podstawy teorii pola elektromagnetycznego. WNT, Warszawa 2010
4. Bolkowski S., Brociek W., Rawa H.: Teoria obwodów elektrycznych – zadania. WNT,
1
Warszawa 2006
Jednostka realizująca
Wydział Elektryczny
Osoby prowadzące
Wiesław Peterson
Program opracował(a)
Wiesław Peterson
Data opracowania programu
2
Sylabus
Kod przedmiotu
EZ1A400027
Nazwa przedmiotu
Podstawy elektroenergetyki
Kierunek studiów
Punkty ECTS
6
Semestr studiów
Liczba godzin w semestrze
Ć: 20
L: 20
4
W: 20
Opis przedmiotu
Rodzaj przedmiotu:
Obowiązkowy
Wymagania wstępne:
Matematyka dla inżynierów; Podstawy elektrotechniki, Fizyka
Forma i warunki zaliczenia:
Wykład - egzamin
Ćwiczenia audytoryjne - kolokwium
Laboratorium - sprawozdania i zaliczenie końcowe
Założenia i cele przedmiotu:
Celem jest zapoznanie studentów z funkcjonowaniem systemów elektroenergetycznych
Metody dydaktyczne:
Wykład - prezentacje multimedialne
Ćwiczenia audytoryjne - rozwiązywanie przykładów obliczeniowych
Laboratorium - ćwiczenia praktyczne
Treści programowe:
Struktura i organizacja systemu elektroenergetycznego (SEE). Współpraca SEE. Sieci
elektroenergetyczne. Przesył i dystrybucja energii elektrycznej. Straty mocy i spadki napięcia w
sieciach niskiego napięcia. Wytwarzanie energii elektrycznej. Cykl Rankinea (najprostszy
przypadek). Elektrownie parowe. Odnawialne źródła energii. Elektroenergetyczna automatyka
zabezpieczeniowa. Kryteria identyfikacji zakłóceń w SEE. Podstawowe rodzaje zabezpieczeń
elektroenergetycznych. Praktyczna analiza podstawowych zagadnień występujących w warunkach
rzeczywistych: rozpływy prądów i mocy, spadki napięcia w sieciach nn, regulacja w elektrowniach
jądrowych i wiatrowych, pomiary mocy i energii w układach jedno i trójfazowych, nagrzewanie
przewodów pod wpływem przepływu prądu elektrycznego.
Efekty kształcenia:
1
Zapoznanie się studentów z podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi wytwarzania, przesyłu i
rozdziału energii elektrycznej oraz funkcjonowania SEE.
Literatura
a) podstawowa:
Niebrzydowski J.: Sieci elektroenergetyczne. Politechnika Białostocka, 2000.
Paska J., Staniszewski A.: Podstawy elektroenergetyki. Metody wytwarzania energii elektrycznej.
Wydawnictwa Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1994.
Synal B.: Elektroenergetyczna automatyka zabezpieczeniowa. Podstawy. Wyd. II. Oficyna
Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2003.
Laudyn D.: Elektrownie, WDT, Warszawa 2006.
Marecki J.: Podstawy przemian energetycznych. Wydawnictwa Naukowo Techniczne, Warszawa
1999.
b) uzupełniająca:
J. Duncan Glover, Mulukutla Sarma: Power system analysis and design. Boston, PWS Publ., 1994.
Wood, Allen J.; Wollenberg, Bruce F.: Power Generation Operation and Control. John Wiley & Sons,
1996.
Gers, Juan M.; Holmes, Edward J.: Protection of Electricity Distribution Networks. Institution of
Engineering and Technology 2004.
Jednostka realizująca
Osoby prowadzące
Program opracował(a)
Data opracowania programu
Wydział Elektryczny
Grzegorz Hołdyński, Helena Rusak, Dariusz Sajewicz,
Zbigniew Skibko, Robert Sobolewski
Grzegorz Hołdyński, Helena Rusak, Robert Sobolewski
2
Sylabus
Kod przedmiotu
EZ1A400028
Nazwa przedmiotu
Maszyny elektryczne 1
Kierunek studiów
Punkty ECTS
5
Semestr studiów
Liczba godzin w semestrze
P: 20
W: 20
4
Opis przedmiotu
Rodzaj przedmiotu:obowiązkowy
Wymagania wstępne:
Forma i warunki zaliczenia:
Egzamin ustny
Założenia i cele przedmiotu:
Osiągniecie umiejętności analizy maszyn indukcyjnych i transformatorów
Metody dydaktyczne:
wykład, prezentacja, symulacje,
Treści programowe:
Transformatory: budowa, zasada działania, modele matematyczne.Schematy zastępcze, praca w
stanach ustalonych. Grupy połączeń transformatorów trójfazowych. Praca transformatora w różnych
warunkach zasilania i obciążeń. Zwarcie i bieg jałowy. Stany nieustalone transformatora. Wybrane
problemy pomiarowe i eksploatacyjne. Maszyny asynchroniczne: budowa, zasada działania, modele
matematyczne. Stan ustalony symetryczny, zwarcie i bieg jałowy. Rozruch i regulacja prędkości
kątowej. Hamowanie. Wybrane problemy eksploatacyjne i pomiarowe
Efekty kształcenia:
Po zakończeniu procesu uczenia się student:
1-dokonuje analizy pracy transformatorów oraz silników asynchronicznych
2-wykonuje połączenia transformatorów trójfazowych
3-oblicza moment i prędkość obrotową silników asynchronicznych
4-wybiera sposób rozruchu silników klatkowych i pierścieniowych
Literatura
a) podstawowa:
Matulewicz W. Maszyny elektryczne, podstawy, Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej, Gdańsk 2003
Hebenstreit J., Gientkowski Z, Maszyny elektryczne w zadaniach, Wyd. ART. Bydgoszcz 2003
b) uzupełniająca:
1
Tyś Krzysztof, Pomiary w maszynach elektrycznych, Wydawnictwo Politechniki Rzeszowskiej,
Rzeszów 2000
Jednostka realizująca
Wydział Elektryczny
Osoby prowadzące
Adam Sołbut, Krzysztof Żukowski
Program opracował(a)
Adam Sołbut
Data opracowania programu
2
Sylabus
Kod przedmiotu
EZ1A400029
Nazwa przedmiotu
Inżynieria materiałowa 2
Kierunek studiów
Punkty ECTS
2
Liczba godzin w semestrze
L: 10
Semestr studiów
4
Opis przedmiotu
Rodzaj przedmiotu:obowiązkowy
Wymagania wstępne:Inżynieria Materiałowa 1,matematyka, fizyka, Teoria obwodów
Forma i warunki zaliczenia:
laboratorium - test wejściowy 50%, sprawozdanie 50%
Założenia i cele przedmiotu:
studenci poznają elementaną wiedzę w zakresie budowy materiałów, ich właściwości elektrycznych
oraz metod pomiaru
Metody dydaktyczne:
laboratorium: eksperyment z wykorzystaniem stanowisk pomiarowych.
Treści programowe:
Przewodzenie prądu w materiałach, styki elektryczne
przewodniki.
Pomiary dielektryków-rezystancja, rezystywność, przenikalność elektryczna, wspołczynnik strat,
palność.
Rozponawanie tworzyw sztucznych,
Pomiary materiałów magnetycznych miękkich,
Efekty kształcenia:
Poznanie podstawowych właściwości materiałów istotnych dla konstrukcji urządzeń elektrycznych i
elektronicznych. Umiejętnosc rozpoznawania wybranych materiałów. Poznanie podstawowych
metod pomiarowych do oceny materiałów i wyrobów elektrotechnicznych
1
Literatura
a) podstawowa:
1.Soiński M.: Materiały magnetyczne w technice. Wyd SEP W-wa 2001.
2.Celiński Z.: Materiałoznawstwo Elektrotechniczne, W.P.W Warszawa 2005
3. Kędzia J.: Laboratorium materiałoznawstwa elektrycznego. WPO Opole 2003.
4.Kostrubiec F.: Podstawy fizyczne materiałoznawstwa dla elektryków. WPŁ Łódź 1999.
5. Ozimina D.: Tworzywa sztuczne i materiały kompozytowe.WPŚ, Kielce 2010
b) uzupełniająca:
1. pr. zb.: Poradnik inżyniera elektryka WNT Warszawa 2009
2. JawitzM.: Printed circuit board materials handbook. McGraw-Hill 1997
Jednostka realizująca
Wydział Elektryczny
Osoby prowadzące
Piotr Barmuta, Kazimierz Cywiński
Program opracował(a)
Piotr Barmuta
Data opracowania programu
2
Sylabus
Kod przedmiotu
EZ1A400030
Nazwa przedmiotu
Technika mikroprocesorowa 1
Kierunek studiów
Punkty ECTS
3
Semestr studiów
Liczba godzin w semestrze
W: 30
4
Opis przedmiotu
Rodzaj przedmiotu:
obowiązkowy
Wymagania wstępne:
Forma i warunki zaliczenia:
zaliczenie z oceną na podstawie 2 testów.
Założenia i cele przedmiotu:
Zapoznanie studentów z podstawami układów logicznych, techniką mikroprocesorową i jej
zastosowaniami.
Metody dydaktyczne:
wykład multimedialny.
Treści programowe:
Kody binarne. Podstawowe układy logiczne: bramki, przerzutniki, bloki funkcjonalne. Historia
mikroprocesorów. Podstawowe pojęcia: struktury wewnętrzne procesorów; procesory CISC, RISC i
DSP; mikroprocesory uniwersalne i mikrokontrolery; cykl pracy procesora; tryby adresowania.
Przykładowy mikroprocesor: podstawowe składniki, architektura, cykle pracy, lista rozkazów.
Przerwania: ich rola, wielopoziomowość, priorytetowość, metody obsługi, zastosowania. System
przerwań przykładowego mikroprocesora. Pamięci w technice mikroprocesorowej. Dekodery
adresowe, mapa pamięci. System mikroprocesorowy: typowa trój-magistralowa struktura systemu,
podstawowe składniki. Systemy jednopłytkowe i modułowe. Magistrale standardowe. Urządzenia
wejścia-wyjścia: rodzaje, sposoby adresowania i obsługi. Techniki programowania w asemblerze.
Środki uruchomieniowe.
Efekty kształcenia:
Znajomość podstawowych pojęć techniki mikroprocesorowej.
Literatura
a) basic references:
1
1. A.Skorupski - Podstawy budowy i działania komputerów. WKiŁ, Warszawa 1996.
2. P.Hadam - Projektowanie systemów mikroprocesorowych. BTC, Warszawa 2004.
3. L.Grodzki, W.Owieczko - Podstawy Techniki Cyfrowej. Wydawnictwo PB, 2006.
4. S.Ball - Embedded Microprocessor Systems, Elsevier Newnes, 2002.
5. W.Buchanan - Computer Busses, Elsevier Butterworth-Heinemann, 2000.
b) supplementary references:
1. L.Grodzki - materiały do wykładu, strony www KAiE WE PB.
Jednostka realizująca
Wydział Elektryczny
Osoby prowadzące
Lech Grodzki
Program opracował(a)
Lech Grodzki
Data opracowania programu
2
Sylabus
Kod przedmiotu
EZ1A400031
Nazwa przedmiotu
Ochrona własności intelektualnej
Kierunek studiów
Punkty ECTS
2
Semestr studiów
Liczba godzin w semestrze
W: 10
4
Opis przedmiotu
Rodzaj przedmiotu: Ochrona własności intelektualnej
Wymagania wstępne: podstawowe wiadomości z prawa
Forma i warunki zaliczenia:zaliczenie pisemne
Założenia i cele przedmiotu: Zapoznanie z podstawowymi pojęciami z zakresu własności
intelektualnej i przemysłowej, zapoznanie z procedurami zarówno polskiego prawa jak i UE w tym
zakresie. Omówienie poszczególnych dóbr niematerialnych
Metody dydaktyczne:wykład, dyskusja, prezentacja multimedialna
Treści programowe:Źródła prawa własności przemysłowej i intelektualnej. System ochrony praw
własności przemysłowej. Ustawa Prawo własności przemysłowej oraz podstawowe akty prawne UE
i międzynarodowe w tym zakresie. Wynalazki. Wzór użytkowy. Wzór przemysłowy. Znak towarowy.
Oznaczenie geograficzne. Topografie układów scalonych. Ograniczenia prawa własności
przemysłowej. Prawa z licencji do dóbr niematerialnych.Ochrona domen internetowych. Zwalczanie
nieuczciwej konkurencji jako element prawa własności przemysłowej. Prawa autorskie i prawa
pokrewne. Przedmiot ochrony prawa autorskiego. Dochodzenie roszczeń z tytułu naruszenia praw
własności intelektualnej i przemysłowej. Naruszenie własności przemysłowej i intelektualnej.
Efekty kształcenia:student powinien orientować się w dobrach niematerialnych i znać procedury
rejestracji tych dóbr
Literatura
a) podstawowa:
1. M. du Vall, E. Nowińska, U. Promińska – Prawo własności przemysłowej. Przepisy i
omówienia, LexisNexis 2007
1
2. R. Golat – Prawo autorskie i prawa pokrewne, C.H. Beck 2006
3. R. Golat – Dobra niematerialne, kompendium prawne, Branta 2006
b) uzupełniająca:
1. E. Waliszko – Znaki towarowe, "BRANTA", 2006.
2. Pringle H, Gordon W. – Zarządzanie marką, Rebis 2008
Jednostka realizująca
Wydział Elektryczny
Osoby prowadzące
Agnieszka Baran
Program opracował(a)
Agnieszka Baran
Data opracowania programu
2