TEST 1

TEST 1.
LOGIKA
1
2
3
4
5
6
a
b
c
d
1. Które z poniższych zdań orzekają o formule klasycznego rachunku zdań
„[(p→ r)Λ (q→r)]→(p→q)” prawdziwie, a które fałszywie:
a. Jest to tautologia.
b. Jest to kontrtautologia.
c. Nie jest to ani tautologia, ani kontrtautologia.
d. Nie prawda, że jest to tautologia lub jest to kontrtautologia
2. Dana jest następująca formuła rachunku predykatów /\x\/y[P(x) Λ Q(y)→R(x,y)].
Zakładamy, że zmienne x, y przebiegają wyłącznie zbiór ludzi. Któremu z
poniższych zdań odpowiada ta formuła:
a.
b.
c.
d.
Każdy student kocha jakąś studentkę.
Każda studentka kocha jakiegoś studenta.
Każdy muzyk ma jakiś instrument.
Wszyscy Polacy kochają wszystkich Niemców.
3. Wnioskowaniem dedukcyjnym nazywamy takie wnioskowanie, w którym:
a. Przesłanki są racją, a wniosek jest następstwem.
b. Wniosek jest racją, a przesłanki są następstwem.
c. Wniosek jest następstwem, a przesłanki są racją.
d. Przesłanki są następstwem, a wniosek jest racją.
4. Jaki zachodzi stosunek między zakresem nazw pies, a zakresem nazwy ogon:
a. Zakresy krzyżują się.
b. Zakres nazwy pies jest nadrzędny względem nazwy ogon.
c. Zakres nazwy ogon jest nadrzędny względem nazwy pies..
d. Zakresy są względem siebie sprzeczne.
5. Pojęcie idem per idem :
a. Oznacza definens definicji sprawozdawczej.
b. Oznacza definiendum definicji projektującej.
c. Oznacza błąd w definiowaniu zwany inaczej nieznanym przez
nieznane.
d. Oznacza błąd w definiowaniu zwany inaczej to samo przez to samo.
6. „Argumentum ad verecundiam” znaczy tyle co:
a. „argument odwołujący się do uczuć publicznych”,
b. „argument odwołujący się do nieśmiałości”,
c. „argument polegający na powoływaniu się na zdanie uznanych
autorytetów w celu onieśmielenia oponenta”
d. „argument odwołujący się do ludzkiej próżności”