Diagnoza dotyczy dziecka 7 – letniego uczęszczającego do klasy

Projekt Współfinansowany
z Europejskiego Funduszu Społecznego
i Budżetu Państwa
PRACA PROJEKTOWA
Z przedmiotu: TERAPIA PEDAGOGICZNA
Temat pracy:
Diagnoza ucznia klasy I szkoły podstawowej mającego
trudności w nauce.
Diagnoza dziecka 7 – letniego
uczęszczającego do klasy pierwszej szkoły podstawowej.
Chłopiec jest dzieckiem pogodnym, śmiałym, jednakże niezbyt chętnym do
podporządkowania istniejącym regułom zarówno w klasie szkolnej jak i w domu. Często
agresywny w stosunku do kolegów. Na lekcji wymaga stałej uwagi nauczyciela,
przypominania, co ma robić. Szybko się zniechęca, denerwuje, nie potrafi się skupić przez
dłuższy czas nad wykonaniem zadania.
Prowokuje kolegów do bójek, zaczepia zarówno młodszych jak i starszych od siebie
uczniów. Jest ryzykantem, nie przewiduje następstw swojego postępowania. Uczniowie boją
się go – koledzy słabsi fizycznie często korzystają z jego usług, jako obrońcy.
Czyta wolno, literując, nie zwraca uwagi na interpunkcję. Pisze niekształtnie, litery są różnej
wielkości, nie mieszczą się w liniach. Ma trudności z zapamiętaniem treści wiersza.
W matematyce napotyka na problemy przy rozwiązywaniu zadań tekstowych. Ma
obniżoną sprawność manualną – prace plastyczne wykonuje bardzo wolno, niestarannie, lub
odmawia wykonania jakiejkolwiek pracy plastycznej.
Konieczne stało się ustalenie przyczyn trudności i niepowodzeń chłopca w nauce,
aby można było skutecznie mu pomóc. Rodzice wyrazili zgodę na przebadanie chłopca
w poradni.
Opinia Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej:
Diagnoza pozytywna:
Chłopiec prezentuje adekwatny do wieku zasób wiedzy ogólnej oraz słownictwa.
Dobrze rozumie i wyjaśnia sytuacje o charakterze społecznym.
Diagnoza negatywna:
Stwierdzono niższy niż przeciętny nieharmonijny rozwój intelektualny. Chłopiec
osiąga słabe wyniki w zadaniach wymagających myślenia słowno – pojęciowego
i matematycznego. Cechują go duże problemy w zakresie koncentracji uwagi i pamięci
materiału werbalnego. Rozwój funkcji percepcyjno – wykonawczych ukształtowany znacznie
poniżej wieku życia. Mała spostrzegawczość, trudności w dostrzeganiu i różnicowaniu
szczegółów, problemy w zakresie syntezy i analizy wzrokowej, wyobraźni i organizacji
przestrzennej. Doskonalenia wymaga umiejętność myślenia przyczynowo – skutkowego.
Ponadto u Piotra zdiagnozowano wadę wzroku – brak widzenia obuocznego – co ma
niewątpliwy wpływ na naukę i opanowanie podstawowych technik, tj. pisania i czytania.
Koordynacja wzrokowo – ruchowa rozwija się z opóźnieniem. Dziecko ma trudności
z odtwarzaniem kątów, ukierunkowywaniem i prawidłowym odwzorowywaniem figur
i wzorów co może być związane z wadą wzroku jak również ze skrzyżowaną lateralizacją –
dominacja prawej ręki przy lewooczności. W trakcie badania zaobserwowano zmienne tempo
pracy, wzmożoną męczliwość.
2
Zalecenia poradni Psychologiczno Pedagogicznej:
Ucznia należy objąć pomocą w zespole dydaktyczno – wyrównawczym.
Zaplanować należy:
 ćwiczenia ogólnorozwojowe;
 doskonalenie sprawności manualnej, graficznej i grafomotorycznej;
 rozwijanie koordynacji wzrokowo – ruchowej;
 utrwalenie pojęcia liczby i doskonalenie sprawności rachunkowej;
 kształtowanie analizy i syntezy wzrokowo – słuchowej;
 utrwalenie obrazu graficznego cyfr i liter;
 doskonalenie opanowania techniki czytania ze zrozumieniem;
3
1. Konspekt
zajęć dydaktyczno – wyrównawczych dla ucz. klasy I
TEMAT: Ćwiczenia słuchu fonematycznego – podział wyrazów na sylaby.
Cele:





usprawnianie percepcji i pamięci wzrokowej;
podnoszenie sprawności grafomotorycznych;
wydzielanie sylab w mowie;
utrwalenie umiejętności dzielenia wyrazów na sylaby;
ćwiczenie koordynacji słuchowo – ruchowej;
ĆWICZENIA
1. Odtwarzanie w układzie przestrzennym wystukanego rytmu.
Dzieci otrzymują kilka klocków. Nauczycielka wystukuje określony rytm.
Zadaniem uczniów jest ułożenie klocków odpowiednio do rytmu.
Dzieci otrzymują układ klocków i polecenie, by wystukały w odpowiednim rytmie.
2. Dobieranie par jednakowych obrazków.
Nauczycielka daje dzieciom kilka par obrazków i poleca, by ułożyły po dwa
jednakowe razem. Po wykonaniu zadania dzieci nazywają przedmioty znajdujące się
na obrazkach.
3. Podział wyrazów na sylaby.
Dzieci biorą kolejno do ręki obrazki, mówią nazwy przedstawionych na nich
przedmiotów i starają się każdy z nich podzielić na sylaby.
4. Zabawa ruchowa.
Nauczycielka wspólnie z dziećmi śpiewa piosenkę pt. „Cudną zebrał Jaś kapelę…”,
dzieląc słowa tekstu na sylaby i klaszcząc w rytm wyśpiewywanych sylab.
5. Rozwiązywanie rebusów.
Uczniowie otrzymują na kartonikach sylaby i starają się połączyć je z obrazkiem, by
powstał nowy wyraz.
ce
ty
4
6. Rysowanie szlaczków.
Dzieci rysują szlaczki według wzoru, w liniach o powiększonym formacie. Należy
zwrócić uwagę ma prawidłowe trzymanie kredki.
5
2. Konspekt
zajęć dydaktyczno wyrównawczych dla ucz. klasy I
TEMAT: „Kolorowe kredki” - ćwiczenia doskonalące podstawowe procesy myślowe.
Cele:










doskonalenie percepcji słuchowej, ćwiczenie rytmu;
rozwijanie analizy i syntezy wzrokowej;
rozwijanie pamięci słuchowej;
rozwijanie percepcji wzrokowej, stałości spostrzegania;
rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej;
rozwijanie koncentracji uwagi;
rozwijanie relacji przestrzennych zachodzących między przedmiotami;
kształtowanie myślenia logicznego;
rozwijanie myślenia twórczego, wyobraźni;
doskonalenie czytania;
ĆWICZENIA
1. Wprowadzające ćwiczenie ruchowe.
Dziecko wsłuchuje się w piosenkę „kolorowe kredki” odtwarzaną w magnetofonie i klaszcząc
wystukuje rytm.
2. Rysowanie zapamiętanych obrazków z tekstu piosenki.
Dziecko po raz kolejny wysłuchuje piosenki a następnie rysuje zapamiętane elementy.
3. Rozpoznawanie figur geometrycznych.
Z wcześniej narysowanych przez nauczyciela elementów występujących w piosence dziecko
rozpoznaje figury geometryczne i zaznacza je określonym kolorem.
4. Wskazywanie przedmiotów należących do tej samej kategorii.
Dziecko z rozsypanego zbioru narysowanych kredek wynajduje pary o takich samych
kolorach a następnie układa je w kolejności od najmniejszej do największej.
5. Uzupełnianie obrazka według instrukcji.
Dziecko dorysowuje przedmioty po wyznaczonej linii według instrukcji nauczyciela na
przygotowanym obrazku domku.
6. Układanie według kolejności.
Dziecko ma przed sobą 3 różne obrazki, jego zadanie polega na ułożeniu ich w odpowiedniej
kolejności.
Kartki z rysunkami:
1. kredki w pudełku i pusta kartka,
2. rozrzucone kredki i pusta kartka,
6
3. kredki w pudełku i rysunek na kartce.
7. Zabawa „kredki na balu”.
Dziecko ma sobie wyobrazić, że kredki były na balu i tańczyły. Na kartce ma narysować co
kredki zostawiły na kartce po balu.
8. Sylabowa układanka.
Dziecko ma przeczytać ułożony napis z sylab „kolorowe kredki”, następnie po przemieszaniu
ponownie ułożyć napis i przeczytać go.
9. Kolorowanka.
Dziecko koloruje szablon według instrukcji, każdy element innym ruchem ręki.
 Szablon do kolorowania (rysunek: pudełko z rozsypanymi kredkami)
Opracowanie:
Grażyna Stolarz
7