Program profilaktyki - 80

Zespół Szkół
Centrum Kształcenia Praktycznego
w Sochaczewie
Program profilaktyki
Sochaczew 2015
Spis treści
I. Podstawy prawne wprowadzenia Programu profilaktyki ....................................................... 3
II. Wstępna identyfikacja problematyki szkoły.......................................................................... 3
2.1. Określenie zagadnień Programu profilaktyki ................................................................. 4
2.2. Zasady oddziaływań profilaktycznych ............................................................................ 7
2.3. Proponowane formy pracy .............................................................................................. 8
2.4. Proponowane programy profilaktyczne .......................................................................... 8
III. Diagnoza sytuacji szkolnej ................................................................................................... 9
3.1. Osoby poddane badaniom ............................................................................................... 9
3.2. Narzędzia diagnostyczne ............................................................................................... 10
3.3. Analiza wyników........................................................................................................... 10
3.4. Zalecenia dla Programu profilaktyki............................................................................. 10
IV. Tworzenie koncepcji Programu profilaktyki ..................................................................... 10
4.1. Poziomy profilaktyki ..................................................................................................... 10
4.2. Strategie profilaktyczne................................................................................................. 11
4.3. Cele i zadania Programu profilaktyki ........................................................................... 12
4.4. Struktura i treści Programu profilaktyki ....................................................................... 14
4.5. Adresaci programu ........................................................................................................ 15
5.2. Przyczyny i kryteria osiągania sukcesu w wybranych obszarach ................................. 22
5.3. Strategia pozyskiwania instytucji i osób wspierających realizację Programu
profilaktyki ........................................................................................................................... 25
5.4. Kompetencje realizatorów zadań profilaktycznych ...................................................... 26
VI. Ewaluacja ........................................................................................................................... 26
Aneks ........................................................................................................................................ 27
2
„Ten, kto życzliwie wskazuje drogę błądzącemu, jest jak człowiek,
który drugiemu pozwala zapalić pochodnię od swojej; wszak jego
własna pochodnia nie będzie przez to świecić mniej jasno.”
(Quintus Eminiusz)
I. Podstawy prawne wprowadzenia Programu profilaktyki
1. Dz. U. Nr 51 z dnia 9 maja 2002 r.; Rozporządzenie MENiS z dnia 26 lutego 2002
w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia
ogólnego w poszczególnych typach szkół.
2. Dz. U. Nr 26 z dnia 14 lutego 2003 r.; Rozporządzenie MENiS z dnia 14 lutego 2003
w sprawie szczegółowych form działalności wychowawczej i zapobiegawczej wśród
dzieci i młodzieży zagrożonych uzależnieniem.
3. Dz. U. Nr 89 z dnia 29 kwietnia 2004 r.; Rozporządzenie MENiS z dnia 29 kwietnia
2004 w sprawie szczegółowych zasad sprawowania nadzoru pedagogicznego, wykazu
stanowisk wymagających kwalifikacji pedagogicznych, kwalifikacji niezbędnych do
sprawowania nadzoru pedagogicznego, a także kwalifikacji osób, którym można
zlecać prowadzenie badań i opracowanie ekspertyz.
4. Rządowy program na lata 2014-2016 ,, Bezpieczna i przyjazna szkoła ‘’
5. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 23 czerwca 2015 r. w sprawie realizacji
Rządowego programu wspomagania w latach 2015–2018 organów prowadzących
szkoły w zapewnieniu bezpiecznych warunków nauki, wychowania i opieki w szkołach
– „Bezpieczna+”.
II. Wstępna identyfikacja problematyki szkoły
Zachowanie człowieka jest uwarunkowane ogromną liczbą czynników. Profilaktyka,
szczególnie kierowana do młodych odbiorców musi uwzględniać dorobek psychologii
rozwojowej, społecznej, wychowawczej, klinicznej, kryminologii i pedagogiki.
3
Szkolny program profilaktyki jest propozycją wprowadzenia do szkoły konkretnych
działań o charakterze profilaktyczno-wychowawczym. W zakresie wiedzy program dąży do
tego, aby wyposażyć uczniów w informacje dotyczące poszczególnych środków
odurzających, istoty ich wpływu na fizjologię człowieka, etapów uzależnienia i różnic
indywidualnych w tym zakresie.
Program kształtuje umiejętności skutecznego radzenia sobie z przeżywanymi
trudnościami wynikającymi zarówno z problemów osobistych jak i z interakcji rówieśniczych
oraz zawiera informacje odnośnie instytucji działających w środowisku i niosących pomoc
w rozwiązywaniu problemów.
Program profilaktyki realizuje także zadania w zakresie kształtowania systemu
wartości uczniów. Ma na celu uświadomienie młodzieży, że w związku ze zwiększaniem się
zakresu swobody, wzrasta poziom odpowiedzialności za działania własne i innych. Ważne
wydaje się włączenie młodzieży w aktywne realizowanie przedsięwzięć profilaktycznych, co
pozwala rozwijać pozytywne aspekty obrazu samego siebie i wzbogacać poczucie własnej
wartości. Obok w/w zadań, realizowanie programu ukierunkowane jest na osiągnięcie takich
celów jak: wzrost motywacji do nauki, zmniejszenie agresji wśród uczniów, promowanie
zdrowego stylu życia, nabycie umiejętności rozwiązywania konfliktów, zapobieganie
cyberprzemocy, przeciwdziałanie uzależnieniom w tym od gier komputerowych, Internetu i
hazardu.
Treści
dokumentami
Szkolnego
szkoły
programu
profilaktyki
wyznaczającymi
zakres
są
skorelowane
działań
z
podstawowymi
edukacyjno-dydaktyczno-
wychowawczych: z Programem wychowawczym, z Wewnątrzszkolnym systemem oceniania
oraz Statutem Zespołu Szkół Centrum Kształcenia Praktycznego.
2.1. Określenie zagadnień Programu profilaktyki
Po przeprowadzeniu, wywiadów i rozmów z uczniami, rodzicami, pracownikami
obsługi i administracji oszacowane zostały najpoważniejsze zachowania ryzykowne:
-
brak zainteresowania nauką, wagary
- trudności w rozwiązywaniu problemów
- palenie tytoniu
-
używanie alkoholu
-
używanie innych substancji psychoaktywnych
4
-
wczesna aktywność seksualna
-
zachowania agresywne i przestępcze
Do najważniejszych czynników chroniących młodzież należą:
-
silna więź emocjonalna z rodzicami
-
zainteresowanie nauką szkolną
-
poszanowanie prawa, norm, wartości i autorytetów społecznych
-
przynależność do pozytywnej grupy
-
aktywny udział w zajęciach pozalekcyjnych
-
samorządność uczniowska
-
poczucie bezpieczeństwa ze strony środowiska rodzinnego i lokalnego.
-
świadomość zagrożeń wynikających z używania substancji psychoaktywnych
-
umiejętności w kontaktach interpersonalnych
Wprowadzony do szkół program Bezpieczna i przyjazna szkoła, oraz „Bezpieczna
+” ma na celu przypomnienie, że uczniowie potrzebują mądrych, świadomych, uczciwych
i przyjaznych dorosłych. Potrzebują ludzi, którzy nauczą ich współpracować i
porozumiewać się z innymi bez przemocy, konstruktywnie rozwiązywać problemy,
budować poczucie własnej wartości i dokonywać trudnych wyborów. Radzić sobie ze
swoimi emocjami, rozwiązywać trudne konflikty i kształtować postawy asertywne.
Rozwijać w uczniach zainteresowania i dbać o utrzymanie miłej atmosfery w klasie oraz o
poprawę stosunków między uczniami. Propagować zachowania profilaktyczne – dbałość o
zdrowie fizyczne i psychiczne, racjonalne odżywianie i aktywne spędzanie czasu
wolnego. Motywować do nauki, powiększania zasobów wiedzy i uczestnictwa w
zajęciach. Podejmować tematy, które są uznane w społeczeństwie za tabu oraz kształtować
w uczniach postawy pełne tolerancji i zrozumienia wobec innych. Przestrzegać przed
niebezpieczeństwami kryjącymi się w sieci i poza nią oraz uczyć rozpoznawania sytuacji
niebezpiecznych i wycofywania się z nich. Integrować z lokalnym środowiskiem, z
kulturą narodową oraz kreować postawy patriotyczne. Zapewniać wsparcie w realizacji
pierwszego kontaktu ze specjalistami.
Szkolny program profilaktyki jest propozycją wprowadzenia do szkoły konkretnych
działań o charakterze profilaktyczno-wychowawczym. Program dostarcza wiedzy na
5
temat prawidłowości rozwojowych, istoty zaburzeń i możliwości ich identyfikacji oraz
uczy umiejętności konstruktywnego zaspokajania potrzeb i radzenia sobie w sytuacjach
trudnych.
Program ma charakter środowiskowy, bo objęto nim wszystkie osoby tworzące
środowisko szkolne, tj. uczniów, nauczycieli, pracowników administracji i obsługi szkoły,
rodziców.
Realizacja treści programowych stanowi spójną całość z pozostałymi działaniami
wychowawczymi i profilaktycznymi szkoły a w szczególności: wspiera wychowawczą
rolę rodziny, kształtuje postawy prorodzinne, prozdrowotne i prospołeczne, promuje
integralne ujęcie ludzkiej seksualności.
Zadanie realizacji programu spoczywa na wszystkich nauczycielach, pracownikach
administracji i obsługi, przy współpracy ze specjalistami z Poradni Psychologiczno–
Pedagogicznej i instytucji działających na rzecz dzieci i rodziny.
Program profilaktyki jest również powiązany z działaniami podejmowanymi w trakcie
realizacji programów nauczania, harmonizuje ze ścieżkami edukacyjnymi, godzinami do
dyspozycji wychowawcy, zajęciami pozalekcyjnymi.
Zaplanowane działania przygotowujące do profilaktyki:

stały harmonogram spotkań z rodzicami

udostępnienie
rodzicom
i
uczniom
broszur,
ulotek,
informatorów
zawierających informacje o instytucjach wpierających

przekaz medialny – radiowęzeł

angażowanie młodzieży w realizację ogólnopolskich programów
profilaktycznych, np.: Dzień bez papierosa, Dzień walki z AIDS poprzez
wykorzystanie różnorodnych technik w tym plastycznych (plakaty, ulotki)

rozmowy z przedstawicielami instytucji wspierających szkołę ustalające
tematykę i zakres działań, odbiorców, terminy i częstotliwość spotkań

debaty, prezentacje, projekty.
6
2.2. Zasady oddziaływań profilaktycznych
Poniższe zasady sformułowano na podstawie projektu Standardów jakości
pierwszorzędowych programów profilaktycznych realizowanych w szkole i placówce
oświatowej Krzysztofa A. Wojcieszka i Joanny Szymańskiej.
Należą do nich:
1. Bezpieczeństwo uczestników:

respektowanie podmiotowości uczestników.

poszanowanie ich godności i indywidualności.

ochrona prywatności i zapewnienie dyskrecji.

uwzględnianie wieku i poziomu rozwoju uczestników.

uwzględnianie systemu wartości i stopnia wrażliwości uczestników.

niestosowanie technik, które naruszają mechanizmy obronne osobowości
(terapeutycznych, psychomanipulacyjnych).

realizatorzy działań profilaktycznych powinni posiadać przygotowanie
pedagogiczne.
2. Adekwatność oddziaływań:

działania profilaktyczne powinny być maksymalnie dostosowane do
potrzeb i problemów odbiorców oraz mieć wyraźnie określonego adresata.
3. Skuteczność:

działania powinny być zgodne z aktualnym stanem wiedzy z dziedziny,
której dotyczą

działania powinny wykorzystywać wiedzę dotyczącą sprawdzonych
strategii, form i metod oddziaływania

działania powinny uwzględniać wiedzę z zakresu psychologii rozwojowej
4. Rzetelność:

informacje powinny być rzetelne

informacje powinny być dostosowane do poziomu rozwoju
intelektualnego, emocjonalnego i społecznego adresata
7

informacje powinny uwzględniać poziom już posiadanej wiedzy

informacje powinny być rzeczowe

informacje dotyczące zagrożeń nie powinny być zbyt szczegółowe (aby nie
stanowiły instruktażu nieprawidłowych zachowań).

2.3. Proponowane formy pracy
1. Programy profilaktyczne .
2. Autorskie programy profilaktyczne.
3. Spotkania ze specjalistami.
4. Zajęcia z pedagogiem szkolnym.
5. Lekcje wychowawcze.
6. Inne formy pracy: debaty, quizy, ankiety, konkursy, gazetki, strony internetowe,
happeningi, inscenizacje.
7. Grupy wsparcia i samopomocy uczniowskiej.
2.4. Proponowane programy profilaktyczne
1. Jak żyć z ludźmi
Celem programu jest rozwinięcie najważniejszych umiejętności interpersonalnych:
- komunikowania się z ludźmi
- podejmowania decyzji
- radzenia sobie ze stresem
- chronienia siebie w sytuacji nacisku grupowego
- budowanie właściwego wizerunku własnej osoby
- empatii
- otwartości
2. Dziękuję – nie
Celem programu jest umożliwienie młodzieży zdobycia pewnych umiejętności
życiowych, osiągnięcie większej autonomii i odpowiedzialności za swoje zachowanie.
8
3. Zanim spróbujesz
Program ma na celu przekazanie wiedzy o alkoholu i innych środkach
uzależniających oraz mechanizmach rozwoju uzależnienia. Ważnym zadaniem tego
programu jest świadomość i rozwój umiejętności psychologicznych.
4. Spójrz inaczej
Program kładzie główny nacisk na rozwój osobowości ucznia, jego zdolności
przystosowania się społecznego.
5. Spójrz inaczej na agresję
Głównym celem tego programu jest wyuczenia umiejętności radzenia sobie z
własnymi negatywnymi emocjami oraz przemocą z zewnątrz.
6. Tak czy nie
Program ma na celu dostarczenie wiedzy na temat uzależnień, kształtowanie postaw
sprzyjających podejmowaniu racjonalnych decyzji związanych z używaniem środków
odurzających oraz wyuczeniem praktycznych umiejętności chronienia siebie w tym
niekonfliktowego odmawiania.
7. Trening zastępowania agresji
Celem tego programu jest wyuczenie umiejętności eliminowania niepożądanych
społecznie zachowań, przede wszystkim agresji i przemocy.
8. Saper – czyli jak rozminować agresję
To program skupiony wokół agresji, daje podstawową wiedzę na temat zachowań
agresywnych i sposobów radzenia sobie
9. Podaj dłoń
Celem programu jest dostarczenie elementarnej wiedzy na temat prawidłowości
psychologicznych i wytrenowania ważnych umiejętności interpersonalnych
III. Diagnoza sytuacji szkolnej
3.1. Osoby poddane badaniom
Diagnoza została przeprowadzona w oparciu o indywidualne rozmowy z uczniami, zapisy w
dziennikach lekcyjnych i dokumentacji szkolnej, dane statystyczne, relacje z pracy z
młodzieżą oraz rozmowy indywidualne z rodzicami. Dodatkowo w diagnozie wykorzystane
zostały informacje uzyskane z Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie, Poradni
Psychologiczno – Pedagogicznej, dokumentacji z Sądu i Komendy Powiatowej Policji.
9
3.2. Narzędzia diagnostyczne

dane statystyczne

zapisy z dokumentacji

opinie i wnioski

relacje z pracy z młodzieżą

programy profilaktyczne

scenariusze zajęć

ankiety

inne narzędzia
3.3. Analiza wyników
Wyniki diagnozy przeprowadzonej wśród młodzieży, rodziców i pracowników szkoły
przedstawiane są i analizowane na zebraniach Zespołu Wychowawczego.
.
3.4. Zalecenia dla „Program profilaktyki”
Wszelkie zalecenia po analizie podczas spotkań Zespołu wychowawczego są wdrażane do
pracy i realizowane w kolejnym roku szkolnym.
IV. Tworzenie koncepcji Programu profilaktyki
4.1. Poziomy profilaktyki
Odpowiednio do stopnia zagrożenia profilaktyka zachowań ryzykownych prowadzona
jest na trzech poziomach:
1. Profilaktyka pierwszorzędowa adresowana jest do grup niskiego ryzyka.
Działaniami prewencyjnymi obejmuje szerokie niezdiagnozowane populacje. Ma
ona na celu promocję zdrowego stylu życia oraz opóźnienie wieku inicjacji
zachowań ryzykownych.
2. Profilaktyka drugorzędowa adresowana jest do grupy podwyższonego ryzyka.
Celem jej działań jest ograniczenie głębokości i czasu trwania dysfunkcji,
umożliwienie wycofania się z zachowań ryzykownych.
10
3. Profilaktyka trzeciorzędowa adresowana jest do grup wysokiego ryzyka. Ma ona
na celu przeciwdziałanie pogłębiającemu procesowi degeneracji społecznej oraz
umożliwienie powrotu do normalnego życia w społeczeństwie.
Szkoła jest terenem działań profilaktyki pierwszo- i drugorzędowej, której
realizatorami są nauczyciele wspierani przez pedagogów i psychologów.
4.2. Strategie profilaktyczne
Na wszystkich poziomach profilaktyki stosuje się kilka strategii:
1. Strategia informacyjna, której celem jest dostarczenie adekwatnych informacji na temat
skutków zachowań ryzykownych i tym samym dokonania racjonalnego wyboru.
U podstaw tej strategii leży przekonanie, że ludzie młodzi, zachowują się ryzykownie,
ponieważ zbyt mało wiedzą o mechanizmach i następstwach takich zachowań.
2. Strategia edukacyjna, której celem jest pomoc w rozwijaniu ważnych umiejętności
psychologicznych i społecznych ( umiejętność nawiązywania kontaktów, opierania się
naciskom, radzenia sobie ze stresem, rozwiązywania konfliktów, opierania się naciskom
otoczenia itp.). U podstaw tych strategii leży przekonanie, że ludzie, nawet dysponujący
odpowiednią wiedzą, podejmują zachowania ryzykowne z braku wielu umiejętności
niezbędnych w życiu społecznym. Zakłada się, że rozwój takich umiejętności umożliwi
młodym ludziom zaspakajanie najważniejszych potrzeb w sposób akceptowany
społecznie. Programy edukacyjne składają się z bloków ćwiczeń, w których uczestnicy
mogą poznawać własne braki w zakresie różnych umiejętności i zacząć je trenować. Są to
przeważnie ćwiczenia właściwego komunikowania się, mówienia „nie” w sytuacji nacisku
grupowego, odraczania reakcji emocjonalnych, relaksacji.
3. Strategia alternatyw, której celem jest pomoc w zaspokojeniu ważnych potrzeb oraz
osiąganie satysfakcji życiowej przez stwarzanie możliwości zaangażowania się
w działalność pozytywną. U podstaw tych strategii leży założenie, że wielu ludzi nie ma
możliwości zrealizowania swej potrzeby aktywności, podniesienia samooceny poprzez
osiągnięcie sukcesów czy też rozwoju zainteresowań. Dotyczy to zwłaszcza dzieci i
młodzieży zaniedbanej wychowawczo. Działania alternatywne polegają na stwarzaniu
alternatyw dla zachowań ryzykownych. Są to miejsca oferujące atrakcyjne zajęcia: kluby
sportowe, koła zainteresowań, teatry amatorskie, zespoły muzyczne, harcerstwo.
11
4. Strategia interwencyjna, której celem jest niesienie pomocy osobom mającym trudności
w rozwiązywaniu swoich problemów. Prowadzona jest w ramach profilaktyki
drugorzędowej, ponieważ wymaga indywidualnego podejścia do dziecka.
Uczestnicy programu będą pozyskiwani na podstawie analizy dokumentów szkolnych,
np.: dzienników lekcyjnych, rozmów indywidualnych z wychowawcami, analizy wyników
semestralnych i końcoworocznych, wymiany informacji z przedstawicielami sądu, Komendy
Powiatowej Policji, MOPS i GOPS.
4.3. Cele i zadania Programu profilaktyki
Kształtowanie człowieka świadomego zagrożeń związanych z używaniem środków
uzależniających, wolnego od nałogów, podejmującego racjonalne decyzje dotyczące
własnego zdrowia i życia – to cel nadrzędny Programu.
Obszar
Kontakt ucznia z używkami
Zachowania agresywne i
przemoc w szkole.
Alternatywa wobec używek
Cele
Zadania
Opóźnienie wieku inicjacji
Diagnoza stanu zagrożenia
Ograniczenie i eliminowanie kontaktu z uzależnieniami.
używkami
Prowadzenia zajęć profilaktycznowychowawczych w oparciu o
Program wychowawczy szkoły,
Program profilaktyki.
Organizowanie pomocy dla grup
podwyższonego ryzyka.
Podnoszenie kwalifikacji
pracowników szkoły.
Wdrażanie programów
profilaktycznych.
Przeciwdziałanie, ograniczenie i
Określenie stanu przemocy i agresji
eliminowanie przemocy w szkole i
w szkole.
zachowań agresywnych.
Opracowanie i podejmowanie
Zwiększanie poczucia bezpieczeństwa działań zaradczych na poziomie
wśród uczniów i pracowników szkoły. jednostki, klasy szkoły.
Uświadamianie o niebezpieczeństwach Nabywanie wiedzy na temat
związanych z cyberprzemoc i
mechanizmu zachowań
stalkingiem.
agresywnych.
Podniesienie kompetencji uczniów oraz Organizowanie pomocy
pracowników szkoły w zakresie
indywidualnej i zbiorowej dla ofiar i
zagrożenia cyberprzemocą.
sprawców przemocy.
Budowanie klimatu współpracy,
Rozwijanie umiejętności
wzajemnego szacunku i dialogu.
psychospołecznych.
Podejmowanie działań w sytuacjach
Nabywanie umiejętności
kryzysowych zgodnie z procedurami
konstruktywnego rozwiązywania
obowiązującymi w szkole.
konfliktów.
Określenie czynników chroniących
przed agresją i przemocą.
Monitoring ofiar i sprawców
przemocy.
Zajęcia dodatkowe umożliwiają
Prowadzenie zajęć dodatkowych, kół
uczniom odniesienie sukcesu
zainteresowań.
Zagospodarowanie czasu wolnego.
Aktywizacja kół zainteresowań oraz
Budzenie szerokich zainteresowań.
organizacji młodzieżowych, np.
12
Motywowanie i poszerzenie
horyzontów myślowych.
Rozwijanie aktywności pracy
zespołowej i wolontariackiej
Niepowodzenia szkolne
Budowanie autorytetu, nawiązanie
właściwych relacji nauczyciel – uczeń,
Motywowanie do pomocy koleżeńskiej
Budowanie pozytywnego klimatu
szkoły i klasy.
Współpraca z organizacjami
pozarządowymi
Wagary
Ograniczenie liczby godzin
nieobecnych i nieusprawiedliwionych
Samorządność uczniowska
Współpraca z instytucjami
działającymi na rzecz młodzieży
gazetka szkolna, klub cheerleaderek,
SKS, Caritas,
Imprezy okolicznościowe i akcje
prospołeczne, wycieczki integracyjne
dla zespołów klasowych
Podmiotowe traktowanie ucznia.
Budowanie autorytetu własnym
profesjonalizmem.
Zainteresowanie problemami ucznia.
Empatia
Stworzenie możliwości poprawy
ocen niedostatecznych
Pomoc pedagoga w wyrównywaniu
braków
Budowanie prawidłowych relacji
rówieśniczych i więzów między
uczniami
włączanie uczniów ze specjalnymi
potrzebami edukacyjnymi do
aktywnego życia szkoły.
Nawiązanie współpracy z
organizacjami pozarządowymi.
Uściślenie współpracy z rodzicami,
regularne informowanie o
nieobecnościach ucznia, budowanie
atmosfery wzajemnego zaufania w
relacji uczeń – wychowawca
Ponoszenie konsekwencji
nieobecności na zajęciach
Wyrabianie nawyku
odpowiedzialności
Umożliwienie realnej samorządności
Włączanie i wspieranie młodzieży w
młodzieży, wdrażanie do
działaniach samorządowych,
odpowiedzialności za siebie i innych
wspieranie działalności grup
Organizowanie imprez cyklicznych np., pozytywnych –wolontariuszy i
WOŚP, Dzień Sportu, Dzień Dziecka,
sportowców
Pasowanie uczniów klas I
Rozwijanie aktywności uczniów
Promocja szkoły.
poprzez postawy prospołeczne
Kształtowanie u uczniów aktywnej,
prospołecznej postawy
Uświadomienie obecności instytucji
Stała współpraca z organizacjami
działających w środowisku lokalnym
lokalnymi:Stacja Sanitarno –
Epidemiologiczna w Sochaczewie,
Towarzystwo Zapobiegania
Narkomanii, Komisja do Spraw
Rozwiązywania Problemów
Alkoholowych, Poradnia
Psychologiczno- Pedagogiczna,
Ośrodki Pomocy Społecznej,
Poradnia Zdrowia Psychicznego,
Komenda Powiatowa Policji,
Powiatowe Centrum Pomocy
Rodzinie, Towarzystwo Przyjaciół
Dzieci, Rzecznik Praw Dziecka,
Współpraca z Miejskim Ośrodkiem
Sportu i Rekreacji,
Świetlice Terapeutyczne działające
na terenie miasta
13
Wczesna inicjacja seksualna
1.Wyposażyć uczniów w wiedzę
dotyczącą. niebezpieczeństw
związanych z wczesną inicjacją
seksualną
3.Promować właściwe postawy wobec
rodziny, miłości, małżeństwa.
4.Kształtować postawy umożliwiające
podejmowanie ważnych decyzji.
5. Kształtowanie postaw asertywnych.
1.Podniesienie poziomu wiedzy na
temat wczesnej inicjacji seksualnej,
2. 1. Kształtowanie postaw pro
moralnych, pro zdrowotnych
i pro społecznych.
2. Kształtowanie właściwego
stosunku do płciowości –
poszanowanie takich wartości
jak: rodzina, miłość,
małżeństwo.
3. Kształtowanie dojrzałości
psychoseksualnej, która wiąże się z
podejmowaniem ważnych decyzji
życiowych oraz przygotowanie do
ról małżeńskich i rodzinnych
Współpraca z rodzicami
Zainteresowanie rodziców problemami
profilaktyki.
Spójność oddziaływań profilaktycznych
na linii
dom – szkoła.
Wspólne rozwiązywanie problemów,
Wspieranie w przezwyciężaniu
trudności
Rozwiązywanie sytuacji trudnych i
kryzysowych poprzez metody mediacji
Określenia wspólnego systemu
wartości.
Edukacja dla rodziców.
Właściwy przepływ informacji
szkoła – dom
Wspieranie działalności grup
młodzieżowych
Określenie oczekiwań rodziców
wobec szkoły
Współpraca i współdziałanie w celu
tworzenia właściwego
„klimatu społecznego szkoły”
Zwiększenie udziału rodziców w
spotkaniach z wychowawcami poprzez
dostosowanie tematyki i formy spotkań
do oczekiwań rodziców.
Profilaktyka prozdrowotna
1. Kształtowanie postaw
prozdrowotnych prospołecznych,
promoralnych.
2. Kształtowanie właściwego stosunku
do przeszczepiania narządów.
3. Kształtowanie zdrowego stylu życia.
1. Wyposażyć uczniów w wiedzę
dotyczącą przyczyn, skutków oraz
profilaktyki chorób.
2. Znaczenie transplantologii.
3. Dopalacze, jako zagrożenia dla
zdrowia i życia.
4. .Wyposażenia uczniów w wiedzę
i umiejętności dotyczące zdrowego
żywienia.
4.4. Struktura i treści Programu profilaktyki
Na Szkolny program profilaktyki składają się obszary o charakterze identyfikacji i
diagnozy sytuacji szkolnej, tworzenie koncepcji Programu, realizacja Programu oraz
zaplanowano proces ewaluacji.
14
Treści programowe realizowane są w sposób ciągły. Na koniec każdego roku szkolnego
następuje ewaluacja wiedzy, umiejętności i postaw młodzieży.
Nabyte umiejętności uczniów:
1. Poczucie własnej wartości.
2. Zdolność komunikowania się ( komunikat ja )
3. Umiejętność rozwiązywania problemów.
4. Asertywność.
5. Podejmowanie decyzji.
6. Ukształtowanie pożądanych postaw społecznych.
7. Rozwój własnych zainteresowań, uzdolnień i umiejętności.
8. Umie rozpoznać zjawisko cyberprzemocy i stalkingu.
Zdobyta wiedza:
1. Zna zasady funkcjonowanie własnego organizmu.
2. Zna czynniki wpływające na prawidłowe funkcjonowanie organizmu.
3. Zna zagrożenia związane z używaniem środków uzależniających i psychoaktywnych.
4.Wie, gdzie zwrócić się o pomoc w sytuacjach trudnych.
5. Zna pozytywne sposoby rozładowywania napięć.
6. Zna psychiczne i psychologiczne aspekty dojrzewania, wie jakie niosą za sobą
konsekwencje.
9. 7. Zna zagrożenia związane z cyberprzemoc i stalkingiem.
4.5. Adresaci programu
Odbiorcy wewnętrzni:
Program profilaktyki jest realizowany w ZS CKP w Sochaczewie adresowany jest do:
 uczniów uczęszczających do następujących typów szkół:
-
liceum ogólnokształcącego
-
technikum
-
zasadniczej szkoły zawodowej
 nauczycieli
 rodziców
 pracowników szkoły
15
Odbiorcy zewnętrzni:
 przedstawiciele lokalnej społeczności
 pracodawcy, rzemieślnicy prowadzący praktyczną naukę zawodu
 instytucje współpracujące ze szkołą i wspierające działania z zakresu profilaktyki
16
V Realizacja szkolnego Programu profilaktyki
5.1 Plan pracy
Obszar
Zadania
Kontakt
ucznia z
używka
mi
Diagnoza stanu
zagrożenia
uzależnieniami.
Prowadzenie zajęć
profilaktycznowychowawczych
szkoły w oparciu o
Program
wychowawczy,
Program
profilaktyki,
plan pracy
wychowawcy.
Organizowanie
pomocy dla grup
podwyższonego
ryzyka.
Podnoszenie
kwalifikacji
pracowników szkoły.
Wdrażanie
różnorodnych
programów.
Cele
1.Uczeń zna
bezpośrednie i odległe
skutki stosowania
używek.
2.Uczeń umie
przeciwstawić
się presji
rówieśników.
3.Zna sposoby
odmawiania.
4.Uczeń ma poczucie
własnej wartości.
5.Uczeń wie do kogo
zwrócić się o pomoc w
sytuacji trudnej.
6.Uczeń posiada
świadomość zagrożeń
związanych z
dopalaczami.
7.Rodzic posiada
informacje o
instytucjach
wspomagających.
Sposób realizacji
1. Przeprowadzenie zajęć
edukacyjnych na temat uzależnień od
alkoholu, papierosów, narkotyków i
innych środków psychoaktywnych.
2. Zorganizowanie konkursu wiedzy
o HIV i AIDS,
3. Włączenie się w ogólnopolską
akcje Dzień bez papierosa.
4. Prowadzenie zajęć
psychoedukacyjnych, np. Sztuka
odmawiania, Podejmowanie decyzji.
5.Organizowanie konkursów
plastycznych promujących postawy
abstynenckie.
6.Stwarzanie sytuacji
wychowawczych, które sprzyjają
prawidłowej samoocenie i
kształtowaniu poczucia własnej
wartości.
7. Przygotowanie tablicy
informacyjnej dla uczniów oraz
ulotek informacyjnych dla rodziców
na temat skutków uzależnień.
8. Zorganizowanie spotkania
nauczycieli z pracownikami instytucji
zajmujących się problemami
uzależnień.
9.Wyposażyć ucznia w informacje nt.
właściwości i skutków zażywania
używek
Osoby
odpowiedz
dyrektor,
nauczyciele,
wychowawcy,
pedagog,
wychowawcy
świetlicy,
pielęgniarka,
Terminy
Praca
ciągła
Narzędzia i formy
ankieta, rozmowa, wywiad,
programy profilaktyczne, rady
szkoleniowe
obserwacja
Alternaty
wa
wobec
używek
Organizowanie zajęć
pozalekcyjnych
umożliwiających
uczniom odnoszenie
sukcesów.
Zagospodarowanie
czasu wolnego.
Budzenie szerokich
zainteresowań.
Motywowanie i
poszerzenie
horyzontów
myślowych.
1. Uczeń potrafi
gospodarować swoim
czasem wolnym.
2. Uczeń bierze udział w
zajęciach dodatkowych.
3. Potrafi wybrać z oferty
szkoły interesujące go
formy spędzania
wolnego czasu.
1. Rozpropagowanie działających w
szkole kół zainteresowań i
organizacji młodzieżowych.
2. Aktualizacja na tablicy ogłoszeń
ofert zajęć dodatkowych.
3.Propagowanie działań kulturalno
sportowych na terenie miasta i
powiatu.
4. Rozwijanie zainteresowań i
zdolności uczniów.
5. Skuteczne i wielopłaszczyznowe
wsparcie uczniów do udziału w
konkursach i olimpiadach w celu
zwiększenia ich szansy na sukces
dyrektor,
nauczyciele,
wychowawcy,
pedagog,
wychowawcy
świetlicy
Praca
ciągła
koła zainteresowań np.: szkolny
klub fitness,
gazetka szkolna
Zachowan
ia
agresywne
i przemoc
w szkole
Określenie stanu
przemocy i agresji w
szkole.
Opracowanie i
podejmowanie
działań zaradczych
na poziomie
jednostki, klasy,
szkoły. Nabywanie
wiedzy na temat
mechanizmu
zachowań
agresywnych.
Organizowanie
pomocy
indywidualnej i
zbiorowej dla ofiar i
sprawców przemocy.
Rozwijanie
umiejętności
psychospołecznych
Nabywanie
umiejętności
1. Uczeń zna przyczyny
wybuchu agresji .
2.Uczeń zna i stosuje
sposoby bezpiecznego
rozładowywania emocji.
1. Kształtować postaw asertywnych.
2. Kształtować relacje między
uczniami a pracownikami szkoły
oparte na wzajemnym szacunku.
3. Informować uczniów i rodziców na
temat osób i instytucji udzielających
pomocy pedagogicznopsychologicznej.
4. Zorganizować szkolenie dla
nauczycieli z przedstawicielem
poradni psychologiczno –
pedagogicznej „Przyczyny zachowań
agresywnych” lub „Zrozumieć
siebie”
5. Przeprowadzić zajęcia „stres pod
kontrolą”
6. Zorganizować zajęcia
terapeutyczne dla młodzieży z
problemami emocjonalnymi
7. Organizować różne formy zajęć
pozalekcyjnych
8. Zorganizować zajęcia dla uczniów
z udziałem funkcjonariusza policji na
dyrektor,
nauczyciele,
wychowawcy,
pedagog,
wychowawcy
świetlicy
Praca
ciągła
rozmowa, pogadanka,
warsztaty z psychologiem
spotkania ze specjalistami, lekcje
wychowawcze
3. Uczeń umie
zapobiegać
zachowaniom
agresywnym
4. Nauczyciele, rodzice
i pracownicy szkoły
posiadają wiedzę
dotyczącą przyczyn
zachowań agresywnych
oraz sposobów
reagowania.
5. Uczeń zna zasady
właściwego zachowania
w różnych sytuacjach w
szkole i poza nią.
6. Stosuje podstawowe
kanony zachowania.
18
konstruktywnego
rozwiązywania
konfliktów z
wykorzystaniem
mediacji.
Określenie
czynników
chroniących przed
agresją i przemocą.
Monitoring ofiar i
sprawców przemocy
7. Uczeń przeciwstawia
się wulgarnym
zachowaniom.
8.Uczeń ma świadomość
zagrożeń związanych z
cyberprzemocą i
stalkingiem
Niepowo
dzenia
szkolne
Budowanie
właściwych relacji
nauczyciel – uczeń,
Motywowanie
uczniów do
korzystania z
pomocy koleżeńskiej,
Wspieranie pracy
uczniów z
trudnościami
dydaktycznymi,
Dostrzeganie
trudnych warunków
materialnych i
rodzinnych uczniów.
1. Uczeń zna
podstawowe dokumenty
szkolne określające
warunki realizowania
obowiązku nauki
2. Uczeń stosuje się do
praw i obowiązków
szkolnych
3. Uczeń i rodzic wie,
gdzie szukać pomocy i
wsparcia
4. Uczeń
Absencja
uczniów
Podniesienie
poziomu frekwencji
1. Uczeń ma pełną
świadomość
temat cyberprzemoc i
odpowiedzialności prawnej za swoje
czyny.
9. Przeprowadzić zajęcia edukacyjne:
- „Zasady komunikacji
interpersonalnej”,
- „Asertywność na co dzień”,
- „Jak rozwiązywać konflikty”,
- „Sztuka mediacji”
10. Przeprowadzać zajęcia
edukacyjne dla rodziców na temat:
„Jak radzić sobie z agresją własnego
dziecka”.
11. Modelować zachowania uczniów
poprzez przykład dorosłych.
12. Warsztaty dla nauczycieli na
temat niepożądanych zjawisk
w
cyberprzestrzeni związanych ze
szkołą
1. Wyposażyć uczniów i rodziców w
wiedzę z zakresu prawa szkolnego.
2. Zwiększyć poziom atrakcyjności
zajęć.
3. Konsekwentnie stosować przyjęty
w szkole system nagród i kar.
4. Uwrażliwić uczniów na potrzeby
innych.
5. Uwrażliwić nauczycieli na
problemu uczniów.
6. Mobilizować do aktywności
własnej na terenie szkoły i w
środowisku.
7. Stworzyć atmosferę zaufania i
zachęcić uczniów do otwartości i
szczerości w stosunku do
wychowawcy i pedagoga.
1. Przeprowadzić zajęcia edukacyjne
dla uczniów i rodziców
nauczyciele,
wychowawcy,
pedagog,
wychowawcy
świetlicy
Praca
ciągła
rozmowa, obserwacja,
szkolenia, analiza dokumentów,
zajęcia integracyjne, wycieczki,
szkolne imprezy i uroczystości
dyrekcja,
wychowawca,
Praca
ciągła
rozmowa, analiza dzienników
lekcyjnych, obserwacja,
19
Samorząd
ność
uczniowsk
a
na zajęciach,
Systematyczne
usprawiedliwianie
godzin nieobecnych
konsekwencji
nieobecności.
2. Uczeń potrafi
dostrzegać potrzeby
innych.
3. Uczeń wykazuje
aktywność i
zaangażowanie w różne
sfery życia szkoły i
środowiska.
Umożliwienie realnej
samorządności
młodzieży, wdrażanie
do odpowiedzialności
za siebie i innych
1. Uczeń ma świadomość
istnienia SU na terenie
szkoły.
2. Potrafi szukać pomocy
i wsparcia u członków
SU.
3. Uczeń angażuje się w
życie szkoły,
4. Włącza się w różne
akcje organizowane na
terenie szkoły, powiatu i
(spotkania, zebrania klasowe i
indywidualne).
2. Zapoznać uczniów z ich prawami i
obowiązkami.
3. Organizować atrakcyjne zajęcia
dydaktyczne i wychowawcze z
zastosowaniem metod
aktywizujących.
5. Systematycznie analizować
frekwencję i wyniki w nauce
uczniów.
6. Utrzymywać stały kontakt z
rodzicami dotyczący sytuacji
szkolnej dziecka.
7. Organizować pomoc koleżeńską w
różnych sytuacjach.
8. Organizować wsparcie pedagoga.
dla uczniów z trudnościami.
9. Organizować działalność
charytatywną w szkole i w
środowisku.
10. Nawiązać współpracę z
organizacjami młodzieżowymi.
11. Promować działalność uczniów w
szkole.
12.Nagradzać aktywność uczniów
we wszystkich formach i działaniach
na rzecz szkoły.
1. Zachęcać do podejmowania i
wspierać wszelkie inicjatywy
młodzieży.
2. Organizować imprezy cykliczne
np., WOŚP, Dzień Sportu ,Bezpieczne
Ferie, Bezpieczne wakacje z udziałem
Straży Pożarnej, WOPR, pasowanie
uczniów klas pierwszych
3. Uczyć samorządności i wspierać
właściwe wzorce.
4. Opracowanie i udostępnienie
pedagog,
nauczyciele
dyrekcja
,opiekun SU,
osoby
odpowiedzialne
za organizacje
imprez według
kalendarza,
wychowawcy
świetlicy,
wychowawcy
kontrakt
Praca
ciągła
debata, projekty, konkursy,
współpraca z Caritas,
organizacja imprez
charytatywnych, współpraca z
WOPR, Państwową Strażą
Pożarną
20
Współpra
ca z
instytucja
mi
działający
mi na
rzecz
młodzieży
Uświadomienie
obecności instytucji
działających w
środowisku lokalnym
kraju.
młodzieży wykazu olimpiad,
konkursów oraz projektów
edukacyjnych,
1.Uczeń posiada
świadomość istnienia
instytucji działających na
rzecz młodzieży.
2. Uczeń ma motywację
do korzystania z pomocy
instytucji.
1.Informować o adresach instytucji
działających na rzecz młodzieży.
2.Zachęcać do współpracy z
instytucjami.
3.Ukazywać pozytywne efekty
współpracy między uczniami a
instytucjami.
pedagog,
opiekunowie
organizacji
młodzieżowych
Zgodnie
z
kalendar
zem
imprez
imprezy organizowane w szkole
przez instytucje lokalne,
współpraca z ZHP,
Powiatowym Urzędem Pracy,
Powiatowym Centrum Pomocy
Rodzinie, Centrum Interwencji
Kryzysowej, Towarzystwem
Zapobiegania Narkomanii,
Komendą Powiatową Policji
dyrekcja,
pedagog,
wychowawca
Praca
ciągła
zebrania z rodzicami, dni otwarte,
rozmowy indywidualne, wycieczki,
imprezy kulturalne i sportowe na
terenie szkoły,
4.Konieczność wzmocnienia relacji
szkoła-pracodawca i integracji
systemu szkolnego i pozaszkolnego
oraz współpracy pracodawców na
rzecz poprawy jakości kształcenia
zawodowego
5. Wizyty studyjne w
przedsiębiorstwach w celu wskazania
warunków realnych pracy i
zatrudnienia
Współpra
ca z
rodzicami
Zainteresowanie
rodziców problemami
profilaktyki.
Spójność
oddziaływań
profilaktycznych na
linii dom – szkoła.
Wspólne
rozwiązywanie
problemów. Wsparcie
w przezwyciężaniu
trudności.
1.Rodzic zna program
profilaktyki szkoły.
2.Rodzic ma świadomość
wsparcia szkoły w
rozwiązywaniu trudnych
problemów dziecka,
3.Rodzic może
skorzystać z fachowej
pomocy psychologicznopedagogicznej.
1. Zachęcać rodziców do
podejmowania współpracy ze szkołą.
2. Motywować rodziców do stałego
kontaktu z wychowawcami.
3. Zachęcać rodziców do
współtworzenia klimatu szkoły.
4.Traktować rodziców jako
najważniejszych partnerów w
kształtowaniu postaw młodzieży.
21
5.2. Przyczyny i kryteria osiągania sukcesu w wybranych obszarach
KONTAKT UCZNIA Z UŻYWKAMI
PRZYCZYNY
1. Niedojrzałość emocjonalna i psychoseksualna, związane z dużymi wahaniami
nastroju, podatnością na załamania, trudnościami identyfikacji psychoseksualnej,
frustracjami wynikającymi z podejmowania odpowiedzialnych ról społecznych.
2. Nastawienie narcystyczne, przejawiające się w koncentracji na własnych
przeżyciach i doznaniach, prowadzące do bolesnego przeżywania rozbieżności
między własnymi opiniami a percepcją otoczenia.
3. Słaby system kontroli wewnętrznej, współwystępujący z negatywizmem i
buntem wobec kontroli zewnętrznej, prowokujący podejmowanie działań
nieprzemyślanych i ryzykownych.
4. Wygórowane wymagania wobec siebie i otoczenia oraz oczekiwanie
natychmiastowego zaspokajania swoich potrzeb.
5. Destrukcyjna rozbieżność między ambicjami, celami i oczekiwaniami osób
znaczących a realistycznymi możliwościami i faktycznymi osiągnięciami.
6. Trudności w kontaktach interpersonalnych z jednoczesną silną potrzeba
przynależności i zainteresowania ze strony otoczenia.
7. Duże
napięcie
wewnętrzne,
niepokój,
niska
tolerancja
na
frustracje
i współwystępujące z tym mechanizmy obronne.
8. Silna potrzeba poznawcza, prowadząca do poszukiwania silnych wrażeń
i eksperymentowania z tym, co nowe i nieznane.
9. Kryzysy egzystencjalne oraz brak poczucia sensu życia.
10. Chęć bycia dorosłym i zaimponowania rówieśnikom.
11. Łatwy dostęp do środków psychoaktywnych.
12. Niski poziom świadomości zagrożeń.
13. Ograniczony czas poświęcany przez rodziców swoim dzieciom.
KRYTERIA SUKCESU
1. Uczniowie zdobędą rzetelną wiedzę na temat szkodliwości alkoholu i innych
środków.
2. Nastąpi spadek konsumpcji alkoholu, wyrobów tytoniowych
3. Zmniejszy się liczba przypadków przebywania uczniów palących papierosy na
terenie szkoły.
4. Opóźnienie wieku pierwszego kontaktu z alkoholem.
5. Uczniowie włączą się do programów profilaktycznych i działań interwencyjnych.
6. Zmniejszy się liczba uczniów mających kontakt ze środkami psychoaktywnymi.
ZACHOWANIA AGRESYWNE, PRZEMOC W SZKOLE, STOSOWANIE
WULGARYZMÓW
PRZYCZYNY
1. Negatywne wzorce, także w mediach.
2. Sposób na odreagowanie stresu i załatwienie sprawy.
3. Chęć dominowania, zaistnienia w grupie.
4. Moda na agresję w grupie rówieśniczej.
5. Nieumiejętność radzenia sobie z problemami.
6. Odpowiedź na prowokację.
7. Obyczaj środowiskowy.
8. Wzorce wyniesione z domu.
9. Chęć zaimponowania.
10. Wyraz buntu, manifestowanie dorosłości.
11. Złe relacje nauczyciel – uczeń, nauczyciel – rodzic.
12. Ubóstwo językowe.
13. Zamknięcie się w świecie wirtualnym.
KRYTERIA SUKCESU
1.
2.
3.
4.
Zmniejszy się liczba kar związanych z łamaniem prawa szkolnego.
Zmniejszy się liczba przypadków dewastowania mienia szkolnego.
Wzrośnie poziom wzajemnej życzliwości.
Wzrośnie poziom zainteresowań uczniów formami spędzania czasu wolnego
LEKCEWAŻENIE OBOWIĄZKU NAUKI
PRZYCZYNY
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Trudności w nauce.
Uległość wobec kolegów.
Strach przed sprawdzeniem.
Brak zainteresowania.
Niemożność sprostania ambicjom rodziców i wymaganiom nauczycieli.
Mało atrakcyjne lekcje.
Brak dyscypliny.
23
8. Chęć zaimponowania rówieśnikom.
9. Niedostosowanie wymagań do poziomu uczniów.
10. Niejasne kryteria oceniania.
11. Jakość programów nauczania.
12. Lenistwo uczniów.
13. Osoba nauczyciela.
14. Negatywny wpływ grupy rówieśniczej.
15. Brak zainteresowania ze strony rodziców.
16. Trudne warunki domowe ucznia.
.
KRYTERIA SUKCESU
1. Wzrośnie średnia ocen w poszczególnych klasach.
2. Spadnie liczba ocen dopuszczających.
3. Zmniejszy się liczba godzin opuszczonych i pojedynczych godzin
nieusprawiedliwionych.
4. Wzrośnie liczba uczestników olimpiad, konkursów, prezentacji.
5. Zwiększy się liczba nagród i wyróżnień dla uczniów.
6. Wzrośnie liczba podziękowań ze strony środowiska za współpracę.
7. Zwiększy się liczba uczniów kontynuujących naukę na uczelniach.
WCZESNA INICJACJA SEKSUALNA
PRZYCZYNY
1. Niski poziom wiedzy i uświadomienia.
2. Ciekawość.
3. Wpływ grupy rówieśniczej.
4. Moda na „dorosłość”.
5. Uległość, nieznajomość zachowań asertywnych.
6. Sytuacja domowa.
KRYTERIA SUKCESU
1. Wzrośnie poziom wiedzy na temat skutków wczesnej inicjacji seksualnej.
2. Wzrośnie poziom wiedzy na temat różnych metod zapobiegania ciąży.
3. Zmniejszy się liczba uczniów zostających przedwcześnie rodzicami.
24
EDUKACJA PROZDROWOTNA
PRZYCZYNY
1. Niski poziom wiedzy na temat zachowań ryzykownych wpływających na zdrowie
człowieka.
2. Choroby XXI wieku ich przyczyny i skutki.
KRYTERIA SUKCESU
1. Wzrośnie poziom wiedzy na temat skutków chorób XXI wieku.
2. Zmniejszy się liczba uczniów podejmujących ryzykowne działania związane
ze zdrowiem.
5.3. Strategia pozyskiwania instytucji i osób wspierających realizację Programu
profilaktyki
Szkoła na stałe współpracuje z instytucjami wspierającymi takimi jak:
- Stacja Sanitarno–Epidemiologiczna w Sochaczewie,
- Towarzystwo Zapobiegania Narkomanii,
- Komisja do Spraw Rozwiązywania Problemów Alkoholowych,
- Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna,
- Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej,
- Gminne Ośrodki Pomocy Społecznej
- Komenda Powiatowa Policji,
- Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie,
- Towarzystwo Przyjaciół Dzieci
- Współpraca z Miejskim Ośrodkiem Sportu i Rekreacji.
- Powiatowy Ośrodek Interwencji Kryzysowej
- Powiatowa Straż Pożarna
Szkoła realizuje projekty proponowane przez wyżej wymienione instytucje.
Zaprasza do udziału przedstawicieli różnych instytucji np. Policji, SANEPID, Polskiego
Towarzystwa Zapobiegania Narkomanii w celu przeprowadzenie pogadanek, warsztatów,
które mają na celu podniesienie stanu wiedzy na temat sytuacji i zachowań zagrażających
bezpieczeństwu i zdrowiu uczniów w szkole i poza nią. Oprócz tego opiekunowie
organizacji działających w szkole proponują realizację, we współpracy z wybranymi
instytucjami, które udostępniają np., materiały edukacyjne, ulotki.
25
5.4. Kompetencje realizatorów zadań profilaktycznych
Program jest realizowany przez nauczycieli, wychowawców i osoby z wybranych
instytucji przygotowanych do prowadzenie tego typu działań w określonych obszarach
wiedzy.
VI. Ewaluacja
1. Program profilaktyki będzie poddany ewaluacji i oceny efektów bezpośrednich
oddziaływań. Badana będzie skuteczność podejmowanych działań profilaktycznych
w wybranych obszarach.
2. Zastosowana zostanie procedura PRETEST – w I półroczu i na zakończenie roku
szkolnego.
3. Badania będą przeprowadzane głównie w oparciu o analizę dokumentów, ankiet,
kwestionariuszy, testów socjometrycznych, testu gwiazdy i kozła ofiarnego.
4. Badania będą przeprowadzane przez wychowawców i pedagoga.
5. Wyniki będą przedstawiane na posiedzeniach Rady Pedagogicznej i omawiane z
wychowawcami na posiedzeniach Zespołu wychowawczego.
Szkolny program profilaktyki przyjęto do realizacji uchwałą Rady Pedagogicznej
z dnia 15 września 2015 roku.
26
Aneks
Placówki udzielające pomocy
Policyjny Telefon
Zaufania
Garwolin tel. (25) 682-18-67
Telefon Zaufania Policyjny
Kozienice tel. (48) 614-95-84
Telefon Zaufania Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie
Otwock tel. (22) 719-48-14
Telefon Zaufania dla Osób z Problemem Alkoholowym
Płock tel. (24) 262-82-91
Telefon Zaufania Poradni Zdrowia Psychicznego
Płock tel. (24) 262-85-52
Telefon Zaufania Skłóconych Małżeństw
Pruszków tel. (22) 729-64-35
Telefon Zaufania
Przysucha tel. (48) 675-56-65
"Karan" Katolicki Ruch Antynarkotyczny
Warszawa tel. (22) 618 65 97
Radom tel. (48) 362-20-46
Punkt Konsultacyjny Monaru
Radom tel. (48) 360-99-00
Telefon Zaufania
Radom tel. 0-800-191-902
Linia Braterskich Serc. Telefon Zaufania
Radom Tel. 0 800-311-800
Telefon Zaufania Policyjny
Siedlce tel. (25) 644-99-09
Bemowski Telefon Zaufania
Warszawa tel. (22) 664-15-58
Ogólnopolski Telefon Zaufania Policyjny
Warszawa tel. 116-111
Pogotowie Rodzinne
Warszawa tel. (22) 613-69-91
Stowarzyszenie Obrony Praw Ojca Oddział Warszawski
02-567 Warszawa, ul. Rakowiecka 61 tel. -601-206-807
27
Telefon Zaufania dla Kobiet przed i po Mastektomii
Warszawa tel. (22) 643-91-85
Telefon Zaufania dla Kobiet w Ciąży
Warszawa tel. 22) 624-20-68, 0-602-285-444
Telefon Zaufania dla Ojców i Dzieci
Warszawa tel. (22) 844-14-82
Telefon Zaufania dla Osób z Problemem Alkoholowym
Warszawa tel. (22) 842-26-00
Telefon Zaufania dla Osób Zagrożonych przez Sekty i Alkohol
Warszawa tel. (22) 853-52-22
Telefon Zaufania "Pomoc Matce-Życie Dziecku"
Warszawa tel. (22) 673-14-54
Telefon Zaufania "Zatrzymaj Przemoc"
Warszawa tel. -800-120-148
Telefon Zaufania Adopcyjny Towarzystwa Przyjaciół Dzieci
Warszawa tel. (22) 827-50-23, (22) 826-22-15
Telefon Zaufania AIDS
Warszawa tel. (22) 622-50-01
Infolinia Anonimowych Alkoholików
Warszawa tel. 801-033-242
Telefon Zaufania dla Gejów i Lesbijek Stowarzyszenia "Lambda Warszawa"
Warszawa tel. (22) 628-52-22
Telefon Zaufania dla Kobiet
Warszawa tel. (22) 635-93-92
Młodzieżowy Telefon Zaufania
Warszawa tel. 19288
Telefon Zaufania Onkologiczny
Warszawa tel. (22) 822-56-94
Telefon Zaufania Polskiej Fundacji Alzheimerowskiej
Warszawa tel. (22) 827-35-86
Telefon Zaufania Poradni Profilaktyki i Terapii Uzależnień Monar
Warszawa tel. (22) 823-65-31
Telefon Zaufania Stowarzyszenia Obrony Praw Ojca i dzieci, których prawa nie są przestrzegane
Warszawa tel. (22) 844 14 82
Telefon Zaufania Ruch Pomocy Rodzinie
Warszawa tel. (22) 621-03-67
Telefon Zaufania Towarzystwa Pomocy Młodzieży
28
Warszawa tel. (22) 635-54-67
Żydowski Telefon Zaufania
Warszawa tel. (22) 652-21-44
TZN Sochaczew 694-850-230
Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Sochaczewie 46 862-52-19
Komenda Powiatowa Policji w Sochaczewie 46 863-72-71
Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie i Centrum Interwencji Kryzysowej 46 862-12-17
Poradnia Zdrowia Psychicznego 46 864-98-20
Pełnomocnik ds. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych 46 862-27-30
Caritas Św. Wawrzyńca 46-862-38-50
MOPS Sochaczew 46 863-14-81, 46 863-14-82
29