PROJEKT [stanXI-2008] - BIP - Radzymin Urząd Miasta i Gminy

-1P R O J E K T [stanXI-2008]
ZMIANA STUDIUM UWARUNKOWAŃ I KIERUNKÓW ZAGOSPODAROWANIA
PRZESZTRZENNEGO GMINY RADZYMIN
Załącznik nr 1 do Uchwały Rady Gminy Radzymin
................................................................
Brol Systemy Przestrzenne
Śnieguliczki 21
04-867 Warszawa
Zespół:
mgr inż.Zbigniew Bronowicki
mgr Bartłomiej Olczak
Warszawa 2008
-2-
SPIS TREŚCI
Wstęp
1.1 Położenie gminy
1.2 Podstawowe dane o gminie
1.3 Historia gminy
1.4 Kompozycja przestrzenna gminy.
I UWARUNKOWANIA ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO
1.
Uwarunkowania przyrodnicze zagospodarowania przestrzennego
1.1
Położenie geograficzne
1.2
Powiązania przyrodnicze i ekologiczne
1.3
Rzeźba terenu
1.4
Budowa geologiczna
1.5
Surowce mineralne
1.6
Warunki wodne
1.6.1 Wody powierzchniowe
1.6 .2 Wody podziemne i zaopatrzenie w wodę
1.7
Ocena warunków geologiczno-inżynierskich
1. 8
Warunki glebowe
1.9
Klimat
1.10
Szata roślinna
1.10.1 Roślinność potencjalna
1.10. 2 Roślinność rzeczywista i jej waloryzacja
1.10.3 Uwarunkowania rozwoju rolnictwa
1.11
Tereny zieleni
1.12
Fauna
1.13
Struktura ekologiczna
1.14
Walory przyrodniczo-krajobrazowe
1.15
Ochrona środowiska przyrodniczego
1.16
Zagrożenia środowiska przyrodniczego
II UWARUNKOWANIA SPOŁECZNO-KULTUROWE
1.
Środowisko kulturowe
1.1.
Zasady ochrony konserwatorskiej
-32
Użytkowanie terenu
3.
Demografia
3.1 Rynek pracy, zatrudnienie
4.
Komunikacja
7.
Infrastruktura techniczna
7.1. Zaopatrzenie w wodę
7.2 Odprowadzanie ścieków
7.3. Usuwanie i unieszkodliwianie odpadów
7.4. Cmentarnictwo
7.5. Elektroenergetyka
7.6. Zaopatrzenie w gaz
7.7. Zaopatrzenie w ciepło
III UWARUNKOWANIA PLANISTYCZNE i STRATEGICZNE
1 .Narodowy Plan Rozwoju
2. Plan Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Mazowieckiego
3 .Miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego
IV KIERUNKI ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY
1. Zasady i zakres ustaleń studium
2. Cele rozwoju gminy
3. Kierunki rozwoju przestrzennego gminy
4. Układ funkcjonalno-przestrzenny, ustalenia
5. Zasady ochrony środowiska i jego zasobów, ochrony przyrody i krajobrazu
kulturowego.
6. Polityka przestrzenna w zakresie ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków
dóbr kultury współczesnej .
7. Kierunki rozwoju infrastruktury
7.1 Zaopatrzenie w wodę.
7.2 System odprowadzania i oczyszczania ścieków.
7.3 System odprowadzania wód deszczowych.
7.4 System zasilania w gaz
7.5 Składowanie odpadów
7.6 Elektroenergetyka
7.7 Kierunki rozwoju komunikacji.
7.8 Kierunki rozwoju systemów alarmowych
-48. Obszary na których rozmieszczone będą inwestycje celu publicznego, w tym o
znaczeniu ponadlokalnym, zgodnie z ustaleniami planu zagospodarowania
przestrzennego województwa i ustaleniami programów zadań rządowych.
9. Obszary dla których obowiązkowe jest sporządzenie miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego oraz obszary, dla których gmina chce
sporządzić miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego.
10. Obszary przestrzeni publicznej i rozmieszczenia obiektów handlowych o
powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m2
11. Kierunki i zasady kształtowania rolniczej i leśnej przestrzeni produkcyjnej.
12. Obszary narażone na niebezpieczeństwo powodzi i osuwania się mas ziemnych
13. Obiekty lub obszary, dla których wyznacza się w złożu kopaliny filar ochronny
14. Obszary wymagające szczególnych sposobów zagospodarowania o
ograniczonych możliwościach inwestycyjnych
15. Obszary wymagające przekształceń, rekultywacji lub rehabilitacji
16. Tereny zamknięte
17. Główne zadania organizacyjne
18. Zadania inwestycyjne
-5WSTĘP
Uchwała Rady Miejskiej w Radzyminie z dnia z dnia 2 kwietnia 2004 r Nr 180/XIV/04
i z 17 grudnia 2004 nr 255/XXI/04 w sprawie przystąpienia do sporządzenia zmiany
studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego związana była
z aktualizacją polityki przestrzennej gminy dotyczącej przeznaczenie poszczególnych
terenów oraz dostosowaniem obowiązującego studium do wymagań Ustawy o
planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z dnia .27 marca 2003 r.
Rada
Miejska
uchwaliła
obowiązujące
studium
uwarunkowań
i
kierunków
zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Radzymin, Uchwała nr 149/XVI/95
w dnia 28 listopada 1995 r.
Po latach obowiązywania aktualnego studium
zaszła potrzeba dokonania zmian
zagospodarowania. Największą potrzeba wiąże się ze wskazaniem nowych terenów
inwestycyjnych.. Zmiany dotyczą także części
układu drogowego. Studium
uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, jest ofertą
terenów mieszkaniowych, inwestycyjnych, która kierowana jest do mieszkańców,
inwestorów i wszystkich, którzy korzystają z walorów gminy. Główną ideą tego
dokumentu jest odpowiedź na pytanie, jak w sposób racjonalny i zgodnie z zasadami
zrównoważonego rozwoju gospodarować przestrzenią gminy. Jakie dopuścić
działania przestrzenne by tworzyć nowe miejsca pracy i nie dopuścić do odpływu
ludzi i kapitału na tereny sąsiednie.
Podstawowe uwarunkowania i cele rozwoju przedstawione w obowiązującym
studium zostają aktualne. Zmiany
w tekście i załącznikach graficznych dotyczą
nowych elementów i nowych uaktualnień. Dla elementów obowiązującego studium
opracowanego pod kierownictwem arch. Wandy Chmielewskiej, które są nadal
aktualne zachowano dotychczasowe zapisy tworząc dokument ujednolicony.
-61.1 Położenie gminy
Gmina miejsko-wiejska Radzymin - jedna z dwunastu gmin powiatu wołomińskiego –
położona jest w centralnej części województwa mazowieckiego. Od północy graniczy
z gminą Serock,
od wschodu z gminami Dąbrówka, Klembów,
Wołomin, od
południa z gminą Kobyłka oraz gmina Nieporęt od strony zachodniej .
Miasto Radzymin jest siedzibą urzędu miasta i gminy.
Przez gminę przebiega międzynarodowa droga Nr 8 Praga-Warszawa-Helsinki tzw
“Via Baltica” modernizowana obecnie do klasy drogi ekspresowej dwujezdniowej.
Ze względu na obecność atrakcyjnych terenów i bliskość Warszawy, gminę można
uznać za obszar o dużym potencjale inwestycyjnym.
1.2 Podstawowe dane o gminie
Gmina Radzymin zajmuje powierzchnię 129,87 km2 , w której zamieszkuje 20137
osób według danych na 30 sierpień 2008 r.
Gminę tworzą miasto Radzymin, oraz 23 sołectwa:
Arciechów, Borki, Cegielnia, Ciemne, Dybów Kolonia, Emilianów, Łąki, Łosie, Mokre,
Nadma, Nowy Janków, Nowe Załubice, Popielarze, Ruda, Rżyska, Sieraków,
Słupno, Stary Dybów, Stary Janków, Stare Załubice, Wiktorów, Zawady,
Zwierzyniec.
W strukturze użytkowania gruntów zdecydowanie dominują użytki rolne,
wśród
których wyraźnie przeważają grunty orne. Lasy i grunty zadrzewione zajmują około
25,2% obszaru gminy. Przez obszar gminy przepływają rzeki: Bug, Rządza i Czarna,
mające swoje ujście w Zalewie Zegrzyńskim, z którym gmina bezpośrednio graniczy
1.3 Historia gminy
Teren gminy Radzymin leży w centrum historycznego Mazowsza. Pierwsze
wzmianki o Radzyminie pochodzą z 1440 r. i mówią o wsi szlacheckiej, będącej
własnością dziedzica Jana, podkomorzego księcia Konrada Mazowieckiego. Nazwę
wsi etymologowie wywodzą od imienia Radzimir. Według przekazów nazwa
pochodzi od słów „Radzę, omiń to miejsce” umieszczanych na tablicach przy
wjeździe do okolicznych, pełnych niebezpieczeństw puszcz, bagien i moczarów .
W okresie wczesnego średniowiecza Radzymin był prawdopodobnie osadą targową.
Jak podaje Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego tom IX Warszawa 1888 r., str.
-7478: „Zdawna zapewne istniała osada, w której skupiały się interesy nielicznej
ludności leśnej puszcz (...). Wcześnie dość osada ta przybrała charakter targowiska
(...).” We współczesnym rozplanowaniu miasta czytelny jest jeszcze zarys placu
targowego,
którego
częścią
jest
Stary
Rynek.
Wrzecionowaty
zarys
wczesnośredniowiecznego placu targowego wpłynął na podział przylegających do
niego gruntów na działki – charakteryzujące się znaczną długością. Tak powstał
zespół działek między ulicami Zduńską i Głowackiego i na odcinku między Aleją
Jana Pawła II oraz ulicami Kardynała Stefana Wyszyńskiego i Reymonta.
Dnia 5 lutego 1473 roku w Radzyminie Kazimierz, książę mazowiecki, biskup płocki,
brat księcia Bolesława V, erygował parafię. Fundacja kościoła przypisywana jest
dziedzicowi wsi Janowi. Teren należący obecnie do kościoła parafialnego
(ograniczony od południa placem Kościuszki, od zachodu terenem zabudowanym,
od wschodu ulicą Polskiej Organizacji Wojskowej, zaś od północy ul. Głowackiego)
jest najprawdopodobniej jedynie częścią terenu pierwotnie stanowiącego własność
kościoła. Obecna dwuwieżowa budowla kościelna znajduje się prawdopodobnie w
miejscu najstarszego kościoła.
Lokacja Radzymina nastąpiła w XV wieku. Książę Bolesław V nadał osadzie dnia 5
września 1475 roku prawo miejskie chełmińskie. Radzymin liczył wtedy 38 domów i
387 mieszkańców. Związane z lokacją osadnictwo przesunęło się na południowy
wschód i tam wytworzyło się centrum funkcjonujące do dziś. Prawdopodobną
pozostałością rynku lokacyjnego jest obecny Plac Wolności.
Wkrótce po nadaniu praw miejskich Bolesław V zezwolił na wybudowanie w
Radzyminie zamku. Jego lokalizacja nie jest znana, istnieje jednak hipoteza –
prawdopodobnie klasycystyczny budynek Internatu Studium Nauczycielskiego
zbudowany został na planie zamku obronnego. Świadczy o tym niespotykany układ
bryły XIX-wiecznego budynku z nietypowymi dla tego okresu mocno wysuniętymi
narożnymi elementami, przypominającymi położeniem alkierze dworu szlacheckiego.
Można przypuszczać, że budowla z wysuniętymi „alkierzami”, niewątpliwie obronna,
musiała istnieć w tym miejscu i na jej fundamentach wzniesiono w XIX wieku szpital,
obecnie internat.
W 1605 roku Radzymin przeszedł w ręce Leszczyńskich, jako posag ostatniej z rodu
Anny, wniesiony Rafałowi Leszczyńskiemu. Stało się to na mocy kontraktu między
Janem
Radzymińskim,
wojewodzicem
podlaskim,
a
Rafałem
z
Leszna
-8Leszczyńskim, synem Andrzeja – wojewody brzeskiego (z Kujaw). Mocą kontraktu
Leszczyński otrzymuje w dzierżawę miasto i wsie: Aleksandrów, Wioskę
Radzymińską, Mokre, Dybów, Zwierzyniec, Zawady, Borki, Ciemne, Rudę, Siwek,
Teodorów, Teresin vel Osiny, Trzcianę, Łoś, Dąbrowę i Cegielnię. Trzydzieści lat
później Leszczyńscy są już dziedzicami, o czym świadczy zapis: „Władysław IV na
prośbę Jędrzeja, Rafała, Bogusława i Władysława braci Leszczyńskich, właścicieli
Radzymina, nadaje miastu cztery jarmarki”.
Za panowania Augusta II Radzymin należał do Bielińskich, następnie (2 poł. XVIII
w.) do Michała Czartoryskiego, kanclerza wielkiego księcia litewskiego i jego żony
Eleonory z Waldsteinów. Działalność księżnej Eleonory Czartoryskiej miała duże
znaczenie dla miasta. Jej staraniem wzniesiono w 1781 r. kościół murowany,
budynek szkółki początkowej, założonej przez księdza Kazimierza Narbutta,
wybitnego działacza Komisji Edukacji Narodowej, oraz pałac wraz z otaczającym go
parkiem. Według napisanego po angielsku „Dykcyonarzyka geograficznego....” z
XVIII w. Radzymin był wówczas „pałacem a osobliwie ogrodem pięknym
zaszczycony”.
Zarówno pałac jak i park nie zachowały się do dzisiaj – tylko ślady dawnego układu
czytelne są w terenie. Teren założenia pałacowo-parkowego wraz z zapleczem
wyznaczają obecne ulice
-
Aleja Jana Pawła II
– Norwida – KS. Eleonory
Czartoryskiej, a więc był to rozległy obszar zajmujący około 1/4 powierzchni
ówczesnego miasta. Pałac i park były ze sobą prawdopodobnie powiązane. Był to
park typu angielskiego, w którym stylistyka swobodnych układów przeczyła
barokowym rozplanowaniem i osiowym integracjom obiektów. Po rozebraniu pałacu
park funkcjonował jako park publiczny aż do I wojny światowej, następnie
rozparcelowany wszedł w skład terenów zurbanizowanych. Staraniem księżnej
powstało ciekawe rozwiązanie urbanistyczne polegające na wyprowadzeniu głównej
ulicy (obecnie Konstytucji 3 Maja) jako osi widokowej na budynek (przebudowany
później przez barona Morenheima na szpital, obecnie mieszczący
budynek
użyteczności publicznej , budynek Gminy Radzymin ; która rozwidla się na dwie
ulice
obejmujące
budowlę
(obecnie
ul.
Korczaka
i
ul.
Wołomińska).
Najprawdopodobniej było to uregulowanie dawnej drogi łączącej średniowieczny
zamek (przypuszcza się, że na jego śladzie stoi budynek Gminy ) z miastem.
-9Do wielkich zasług Eleonory Czartoryskiej dla Radzymina należy dołączyć nadanie
miastu przez Stanisława Augusta czterech targów, na jej prośbę.
Po trzecim rozbiorze Polski w 1795 r. Radzymin znalazł się w zaborze pruskim, w
latach 1807-15 w Księstwie Warszawskim, następnie w Królestwie Polskim.
Granica zaboru pruskiego przebiegała wzdłuż rzeki Czarnej w Strudze – położenie
przygraniczne miasta wpłynęło na rozwój handlu; wybudowano komorę celną.
Miasto liczyło wtedy 3500 mieszkańców.
Na początku XIX wieku dobra radzymińskie znajdowały się w posiadaniu
Raczyńskich, a od 1818 roku właścicielem stał się książę Edward Lubomirski.
Po jego tragicznej śmierci (wskutek rany odniesionej w pojedynku) nabywcą
Radzymina był baron Ludwig de Morenheim, sekretarz Wielkiego Księcia
Konstantego w Warszawie. On to około 1830 r. zbudował szpital na około 40 łóżek,
wydzierżawiony na lazaret dla wojska.
Około roku 1830 zaczęły powstawać wokół Radzymina kolonie niemieckie.
Około 1840 r. Radzymin przeszedł w ręce rodziny Krusensternów, którzy oddali
zarząd dobrami plenipotentom. W roku 1843 przeniesiono z Łowicza do Radzymina
„Instytut Nauczycieli Elementarnych”. Plac z ogrodem podarowali Krusensternowie,
gmach zaś według projektu Antoniego Corazziego wystawiło ministerium oświaty.
Instytut był internatem dla 100 uczniów i miał 4 klasy.
W roku 1860 przeprowadzono linię kolei żelaznej warszawsko-petersburskiej.
Przyczyniło się to do wycinania lasów i powstawania drobnych folwarków i osad w
pobliżu stacji i przystanków.
W roku 1861 miasto zostało poważnie zniszczone przez pożar.
Od Krusensternów dobra radzymińskie nabył Antoni Skarbek-Kruszewski, marszałek
szlachty powiatu sejneńskiego. Zamieszkał on w domu dla plenipotentów, pałac w
części rozebrał, w części pozostawił swojemu losowi. Z materiałów pozyskanych z
rozbiórki pałacu postawił budynki gospodarcze na folwarku w Dybowie. SkarbekKruszewski prowadził także rabunkową gospodarkę w lasach otaczających
Radzymin, przyczynił się od do wyrąbania i wyprzedania dużych połaci leśnych.
-10W 1867 roku Radzymin stał się miastem powiatowym guberni warszawskiej.
Utworzony
został
w
połowy
powiatu
stanisławowskiego
i 5 wsi powiatu
warszawskiego, miał 21,42 mil kwadratowych.
Budynek szpitala ufundowanego przez Morenheima po przebudowie około 1870 r.
oddano rządowi na biuro powiatu.
Rozwój Radzymina w XIX wieku przedstawiał się następująco:
1810 rok
917 mieszkańców
1827 rok
1053 mieszkańców, 103 domy drewniane
1858 rok
2389 mieszkańców, w tym 1281 Żydów, 9 domów drewnianych,
5 murowanych
1870 rok
3232 mieszkańców, w tym 1962 Żydów, 55 ewangelików
1881 rok
3718 mieszkańców, 177 domów, w tym 10 murowanych.
W 1896 roku przeprowadzono pierwszą w Królestwie Polskim linię kolejki
wąskotorowej do Warszawy, co przyniosło ożywienie gospodarcze. Tor kolejki
poprowadzono wzdłuż drogi bitej łączącej z Warszawą, stacja kolejki znajdowała się
w miejscu byłego dworca autobusowego. Kolejka istniała do 1974 r.
W latach 1897-1919 rozbudowano kościół parafialny, dodano dwie boczne nawy i
dwie wieże.
Na przełomie XIX i XX w nastąpił rozwój przemysłu; powstało kilka zakładów –
olejarnie, cegielnia, browar, fabryka lasek, fabryka wyrobów żelaznych, fabryka
mydła.
W roku 1903 od rodziny Skarbek-Kruszewskich dobra radzymińskie (miasto
Radzymin z czterema folwarkami: Aleksandrowem, Dybowem, Wioską Radzymińską
i Mokrem) o powierzchni 7581 morgów nabyli do spółki na licytacji panowie Budny,
Rawicz i Hirszman. Finalnie właścicielem został Władysław Rawicz.
Od roku 1904 wzmógł się napływ ludności pochodzenia żydowskiego, stanowiącej
wówczas około 2/3 społeczności miasta. Przyczyniali się oni w znacznej mierze do
rozwoju ekonomicznego Radzymina.
W roku 1910 liczba mieszkańców wzrosła do 4062 osób.
-11W czasie I wojny światowej miasto znalazło się pod okupacją niemiecką.
Po
wyzwoleniu Radzymin pozostał miastem powiatowym.
Najbardziej dramatycznym wydarzeniem z dziejów miasta jest Bitwa Warszawska w
wojnie polsko-bolszewickiej, która rozegrała się w dniach 13-17 sierpnia na
wschodnich przedpolach stolicy. Walki pod Radzyminem przeszły do historii jako
„Cud nad Wisłą”. Bohaterstwo i determinacja polskich żołnierzy i cywilów oraz
strategia naczelnego wodza Józefa Piłsudskiego przyniosły zwycięstwo, którego
znaczenia nie sposób przecenić. Miasto kilkakrotnie przechodziło z rąk do rąk,
wskutek czego uległo silnemu zniszczeniu.
Szybki rozwój miasta nastąpił w okresie międzywojennym. Liczba mieszkańców
kształtowała się następująco:
1921 rok
4200 mieszkańców
1939 rok
8000 mieszkańców
W początku lat dwudziestych Radzymin został zurbanizowany zwłaszcza obszar
położony w sąsiedztwie ośrodków historycznych. Rozdzielono ulicami na bloki i
podzielono na działki część dawnego ogrodu pałacowego oraz częściowo ziemie
dawnego folwarku radzymińskiego. Działki przewidziane były dla zabudowy willowej,
względnie indywidualnych domków jednorodzinnych.
Okres II wojny światowej był tragiczny dla mieszkańców Radzymina.
1 września 1939 r. nad miastem została stoczona pierwsza bitwa powietrzna II wojny
światowej; na początku września odbyły się pogrzeby 147 żołnierzy polskich i
lotników , poległych w bitwie pod miastem .
Niemcy rozstrzelali około 500 osób, w Treblince zaś zgładzono około 3900
mieszkańców narodowości żydowskiej. Bezpośrednio po wojnie Radzymin liczył
około 4000 mieszkańców.
W 1952 roku siedzibę powiatu przeniesiono do Wołomina.
Liczba Mieszkańców Radzymina po wojnie zaczęła szybko rosnąć, i tak:
w 1961 roku wynosiła 6749 osób,
w 1973 roku wynosiła 7900 osób.
-12W 1988 r. przywrócono w Radzyminie historyczne nazwy ulic, nawiązujące do
chlubnych kart historii.
1.4 Kompozycja przestrzenna gminy.
Gmina Radzymin jest obecnie w strukturze przestrzennej zróżnicowana. Główną
miejscowością gminy jest Radzymin. Miejscowość ta posiada prawa miejskie i jest to
widoczne w charakterze zabudowy .
Poza
śladami
dawnego
osadnictwa,
uwidocznionymi
w
stanowiskach
archeologicznych, w gminie Radzymin występują obszary o pewnych znamionach
dawnego rozplanowania urbanistycznego.
Są to, między innymi:

ślady wczesnośredniowiecznej osady targowej posiadające czytelne cechy
rozplanowania
pochodzenia
sprzedlokacyjnego
(układ
i
podziały
własnościowe w rejonie kwadratowego Starego Rynku),

tereny przyłączone po lokacji (wokół Placu Wolności),

pozostałości rozplanowania miasta z II poł. XVIII wieku, tzn. zabudowa wzdłuż
osi wyznaczonej przez obecną ulicę Konstytucji 3 Maja do budynku obecnego
urzędu (domniemane miejsce zamku) z zaznaczonymi liniami zabudowy, oraz
poprzeczna oś kościół – prawdopodobne usytuowanie pałacu, mające
potwierdzenie w zmianie przebiegu ulic : Aleją Jana Pawła II i Traugutta;
reliktem z tego okresu jest pozostałość historycznego założenia parkowego i
tereny ogrodów przykościelnych,

pozostałości głównych ciągów komunikacyjnych,

pojedyncze budynki o wartościach historycznych – chronione prawem poprzez
wpisanie do rejestru zabytków, będące w ewidencji Wojewódzkiego
Konserwatora Zabytków, oraz pozostałe nie objęte ochroną, a mające
wartości historyczne;

układy urządzonej zieleni miejskiej z okresu międzywojennego: rozplanowanie
zieleni i pozostałości nasadzeń na Placu Wolności i Placu Kościuszki,
pozostałości nasadzeń wzdłuż ulic Warszawskiej i Norwida;

cmentarze:
wojenny z okresu wojny polsko-bolszewickiej 1920 roku,
parafialny o wartościach historycznych,
-13nieczynny żydowski,
nieczynny ewangelicki przy ul. Polnej.
Autor opracowania „Studium historyczno – urbanistyczne” Tadeusz Zagrodzki
zwraca szczególną uwagę na stosunkowo rzadko pojawiający się typ rozplanowania
urbanistycznego miasta, polegający na harmonijnej sekwencji trzech placów od
Starego Rynku poprzez Plac Kościuszki do Placu Wolności. Proponuje strefę ścisłej
ochrony konserwatorskiej o większym zasięgu, niż przyjęta w Studium, oraz
wyznacza linie zabudowy, które jednak nie mogą być zachowane na odcinkach z
dominującą historyczną zabudową willową. Zagrodzki zwraca również uwagę na
duży stopień zniszczenia miasta podczas walk w 1920 roku i wskazuje dominanty
przestrzenne, którymi są kościół i budynek Urzędu Gminy .
Pozostałe miejscowości,
to głownie zabudowa
mieszkaniowa oraz zagrodowa,
tworząca układy ulicowe wzdłuż dróg gminnych. Walory przyrodniczo-krajobrazowe
spowodowały, że gmina stała się terenem letniskowym dla mieszkańców Warszawy.
Główne skupiska zabudowy letniskowej umiejscowione są w pólnocnej części gminy
nad Bugiem oraz na zachodzie w okolicach Zalewu Zegrzyńskiego.
Bariery przestrzenne rozwoju gminy to przede wszystkim:
- ograniczenia w lokowaniu nowych zespołów zabudowy letniskowej ze względu na
konieczność skanalizowania terenów pod te zespoły,
- stosunkowo mała liczba obiektów rekreacyjnych ogólnie dostępnych (zespoły
sportowo - rekreacyjne z możliwością nocowania i stołowania się),
- niewielka liczba obiektów mogących stanowić bazy sportów wodnych,
Uwarunkowania sprzyjające rozwojowi przestrzennemu:
1) stosunkowo duża podaż terenów budowlanych,
2) duża atrakcyjność środowiskowa, bliskość Zalewu Zegrzyńskiego,
3) położenie w strefie oddziaływania aglomeracji warszawskiej, lokowanie
zabudowy mieszkaniowej dla pracujących w Warszawie.
4) Dobry układ komunikacyjny .
-14-
I.
UWARUNKOWANIA ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO
I UWARUNKOWANIA PRZYRODNICZE ZAGOSPODAROWANIA
PRZESTRZENNEGO
1.1 Położenie geograficzne
Gmina Radzymin - jedna z gmin powiatu wołomińskiego – położona jest w centralnej
części województwa mazowieckiego. Miasto Radzymin jest siedzibą urzędu miasta i
gminy. Ze względu na bliskość aglomeracji warszawskiej gminę można uznać za
wyjątkowo atrakcyjną dla inwestycji komercyjnych jak i mieszkaniowych.
1.2 Powiązania przyrodnicze i ekologiczne
Ze względu na wysokie walory przyrodnicze część gminy Radzymin włączono w
granice Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu .
Korytarz ekologiczny o znaczeniu ponad regionalnym wyznaczono w opracowaniu
ekofizjograficznym wzdłuż Bugu, Zalewu Zegrzyńskiego i rzeki Rządzy.
1.3 Rzeźba terenu
Wg podziału fizjograficznego J. Kondrackiego (1978 r.) gmina położona jest w
obrębie
trzech
mezoregionów
fizyczno-geograficznych
Niziny
Środkowomazowieckiej. Dominująca część gminy leży w północno-zachodniej części
Równiny Wołomińskiej, część północna położona jest w Dolinie Dolnego Bugu, a
część północno-zachodnia w Kotlinie Warszawskiej. Mezoregiony różnią się od
siebie nie tyle charakterem rzeźby terenu, co genezą i wiekiem powstania.
Najstarsza jest Równina Wołomińska, którą tworzy silnie zdenudowana wysoczyzna
polodowcowa (oznaczona na mapie w skali 1:20000 symbolem Wd) i taras rzecznozastoiskowy (taras radzymiński – oznaczenie Tw). Fragmenty wysoczyzny,
wznoszące się na wysokość powyżej 94 m n.p.m. występują jedynie w rejonie
Emilianowa i Rżysk. Ukształtowane zostały jako równiny peryglacjalne (pedymenty) u
schyłku zlodowacenia środkowopolskiego i w czasie ostatniego zlodowacenia.
Powierzchnia ich jest płaska i lekko wznosi się w kierunku południowym i wschodnim.
U stóp wysoczyzny rozciąga się tzw. taras radzymiński (Tr) wznoszący się na
wysokość 86-94 m n.p.m. Zajmuje on większą część powierzchni gminy. Uformował
się w okresie maksymalnego zasięgu zlodowacenia północnopolskiego (bałtyckiego),
-15kiedy lądolód skandynawski zatarasował odpływ wód Wisły i Bugu pod Płockiem, a
wody przepływały na zachód pradoliną warszawsko-berlińską. Spowolnienie, a nawet
okresowe zatamowanie przepływu spowodowało gromadzenie się osadów rzecznych
i zastoiskowych w szerokim obniżeniu dolinnym. Osady te budują płaski taras
radzymiński.
W schyłkowym okresie ostatniego zlodowacenia powierzchnia tarasu została silnie
przekształcona eolicznie przez wiatry zachodnie. Stąd na tarasie liczne wydmy
paraboliczne i wałowe (w) oraz pola piasków przewianych (e).
Wyróżnione w północnej
i
zachodniej
części
gminy
mezoregiony:
Kotlina
Warszawska i Dolina Dolnej Narwi mają wspólną genezę i wiek. Głównym
czynnikiem wpływającym na układ geomorfologiczny na tym obszarze była
akumulacja rzeczna. Z chwilą odblokowania przez lądolód przepływu wód Wisły i
Bugu na zachód pradoliną toruńsko-eberswaldzką wzmagają się procesy erozyjne.
Rozcięty zostaje taras radzymiński i obie rzeki budują kolejny niższy taras zwany
nadzalewowym (Tn). Powierzchnia tarasu na terenie gminy wznosi się na wysokość
80,5 – 83 m n.p.m.
W obrębie tarasu nadzalewowego wyróżniają się obniżenia o charakterze
starorzeczy, obniżeń podskarpowych lub niecek deflakcyjnych (Tns) oraz wyniosłości
– kępy (Tnk).
Różnice wysokości pomiędzy wklęsłymi i wypukłymi formami tarasu nadzalewowego
nie przekraczają 2 – 3 m. Znacznie większe deniwelacje występują w obrębie form
eolicznych pokrywających zarówno taras nadzalewowy jak i taras radzymiński.
Wydmy (w) o wysokości do 15 m i pola piasków eolicznych (e) maskują niewielką
krawędź pomiędzy obu tarasami.
Najmłodszą formą erozyjno-akumulacyjną na omawianym terenie są holoceńskie
tarasy zalewowe Bugu, Rządzy i Czarnej. Powierzchnia ich wznosi się o 1 – 3 m
ponad poziom rzek. W obrębie tarasu zalewowego Bugu można wyróżnić obniżenia
(Tzs), przeważnie starorzecza w postaci odciętych meandrów oraz wyniosłości –
kępy (Tzk). Na tarasach zalewowych nie ma wydm.
Ogólnie obszar gminy jest wybitnie płaski, a najbardziej charakterystycznym
elementem rzeźby wzbogacającym krajobraz są wydmy
1.4 Budowa geologiczna
-16Obszar gminy znajduje się we wschodniej części warszawskiego odcinka (niecka
mazowiecka) synklinorum brzeżnego – dużej jednostki tektonicznej leżącej na skraju
platformy warszawskiej. Na wschodzie rozciąga się platforma wschodnioeuropejska.
Niecka mazowiecka zbudowana jest ze słabo sfałdowanych utworów mezozoiku,
których strop znajduje się na głębokości około 300 m. Wyżej leżą osady trzeciorzędu,
a na nich 50 – 80 metrowa seria utworów czwartorzędowych. Wśród osadów
czwartorzędu w zachodniej i północnej części gminy dominują osady rzeczne
(piaski). Ku wschodowi i południu rośnie udział utworów glacjalnych (glin zwałowych)
z przewarstwieniami piasków wodnolodowcowych i rzecznych.
W strefie przypowierzchniowej na terenie gminy występują osady zlodowacenia
środkowopolskiego,
północnopolskiego
i
holocenu.
Osadów
glacjalnych
zlodowacenia środkowopolskiego praktycznie nie ma na powierzchni. Występują one
pod piaskami peryglacjalnymi i eolicznymi na wschodnich i południowo-wschodnich
krańcach gminy, w obrębie zdenudowanej wysoczyzny polodowcowej (Wd).
Miąższość pokrywających je piasków peryglacjalnych pochodzących z okresu
zlodowacenia północnopolskiego sięga 5 – 10 m.
Taras radzymiński (Tr) zbudowany jest z osadów zlodowacenia północnopolskiego.
Są to iły, mułki i piaski zastoiskowe i rzecznozastoiskowe o miąższości od kilku do
kilkunastu metrów. Spoczywają na serii piaszczystej reprezentującej interglacjał
eemski.
Utwory serii zastoiskowej są wykorzystywane jako surowiec ceramiczny w licznych
cegielniach. W strefie iłów i mułów leżą piaski rzeczne i eoliczne o zróżnicowanej
miąższości, a w podmokłych obniżeniach – holoceńskie torfy. Taras nadzalewowy
(Tn) zbudowany jest z piasków, miejscami ze żwirem serii rzecznej akumulowanej do
schyłku zlodowacenia północnopolskiego. Miąższość serii od 5 do 10 m. W stropie
lokalnie mogą występować piaszczyste mady niewielkiej miąższości (do 0,5 m). W
obniżeniach tarasu (starorzecza, niecki deflacyjne) występują torfy o miąższości do
2,5 m. Poniżej serii tarasu nadzalewowego występują piaski rzeczne interglacjału
eemskiego.
Wydmy (w) i pola piasków eolicznych (e) zbudowane są z piasków przeważnie
drobnych o miąższości do 15m. Leżą one na utworach rzecznych tarasu
nadzalewowego i osadach zastoiskowych tarasu radzymińskiego.
Najmłodszymi utworami na terenie gminy są holoceńskie piaski i namuły tarasów
zalewowych oraz torfy. Piaski rzeczne maja miąższość do 10 m (przeważnie poniżej
-175 m) i są pokryte nieciągłą warstwą mad wykształconych jako gliny pylaste lub
namuły. Miąższość ich sporadycznie sięga 3 m. Torfy występują w starorzeczach i
obniżeniach (nieckach deflacyjnych) na tarasach holoceńskich i plejstoceńskich, przy
czym szacunkowa ich miąższość sięga około 2,5 m. Łączna miąższość namułów i
torfów w starorzeczach tarasu zalewowego może dochodzić do 4 m.
1.5 Surowce mineralne
Na obszarze gminy Radzymin występują przede wszystkim złoża surowców
mineralnych wykorzystywane do produkcji ceramiki budowlanej. Są to głównie iły i
muły zastoiskowe (warwowe) tzw. zastoiska warszawskiego. Zostały one dość
szczegółowo rozpoznane i są przedmiotem wieloletniej intensywnej eksploatacji.
Surowce ilaste ceramiki budowlanej praktycznie występują w całej południowej i
środkowej części gminy oraz wąskim pasem ciągnącym się na północ od Radzymina
po wieś Łosie. Iły warowe zalegają pod niewielkim nakładem bezpośrednio pod
glebą, a najczęściej pod piaskami rzecznymi i eolicznymi o miąższości 0,7 –2,0 m.
W serii złożowej zaznaczają się 2 poziomy ilaste: dolny i górny. Poziom górny
stanowią iły mułkowate, charakteryzujące się większa zawartością frakcji pyłowej i
piaszczystej. Występują tu dość znaczne ziarna marglu, szkodliwego dla ceramiki
budowlanej. Średnia miąższość górnego poziomu wynosi ponad 2m. Poziom dolny
natomiast – o średniej miąższości ponad 5 m – zbudowany jest z iłów warowych z
wyraźnym rozwarstwieniem. Ze względu na swoje właściwości chemiczno – fizyczne
iły te znalazły szerokie zastosowanie do produkcji różnorodnych wyrobów ceramiki
czerwonej – głównie cegły pełnej, cegły dziurawki i kratkówki. Trzeba jednocześnie
podkreślić, że z uwagi na ich powszechne występowanie, nie wyznaczono obszarów
prognostycznych,
a
na
terenie
gminy
znajduje
się
kilkanaście
złóż
o
udokumentowanych zasobach. Na bazie tego surowca działają liczne cegielnie
prywatne.
W północnej części gminy eksploatowane jest kruszywo naturalne drobne.
Tabela . Zestawienie złóż kopalin o udokumentowanych zasobach,
eksploatowanych na terenie Gminy Radzymin
Lp
Nazwa złoża
Miejscowość Powierzc
Kopalina
Zasoby
-18.
hnia
(ha)
główna
(tys. m3)
54,6
1. Nowe Słupno V
Słupno
1,3
2. Zawady
Zawady
3,2
Surowce
ilaste
ceramiki
budowlanej ił
j.w.
3. Zawady I
4. Mokre III
5. Mokre – Truszkowski,
Kryski
6. Ciemne VI
7. Radzymin –dz.nr.4
8. Łosie I
9. Łosie
10 Mokre
.
11 Słupno -Wawrzynów
.
Zawady
Mokre
Mokre
2,7
0,6
2,7
j.w.
j.w.
j.w.
144,5
56,8 piaski
schudz.
94,8
51,0
147,3
Ciemne
Radzymin
Losie
Losie
Mokre
6,1
1,7
3,0
3,5
6,14
j.w.
j.w.
j.w.
j.w.
j.w.
221,9
113,9
142,4
168
188
Słupno
2,37
j.w.
Słupno
Słupno
5,12
j.w.
276
55 piaski
schudz.
24,5
Nowe Słupno V
Słupno
1,3
j.w.
54,6
Ciemne I
Ciemne
0,5
j.w.
29,6
Mokre II
Mokre
2,3
j.w.
81
Borki
0,5
Kruszywo,
nat.
47,4
12
.
13
.
14
.
15
.
16 Borki
1.6
Warunki wodne
1.6.1 Wody powierzchniowe
Głównym odbiornikiem wód powierzchniowych przepływających przez obszar gminy
jest Zalew Zegrzyński. Część północna i północno-wschodnia gminy odwadniana jest
do Zalewu za pośrednictwem rzeki Bug i rzeki Rządzy, których odcinki ujściowe
znajdują się w północno-zachodniej części gminy. Nadmiar wód powierzchniowych z
centralnych i południowych obszarów gminy odprowadzany jest poza jej granice
sztucznym ciekiem Beniaminówką i rzeką Czarną w kierunku zachodnim do kanału
-19Żerańskiego, który również prowadzi wody do Zalewu Zegrzyńskiego. Lokalnymi
odbiornikami wód powierzchniowych na terenie gminy są nieliczne sztuczne zbiorniki
wodne (glinianki) zgrupowane głównie w cegielniach na południe od Radzymina.
Stan czystości rzek przepływających przez obszar gminy jest niezadowalający.
Rzeka
Bug
prowadzi
wody
klasy
IV
ze
względu
na
zanieczyszczenia
fizykochemiczne, saprobowość i zanieczyszczenia bakteriologiczne powstałe głównie
poza granicami gminy. Podobnie rzeka Rządza w ocenie ogólnej ma wody klasy IV
ze względu na zanieczyszczenia fizykochemiczne.
Stosunkowo najczystsze wody prowadzi rzeka Czarna.
Zanieczyszczenie rzek przepływających przez obszar gminy rzutuje niekorzystnie na
czystość wód Zalewu Zegrzyńskiego, stanowiących źródło zaopatrzenia w wodę
Wodociągu Północnego dla Warszawy. Decyzją Zarządu Miasta z 1987 r.
ustanowiono strefę pośredniej ochrony sanitarnej dla ujęcia wody ze Zbiornika
Zegrzyńskiego, obejmującą m.in. północną część gminy Radzymin (odcinki ujściowe
rzek Bugu i Rządzy z przyległymi starorzeczami i ciekami wodnymi).
W decyzji zabrania się:
 wprowadzania ścieków do wód powierzchniowych, ziemi oraz szamb, i ich
rolniczego wykorzystania z chwilą powstania możliwości odbioru ścieków
przez sieć kanalizacyjną,
 organizowania wysypisk śmieci oraz wylewisk nieczystości płynnych,
składowisk odpadów miejskich i przemysłowych, zakładania mogilników,
składowisk środków ochrony roślin z wyłączeniem kompostowania odpadków
z indywidualnych gospodarstw na ich terenach,
 zakładania cmentarzy i poszerzania istniejących,
 wykonywania wierceń i odkrywek oraz wydobywania piasku i żwiru bez
pozwolenia odpowiednich władz,
 lokalizacji baz i warsztatów pływającego sprzętu wodnego z napędem
spalinowym bez pozwolenia właściwych organów, z wyłączeniem sprzętu
związanego z techniczną obsługą zbiornika,
 urządzania obozowisk oraz korzystania z kąpieli w miejscach do tego nie
przeznaczonych,
 mycia pojazdów w płynących wodach otwartych,
-20 wykonywania innych czynności, które mogą być powodem zanieczyszczenia
wód powierzchniowych i gruntowych.
Do najczęstszych źródeł zanieczyszczeń wód powierzchniowych na terenie gminy
należą:
 spływy obszarowe z terenów rolnych,
 nieuregulowane spływy wód deszczowych z terenów zurbanizowanych i
uprzemysłowionych,
 źle składowane i zabezpieczone pryzmy obornika oraz zbiorniki na gnojowicę
położone w pobliżu cieków wodnych,
 niesprawnie działające systemy urządzeń melioracyjnych,
 ścieki
komunalne
i
przemysłowe
powodują
wzrost
stężenia
azotu
azotynowego, fosforanów i fosforu ogólnego.
1.6.1.1 Zagrożenie powodziowe
Na terenie Gminy wyznaczono tereny bezpośredniego i potencjalnego zagrożenia
powodzią. Rzeki Czarna oraz Rządza są nie obwałowane i w ich dolinach wskazane
zostały na planszy Studium obszary bezpośredniego zagrożenia powodzią. Na
terenach tych występują ograniczenia w zabudowie zgodnie z przepisami odrębnymi
(Prawo wodne). W północnej części gminy, miejscowości Arciechów, Popielarze,
Załubice, występuje potencjalne zagrożenie powodzią. Obecnie opracowane
dokumenty Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej nie wskazują granicy tych
obszarów, dlatego na planszy Studium nie są wskazane.
1.6.2 Wody podziemne
Pod względem hydrogeologicznym gmina Radzymin należy do makroregionu
Wschodni Niż Polski. Obejmuje on swym zasięgiem północno-wschodnią Polskę, po
dolinę Wisły i Żuławy na zachodzie, i dolne odcinki Wieprza i Pilicy na południu.
Makroregion ten dzieli się na kilka regionów; teren omawianej gminy należy do
regionu pólnocno-mazowieckiego. Obejmuje on północną część niecki mazowieckiej,
zamkniętą od południa i zachodu dolinami Bugu, dolnej Narwi i Wisły, stanowiącymi
system drenażowy wszystkich pięter wodonośnych wód zwykłych.
Gmina Radzymin położona jest w brzeżnej części synklinorium warszawskiego,
jednostki geologicznej charakteryzującej się udokumrntowanymi zasobami energii
-21wód geotermalnych. Wstępna analiza , oparta na podstawie regionalnej oceny
podstawowych parametrów geologicznych i hydrogeotermalnych warunkujacych
możliwości różnorodnego wykorzystania ciepłych wód podziemnych na Niżu Polskim,
z uwzględnieniem lokalizacji Radzymina, wskazuje na
istnienie potencjału
geotermalnego w rejonie gminy.
Pod względem mozliwości wykorzystania wód geotermalnych w zasięgu gminy
Radzymin możemy wyróżnić dwa zasadnicze kierunki zagospodarowania. Pierwszy
z nich wiąże z możliwością wykorzystania ciepła geotermalnego do celów
grzewczych, kolejny z możliwością zagospodarowania ciepłych wód podziemnych do
celów rekreacyjnych i balneoloicznych. Możliwości i sposób zagospodarowania tych
zasobów uzależniony jest od
parametrów geologicznych i hydrogeologicznych
poszczególnych zbiorników wód podziemnych na terenie gminy oraz uwarunkowań
techniczno-ekonomicznych.
Dotychczasowe regionalne opracowania dotyczące zasobów na Niżu Polskim
wskazuje , że gmina Radzymin położona jest w zasięgu perspektywicznego obszaru
pod względem obu wyżej wymienionych kierunków wykorzystania ciepła wód
geotermalnych. Dotyczy to wód podziemnych zakumulowanych w formacjach : trasu
górnego, jury dolnej oraz jury środkowej . Regionalna analiza parametrow
geologicznych
i
hydrogeologicznych
wskazuje
na
istnienie
potencjału
geometrycznego wód podziemnych związanych z poziomami triasu górnego, jury
dolnej
oraz
jury
środkowej,
możliwych
do
zagospodarowania
w
celach
balneologicznych i rekreacyjnych.
Natomiast możliwości wykorzystania wód geotermalnych do celów grzewczych winny
być skoncentrowane, według analizy najbardziej perspektywicznych zbiorników wód
geotermalnych w zasięgu gminy Radzymin, na zasobach dolnojuralskiego zbiornika
hydrotermalnego. Opłacalność przedsięwzięcia polegającego na zastosowaniu ciepła
wód geotermalnych w rejonie gminy Radzymin wymaga jednak szczegółowego
rozpoznania parametrów hydrotermalnych wód oraz wykonania studium technicznoekonomicznego .
W regionie tym można wydzielić trzy piętra wodonośne:
A. Piętro wodonośne górnej kredy, tworzące niekiedy wspólny kompleks wodonośny
z gezami i piaskami paleocenu, jest stosunkowo słabo rozpoznane. Głębokość jego
występowania wzrasta od kilkudziesięciu metrów w dolinie Wisły do ponad 200 m na
północnym skraju tej jednostki. Przewodność wodna systemu kredowego jest na ogół
-22niewielka (200 - 300 m2/d). W wielu miejscach, szczególnie w centralnej części
regionu, utwory kredowe nie zawierają wód zwykłych, lecz są to wody o
podwyższonej mineralizacji.
B. Piętro wodonośne trzeciorzędu tworzy dwa poziomy wodonośne: mioceński
i oligoceński, oddzielone od piętra czwartorzędowego miąższym kompleksem bardzo
słabo przepuszczalnych iłów i mułków pliocenu.
Poziom mioceński tworzą piaski drobnoziarniste i pylaste z przewarstwieniami
mułków i węgla brunatnego o miąższości 20 - 30 m. Powierzchnia piezometryczna
tego poziomu leży na rzędnej 150 - 160 m n.p.m. Wody zawarte w tych osadach
charakteryzują się stopniem mineralizacji rzędu 0,4 - 0,5 g/l oraz żółtobrunatnym
zabarwieniem. Studnie ujmujące ten poziom mają wydajność w granicach 30 - 60
m3/h, jednakże ze względu trudną do likwidacji barwę wody są rzadko użytkowane.
Poziom oligoceński tworzą piaski drobnoziarniste glaukonitowe. Jest on często
izolowany od wyżej zalegającego poziomu mioceńskiego serią iłów i mułków. Wody
tego poziomu charakteryzują się mineralizacją rzędu 0,3 - 0,5 g/l oraz dobrą i słabą
jakością. Wydajność studzien jest bardzo zróżnicowana od 30 do 100 m /h, wskaźnik
przewodności waha się zaś od50-100m7d.
C. Piętro wodonośne czwartorzędu występuje na całym omawianym obszarze
w strukturach wodonośnych śródmorenowych i podmorenowych. Piętro to odgrywa
zasadniczą rolę w gospodarce wodnej z uwagi na dostępność wód tego piętra, dużą
pojemność zbiorników wód podziemnych i dobrą odnawialność zasobów. W obrębie
tego piętra wyróżnia się 2 -3, rzadziej 4 poziomy wodonośne. Najgłębszy poziom
zawarty jest w piaskach i żwirach rzecznych peryglacjału i interglacjału kromerskiego
oraz osadach wodnolodowcowych przykrytych glinami i mułkami zlodowacenia
południowopolskiego. Poziom ten ma ograniczony zasięg i występuje w głównych
rynnach i wcięciach erozyjnych - kopalnych dolinach.
Wyżej występuje i dominuje 40 - 80 m grubości kompleks piaszczysto - żwirowy,
wiekowo
przypisany
interglacjałowi
mazowieckiemu
i
zlodowaceniu
środkowopolskiemu. Kompleks ten może stanowić jeden poziom, bądź lokalnie
przewarstwiony glinami lub mułkami tworzy 2-3 mniejsze poziomy. W ostatnim
przypadku wody poszczególnych poziomów są najczęściej w związku hydraulicznym,
a najwyższy z nich - przypowierzchniowy jest związany hydraulicznie z wodami
-23Narwi, Bugu i innych mniejszych cieków. Pierwszy poziom wodonośny w znacznej
swojej części jest odsłonięty, nieizolowany od powierzchni utworami słabo
przepuszczalnymi. Zwierciadło wody w zależności od morfologii i wyniesienia
powierzchni terenu występuje na różnych głębokościach, w dolinach Bugu i Narwi
płytko do 1,0 m ppt., na pozostałych obszarach od 2,0 do 8,0 m ppt.
Osady budujące czwartorzędowe poziomy wodonośne charakteryzują się dobrymi
parametrami hydrogeologicznym, wydatek studni w zależności od konstrukcji otworu
może przekraczać 200 m /h.
Zbiornik GZWP (dolina rzeki środkowej Wisły nr 222) jak wyżej wspomniano
obejmuje swym zasięgiem teren całej gminy. Zbiornik będący obszaremwysokiej
ochrony,
ma
2085
km2
powierzchni
całkowitej, szacunkowe jego zasoby
dyspozycyjne wynoszą 1000 tys. m /d, a moduł zasobów dyspozycyjnych 5,55 1/skm
, średnia głębokość ujęcia 60 m.
Gmina Radzymin należy do obszarów zasobnych w wody podziemne.
Obok strefowości stężeń w poziomie obserwuje się także strefowość w pionie. Wody
w górnej partii wodonośca mają stężenie azotu amonowego wyższe niż w częściach
głębszych. Fakty te świadczą o migracji zanieczyszczeń z powierzchni terenu.
Zagrożenie jakości wód zależy z jednej strony od presji antropogenicznej, której
nasilenie wiąże się z rodzajem zagospodarowania terenu i jego rozwojem, z drugiej
zaś strony od możliwości przenikania zanieczyszczeń do wód podziemnych.
Znaczna część gminy Radzymin leży w obszarze o słabym stopniu zurbanizowania,
ale poziom wodonośny nie jest tu izolowany warstwą nieprzepuszczalną od
powierzchni terenu. W przypadku intensywnego zagospodarowania tego terenu
należy podjąć zdecydowane działania prowadzące do ochrony użytkowego poziomu
wód gruntowych.
Z uwagi na utrudnioną infiltrację wgłębną (iły) i odpływ powierzchniowy (równina)
okresowe wahania górnego poziomu wód gruntowych są duże. Na podstawie
pomiarów studni IMiGW w Radzyminie stwierdzono, że wynoszą one średniorocznie
1,5 – 2 m, a ekstremalnie przekraczają 2,5 m. Głębokość najpłytszego poziomu
wodonośnego uzależniona jest od rzeźby terenu i głębokości stropu iłów i waha się
od 0 do ponad 4 m.
Dolny poziom wodonośny tarasu radzymińskiego i zdenudowanej wysoczyzny
występuje poniżej ilastej serii zastoiskowej. Zwierciadło wody podziemnej jest
napięte i stabilizuje się na poziomie zbliżonym do zwierciadła górnego poziomu, co
-24świadczy, że wody obu poziomów pozostają w kontakcie hydraulicznym. Dolny
poziom wodonośny jest głównym źródłem wody dla celów komunalnych i
przemysłowych na terenie gminy. W rejonie Radzymina górny poziom wodonośny
charakteryzuje się pogorszoną jakością ze względu na zrzuty zanieczyszczeń do
gruntu.
1.7 Ocena warunków geologiczno-inżynierskie.
Ocena warunków geologiczno-inżynieryjnych została przedstawiona na mapie
opracowania uwarunkowań będącej załącznikiem do Studium.
Ocena
podłoża
budowlanego
zależy
od
rodzaju
gruntów
w
warstwie
przypowierzchniowej, głębokości występowania zwierciadła wody gruntowej i
ukształtowania terenu (zjawiska geodynamiczne). Ten ostatni czynnik na terenie
równinnej gminy Radzymin praktycznie nie odgrywa żadnej roli.
Główne czynniki ograniczające przydatność budowlaną gruntów na terenie gminy są
następujące:

obecność
nienośnych
gruntów
organicznych
nieprzydatnych
do
bezpośredniego posadowienia,

występowanie
nieskonsolidowanych,
uplastyczniających
się
gruntów
zastoiskowych, na których możliwe jest bezpośrednie posadowienie, lecz
wymaga ono odpowiedniego przygotowania inżynierskiego,

płytko występujące (stale lub okresowo) zwierciadło wód gruntowych,
uniemożliwiające lub ograniczające możliwość podpiwniczenia.
Obszary, na których występują (łącznie lub oddzielnie) powyższe ograniczenia
cechuje ograniczona przydatność budowlana, lub wręcz należy je traktować jako
niebudowlane.
Do grupy obszarów niebudowlanych należy zaliczyć wszelkie obniżenia wypełnione
gruntami organicznymi, na których jednocześnie zwierciadło wody gruntowej
występuje płycej niż 1 m. Na mapie w skali 1:10 000 są to starorzecza i obniżenia
podskarpowe terenów zalewowych i nadzalewowych, dominujące partie tarasów
zalewowych i równiny torfowe w nieckach deflacyjnych.
Obszary o bardzo trudnych warunkach budowlanych to te, gdzie zwierciadło wody
gruntowej okresowo może występować na głębokości mniej niż 1 m, a w poziomie
posadowienia (min. 1 m p.p.t.) występują nieskonsolidowane grunty spoiste. Obszary
te w zasadzie nie powinny być zabudowywane. Ich przestrzenny zasięg ogranicza
-25się do tarasu radzymińskiego, a jego szczegółowe sprecyzowanie wymaga dalszych
badań.
Tereny, na których jedynym czynnikiem ograniczającym (podłoże piaszczyste) jest
wysoki poziom wody gruntowej, należy traktować jako obszary o obniżonej
przydatności
budowlanej.
Są
to
znaczne
partie
tarasu
radzymińskiego,
nadzalewowego i kępy tarasu zalewowego.
Obszary o trudnych i obniżonych warunkach budowlanych wymagają przygotowania
inżynierskiego (odwodnienie, specjalne fundamentowanie, stabilizacja gruntu).
Najkorzystniejsze warunki budowlane panują na obszarach, gdzie zwierciadło wody
gruntowej występuje na głębokości ponad 2 m. Z reguły są to obszary zbudowane
z miąższych piasków stanowiących dobre podłoże budowlane.
Klasyfikację gruntów budowlanych opracowano na podstawie mapy Geologicznogospodarczej wykonanej przez Państwowy Instytut Geologiczny w 1997 r.
1.8 Warunki glebowe
Charakterystykę gleb oparto o mapy glebowo-rolnicze obszaru miasta i gminy
Radzymin w skali 1:5000 wykonane prze Wojewódzkie Biuro Geodezji i Urządzeń
Rolnych w Warszawie. Zasadniczą treść tych map stanowią kompleksy przydatności
rolniczej gleb. Poszczególne kompleksy obejmują zespoły różnych i różnie
położonych gleb, które wykazują zbliżone własności rolnicze i mogą być podobnie
użytkowane. Inaczej mówiąc kompleksy te stanowią niejako typy siedliskowe
rolniczej przestrzeni produkcyjnej.
W ujęciu ilościowym na obszarze gminy Radzymin występują następujące kompleksy
przydatności rolniczej gleb (według materiałów IUNG w Puławach z 1981 r.):
Grunty orne:
kompleks 2 pszenny dobry
200 ha
(3,6%)
kompleks 4 żytni bardzo dobry
178 ha
(3,2%)
kompleks 5 żytni dobry
337 ha
(6,1%)
kompleks 6 żytni słaby
1880 ha
(34,3%)
kompleks 7 żytni bardzo słaby
1673 ha
(30,5)
kompleks 8 zbożowo-pastewny mocny
119 ha
kompleks 9 zbożowo-pastewny słaby 1102 ha
(2,2%)
(20,1%)
-26Użytki zielone:
kompleks 2z użytki średnie
1236 ha
(43,6%)
kompleks 3z użytki słabe i bardzo słabe
1598 ha
(54,4%)
W ilościowym układzie według klas bonitacyjnych użytków rolnych sytuacja jest
następująca:
Grunty orne:
klasa bonitacyjna IIIa
26 ha
(0,5%)
klasa bonitacyjna IIIb
70 ha
(1,3%)
klasa bonitacyjna IVa
282 ha
(5,1%)
klasa bonitacyjna IVb
484 ha
(8,8%)
klasa bonitacyjna V
2587 ha
(47,2%)
klasa bonitacyjna VI
1938 ha
(35,4%)
klasa bonitacyjna VIz
95 ha
(1,7%)
Użytki zielone:
klasa bonitacyjna III
21 ha
(0,7%)
klasa bonitacyjna IV
638 ha
(21,7%)
klasa bonitacyjna V
1685 ha
(57,3%)
klasa bonitacyjna VI
551 ha
(18,7%)
klasa bonitacyjna VIz
47 ha
(1,6%)
Głównymi czynnikami kształtującymi przestrzenne zróżnicowanie gleb są warunki
gruntowo-wodne i rzeźba terenu. Użytki rolne na terenie gminy Radzymin zajmują
około 8323 ha (tj. 63,4% ogólnej powierzchni gminy), przy czym w strukturze ich
użytkowania zaznacza się wyraźna przewaga gruntów ornych (5489 ha) nad
użytkami zielonymi (2834 ha).
Przestrzenna waloryzacja gleb z punktu widzenia ich wartości użytkowych dla
produkcji rolnej przedstawia się następująco:
Grunty orne
 Obszary występowania gleb o dużych wartościach użytkowych, do których
zaliczono:
-27Gleby kompleksu drugiego (pszenny dobry) – nie tworzą większych powierzchni i
występują śladowo na odizolowanych obszarach, głównie w rejonie miasta Radzymin
oraz wsi Słupno, Cegielnia i Sieraków. Są to głównie gleby brunatne wyługowane i
kwaśne oraz miejscami bielicowe i pseudobielicowe w IIIa, IIIb i IV klasie
bonitacyjnej, wytworzone z glin lekkich i średnich zalegających na iłach.
Charakteryzują się właściwymi stosunkami wodnymi i są odpowiednie dla lepszych
upraw zbożowych, a także dla polowych upraw warzyw.
Gleby kompleksu czwartego (żytni bardzo dobry) – występują w sąsiedztwie gleb
kompleksu
pszennego
również
na
stosunkowo
niewielkich
zasięgach
przestrzennych. Głównie są to gleby bielicowe i pseudobielicowe wytworzone z
piasków gliniastych lekkich i mocnych podścielonych gliną ciężką i miejscami iłem.
Gleby te charakteryzują się dobrymi stosunkami wilgotnościowymi i zaliczono je
głównie do IVa klasy bonitacyjnej. Są odpowiednie dla większości upraw zbożowych i
warzywniczych, korzystne również pod sady i krzewy jagodowe.

Obszary występowania gleb o średnich wartościach użytkowych:
Gleby kompleksu ósmego (zbożowo-pastewny mocny) – obejmują najmniejszy
powierzchniowo areał gruntów ornych w rejonie miasta Radzymina oraz wsi Słupno,
Mokre i Nadma, gdzie reprezentowane są przez czarne ziemie zdegradowane
(lokalnie właściwe), wykształcone z piasków gliniastych mocnych zalegających na
glinie średniej i ciężkiej, oraz z glin średnich i lekkich podścielanych gliną ciężką lub
iłem. Gleby te, zaliczone głównie do IVb klasy bonitacyjnej, są okresowo zbyt mokre.
Po uregulowaniu stosunków wodnych i przy właściwym stopniu kultury rolnej mogą
awansować do gleb kompleksu czwartego, a nawet drugiego.
Gleby kompleksu piątego (żytni dobry) – występują na stosunkowo niewielkich
zasięgach przestrzennych w rejonie miasta Radzymina oraz wsi Cegielnia, Słupno,
Nadma, Sieraków, Janków Nowy, Zawady, Emilianów i Załubice Stare. Są to gleby
bielicowe i pseudobielicowe oraz podrzędnie brunatne wyługowane i kwaśne
zaliczane na ogół do IVb klasy bonitacyjnej. Wytworzone są z piasków gliniastych
lekkich zalegających głównie na glinie lekkiej oraz miejscami średniej lub ciężkiej,
rzadziej na iłach i podrzędnie na piaskach luźnych. Przy odpowiednich zabiegach
agrotechnicznych gleby te dają dobre plony żyta.
-28Wymienione powyżej kompleksy glebowe (2, 4, 5 i 8) obejmują stosunkowo niewielki
areał gruntów ornych (15,1% ogólnej powierzchni). Ze względu na swoje wartości
użytkowe (najwyższe w skali gminy) stanowią podstawową bazę dla intensyfikacji
produkcji rolnej gminy i z tego względu winny być chronione przed zmianą
użytkowania.

Obszary występowania gleb o słabych wartościach użytkowych
Gleby kompleksu szóstego (żytni słaby) – występują w dużych i zwartych
kompleksach przestrzennych na całym obszarze gminy i zajmują około 34,3%
ogólnej powierzchni gruntów ornych. Są to gleby bielicowe i pseudobielicowe oraz
brunatne wyługowane i kwaśne (lokalnie murszowo-mineralne) zaliczone do V i
lokalnie do IVb klasy bonitacyjnej, wytworzone głównie z piasków słabogliniastych
podścielonych średniogłęboko piaskiem luźnym. Gleby te są słabostrukturalne,
przewiewne, przepuszczalne i okresowo zbyt suche. Wysokość uzyskiwanych
plonów
uzależniona
jest
tu
w
znacznym
stopniu
od
rozkładu
opadów
atmosferycznych oraz stopnia intensywności zabiegów agrotechnicznych.
Gleby kompleksu dziewiątego (zbożowo-pastewny słaby) – są to gleby murszowomineralne powstałe z piasków słabogliniastych podścielonych piaskiem luźnym przy
wysokim poziomie wody gruntowej (okresowo zbyt podmokłe). Występują na ogół w
obniżeniach powierzchni terenu na dość znacznych zasięgach przestrzennych i
stanowią 20,1% ogólnego areału gruntów ornych. Pod względem wartości
użytkowych są to gleby słabe zaliczone do V i VI klasy bonitacyjnej. Zaleca się tu
odpowiedni dobór upraw polowych – odpornych na okresowo nadmierne
uwilgotnienie.
Gleby kompleksu siódmego (żytni bardzo słaby) – obejmują dość znaczne
przestrzennie obszary gminy i zajmują 30,5% ogólnej powierzchni gruntów ornych.
Prawie z reguły są to gleby brunatne wyługowane i kwaśne wytworzone z piasków
luźnych całkowitych w IV klasie bonitacyjnej. Gleby te są silnie przewiane,
słabostrukturalne i przepuszczalne oraz suche. Uzyskiwane plany uzależnione są
ściśle od ilości oraz rozkładu opadów atmosferycznych i niezależnie od stopnia
intensywności zabiegów agrotechnicznych są często zawodne oraz mało opłacalne.
Użytki zielone
-29 Obszary występowania użytków zielonych o średnich wartościach użytkowych
Kompleks 2z – zajmuje około 43,6% ogólnej powierzchni użytków zielonych gminy.
W większych i zwartych kompleksach przestrzennych gleby tego kompleksu
występują głównie na tarasach zalewowych rzek (Bugu, Rządzy i Czarnej) jako mady
wykształcone z piasków gliniastych mocnych, pyłów zwykłych i glin podścielonych
piaskiem luźnym oraz w mniejszym stopniu jako gleby murszowo-mineralne i czarne
ziemie zdegradowane na obszarach pozadolinnych o stale wysokim poziomie wód
gruntowych. Są to łąki i pastwiska charakteryzujące się na ogół właściwymi
stosunkami wodnymi, zaliczone do IV i V, lokalnie III klasy bonitacyjnej.

Obszary występowania użytków zielonych o słabych i bardzo słabych
wartościach użytkowych
Kompleks 3Z – obejmuje pozostały (większy) obszar użytków zielonych (ok. 54,4%
ogólnej powierzchni), położonych głównie poza obrębem den dolin rzecznych. Są to
w
znacznej
przewadze
gleby
murszowo-mineralne
wytworzone
z
piasków
słabogliniastych zalegających na piaskach luźnych, oraz podrzędnie mady na
tarasach zalewowych rzek. Gleby te sklasyfikowane są w V i VI klasie bonitacyjnej.
Oceniając całokształt rolniczej przestrzeni produkcyjnej należy stwierdzić, że na
obszarze gminy zdecydowanie dominują gleby o słabych wartościach użytkowych.
Stwierdzenie to dotyczy szczególnie gruntów ornych, w których ogólnym areale
udział gleb słabych wynosi aż około 84,9%.
1.9 Klimat
Gmina Radzymin znajduje się w północno-wschodniej części województwa
warszawskiego w pasie nizin środkowopolskich, w strefie oddziaływania dużych rzek
i dolin rzecznych Bugu i Narwi (Zalewu Zegrzyńskiego).
Warunki makroklimatyczne środkowej i wschodniej części pasa nizin, według
regionalizacji klimatycznej Polski W. Okołowicza (1973 – 1978), cechują region
zwany
mazowiecko-podlaskim.
Charakteryzują
go
znaczne
wpływy
cech
kontynentalnych klimatu, wczesne lato i trwała pokrywa śnieżna na wschodzie.
Województwo warszawskie znajduje się w zachodniej części regionu, gdzie
temperatura powietrza w styczniu wynosi -3°C, w lipcu powyżej 18°C, lato trwa 90 –
100 dni, zima 80 – 100 dni, suma roczna opadu waha się od 450 do 600 mm.
-30Klimat badanego obszaru zależy przede wszystkim od intensywności procesów
klimatotwórczych w powiązaniu z warunkami miejscowymi: wysokością n.p.m.,
orografią, szatą roślinną, warunkami glebowymi i wodnymi. Podstawą do
opracowania
klimatu
gminy
Radzymin
były
wyniki
obserwacji
z
punktów
pomiarowych sieci meteorologicznej, znajdujących się najbliżej obszaru badań oraz
będących dla niego reprezentatywnymi.
Są to: posterunek w Legionowie, zlokalizowany na wydmie w terenie otwartym, i
posterunek w Wieliszewie, zlokalizowany w pobliżu Zalewu Zegrzyńskiego w
otoczeniu łąk i starorzecza. W opracowaniu oparto się na wynikach obserwacji z
okresu piętnastolecia 1951 – 1956 dla Legionowa, oraz niepełnej (9-10 letniej) serii z
Wieliszewa. Charakterystyki termiczne klimatu opierają się na wynikach pomiarów
obu posterunków. Charakterystyka wilgotności, zachmurzenia oraz warunków
anemologicznych nie uwzględnia niekompletnych wyników z Wieliszewa.
Obszar gminy charakteryzuje się przeciętnymi warunkami solarnymi. Średnie roczne
promieniowanie całkowite wynosi około 240 cal/cm2/dzień. Jest nieco wyższe od
wyraźnie
osłabionego
przez
zanieczyszczenia
miejskie
i
przemysłowe
promieniowania na obszarze Warszawy. Wartości najwyższe, przekraczające 245
cal/cm2/dzień,
występują
w
południowo-wschodniej
części
województwa.
Usłonecznienie rzeczywiste sięga przeciętnie 4,4 godziny w ciągu dnia. Najwięcej
godzin ze słońcem jest w czerwcu – 7,9 godz., zimą czas usłonecznienia skraca się
do 1,3 godz. w styczniu.
Średnia roczna temperatura powietrza wynosi około 7,7°C na obszarach równinnych
i wydmowych, i około 7,6°C w dolinach i na obrzeżu Zalewu. Taki rozkład
temperatury powietrza jest uwarunkowany występowaniem niższych temperatur w
ciągu lata w pobliżu dużego zbiornika wodnego w stosunku do piaszczystych
wyniesień. Temperatura w lipcu waha się odpowiednio od 18,3°C do 18,7°C.
Prawidłowość
ta
przejawia
się
także
w
rozkładzie
średnich
temperatur
maksymalnych, niższych w pobliżu Narwi i Bugu w okresie lata. Temperatura
maksymalna w lipcu wynosi odpowiednio 22,8°C na północy gminy i 23,9°C na
piaszczystych równinach. Ocieplający wpływ zbiornika w zimie powoduje, że
temperatura najzimniejszego miesiąca jest wyższa na północy gminy, gdzie wynosi
około -3,3°C. Na pozostałym obszarze spada do -3,7°C. Obszary podmokłe, duże
powierzchnie łąkowe, rozległe starorzecza cechują znaczniejsze spadki temperatury
-31w nocy (głównie w okresie wegetacyjnym) w stosunku do szczytów wyniesień. Ma to
odbicie w wartościach średniej temperatury minimalnej, która w Wieliszewie wynosi
3,2°C, zaś w Legionowie 3,5° C.
W chłodnym półroczu występuje na obszarze gminy około 22 dni bardzo mroźnych
(z temperaturą min. -10,0°C) oraz 47 dni mroźnych (z temperaturą maks. 0°C).
Dni przymrozkowe (z temperaturą min. 0°C) pojawiają się około 16 października,
nieco wcześniej niż w Warszawie i zachodniej części województwa. Ostatni
przymrozek notuje się około 30 kwietnia. W ciągu roku jest około 119 dni z
przymrozkami. Okres bez przymrozków trwa, podobnie jak w całym województwie,
około 170 dni. Jedynie na terenie Warszawy wzrasta jego długość do 185 dni. Okres
wegetacyjny w rejonie Legionowa i Zalewu Zegrzyńskiego jest najkrótszy w
województwie. Rozpoczyna się około 4 kwietnia, kończy około 2 października. Okres,
w którym średnia dobowa temperatura powietrza jest równa lub wyższa od 5°C trwa
około 213 dni. W półroczu ciepłym notuje się na tym obszarze 34 – 37 dni gorących
(z temperaturą maks. 25°C), mniejszą ilość w pobliżu Zalewu.
Zróżnicowanie warunków wilgotnościowych uzależnione jest głównie od pory roku.
Najsilniej zaznacza się w okresie lata. Zmiany roczne wilgotności powietrza są
uwarunkowane rocznym przebiegiem temperatury. Maksimum prężności pary wodnej
i niedosytu wilgotności występuje w lipcu, kiedy charakterystyki te osiągają wartości
odpowiednio 15,5 hPa i 7,0 hPa. Przebieg roczny wilgotności względnej jest
odwrotnie proporcjonalny do przebiegu temperatury. W listopadzie i grudniu
wilgotność powietrza przekracza 88%, a w maju i czerwcu spada do około 70%.
Średnie roczna wilgotność względna sięga 78%.
Przeciętne roczne zachmurzenie wynosi 66% pokrycia nieba. Największe wiąże się z
okresem jesienno-zimowym; w listopadzie osiąga 81%. Najmniejsze występuje w
lipcu – około 51%. Na porę zimową przypada największa częstość występowania
układów niżowych i pogody chmurnej i mglistej. Pogody niżowe i frontalne sprzyjają
wzrostowi liczby dni pochmurnych, głównie z zachmurzeniem typu warstwowego. W
przebiegu rocznym liczba dni pochmurnych zmienia się od około 5,9 we wrześniu do
19 w grudniu. W ciągu roku jest ich około 138. Obszar gminy cechuje się małą liczba
dni pogodnych, około 28 w roku. Najbardziej pogodnymi miesiącami są wrzesień i
marzec, kiedy występuje przeciętnie 4,1 – 4,7 dni ze średnim zachmurzeniem poniżej
20%. Północno-wschodnia część województwa wyróżnia się najmniejszą liczbą dni
-32pochmurnych, szczególnie w stosunku do południowo-zachodnich rejonów oraz
Warszawy.
W okresie meteorologicznej jesieni najczęściej obserwuje się dni z mgłą, zwłaszcza
we wrześniu, październiku i listopadzie. W chłodnej porze roku dominują mgły
adwekcyjne, związane z bliskością zbiornika wodnego, i frontalne. W okresie lata i
wczesnej jesieni przeważają mgły radiacyjne. Średnia liczba dni w roku z
widzialnością poziomą poniżej 1 km sięga 34.
Kotlina Warszawska należy do obszaru deficytu wody opadowej. Roczna suma
opadów sięga tu poniżej 500 mm, w okolicach Legionowa nawet poniżej 450 mm. Tu
też obserwuje się najmniejszą ilość dni z opadem – około140. Wschodnia część
Kotliny otrzymuje powyżej
550 mm opadu, a Równina Wołomińska ponad 550 mm.
Okresem najobfitszych opadów jest lato, na które przypada około 38% sumy rocznej.
W chłodnej połowie roku przez około 45 dni pada śnieg. Pokrywa śnieżna pojawia się
dosyć wcześnie w rejonie Zalewu, między
30 października a 5 grudnia. Również
tam wcześniej zanika. Ostania pokrywa śnieżna występuje przed 26 marca; na
południu gminy utrzymuje się do 31 marca. Na terenie gminy pokrywa śnieżna
zalega przez około 70 dni.
Warunki anemologiczne są kształtowane przez ponadlokalne kierunki napływu mas
powietrza. W gminie Radzymin najczęściej są notowane wiatry zachodnie i
południowo-zachodnie. Frekwencja wiatrów z tych kierunków wynosi odpowiednio
19,7% i 16,0 %. Rzadko występują wiatry południowe, z częstością około 7,8% w
roku. Wiatry z dominujących kierunków charakteryzują się także największymi
prędkościami. Średnia prędkość wiatru z tych kierunków przekracza 4,0 m/sek.
Średnia roczna prędkość wiatru wynosi około 3,2 m/sek. Liczba cisz sięga 8%
obserwacji
kierunków
wiatru.
W
Wieliszewie,
nad
Zalewem
Zegrzyńskim,
stwierdzono największą w województwie liczbę przypadków wystąpienia ciszy
atmosferycznej – 232.
Zróżnicowanie elementów klimatu na obszarze gminy, determinowane miejscowymi
warunkami
geograficznymi,
częściowo
wykazały
materiały
obserwacyjne
z
przytoczonych posterunków meteorologicznych. Różnorodność powierzchni czynnej
powoduje wyraźniejsze zróżnicowanie topoklimatów.
-33Topoklimat niezalesionych równin niższego i wyższego tarasu nadzalewowego
Obszary te, generalnie płaskie, cechują się przeciętnymi wartościami promieniowania
bezpośredniego. Maja stosunkowo korzystne warunki termiczne.
Występuje tu, na terenach wydm, tendencja do przegrzewania powierzchni czynnej
w czasie pogód słonecznych, w ciepłej porze roku, sprzyjająca rozwojowi lokalnej
konwekcji. Są to obszary „ciepłe” w ciągu dnia, co jest związane w dużej mierze z
właściwościami fizycznymi podłoża. Przeważające grunty piaszczyste, porowate,
suche, cechuje mała pojemność cieplna i złe przewodnictwo cieplne. Powoduje to
wspomniany efekt silnego nagrzewania podłoża w dzień, lecz równie szybkie
wychładzanie w nocy. W okresie bezchmurnych nocy tereny te są predestynowane
do powstania przymrozków radiacyjnych. Występują dość duże dobowe wahania
temperatury powietrza. Warunki wilgotnościowe są przeciętne; wilgotność względną
powietrza cechują dość znaczne wahania dobowe, spowodowane jej silnym
związkiem z temperaturą i jej dobowym przebiegiem.
Warunki anemologiczne, kształtujące w znacznej mierze klimat odczuwalny, są
korzystne. Teren ten jest dość dobrze nawietrzany w ciągu dnia. W nocy panują
przeciętne warunki rozwoju turbulencji, mającej istotny wpływ na wymianę ciepła
miedzy atmosferą a podłożem.
Znaczna część gminy, w tym także tarasu nadzalewowego, jest wykorzystywana jako
użytki zielone. Obszary porośnięte zwartą roślinnością trawiastą, o podwyższonym
poziomie wód gruntowych, są nieco chłodniejsze w dzień ze względu na zwiększoną
powierzchnię parowania.
Topoklimat tarasu zalewowego Narwi i Bugu, dużych obniżeń i podmoklizn niższego
tarasu nadzalewowego
Obszary te cechują się gorszymi warunkami solarnymi. Tereny o wysokim poziomie
wód gruntowych, miejscami podmokłe, w znacznej części porośnięte roślinnością
łąkową i zwartymi zaroślami, stanowią dużą powierzchnię parującą w dzień. Przy
dobrym nawietrzaniu doliny i obniżeń (o przebiegu W-E) stwarza to niekorzystne
warunki termiczne. Obszary te są „chłodniejsze”, w okresie wegetacyjnym występują
większe minima temperatury. Natomiast w czasie słabej cyrkulacji powietrza, czy w
okresach bezwietrznych, występują w połączeniu ze znaczną wilgotnością powietrza
-34stany parności. Grozi to stanami przegrzania organizmu, co jest przejawem
dyskomfortu klimatu odczuwalnego.
Ze względu na małą wymianę turbulencyjną ciepła, w czasie pogodnych nocy tereny
te są najbardziej narażone na wystąpienie przymrozków lokalnych typu radiacyjnoadwekcyjnego. Tworzą się zastoiska zimnego powietrza. Wilgotność powietrza jest
znaczna. Nocne spadki temperatury i towarzyszący im wzrost wilgotności sprzyjają
częstemu powstawaniu mgieł radiacyjnych. W zacisznych obniżeniach terenu
najczęściej i najobficiej pojawia się rosa. Formy dolinne zwiększają zwykle kontrasty
termiczne, ale bliskość dużej powierzchni wody (także niezamarzającej w zimie)
może je łagodzić w strefie przybrzeżnej.
Topoklimat
obszarów
zalesionych
równin
niższego
i
wyższego
tarasu
nadzalewowego
Lasy pokrywają 22% obszaru gminy i 32% obszaru miasta Radzymina. Kształtują
warunki klimatyczne i regulują bilans wodny znacznej części terenu. Zwarta
powierzchnia leśna powoduje łagodzenie dobowych i rocznych ekstremów
temperatury powietrza, głównie przez obniżenie temperatur maksymalnych. Pod
okapem drzewostanu w ciągu całego roku temperatura powietrza jest niższa niż w
terenie otwartym, wilgotność powietrza na ogół wyższa, zwłaszcza w drzewostanie
iglastym. Spada prędkość wiatru. Wzmożona konwekcja nad powierzchnią czynna
lasu wpływa na wzrost opadów atmosferycznych. Pokrywa śnieżna w lesie utrzymuje
się dłużej niż w terenie otwartym. Zanika groźba szybkich roztopów wiosennych.
Poziomy zasięg oddziaływania lasu jest ograniczony, wynosi około 8 do 15
wysokości drzew. W mniejszym stopniu oddziałują uprawy, młodniki i młode
drągowiny. Największą wartość bioklimatyczną, jak również najszerszy zasięg
oddziaływania, cechują dojrzałe drzewostany sosnowe i dębowe oraz stare
drągowiny na suchych siedliskach. Wyróżnia je wyrównany dobowy rytm wskaźników
klimatu odczuwalnego, z większym udziałem stanów komfortu. W drzewostanach
młodych, o znacznej zwartości, duże obciążenie dla organizmów stanowią stany
przegrzania w upalne i bezwietrzne dni. Dojrzałe drzewostany cechuje także zmiana
składu chemicznego powietrza – wzbogacenie o naturalne związki bakteriobójcze,
wydzielane do atmosfery w okresie wegetacji. Szczególnie wyróżniają się korzystnie
drzewostany sosnowe, które, w przeciwieństwie do fitoncydów tonizujących drzew
-35liściastych, wydzielają duże ilości aktywnych fizjologicznie związków terpenowych
pobudzających przemianę materii. Lotność fitoncydów powoduje, że są one łatwo
wynoszone. W czasie najsilniej rozwiniętej konwekcji ich stężenia w powietrzu
znacznie maleją.
Mało korzystne oddziaływanie bioklimatyczne cechuje zespoły lasów wilgotnych,
zadrzewień łęgowych, zarośli wierzbowych oraz niektórych nasadzeń liściastych (np.
robinii).
Topoklimat miasta Radzymina
Obszar miasta, ze względu na pewien stopień zurbanizowania i uprzemysłowienia,
wyróżnia się odrębnymi cechami klimatu lokalnego w stosunku do terenów
pozamiejskich. Szczególny wpływ ma różnorodność miejskiej powierzchni czynnej i
ciepło wyzwalane sztucznie do atmosfery przy procesach spalania. Teren o
zróżnicowanej
konfiguracji
i
różnie
nagrzewającej
się
powierzchni
czynnej
(zabudowa, nawierzchnie ulic, zieleńce) wpływa niekorzystnie na rozwój turbulencji w
nocy, a zatem na zmniejszenie nocnych spadków temperatury powietrza. Cechuje
się więc wyższymi temperaturami minimalnymi, mniejszą liczbą dni przymrozkowych
niż teren otwarty. Z badań i literatury wynika, że temperatura powietrza, szczególnie
w okresie grzewczym, ale też poza nim, jest wyższa niż na terenach otwartych. W
ciągu dnia większa jest nad miastem konwekcja, częściej tworzą się chmury i opady.
Wzmożone parowanie i wyższa temperatura (także spływy wody opadowej po
sztucznych powierzchniach) powodują jednak obniżenie wilgotności powietrza.
Zabudowa w istotny sposób modyfikuje kierunek i prędkość wiatru.
1.10
Szata roślinna
1.10.1 Roślinność potencjalna
Potencjalną roślinnością, dla tego terenu są trzy typy zbiorowisk:
z kompleksu lasów dębowo-grabowych (grądów):

subkontynentalne grądy lipowo-dębowo-grabowe bór mieszany w odmianach
bogatej
i
ubogiej
w
zależności
od
(sarmacitum)],
z kompleksu zbiorowisk w typie boru sosnowego
 bory sosnowe
z kompleksu łęgowego i bagiennego
żyzności
gleb[Tilio-Carpinetum
-36
roślinność łęgowa niezabagnionych niżowych siedlisk aluwialnych, głównie
dolin
rzecznych:
łęgi
wierzbowo-topolowe
i
jesionowo-wiązowe[Salici-
Populetum, Ficario-Ulmetum et all.]
1.10.2 Roślinność rzeczywista i jej waloryzacja
Dominującym typem siedliskowym lasu na obszarze gminy Radzymin (drzewostany
40 – 50 letnie) są siedliska borowe, które w zależności od warunków wodnych
przyjmują postać suchych borów, borów świeżych i wilgotnych lub borów
bagiennych. Jak wspomniano wyżej, dominującym gatunkiem drzewa w lasach jest
sosna pospolita.
Inne wyżej wspomniane gatunki występują tylko jako pojedyncze domieszki i nie
odgrywają poważniejszej roli w budowie drzewostanów leśnych. Jedynie świerk
pospolity tworzy grupy i kępy, mające pewne znaczenie przy zróżnicowaniu
fitosocjologicznym zbiorowisk leśnych.
Wśród krzewów dominujące gatunki to kruszyna, jarzębina i jałowiec, mniej liczne
gatunki to dereń i śliwa tarnina.
Roślinność runa leśnego jest bardzo bogata w gatunki. Z gatunków chronionych i
rzadkich można w lasach gminy spotkać lilię złotogłów, żubrówkę, miodownika
melisowatego, dziurawiec skąpolistny. Liczne są też gatunki mchów.
Należy dodać, że w obrębie dużych dolin rzecznych (Bug) występują zarośla łozowe,
wierzbowo - olchowo - brzozowe w kompleksie z szuwarem turzycowym oraz
zbiorowiska wikliny nadrzecznej z udziałem pnączy i wysokich bylin znoszących
zalew. Oba te zbiorowiska mają dużą wartość przyrodniczą i krajobrazową i wraz z
całym ekosystemem dolinnym powinny być chronione.
W lasach licznie reprezentowana jest fauna m. in. łosie, dziki, jelenie, sarny, lisy,
zające, kuny, myszy, norniki. Na terenie gminy spotyka się wiele gatunków ptaków (w
tym chronionych): kuropatwa, kaczki, czapla siwa, myszołów, jastrząb, sowy, dudek,
zimorodek, bocian biały, bażanty, żuraw, dzięcioły itd.
Zbiorowiska leśne stanowią roślinność potencjalną Polski. W wyniku działalności
człowieka ich pierwotna powierzchnia została znacznie ograniczona i wynosi średnio
28%.
Lesistość gminy Radzymin wynosi 23%, jest więc mniejsza od lesistości kraju.
Największe kompleksy leśne znajdują się na jej obszarze w południowo-wschodniej,
-37południowo-zachodniej i zachodniej części. Dominują bory świeże i bory suche.
Lokalnie występują bory mieszane oraz bory bagienne, łęgi i olsy.
Lasy łęgowe porastające w przeszłości obszary tarasu zalewowego zostały prawie
całkowicie wycięte i występują dziś tylko lokalnie w postaci drobnych fragmentów.
Mniej od łęgów przekształcone i bardziej naturalne w składzie florystycznym są
występujące lokalnie w obrębie tarasu zalewowego zbiorowiska zaroślowe, tzw. łozy.
W postaci bliskiej stanu naturalnego zachowały się olsy oraz bory bagienne.
Przyczyną takiego stanu rzeczy jest ich mała dostępność dla człowieka oraz zerowa
przydatność obszarów ich występowania (siedliska hydrogeniczne) dla celów
rolnictwa, osadnictwa czy turystyki.
Zespołom tym towarzyszy naturalna roślinność szuwarowo-bagienna z rzędu
Phragmitetalia.
Siedliska boru mieszanego świeżego oraz grądu są w zdecydowanej większości
trwale wylesione i wykorzystywane do celów rolniczych. Pozostałe fragmenty lasów
mają przekształcony skład florystyczny i strukturę drzewostanu w stosunku do
naturalnych. Często są to sztuczne plantacje sosny.
Zagrożeniem dla tych siedlisk jest nadmierna ich eksploatacja dla celów turystyki i
rekreacji. Szczególnie zagrożony jest pod tym względem bór suchy.
Waloryzacja szaty roślinnej
-
Ocenę przydatności dzisiejszej szaty roślinnej przeprowadzono na poziomie
zbiorowisk roślinnych i ich kompleksów przestrzennych. Jako główne kryteria
oceny na poziomie zbiorowisk naturalnych przyjęto ich walory środowiskowe,
tj. stopień naturalności, wiek drzewostanu, powierzchnie oraz walory
krajobrazowe. W oparciu o wyżej wymienione kryteria wyróżniono pięć klas
cenności szaty roślinnej:
Obszary i obiekty bardzo cenne pod względem walorów środowiskowych:

zbiorowiska leśne ze starym drzewostanem, często o zaburzonej strukturze
i składzie drzewostanu,

zbiorowiska leśne o składzie i strukturze drzewostanów zbliżonych do
naturalnych
-38
zbiorowisko
borów
bagiennych,
wilgotnych
i
olsów
oraz
ich
formy
regeneracyjne wraz z towarzyszącą im roślinnością szuwarowo-bagienną.

drzewa – pomniki przyrody,

drzewa o walorach pomnikowych.
Obszary cenne pod względem walorów środowiskowych:

zbiorowiska leśne o zaburzonej strukturze i składzie drzewostanu:

drzewostany sosnowe na siedlisku boru świeżego,

drzewostany z przewagą dębu na siedlisku lasu świeżego.
Obszary średnio cenne pod względem walorów środowiskowych:

młodniki i sztuczne plantacje leśne,

małopowierzchniowe zbiorowiska leśne.
Obszary cenne pod względem walorów krajobrazowych:

zadrzewienia i zakrzewienia śródpolne i śródłąkowe,

zbiorniki wodne z towarzyszącą im roślinnością szuwarowo-bagienną.
Obszary o przeciętnych walorach środowiskowych i krajobrazowych:

roślinność pól uprawnych (łąki, pastwiska, nieużytki),

roślinność towarzysząca zabudowie typu zagrodowego (zieleń przydomowych
ogródków, sady)
1.10.3 Uwarunkowania rozwoju rolnictwa
Rolnictwo w gminie Radzymin charakteryzuje się zróżnicowanymi, na ogół słabymi
warunkami przyrodniczo-glebowymi, wysoce niekorzystną strukturą agrarną i
nadmiernym zatrudnieniem, a także silną recesją produkcji rolniczej oraz nasileniem
niekorzystnych zjawisk w rolnictwie i jego otoczeniu. Wielkość gospodarstw rolnych
ilustruje poniższe zestawienie opracowane na podstawie spisu rolnego z 2003 r:
ogółem
do 1 ha włącznie
1 817
.
powyżej 1 do mniej niż 2 ha.
408
453
-39od 2 do mniej niż 5 ha
561
od 5 do mniej niż 7 ha
159
od 7 do mniej niż 10 ha
106
od 10 do mniej niż 15 ha .
90
od 15 do mniej niż 20 ha .
28
od 20 do mniej niż 50 ha
9
od 50 do mniej niż 100 ha
3
100 ha i więcej
0
Dominuje sektor indywidualny.
Gospodarstwa rolne (1817) obejmują 742 446 arów.
Powyżej wymienione czynniki oraz niedofinansowanie gospodarstw jest zapewne
powodem słabszych wyników w zakresie uprawy zbóż oraz przeciętnych w uprawie
ziemniaka i warzyw. Bardziej zadowalające wyniki gmina odnotowuje w hodowli
bydła. Obsługa weterynaryjna, doradztwo rolnicze, usługi z zakresu melioracji i
urządzeń wodnych są pełnione przez rejonowe oddziały właściwych instytucji
wojewódzkich.
Nie najlepsze gleby, presja na zabudowę terenów rolnych, powodują zmniejszaniem
powierzchni terenów rolnych.
1.11 Tereny zieleni
Obecna w krajobrazie zieleń lasów o funkcjach
bezwzględnie
zachowana
i
objęta
izolacyjnych powinna zostać
planem
gospodarki
drzewostanem
uwzględniającym specyfikę występujących tu zespołów.
Względy estetyczne i potrzeba harmonijnego kształtowania krajobrazu decydują o
potrzebie zachowania i pielęgnacji wszystkich form zieleni występujących na terenie
gminy.
Ważnym zadaniem, w kontekście perspektyw turystycznego i rekreacyjnego rozwoju
tego obszaru, jest kształtowanie zieleni w sąsiedztwie dróg publicznych o dużym
natężeniu ruchu, wzdłuż szlaków turystycznych, w otoczeniu zabudowy nowo
powstającej oraz zabudowy adaptowanej na cele turystyczne.
Zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju, wszystkie tereny zieleni powinny
tworzyć zamknięty system powiązań przestrzennych. Utworzenie takiego systemu
wymaga odpowiednich dyspozycji planistycznych.
-40-
1.12 Fauna
Na terenie gminy występują gatunki zwierząt charakterystyczne dla zespołów
leśnych, zbiorowisk wodnych i przywodnych oraz gatunki charakterystyczne dla
gospodarstw rolnych. Najbardziej interesujące gatunki fauny występują w terenach
przybrzeżnych Bugu
– są to m.in. łosie, jelenie, dziki, borsuki, bobry,
bociany
czarne, cietrzewie.czaple.
1.13 Struktura ekologiczna
Delimitacja terenów gminy przeprowadzona w celu określenia ich przydatności
ekologicznej pozwoliła na wyodrębnienie następujących kategorii obszarów:
 przyrodnicze
obszary
węzłowe
-
najmniej
przekształcone
w
wyniku
antropopresji tereny o cennych walorach florystyczno-faunistycznych i dużej
bioróżnorodności. Obejmują kompleks lasów
oraz strefę brzegową Bugu i
rzeki Rządzy
 tereny zabudowy siedliskowej, na których zachowana jest aktywność
biologiczna,
 tereny komunikacyjne (drogi o nawierzchni utwardzonej), z których aktywność
biologiczna została praktycznie wyeliminowana. Tereny te stanowią barierę
ekologiczną.
Charakterystyczna dla tych struktur jest duża otwartość na antropopresję
powodującą pogorszenie stanu sanitarnego gleb, wód i powietrza.
1.14 Walory przyrodniczo-krajobrazowe
Gmina
Radzymin
odznacza
się
dość
wysokimi
walorami
przyrodniczo-
krajobrazowymi, do których należy zaliczyć urozmaiconą rzeźbę terenu, bogatą florę
i faunę, które zadecydowały o objęciu prawie całego obszaru prawną ochroną
przyrody w formie krajobrazu chronionego. Cenne obszary w dolinie Bugu objęte
zostały ochrona prawną w formie obszarów Natura 2000.
Najcenniejsze przyrodniczo są zwarte kompleksy leśne w zachodniejj części gminy..
Można tu spotkać większość spośród rodzimych gatunków drzew i krzewów. Lasy te
są również ostoją dla wielu gatunków zwierząt.
Atrakcją krajobrazową i przyrodniczą są także starorzecza Bugu.
-411.15 Ochrona środowiska przyrodniczego
Na terenie gminy Radzymin występuje duże zróżnicowanie cech środowiska
przyrodniczego, którego walory zostały uznane i potwierdzone wprowadzeniem
szczególnych form ochrony o znaczeniu ponadlokalnym.
1.15.1 Obszar chronionego krajobrazu
Obszary te służą ochronie kompleksów rolno-leśnych, zapewniają zachowanie
walorów przyrodniczych, krajobrazowych i turystyczno-wypoczynkowych terenu. Na
podstawie rozporządzenia Wojewody Mazowieckiego utworzony został Warszawski
Obszar
Chronionego
Krajobrazu
obejmujący
przeważający
obszar
gminy
(Rozporządzenie nr 3 Wojewody Mazowieckiego z dnia 13 lutego 2007. W tym
rozporządzeniu ustanowione też zostały nakazy, zakazy i ograniczenia obowiązujące
na terenie OchK. Wymienić można:
Na terenie Obszaru wprowadza się następujące ustalenia dotyczące:
1. czynnej ochrony ekosystemów leśnych:
 utrzymanie
ciągłości
i
trwałości
ekosystemów
leśnych
poprzez
niedopuszczanie do ich nadmiernego użytkowania,
 wspieranie procesów sukcesji naturalnej przez inicjowanie i utrwalanie
naturalnego odnowienia o składzie i strukturze odpowiadającej siedlisku, na
obszarach, gdzie nie są możliwe odnowienia naturalne -używanie do
odnowień gatunków miejscowego pochodzenia przy ograniczaniu gatunków
obcych rodzimej florze czy też modyfikowanych genetycznie,
 zwiększanie udziału gatunków domieszkowych i biocenotycznych, tworzenie
układów ekotonowych z tych gatunków,
 pozostawianie
drzew
o
charakterze
pomnikowym,
przestojów,
drzew
dziuplastych oraz części drzew obumarłych aż do całkowitego ich rozkładu,
 zwiększanie istniejącego stopnia pokrycia terenów drzewostanami, w
szczególności na terenach porolnych, na obszarze, gdzie z przyrodniczego i
ekonomicznego punktu widzenia jest to możliwe, sprzyjanie tworzeniu
zwartych kompleksów leśnych o racjonalnej granicy polno-leśnej, tworzenie i
utrzymywanie
leśnych
korytarzy
ekologicznych
ze
szczególnym
uwzględnieniem możliwości migracji dużych ssaków,
 utrzymywanie, a w razie potrzeby podwyższanie poziomu wód gruntowych, w
szczególności na siedliskach wilgotnych i bagiennych: w borach bagiennych,
-42olsach i
łęgach,
wielofunkcyjnych,
budowa
w
zbiorników
szczególności
małej
retencji
podwyższających
jako
zbiorników
różnorodność
biologiczną w lasach,
 zachowanie i utrzymywanie w stanie zbliżonym do naturalnego istniejących
śródleśnych cieków, mokradeł, polan, torfowisk, wrzosowisk oraz muraw
napiaskowych, niedopuszczanie do ich nadmiernego wykorzystania dla celów
produkcji roślinnej lub sukcesji,
 zwalczanie szkodników owadzich i patogenów grzybowych, a także
ograniczanie szkód łowieckich poprzez zastosowanie metod mechanicznych
lub biologicznych; stosowanie metod chemicznego zwalczania dopuszcza się
tylko przy braku innych alternatywnych metod,
 stopniowe usuwanie gatunków obcego pochodzenia, z wyjątkiem zalecenia
ich stosowanie w ramach przyjętych zasad hodowli lasu,
 ochrona stanowisk chronionych gatunków roślin, zwierząt i grzybów, w
przypadkach stwierdzenia obiektów i powierzchni cennych przyrodniczo
(stanowiska rzadkich i chronionych roślin, zwierząt, grzybów oraz pozostałości
natu rai nych ekosystemów) wnioskowanie do właściwego organu o ich
ochronę,
 kształtowanie właściwej struktury populacji zwierząt, roślin i grzybów
stanowiących komponent ekosystemu leśnego,
 opracowanie i wdrażanie programów czynnej ochrony oraz reintrodukcji i
restytucji gatunków rzadkich, zagrożonych,
 wykorzystanie lasów dla celów rekreacyjno-krajoznawczych i edukacyjnych w
oparciu o wyznaczone szlaki turystyczne oraz istniejące i nowe ścieżki
edukacyjno-przyrodnicze wyposażone w elementy infrastruktury turystycznej i
edukacyjnej zharmonizowanej z otoczeniem,
 hodowli bydła opartej o naturalny wypas metodą pastwiskową oraz zalecanie
ochrony i hodowli lokalnych starych odmian drzew i krzewów owocowych oraz
ras zwierząt; promowanie agroturystyki i rolnictwa ekologicznego,
 maksymalne ograniczanie zmiany użytków zielonych na grunty orne,
niedopuszczanie do przeorywania użytków zielonych, propagowanie powrotu
do użytkowania łąkowego gruntów wykorzystywanych dotychczas jako rolne
wzdłuż rowów i lokalnych obniżeń terenowych,
-43 prowadzenie zabiegów agrotechnicznych zgodnie z wymogami zbiorowisk i
zasiedlających je gatunków fauny, w szczególności ptaków (odpowiednie
terminy, częstotliwość i techniki koszenia), w tym powrót do tradycyjnego
użytkowania (koszenie ręczne) oraz opóźnianie pierwszego pokosu po 15
lipca, a w przypadku łąk wilgotnych koszenie we wrześniu z pozostawieniem
pojedynczych stogów siana na ich obrzeżach do końca lata,
 preferowanie ochrony roślin metodami biologicznymi,
 ochrona zieleni wiejskiej: zadrzewień, za-krzewień, parków wiejskich, oraz
kształtowanie
zróżnicowanego
krajobrazu
rolniczego
poprzez
ochronę
istniejących oraz fomowanie nowych zadrzewień śródpolnych i przydrożnych,

zachowanie śródpolnych torfowisk, zabagnień, podmokłości oraz oczek
wodnych,
 zachowanie zbiorowisk wydmowych, śródpolnych muraw napiaskowych,
wrzosowisk i psiar,
 melioracje odwadniające, w tym regulowanie odpływu wody z sieci rowów,
dopuszczalne tylko w ramach racjonalnej gospodarki rolnej, z bezwzględnym
zachowaniem w stanie nienaruszonym terenów podmokłych, w tym torfowisk i
obszarów wodno-błotnych oraz obszarów źródliskowych cieków,
 eliminowanie nielegalnego eksploatowania surowców mineralnych oraz
rekultywacja terenów po wyrobiskowy - w szczególnych przypadkach, gdy w
wyrobisku ukształtowały się właściwe biocenozy wzbogacające lokalną
różnorodność biologiczną zalecane jest podejmowanie działań ochronnych w
celu ich zachowania,
 wnioskowanie do właściwego organu ochrony przyrody o objęcie ochroną
prawną stanowisk gatunków chronionych i rzadkich roślin, zwierząt i grzybów,
także ekosystemów i krajobrazów ważnych do zachowania w postaci
rezerwatów przyrody, zespołów przyrodniczo-krajobrazowych i użytków
ekologicznych, opracowanie i wdrażanie programów reintrodukcji, introdukcji
oraz czynnej ochrony gatunków rzadkich i zagrożonych związanych z
nieleśnym ekosystemami lądowymi,
 utrzymywanie i w razie konieczności odtwarzanie lokalnych i regionalnych
korytarzy ekologicznych,
-44 prowadzenie racjonalnej gospodarki łowieckiej, w szczególności poprzez
dostosowanie
liczebności
populacji
zwierząt
łownych
związanych
z
ekosystemami otwartymi do warunków środowiskowych,
 melioracje
nawadniające,
zalecane
w
przypadku
stwierdzonego
niekorzystnego dla racjonalnej gospodarki rolnej obniżenia poziomu wód
gruntowych;
2. czynnej ochrony ekosystemów wodnych:

zachowanie i ochrona zbiorników wód powierzchniowych wraz z pasem
roślinności okalającej, poza rowami melioracyjnymi,

wyznaczenie lokalizacji nowych wałów przeciwpowodziowych o rzeczywistą
konieczność ochrony człowieka i jego mienia przed powodzią - w miarę
możliwości wały należy lokalizować jak najdalej od koryta rzeki, wykorzystując
naturalną rzeźbę terenu,

tworzenie stref buforowych wokół zbiorników wodnych w postaci pasów
zadrzewień i zakrzewień, celem ograniczenia spływu substancji biogennych i
zwiększenia bioróżnorodności biologicznej,

prowadzenie prac regulacyjnych i utrzymaniowych rzek tylko w zakresie
niezbędnym dla rzeczywistej ochrony przeciwpowodziowej,

zachowanie i wspomaganie naturalnego przepływu wód w zbiornikach
wodnych na obszarach międzywala - zalecane jest stopniowe przywracanie
naturalnych
procesów
kształtowania
i
sukcesji
starorzeczy
poprzez
wykorzystanie naturalnych wylewów,

ograniczanie zabudowy na krawędziach wysoczyznowych, w celu zachowania
ciągłości
przyrodniczo-krajobrazowej
oraz
ochrony
krawędzi
tarasów
rzecznych przed ruchami osuwiskowymi,

rozpoznanie okresowych dróg migracji zwierząt, których rozwój związany jest
bezpośrednio ze środowiskiem wodnym {w szczególności płazów) oraz
podejmowanie działań w celu ich ochrony,

wznoszenie nowych budowli piętrzących na ciekach, rowach i kanałach
(retencja korytowa) winno być poprzedzone analizą bilansu wodnego zlewni,

zapewnienie swobodnej migracji rybom w ciekach, poprzez budowę
przepławek na istniejących i nowych budowlach piętrzących,

utrzymanie i wprowadzanie zakrzewień i szuwarów wokół zbiorników
wodnych, w szczególności starorzeczy i oczek wodnych jako bariery
-45ograniczającej dostęp do linii brzegowej, utrzymanie lub tworzenie pasów
zakrzewień i zadrzewień wzdłuż cieków jako naturalnej obudowy biologicznej
ograniczającej spływ zanieczyszczeń z pól uprawnych,

ograniczenie działań powodujących obniżenie zwierciadła wód podziemnych,
w szczególności budowy urządzeń drenarskich i rowów odwadniających na
gruntach ornych, łąkach i pastwiskach w dolinach rzecznych oraz na krawędzi
tarasów zalewowych i wysoczyzn,

wnioskowanie do właściwego organu ochrony przyrody o objęcie ochroną
prawną zachowanych w stanie zbliżonym do naturalnego fragmentów
ekosystemów wodnych oraz stanowisk gatunków chronionych i rzadkich
właściwych dla ekosystemów hydrogenicznych,

pracowanie i wdrożenie programów reintrodukcji, restytucji, czynnej ochrony
rzadkich i zagrożonych gatunków zwierząt, roślin i grzybów bezpośrednio
związanych z ekosystemami wodnymi,

zachowanie i ewentualne odtwarzanie korytarzy ekologicznych opartych o
ekosystemy wodne celem zachowania dróg migracji gatunków związanych z
wodą,

zwiększanie retencji wodnej, przy czym zbiorniki małej retencji winny
dodatkowo wzbogacać różnorodność biologiczną terenu, uwzględniając
starorzecza i lokalne obniżenia terenu, w miarę możliwości technicznych i
finansowych zalecane jest odtworzenie funkcji obszarów źródliskowych o
dużych zdolnościach retencyjnych, w miarę możliwości należy zachowywać
lub odtwarzać siedliska hydrogeniczne mające dużą rolę w utrzymaniu
lokalnej różnorodności biologicznej,

rozpoznanie oraz ewentualna przebudowa struktury ichtiofauny zgodnie z
charakterem siedliska we wszystkich zbiornikach wodnych przewidzianych do
wykorzystania w myśl przepisów o rybactwie śródlądowym, gospodarka
rybacka na wodach powierzchniowych powinna wspomagać ochronę
gatunków krytycznie zagrożonych i zagrożonych oraz promować gatunki o
pochodzeniu lokalnym prowadząc do uzyskania struktury gatunkowej i
wiekowej ryb, właściwej dla danego typu wód,

utrzymanie i odtwarzanie meandrów na wybranych odcinkach cieków; w razie
możliwości wprowadzanie wtórnego zabagnienia terenów.
-461.15.2 Pomniki przyrody
Ochroną prawną objęte są bardzo liczne drzewa – pomniki przyrody; ochronie
podlega drzewo wraz ze strefą w promieniu 15 m od pnia.
Ponadto w Studium wskazuje się
drzewa o walorach pomnikowych do
bezwzględnego zachowania i ochrony.
Wykaz drzew wraz z ich lokalizacją, opisem, określeniem stanu zdrowotnego i
zaleceniami zamieszcza się poniżej.
l.p.
opis lokalizacji drzewa
1 Nadleśnictwo Drewnica
Leśnictwo Struga, Uroczysko
Czarna Struga, Oddział 54 b
2 j. w.
3
j. w.
4
j. w.
5
j. w.
6
j. w.
7
j. w.
8
j. w.
9
j. w.
10 Oddział 46
11 Pododdział K
12 j. w.
13 j. w.
14 j. w.
15 j. w.
16 j. w.
17 j. w.
18 j. w.
19 j. w.
obwód i wysokość drzewa, stan zdrowotny, zalecenia
dąb szypułkowy 265 cm, powyżej 20 m * 15% suszu,
ubytek przy podstawie 0,6 x 0,55 m
dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m * niesymetryczna
korona, ubytki na nabiegach, dwa suche konary
dąb szypułkowy 290 cm, powyżej 20 m *
ubytki po konarach i na pniu, 20% suszu
dąb szypułkowy 274 cm, powyżej 20 m *
10% suszu, ubytki po suchych konarach
dąb szypułkowy 275 cm, powyżej 20 m * 20% suszu, rana
po uderzeniu pioruna, zasiedlony przez mrówki
dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m * 10% suszu,
ubytki po suchych konarach, do wycięcia rosnący pod koroną
dąb o śr. 35 cm
dąb szypułkowy 245 + 170 cm, powyżej 20 m * wiązanie
przy cieńszym pniu, ubytek przy podstawie
dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m * 15% suszu,
ubytki przy podstawie na pniu oraz po suchych konarach,
huba na wys. 3 m
dąb szypułkowy 278 cm, powyżej 20 m * 5% suszu,
ubytki po suchych konarach
dąb szypułkowy 315 cm, powyżej 20 m * 10% suszu,
podszyt grabowy do usunięcia
dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m * 15% suszu,
ubytki po konarach, zasiedlony przez mrówki,
ubytki przy podstawie i na nabiegach
dąb szypułkowy 275 cm, powyżej 20 m * 20% suszu,
ubytki po konarach
dąb szypułkowy 400 cm, powyżej 20 m * 15% suszu,
wiązanie, od wys. 1,5 m dwupniowy
brzoza brodawkowata 160 + 140 + 145 cm, powyżej 20 m,
trzypniowa, nieznaczny posusz
dąb szypułkowy 295 cm, powyżej 20 m * nieznaczny
posusz
dąb szypułkowy 325 cm, powyżej 20 m * nieznaczny
posusz
dąb szypułkowy 250 cm, powyżej 20 m * 3 suche konary
dąb szypułkowy 295 cm, powyżej 20 m * ubytek przy
podstawie
dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m * 20% suszu
-4720 j. w.
21 Pododdział J
22
j. w.
23
Pododdział E
24
25
j. w.
j. w.
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
Pododdział B
j. w.
j. w.
j. w.
j. w.
j. w.
j. w.
j. w.
j. w.
j. w.
j. w.
j. w.
j. w.
j. w.
40
41
43
j. w.
Oddział 76, Pod. G
obok szosy, w pobliżu
leśniczówki
Oddział 78, Pod. J
obok szosy Warszawa Radzymin
j. w.
44
j. w.
45
46
Oddział 77, Pod. C
Radzymin ul. Warszawska 23
w zieleni ulicznej
Radzymin ul. Batorego 3
dz. 54 obręb 04-02
p. Helena Marszał
Radzymin ul. Batorego 3
dz. 45 obręb 04-02
p. Helena Marszał
Radzymin ul. P.O.W. dz. nr 28
obręb 05-01, przy cmentarzu
paraf.
Ciemne 121 p. Józef Kacprzak
j. w.
42
47
48
49
50
51
52
Ciemne 17 dz. nr 191
p. Helena Sulejowska
obok bud. gospodarczych
53
54
dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m * 5% suszu
klon zwyczajny 270 cm, powyżej 20 m
kilka obłamanych i źle ciętych konarów, niewielki ubytek
klon zwyczajny 310 cm, powyżej 20 m, dziupla – ubytek
wgłębny
dąb szypułkowy 350 cm, powyżej 20 m * 20% suszu
od wysokości 2,5 m podwójny pień,
dąb szypułkowy 310 cm, powyżej 20 m * 10% suszu
dąb szypułkowy 290 cm, powyżej 20 m * 15% suszu,
kilka drobnych konarów suchych
dąb szypułkowy 265 cm, powyżej 20 m * 15% suszu
dąb szypułkowy 260 cm, powyżej 20 m * 10% suszu
dąb szypułkowy 265 cm, powyżej 20 m* 10% suszu
dąb szypułkowy 260 cm, powyżej 20 m * 10% suszu
dąb szypułkowy 275 cm, powyżej 20 m * 15% suszu
dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m * 30% suszu
dąb szypułkowy 255 cm, powyżej 20 m * 20% suszu
dąb szypułkowy 260 cm, powyżej 20 m * 10% suszu
dąb szypułkowy 260 cm, powyżej 20 m * 10% suszu
dąb szypułkowy 265 cm, powyżej 20 m * 10% suszu
dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m * 10% suszu
dąb szypułkowy 260 cm, powyżej 20 m * 20% suszu
dąb szypułkowy 260 cm, powyżej 20 m * 10% suszu
dąb szypułkowy 290 cm, powyżej 20 m * rana po
uderzeniu pioruna
dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m * 10% suszu
sosna pospolita 235 cm, 20 m PP 180
„Partyzancka sosna”, zabiegi wykonane
dąb szypułkowy 435 cm, powyżej 20 m PP 263 zabiegi
wykonane
lipa drobnolistna 260 + 225 cm, powyżej 20 m,
dwupniowa, zabiegi wykonane
dąb szypułkowy 563 cm, powyżej 20 m PP 263 zabiegi
wykonane
dąb szypułkowy 285 cm, 15,5 – 20 m, zabiegi wykonane
wiąz szypułkowy 295 cm, powyżej 20 m PP 266
dwa suche konary, czopy po starych cięciach, susz
dąb szypułkowy 310 cm, powyżej 20 m , zabiegi wykonane
dąb szypułkowy 325 cm, 15,5 – 20 m, zabiegi wykonane
lipa drobnolistna 290 cm, powyżej 20 m, susz
dąb szypułkowy 275 cm, powyżej 20 m , stan dobry
lipa drobnolistna 315 cm, powyżej 20 m
wykonane zabiegi, stan dobry
dąb szypułkowy 290 cm, powyżej 20 m PP 264
stan dobry
Arciechów dz. nr 164
dąb szypułkowy 380 cm, powyżej 20 m , huba na pniu,
ogólny stan dobry
p. Zofia Bibrowicz
Arciechów dz. nr 174/2
dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m , 15% suszu
-4855
56
p. Irena Kraśnicka
Arciechów dz. nr 174/4
p. Włodzimierz Kraśnicki
Arciechów dz. nr 174/1
p. Tadeusz Chojnacki
dąb szypułkowy 290 cm, powyżej 20 m , źle odcięty duży
konar
dąb szypułkowy 305 cm, powyżej 20 m PP 367
rana powierzchniowa i ubytek przy podstawie
57
58
Arciechów p. Maciej Kraśnicki
Arciechów dz. nr 169/2
p. Sylwester Dachniewski
dąb szypułkowy 320 m, powyżej 20 m PP, stan dobry
dąb szypułkowy 340 cm, powyżej 20 m PP, 15% suszu
czop po dużym odłamanym konarze, ubytek przy podstawie
59
Arciechów dz. nr 158
p. Emil Sasin
dąb szypułkowy 410 cm, powyżej 20 m
PP 368
ślady po obłamaniu konarów
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
Arciechów dz. nr 162/1
p. Hieronim Dachniewski
Arciechów
p. Jerzy Woy-Wojciechowski
dąb szypułkowy 390 cm, powyżej 20 m
suszu
dąb szypułkowy 390 cm, powyżej 20 m
PP 366, 10%
Arciechów dz. nr 169/2
p. Sylwester Dachniewski
Arciechów dz. nr 524
p. Liliana Tyka
Wspólnota wsi Arciechów dz. nr
523
Arciechów dz. nr 524
p. Liliana Tyka
Wspólnota wsi Arciechów dz. nr
551
Arciechów dz. nr 1359
p. Andrzej Kowalski
Wspólnota wsi Arciechów dz. nr
551
Arciechów dz. nr 537/11
p. Barbara Dylik Żarska
Arciechów dz. nr 537/10
p. Maciej Sosnowiec
Arciechów dz. nr 537/9
p. Anna Bernatowicz
Arciechów dz. nr 1252
p. Leszek Korfman
Wspólnota wsi Arciechów dz. nr
523
Arciechów p. Dorota Pyrek
dąb szypułkowy 290 cm, powyżej 20 m, nieznaczny
posusz
dąb szypułkowy 270 cm, 15,5 – 20 m suche konary,
rana po uderzeniu pioruna, złamany wierzchołek
dąb szypułkowy 330 cm, powyżej 20 m 10% suszu
PP 366
dąb szypułkowy 310 cm, 15,5 – 20 m, rana popiorunowa,
susz
dąb szypułkowy 360 cm, 15,5 – 20 m, zabiegi wykonane
dąb szypułkowy 410 cm, powyżej 20 m, zabiegi wykonane
dąb szypułkowy 370 cm, 15,5 – 20 m, zabiegi wykonane
dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m, niewielki posusz,
dawne złe cięcia
dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m, niewielki posusz,
dawne złe cięcia
dąb szypułkowy 275 cm, powyżej 20 m, 15% suszu,
ubytek przy podstawie
dąb szypułkowy 300 cm, powyżej 20 m, 15% suszu
dąb szypułkowy 310 cm, powyżej 20 m, 20% suszu
dąb szypułkowy 280 cm, powyżej 20 m, susz 10%,
niesymetryczna korona
Wspólnota wsi Arciechów dz. nr dąb szypułkowy 310 cm, powyżej 20 m, stan dobry, susz
523
10%
Arciechów dz. nr 337/7
dąb szypułkowy 330 cm, powyżej 20 m, huba, obłamany
p. Jerzy Walicki
konar,
źle cięte
Wspólnota wsi Arciechów dz. nr dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m, 10% suszu
523
j. w.
dąb szypułkowy 255 cm, powyżej 20 m, nieznaczny
posusz
j. w.
dąb szypułkowy 305 cm, powyżej 20 m, nieznaczny
posusz
j. w.
dąb szypułkowy 287 cm, powyżej 20 m
-49jeden z trzech wierzchołków suchy z hubą
81
82
83
84
85
86
j. w.
Arciechów dz. nr 537/16
p. Robert Lassota
Wspólnota wsi Arciechów dz. nr
558
j. w.
j. w.
j. w.
wiąz szypułkowy 370 cm, 15,5 – 20 m, nieznaczny posusz
dąb szypułkowy 320 cm, powyżej 20 m, czopy po starych
cięciach, przybity kosz do gry
dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m,
ubytek z hubą przy podstawie
dąb szypułkowy 290 cm, powyżej 20 m, stan bardzo dobry
dąb szypułkowy 245 cm, czopy po złych cięciach
dąb szypułkowy 255 cm, powyżej 20 m, 30% suszu
czopy po złych cięciach
87
j. w.
dąb szypułkowy 340 cm, powyżej 20 m
niewielki posusz, 6 czopów do usunięcia
88
89
j. w.
j. w.
dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m, posusz 15%
dąb szypułkowy 310 cm, powyżej 20 m
20% suszu, podrost do usunięcia
90
j. w.
91
92
94
j. w.
Arciechów dz. nr1316
p. Małgorzata Sabok
Arciechów dz. nr 537/5
p. Władysław Kubuśka
j. w.
95
j. w.
93
96
Arciechów
z tyłu za dz. nr 1309
97 Arciechów dz. nr 537/5
98 Arciechów droga w ośrodku
wypoczynkowym Energopolu
99 Arciechów dz. nr 1305
p. Tomasz Jaworski
100 Arciechów dz. nr 537/5
p. Władysław Kubuśka
101 Arciechów dz. nr 445/1
p. Jan Kawałowski
dąb szypułkowy 240 + 250 cm, powyżej 20 m, 10% suszu,
dwupniowy
dąb szypułkowy 255 cm, powyżej 20 m, 15% suszu
dąb szypułkowy 310 cm, powyżej 20 m, stan bardzo dobry
dąb szypułkowy 250 cm, powyżej 20 m, 20% suszu,
podszyt
dąb szypułkowy 420 cm, powyżej 20 m, 30% suszu,
ubytek na pniu
dąb szypułkowy 305 cm, powyżej 20 m, 15% suszu,
czopy po konarach, podszyt do usunięcia
dąb szypułkowy 535 cm, powyżej 20 m, czopy po
konarach, zasiedlony przez puchacza
dąb szypułkowy 250 cm, powyżej 20 m, zwany „Zagłobą”
dąb szypułkowy 310 cm, powyżej 20 m, nieznaczny
posusz
dąb szypułkowy 470 cm, powyżej 20 m, stan dobry,
wyżej trójpniowy
dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m, 15% suszu
dąb szypułkowy 430 cm, powyżej 20 m
rana po uderzeniu pioruna, suche konary
102 Arciechów dz. nr 558
p. Hieromin Dachniewski
dąb szypułkowy 630 cm, powyżej 20 m
brak połowy pnia, wypalony konar
103 wspólnota wsi Arciechów dz. nr
558
104 j. w.
105 Arciechów dz. nr 670
p. Grzegorz Zduński
106 Arciechów dz. nr 690
p. Zygmunt Kosiorek
dąb szypułkowy 295 cm, powyżej 20 m, 20% suszu
dąb szypułkowy 380 cm, powyżej 20 m, 15% suszu,
niesymetryczna korona
dąb szypułkowy 310 cm, 15,5 – 20 m, 10% suszu
dąb szypułkowy 390 cm, powyżej 20 m
źle odcięty pień, podkrzesana korona
107 j. w.
dąb szypułkowy 350 cm, powyżej 20 m
-50czopy po konarach, niewielki posusz
108 Arciechów 14 dz. nr 691
p. Michał Retka
109 Arciechów dz. nr 692
p. Stanisław Powała
110 j. w.
dąb szypułkowy 255 cm, 15,5 – 20 m
ubytek po złamanym konarze, 15% suszu
dąb szypułkowy 330 cm, 15,5 – 20 m, stan dobry
114 Arciechów dz. nr 742
p. Mieczysława Wyszyńska
115 Załubice Stare granica działek
rolnych nr 33 i nr 34
p. Eugeniusz Sieradzki
p. Marian Sokołowski
116 Arciechów
p. Czesław Polak
117 j. w.
dąb szypułkowy 420 cm, 15,5 – 20 m
zabiegi wykonane
dąb szypułkowy 330 cm, 15,5 – 20 m
stan zdrowotny dobry
dąb szypułkowy 360 cm, 15,5 – 20 m
niezabezpieczone duże stare cięcia
111 Wspólnota wsi Arciechów dz. nr dąb szypułkowy 350 cm, 15,5 – 20 m
392
ubytek wgłębny 2 m2, niewielki posusz
112 Arciechów dz. rolna
dąb szypułkowy 360 cm, 15,5 – 20 m PP 977
huba, konieczne wiązanie
113 Arciechów dz. nr 744
dąb szypułkowy 380 cm, 15,5 – 20 m PP 959
p. Mieczysława Wyszyńska
zabiegi wykonane
118 j. w.
119 j. w.
120 Arciechów dz. nr 732
p. Tadeusz Polak
121 j. w.
122 j. w.
123 j. w.
124 L.P. Jabłonna Nadl. Nieporęt
Uroczysko Górki
125 j. w.
126 Arciechów po zach. stronie
drogi Wolica – Arciechów,
były majątek Wincentów
PP 978
PP 978
brzoza brodawkowata 190 cm, 15,5 – 20 m, stan dobry
dąb szypułkowy 360 cm, 15,5 – 20 m PP 977, stan
dobry
brzoza brodawkowata 140 cm, 15,5 – 20 m, stan dobry
brzoza brodawkowata 150 cm, 15,5 – 20 m, stan dobry
dąb szypułkowy 315 cm, 15,5 – 20 m, stan dobry
dąb szypułkowy 260 cm, 15,5 – 20 m, stan dobry
dąb szypułkowy 190 + 210 cm, 15,5 – 20 m, stan dobry
dąb szypułkowy 280 cm, powyżej 20 m, stan dobry
dąb szypułkowy 525 cm, powyżej 20 m PP 818
czopy po starych cięciach, ubytki na pniu
dąb szypułkowy 306 cm, powyżej 20 m PP 818, susz
10%
dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m PP 818
stan dobry, rany po obłamanych gałęziach
127 j. w.
dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m PP 818, 60%
suszu
128 Zarząd Warszawskiego Zespołu lipa drobnolistna 470 cm, powyżej 20 m PP
Leśnego dz. nr 1065
ubytek wgłębny, dziupla
129 j. w.
130 j. w.
dąb szypułkowy 330 cm, 10,5 – 15 m
silnie uszkodzony, bardzo duży ubytek
wiąz szypułkowy 345 cm, powyżej 20 m PP
stan bardzo dobry
131 j. w.
dąb szypułkowy 445 cm, powyżej 20 m PP 818
zabiegi wykonano
132 j. w.
dąb szypułkowy 520 cm, powyżej 20 m PP 818
zabiegi wykonano
-51133 j. w.
134 j. w.
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
dąb szypułkowy 265 cm, powyżej 20 m stan dobry
dąb szypułkowy 265 cm, powyżej 20 m, 20% suszu
stan dostateczny
j. w.
dąb szypułkowy 301 cm, powyżej 20 m PP 818 stan
dobry
Wspólnota wsi Arciechów dz. nr dąb szypułkowy 290 cm,
583
ubytek przy podstawie, liczne stare złe cięcia
j. w.
dąb szypułkowy 405 cm, powyżej 20 m
złe cięcie po dużym konarze, z grzybem
j. w.
dąb szypułkowy 305 cm, powyżej 20 m stan bardzo dobry
j. w.
dąb szypułkowy 295 cm, powyżej 20 m, 10% suszu
j. w.
dąb szypułkowy 255 cm, powyżej 20 m, 10% suszu
j. w.
dąb szypułkowy 255 + 160 cm, powyżej 20 m
stan bardzo dobry, niewielki susz, wiązanie
Wspólnota wsi Arciechów dz. nr dąb szypułkowy 300 cm, powyżej 20 m, 10% suszu
583
j. w.
dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m susz od północnej
strony
j. w. na granicy działki nr 625
dąb szypułkowy 340 cm, powyżej 20 m, 10% suszu
j. w.
dąb szypułkowy 280 cm, powyżej 20 m, 10% suszu
j. w.
lipa drobnolistna 405 cm, 15,5 – 20 m
ubytek przy podstawie, śmietnik
Wspólnota wsi Arciechów dz. nr dąb szypułkowy 350 cm, powyżej 20 m, ślady po
582
obłamanych konarach, zasiedlony przez mrówki, susz
minimalny
Arciechów dz. nr 518/1
dąb szypułkowy 310 cm, powyżej 20 m, stan dobry
p. Jan Gruczek
Arciechów 1 dz. nr 516/4
dąb szypułkowy 310 cm, powyżej 20 m PP 974
p. Mieczysław Materski
stan dobry, gniazdo sowy
150 Arciechów dz. nr 504/1
p. Jan Gruczek
151 Arciechów dz. nr 506/1
p. Janusz Marian Sokołowski
152 Arciechów dz. nr 509
p. Piotr Gawliński
153 Arciechów dz. nr 500
p. Henryk Stankiewicz
dąb szypułkowy 430 cm, powyżej 20 m, złamane dwa
konary, ubytki po suchych konarach, podszyt z czeremchy
do usunięcia
dąb szypułkowy 420 cm, powyżej 20 m ubytek wgłębny
kominowy, pozostałość po obłamanych konarach,
2 szt. pochylone w kierunku południowym
dąb szypułkowy 290 cm, 15,5 – 20 m
ubytek popiorunowy 3 m2, 25% suszu
dąb szypułkowy 290 cm, powyżej 20 m
huba na wysokości 4 m, 10% suszu
154 Arciechów dz. nr 492
p. Zofia Pałaszewska
dąb szypułkowy 300 cm, 15,5 – 20 m
ubytek przy podstawie, niewielki posusz
155 Arciechów 32
156 Arciechów dz. nr 416/2
p. Sylwester Grześkiewicz
dąb szypułkowy 370 cm, powyżej 20 m niewielki posusz
dąb szypułkowy 420 cm, powyżej 20 m PP
zabiegi wykonane, wokół drzewa składowisko złomu
157 Arciechów dz. nr 416/5
p. Tadeusz Grześkiewicz
dąb szypułkowy 280 cm, powyżej 20 m
stan bardzo dobry
158 Arciechów dz. nr 510/4
p. Mieczysław Materski
dąb szypułkowy 320 cm, powyżej 20 m PP 974
stan dobry
159 j. w. przy drodze
dąb szypułkowy 425 cm, powyżej 20 m PP 975 stan
dobry
-52160 Arciechów dz. nr 513
p. Tadeusz Marchlewski
161 Arciechów dz. nr 512/1
p. Mieczysław Materski
w pobliżu zabudowań
162 j. w.
163 j. w.
164 Arciechów 7 dz. nr 260/1
p. Władysław Pachulski
w pobliżu zabudowań
165 j. w.
166 Arciechów dz. nr 169/2
p. Sylwester Dachniewski
167 Ruda dz. nr 176/1
p. Józef Jankowski
168 Ruda dz. nr 38
p. Lech Bogdan Urbaniak
169 Ruda dz. nr 111
pp. Ignacy i Łucja Dąbrowscy
170 j. w.
171 Ruda dz. nr 388 p. Bogdan
Podleśny
172 Załubice Stare granica dz. nr 35
i 36
p. Marian Sokołowski
p. Eugeniusz Gruczek, pole
orne
173 Załubice Stare dz. nr 86/1 pole
orne przy drodze, p. Witold
Kaza
174 Załubice Stare dz. nr 86/1 i nr
85
175 Załubice Stare na granicy
działki
nr 186 p.Szczepana
Trawickiego
i Uroczyska Rozrzutek
Nadleśnictwa Jabłonna
176 Załubice Stare na granicy dz.
rolnej nr 187 p. Eugeniusza
Pilzaka
i Uroczyska Rozrzutek
Nadleśnictwa Jabłonna
177 Załubice Stare Uroczysko
Rozrzutek
na skraju lasu
178 Uroczysko Rozrzutek na skraju
lasu
179 Załubice Stare dz. nr 193 skraj
lasu
p. Franciszek Sokołowski
180 Uroczysko Rozrzutek
skraj lasu
181 Załubice Stare dz. nr 193 skraj
lasu
p. Franciszek Sokołowski
dąb szypułkowy 280 cm, 15,5 – 20 m
stan dostateczny
wiąz szypułkowy 260 cm, 15,5 – 20 m
wypalony, utrata 1/3 pnia
PP 973
dąb szypułkowy 297 cm, powyżej 20 m PP 973
wykonane zabiegi, stan bardzo dobry
dąb szypułkowy 265 cm, powyżej 20 m PP 973
zabiegi wykonane, stan dobry
dąb szypułkowy 330 cm, powyżej 20 m PP 972 10%
suszu
dąb szypułkowy 360 cm, powyżej 20 m PP 972
stan dobry, ok. 10% suszu
dąb szypułkowy 280 cm, powyżej 20 m 10% suszu
dąb szypułkowy 370 cm, 15,5 – 20 m
PP
stan dobry, zabiegi wykonane
dąb szypułkowy 280 cm, 15,5 – 20 m
stan dostateczny, susz, ubytek
jesion wyniosły 495 cm, powyżej 20 m, stan dobry
wiąz górski 460 cm, powyżej 20 m PP 242 stan dobry
dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m stan dobry
dąb szypułkowy 330 cm, powyżej 20 m PP 979
niewielki susz, ubytek
dąb szypułkowy 320 cm, powyżej 20 m PP 958
ubytek popiorunowy, znaczny susz, przybita kapliczka
dąb szypułkowy 245 cm, powyżej 20 m, stan dobry
dąb szypułkowy 380 cm, powyżej 20 m PP 954
10% suszu
dąb szypułkowy 380 cm, powyżej 20 m PP 980
redukcja konarów, niewielki susz
dąb szypułkowy 315 cm, powyżej 20 m PP
dąb szypułkowy 260 cm, powyżej 20 m od wys. 2,5 m dwa
pnie
dąb szypułkowy 300 cm, 15,5 – 20 m
PP 955
ubytek przy podstawie, na wys. 2,5 m rozwidlenie
dąb szypułkowy 345 cm, powyżej 20 m PP
ubytek przy podstawie, niewielki posusz
dąb szypułkowy 380 cm, powyżej 20 m PP 955
stan dobry, na wys. 3 m rozwidlony, huba
-53182 j. w.
183 Załubice Stare dz. nr 195
p. Ryszard Sokołowski
184 j. w.
185 j. w.
186 Załubice Stare dz. 198/1
p. Jan Gruczak przy przystanku
PKS
187 Załubice Stare 67 dz. nr 306/3
p. Franciszek Sokołowski
za budynkami
188 j. w.
189 Załubice Stare 16 dz. nr 2/5
p. Henryk Adamski
przy budynku mieszkalnym
190 Załubice Stare 52 i 53 granica
dz.
nr 330/1 p. G. Gawrońskiej oraz
dz. nr 329/1p. A. Sokołowskiego
191 Załubice Stare Opole dz. nr
118/1
p.Waldemar Gołębiewski
192 Załubice Stare Opole dz. nr
242
p. Andrzej Chojnacki
193 Borki dz. nr 301/1
p. Mieczysław Buraczyński
194 Łosie dz. nr 414/1 p. Henryk
Budek
195 j. w.
196 Łosie dz. nr 377
p. Andrzej Domińczak
197 Łosie dz. nr 481/1
198 j. w.
199 Łosie dz. nr 415
p. Daniel Kamiński
200 Łosie dz. nr 440
p. Ignacy Dąbrowski
201 Łosie dz. nr 441/2
p. Krystyna OstrowskaSobkowska
202 Łosie dz. nr 441/3
p. Janusz Noiński
203 j. w.
dąb szypułkowy 410 cm, powyżej 20 m
huba na 2 m2, niewielki posusz
dąb szypułkowy 505 cm, powyżej 20 m
suszu
dąb szypułkowy 300 cm, powyżej 20 m
suszu
dąb szypułkowy 380 cm, powyżej 20 m
suszu
lipa drobnolistna 310 cm, powyżej 20 m
wykonane zabiegi
PP 955
PP 956, 10%
PP 956, 15%
PP 956, 15%
PP 953
dąb szypułkowy 260 cm, powyżej 20 m PP 957
„Grzegorz”
dąb szypułkowy 300 cm, powyżej 20 m PP 957 „Marian”
dąb szypułkowy 250 cm, powyżej 20 m, 10% suszu
klon zwyczajny 265 cm, powyżej 20 m
wiązanie, nieznaczny posusz
dąb szypułkowy 255 cm, powyżej 20 m stan dobry
dąb szypułkowy 295 cm, powyżej 20 m niewielki posusz
dąb szypułkowy 510 cm, powyżej 20 m
zabiegi pielęgnacyjne wykonane
dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m, nieznaczny susz
na wys. 1,5 m dwupniowy
dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m
gęsta korona, nieznaczny susz
dąb szypułkowy 270 cm, 15,5 – 20 m, na wys. 2,5 m
dwupniowy, wymaga wiązania elastycznego,
do usunięcia nieznaczny susz i czopy
dąb szypułkowy 300 cm, powyżej 20 m
ubytek przy podstawie w kształcie kapliczki
dąb szypułkowy 280 cm, powyżej 20 m, 15% suszu,
usunąć podszyt z gruszy
dąb szypułkowy 400 cm, powyżej 20 m, ubytek kominowy
od podstawy 2,5 m2, ubytki po starych konarach, 15% suszu
dąb szypułkowy 255 cm, powyżej 20 m, luźna korona,
czopy po cięciach
dąb szypułkowy 275 cm, powyżej 20 m, huba,
rana po odłamanym konarze 2 m2
dąb szypułkowy 270 cm, powyżej 20 m
ubytki na pniu, na 7 i 12 m po odłamaniach
dąb szypułkowy 370 cm, powyżej 20 m
stan bardzo dobry, gęsta korona
204 j. w.
dąb szypułkowy 380 cm, powyżej 20 m, 10% suszu,
konieczne pilne usunięcie plomby ceglano -betonowej,
wiązanie
206 Radzymin dz. nr 73 obręb 04-01 dąb szypułkowy 254 cm, 15,5 – 20 m
PP
Plac Kościuszki UMiG
wykonane zabiegi (ubytek pnia)
207 Radzymin dz. nr 3 obręb 05-06 dąb szypułkowy 355 cm, powyżej 20 m
ul. Norwida Studium
20% suszu, rośnie w linii ogrodzenia - kolizja
-54Nauczycielskie
(boisko)
208 Radzymin dz. nr 90
do ul. Gen Lucjana Żeligowskiego
212
213 j. w.
214 j. w.
215 j. w.
216 j. w.
217 j. w.
218 Radzymin dz. nr 89 i 91 obręb
04-02
ul. 11 Listopada
Szkoła Podstawowa nr 1
219 j. w.
220 j. w.
221 j. w.
222 j. w.
j. w. (między 222 i 223)
223 j. w.
224 j. w.
225 j. w.
226 j. w.
227 j. w.
228 j. w.
229 j. w.
230 j. w.
231 j. w.
232 j. w.
233 j. w.
234 j. w.
235 j. w.
236 j. w.
237 j. w.
kasztanowiec zwyczajny 190 – 310 cm, powyżej 20 m, źle
cięte – linie geometryczne, nr 212 – ubytek 1,5 m2
jesion wyniosły 310 cm, powyżej 20 m, niewielki posusz
kasztanowiec zwyczajny 190 – 310 cm, powyżej 20 m, źle
cięte
kasztanowiec zwyczajny 190 – 310 cm, powyżej 20 m, źle
cięte
kasztanowiec zwyczajny 190 – 310 cm, powyżej 20 m, źle
cięte
jesion wyniosły 220 cm, powyżej 20 m, nieznaczny susz
klon srebrzysty 195 cm, powyżej 20 m
częściowo wykonane zabiegi
klon srebrzysty 240 + 180 cm, powyżej 20 m, dwupniowy
klon srebrzysty 185 + 140 + 110 cm, powyżej 20 m,
trzypniowy
klon srebrzysty 190 cm, powyżej 20 m
klon srebrzysty 265 cm, powyżej 20 m
klon srebrzysty 115 cm, powyżej 20 m
klon srebrzysty 255 cm, powyżej 20 m
klon srebrzysty 170 cm, powyżej 20 m
klon srebrzysty 200 cm, powyżej 20 m
klon srebrzysty 210 cm, powyżej 20 m
klon srebrzysty 210 cm, powyżej 20 m
klon srebrzysty 180 cm, powyżej 20 m
klon srebrzysty 145 cm, powyżej 20 m
klon srebrzysty 180 cm, powyżej 20 m
klon srebrzysty 270 cm, powyżej 20 m
klon srebrzysty 270 cm, powyżej 20 m
klon srebrzysty 280 cm, powyżej 20 m
klon srebrzysty 150 cm, powyżej 20 m
klon srebrzysty 235 cm, powyżej 20 m
klon srebrzysty 240 cm, powyżej 20 m
klon srebrzysty 245 + 290 + 150 cm, powyżej 20 m, na
wysokości pierśnicy trzypniowy, wyżej sześciopniowy
klon srebrzysty 210 + 145 + 140 cm, powyżej 20 m,
trzypniowy
238 Radzymin dz. nr 89 i 91 obręb
04-02
ul. 11 Listopada
i teren Szkoły Podstawowej nr 1
239 j. w.
jesion wyniosły powyżej 20 m
duży wstępnie zabezpieczony ubytek
240 j. w.
jesion wyniosły 280 cm, powyżej 20 m
241 Radzymin dz. nr 47
lipa drobnolistna 260 cm, powyżej 20 m stan dobry
ul. ks. E. Czartoryskiej
242 Radzymin, dz. nr 89 i 91
klon srebrzysty 195 cm, powyżej 20 m
243 j. w.
klon srebrzysty 220 cm, powyżej 20 m
244 j. w.
klon srebrzysty 260 cm, powyżej 20 m
-551.16
Zagrożenia środowiska przyrodniczego
1.16.1 Zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego
Głównym źródłem zanieczyszczeń powietrza atmosferycznego są produkty uboczne
spalania paliw w pojazdach silnikowych oraz hałas.
Istotnym
źródłem
zanieczyszczenia
powietrza
jest
istniejąca
gospodarka
ciepłownicza – spalanie paliw stałych w energetyce cieplnej i gospodarstwie
domowym.
1.16.2 Zanieczyszczenia wód podziemnych
Analizując wartości poszczególnych wskaźników i porównując je z wartościami
dopuszczalnymi dla wód do picia należy stwierdzić, że stan jakości wód
podziemnych ze studni wierconych odpowiada na ogół normie do picia. Z
analizowanych wskaźników jedynie azot amonowy oraz żelazo i mangan miejscami
przekraczają ww. normę. Należy zwrócić uwagę, że znaczne wartości w wodach
podziemnych
żelaza
i
manganu
nie
są
wynikiem
zanieczyszczenia
antropogenicznego, występują one w wodach naturalnych. Szczególnie ich wysokie
stężenie stwierdza się w środowisku osadów aluwialnych bogatych w te pierwiastki i
dodatkowo bogatych w substancje i kwasy humusowe powodujące niewytrącanie się
żelaza w warstwach wodonośnych. Podwyższone a często ponadnormatywne
stężenie azotu amonowego obserwuje się na terenach zabudowanych, gdzie
warstwa wodonośna jest pozbawiona izolacji od powierzchni.
1.16.3 Zanieczyszczenia wód powierzchniowych oraz zagrożenie zmian
stosunków wodnych.
Ogniska zanieczyszczeń środowiska – w tym wód powierzchniowych i podziemnych
mogą mieć charakter punktowy i obszarowy. Do punktowych ognisk zanieczyszczeń
wód powierzchniowych i podziemnych należą m. in.:
1. obiekty przemysłowe i usługowe emitujące do gruntu, wód i powietrza substancje
zagrażające środowisku
2. miejsca składowania, przechowywania, dystrybucji oraz transportu substancji i
odpadów (składowisko odpadów, stacja dystrybucji paliw płynnych, oczyszczalnia
ścieków, bezodpływowe zbiorniki ścieków socjalno – bytowych).
Zanieczyszczenia wielkoobszarowe, związane są głównie ze stosowaniem nawozów
mineralnych i środków ochrony roślin w gospodarce rolnej, ze ściekami deszczowymi
-56spływającymi z powierzchni utwardzonych i zabudowanych (np.: dróg, placów i stacji
paliw) oraz spływającymi z pól, szczególnie w okresach po nawożeniu gruntów
rolnych.
Prowadzenie
robót
polegających
na
regulacji
wód
oraz
budowie
wałów
przeciwpowodziowych, a także robót melioracyjnych, odwodnień budowlanych, oraz
innych robót ziemnych mogą potencjalnie zmieniać stosunki wodne.
1.16.4 Zniszczenie gleb i szaty roślinnej
Wzrastająca penetracja terenu użytkowanego przez ludność miejscową oraz
turystów przyczynia się do szybkiej dewastacji cennej roślinności występującej na
terenach leśnych.
II UWARUNKOWANIA SPOŁECZNO-KULTUROWE
1. Środowisko kulturowe
Teren gminy Radzymin leży w centrum historycznego Mazowsza. Najstarsze
wzmiankowanie odnosi się Radzymina. I tak najbardziej wartościowymi obiektami w
gminie są założenia urbanistyczne miasta Radzymina.
1.1 Zasady ochrony konserwatorskiej
W celu właściwej ochrony zabytków wpisano do rejestru i ewidencji Wojewódzkiego
Urzędu Ochrony Zabytków obiekty według aktualnego stanu.
Obiekty określone
znajdujące się w ewidencji Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków są obiektami
wykazującymi znaczące walory zabytkowe i powinny stanowić podstawę założenia
gminnej ewidencji zabytków, prowadzonej w formie zbioru
kart adresowych
zabytków nieruchomych z terenu gminy, objętych wojewódzką ewidencją zabytków.
Poniższe zestawienie przedstawia wszystkie te obiekty w podziale na wsie, w tym
obiekty wpisane do rejestru zabytków i podlegają pełnej ochronie konserwatorskiej.
Pozostałe obiekty powinny zostać objęte ochroną w miejscowych planach
zagospodarowania.
-57Lista obiektów wpisanych do rejestru Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków:
numer na
rysunku
Studium
1
numer
rejestru
zabytków
data wpisu
1475
23.09.1992
2
3
4
5
1093/634
05.04.1962
1094/635
5.04.1962
1095/34
20.09.1954
1593-A
12.07.1995
1321
11.10.1988
6
6
7
1594
z 10.08.1995
4A
nazwa obiektu
adres
Cmentarz parafialny
Nagrobki
Ogrodzenie
Drzewostan
Radzymin
ul. P.O.W. 1
Kościół Przemienienia Pańskiego
Dzwonnica
Szkoła , dawne koszary,
obecnie Studium Nauczycielskie
Dawny szpital z 1830 r., od 1870 r.
siedziba władz powiatu radzymińskiego,
od 1952 liceum pedagogiczne, obecnie
Internat Studium Nauczycielskiego
Park krajobrazowy z aleją i budynkiem
administratora murowano-drewnianym
pozostałość po założeniu pałacowoparkowym w stylu angielskim
Cmentarz Wojenny
Kaplica
Brama
Nagrobki
Groby żołnierzy
Kwatery
Drzewostan
Budynek dozorcy cmentarza
Radzymin
Plac Kościuszki
Radzymin
ul. Konstytucji 3 Maja 26
Radzymin
ul. Konstytucji 3 Maja 19
Kamienica z pocz. XXw
Radzymin
ul. Gen L. Żeligowskiego
Radzymin
ul. Warszawska 64
Radzymin
ul. Warszawska 64
Radzymin, ul. Konstytucji 3
Maja 4
Obiekty wpisane do gminnej ewidencji zabytków z miasta Radzymina:
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
8)
9)
10)
11)
12)
13)
14)
15)
16)
17)
18)
19)
remiza strażacka
ul. Strzelców Kaniowskich 2
willa
ul. Batorego 3
budynek
ul. Daszyńskiego 2
budynek
ul. Daszyńskiego 10
budynek
ul. Kilińskiego 7
budynek
ul. Kilińskiego 9
budynek
ul. Kilińskiego 11
budynek
ul. Kilińskiego 13
budynek
ul. Kilińskiego 15
budynek
ul. Kilińskiego 17
budynek
ul. Konstytucji 3 Maja 4
budynek
ul. Konstytucji 3 Maja 5
budynek
ul. Konstytucji 3 Maja 14
budynek
ul. Konstytucji 3 Maja 6
budynek
ul. Konstytucji 3 Maja 7
budynek
ul. Konstytucji 3 Maja 8
budynek
ul. Konstytucji 3 Maja 10
budynek
ul. Konstytucji 2 Maja 12
budynek
ul. Konstytucji 3 Maja 14
-5820)
21)
22)
23)
24)
25)
26)
27)
28)
29)
30)
31)
32)
33)
34)
35)
36)
37)
38)
39)
40)
41)
42)
43)
kino
ul. Konstytucji 3 Maja 15
budynek
ul. Konstytucji 3 Maja 16
budynek
ul. Konstytucji 3 Maja 17
budynek
ul. Konstytucji 3 Maja 20
szkoła
ul. 11 Listopada 5
budynek
ul. 11 Listopada 7
willa
ul. Ks. E. Czartoryskiej 2
budynek
ul. Polna 2
budynek
ul. Kard. Wyszyńskiego 2
budynek
ul. Kard. Wyszyńskiego 3b
budynek
ul. Kard. Wyszyńskiego 3b
budynek
ul. Traugutta 1
budynek
ul. Traugutta 3
budynek
ul. Traugutta 6
dworzec PKS ul. Warszawska 5
budynek
ul. Warszawska 24a
budynek
ul. Warszawska 26
plebania
Plac Kościuszki
brama kościelna
Plac Kościuszki
budynek
Plac Wolności 15
budynek
Plac Wolności 17
łaźnia miejska ul. Zduńska 22
budynek
ul. Zduńska 24
budynek
ul. Żeromskiego 1
Obiekty wpisane do ewidencji zabytków:
1. kapliczka
2. kapliczka
Dybów
Nadma.
Obiekty rekomendowane do objęcia ewidencją Konserwatora Zabytków:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
cmentarz żydowski
Radzymin, ul. Mickiewicza
cmentarz ewangelicki
Radzymin, ul. Polna
cmentarz ewangelicki
Wiktorów
parkowy układ wodny
Radzymin pomiędzy ulicami 11 Listopada,
Daszyńskiego, Żeligowskiego
kapliczka na Górze Świętego Antoniego na granicy z Markami
kapliczka – grota z otoczeniem przy ul. Warszawskiej (dawna Wioska
Radzymińska)
liczne krzyże i kapliczki przydrożne na terenie miasta i gminy
mogiły żołnierskie na terenie miasta i gminy
pozostałości parku krajobrazowego przy ul. Eleonory Czartoryskiej w
Radzyminie
Wyznaczono także strefę ochrony konserwatorskiej obejmującej obszar
historycznego rozplanowania miejskiego centrum Radzymina; ochroną obejmuje się:

historyczne rozplanowanie miejskie, w tym układ ulic i trzech placów
miejskich,
-59
zachowane pierzeje ulic,

skalę i charakter zabudowy,

osie widokowe z kościołem p.w. Przemienienia Pańskiego jako dominantą.
Obszar gminy został częściowo rozpoznany przez archeologiczne badania
powierzchniowe, pozwoliło to wyznaczenie szeregu stanowisk archeologicznych.
Wykaz stanowisk archeologicznych znajdujących się w ewidencji Wojewódzkiego
Konserwatora Zabytków w Warszawie:
Stanowiska na terenie miasta Radzymin
numer
ewidencyjny
określenie charakteru i datowania obiektu
obiektu
52-67/13
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i wczesnej epoki brązu (2500 – 1450
p.n.e.)
52-67/14
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1700 – 1200 p.n.e.)
52-68/43
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i wczesnej epoki brązu (2500 – 1200
p.n.e.)
52-68/44
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i wczesnej epoki brązu (2500 – 1450
p.n.e.)
52-68/45
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
52-68/46 *
ślady osady i cmentarzyska z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
52-68/47
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.)
i z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
52-68/48
ślady osadnictwa z epoki brązu (1200 – 800 p.n.e.)
52-68/51
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
52-68/115 * ślady osady z wczesnej epoki brązu i z wczesnej epoki żelaza (1200 – 550 p.n.e.),
osady i cmentarzyska z epoki żelaza (I w. p.n.e. – III w. p.n.e.),
oraz osady z okresu wczesnośredniowiecznego (XI – XII w.) – część obiektu na
terenie gminy
52-68/117 * j. w.
52-68/133
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) – obiekt zalesiony
52-68/134
j. w.
52-68/135
ślady osady z młodszej epoki kamienia (2500 – 1700 p.n.e.) – obiekt zalesiony
52-68/136
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (2500 – 1700 p.n.e.) i z wczesnej epoki
brązu
(1450 .) – obiekt zalesiony, część obiektu na terenie gminy
52-68/138
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.)
i z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
53-67/33
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
53-67/39
ślady osadnictwa z epoki żelaza (I w. p.n.e. – III w. n.e.)
oraz z okresu średniowiecznego i nowożytnego (XIV w.)
53-67/40
ślady osadnictwa z epoki brązu (1200 – 800 p.n.e.) i z epoki żelaza (650 – 200 p.n.e.)
53-67/50
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (2500 – 1700 p.n.e.) i z wczesnej epoki
brązu
(1450 – 1200 p.n.e.) – obiekt zalesiony, część obiektu na terenie gminy
53-68/13
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1700 – 1450 p.n.e.)
53-68/15
ślady starożytnego osadnictwa
53-68/18
j. w.
53-68/25
j. w.
-60Stanowiska na terenie Gminy Radzymin:
numer
ewidencyjn
określenie charakteru i datowania obiektu
y
obiektu
51-67/5
ślady osady z okresu wczesnośredniowiecznego i z okresu średniowiecznego
(XIII/XIV w.)
51-67/6
ślady osadnictwa z wczesnej epoki żelaza (650 – 400 p.n.e.)
51-67/7
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (3500 – 1200
p.n.e.)
51-67/8 *
ślady osady z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.) i z epoki brązu
(1000 – 650 p.n.e.) oraz osadnictwa z epoki żelaza (I – III w. p.n.e.)
51-67/9
ślady osadnictwa z epoki brązu i z wczesnej epoki żelaza (800 – 550 p.n.e.)
51-67/10
ślady osady z epoki brązu (1000 – 800 p.n.e.)
51-67/11
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.)
oraz z epoki brązu i wczesnej epoki żelaza (1700 – 550 p.n.e.)
51-67/12
ślady osady z wczesnej epoki żelaza (650 – 400 p.n.e.)
51-67/13
ślady osady z epoki brązu i z wczesnej epoki żelaza (650 – 400 p.n.e.)
51-67/14
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.)
oraz osady z epoki brązu (1200 – 650 p.n.e.)
51-67/15
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (3500 – 1200
p.n.e.)
51-67/16
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (3500 – 1200
p.n.e.)
oraz osady z epoki brązu i wczesnej epoki żelaza (800 – 550 p.n.e.)
51-67/17
ślady osadnictwa z wczesnej epoki żelaza (650 – 400 p.n.e.)
- obiekt niszczony przez eksploatację piasku
51-67/18
ślady osady z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
- obiekt niszczony przez eksploatację piasku
51-67/19
j. w.
51-67/20
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (3500 – 1200
p.n.e.)
51-67/21
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1200
p.n.e.)
51-67/22
ślady starożytnego cmentarzyska oraz osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 –
1200 p.n.e.)
51-67/24
ślady osady z epoki brązu (1200 – 650 p.n.e.)
51-67/26
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1700 – 1200 p.n.e.)
51-67/27
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.)
i z epoki brązu (1200 – 650 p.n.e.)
51-67/29
ślady osady z epoki brązu i z epoki żelaza (800 – 550 p.n.e.; I – III w. p.n.e.)
51-67/30
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.)
51-67/31
ślady osadnictwa starożytnego oraz z okresu średniowiecznego (XIII – XIV w.)
51-67/32
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.)
i z okresu wczesnośredniowiecznego (XII/XIII w.)
51-67/33
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1700 – 1200 p.n.e.)
i cmentarzyska z epoki żelaza (I w. p.n.e. – III w. n.e.)
51-67/34 * ślady osady z epoki żelaza (I – IV w. n.e.) oraz osadnictwa z okresu średniowiecznego
(XIII/XIV w.)
zespół 21 kopców ziemnych – cmentarzyska z epoki żelaza (II – III w. n.e.)
51-67/35
obiekt wpisany do Rejestru Zabytków pod Nr A – 1617 w dniu 4 kwietnia 1996 r.
51-67/36
j. w.
51-67/37
j. w.
51-67/38
j. w.
51-67/39 * ślady osady i cmentarzyska z epoki żelaza (I – IV w. n.e.)
51-67/40 * ślady osady z epoki żelaza (I – III w. n.e.)
51-67/41
ślady osadnictwa z wczesnej epoki żelaza (650 – 400 p.n.e.)
i z okresu średniowiecznego (XIII/XIV w.)
-6151-67/42
51-67/43
51-67/44
51-67/45
51-67/46
51-67/47
51-67/48
51-67/49
51-67/50
51-67/51 *
51-67/52
51-67/53
51-67/54
51-67/55
51-67/56
51-67/57
51-67/58
51-67/59
51-67/60
51-67/62
51-67/63
51-67/64
51-67/65
*
*
*
*
51-67/66
51-67/67
51-67/68
51-67/69
51-67/70
51-67/71
51-67/72 *
51-67/73
51-67/74
51-67/75
51-67/76
51-67/77
51-67/78
51-67/79
51-67/80 *
51-67/81
51-67/83
51-67/84
ślady osadnictwa z okresu wczesnośredniowiecznego (XII/XIII w.)
ślady osadnictwa starożytnego oraz z okresu średniowiecznego (XIII – XIV w.)
ślady starożytnego osadnictwa
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1700 – 1200 p.n.e.); z epoki żelaza (650 –
200 p.n.e.;
I – III w. n.e.) oraz z okresu średniowiecznego (XIII/XIV w.)
ślady starożytnego osadnictwa
ślady osady z epoki brązu (800 – 650 p.n.e.) i osadnictwa z okresu średniowiecznego
(XIV w.)
ślady osadnictwa ze środkowej epoki kamienia (7000 – 4000 p.n.e.)
ślady osadnictwa z epoki żelaza (I w. p.n.e. – III w. p.n.e.)
ślady starożytnego osadnictwa
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1200
p.n.e.)
oraz cmentarzyska z epoki żelaza (I w. p.n.e.– III w. n.e.)
ślady osady z okresu wczesnośredniowiecznego i z okresu średniowiecznego (XII XIV w.)
ślady osady z epoki żelaza (II – IV w. n.e.) i z okresu średniowiecznego (XIII/XIV w.)
ślady starożytnego osadnictwa
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1700 – 1200 p.n.e.)
ślady osadnictwa z epoki brązu (1450 – 650 p.n.e.)
ślady osadnictwa z epoki żelaza (I – IV w.)
ślady osadnictwa z okresu średniowiecznego (XIII/XIV w.)
ślady osady z okresu średniowiecznego i nowożytnego (XIV - XVI w.)
ślady osady z epoki żelaza (I – IV w. n.e.)
ślady osadnictwa starożytnego i wczesnośredniowiecznego
ślady osady z epoki żelaza (I – IV w. n.e.)
ślady cmentarzyska z epoki żelaza (650 – 200 p.n.e.; II – III w. n.e.)
ślady osadnictwa z epoki brązu (1450 – 800 p.n.e.) i z wczesnej epoki żelaza (650 –
200 p.n.e.)
ślady osady z okresu średniowiecznego i nowożytnego (od XV w.)
ślady osadnictwa z okresu średniowiecznego (XV w.)
ślady osadnictwa z epoki brązu (1450 – 800 p.n.e.) i z okresu średniowiecznego (XII –
XIV w.)
ślady osady z epoki brązu (1200 – 800 p.n.e.) oraz osady
i cmentarzyska z epoki żelaza (650 – 200 p.n.e.; II – III w. n.e.)
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1700 – 1200 p.n.e.)
- obiekt zagrożony powstającymi działkami rekreacyjnymi
ślady osadnictwa ze środkowej epoki kamienia (7000 – 4000 p.n.e.), z okresu
średniowiecznego (od XIV w.) – obiekt częściowo zalesiony, częściowo zabudowany
przez działki rekreacyjne
ślady osadnictwa z wczesnej epoki żelaza (650 – 200 p.n.e.)
oraz osady z okresu wczesnośredniowiecznego i średniowiecznego (XII/XIII – XIV w.)
ślady starożytnego osadnictwa
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1700 – 1200 p.n.e.)
- obiekt zagrożony powstającymi działkami rekreacyjnymi
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1700 – 1200 p.n.e.)
ślady osady z epoki brązu (1450 – 800 p.n.e.)
ślady osady z epoki brązu (1200 – 650 p.n.e.)
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1200
p.n.e.)
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1200
p.n.e.)
oraz z okresu średniowiecznego (XIV w.)
ślady osady i cmentarzyska z epoki brązu (1200 – 650 p.n.e.)
oraz osady z epoki żelaza (I – III w. n.e.)
ślady osady z epoki żelaza (II – IV w. n.e.)
ślady starożytnego osadnictwa
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
-6251-67/85
51-67/86
51-67/87
51-67/88
51-67/89
51-67/90
51-67/91
51-67/92
51-67/93
51-67/109
51-67/113
51-67/117
51-67/123
51-67/125
51-67/126
51-68/25 *
51-68/62
51-68/63
52-67/1
52-67/2
52-67/3
52-67/4
52-67/5
52-67/6
52-67/7 *
52-67/8 *
52-67/9
52-67/10
52-67/11 *
52-67/12
52-67/15 *
52-67/16
52-67/17
52-67/18
52-67/19
52-67/20
52-67/21
52-67/22
52-67/23
52-67/24
52-67/25
ślady starożytnego osadnictwa
ślady osadnictwa z epoki żelaza (I – III w. n.e.)
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.)
oraz starożytnego cmentarzyska
ślady osadnictwa z epoki brązu (1700 – 800 p.n.e.)
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.)
ślady osadnictwa z epoki brązu (1200 – 650 p.n.e.) i z epoki żelaza (I – III w. n.e.)
ślady starożytnego osadnictwa
ślady osadnictwa z epoki brązu i z wczesnej epoki żelaza (800 – 550 p.n.e.)
- obiekt zalesiony i częściowo zabudowany
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)i z wczesnej epoki
żelaza
(650 – 400 p.n.e.) – obiekt zalesiony
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (2500 – 1700 p.n.e.); z wczesnej epoki
brązu
(1450 – 1200 p.n.e.) oraz z epoki żelaza (I – IV w. n.e.) – obiekt zalesiony
ślady osady z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) – obiekt zalesiony
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 1700 p.n.e.) oraz cmentarzyska z
epoki żelaza (400 – 125 p.n.e.) – obiekt zalesiony
ślady osadnictwa z epoki brązu (1200 – 650 p.n.e.) – obiekt pod zabudową
ślady cmentarzyska z epoki żelaza (I – III w. n.e.) - obiekt pod zabudową
ślady osadnictwa ze starszej epoki kamienia (8000 – 7000 p.n.e.) oraz cmentarzyska
z wczesnej epoki żelaza (650 – 200 p.n.e.) – obiekt zalesiony
ślady osadnictwa z epoki brązu (1200 – 800 p.n.e.) oraz osady z epoki żelaza (II – IV
w.)
ślady cmentarzyska z epoki żelaza (I – III w. n.e.)
oraz osadnictwa z okresu średniowiecznego (XIV w.)
ślady osadnictwa z epoki brązu (1200 – 800 p.n.e.)
oraz z okresu średniowiecznego i nowożytnego (XV – XVI w.)
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
j. w.
ślady osady z okresu wczesnośredniowiecznego (VIII – IX w.)
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
ślady osady z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
j. w.
ślady osady i cmentarzyska z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.)
oraz osady z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
ślady osady z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
ślady osady z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
ślady osady z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1200 p.n.e.)
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
ślady osady z okresu wczesnośredniowiecznego (XII – XIII w.)
oraz osady nowożytnej (XVII w.)
ślady osady z okresu średniowiecznego (XIV – XV w.)
ślady osadnictwa z epoki brązu (1700 – 650 p.n.e.) oraz osady nowożytnej (XVII/XVIII
w.)
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2000 – 1350
p.n.e.)
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
oraz z okresu średniowiecznego (XIV w.)
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1450
p.n.e.)
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 1700 p.n.e.)
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.)
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
ślady osadnictwa z epoki brązu (1700 – 800 p.n.e.)
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1200
p.n.e.)
-6352-67/26
52-67/27
52-67/28
52-67/29
52-67/30
52-67/32
52-67/33 *
52-67/37
52-67/82
52-68/1
52-68/2
52-68/3
52-68/4 *
52-68/5
52-68/6
52-68/7
52-68/8
52-68/9
52-68/10
52-68/11
52-68/12 *
52-68/13
52-68/14
52-68/15
52-68/16
52-68/17
52-68/18
52-68/19 *
52-68/20
52-68/21
52-68/22
52-68/23
52-68/24
52-68/25 *
52-68/26 *
52-68/27
52-68/28
52-68/29
52-68/30
52-68/31
ślady starożytnego osadnictwa
j. w.
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1200
p.n.e.)
ślady osadnictwa z wczesnej epoki żelaza (650 – 200 p.n.e.)
ślady starożytnego osadnictwa
ślady osady z epoki brązu (1200 – 650 p.n.e.)
ślady osadnictwa ze starszej i młodszej epoki kamienia (8000 – 7000; 2500 – 1700
p.n.e.)
oraz cmentarzyska z wczesnej epoki żelaza (400 – 125 p.n.e.)
- obiekt zalesiony, część zajęta przez działki rekreacyjne
ślady osadnictwa ze starszej epoki kamienia (8000 – 7000 p.n.e.) oraz cmentarzyska
z wczesnej epoki żelaza (650 – 200 p.n.e.) – obiekt zalesiony
ślady starożytnego osadnictwa
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (3500 – 1450
p.n.e.)
j. w.
ślady osady z okresu wczesnośredniowiecznego i z okresu średniowiecznego (od XIII
w.)
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.)
oraz osady z epoki brązu (1450 – 800 p.n.e.)
ślady osadnictwa ze środkowej i młodszej epoki kamienia
(7000 – 4000 p.n.e.) oraz osady z epoki brązu (1450 – 800 p.n.e.)
ślady osady z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
ślady osadnictwa z epoki brązu (1450 – 800 p.n.e.)
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
oraz z okresu średniowiecznego (XIV w.)
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (3500 – 1200
p.n.e.)
ślady osady i cmentarzyska z epoki brązu (1450 – 650 p.n.e.)
ślady osady z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.) i z wczesnej epoki brązu
(1700 – 1200 p.n.e.) oraz z okresu średniowiecznego (XIV – XV w.)
ślady osadnictwa z okresu średniowiecznego (od XIV w.)
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
ślady osadnictwa z okresu średniowiecznego (od XIV w.)
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
ślady osadnictwa z epoki brązu (1450 – 800 p.n.e.)
ślady osady i cmentarzyska z epoki brązu (1450 – 650 p.n.e.)
oraz osady z okresu średniowiecznego (XIV w.)
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1200
p.n.e.)
ślady starożytnego osadnictwa
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (3500 – 1200
p.n.e.)
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (3500 – 1200
p.n.e.)
- część obiektu zniszczona, a część zagrożona przez powstające działki rekreacyjne
ślady starożytnego osadnictwa – część obiektu pod działkami rekreacyjnymi
ślady osady z epoki brązu (1450 – 650 p.n.e.)
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.)
oraz osady i cmentarzyska z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
j. w.
ślady starożytnego osadnictwa
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
ślady osady z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) oraz osadnictwa z okresu
wczesnośredniowiecznego i średniowiecznego (XII – XIV w.)
-6452-68/32
52-68/33
52-68/34
52-68/35 *
52-68/36
52-68/37
52-68/38
52-68/39
52-68/40
52-68/41
52-68/42
52-68/49
52-68/50
52-68/52
52-68/53
52-68/54
52-68/55 *
52-68/56 *
52-68/57
52-68/58
52-68/59 *
52-68/60
52-68/61
52-68/62
52-68/63 *
52-68/64
52-68/65 *
52-68/66
52-68/67 *
52-68/68 *
52-68/69 *
- obiekt zagrożony powstającymi działkami rekreacyjnymi
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (3500 – 1200
p.n.e.)
- obiekt niszczony przez eksploatację piasku
ślady osady z wczesnej epoki brązu (1700 – 1200 p.n.e.)
- obiekt niszczony przez okazjonalną eksploatację piasku
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
ślady osady z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.) oraz starożytnego
cmentarzyska
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1450
p.n.e.)
- obiekt niszczony przez eksploatację piasku
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1700 – 1200 p.n.e.)
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1700 – 1450 p.n.e.)
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1200
p.n.e.)
ślady osady z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1450 p.n.e.)
j. w.
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1450
p.n.e.)
oraz z epoki żelaza (I – IV w. n.e.)
ślady osady z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
i osadnictwa z okresu średniowiecznego (XIV w.)
ślady osadnictwa z epoki żelaza (I – IV w. n.e.)
oraz z okresu wczesnośredniowiecznego i okresu średniowiecznego (XIII – XIV w.)
ślady osady z epoki brązu (1450 – 800 p.n.e.)
oraz osady i cmentarzyska z epoki żelaza (I – IV w.)
ślady osady z epoki brązu (1450 – 800 p.n.e.), osady i cmentarzyska z epoki żelaza
(I – III w. n.e.) oraz osady z okresu średniowiecznego (XIII/XIV w.)
ślady osadnictwa z okresu średniowiecznego (XIV w.)
ślady osadnictwa ze środkowej i młodszej epoki kamienia
(7000 – 4000 p.n.e.; 3500 – 2500 p.n.e.), z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
oraz z epoki żelaza (I – III w. n.e.) i z okresu średniowiecznego (XV w.)
ślady osady z okresu wczesnośredniowiecznego(XII/XIII w.)
- obiekt niszczony przez okazjonalną eksploatacje piasku
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia oraz z wczesnej epoki brązu (2500 –
1450 p.n.e.)
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia oraz z wczesnej epoki brązu (2500 –
1200 p.n.e.)
j. w.
ślady osady z młodszej epoki kamienia (2500 – 1700 p.n.e.) i z epoki brązu (1450 –
650 p.n.e.), oraz osadnictwa z epoki żelaza (I w. p.n.e. – II w. n.e.) i z okresu
średniowiecznego (XIVw.)
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.)
ślady osady z młodszej epoki kamienia i z epoki brązu (1800 – 1200 p.n.e.; 800 – 550
p.n.e.)
oraz z epoki żelaza (I w. p.n.e. – II w. n.e.)
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia oraz z wczesnej epoki brązu (2500 –
1450 p.n.e.)
ślady osady z epoki brązu (1200 – 650 p.n.e.) oraz osady
i cmentarzyska z epoki żelaza (I w. p.n.e. – III w. n.e.)
ślady osady z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu
(2500 – 1450 p.n.e.) oraz z późnej epoki brązu i wczesnej epoki żelaza (800 – 550
p.n.e.)
ślady osady z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1450 p.n.e.),
osady
-65i cmentarzyska z późnej epoki brązu i epoki żelaza (800 – 550 p.n.e.; I w. p.n.e. – III
w. n.e.)
oraz osady z okresu średniowiecznego (XIV – XV w.)
52-68/70 * ślady osady i cmentarzyska z epoki brązu (1200 – 650 p.n.e.)
52-68/71
ślady osady z epoki brązu (1200 – 800 p.n.e.) i z wczesnej epoki żelaza (650 – 200
p.n.e.)
52-68/72
ślady starożytnego osadnictwa
52-68/73
ślady osadnictwa z epoki brązu (1200 – 650 p.n.e.)
i z okresu wczesnośredniowiecznego (XII/XIII w.)
52-68/74
ślady osady z epoki brązu (1200 – 800 p.n.e.)
52-68/75 * ślady osady z młodszej epoki kamienia i z epoki brązu (2500 – 800 p.n.e.)
oraz cmentarzyska z epoki żelaza (I w. p.n.e. – II w. n.e.)
52-68/76
ślady osadnictwa z wczesnej epoki żelaza (650 – 125 p.n.e.)
52-68/77 * ślady osadnictwa z epoki brązu (1200 – 650 p.n.e.)
oraz osady i cmentarzyska z epoki żelaza (I – III w. n.e.)
52-68/78 * ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1450
p.n.e.)
oraz z epoki żelaza (I w. p.n.e. – II w. n.e.)
52-68/79 * ślady osady z epoki brązu i z wczesnej epoki żelaza (800 – 200 p.n.e.); osady i
cmentarzyska
z epoki żelaza (I – III w. n.e.) oraz osadnictwa z okresu wczesnośredniowiecznego
(XIII w.)
52-68/80 * j. w.
52-68/81 * ślady osady z epoki brązu i z wczesnej epoki żelaza (800 – 550 p.n.e.)
oraz osady i cmentarzyska z epoki żelaza (I w. p.n.e. – III w. n.e.)
52-68/82
ślady osadnictwa z epoki brązu (1450 – 650 p.n.e.) oraz z epoki żelaza (I – III w. n.e.)
52-68/83 * ślady osady z epoki brązu i z epoki żelaza (800 – 650 p.n.e.; I – III w. n.e.)
oraz osadnictwa z okresu wczesnośredniowiecznego (XII/XIII w.)
52-68/84
ślady osady z epoki brązu i z wczesnej epoki żelaza (800 – 550 p.n.e.)
oraz osadnictwa z okresu średniowiecznego (od XIV w.)
52-68/85
ślady osady z epoki brązu i z wczesnej epoki żelaza (800 – 550 p.n.e.)
52-68/86
ślady osadnictwa z okresu wczesnośredniowiecznego
i z okresu średniowiecznego (XIII – XIV w.)
52-68/87
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (3500 – 1200
p.n.e.)
52-68/88
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
52-68/89
ślady osadnictwa z epoki brązu (1450 – 800 p.n.e.)
52-68/90
ślady osadnictwa z epoki brązu (1200 – 650 p.n.e.)
52-68/92
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (3500 – 1200
p.n.e.)
52-68/93
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1200
p.n.e.)
52-68/94 * ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (3500 – 1200
p.n.e.)
52-68/95
ślady starożytnego osadnictwa
52-68/96
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1450
p.n.e.)
52-68/97 * ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 1700 p.n.e.)
oraz osady z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
52-68/98 * ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 1700 p.n.e.)
52-68/99
ślady starożytnego osadnictwa
52-68/100
ślady osady z młodszej epoki kamienia (2500 – 1700 p.n.e.)
oraz z epoki brązu i wczesnej epoki żelaza (800 – 550 p.n.e.)
52-68/102
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1200
p.n.e.)
52-68/103
j. w.
52-68/104 * ślady osady z epoki brązu i z epoki żelaza (1450 – 1200 p.n.e.; 800 – 550 p.n.e.; I – III
w. n.e.)
52-68/105
ślady osadnictwa z epoki żelaza (650 – 200 p.n.e.; I w. p.n.e. – II w. n.e.)
-6652-68/106
52-68/107
52-68/108
52-68/109 *
52-68/110 *
52-68/111
52-68/112 *
52-68/113
52-68/114 *
52-68/115 *
52-68/116
52-68/117 *
52-68/118
52-68/119
52-68/120 *
52-68/121 *
52-68/122 *
52-68/123 *
52-68/124
52-68/125 *
52-68/126 *
52-68/127
52-68/128
52-68/129
52-68/130
52-68/131 *
52-68/132
52-68/136
52-68/137
52-68/139
52-68/140
52-68/143
52-68/144
52-69/1
52-69/2
52-69/3
52-69/91
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1700 – 1450 p.n.e.)
ślady nowożytnego osadnictwa
ślady osady z okresu wczesnośredniowiecznego i z okresu średniowiecznego (od XIII
w.)
ślady osady z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1200 p.n.e.)
oraz z epoki żelaza (650 – 200 p.n.e.; I – III w. n.e.)
ślady osady z epoki żelaza (650 – 200 p.n.e.; I w. p.n.e. – III w. n.e.)
oraz osadnictwa z okresu średniowiecznego (od XIV w.)
ślady osady z epoki brązu (1200 – 650 p.n.e.)
ślady osady z epoki brązu i z wczesnej epoki żelaza (800 – 550 p.n.e.)
ślady osadnictwa z epoki żelaza (125 p.n.e. – do początku n.e.)
ślady osady z epoki brązu i z wczesnej epoki żelaza (1200 – 550 p.n.e.)
osady i cmentarzyska z epoki żelaza (I w. p.n.e.– III w. n.e.)
oraz osady z okresu wczesnośredniowiecznego (XI – XIII w.)
j. w. (część obiektu na terenie miasta Radzymina)
j. w.
j. w. (część obiektu na terenie miasta Radzymina)
ślady osadnictwa z epoki brązu i z epoki żelaza (800 – 550 p.n.e.; I – III w. n.e.)
ślady osady starożytnej i z okresu średniowiecznego (XIV w.)
ślady osady z epoki brązu i z epoki żelaza (800 – 550 p.n.e.; I – III w. n.e.)
oraz z okresu średniowiecznego (XIII/XIV w.)
ślady osady z epoki brązu (1200 – 650 p.n.e.), z epoki żelaza
(I – III w. n.e.) oraz z okresu średniowiecznego (XIV – XV w.)
ślady starożytnego osadnictwa
ślady osady z epoki żelaza (I – III w. n.e.) oraz z okresu wczesno-średniowiecznego
i z okresu średniowiecznego (XIII – XIV w.)
ślady osady z okresu wczesnośredniowiecznego i z okresu średniowiecznego (XII –
XV w.)
ślady osady z epoki żelaza (I w. p.n.e. – III w. n.e.)
oraz osadnictwa z okresu wczesnośredniowiecznego (XIII w.)
ślady osady z epoki żelaza (I – III w. p.n.e.)
ślady osady i cmentarzyska z epoki żelaza (I w. p.n.e. – III w. n.e.)
ślady osady z okresu średniowiecznego i osady nowożytnej (XIV – XVI w.)
ślady osadnictwa z epoki żelaza (III – IV w. n.e.) i z okresu wczesnośredniowiecznego
(XIII w.)
ślady starożytnego osadnictwa
ślady osady i cmentarzyska z epoki żelaza (II – IV w. n.e.) oraz osady z okresu
wczesnośredniowiecznego i z okresu średniowiecznego(XIII – XIV w.)
ślady nowożytnego osadnictwa
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (2500 – 1700 p.n.e.) i z wczesnej epoki
brązu
(1450 – 1200 p.n.e.) – obiekt zalesiony, część stanowiska na terenie miasta
Radzymina
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.)
i z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1200
p.n.e.)
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (2500 – 1700 p.n.e.)
- obiekt niszczony przez okazjonalną eksploatację piasku
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (2500 – 1200
p.n.e.)
- obiekt zalesiony
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.)
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i z wczesnej epoki brązu (3500 – 1450
p.n.e.)
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.)
oraz osady z wczesnej epoki brązu (1450 - 1200 p.n.e.)
-6753-67/31
53-67/32
53-67/34
53-67/35
53-67/36 *
53-67/37
53-67/38
53-67/41
53-67/42 *
53-67/43
53-67/44
53-67/50
53-68/1
53-68/2
53-68/4 *
53-68/12
53-68/14
53-68/16
53-68/17
53-68/19
53-68/20 *
53-68/21
53-68/22
53-68/23
53-68/24
53-68/27
53-68/28
53-68/29
53-68/33
54-67/4
54-68/1 *
54-68/2
54-68/3
54-68/4
54-68/5
54-68/6
54-68/7
54-68/22
54-68/24
54-68/25 *
ślady osady z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
ślady starożytnego osadnictwa
ślady osady z epoki brązu (1200 – 650 p.n.e.)
ślady osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
i z epoki żelaza (125 p.n.e. – do początku n.e.)
ślady cmentarzyska z epoki żelaza (II w. n.e.)
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (2500 – 1700 p.n.e.), z epoki brązu
(1200 – 800 p.n.e.) oraz z epoki żelaza (I w. p.n.e. – III w. n.e.) i z okresu
średniowiecznego (XIV w.) – obiekt częściowo zniszczony przez eksploatację gliny
ślady osadnictwa z okresu wczesnośredniowiecznego i okresu średniowiecznego
(XIII–XIV w.)
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (2500 – 1700 p.n.e.)
i z wczesnej epoki żelaza (650 – 400 p.n.e.)
ślady osady z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.)
oraz osadnictwa z wczesnej epoki brązu (1450 – 1200 p.n.e.)
ślady starożytnego osadnictwa
j. w.
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (2500 – 1700 p.n.e.) i z wczesnej epoki
brązu
(1450 – 1200 p.n.e.) – obiekt zalesiony, część obiektu na terenie miasta Radzymina
ślady starożytnego osadnictwa
ślady osady z epoki brązu i wczesnej epoki żelaza (800 – 400 p.n.e.)
ślady osady z młodszej epoki kamienia i wczesnej epoki brązu (2500 – 1450 p.n.e.)
oraz osady z epoki żelaza (I – III w. n.e.)
ślady starożytnego osadnictwa
j. w.
ślady osadnictwa starożytnego i wczesnośredniowiecznego
ślady starożytnego osadnictwa
ślady starożytnego osadnictwa
ślady osady z epoki żelaza (I – III w. n.e.) oraz osadnictwa z okresu
wczesnośredniowiecznego
i okresu średniowiecznego (XIII – XIV w.)
ślady osady z epoki żelaza (I – III w. n.e.)
i osadnictwa z okresu wczesnośredniowiecznego (XII – XIII w.)
ślady osadnictwa z okresu średniowiecznego (od XIV w.)
ślady osadnictwa z okresu wczesnośredniowiecznego i średniowiecznego (XVIII/XIV
w.)
ślady osadnictwa z epoki brązu (1700 – 800 p.n.e.) i okresu średniowiecznego (od XIV
w.)
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia (2500 – 1700 p.n.e.) – obiekt zalesiony
j. w.
ślady osadnictwa z młodszej epoki kamienia i wczesnej epoki brązu (2500 – 1200
p.n.e.)
- obiekt zalesiony
ślady osadnictwa ze środkowej i młodszej epoki kamienia
(7000 – 5000 p.n.e.; 2500 – 1700 p.n.e.) – obiekt zalesiony
ślady osadnictwa starożytnego i średniowiecznego
ślady osady z epoki brązu (1200 – 800 p.n.e.)
oraz osady i cmentarzyska z epoki żelaza (I – III w. n.e.)
ślady osadnictwa starożytnego i średniowiecznego
ślady osadnictwa wczesnośredniowiecznego (XI/XII w.)
ślady osadnictwa starożytnego i średniowiecznego
ślady osadnictwa z epoki brązu (1450 – 800 p.n.e.)
ślady starożytnego osadnictwa
j. w.
ślady osadnictwa starożytnego i średniowiecznego
ślady starożytnego osadnictwa
ślady osady z młodszej epoki kamienia (3500 – 2500 p.n.e.)
-68Szczegółowe wytyczne i granice stref ochrony konserwatorskiej dla zabytków
archeologicznych będą ustalane na etapie sporządzania miejscowych planów
zagospodarowania przestrzennego. Ilość stanowisk oraz zasięgi stref ochrony
konserwatorskiej na skutek nowych odkryć, ustaleń lub uzupełnienia ewidencji, mogą
w następnych latach ulec zmianie.
Dla właściwej ochrony archeologicznego dziedzictwa kulturowego wyznaczono strefę
ochrony biernej. Strefa wprowadza zakaz dewastacji terenu poprzez wybiórkę piasku
i analogiczne formy zmiany ukształtowania terenu. Wszelka działalność inwestycyjna
w
obrębie
strefy
podlega
uzgodnieniu
ze
Mazowieckim
Wojewódzkim
Konserwatorem Zabytków na etapie planowania, projektowania i wykonawstwa.
2 Użytkowanie terenu
W strukturze użytkowania gruntów znaczącą rolę odgrywają grunty rolne oraz lasy.
Struktura użytkowania gruntów na obszarze objętym opracowaniem Studium
przedstawia się następująco:
Typ
Powierzchnia [ha]
Procent
Grunty orne
3886
29,9
Sady
49
0,4
Łąki
1750
13,5
Pastwiska
1464
11,3
Lasy
3251
25,0
2693
20,7
Pozostałe
Dane GUS, 2005 r.
3 Demografia
Gminę Radzymin zamieszkiwały w końcu sierpnia 2008r:
gęstość zaludnienia
20137 osoby. Średnia
- 134 osób/km2 (przy wskaźniku gęstości zaludnienia: dla
województwa mazowieckiego – 143 osoby/ km2).
rok
1999
2000
2001
2002
2003
2004
2005
2006
2007
Liczba
ludn.
18119
18198
18259
18374
18545
18673
18918
19137
19543
Liczba ludności powoli rośnie. Związane to jest przede wszystkim z napływem
nowych mieszkańców, przenoszących się do gminy z Warszawy i okolic.
-69-
3.1 Rynek pracy, zatrudnienie
Rolnictwo w gminie charakteryzuje się następującymi cechami:
stosunkowo dużym udziałem gospodarstw rolnych indywidualnych małej i średniej
wielkości.
wysokim udziałem użytków rolnych w powierzchni miasta liczonej bez wód - 72%, i
stosunkowo dużej, powierzchni przeciętnego gospodarstwa rolnego - około 5 ha),
stosunkowo dużym odsetkiem gospodarstw o znacznym udziale dochodów
pochodzących z produkcji rolnej (48%), stosunkowo dużym udziałem gospodarstw
produkujących wyłącznie lub głównie na rynek (około 55%), stosunkowo małym
udziałem gospodarstw wysokodochodowych (18%).
Średnia wielkość gospodarstw w Mieście i Gminie wynosi 3,82 ha. Rolnictwo,
zarówno na terenach wiejskich jak i w mieście, jest podobne bardziej do rolnictwa
obszarów
przylegających:,
niż
do
tzw.
rolnictwa
aglomeracyjnego,
charakterystycznego dla większości gmin dawnego województwa warszawskiego.
Utrzymanie takiego rolnictwa jako źródła dochodów utrzymania dla połowy
mieszkańców gminy może jednak szybko napotkać barierę konkurencji (koszty mogą
okazać się bardzo wysokie ze względu na konieczność osiągnięcia wysokich norm w
zakresie ochrony środowiska). Można się jednak liczyć ze wzrostem popytu na
niektóre produkty rolne, przede wszystkim świeże owoce, warzywa, w miarę wzrostu
liczby korzystających z rekreacji pobytowej (przede wszystkim osób korzystających z
ogólnie dostępnych ośrodków wypoczynkowych i turystycznych, oraz osób
korzystających z pokoi na wynajem w domach przy gospodarstwach rolnych). To
skłania do ochrony znacznej części małych gospodarstw rolnych i ziemi rolniczej,
szczególnie w rejonach koncentracji rekreacji pobytowej i weekendowej.
W ciągu ostatnich kilku lat nastąpił wzrost ilości podmiotów gospodarczych na terenie
gminy i według danych Głównego Urzędu Statystycznego liczba jednostek
zarejestrowanych w systemie Regon wynosi 1778 (stan na koniec 2006 r.). Część
mieszkańców dojeżdża do pracy do Warszawy.. Pozostali w gminie utrzymują się z
handlu, usług i pracy w administracji samorządowej.
Struktura miejsc pracy (z uwzględnieniem pracujących wyłącznie w rolnictwie oraz
pracujących w firmach pięcioosobowych i mniejszych) przedstawia się następująco
(dane uśrednione za lata 1995- 2001):
rolnictwo 45%
-70przemysł i budownictwo 23 %
usługi rynkowe 16%
usługi nierynkowe 16%
4. Komunikacja
Zagadnienia komunikacyjne w mieście i w gminie Radzymin stanowią jeden z
istotniejszych elementów zagospodarowania przestrzennego. Przez obszar gminy
przebiegają dwie drogi krajowe o numerach 8 i 50 o łącznej długości 57 km. Ponadto
znajdują się tu cztery drogi wojewódzkie o numerach 631, 635, 636 o łącznej
długości 111 km.
Powiązania komunikacyjne Gminy Radzymin odbywają się w oparciu o układ dróg
krajowych, wojewódzkich, powiatowych i gminnych.
Ogólna długość dróg publicznych w gminie Radzymin wynosi 136 km ( wg stanu na
rok 2002).
Wzrost obciążenia sieci drogowo - ulicznej gminy Radzymin jest spowodowany
również dynamicznym wzrostem motoryzacji, który szacuje się na 216 s.o/l000
mieszkańców, co jest poniżej średniej krajowej wynoszącej ok. 250 s.o/l000 Mk, i
poniżej średniej dla dawnego województwa warszawskiego (ok. 300 s.o./lOOO Mk).
Na podstawie dotychczasowych tendencji dynamicznego rozwoju motoryzacji w
ostatnich latach można oczekiwać, że docelowo - do roku 2015 - poziom motoryzacji
wzrośnie do około 400 s.o./lOOO Mk, co spowoduje wzrost natężeń ruchu na
drogach i ulicach oraz wymagać będzie nowych inwestycji drogowych i modernizacji
istniejących ciągów drogowo - ulicznych.
Poniżej przedstawiono zestawienie dróg powiatowych (oraz krajowych i :
4337W
ul. Korczaka - Wiktorów - gr. gminy
4356W
,Kardynała Wyszyńskiego do Zwierzyńca
4338W
Wolica - Załubice - Opole
4301W
Załubice - Arciechów
4302W
ul. Wróblewskiego - Ruda - Stare Załubice
4303W
ul. Weteranów - Beniaminów
4304W
ul. Norwida, ul. Polna, ul. Szkolna do Słupna
-714305W
ul. Leśna - Mokre - Łosie - Sokołówek - gr. gminy
4306W
ul. P.O.W - Zawady - Guzowatka
4307W
Zawady - Zwierzyniec - Emilianów
4308W
Nadma - Kobyłka ( ul. Stara )
4309W
Janków - Kozia Góra - droga nr. 18
4311W
Helenów - Rżyska
4317W
Emilianów - Zwierzyniec
4368W
Łąki Radzymińskie - Borki - Trzciana
Poniżej przedstawiono zestawienie dróg gminnych. Zawiera ono nową i starą
numerację dróg, zgodnie z rozporządzeniem Zarządu Województwa Mazowieckiego
z dnia 12 września 2006 r.
430701W
0123001
430702W
0123002
430703W
430704W
0123003
0123004
430705W
430706W
430707W
0123005
0123006
0123007
430708W
430709W
0123008
0123009
430710W
0123010
430711W
0123011
430712W
430713W
430714W
0123012
0123013
0123014
430715W
0123015
430716W
430717W
0123016
0123017
Załubice StareWolica(dr.powiatowa
nr1811W)-Arciechów
Myszyniec(dr.powiatowa
nr4301W)
Załubice
Stare(dr.powiatowa
nr1811W)-Dąbrowa
Załubice
Stare(dr.powiatowa
nr1811W)-Opole Dąbrowa
opole-gr.gminy Radzymin
Borki Siwek-(dr.powiatowa
nr1811W)
Borki Siwek
Borki
Borki Teresin(dr.powiatowa nr1811W)
Ruda
Ruda-Łosie Parcele(dr.powiatowa nr4305W)
Łosie-(dr.powiatowa
nr4305W na wschód)
Mokre-(dr.powiatowa
nr4305W)-Radzymin
Rejentówka
Mokre-Radzymin
Nowe Mokre
Mokre-(dr.powiatowa
nr4305W na wschód)
Mokre-(dr.powiatowa
nr4305W-dr.powiatowa
nr4306W-Dybów
Górki(dawna dr.krajowa)
Dybów Górki
-72-
430718W
0123018
430719W
0123019
430720W
0123020
430721W
430722W
430723W
0123021
0123022
0123023
430724W
0123024
430725W
0123025
430726W
0123026
430727W
0123027
430728W
430729W
0123028
0123029
430730W
0123030
430731W
0123031
430732W
0123032
430733W
0123033
430734W
0123034
430735W
0123035
430736W
0123036
430737W
0123037
430738W
0123038
430739W
0123039
Zawady-(dr.powiatowa
nr4306W na zachód)
Zawady-(dr.powiatowa
nr4306W na płn.wsch)
Zwierzyniec-(dr.powiatowa
nr4307W napłn.)
Dybów(od dawnej
dr.krajowej do Dybowa
Folwarku)
Dybów Stary
Dybów Folwark
Dybów Kolonia-Ciemne(od dr.powiatowej
nr4337W)
Wiktorów-(od
dr.powiatowej nr4337W na
płd.)
Dybów Kolonia-WiktorówJanków Stary(dr.powiatowa nr01129)
Janków Stary-gr gminy na
płd.
Rżyska-Kraszew
Dzielny(dr.powiatowa
nr4311W na zach. I płn.
Rżyska
Rżyska-(dr.powiatowa
nr4311W)-Zagościniec
ciemne-(dr.wojewódzka
nr635)-Radzymin
Cmentarz
Nadma-Kozia GóraSłupno-(dr.krajowa nr8)
Słupno Osiedle-3
ul.równoległe do
dr.krajowej nr8
Słupno-(dr.krajowej nr8Nadma-dr.powiatowa
nr4308W)
Słupno-(dr.krajowej nr8Nadma Pólko-Nadma
Kozłówek-Janków Nowydr.powiatowa nr4309W)
Nadma ul.Ceglana(dr.krajowa nr8)
Nadma Kozłówek-Nadma
ul.Stara(dr.powiatowa
nr4308W)
Nadma-(dr.powiatowa
nr4308W)-Nadma
Jaworówka do gr.gminy
Nadma-(dr.powiatowa
nr4308W)-(ul.Nowa)
-73(dr.krajowa nr8dr.wojewódzka nr631gr.gminy przez Zespół
Leśny na zachód)
Nowe Słupno-(dr.krajowa
nr8 na zachód)
Słupno-(dr.powiatowa
nr1813W-dr.wojewódzka
nr631-gr.gminy Radzymin)
Słupno-(dr.krajowa nr8dr.powiatowa nr4304W)ul.Ceglana
Cegielnia-(dr.krajowa nr8dr.powiatowa nr4304Wkierunek Łąki
Radzymińskie)
430740W
0123040
430741W
0123041
430742W
0123042
430743W
0123043
430744W
0123044
430745W
1
miasto Radzymin
ul.Aleja Armii Krajowej
430746W
2
miasto Radzymin
ul.Batalionów
Chłopskich
430747W
3
miasto Radzymin
ul.Borkowska
430748W
4
miasto Radzymin
ul.Stefana Batorego
430749W
5
miasto Radzymin
ul.Władysława
Broniewskiego
430750W
6
miasto Radzymin
ul.Cicha
430751W
7
miasto Radzymin
ul.Księżnej Eleonory
Czartoryskiej
430752W
8
miasto Radzymin
ul. Ignacego
Daszyńskiego
430753W
9
miasto Radzymin
ul.Dobra
430754W
10
miasto Radzymin
ul.Dolna
430755W
11
miasto Radzymin
ul.Dębowa
430756W
12
miasto Radzymin
ul.Dzielna
430757W
13
miasto Radzymin
ul.Folwarczana
430758W
14
miasto Radzymin
ul.Glinkowska
430759W
15
miasto Radzymin
ul.Bartosza
Głowackiego
430760W
16
miasto Radzymin
ul.Gen.Józefa Hallera
-74-
430761W
17
miasto Radzymin
ul.Dr.mjr Tadeusza
Koliski
430762W
18
miasto Radzymin
ul.Jana Kilińskiego
430763W
19
miasto Radzymin
ul.Jana
Kochanowskiego
430764W
20
miasto Radzymin
ul.Kolejowa
430765W
21
miasto Radzymin
ul.Kolonia Pod Lasem
430766W
22
miasto Radzymin
ul.Komunalna
430767W
23
miasto Radzymin
ul.Marii Konopnickiej
430768W
24
miasto Radzymin
ul.Mikołaja Kopernika
430769W
25
miasto Radzymin
ul.Kotkowskiego
430770W
26
miasto Radzymin
ul.Plac Tadeusza
Kościuszki
430771W
27
miasto Radzymin
ul.Kredytowa
430772W
28
miasto Radzymin
ul.Brzozowa
430773W
29
miasto Radzymin
ul.Grzybowa
430774W
30
miasto Radzymin
ul.Letniskowa
430775W
31
miasto Radzymin
ul.Pagórkowa
430776W
32
miasto Radzymin
ul.Piaskowa
430777W
33
miasto Radzymin
ul.Rzeczna
430778W
34
miasto Radzymin
ul.Sosnowa
430779W
35
miasto Radzymin
ul.Ks.Edwarda
Lubomirskiego
430780W
36
miasto Radzymin
ul.Leśna
430781W
37
miasto Radzymin
ul.Letnia
430782W
38
miasto Radzymin
ul.Legionów
430783W
39
miasto Radzymin
ul.11-ego Listopada
430784W
40
miasto Radzymin
ul.Łąkowa
430785W
41
miasto Radzymin
ul.1-ego Maja
-75-
430786W
42
miasto Radzymin
ul.Stanisława
Marszała
430787W
43
miasto Radzymin
ul.Gen.Stanisława
Maczka
430788W
44
miasto Radzymin
ul.Jana Matejki
430789W
45
miasto Radzymin
ul.Adama Mickiewicza
430790W
46
miasto Radzymin
ul.Miła
430791W
47
miasto Radzymin
ul.Gabriela
Narutowicza
430792W
48
miasto Radzymin
ul.Ks.Kazimierza
Narbutta
430793W
49
miasto Radzymin
ul.Nowa
430794W
50
miasto Radzymin
ul.Ogrodowa
430795W
51
miasto Radzymin
ul.Elizy Orzeszkowej
430796W
52
miasto Radzymin
ul.Marszałka Józefa
Piłsudskiego
430797W
53
miasto Radzymin
ul.Kpt.Stefana
Pogonowskiego
430798W
54
miasto Radzymin
ul.Ignacego
Paderewskiego
430799W
55
miasto Radzymin
ul.Partyzantów
431501W
56
miasto Radzymin
ul.Patriotów
431502W
57
miasto Radzymin
ul.Przejazdowa
431503W
58
miasto Radzymin
ul.Przemysłowa
431504W
59
miasto Radzymin
ul.Reymonta
431505W
60
miasto Radzymin
ul.Ks.Ignacego
Skorupki
431506W
61
miasto Radzymin
ul.Henryka
Sienkiewicza
431507W
62
miasto Radzymin
ul.Marii Skłodowskiej
431508W
63
miasto Radzymin
ul.Słoneczna
431509W
64
miasto Radzymin
ul.Juliusza
Słowackiego
-76-
431510W
65
miasto Radzymin
ul.Stary Rynek
431511W
66
miasto Radzymin
ul.Strzelców
Kaniowskich
431512W
67
miasto Radzymin
ul.Strzelców
Wileńskich
431513W
68
miasto Radzymin
ul.Strzelców
Grodzieńskich
431514W
69
miasto Radzymin
ul.Sybiraków
431515W
70
miasto Radzymin
ul.Szkolna
431516W
71
miasto Radzymin
ul.Świerkowa
431517W
72
miasto Radzymin
ul.Traugutta
431518W
73
miasto Radzymin
ul.Wiejska
431519W
74
miasto Radzymin
ul.Waltera
431520W
75
miasto Radzymin
ul.Wąska
431521W
76
miasto Radzymin
ul.Wincentego Witosa
431522W
77
miasto Radzymin
ul.Plac Wolności
431523W
78
miasto Radzymin
ul.Wierzbowa
431524W
79
miasto Radzymin
ul.Wczasowa
431525W
80
miasto Radzymin
ul.Wspólna
431526W
81
miasto Radzymin
ul.Wycinki
431527W
82
miasto Radzymin
ul.Wyszkowska
431528W
83
miasto Radzymin
ul.Władysława IV
431529W
84
miasto Radzymin
ul.Wronia
431530W
85
miasto Radzymin
ul.Zaciszna
431531W
86
miasto Radzymin
ul.Zielona
431532W
87
miasto Radzymin
ul.Kpt.Ryszarda
Downara Zapolskiego
431533W
88
miasto Radzymin
ul.Zduńska
431534W
89
miasto Radzymin
ul.Zwycięska
-77-
431535W
90
miasto Radzymin
ul.Stefana
Żeromskiego
431536W
91
miasto Radzymin
ul.Gen.Lucjana
Żeligowskiego
Obsługa publiczną komunikacją miasta i gminy odbywa się: komunikacją
autobusową obsługiwaną przez PKS i przewoźników prywatnych, którzy oferują
zróżnicowany standard obsługi.
5. Infrastruktura techniczna
5.1 Zaopatrzenie w wodę
Właściwa gospodarka wodna powinna obejmować działania zmierzające do
zwodociągowania jak największej liczby budynków mieszkalnych i gospodarstw
wiejskich,
celem
poprawy
jakości
życia
mieszkańców
oraz
stworzenia
dogodniejszych warunków rozwoju działalności gospodarczej. Niezbędna jest także
modernizacja istniejących ujęć wody w studniach kopalnych, systematyczna kontrola
stanu technicznego urządzeń wchodzących w skład systemów zaopatrzenia w wodę
(np. sieć rozdzielcza, zbiorniki wyrównawcze) oraz kontrola ilości dostarczanej wody
do sieci w celu ograniczenia strat wody.
Gmina Radzymin zaopatrywana jest w wodę głównie z ujęć wód podziemnych piętra
czwartorzędowego. W 1995 r. oddano do użytku Stację Uzdatniania Wody położoną
w południowo – zachodniej części gminy, w Aleksandrowie
przy ul. Batalionów
Chłopskich. Ujęcie wody dla wodociągu gm. Radzymin składa się z trzech studni (nr
1, 2, 3) ujmujących wodę z utworów czwartorzędowych, zlokalizowanych w rejonie
stacji
uzdatniania
wody.
Gmina
Radzymin
nie
została
jeszcze
w
pełni
zwodociągowana. Ogólna długość sieci wodociągowej stanowi 64 289 mb.
Ponadto na terenie gminy istnieje jeszcze jedno ujęcie publiczne w miejscowości
Ciemne będące w użytkowaniu przez Miejski Zakład Wodociągów Kanalizacji i
Administracji Budynków Komunalnych (MZWKiABK), a także studnie głębinowe tj.:
Coca Cola – Radzymin, ul. Przemysłowa, Nadma – Nadma, ul. Szkolna, Stare
-78Załubice – Wolice, TAGO PPC – Ciemne, J.W. Construction, które zostały
szczegółowo omówione w tabeli poniżej..
Tabela. Charakterystyka głównych ujęć wód podziemnych i studni na terenie
gminy Radzymin.
Nazwa
ujęcia
Lokalizacja
Głębokoś
ć otworu
(m p.p.t.)
Użytkownik
ujęcia
Wydajnoś Głębokość
Utwory
lustra
ć
geologiczne
wody
ujęcia
nad poziomem
(m p.p.t.)
(m3/h)
wodonośnym
204
bd
piasek, ił
warwowy glina
zwałowa,
piasek
łącznie
bd
piasek
120
drobnoziarnisty
, glina pylasta,
piasek
średnioziarnisty
łącznie
bd
piasek
220
drobnoziarnisty
, piaski
różnoziarniste
ze żwirem i
otoczakami,
glina
piaszczygłazika
-mi głazikami,
bd
bd
piasek, glina z
otoczakami, iły
pstre, węgiel
brunatny
20
bd
piasek, ił
piaszczysty
Ujęcie
publiczne
Ciemne
40
MZWKiABK
Coca
ColaHBC
Polska Sp.z
o.o - dwie
studnie
SUW
Aleksandrów
Radzymin
ul.Przemysłow
a
60
60
Coca Cola
HBC
Polska
Sp.z o.o.
Radzymin
ul. Batalionów
Chłopskich
60
61,5
63,9
MZWKiABK
Radzymin
Ujęcie
oligoceńskie
Radzymin
ul.Batorego
239
Instytut
Geologiczny
Warszawa
Nadma
Nadma
ul.Szkolna
30
Szkoła
Podstawowa
Stare
Załubice
Wolica
35
Ośrodek
Wypoczynkowy
21
bd
TAGO PPC
Ciemne 141D
30
6
bd
JW.
Construction
Stare Załubice
235
TAGO
Ciemne
141D
JW.
Construction
12
206
(6,9
ustabilizowane)
piaski drobno i
gruboziarniste
z otoczakami i
żwirem, ił
piasek drobny
pylasty, ił
warowy, glina
piaski
średnioziarniste
, żwiry, iły
szare i pstre,
glina.
5.2 Odprowadzanie ścieków i wód opadowych
Gmina Radzymin posiada Miejską Oczyszczalnie Ścieków, która jest eksploatowana
od 1994 roku przez Miejski Zakład Wodociągów Kanalizacji i Administracji Budynków
-79Komunalnych.
Ścieki
oczyszczane
są
metodą
mechaniczno-biologiczną.
Przepustowość oczyszczalni wynosi - 2 080 m3/d. Oprócz ścieków komunalnych
trafiają tutaj ścieki z przemysłu spożywczego (ok. 20 % całkowitej ilości). W wyniku
oczyszczania ścieków powstają następujące rodzaje odpadów:
skratki – 45,5 Mg
zawartość piaskowników – 38,8 Mg
zawartość tłuszczowników – 1,0 Mg
osad wtórny – 1 386 Mg
Skratki i piasek z piaskowników są składowane na składowisku odpadów
komunalnych. Osady ściekowe poddawane są zagęszczaniu, stabilizacji tlenowej i
odwadniane w prasach komorowych, a następnie wykorzystywane są do nawożenia
gruntów. Analiza osadów ściekowych wykonywana jest dwa razy do roku.
Oczyszczalnia posiada zezwolenie na wykorzystanie osadów w celach nawozowych
i do
rekultywacji.
Ścieki
są
głównie
dowożone
wozami
asenizacyjnymi.
Przeprowadzona w 2004 r. modernizacja oczyszczalni ścieków objęła montaż prasy
do odwodniania osadów.
Oczyszczone
ścieki
z
oczyszczalni
Beniaminówka, z której
miejskiej
odprowadzane
są
do
rzeki
prowadzi się również pobór wody z dla potrzeb
technologicznych. Gmina posiada pozwolenie wodnoprawne na piętrzenie wody dla
potrzeb oczyszczalni.
W północno – zachodniej części miasta Radzymin, na terenie przemysłowym
zlokalizowana jest oczyszczalnia ścieków Coca-Cola HBCPolska Sp. z. o. o.
Do eksploatacji została oddana w 1992 roku. Oczyszczanie ścieków odbywa się
metodą mechaniczno – biologiczną z osadem czynnym. Jest to oczyszczalnia
ścieków przemysłowych, ścieki komunalne stanowią ok. 0,1 % całej ilości ścieków.
Przepustowość oczyszczalni stanowi max 1000 m3/d. Powstaje tutaj 0,7 Mg skratek,
które są składowane. Średnie uwodnione osadów ściekowych wynosi 11- 18 %, a
wykorzystywane są do rekultywacji gruntów. Badania osadu przeprowadzane są dwa
razy w roku. Posiada on kwaśny odczyn, zawiera z punktu widzenia nawozowego
zawartości azotu, fosforu, wapnia, magnezu i substancji organicznej. Oczyszczone
ścieki kierowane są do rzeki Beniaminówka.
Całkowita długość sieci kanalizacyjnej wybudowanej na terenie miasta i gminy
Radzymin wynosi 6800 mb.
-80W perspektywie do roku -2015, na terenie gminy przewiduje się modernizację i
rozbudowę miejskiej oczyszczalni ścieków oraz rozbudowę kanalizacji sanitarnej i
deszczowej. Planowana budowa kanalizacji sanitarnej pozwoli na odprowadzenie
ścieków sanitarnych od 90 % mieszkańców.
Wody
opadowe
odprowadzane
są
obecnie
do
systemu
otwartych
rowów
melioracyjnycj.
5.3 Usuwanie i unieszkodliwianie odpadów
Głównym założeniem systemu gospodarki odpadami komunalnymi na terenie gminy
Radzymin
jest
zagwarantowanie
odzysku
lub
unieszkodliwianie
wszystkich
powstających na jej terenie odpadów komunalnych w sposób pozwalający na
osiągniecie założonych celów.
W Slad za rozwiazaniami wskazanymi w Wojewódzkim planie gospodarki odpadami
dla Mazowsza na lata 2007 – 2011 z uwzględnieniem lat 2112-2015 oraz Planu
gospodarki
odpadami
dla
powiatu
wołomińskiego
na
lata
2008-2011
z
uwzględnieniem perspektywy 2012-2015 Rada Miejska w Radzyminie przjęła Plan
Gospodarki Odpadami dla Gminy Radzymin , na lata 2008-2011 z uwzględnieniem
na lata 2012-2015 , Uchwałą Nr 310/XXI/2008 z dnia 17 pażdziernika 2008 roku.
Gospodarka odpadami zawierającymi azbest uregulowana została szczeółowo ujęta
w Programie usuwania wyrobów zawierających azbest dla miasta i gminy Radzymin
na lata 2007 – 2015, przyjętego Uchwała NR 11/III/2007 Rady Miejskiej w
Radzyminie z dnia 19 stycznia 2007 roku.
5.4 Cmentarnictwo
Na terenie gminy znajdują się trzy cmentarze:

Cmentarz parafialny parafii rzymsko-katolickiej p.w. Przemienienia Pańskiego
w Radzyminie, przy ulicy Jana Pawła

Cmentarz Wojenny w Radzyminie, przy ulicy Polskiej Organizacji Wojskowej

Cmentarz w Nowych Załubicach
Planowana jest budowa nowego cmentarza w miejscowości Nadma ..
-815.5 Elektroenergetyka
Zaopatrzenie w energię elektryczną odbywa się z kablowo-napowietrznej sieci
zasilająco-rozdzielczej średniego napięcia 15 kV ze stacji transformatorowych 110/15
kV
w
Radzyminie
i
w
Nadmie.
Głównym
źródłem
zasilania
są
linie
elektroenergetyczne napowietrzne 110 kV Radzymin – Wołomin.
Niezbędna jest rozbudowa sieci zasilająco – rozdzielczej 15 kV. Rozbudowy i
modernizacji wymagać będzie sieć elektroenergetyczna praktycznie na obszarze
całej gminy, ze względu na przeznaczenie znacznej części gruntów rolnych na cele
budowlane.
Przez teren gminy przechodzi tranzytowo linia 400kV Mościska-Stara Miłosna.
5.6 Zaopatrzenie w gaz
Użytkownicy z miasta i gminy zaopatrywani są w gaz z gazociągu wysokiego
ciśnienia 6,3 Mpa o średnicy 250 mm Nieporęt – Wyszków. poprzez stacje
redukcyjno-pomiarowe w Radzyminie i Rżyskach.
Miasto jest zgazyfikowane w całości – długość sieci rozdzielczej wynosi 42,30 km.
Doprowadzenie gazu do miejscowości wiejskich gminy uzależnione jest od
spełnienia kryteriów ekonomicznej opłacalności gazyfikacji.
W Radzyminie jest zlokalizowana stacja redukcyjno-pomiarowa przy ul. Kolonia Pod
Lasem.
Tranzytowo przez teren gminy przebiegają gazociąg G700 i G250 oraz ropociąg
R800.
5.7 Zaopatrzenie w ciepło
Zaopatrzenie w w ciepło odbywa się poprzez przydomowe i lokalne kotłownie. W tym
zakresie
powinno
się
dążyć
do
wykorzystywania
energetycznych i eliminowania paliw stałych.
ekologicznych
surowców
-82III UWARUNKOWANIA PLANISTYCZNE i STRATEGICZNE
1. Narodowy Plan Rozwoju 2004- 2006
Celem strategicznym Narodowego Planu Rozwoju 2004-2006 jest rozwijanie
konkurencyjnej gospodarki opartej na wiedzy i przedsiębiorczości, zdolnej do
długofalowego, harmonijnego rozwoju, zapewniającej wzrost zatrudnienia oraz
poprawę spójności społecznej, ekonomicznej i przestrzennej z Unią Europejską.
Osiągnięcie tego celu odbywa się przez realizację celów cząstkowych. Rozwój Gminy
zgodny jest z następującymi celami cząstkowymi Narodowego Planu Rozwoju:
Trzeci
cel
cząstkowy:
włączenie
Polski
w
europejskie
sieci
infrastruktury
transportowej i informacyjnej, głównie poprzez podjęcie, nie mającego precedensu,
programu inwestycyjnego (drogi, koleje, porty, sieci informatyczne, zwiększenie
zastosowania informacyjnych systemów wyposażenia administracji publicznej)
skierowanego na włączenie Polski w system gospodarki europejskiej.
Czwarty cel cząstkowy: intensyfikacja procesu zwiększenia w strukturze gospodarki
udziału sektorów o wysokiej wartości dodanej, rozwój technologii społeczeństwa
informacyjnego,
w
szczególności
poprzez
kontynuowanie
procesów
restrukturyzacyjnych i wspomaganie najbardziej efektywnego zatrudnienia, m.in.
poprzez ograniczanie zatrudnienia w rolnictwie i wzrost zatrudnienia w usługach, w
tym w szczególności w usługach rynkowych.
Piąty
cel
cząstkowy:
wspomaganie
udziału
w
procesach
rozwojowych
i
modernizacyjnych wszystkich regionów i grup społecznych w Polsce, poprzez
przeciwdziałania
dalszemu
pogłębianiu
się
zróżnicowań
przestrzennych
i
społecznych. Wiąże się to zarówno z koniecznością koordynacji działań rozwojowych
na poziomie regionalnym, prowadzeniem przez państwo aktywnej i kompleksowej
polityki regionalnej, jak i wspomagania integracji zawodowej i społecznej grup
zagrożonych marginalizacją.
2.Plan zagospodarowania przestrzennego Województwa Mazowieckiego
Przyjęta w Planie zagospodarowania przestrzennego województwa mazowieckiego
(uchwała nr 65/2004 Sejmiku Województwa Mazowieckiego z dnia 7 czerwca 2004r.)
-83koncepcja systemu transportowego województwa, obejmuje systemy o znaczeniu
międzynarodowym, krajowym i wojewódzkim i za jeden z ważniejszych celów uznaje
wzmocnienie funkcji międzynarodowego węzła transportowego Warszawy.
Spośród trzech zbiegających się w Warszawie, ustanowionych europejskich
korytarzy transportowych, jeden przechodzi przez Radzymin. Jest to korytarz KI
Helsinki - Tallin - Ryga - Kowno - Warszawa, którego wypełnieniem są: droga
krajowa nr 8 (Warszawa - Białystok), linia kolejowa Warszawa - Białystok i
projektowana droga ekspresowa S-8 (Via Baitica).
Promienisty kształt podstawowego układu drogowego aglomeracji Warszawskiej,
tworzony przez korytarze europejskie i ponadregionalne, będzie uzupełniony o
system połączeń obwodowych, w tym Wschodnią Obwodnicę Warszawy. W
obszarze aglomeracji warszawskiej będzie kształtowany układ dróg odciążających
obszar centralny i usprawniający połączenia wielu ośrodków osadniczych, poprzez
najbliższe Warszawie powiązania lokalne.
Do najważniejszych działań, warunkujących realizację tej koncepcji zaliczono:
rozbudowę węzła warszawskiego o połączenia zewnętrzne eliminujące ruch
tranzytowy, w tym Wschodnią Obwodnicę Warszawy,
budowę dróg ekspresowych, w tym drogi S-8 Augustów - Warszawa – Wrocław,
usprawnianie sieci dróg wojewódzkich, w tym likwidacja „wąskich gardeł" w ruchu
poprzez budowę, przebudowę, obejmujące głównie dostosowanie parametrów
technicznych do wymagań ruchu i budowę obwodnic terenów zabudowanych , a
także
budowę
zabudowanych,
chodników
poprawę
i
ścieżek
rowerowych,
bezpieczeństwa
ruchu
na
zwłaszcza
drogach
na
terenach
m.in.
przez
modernizację skrzyżowań i oddzielenie ruchu pieszego od kołowego, modernizację
istniejącego układu kolejowego dla poprawy sprawności i szybkości połączeń oraz
bezpieczeństwa ruchu, w tym linii Warszawa – Białystok, rozwój pasażerskich
przewozów regionalnych i poprawę standardów obsługi.
3. Miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego
Na
obszarze
całej
gminy
obowiązuje
miejscowy
plan
zagospodarowania
przestrzennego Miasta i Gminy Radzymin, uchwalony Uchwałą Rady Miejskiej w
Radzyminie Nr 430/LI/98 w dnia 19 czerwca 1998r. (Dz. Urz. Nr Nr 62 Poz. 293 dnia
20 października 1998 r).
Wprowadzono do niego 44 wymienione niżej zmiany:
-84-
1.Uchwała Rady Miejskiej Nr 268/XXXIII/2000 z dnia 05.09.2000r. (Dz. Urz. Nr 127
poz. 1217 z dnia 23 października 2000r.) dotycząca działek nr ew. 15-45 położonych
we wsi Łąki.
2. Uchwała Rady Miejskiej Nr 389/XXXII/2001 z dnia 12.06.2001r. (Dz. Urz. Nr 166
poz. 2544 z dnia 10 sierpnia 2001r.)dotycząca działek nr ew. 294/1 i 295/1 we wsi
Nadma.
3. Uchwała Rady Miejskiej Nr 411/XXXV/2001 z dnia 31.08.2001r. (Dz. Urz. Nr 191
poz. 3236 z dnia 13 września 2001r.) dotycząca działki nr ew. 230 położonej we wsi
Ciemne.
4.Uchwała Rady Miejskiej Nr 412/XXXV/2001 z dnia 31.08.2001r. (Dz. Urz. Nr 191
poz. 3237 z dnia 13 września 2001r. dotycząca działek nr ew. 448/16 i 448/22 we wsi
Słupno.
5. Uchwała Rady Miejskiej Nr 413/XXXV/2001 z dnia 31.08.2001r. (Dz. Urz. Nr 191
poz. 3238 z dnia 13 września 2001r. dotycząca działek nr ew. 40/1 i 40/3 w obr. 0301 i nr ew. 7 w obr. 05-04 w Radzyminie.
6.Uchwała Rady Miejskiej Nr 435/XXXVI/2001 z dnia 08.10.2001r. (Dz. Urz. Nr 228
poz. 4103 z dnia 26 października 2001r.) dotycząca działki nr ew. 331/83 położonej
we wsi Cegielnia.
7. Uchwała Rady Miejskiej Nr 436/XXXVI/2001 z dnia 08.10.2001r. (Dz. Urz. Nr 228
poz. 4104 z dnia 26 października 2001r.) dotycząca działki nr ew. 117 położonej we
wsi Zawady.
8. Uchwała Rady Miejskiej Nr 437/XXXVI/2001 z dnia 08.10.2001r. (Dz. Urz. Nr 228
poz. 4105 z dnia 26 października 2001r.) dotycząca działek nr ew. 1533, 1534, 1535,
1536, 1537, 1538, 1539, 1540, 1541 i 1543 położonych we wsi Nadma.
9. Uchwała Rady Miejskiej Nr 438/XXXVI/2001 z dnia 08.10.2001r. (Dz. Urz. Nr 228
poz. 4106 z dnia 26 października 2001r.) dotycząca działki nr ew. 119 i 121/2
położonych we wsi Cegielnia.
10. Uchwała Rady Miejskiej Nr 439/XXXVI/2001 z dnia 08.10.2001r. (Dz. Urz. Nr 228
poz. 4107 z dnia 26 października 2001r.) dotycząca działki nr ew. 593/1 i 599/4
położonych we wsi Słupno.
11. Uchwała Rady Miejskiej Nr 524/XLI/2002 z dnia 05 lipca 2002r. (Dz. Urz. Nr 203
poz. 4956 z dnia 03 sierpnia 2002r.) dotycząca działek nr ew. 1227/2, 1227/4 i
1227/5 położonych we wsi Nadma.
-8512. Uchwała Rady Miejskiej Nr 525/XLI/2002 z dnia 05 lipca 2002r.
(Dz.
Urz. Nr 203 poz. 4957 z dnia 03 sierpnia 2002r.) dotycząca działek nr ew. 10/1 i 10/2
w obr. 01-06 położonych w Radzyminie.
13. Uchwała Rady Miejskiej Nr 559/XLIII/2002 z dnia 08 października 2002r. (Dz.
Urz. Nr 285 poz. 7491 z dnia 05 listopada 2002r.)dotycząca działki nr ew. 237/2
położonej we wsi Nadma.
14. Uchwała Rady Miejskiej Nr 560/XLIII/2002 z dnia 08 października 2002r. (Dz.
Urz. Nr 285 poz. 7492 z dnia 05 listopada 2002r.) dotycząca działki nr ew. 343/1
położonej we wsi Słupno.
15. Uchwała Rady Miejskiej Nr 32/IV/2003 z dnia 24 stycznia 2003r. (Dz. Urz. Nr 43
poz. 1173 z dnia
2003r.) dotycząca działki nr ew. 66 i 67 w obrębie 04-01
położonych w Radzyminie.
16. Uchwała Rady Miejskiej Nr 33/IV/2003 z dnia 24 stycznia 2003r. (Dz. Urz. Nr 43
poz. 1174 z 13 lutego 2003r.) dotycząca działek nr ew. 184/2 - 184/11, 185/2 i 185/3
położonych we wsi Sieraków.
17. Uchwała Rady Miejskiej Nr 34/IV/2003 z dnia 24 stycznia 2003r. (Dz. Urz. Nr 43
poz. 1175 z 13 lutego 2003r.) dotycząca działki nr ew. 48 położonej we wsi Łąki.
18. Uchwała Rady Miejskiej Nr 35/IV/2003 z dnia 24 stycznia 2003r. ( Dz. Urz. Nr 43
poz. 1176 z dnia 13 lutego 2003r.) dotycząca działek nr ew. 16 i 89 obręb 01-06 i
działek nr ew. 21 i 22 obręb 01-05 położonych w Radzyminie.
19. Uchwała Rady Miejskiej Nr 36/IV/2003 z dnia 24 stycznia 2003r. (Dz. Urz. Nr 43
poz. 1177 z dnia 14 lutego 2003r.) dotycząca działek nr ew. 25/3, 25/4 i 25/5 obręb
02-03 położonych w Radzyminie.
20. Uchwała Rady Miejskiej Nr 69/VII/2003 z dnia 30 maja 2003r. (Dz. Urz. Nr 181
poz. 4498 z dnia 06 lipca 2003r.) dotycząca działki nr ew. 486 położonej w Słupnie.
21. Uchwała Rady Miejskiej Nr 83/VIII/2003 z dnia 04 lipca 2003r. (Dz. Urz. Nr 206
poz. 5269 z dnia 31 lipca 2003r.)
dotycząca działki nr ew. 155 położonej w
Cegielni.
22. Uchwała Rady Miejskiej Nr 84/VIII/2003 z dnia 04 lipca 2003r. (Dz. Urz. Nr 206
poz. 5270 z dnia 31 lipca 2003r.) dotycząca działki nr ew. 177/3 obr. 03-01 położonej
w Radzyminie.
23. Uchwała Rady Miejskiej Nr 85/VIII/2003 z dnia 04 lipca 2003r. (Dz. Urz. Nr 206
poz. 5271 z dnia 31 lipca 2003r.) dotycząca działki nr ew. 138/8 położonej we wsi
Nadma.
-8624. Uchwała Rady Miejskiej Nr 86/VIII/2003 z dnia 04 lipca 2003r. (Dz. Urz. Nr 206
poz. 5272 z dnia 31 lipca 2003r.) dotycząca terenu „drogi krajowej Nr 8”.
25. Uchwała Rady Miejskiej Nr 130/XI/2003 z dnia 31 października 2003r. (Dz. Urz.
Nr 293 poz. 7750 z dnia 21 listopada 2003r.)dotycząca działek nr ew. 226/6, 226/9,
226/10, 226/11, 236/5 i części działki ew. nr 226/12 położonych we wsi Nadma.
26. Uchwała Rady Miejskiej Nr 131/XI/2003 z dnia 31 października 2003r. (Dz. Urz.
Nr 293 poz. 7751 z dnia 21 listopada 2003r.)dotycząca działek nr ew. 123/1, 123/2,
124, 125/2 126/2, 127/2, 129/2, 130/2, 131/2, 132/2, 133/2, 134/2, 135/2, 136/2,
137/2, 138/2, 139/2,
148/2, 165, 166,
140/2, 141/2, 142/2, 143/2, 144/2, 145/2, 146/2, 147/2,
167,168, 169, 170, 171, 172, 173/2, 310/2, 311/4, 312/4 i 312/5
położonych we wsi Zwierzyniec i Dybów.
27. Uchwała Rady Miejskiej Nr 132/XI/2003 z dnia 31 października 2003r. (Dz. Urz.
Nr 293 poz. 7752 z dnia 21 listopada 2003r.) dotycząca działek nr ew. 121, 124 i
125/5 położonych we wsi Ciemne.
28. Uchwała Rady Miejskiej Nr 133/XI/2003 z dnia 31 października 2003r.(Dz. Urz.
Nr 293 poz. 7753 z dnia 21 listopada 2003r.) dotycząca działki nr ew. 303/2
położonej we wsi Stare Załubice.
29. Uchwała Rady Miejskiej Nr 134/XI/2003 z dnia 31 października 2003r.(Dz. Urz.
Nr 293 poz. 7754 z dnia 21 listopada 2003r.) dotycząca działek nr ew. 246 i 247
położonych we wsi Ciemne.
30. Uchwała Rady Miejskiej Nr 135/XI/2003 z dnia 31 października 2003r. (Dz. Urz.
Nr 293 poz. 7755 z dnia 21 listopada 2003r.) dotycząca działki nr ew. 95/1 położonej
we wsi Słupno.
31.Uchwała Rady Miejskiej Nr 136/XI/2003 z dnia 31 października 2003r.(Dz. Urz. Nr
293 poz. 7756 z dnia 21 listopada 2003r.) dotycząca działek nr ew. 1172/1 i 1173/2
położonych we wsi Arciechów.
32. Uchwała Rady Miejskiej Nr 137/XI/2003 z dnia 31 października 2003r.(Dz. Urz.
Nr 293 poz. 7757 z dnia 21 listopada 2003r.) dotycząca działek nr ew. 82/6, 82/7,
82/8 i 82/9 obręb 02-01 i działki nr ew. 85 obręb 02-01 położonych w Radzyminie.
33. Uchwała Rady Miejskiej Nr 138/XI/2003 z dnia 31 października 2003r. (Dz. Urz.
Nr 293 poz. 7758 z dnia 21 listopada 2003r.) dotycząca działek nr ew. 165/1, 165/2,
166/12, 166/14 i 166/15 położonych we wsi Ciemne.
-8734. Uchwała Rady Miejskiej Nr 139/XI/2003 z dnia 31 października 2003r.(Dz. Urz.
Nr 293 poz. 7759 z dnia 21 listopada 2003r.) dotycząca działki nr ew. 271/6
położonej we wsi Stare Załubice.
35. Uchwała Rady Miejskiej Nr 146/XII/03 z dnia 19 grudnia 2003r. (Dz. Urz. Nr 4
poz. 166 z dnia 8 stycznia 2004 r.) dotycząca działki nr ew. 121/2 (121/4, 121/5,
121/13, 121/31, 121/21) i część działek nr 121/12, 121/30 i 121/1 położonej we wsi
Cegielnia.
36. Uchwała Rady Miejskiej Nr 147/XII/03 z dnia 19 grudnia 2003r. (Dz. Urz. Nr 4
poz. 166 z dnia 8 stycznia 2004 r.) dotycząca działki nr ew. 1269/1, 270/1 i 273/5
położonych we wsi Słupno.
37. Uchwała Rady Miejskiej Nr 148/XII/03 z dnia 19 grudnia 2003r. (Dz. Urz. Nr 4
poz. 166 z dnia 8 stycznia 2004 r.) dotycząca ok. 67 ha pomiędzy ul. Korczaka,
Wołomińską i istniejącą obwodnicą miasta – drogą krajową nr „ 8 „ w Radzyminie.
38. Uchwała Rady Miejskiej Nr 183/XIV/04 z dnia 12 kwietnia 2004 r. (Dz. Urz. Nr
107 poz. 2606 z dnia 8 maja 2004 r.) dotycząca działek nr ew. 1335/1, 335/4, 335/6,
335/9, 335/10, 335/11, 335/12, 335/13, 335/14 i 306/5, 306/7 położonych we wsi
Ruda
39 Uchwała Rady Miejskiej Nr 234/XIX/2004 z dnia 3 września 2004 r.
(Dz. Urz. Nr 240 poz. 6450 z dnia 20 września 2004 r.) dotycząca PERN
„PRZYJAŹŃ” gmina Radzymin
40. Uchwała Rady Miejskiej NR 327/XXVI/05/2005 z dnia 9 lipca 2005 r. ( Dz. Urz.
Woj. Mazowieckiego nr 189, poz. 6186 z 17 sierpnia 2005 r.)
41. Uchwała Rady Miejskiej Nr 411/XXXI/2006
z dnia 28 marca 2006 r. (Dz. Urz.
Woj. Mazowieckiego Nr 94 poz. 3101 z dnia 22 maja 2006 r.) w sprawie uchwalenia
zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Miasta i Gminy
Radzymin obejmującej obszar działek nr ew. 98/3, 98/4, 98/5, 98/6, 98/8, 98/9,
98/10, 98/13 i część działki nr ew. 98/2 obręb 03-03 przy ulicy Jana Pawła II w
Radzyminie
42. Uchwała Rady Miejskiej Nr 472/XXXIV/2006 z dnia 18 sierpnia 2006r. (Dz. Urz.
Woj. Mazowieckiego Nr 189 poz. 7275 z dnia 18 sierpnia 2006 r.) w sprawie
miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego działki nr 3/1 i
3/2 obręb 01-04 w Radzyminie /SORAYA/
43. Uchwała Rady Miejskiej NR 514/XXXVI/2006 z dnia 20 października 2006 r. .
(Dz. U. Woj. Mazowieckiego Nr 236,
poz. 8663, z dnia 21 listopada 2006 r.);w
-88sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta i
gminy
Radzymin
obejmującego
obszar
Słupna
w
kwartale:
ul. Jana Pawła II, ul. Norwida po stronie zachodniej do granicy lasu,
ul. Gościniec po stronie zachodniej oraz ul. Staffa po stronie północnej.
44. Uchwała Rady Miejskiej Nr 89/VIII/2007 z dnia 7 sierpnia 2007 r. (Dz. Urz. Nr
poz. z dnia 2007 r.) dotycząca północnej części obrębu Ciemne przy istniejącej
obwodnicy Radzymina.
-89-
IV KIERUNKI ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO GMINY
1.Zasady i zakres ustaleń studium
Jako
podstawowe
przestrzennego
kryterium
gminy
uznano
kształtowania
kierunków
stworzenie
Gminie
w
zagospodarowania
Radzymin
warunków
przestrzenno-funkcjonalnych i technicznych umożliwiających zbudowanie spójnej
przestrzeni o zdefiniowanym kośćcu strukturalnym, z wyraźnym strefowaniem
zespołów głównych funkcji. W oparciu o to kryterium umożliwiające wprowadzenie
ładu przestrzennego w strukturze przestrzennej miasta, wskazano obszary
predestynowane do wykreowania ważnych przestrzeni publicznych (ośrodki gminne,
tereny rozwojowe o funkcjach produkcyjno – magazynowych i usługowych,
mieszkaniowych
i
rekreacyjnych)
i
określono
zasady
ich
wzajemnego
komunikacyjnego powiązania i udostępniania.
Jako
podstawową
zasadę
tworzenia
ładu
przestrzennego
na
terenach
zabudowanych o dobrym stanie technicznym przyjęto podejmowanie sukcesywnych
przedsięwzięć
adaptacyjnych
do
nowych
potrzeb
i
modernizacyjnych,
bez
radykalnych przekształceń „dużej skali”. Dla obszarów zagospodarowanych wadliwie
lub
ekstensywnie
przyjęto
zasadę
efektywnej
aktywizacji
przez
radykalne
przekształcenia oraz realizację nowych założeń programowo-przestrzennych.
Uznano, że racjonalność struktury przestrzennej miasta powinna wynikać z działań
porządkujących, modernizacyjnych i rozwojowych możliwych do zrealizowania nie
tylko w skali gminy ale i z wykorzystaniem budżetu Państwa oraz znaczących
inwestycji prywatnych. Toteż w studium wskazano obszary rozwoju funkcji o istotnym
znaczeniu dla obsługi miasta, oraz obszary mogące przyjąć funkcje i program o
znaczeniu regionalnym i krajowym.
Najistotniejsze atuty gminy to:

znaczne, w tym wolne, zasoby pracy (mobilne zawodowo a zarazem podatne
na zmiany koniunkturalne),

położenie gminy w strefie korzystnej dla ożywienia kontaktów (sąsiedztwo
Warszawy)
-90
zasoby przyrodnicze, głównie lasy, tereny wodne, atrakcyjne dla rozwoju
turystyki i rekreacji w związku z jej rosnącym znaczeniem w życiu
społeczeństwa (a w szczególności ludności sąsiednich miast).
Bariery,
obok
poważnych
trudności
kapitałowych
tak
wewnętrznych
jak
i zewnętrznych to :

brak większych kompleksów terenów przygotowanych technicznie i scalonych
własnościowo - przez co łatwiejszych do pozyskania dla różnego typu aktywności
(oferty), w tym działalności inwestycyjnej samorządu,

różnego rodzaju wymogi ochrony środowiska, co na niektórych obszarach
ogranicza ich intensywny rozwój.
2. Cele rozwoju gminy
Za nadrzędny, zasadniczy cel rozwoju i przekształceń struktury przestrzennej Gminy
Radzymin uznano wykreowanie gminy na znaczący ośrodek turystyczny. Nowa wizja
gminy ma przyciągnąć do niego inwestorów strategicznych, rozwój ruchu
turystycznego pobytowego oraz napływ nowych mieszkańców.
Cele strategiczne to:
1) zwiększenie
atrakcyjności
Radzymina
dla
lokalizacji
różnych
form
działalności gospodarczej, szeroko rozumianych usług,
2) stworzenie przyjaznej i atrakcyjnej przestrzeni dla obecnych i przyszłych
mieszkańców gminy,
3) rozwój ruchu turystycznego
4) zachowanie walorów przyrodniczych i krajobrazowych gminy.
Dla osiągnięcia w/w celów konieczna jest realizacja następujących celów
operacyjnych:
1)
usprawnienie gminnego systemu transportu i powiązanie go z układem
zewnętrznym poprzez przebudowę istniejących i budowę projektowanych dróg
2)
udostępnienie
terenów
dla
lokalizacji
nowych
terenów
działalności
gospodarczej
3)
ukształtowanie przestrzeni publicznych, w tym ukształtowanie funkcjonalnego
centrum gminy poprzez rozbudowę nowych terenów budowlanych w rejonie
Radzymin,
-914)
stworzenie
w
mieszkaniowo
rejonach
–
najbardziej
turystycznych,
atrakcyjnych
zapewniających
nowych
zespołów
wysokie
standardy
zagospodarowania przestrzeni oraz wysokie nasycenie usługami z zakresu
turystyki, rekreacji i sportu,
5)
udostępnienie najbardziej atrakcyjnych pod względem przyrodniczym i
krajobrazowym rejonów gminy poprzez rozwój systemu ścieżek rowerowych i
zespołu parkingów,
6)
rozbudowa systemów infrastruktury technicznej (dozbrojenie terenów),
7)
utrzymanie i podkreślenie walorów przyrodniczych gminy –
3. Kierunki rozwoju przestrzennego gminy
Radzymin w obecnych granicach administracyjnych stanowią samodzielny organizm
terytorialny, o wykształconych strefach funkcjonalno – przestrzennych, w którym
jednakże brakuje wyraźnego podziału na jednostki funkcjonalno – przestrzenne z
wyróżnioną dominującą funkcją. Wydaje się, że przyczyny tego zjawiska tkwią w
dwóch sferach: oprócz biernej ochrony
wartości przyrodniczych i kulturowych, w
gminie obserwuje się też mało skoordynowaną działalność inwestycyjną, opartą
głównie na doraźnym uruchamianiu pojedynczych terenów w gminie. Konieczna jest
zatem rekompozycja struktury funkcjonalno-przestrzennej gminy pod kątem nadania
jej rozpoznawalnych cech, harmonii krajobrazowej, ciągłości przestrzennej i
charakteru miejskości.
4. Układ funkcjonalno-przestrzenny, ustalenia
Studium wyznacza na obszarze strefy funkcjonalno-przestrzenne:
Zasięgi poszczególnych terenów należy traktować orientacyjnie jako wytyczne do
miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Zasięgi te mogą być
korygowane w trybie opracowania planów miejscowych i nie wymagają zmiany
Studium.
-92OBSZARY ZAINWESTOWANIA MIEJSKIEGO
obszary zwartej zabudowy miasta Radzymina i terenów podmiejskich
STREFA A
Strefa Centrum, administracyjno-handlowo-usługowa o zwartej zabudowie w
pierzejach ulic i placów
Funkcje wiodące:
1. administracja publiczna, handel (za wyjątkiem handlu hurtowego),
kultura, rozrywka, turystyka i hotelarstwo, gastronomia,
2. usługi dla ludności.
Funkcje uzupełniające i dopuszczone:
1. zabudowa mieszkaniowa z usługowo-handlową powierzchnią w parterach,
2. zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna i jednorodzinna,
3. zieleń miejska.
Wykluczenia:
1. zabudowa mieszkaniowa typu osiedlowego i zabudowa jednorodzinna
wolnostojąca na działkach powyżej 1000 m2,
2. wielkopowierzchniowe (od 2000 m2) obiekty handlowe wolnostojące,
3. obiekty usług uciążliwych,
Wskaźniki dla nowoprojektowanej zabudowy:
Maksymalna wysokość zabudowy: 16 m
Minimalna powierzchnia biologicznie czynna:
zalecana 20%, szczegółowo
do
ustalenia w miejscowym planie.
Minimalna powierzchnia nowo tworzonej działki: do ustalenia w miejscowym planie
-93STREFA B
Strefa mieszkaniowo-usługowa
wielorodzinna, jednorodzinna usługi
o
wysokiej
intensywności
zabudowa
Funkcje wiodące:
1) zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna do 8 lokali
2) zabudowa jednorodzinna , wolnostojąca i bliźniacza,
3) usługi dla ludności, usługi komercyjne, usługi publiczne
Funkcje uzupełniające i dopuszczone:
1) obiekty handlu, usług publicznych, rekreacji, sportu, kultury, oświaty,
zdrowia,
2) nieuciążliwe usługowi
Wykluczenia:
1) obiekty produkcyjne, rzemiosła uciążliwego, handlu hurtowego, baz,
składów, magazynów, eksploatacja surowców mineralnych, obiekty
handlowe wielkopowierzchniowe
2) obsługa rolnictwa i produkcja rolna.
Wskaźniki dla nowoprojektowanej zabudowy:
Maksymalna wysokość zabudowy: 12 m,
Dla obiektów użyteczności publicznej 16 m
Minimalna powierzchnia biologicznie czynna:
25 %. dla zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i usługowej
40% dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej
Minimalna powierzchnia nowo tworzonej działki: do ustalenia w miejscowym planie
STREFA C
Strefa działalności gospodarczej
Funkcje wiodące:
obiekty produkcji, handlu hurtowego, rzemiosła i usług uciążliwych
(określonych w przepisach odrębnych z uciążliwościami zamykającymi się w
graniach własnych działek), magazynów, baz, składów – terenochłonne i
generujące duże ruchy ciężkiego transportu samochodowego, wymagające
stref ochronnych o znacznym zasięgu.
Funkcje uzupełniające i dopuszczone:
1) zabudowa mieszkaniowa związana funkcjonalnie z programem podstawowym,
-942) obsługa komunikacji samochodowej,
3) usługi nieuciążliwe, handel i gastronomia.
Wykluczenia:
1. zabudowa mieszkaniowa nie związana funkcjonalnie z prowadzeniem
działalności gospodarczej
2. chronione obiekty usług publicznych (edukacji, zdrowia, opieki społecznej).
Wskaźniki dla nowoprojektowanej zabudowy:
Maksymalna wysokość zabudowy: 16 m dla zabudowy usługowej
12 m dla zabudowy mieszkaniowej
Minimalna powierzchnia biologicznie czynna: 20%.
Minimalna powierzchnia nowo tworzonej działki: do ustalenia w miejscowym planie
STREFA D
Strefa rekreacyjno-wypoczynkowa
Funkcje wiodące:
obiekty i urządzenia ogólnodostępne sportu, rekreacji, rozrywki, kultury,
gastronomii.
Funkcje uzupełniajace i dopuszczone:
zabudowa mieszkaniowa, usługi handlu, hotele i motele.
Wykluczenia:
produkcja i rzemiosło uciążliwe, handel hurtowy, bazy, magazyny i składy,
eksploatacja surowców mineralnych.
Wskaźniki dla nowoprojektowanej zabudowy:
Maksymalna wysokość zabudowy: 15 m
Minimalna powierzchnia biologicznie czynna: 70%.
Minimalna powierzchnia nowo tworzonej działki: do ustalenia w miejscowym planie
OBSZARY POZAMIEJSKIE:
STREFA 1
Strefa mieszkaniowo - usługowa o średniej intensywności
Funkcje wiodące:
1) zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna,
-952) usługi nieuciążliwe.
Funkcje uzupełniające i dopuszczone:
1) zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna do 4 lokali mieszkalnych,
2) obiekty administracji,
gastronomii,
kultury,
sportu,
rekreacji,
turystyki,
rozrywki,
3) obsługa komunikacji samochodowej przy drogach głównych i zbiorczych,
4) zabudowa zagrodowa,
Wykluczenia:
chronione obiekty usług publicznych (edukacji, zdrowia, opieki społecznej).
Wskaźniki dla nowoprojektowanej zabudowy:
Maksymalna wysokość zabudowy: 12 m
Minimalna powierzchnia biologicznie czynna: 50%.
Minimalna powierzchnia nowo tworzonej działki: 600 m2
STREFA 2
Strefa zabudowy mieszkaniowej o niskiej intensywności
Funkcje wiodące:
1) zabudowa zagrodowa,
2) rolnictwo i ogrodnictwo,
3) zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna nie związana z gospodarstwami
rolnymi.
Funkcje uzupełniające i dopuszczone:
1) handel, usługi dla ludności, usługi nieuciążliwe,
2) usługi publiczne gastronomia, kultura, sport, rozrywka,
3) zabudowa rekreacyjna indywidualna.
Wykluczenia:
obiekty produkcji, handlu hurtowego, baz, składów, magazynów, nie związane
z rolniczym wykorzystaniem obszaru.
Wskaźniki dla nowoprojektowanej zabudowy:
Maksymalna wysokość zabudowy: 11 m
1. Minimalna powierzchnia biologicznie czynna: 50%.
-96Minimalna powierzchnia nowo tworzonej działki: do ustalenia w miejscowym planie
STREFA 3.1
Strefa rekreacji i turystyki bez zabudowy mieszkaniowej:
Funkcje wiodące:
1) bazy turystyki kwalifikowanej wodnej, rowerowej i konnej,
2) hotele, motele, domy turysty, zespoły zabudowy letniskowej, otwarte
obiekty sportowe i rekreacyjne, obiekty gastronomii, kultury, rozrywki.
Funkcje dopuszczone jako uzupełnienie programu podstawowego:
a) zabudowa mieszkaniowa związana funkcjonalnie z programem podstawowym,
b) zabudowa letniskowa indywidualna,
c) usługi dla ludności, handel, gastronomia.
Wykluczenia:
1) obiekty chronionych usług publicznych,
2) obiekty usług uciążliwych
Wskaźniki dla nowoprojektowanej zabudowy:
Maksymalna wysokość zabudowy: 11 m
Minimalna powierzchnia biologicznie czynna: 70%.
Minimalna powierzchnia nowo tworzonej działki: do ustalenia w miejscowym planie
STREFA 3.2.
Strefa mieszkaniowo - rekreacyjna o niskiej intensywności
Funkcja wiodąca:
indywidualna zabudowa letniskowa na działkach rolnych i leśnych.
Funkcje uzupełniające i dopuszczone:
1) zabudowa jednorodzinna ekstensywna i zabudowa zagrodowa,
2) usługi komercyjne nieuciążliwe, handel detaliczny,
3) ogólnodostępne obiekty sportu, rekreacji, kultury, rozrywki, gastronomii.
Wykluczenia:
1) obiekty usług uciążliwych
2) obsługa komunikacji samochodowej,
3) inne użytkowanie
samochodowego,
generujące
4) eksploatacja surowców mineralnych.
duży
ruch
ciężkiego
transportu
-97-
Wskaźniki dla nowoprojektowanej zabudowy:
Maksymalna wysokość zabudowy: 10 m
Minimalna powierzchnia biologicznie czynna: 70%.
Minimalna powierzchnia nowo tworzonej działki: 700 m2
STREFA 3.3
Strefa zabudowy mieszkaniowej na działkach leśnych
Funkcja wiodąca:
indywidualna zabudowa mieszkaniowa działkach leśnych.
Funkcje uzupełniające i dopuszczone:
1. ogólnodostępne obiekty sportu, rekreacji, kultury, rozrywki, gastronomii.
Wykluczenia:
1. obiekty usług uciążliwych,
2. obsługa komunikacji samochodowej,
3. inne
użytkowanie
samochodowego,
generujące
duży
ruch
ciężkiego
transportu
4. eksploatacja surowców mineralnych.
Wskaźniki dla nowoprojektowanej zabudowy:
Maksymalna wysokość zabudowy: 9 m
Minimalna powierzchnia biologicznie czynna: 80%.
Minimalna powierzchnia nowo tworzonej działki: 1500 m2
STREFA UP
Strefa usług publicznych
Funkcja wiodąca:
Teren usług publicznych takich szkoły, domy kultury, remizy strażackie itp
Funkcje uzupełniające i dopuszczone:
1. zieleń urządzona, parkowa
2. ogólnodostępne obiekty sportu, rekreacji, kultury, rozrywki, gastronomii.
Wykluczenia:
1. wszystkie nie związane z programem podstawowym.
-98-
Wskaźniki dla nowoprojektowanej zabudowy:
Maksymalna wysokość zabudowy: 14 m
Minimalna powierzchnia biologicznie czynna: 30%.
Minimalna powierzchnia nowo tworzonej działki: do ustalenia w miejscowym planie.
STREFA 4
Strefa zieleni nieurządzonej
Funkcja:
1. ochrona starorzecza Bugu, wysp na Bugu, jezior i oczek wodnych;
2. ochrona trwałych użytków zielonych w dolinach rzek, otwartych terenów rolnołąkowych ze szpalerami zadrzewień śródpolnych;
3. ochrona małopowierzchniowych lasów i zadrzewień, starodrzewu i pomników
przyrody,
4. dopuszcza się urządzenie szlaków turystyki pieszej, rowerowej, konnej,
kajakowej, oraz budowę obiektów małej architektury i ogólnodostępnych
obiektów sportu bez zabudowy kubaturowej.
Wykluczenia:
Nie dopuszcza się zabudowy kubaturowej, eksploatacji surowców mineralnych
oraz działań mogących pogorszyć stan środowiska przyrodniczego.
STREFA
Strefa lasów .
Istniejące lasy i zadrzewienia wysokie. Wartościowe, tworzące system ekologiczny
gminy.
Gospodarowanie w lasach, , musi być oparte na ustaleniach planu urządzenia lasu
oraz programu ochrony przyrody i powinno być podporządkowane dążeniu do:

utrzymania dobrego stanu zdrowotnego i sanitarnego oraz wysokiej
odporności drzewostanu na działanie szkodliwych czynników, abiotycznych,
biotycznych i antropogenicznych,

utrzymania składów gatunkowych drzewostanów zbliżonych do naturalnych –
charakterystycznych dla regionu,

prowadzenia
działań
mających
na
celu
zachowanie
i
wzbogacanie
różnorodności biologicznej oraz krajobrazowej w lasach,

prowadzenie gospodarki leśnej na zasadach ekologicznych, w zgodzie z
planami urządzania lasów,
-99
ograniczenia stosowania środków chemicznych w hodowli i ochronie lasu do
wypadków zagrożenia trwałości lasu z preferowaniem środków biologicznych.
Chemiczne zabiegi profilaktyczne (przed owadami, grzybami i zwierzyną) oraz
chemiczne zwalczanie chwastów ograniczyć do szkółek, upraw i młodników
leśnych w zakresie obowiązujących prawnych ograniczeń,

ilość
pozyskiwanego
przewidzianego
drewna
planem
nie
urządzania
powinna
lasu
przekraczać
(Lasy
rozmiaru
Państwowe)
oraz
inwentaryzacją stanu lasu (lasy nie będące własnością Skarbu Państwa),

ograniczania melioracji do koniecznego minimum (w celu poprawienia m.in.
retencji wodnej w lasach należy dążyć do jak największego zatrzymania wód
w lesie),
Dopuszcza się:
zabudowę małej architektury (wiaty, zadaszenia), budowę ścieżek zdrowia,
przyrodniczych itp.
K; O TERENY URZĄDZEŃ ODPROWADZANIA I OCZYSZCZANIA ŚCIEKÓW
ORAZ URZĄDZENIA SYSTEMU WODOCIĄGÓW
Oczyszczalnie ścieków oraz ujęcia wody i stacje uzdatniania wody. Podstawową
funkcją jest obsługa mieszkańców gminy Radzymin w zakresie ujęć wody,
oczyszczania ścieków. Lokalizację wszelkich przedsięwzięć mogących znacząco
oddziaływać na środowisko, dla których sporządzenie raportu o oddziaływaniu
przedsięwzięcia na środowisko jest obligatoryjne (w rozumieniu przepisów ustawy –
Prawo ochrony środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 r.) warunkuje się ich
niezbędnością dla obsługi technicznej gminy lub kraju. Na tych terenach wszelkie
składowanie odpadów i wytwarzanie odpadów niebezpiecznych powinno być
zabronione, poza wyjątkiem oczyszczalni ścieków, gdzie należy organizować gminny
punkt zbiórki odpadów niebezpiecznych. Wszystkie obiekty obsługi technicznej
gminy, a w szczególności wodno-kanalizacyjne, w tym obiekty kubaturowe i budowle
lokalizowane
opracowaniami
na
terenach
dotyczącymi
funkcjonalnych
rozwoju
należy
gminnej
sporządzonymi przez Burmistrza Gminy Radzymin.
realizować
infrastruktury
zgodnie
z
technicznej
-100-
ZC TERENY CMENTARZY
Tereny cmentarzy. W odległości 50 m (150m w przypadku braku sieci
wodociągowej)wokół cmentarzy zabrania się lokalizowania wszelkiej zabudowy
mieszkalnej, zakładów żywienia zbiorowego, bądź zakładów przechowujących
żywność oraz studzien służących do czerpania wody do celów konsumpcyjnych i
potrzeb gospodarczych. Na terenach tych wszelkie składowanie odpadów i
wytwarzanie odpadów niebezpiecznych powinno być zabronione.
TERENY TRANSPORTU DROGOWEGO (oznaczone liniowo)
Podstawową funkcją jest transport drogowy. Nie należy na tych terenach lokalizować
zabudowy mieszkaniowej i przemysłowej. Wszelka zabudowa usługowa może być
lokalizowana jeśli nie naruszy to pasów drogowych wymaganych dla prawidłowego
funkcjonowania drogi zgodnie z jej klasą. Lokalizację wszelkich przedsięwzięć
mogących znacząco oddziaływać na środowisko, dla których sporządzenie raportu o
oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko jest obligatoryjne (w rozumieniu
przepisów ustawy – Prawo ochrony środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 r.) warunkuje
się ich niezbędnością dla transportu drogowego. Na terenach tych wszelkie
składowanie odpadów i wytwarzanie odpadów niebezpiecznych powinno być
zabronione.
5. Zasady ochrony środowiska i jego zasobów, ochrony przyrody i krajobrazu
kulturowego.
Formy ochrony środowiska przyrodniczego na obszarze gminy Radzymin wynikają z
istniejących tutaj zasobów wartości przyrodniczych i krajobrazowych. Gmina
Radzymin w całości położona jest w granicach Warszawskiego Obszaru Chronionego
Krajobrazu. Zakres dopuszczalnych działań i ochrony dla Obszaru Chronionego
Krajobrazu ochrony obejmuje: zgodnie z wytycznymi powołującymi te obszary i
wymienionymi wcześniej.
-101Ochrona wód otwartych powinna polegać przede wszystkim na zabezpieczeniu przed
zagrożeniami wynikającymi z nie uregulowanej na terenie gminy sytuacji w zakresie
odprowadzania ścieków.
Ponadto proponuje się działania polegające na utworzeniu wzdłuż większych potoków,
strefy biologicznej obudowy, przeciwdziałającej spływowi zanieczyszczeń z pól.
Regulację strumieni należy prowadzić wyłącznie w oparciu o materiały naturalne. Dostęp
do wód należy oprzeć na zasadach określonych w obowiązujących przepisach ustawy
prawo wodne. Na obszarach zalewowych nie powinno się wydawać pozwoleń na
realizację obiektów budowlanych. Istniejące już obiekty o złym stanie zachowania,
należy przeznaczyć do śmierci technicznej, zachowane w dobrym stanie, powinny
podlegać specjalnym zabezpieczeniom. Prowadzenie robót polegających na regulacji wód
oraz budowie wałów przeciwpowodziowych, a także robót melioracyjnych, odwodnień
budowlanych, oraz innych robót ziemnych zmieniających stosunki wodne - na terenach o
szczególnych wartościach przyrodniczych, zwłaszcza na terenach, na których znajdują się
skupienia roślinności o szczególnej wartości z punktu widzenia przyrodniczego, terenach o
walorach krajobrazowych i ekologicznych, terenach masowych lęgów ptactwa,
występowania skupień gatunków chronionych oraz tarlisk, zimowisk, przepławek i miejsc
masowej migracji ryb i innych organizmów wodnych, następuje na podstawie decyzji
wojewody, który ustala warunki prowadzenia robót. W zakresie ochrony powietrza
atmosferycznego działania sprowadzają się do tworzenia warunków przechodzenia z
ogrzewania węglowego (likwidacja niskiej emisji) do ogrzewania w oparciu o gaz
ziemny. Planuje się aby objąć siecią gazową całą gminę. Konieczność ochrony przed
hałasem dotyczy głównie drogi krajowej oraz
istniejących dróg o znaczeniu
wojewódzkim.
Należy projektować zabezpieczenia naturalne w formie biologicznej obudowy szlaków
komunikacyjnych.
Zachowaniu istniejących walorów środowiska powinno służyć stosowanie właściwych
proporcji oraz względnie równomiernego rozmieszczenia na terenie gminy obszarów
biologicznie
czynnych
oraz
terenów
biologicznie
pasywnych,
intensywnie
wykorzystywanych rolniczo i gospodarczo. Na terenie gminy Radzymin ochronie
podlegają gatunki roślin i zwierząt objęte ochroną zgodnie
Ministra Środowiska
rozporządzeniami
-102Wszystkie w/w elementy stanowią istotną część struktury funkcjonalno-przestrzennej
gminy. W oparciu o ten przyrodniczy szkielet powinny być kształtowane tereny o
innych funkcjach, w odpowiednich proporcjach, wskazywanych w niniejszym
opracowaniu.
Podstawowe
zasady
kształtowania
struktury
funkcjonalno-
przestrzennej gminy powinny opierać się o następujące zasady:
1) zachowanie i ochrona zieleni istniejącej;
2) zapobieganie dalszej fragmentacji i zmniejszaniu powierzchni cennych dla
funkcjonowania systemu przyrodniczego gminy;
3) uzupełnianie zadrzewień zgodnie z siedliskiem, głównie wzdłuż cieków
wodnych i w obniżeniach terenowych oraz wzdłuż ciągów komunikacyjnych
4) pozostawianie jako ważnych nisz ekologicznych - zadrzewień i zakrzewień
śródpolnych, fragmentów zabagnionych, torfowisk;
5) zachowanie ciągłości przestrzennej i funkcjonalnej terenów zielonych –
poprzez
oszczędne
gospodarowanie
przestrzenią
i
ograniczanie
niepotrzebnych cięć tej przestrzeni;
6) ochrona przed nadmiernym zainwestowaniem terenów łąk i pastwisk oraz
gruntów ornych, w tym zwłaszcza wysokich klas bonitacyjnych;
-
zagęszczanie zabudowy mieszkaniowej i jej koncentracja na terenach już
zainwestowanych (zmniejszenie skutków rozwoju mieszkalnictwa na
terenach niewystarczająco uzbrojonych i cennych przyrodniczo bądź o
gorszych warunkach geotechnicznych; ochrona przestrzeni rolniczo –
łąkowej
przed
spontanicznym
niepotrzebnym,
czy
chaotycznym
zainwestowaniem);
-
uzależnianie
rozwoju
zabudowy,
o
charakterze
osiedlowym
od
wyeliminowania istniejących braków infrastrukturalnych - zwłaszcza
rozdzielczej sieci kanalizacji sanitarnej obsługującej cały teren;
-
ograniczenie
mogących
do
niezbędnego
znacząco
minimum
oddziaływać
na
lokalizacji
środowisko;
przedsięwzięć
w
przypadku
konieczności wprowadzenia tego typu przedsięwzięć, wskazane jest
wprowadzenie odpowiednich ograniczeń dla zagospodarowania w ich
bezpośrednim sąsiedztwie, wynikających z przepisów szczególnych –
dotyczy
to
między
innymi:
cmentarzy,
napowietrznych
linii
elektroenergetycznych wysokiego i średniego napięcia; gazociągów
-103wysokiego i średniego ciśnienia; wież telefonii komórkowej; linii kolejowej
oraz dróg publicznych;
Studium
zaleca
by
w
zapisach
opracowywanych
miejscowych
planów
zagospodarowania przestrzennego gminy Radzymin uwzględnić następujące zasady
zarządzania przestrzenią szczególnie istotne dla ochrony i kształtowania struktury
przyrodniczej gminy:
1) zachowanie
i
ochrona
kompleksów
przyrodniczych
o
najwyższym
potencjale biologicznym, w szczególności dotyczy to lasów, jezior, cieków
wodnych i ich dolin, obniżeń bezodpływowych oraz ciągów powiązań
przyrodniczych lokalnych i regionalnych;
2) ochrona i uzupełnianie zadrzewień śródpolnych, przydrożnych oraz
towarzyszących ciekom i zbiornikom wodnym;
3) ochrona drobnych elementów naturalnej rzeźby terenu: dolin, obniżeń,
skarp itp;
4) ochrona gleb wysokiej klasy przed zmianą przeznaczenia na cele
nierolnicze;
5) ochrona gruntów leśnych przed zmianą przeznaczenia;
6) ochrona środowiska poprzez rozwój infrastruktury służącej poprawie
środowiska;
7) ograniczenie lokalizacji inwestycji mogących znacząco oddziaływać na
środowisko tylko i wyłącznie do inwestycji niezbędnych do funkcjonowania
lokalnych i ponadlokalnych systemów inżynieryjnych oraz terenów
przemysłowo
–
usługowych
skupionych
w
jednolite
kompleksy
przestrzenne;
8) w przypadku likwidacji starych zadrzewień wzdłuż dróg, należy dążyć, o ile
to możliwe do ich odtworzenia z uwzględnieniem dotychczasowego składu
gatunkowego;
6. Polityka przestrzenna w zakresie ochrony dziedzictwa kulturowego i
zabytków oraz dóbr kultury współczesnej
Obowiązuje zachowanie i ochrona obiektów i obszarów objętych ochroną.
Konserwatora Zabytków w formie wpisu do rejestru lub ujęcia w ewidencji,
-104wymienionych
w
wykazach
zawartych
w
niniejszym
opracowaniu,
poprzez:umieszczenie w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego
informacji o obiektach i obszarach pod ochroną konserwatorską, w formie opisowej i
rysunkowej, wraz ze stosownymi ustaleniami. Ustalenie w miejscowych planach
obowiązku uzgadniania wszelkich prac inwestycyjnych dotyczących obiektów i
obszarów chronionych, oraz w granicach stref ochrony ekspozycji obiektów, z
Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków.
W stosunku do historycznego układu przestrzennego miasta Radzymina, ochroną
obejmuje się:

historyczne rozplanowanie miejskie, w tym układ ulic i trzech placów
miejskich: Starego Rynku, Placu Kościuszki i Placu Wolności,

zachowane pierzeje ulic,

skalę i charakter zabudowy,

osie widokowe z kościołem p. w. Przemienienia Pańskiego jako dominantą.
Wskazuje się następujące zasady ochrony:

wykonanie inwentaryzacji konserwatorskiej
z waloryzacją historycznej
zabudowy murowanej i drewnianej,

utrzymanie
elementów
historycznego
rozplanowania,
ciągów
komunikacyjnych,

kompozycji urbanistycznej,

zachowanie dotychczasowej dominanty widokowej - kościoła parafialnego,

dostosowanie
parametrów
przestrzennych
nowej
zabudowy,
oraz
technologii i kolorystyki, do zachowanych obiektów o wartościach kulturowych,
Wskazuje się celowość podjęcia prac inwentaryzacyjnych i rewaloryzacyjnych w
stosunku do obiektów objętych wszystkimi formami ochrony konserwatorskiej; oraz w
razie potrzeby opracowania programu adaptacji do nowych funkcji (turystycznych,
edukacyjnych, publicznych).
Zaleca się wykonanie inwentaryzacji i waloryzacji wartościowych zespołów zieleni,
oraz projektów zagospodarowania zieleni, jako podstawy do wzbogacania szaty
roślinnej i prac pielęgnacyjnych..
-105W
granicach
stanowisk
archeologicznych,
konserwatorskich
stref
ochrony
archeologicznej , wskazanych na rysunku obowiązuje uzgadnianie z Wojewódzkim
Konserwatorem
Zabytków
wszelkich
prac
terenu;
realizacja
inwestycji
zagospodarowaniu
inwestycyjnych
winna
być
i
zmian
w
poprzedzona
przeprowadzeniem badawczych prac archeologicznych.
W odniesieniu do zabytkowego budownictwa postuluje się:

Ochronę obiektów wpisanych do rejestru zabytków przez ich zachowanie i
konserwację. Wszelkie prace przy obiektach i na terenach wpisanych do
rejestru zabytków oraz w ich bezpośrednim otoczeniu mogą być prowadzone
tylko za zezwoleniem odpowiednich służb ochrony zabytków.

Ochrona obiektów kulturowych umieszczonych w ewidencji przez ich
zachowanie i ochronę. Wszelkie prace przy obiektach i na terenach obiektów
będących w. ewidencji zabytków mogą być przeprowadzane za zgodą
odpowiednich służb ochrony zabytków. Rozbiórka budynku o wartościach
kulturowych może być dokonana tylko w uzasadnionych przypadkach za
zgodą odpowiednich służb ochrony zabytków i po wykonaniu stosownej
dokumentacji.
Uznaje się za celowe podjęcie rewaloryzacji wartościowych zespołów zieleni
miejskiej,
wzbogacenie
szczególnie pozostałości zabytkowego parku krajobrazowego, oraz
funkcji
parku
przez
zrealizowanie
odpowiedniego
programu
użytkowego.
Uznaje się za celowe objecie ochroną przed zmianą użytkowania, uporządkowanie
i upamiętnienie dawnych zamkniętych cmentarzy: żydowskiego i ewangelickich, jako
świadectw bogatej historii miasta.
Zaleca się udostępnienie do zwiedzania, w celach poznawczych, zespołu 21 kopców
ziemnych w Arciechowie, po uprzednim kompleksowych zbadaniu i zabezpieczeniu.
Wskazuje się celowość objęcia szczególną formą ochrony miejsc i obiektów
stanowiących świadectwo Boju o Radzymin w 1920 r., jako zdarzenia mającego
najwyższą rangę dla Polski oraz najsilniej wyróżniającego Ziemię Radzymińską.
Rekomenduje się wyznaczenie strefy ochrony konserwatorskiej oraz wpisanie pola
bitewnego do rejestru zabytków, na podstawie interdyscyplinarnych badań
-106dokumentacji
bitwy.
Zaleca
się
podjęcie
działań
w
celu
przygotowania
kompleksowego projektu programu upamiętnienia Boju o Radzymin, oraz utworzenia
zaplecza technicznego dla uroczystości rocznicowych.
W odniesieniu do stanowisk archeologicznych zakłada się:
1) Ograniczenie na ich terenie wszelkich działań mogących przyczynić się do ich
niszczenia (m.in. głęboka orka, kopanie dołów i rowów, eksploatacja złóż
mineralnych).
2) Ich ochronę w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego za
pomocą archeologicznych stref ochrony konserwatorskiej.
Realizacja inwestycji na stanowiskach archeologicznych wymagać będzie uzyskania
uzgodnienia
lub
opinii
od
Wojewódzkiego
Konserwatora
Zabytków
oraz
przeprowadzenia, za jego pozwoleniem, badań archeologicznych i wykonania ich
dokumentacji.
Rozwój turystyki pobytowej jest w znacznym stopniu uzależniony od stanu czystości
wód powierzchniowych i jakości środowiska przyrodniczego w dolinie rzeki.
Studium
wyznacza
najbardziej
atrakcyjne
tereny
do
zagospodarowania
turystycznego, określa niezbędne obszary ochrony walorów warunkujących jej
rozwój, a także sugeruje podjęcie konkretnych przedsięwzięć gospodarczych
polegających na organizacji gminnego ośrodka sportu i rekreacji, a także wyznacza
preferowane do rozwoju turystyki pobytowej (agroturystyki) wsie sołeckie.
Na obszarze gminy wyznacza się tereny dla lokalizacji obiektów wczasowych, hoteli i
pensjonatów oraz indywidualnego budownictwa letniskowego.
7. Kierunki rozwoju infrastruktury
Przyjmuje się zasadę budowy dwóch systemów kanalizacji rozdzielczej grawitacyjnopompowej:

centralnego układu kanalizacji, obejmującego miasto Radzymin oraz wsie
Cegielnia, Słupno, Ciemne i Dybów,

kanalizacji obrzeży Zalewu Zegrzyńskiego, obejmującej wsie Załubice Stare,
Załubice Nowe, Arciechów, Borki i Siwek, w granicach strefy ochronnej
-107Głównego Zbiornika Wód Podziemnych oraz strefy ochronnej ujęcia wody
Wodociągu Północnego w Wieliszewie.
Odbiornikiem ścieków z kanalizacji centralnej jest oczyszczalnia biologicznomechaniczna w Radzyminie, ze zrzutem ścieków oczyszczonych do rzeki
Beniaminówki. Ścieki z kanalizacji obrzeży Zalewu będą odprowadzane przewodem
magistralnym do oczyszczalni w Orzechowie w gminie Serock.
Wskazuje się na konieczność budowy drugorzędnej sieci kanalizacyjnej w celu
objęcia systemem kanalizacji terenów zabudowy mieszkaniowej i rekreacyjnej,
zlokalizowanych w granicach strefy ochronnej Głównego Zbiornika Wód
Podziemnych oraz w granicach strefy ochrony pośredniej ujęcia wody Wodociągu
Północnego. Zabudowa w obszarze stref ochronnych uwarunkowana jest budową i
włączeniem sieci kanalizacyjnej do kanalizacji obrzeży Zalewu. Do czasu budowy
sieci gminnej dopuszcza się stosowanie rozwiązań lokalnych.
1.
Uznaje się za dopuszczalne stosowanie dla zabudowy rozproszonej
indywidualnych systemów gromadzenia ścieków (atestowanych zbiorników
szczelnych) oraz przydomowych oczyszczalni ścieków na obszarze poza
granicami strefy ochrony pośredniej ujęcia wód Wodociągu Północnego.
2.
Przyjmuje się zasadę odprowadzania wód opadowych z terenów
zurbanizowanych miasta Radzymina oraz wsi Słupno poprzez system
kanalizacji deszczowej do rzeki Beniaminówki oraz do Rowu Sierakowskiego.
3.
Dla pozostałych terenów dopuszcza się odprowadzenie wód opadowych do
rowów powierzchniowych przydrożnych.
4.
Wskazuje się konieczność rozbudowy i modernizacji sieci
elektroenergetycznej w na obszarze gminy, ze względu na przeznaczenie
znacznej części gruntów rolnych na cele budowlane.
5
Wskazuje się konieczność rozbudowy i modernizacji sieci wodnokanalizacyjnej (w tym deszczowe/ na obszarze gminy, ze względu na
przeznaczenie znacznej części gruntów rolnych na cele budowlane.
6
Wskazuje się konieczność rozbudowy sieci gazowej zasilanej z gazociągu
wysokiego ciśnienia 6,3 MPa, dla pełnego zaopatrzenia w gaz miasta i gminy,
z uwzględnieniem potrzeb grzewczych Wskazuje się konieczność budowy
stacji redukcyjno-pomiarowych II
w zespołach zabudowy.
-1087.
Wskazuje się celowość stosowania paliw niskoemisyjnych, w tym gazu, do
ogrzewania budynków (po zakończeniu gazyfikacji gminy).
7.7 Kierunki rozwoju komunikacji.
Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad (GDDKiA) Oddział w Warszawie
planuje budowę nowego północnego wylotu z Warszawy drogi ekspresowej S-8 w
kierunku Białegostoku na odcinku od projektowanej Wschodniej Obwodnicy
Warszawy do obwodnicy Radzymina. Realizacja nowej trasy w sposób znaczący
poprawi obsługę Pasma Wołomińskiego i powiązanie z Warszawą, a także odciąży
gminę Marki od uciążliwego ruchu tranzytowego. Znaczącej poprawie ulegnie wylot z
Warszawy w kierunku Białegostoku. Rozpatrywane są trzy warianty włączenia tej
trasy do istniejącej obwodnicy Radzymina. Warianty te wskazane są na planszy
Studium.
Obecnie modernizowana jest trasa S-8 do parametrów drogi ekspresowej na odcinku
od obwodnicy miasta na północ w kierunku Wyszkowa. W najbliższym czasie droga
krajowa na całym przebiegu w Gminie Radzymin będzie posiadała parametry
techniczne drogi klasy ekspresowej.
Wskazuje się konieczność rozbudowy i modernizacji wewnętrznego układu drogowo
– ulicznego dla obsługi miasta Radzymina, poprzez wyznaczenie:

drogi głównej stanowiącej tzw. małą obwodnicę Radzymina, przejmującą
ciężki ruch transportowy z dzielnicy przemysłowej do obwodnicy z ominięciem
centrum miasta,

układu ulic zbiorczych, lokalnych i dojazdowych dla obsługi terenów
wskazanych do rozbudowy miasta w kierunku zachodnim, południowym i
wschodnim,

wskazuje się nowe połączenie w kierunku zachodnim wzdłuż torów
kolejowych w kierunku na Nieporęt minimum w klasie drogi zbiorczej

wskazuje się nowe połączenie w południowej części gminy w
kierunku
wschodnim w kierunku na Wołomin minimum w klasie drogi zbiorczej

pozostały nowy układ drogowy w oparciu o rozwój istniejącego układu dróg
powiatowych i gminnych wskazanych na rysunku Studium
-109Postuluje się wyznaczenie i budowę układu dróg rowerowych, jako istotnego
elementu systemu transportowego gminy i zagospodarowania turystycznego, oraz
połączenie go z układem dróg rowerowych sąsiednich gmin. Parametry techniczne i
warunki ruchu powinny spełniać standardy bezpieczeństwa dla rowerzystów
poruszających się z pełnym wyposażeniem. Drogi rowerowe powinny być dostępne
dla osób niepełnosprawnych fizycznie.

Wskazuje się na celowość otwarcia brzegu Zalewu dla ruchu rowerowego i
pieszego.

Postuluje się wybudowanie przystani promowych oraz przystani dla statków
„białej floty". Celowe jest uruchomienie linii „białej floty" w porozumieniu z
miastami i gminami położonymi nad Narwią, Bugiem, Zalewem Zegrzyńskim
(Somianka, Radzymin, Nieporęt, Zakroczym, Wyszogród).

Postuluje się wprowadzenie w układzie ulic wewnętrznych miasta i na
przejściach przez większe miejscowości w gminie oraz zespoły zabudowy
rekreacyjnej stref lub ciągów ruchu uspokojonego (do 30 km/h).

Postuluje się dostosowanie rozwiązań komunikacyjnych do potrzeb osób
niepełnosprawnych, na podstawie opracowanego kompleksowego programu
likwidacji barier urbanistyczno - architektonicznych.
Określenie odległości od dróg winno być zatem ustalane w miejscowych planach w
oparciu o obowiązujące w dacie ich sporządzania przepisy oraz w oparciu o
materiały analityczne prognozowanych uciążliwości i wymagań dotyczących poziomu
uciążliwości dla poszczególnych funkcji.
Głównym środkiem komunikacji zbiorowej pozostanie tak jak dotychczas transport
autobusowy i mikrobusowy realizowany przez przewoźnika publicznego i prywatnego.
Podział przewozów powinien odbywać się z wykorzystaniem mechanizmów
rynkowych. Nowo realizowane plany miejscowe winny swymi ustaleniami objąć
przystanki autobusowe wraz z zatokami.
7.8 Kierunki rozwoju systemów alarmowych
W gminie Radzymin przewiduje się stworzenie
scentralizowanego systemu
alarmowego, składający się z syren, obejmujące wszystkie sołectwa.
-1108. Obszary na których rozmieszczone będą inwestycje celu publicznego, w tym
o znaczeniu ponadlokalnym, zgodnie z ustaleniami planu zagospodarowania
przestrzennego województwa i ustaleniami programów zadań rządowych.
Wskazuje zachowanie ponadlokalnego charakteru drogi krajowej S-8 wraz z rezerwą
wariantową połączenia z Obwodnicą Warszawy.
9. Obszary dla których obowiązkowe jest sporządzenie miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego oraz obszary dla których gmina zamierza
sporządzić miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego
Przyjmuje się konieczność aktualizacji obowiązującego planu
zagospodarowania
przestrzennego w terenach projektowanego zainwestowania na całym obszarze gminy
Radzymin, co pozwoli na prowadzenie prawidłowej gospodarki przestrzennej. Dotyczy
to przede wszystkim
obszarów centr miejscowości (obszarów przestrzeni
publicznych).
10. Obszary przestrzeni publicznej i rozmieszczenia obiektów handlowych o
powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m2
W studium wyznaczono przestrzeni publiczne w centrum historycznym miasta, które
wskazuje się do sporządzenie planów miejscowych, w których szczególnie należy
uwypuklić te cechy przestrzeni, które mają podkreślać ich rolę reprezentacyjną,
krajobrazową oraz społeczną. Polityka przestrzenna Gminy zmierzać będzie do
powiązania ze sobą poszczególnych przestrzeni publicznych w zwarty system
przestrzeni publicznych charakteryzujących się wysokimi walorami przestrzennymi,
decydującymi o randze Gminy. Do prawidłowego funkcjonowania systemu
szczególnie ważna jest rozbudowa
sieci dróg publicznych oraz odpowiednie
nasycenie przestrzeni publicznych terenami ogólnodostępnej zieleni urządzonej
zachęcającej do spotkań, wypoczynku i organizowania imprez kulturalnych.
Główne działania gminy w celu rozwoju przestrzeni publicznych będą obejmować:
1. powiązanie systemu ulicznego gminy z drogami o charakterze ponadlokalnym,
2. przebudowę i rozbudowę podsystemów transportowych
3. rozbudowę systemów infrastruktury technicznej (dozbrojenie obszarów
predysponowanych do zabudowy i zagospodarowania),
4. udostępnienie
ogólnogminnym,
terenów
dla
inwestycji
strategicznych
o
znaczeniu
-1115. wprowadzenie
ładu
przestrzennego
(uatrakcyjnienie
przestrzeni
publicznych)
6. w strefach decydujących o wizerunku gminy (centrum, główne ciągi uliczne),
7. pozyskanie
terenów
budowlanych powiększających
zasoby
mienia
komunalnego m.in. poprzez wykup gruntów (w pierwszym rzędzie położonych
w obszarach strategicznych),
8. tworzenie warunków łatwej dostępności terenów dla inwestycji wpływających
na jakość życia (ład przestrzenny, dostęp do usług)
9. rewaloryzację
i
eksponowanie (poprzez dobór właściwego programu)
wartości kulturowych gminy.
W studium nie wskazuje się obszarów, w których dopuszcza się lokalizację obiektów
handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m2.
11. Kierunki i zasady kształtowania rolniczej i leśnej przestrzeni produkcyjnej
Główne założenia to:
w studium przewidziano zachowanie produkcyjnej funkcji znacznych obszarów
rolniczych, obejmujących głównie gleby najwyższych w skali gminy klas użytkowych.
Na obszarach tych produkcję rolniczą można prowadzić bez przeszkód. Dopuszcza
się tu również możliwość lokalizacji zabudowy zagrodowej i wszelkich obiektów i
urządzeń niezbędnych do racjonalnego gospodarowania.
1) przewiduje się zmniejszenie areału rolniczej przestrzeni produkcyjnej. Wynika to z
deficytu terenów inwestycyjnych w gminie. Na cele perspektywicznego rozwoju
terenów budowlanych przeznaczono w pierwszej kolejności grunty nieużytków i
słabszych klas bonitacyjnych gleb. Obszary te wyznaczono na podstawie
konsultacji z Radami sołectw.
2) nowe tereny inwestycyjne, na których planuje się zmianę przeznaczenia gruntów
rolnych na cele nierolnicze gmina wskazuje do objęcia zmianą
miejscowego
planu zagospodarowania przestrzennego,
3) przewidziano
zwiększenie lesistości gminy poprzez wskazanie znacznych
areałów nieużytków i słabych gleb do zalesień, co pozwoli na podniesienie
walorów krajobrazowych gminy oraz umożliwi przestrzenna izolację terenów o
odmiennych funkcjach (tereny mieszkaniowe – tereny produkcyjno – usługowe,
-1124) wskazuje się, że gospodarka leśna,
w tym w szczególności na gruntach
będących w zarządzie Lasów Państwowych ma być prowadzona na podstawach
ekologicznych zgodnie z planami urządzania lasów,
5) należy dążyć do podniesienia wykorzystania turystycznego lasów, poprzez rozwój
ścieżek turystycznych, w tym szczególnie rowerowych oraz w porozumieniu z
zarządcami lasów dążyć do rozbudowy niezbędnej infrastruktury turystycznej na
obszarze zwartych kompleksów leśnych (parkingi leśne, tablice informacyjne,
miejsca widokowe, miejsca odpoczynku)
12. Obszary narażone na niebezpieczeństwo powodzi i osuwania się mas
ziemnych
Wskazuje się obszary bezpośredniego zagrożenia powodzią wzdłuż rzeki Rządy
oraz Czarnej. Na terenach położonych w zasięgu strefy, ustala się nakaz zachowania
rygorów określonych w przepisach odrębnych, w tym:

zakaz
wykonywania
urządzeń
wodnych
oraz
wznoszenia
innych
obiektów
budowlanych,

zakaz sadzenia drzew lub krzewów, z wyjątkiem plantacji wiklinowych na potrzeby
regulacji wód oraz roślinności stanowiącej element zabudowy biologicznej dolin
rzecznych lub służącej do wzmacniania brzegów, obwałowań lub odsypisk,

zakaz zmiany ukształtowania terenu, składowania materiałów oraz wykonywania
innych robót, z wyjątkiem robót związanych z regulacją lub utrzymywaniem wód.

Zakazy, o których mowa
mogą być zniesione wyłącznie na podstawie decyzji
wydanej przez Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej.
Na obszarze Gminy Radzymin nie występują obszar narażone na niebezpieczeństwo
osuwania się mas ziemnych.
13. Obiekty lub obszary, dla których wyznacza się w złożu kopaliny filar
ochronny
Nie występują.
-11314. Obszary wymagające szczególnych sposobów zagospodarowania o
ograniczonych możliwościach inwestycyjnych
Strefy o ograniczonych możliwościach inwestycyjnych obowiązują od:
od cmentarzy:
strefy sanitarne 50 i 150 m
w zasięgu stref wprowadza się:
nakaz zaopatrzenia w wodę z sieci wodociągowej wszystkich użytkowników,
nakaz docelowego odprowadzania ścieków sanitarnych do zorganizowanego
systemu kanalizacji dopuszczając do czasu realizacji zorganizowanego systemu
kanalizacji
odprowadzanie
ścieków
sanitarnych
do
szczelnych
zbiorników,
opróżnianych taborem asenizacyjnym,
Ponadto, w strefie 50 m od granic cmentarza wyklucza się realizacji zabudowy
mieszkaniowej, usług publicznych oraz ujęć wody i przewodów wodociągowych , a w
strefie 150 m wyklucza się lokalizacje ujęć wody.
od gazociągów wysokiego ciśnienia
w zasięgu stref wprowadza się następujące ograniczenia:
wyklucza się lokalizację budynków użyteczności publicznej i zamieszkania
zbiorowego w pasie o szerokości 35 m w każdą stronę od osi gazociągu;
- wyklucza się lokalizację zabudowy jednorodzinnej i wielorodzinnej w pasie o
szerokości 10 m w każdą stronę od osi gazociągu;
wyklucza się lokalizację budynków gospodarczych w pasie o szerokości 10 m w
każdą stronę od osi gazociągu;
wyklucza się lokalizację zakładów przemysłowych w pasie o szerokości 10 m w
każdą stronę od osi gazociągu;
wyklucza się dolesienia gruntów ornych w pasie o szerokości 2 m w każdą stronę od
osi gazociągu.
od linii elektroenergetycznych 400 kV – 35 m w każdą stronę od osi linii w strefach
tych lokalizowania budynków przeznaczonych na stały pobyt ludzi.
od linii elektroenergetycznych 110 kV – 19 m w każdą stronę od osi linii w strefach
tych lokalizowania budynków przeznaczonych na stały pobyt ludzi.
od linii elektroenergetycznych 15 kV – 6 m w każdą stronę od osi linii w strefach
tych lokalizowania budynków przeznaczonych na stały pobyt ludzi.
-114od dróg wojewódzkich i krajowych – ograniczenie dla rozwoju zabudowy
mieszkaniowej.
15. Obszary wymagające przekształceń, rekultywacji lub rehabilitacji
Na
obszarze
gminy
występuje
ograniczona
ilość
obszarów
wymagających
szczególnych działań na rzecz poprawy obecnych warunków przestrzennych.
Główne to: programem rewitalizacji powinno zostać objęte istniejące centrum gminne
(rejon koncentracji usług publicznych w Radzyminie ) zapewniającym możliwość
wprowadzenia nowych funkcji oraz poprawa warunków obsługi komunikacyjnej i
zwiększenie obszarów parkingów.
Przekształceń
i
rehabilitacji
wymagają
obszary
i
obiekty
objęte
ochroną
konserwatorską, w tym szczególnie obiekty wskazane do objęcia gminną ewidencją
zabytków, zmian wymagają obszary wskazane do rozwoju funkcji turystyki , w
stopniu
przystosowanym
do
rygorów
ochronnych
dla
tego
obszaru,
ale
zapewniającym rozwój odpowiedniej infrastruktury i zaplecza turystycznego.
16. Tereny zamknięte
Terenami zamkniętymi na obszarze gminy są tereny kolejowe wskazane na
załącznikach graficznych. Dla terenów tych nie wyznacza się stref ochronnych.
17. Główne zadania organizacyjne
Realizacja polityki
przestrzennej gminy wymagać będzie podjęcia następujących
działań
o charakterze organizacyjnym:
1)
niezbędna przebudowa systemów infrastruktury technicznej, która pozwoli na
uwolnienie wielu terenów pod zabudowę (np. budowa kanałów zbiorczych,
przełożenie sieci ) wymagać będzie nowych rozwiązań organizacyjnych i
prawnych, zmieniających zasady zarządzania i eksploatacji sieci i systemów,
6) realizacja uzbrojenia powiązanego z infrastrukturą gmin sąsiednich wymagać
będzie ustalenia zakresu niezbędnej współpracy pomiędzy gminami
przedsiębiorstwami eksploatującymi sieci,
a
-1157) koordynacja
wymagać
procesów
będą
inwestycyjnych,
uruchomienia
trybu
zapewnienie
sporządzenia
ładu
przestrzennego,
miejscowych
planów
zagospodarowania przestrzennego,
8) uruchomienie procesów inwestycyjnych, w tym związanych z realizacją zadań
własnych gminy wymagać będzie określenia zasad ich finansowania (np.
samofinansowanie, finansowanie z budżetu gminy, subwencje, dotacje itp.),
9) tworzenie zasobów gruntów dla realizacji ładu przestrzennego, odbudowy i
kształtowania przestrzeni publicznych, wymagać będzie uregulowania tytułów
prawnych do nieruchomości gruntowych na terenie gminy i stworzenia banku
danych o właścicielach, oraz uruchomienia form organizacyjnych i finansowych
pozyskiwania gruntów,
18. Zadania inwestycyjne
Za najistotniejsze działania zarówno dla poprawy jakości życia mieszkańców, jak i
przygotowania terenów pod inwestycje uznaje się modernizację i rozbudowę
systemów infrastruktury technicznej i transportu.
Dla zatrzymanie mieszkańców niezbędne będzie stworzenie nowych miejsc pracy
poprzez realizacje inwestycji na obszarach strategicznych,
Istotnym krokiem w kierunku zapewnienia odpowiedniego poziomu obsługi i
wprowadzenia ładu przestrzennego w tkankę urbanistyczną gminy będzie realizacja
centrum usługowo-administracyjnego gminy w powiązaniu z zespołem rekreacyjnym.
Jako istotne uzupełnienie działań zmierzających do poprawy jakości życia należy
traktować zagospodarowywanie terenów dla rekreacji i wypoczynku.