pobierz... - Młodzi Razem

Most pokoleń – oni dla nas, my dla nich
Autorzy: Sandra Ramotowska, Eliza Sławińska - grupa „G – 10” z Zespołu Szkół Nr 2 w Płocku.
Opiekun grupy: Beata Lipińska, Mirosława Szulc.
Spacer po Płocku
Kościół Farny św. Bartłomieja (na zdjęciu) - początki kościoła sięgają roku
1456, kiedy to w uroczystości św. Wojciecha został założony z rozkazu Klemensa biskupa płockiego, na życzenie króla Kazimierza. Zbudowany kościół
był bardzo okazały, początkowo frontonem zwrócony w kierunku ulicy Nadwiślańskiej. Wielokrotnie przebudowywany ze względu na osunięcia skarpy.
Obok kościoła dzwonnica z końca XIX wieku i figura św. Barbary.
Klasztor i Kościół p.w. św. Jana Chrzciciela i Seminarium Duchowne – wzniesiony w latach 1758-71 w stylu późnego baroku. Zachowało się wyposażenie
wnętrza z bogatą dekoracją snycerską, między innymi ołtarze i konfesjonały
pochodzące z lat 70. Od 1773 roku przez kolejne 10 lat rozbudowywano klasztor, w którym zakonnicy mieszkali do czasu kasaty zakonu 1864 roku. Wówczas budynek klasztorny przeznaczono na seminarium duchowne.
Muzeum Diecezjalne - to pobenedyktyńskie opactwo, istniejące, co najmniej od drugiej połowy XI wieku. Na terenie muzeum znajduje się także czternastowieczna Wieża Szlachecka
z fragmentem murów, z dawnego zamku kazimierzowskiego, będącego później siedzibą książąt mazowieckich, a od XVI wieku starostwa płockiego. Druga wieża zwana Zegarową, z tego samego okresu,
została wzniesiona na pozostałościach widocznego do dziś XI - wiecznego palatium Władysława Hermana.
W Muzeum Diecezjalnym można obejrzeć bogaty zbiór malarstwa, rzeźby z XV i XVI wieku, numizmatów i przedmiotów rzemiosła artystycznego, pastorał biskupa Krzywickiego, rękopisy min. Biblię Płocką
i Ewangeliarz z XII wieku.
Muzeum Mazowieckie - kamienica secesyjna należąca do lokalnego przemysłowca Stanisława Górnickiego, właściciela pierwszej płockiej elektrowni i żeglugi na Wiśle, powstała w latach 1914 – 1918. Do dziś
zachowały się jedynie dekoracyjne elementy fasady z charakterystycznym wykuszem. Mieści się w niej
Muzeum Mazowieckie, które gromadzi i udostępnia zwiedzającym największą w Polsce kolekcję sztuki
secesyjnej oraz zbiory dotyczące historii Płocka i regionu.
Kamienica Towarzystwa Naukowego Płockiego - rodowód kamieniczki (dawniej kanonii) sięga wieku XV.
Jest to więc jedna z nielicznych, ocalałych budowli gotyckich, utrzymywana w doskonałym stanie technicznym dzięki staraniom Towarzystwa Naukowego Płockiego (założonego 3 czerwca 1820 roku).
Liceum Ogólnokształcące im. Władysława Jagiełły - jest pierwszą uczelnią, po strajkach szkolnych,
1905 roku, w której wykładano w języku polskim, było to początkowo gimnazjum męskie, mieszczące się
w budynku usytuowanym przy ulicy Królewieckiej (obecnie 3 Maja). W 1918 roku szkołę nazwano imieniem króla Władysława Jagiełły, a po drugiej wojnie światowej dawne gimnazjum męskie zamieniono
na koedukacyjne Liceum Ogólnokształcące- zwane Jagiellonką.
Liceum Ogólnokształcące im. Marszałka Stanisława Małachowskiego - dawna Kolegiata P.W św. Michała, powstała prawdopodobnie w 1180 roku. Dokumenty historyczne mówią, że pod koniec XII wieku
przy kolegiacie funkcjonowała szkoła. W 1611 roku szkołę przejęli jezuici i w krótkim czasie wybudowali
tu gmach kolegium do dziś stanowiący XVII – wieczne skrzydło szkoły. Małachowianka jako placówka
szkolna sięga swym rodowodem XII wieku, zyskując dzięki temu miano najstarszej szkoły w Polsce.
Praca powstała w ramach projektu pn. „My dla regionu” realizowanego przez Fundację Fundusz Lokalny Ziemi
Płockiej „Młodzi Razem” finansowanego ze środków Samorządu Województwa Mazowieckiego
i Starostwa Powiatowego w Płocku.
Dom pod Trąbami - znajduje się przy zbiegu ulic Tumskiej i Mostowej, nazwa pochodzi od herbu Radziwiłłów Trąby, umieszczonego w południowym szczycie budowli. Budynek przylegał do muru obronnego
w pobliżu Bramy Wyszogrodzkiej. Został wzniesiony, jako kanonia na przełomie XIV i XV wieku. Jego
średniowieczny rodowód potwierdzają potężne gotyckie sklepienia i mury w piwnicach. W okresie międzywojennym był siedzibą Akcji Katolickiej.
Baszta Obronna - w 1355 roku za czasów Kazimierza Wielkiego, miasto otoczono ceglanym murem.
Jednym z niewielu zachowanych fragmentów jest czworoboczna baszta z XVIII wieku, przebudowana
i zaadaptowana na budynek mieszkalny. Od końca XIX wieku aż do drugiej wojny światowej mieścił się
tu przytułek dla starców i kalek, ufundowany przez rodzinę Flatau, obecnie baszta pełni funkcje biurowe.
Dom pod Opatrznością - kamienica posiada dwa frontony: główny, bardziej ozdobny od strony pl. Narutowicza i drugi podobny, lecz skromniejszy od strony Grodzkiej. Przebudowa przeprowadzona ok. 1830
roku nadała jej kształt klasycystyczny. W tym panonie od strony pl. Narutowicza dwie płaskorzeźbione
postacie kobiet i biblijne oko - stąd nazwa domu „pod opatrznością”. Obecnie mieści się tu Biblioteka
im. Zielińskich.
Ulica Tumska (na zdjęciu) - centralna ulica śródmieścia, powstała w pierwszej połowie XIX wieku. Ulicę Tumską tworzy zespół budynków w różnych
stylach z przełomu XIX i XX wieku. Były to należące do bogatych mieszczan
kamienice, w których dolne kondygnacje przeznaczono na sklepy, kawiarnie
i restauracje, gdzie kwitło życie miasta.
Odwach - wartownia żołnierska z czasów carskich. Budynek wybudowany
w 1837 roku w stylu klasycystycznym przez architekta Jakuba Miklaszewskiego. Przed wejściem do budynku znajduje się Płyta Nieznanego Żołnierza jest to miejsce składania hołdu poległym w obronie wolności i niepodległości ojczyzny.
Hotel Angielski (na zdjęciu) - budynek, w którym oryginalnie połączono elementy gotyku angielskiego i klasycyzmu. Został wzniesiony około 1840 roku,
a następnie przebudowywany w ostatnich latach XIX w. Witał gości zachowaną do dziś charakterystyczną szeroką bramą ze zwieńczeniem w kształcie łuku
w tzw. ośli grzbiet i dwiema obejmującymi ją półwieżyczkami z krenelażami.
Na fasadzie nad bramą umieszczono na konsolach popiersia w stylu antycznym.
Budynek Sądu dawny Pałac Biskupi - Pierwotny dwór biskupi zbudowany został poza murami zamku w XIV wieku - jego fragmenty (tzw. sklepienia klasztorne, kolebkowe) zostały zachowane w części parterowej gmachu
od strony TNP. Właściwy pałac biskupi wzniósł bp Wojciech Baranowski
ok. 1600 roku. Siedziba biskupów ma charakter drewniano - murowany i składa
się z 3 budynków. Po 1879 roku władze rosyjskie rozbudowują obiekt, przeznaczając go na sądy i hipotekę.
Kamienica Modernistyczna (na zdjęciu) - Kamienica wybudowana ok. 1905 roku przez architekta Bolesława Zienkiewicza. Był to budynek mieszkalny, z bardzo bogato zdobioną elewacją frontową
(ryzality, reliefy, konsole, ornamentacja roślinna). Jeżeli chodzi o charakter budowli to ścierają się tu dwa style: neorenesans i modernizm.
W czasie okupacji kamienica była siedzibą gestapo, a w latach 1945 - 1956
Urzędu Bezpieczeństwa. Później mieściła się w niej Powiatowa Komenda Milicji, następnie Urząd Spraw Wewnętrznych, a obecnie Komenda Policji.
Praca powstała w ramach projektu pn. „My dla regionu” realizowanego przez Fundację Fundusz Lokalny Ziemi
Płockiej „Młodzi Razem” finansowanego ze środków Samorządu Województwa Mazowieckiego
i Starostwa Powiatowego w Płocku.
Wieża ciśnień - w 1879 roku wzniesiono przy ówczesnej ulicy Warszawskiej, dziś pl. Dąbrowskiego ­pięciokondygnacyjną wieżę ciśnień. Była to przez dziesięciolecia jedna z najwyższych budowli w Płocku.
Stanowiła integralną część sieci wodociągowej, funkcjonującej przez wiele lat.
Rogatki Warszawskie - wzniesiono je najwcześniej ze wszystkich, bo w latach 1816 - 1818. W tych klasycystycznych budynkach, zbudowanych na planie prostokąta, szczególną uwagę zwracają wgłębione portyki
z kolumnadą w porządku jońskim.
Rogatki Dobrzyńskie - wzniesione około 1825 roku od strony zachodniej miasta przy dawnym trakcie
dobrzyńskim, mają kształt rotund z łukowatymi wnękami oraz gzymsem wspartym na kolumnach, półkolumnach i palistrach toskańskich.
Praca powstała w ramach projektu pn. „My dla regionu” realizowanego przez Fundację Fundusz Lokalny Ziemi
Płockiej „Młodzi Razem” finansowanego ze środków Samorządu Województwa Mazowieckiego
i Starostwa Powiatowego w Płocku.